De Cypriani quae ferunter metris in Heptateuchum ..

1쪽

QUAM AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM MARPURGENSIUM ORDINI AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS

MARPURGI CATTORUM.

5쪽

Tractanti mihi Iuvonei gonus dicundi Occurrerunt carmina

in genesin 'i, in exodum, in IOSuo et selecta ceterorum penta-louehi librorum fragmonia') in editionibus Iuvenco ascripta. hanc de auctore quaestionem adhuc non sufficienter tractataminStituere coepi. ac primum quidem editorum socordia coactuStextuS Statum corruptissimum sanare studui, quantum fieri potuit, apparatu critico qui dicitur aut nullo aut pareo tantum eXslatile. deinde de condicione qua se intercedat inter Iuvencum et auctorem inesertum inquisivi. ac iam re prosodiaca Obiter tantum perlustrala persuasum habui Iuvenco nullo modo hos depraVatae artis versus esse attribuendos. dum in hac quae-Stione moror me non prauioriit tractationis qua0dam diversitas quae eSt inter carmen in genosin et inter carmina a PilraeXaralR. magiS magiSque ad eam sontentiam inclinavi carmina illa Suppositicia non ab uno eodemque auctore eSSe Scripta. mOX CRUS3S SatiS graVeS, quae hanc sententiam Valde augebant, apparuiSse iuvabat: primum imitationes aliorum poetarum, tum divorsitatem versionis saeri loXlus adhibitae, quae praeterea ad patriam ut aetatem carminum desiniendam valebant. tum in eo erat ut eorum quae inveni Summam sacerem cum noVR0ditio Ps0udoiuvonei prausio orat a P0ipero ex auctoritate

codicum Laudunensium A ut B, Cantabrigonsis C, Parisini Gcurata'). fieri non potuit quin ea quae hic vir doctus praebebat

6쪽

missa laetamus, si quid certi de re metrica contendere volebamus prae ceteris teXtu emendato Opus erat. ac spes nos non sesellit. P0iper iam non demonstrandum putat carmina Iuvenco non

esse attribuenda, sed ex codicis A auctoritate Omnia Cypriano Gallico quinti saeculi poetae ascribit. quod utrum recte factum sit necne postea videamus. deinde Peiperi edition0 curtior laetus sum de Opusculo quod rem mihi propositam iam ante hoc tempus tractavit. de carminibus enim Optime nuper meruit Carolus Bochor dissertation0 diliguntissima et doctissima quam anno 1889 Bonnae conscripsit .de metris in heplat0uchum'. duas res gravissimas recte mihi statuisse videtur, primum plurima carmina in Gallia esse consecta deinde quinti saeculi

parte priore ea eSSe compoSila. Unum Vero auctorem carmina

conscripSisse perSUadere mihi non possum, praesertim cum hoc cum quaeStionibuS meis non congruat quae duOS Scriptores eSse statuendos plane atque aperte demonstrant. Peiperus in patriae et temporis definitione omnino cum Beckero tacit. non Sine gaudio meo accidit ut permultae textus emendationes, quaS ipSe inVeneram, cum iis quae Peiperus vel ex codicibus exaravit vel ipse proposuit consentirent. singula hic asserre Omitto, ne res Salis apertas iterum repetere et retractare videar. de paucis locis ubi a Peiperi textu discrepare nos Vidimus quaedam addamus. praemonendum est Scriptorem libri in genesin non solum addidisse quae non exstant in Sacro textu Verum etiam semel quidem res ipsas quas versio latina

recte exhibebat perverso tradidiss0. sic dicit d0 Caino:

v. 16 mortemque a numine poScit. Cainus vero Secundum versiones Italam et Volgalam mortem limViSSe narratur. nec minus quae narrantur do filiis Noe: v. 226 innumerum solitos mollitum tundere ferrum et scintillantes promptim procudere maS8αS,DUSquam legUntUr. perversa exstant v. 107:

coniustium ivnrere sibi: Lod foedere Melehue gaudet et Abramus ditescit coniuge Sarra.

