장음표시 사용
441쪽
res quoque pertineat gratia Euan Id,
Moeli. an vero ad selos Iudaeos' sicut nonnulli in actis apostolicis arbitrabantur.Tametsi namque ecclesia unam eandemque fidem quouis tempore retineat, qua dam tamen fiunt nonnunquam explicatiora, temporis progressu,qua fuerint in principio. Sicut enim numero creuit
Ecclesia,ita factaeest auctior erudition*de persipicacior in illis cognoscendis, quae ex primis articulis fidei manifesto
notis, tanquam ex principijs necessario colliguntur. Ecclesia igitur nuIIo vn quam tempore, pro fidei dogmate re cepit,quod prius reiecerat,vel non esset credendum docuerat (hoc enim estha reticorum, qui fidem mutano sed aliquado credit e3plicatius, quod prius crediderat in genere atque obseurius. Proinde quamuis nihil fidei contibrium sentiant, qui de re nondum explicata,diuersiam ab aliis opinionem tuentur; nulli tamen licet, citra notam ha reseos, in dubium reuocare rem seme Iab uniuersa ecclesia manifeste declaratam,atque receptam. Itaque postquam
442쪽
ab ecclesia explicatum est etiam illos libros in sacris esse habendos, qui apud nonnullos, in dubium venerant, nulli est fas amplius dubitarei cum pari v ne ratione habendi sint, atq. si nulla de his unquam dubitatio fuisset; ouandoquidem ab eadem ecclesia fidem auctoritatemque accipiunt, quae reliquos libros in sacris numerauit. Causa a tem cur a plerisque catholicis non fuerint Sacris literis adnumerati, non illa est, quia tunc non fuerint sacri; sed quia nondum omnibus,a tota ecclesia, pro Sacris propositi. Ergo simul atque publice proponuntur, sine ulla recusatione in diuinorum librorum num ro ab omnibus colendi sunt ac ven randi. Quemadmodu nummus aureus sim e quibusdam initio suspectus velut adulterinus,si postea aurificis periti statera examinatus , & a re agistratu approbatus , ab omni populo recipiatur, non minoris est. pretij, quam caeterinummi, qui talem susipicionem numquam tulerunt. . t
443쪽
, anime attingit,quum de auctoritate epistolaru ad Hebraeos& Petri secunda probe inter no conueniat. Quod vero posteriora Daritelis capita iis annectis, alia lones est ratio. Ea enim non esse Danielis Prophetae non sollim ecclesia veteris Testamenti,quae illa nunquam
a Deo accepit, aut probauit, M sermo Graecus, ostendunt; sed etiam temporis , & reliquarum circumstantiarum, ratio id euincit. Quare non temeret, sed iustis de causis ab orthodoxis parib fbus, extra Sacra: seripturae canonem, collocanxur. Qua de re celebris Hier m Daniel m. nymi lo Si Et miror (inquit inter caetera de hisee capitibus quae Daniat postea assuta sunt) quo saetis mihi indignari quasi ego det cauerim uisbum, quum et O rigenes, ct Eusebia , ct solbuarius, asi ab ecclessa es viti O durem
res Graeciaefateamur, ne e debere restondere
Porpheso pro his, quae nulla Sacra scriptura
444쪽
auctoratatem habeant. Atque eadem est
Iohannis Driedonis Lovantesis Theologi sententia. Itaque male Cypriani stios lib. t. de baptiuno, Ac Iudaeorum de legis ob Me v j
seruatione & Gentium vocatione, Christi verbis repugnantes errores,
cum iusta veterum, de posterioribus Danieli assutis capitibus,sententia confers. Qua etiam in re obseruanda est insignis Pontificia contradictio. Nam quum veteres plerique, ut fateri cogeris, aliter senserint de Sacrae scripturae libris,q uam ecclesia Romana hodierno die, sequitur ecclesiam errare posse &iudicium illius non esse regulam fidei: nec Romanam ecclesiam, de perpetuo suo cum patribus consensu, poste gloriari. Sed a (inquis) manente fide qumdam fieri possunt explicatiora: fateor sane
sed non contraria; cuiusmodi sunt veteris ecclesiae & Pontificiar, de apocryphis libris, iudicia, ut exsuperioribus constat. Deinde ver quod subijcisi Sicut enim numero creuit ecclesia ita facta est auctior eruditione O peroicacior missis c OVscenaeis qua ex primis articulis fide manis
445쪽
3o DE SACRA SCRIPTURA.fle o natis, tanquam ex principi', necerseris colliguuntur ; id ut vestram infirmat: sic
nostram confirmat sententiam. Nos enim veteres patres securi, ex articulis
fidei & ex certis Prophetarum & Apostolorum libris, tanquam ex principijs, de apocryphis aut incertis iudicamus. Vestra vero de eo argumento doctrina nulla ratione cblligitur, sed sola paucorum hominum in concilio Florentino &Tridentino auctoritate constat ac propterea parui aestimanda est. Namquq de ecclesiae inscripturas auctoritato subi jcis, ea sito loco examinavimus. Si militudo velo qua hanc controuersiam
concludis: Quemadmodum nummiss auareve quibusdam initio si effus, velut adu tremm di postea aruscis periti statera examinatuT, O a magistratu approbatres, ab omni populo recipiatur ton minoris est GHquam ceteri nummi, qui talem se Arionem nunquam tulerunt: haec inquam similitudo elegans est, & orthodoxam nostrarum ecclesiarum sententiam plurimum illustratac confirmat. Nos enim libros apocryphos aut dubios non ad fallacem