7쪽

antiqua verSio Sic legit: .et Sumpserunt Abram et Nachor sibi UXoreS. nomen mulieris Abram Sara, nomen multoris Nachor Molcha filia Aram'. 0x locis qui huic adiungendi esse videntur duobus, alterum Peiperus correXit: v. 694 mentitus nihilume putris nam stermine creta Sarra fuit . . . codices fratris.)alterum sic lugit: v. 1471 sed mirum i palma sacratur dotra Manasses, anterior nutu laeva contingitur Ephrem. haud recto P0iporum inl0rpunxisse puto. nam sicut biblia Sacra tradunt non Ephrem sed Manasses maior erat natu, id

quod poeta ipse recto sexhib0t v. 129T:

dicitur anterior natu Manasses iunior Ephrem. ergo pOSt anterior natu interpungendum est. Sed quod poeta asseri d0Xtra manu Manassem esse Sacratum, laeva Ephrem, non cum Sacro teXtu quadrat. Ambrosius habet: . extendens autem Israel manum dexteram imposuit super caput Ephraem, qui erat iunior, et sinistram suam posuit Super ManaSSen'. similiter Augustinus: .et bonedixit n0polos suos Israel ut deXteram manum minori imponat maiori autem sinistram'. locus certe sic restituendus usi immutatis illis, deaetra et leuva: Sed mirum, palma Sacratur laeva Manasses anterior natu, deaetra contingitur Ephrem h). v. 550 et celer Euphratis Syrorum praenatat urbeS.

Peiperus legit orbes. codicus A ut C urbes. in codico G aa manu priore orbis, a manu poster. eorrectum orbeS. equidem cenSeo Seriptionem cod. A Servandam esse, praeSertim cum

meliore' Sensum praebeat quam codicis G scripturam. v. 123 ast alium celeri iam pridem defore leto. Peiperus celebri. sed codux A celeri G celebri. lectionem

1) Birtius hunc locum legit:

sed mirum palma sacratur deaetra Manasses anterior natu laeva contingitur) Ephrem, ita ut illud Manasses usque ad laeva contingitur per parenthesin scriptum Sit.

8쪽

celeri praeserendam puto. voculae celeri eadem significatio vindicanda eSt, quam aliter praebet praematurus id quod hoc loco optime eum conleXlia congruit. alios quosdam locos adnotabimus in parte opusculi allora de arte metrica poetBrum. una cum hoptateucho Peiperus carmina quaedam odidit, quase in codicibus Cypriano ascribuntur de Sodoma, de Iona propheta, carmen Cypriani ad quendam Senatorem. carmina priora incerto auctori attribuit, cum eod0X Parisinus Tortulliani nomen prae se serat. heptateucho et arte VerSuum pangendorum et universa indole poetica longe praeserenda Sunt. Uni atque eodem auctori ea esse tribuenda iam pridem a L. Mu0llor demonstratum est artis metricae conSonSu et argumentorum similitudine. ad illum relegasse salis erit λ). carmen ad Senatorem editor iterum incerti auctoris sessu vult. prioris lamen aliquanto uelatis quam hepta leuchum neque Gallicae originis sesso credit ). hoc mihi constat 110que Cyprianum genesiS poetam neque ceterorum librorum versificalorem neque auetorsem de Sodoma et de Iona carmen ad Senatorem consectSSe. at cui attribuam 3 metri ratio poetam Salis bonum certe indicat. carinon ipsum Simplici arte poetica ac disciplina scriptum ostea usura penthemimeri ubique lare admisSa, tribus tantum locis v. 46. 78. 84. incisione hsephthemimori cum trithomitiiseri coniuncta exstante. hiatus bis usurpalus est:

36. te dixisse dea erravι lignosce redivi. neque de re proSOdiaca multa Sunt monenda. salSam prOSO-diam adhibuit in his: philosophum 48 sub vi primae elationis),

selis 79 post incisionem trithemimorem); sub vi caesurae Semi- quinariae producuntur finales breves bis:

63. 8apere stultum 81. incautus iterum.1) cf. Lucian Mueller: Zu Tertullians Gedictiten de Sodoma und de

Iona. Mus. Rhen. N. F. XXII.