446쪽
em humani ingenii opinionem re articulos fidei,Si certos Sacarae scripturae
libros, tanquam ad Lydium lapidemae rectam fidei stateram perpendendos ac probandos affirmamus. Quam
etiam rationem Pontificij doctores praestantissimi, vi veritatis eo adacti, s cuti sunt, ae nobiscumilibros illos apo- eryphos, scripturae canone secretos esse censuerunt. Hugo de Sancto victore, in protegdmenis lib. I. de Sacramentis, cap.T. Nicolaus Lyranus in Esdram cap.i.&praefatione i obiam: Richaradus libro Lexceptior m Cap.F. Di nysius Catthusianus principio commentariorum in Genesin: Abulensis
in Matthaeum cap. I. Antoninus epia
scopus, qui in sanctorum numerum 11 Pontifice relatus est 3. pare. tit. 18. Hugo Cardinalis in pro legomena Io- suae,Thomas de vio, tetanus Cardinalis , ae Papae aduebus Lutherum ad Carolum quintum lagatus, cuius sui mittam ea quae antegetuli ad Cl mentem Papam septimum praefatione in Iosuam haec sunt verbas Diuo mer
447쪽
35 DE SACRA SCRIPTURA.n me, pater beatissme, uniuersi ecclese La tina plurimum debet, non plum ob annotata ab eo in libris Veteris O Novi Tesamenti particulas, tum adiecittigi, tum ambu as; sed etiam propter discretos ab eodem canoni, cos, a non canonicis. Liberauit siquidem nos ab Hebraeorum opprobrio, quod fragamm n bis antiqui canonis libros aut librorum par tes,quibue ipsipeuitus caret. Atque hancce horum virorum esse sententiam confitentur, partim Melchior Lanus epist pus, in locis com munibuS, lib. E. O. Io. partim Bellarminus, Iesulta, de verbo Dei lib. I. cap. T. Eosdem etiam a Canone libros eijciut Brito auctor Glosset in prologu Hieronymi in Lyram stranciscus Picus de fide & ordine credendi theoremate quinto, dc ante paucos annos, Benedictus Arias Montanus (vit toto orbe celebErrimus, qui Biblijste-
braeis cum interlineari interpretatione, excusis dc approbatis a Lovaniensibus
theologis, Novi Testamenti titulo, de libris sapientiae, Tobiae, Iudith, Macchabaeorum, & reliquis sinulibus loquensa,
448쪽
quens, ait, Ecclesia orthodoxa Hebraeorum canan- pcuta inter Apec phos recen=t. Idem denique communi Bibliorum Pontificiorum, quae hactenus prodierunt, iudicio confirmatur : in quibus Prologus Hieronymi galeatus , quo apocryphos a Canone secernit praefationis loco praemissus omnium oculispersipicue proponitur. Ex quibus omnibus testimonijs apparet Costerum, qui consensium Romanae ecclesiae tan-ivere iactat, nec cum uteri ecclesia, nec cum praecipuis suis doctoribus conuenire, sed apertis eorum sententiis
abunde confutari. ouati ut cum Ni- proe v. mcolao Lyrano, libros mos apocryphos 3 -- a sacrarum literarum canone segregante, loquar, Sicut in scripturis Phila piscis veritas cogno=citur per reductionem ad prima visci a perse nota: hic inscripturis a cathoucis doctorabus traditis veritas regra pitur,quantui'ad ea qua sunt fide tenenda, per reductionem ad scripturas Sacra scriptura carionicas, quae sunt habitae reuelatione
diuina, cui nudo modo fusem petes Abes.
Et ut cum Basilio magno vnniuersiam Em M. E e e Sacra
449쪽
; DE SACRA SCRIPTVRA. de Sacra scriptura controuersiam concludam. Itaque diuinitus in rata foecptura arbiter noster esto, es vis quas . venia fuerint dormata dismis eloquis' co Pia , his omnino veritatis acre et Amra
gium. Interim vero dum me aet alteram refutationis Enchiridij Costeri partem, de Ecclesia & Pontifice R mano pro temporis ratione compono, hoc controuersiarum fundamentum boni consulent boni. Quod ut e Itasiae sit utile ae Costero illivique asseclis talutare, Deum Sacrae scripturae auctorem precor .
450쪽
LiBRI PRIMI. In exordio foeda Sodalitatis virginis Mariae idololatria fideliter ostendi- tur ac selide confutatur.
C AP. I. De diserimine haereticorum re Catholicorum quatuordecim antitheses. Prima in cant rio earunc e a Chrim studio consistit. demon metuet a rariasiana ecclesia Christurata pie honorarie contra vero Pontificiam ecclesiam Christi peraseam, triplex ossicium, beneficia, in hombum indignissime ac variis modis violare. C A P. II. Secunda antithesis in contrainio erga Pontificem animo. Pontificem a Christiana ecclesia iure meritoque in is: cantra vero a Pantifria ecclesia iniuste F ad summam Christi ignomina, obseruari ac coli. CAP. III. Thetia antithesis m contrario erga
episeopsti S presbyteros studio. Christi nam ecclesiam a Pontifridis episeopo proh
teris O Sacerdotalia, tamquam lapis rapacibus , prudenter abhorrere ac figere et comtra vero Pontifciam ecclesiam eo tem mvissimo errore a tali ac sequi tanquam
Melu pastores. CAp IIII. suarta antitheses in contrario erga Cmonachos studio. Monastica Ponansciorum instituta, in uam diram ista Ee 1 eccum