2) cf. Peiper, pag. XXVIII.

9쪽

Omnes ires codices qui carmen trudunt sancti Cypriani episcopi set martyris Christi nomon prae se serunt. 1idem eis

tribuendam non eSse ConSeo. primum hie nolandum est Cyprianum patrem eccleSia Sticum librum composuisse .do idolorum vanitate' inscriptum. cum noStrum carmen eandem materiam iraetet, mirum non esse arbitror quem ad modum factum sit,

ut librarius patris occlesiastidi librum in manibus se habere putaverit. Mrtasse acceSSit ad hanc coniecturam augendam epistulae forma, quam poema nOStrum exhibet. Cyprianus enim ille permultas similis argumenti epistulas conscripsit. ideo ad

incertum nOStram epiStulum reserendam eSSe cenSeO. de uolate Scriptoris certa proponere non licet. Sed redeamuS ad propositum. Utrumque - et Beehorum et

P0iperum in) - pauca verba sacere de condicione, quae intercedat inter Iuvencum et inter carmina in heptateuchum mirum non est. Aod etsi dubitari non licut ubi do seriplore quaeritur de IuVenco non OSSe cogitandum, lamen operae pretium eSSepulamuS Singularia quaedam quae de historia ovanguliea ut de libro in genesin Observavimus celeris quaestionibus praemittere. d0ineops igitur rem sic instituemus Ut primum asseramuS ObServationes de Iuvenci arte metrica ut genui se dicundi, duindo duro metrica heptateuchi agamus. lum de ea re disputabimus, num recte Cypriano Omnia carmina Sint aSeripla, quae Omnium est amplisSima quaeStio. 9OStremo de patria et aetate a uetorum

10쪽

Duos tantum eodicus aliquid do auctoris nomino librorum titulis addidissu vidumus. allor codux Laudunensis Α) Cyprianum Scriptorem libri in genosin oss0 vult, alter codex Parisinus Gil Veneum exhibet. Pili a qui sex codicibus Laudunensibus A et Biheptat0uchum primus odidit Cypriani nomino temere dololo

IUVenci nomen ascripsit ac summopsero id probare vult indubia haec esse carmina presbyteri Hispani. VeStigia eius pressit Ganas in libro suo qui inseribitur .Κirehongoschielite Spaniens'. quam perverSa haec Opinio sit facito sest intoll0g0r0. haud ita mullorum loeorum consensu vel similitudine permoti, iisd0m rarioribus vocibus, imprimis vulgaris sermonis verbis utrobique eXSlarilibus decepti, tumore sibi persuadebant, sine dubio Setractare VerSUS Iuvenei. quamquam non neglexerunt artis motricae discrimen. Sed quam ridicule hoc argumentum adipSorum Sontentiam eorroborandam transferre studuerunt dicentos Iuliani imperatoris temporo po0tam ad heptateuchum consistiendum accessisse, cum Christiani lege lala a poetarum Veterum usu prohibiti essent. quare factum esSe, ut in heptateucho minor quam in historia evangelica appareret ars metrica. accuratius in rem ipsam inquirore longum iis videbatur. at vero ne diligentius quid0m instituta quaestione luce

solis clarius osse debebat Iuvenco illos VerSuS prorSUS non eSSeaScribendos. nam praeter similitudinem materiae nihil commune est neque eadem tractatio et indoles neque eadem rei metricae ratio neque eadem generis dicendi speetes.

quantopore in tribus his robus historia evangelica ut libur in genesin sint diversa diligentius perspiciamUS.