Anticosterus / By Franciscus Gomarus

발행: 연대 미상

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

411쪽

conditionem regni Christi ignorant, mundanum aliquod regnum exspectarent, sed etiam aperiam M perspici passionis,mortis re resurrectionis Oi,sti praediationem minime intelligerem. Quae omnia tamen Christianorum via go hoc tempore comperta sivit. Ita. que hac tertia ratione stabilita quar,

T OHANNEs c. s. Assirmat Christi, ex Prophetis , Eram ammer aem iacDei, siue ut, Graecis est, est, dacti a Deo. Ait namque Esaias; P nam Nnmerses filios tuos doctas a Domino: M- ii ii. Ieremias; Dabo legem meam mvisieri urarum , se in corde eorum scribam eam, e non docebit ultra tarproximumsis m,esvir fratremfluum, ascensi Cognosce Domisum Ompes emim cognoscens me a minimo usque ad maximae , ait Dominus. Igitur non

opus est plebi alio doctore, Ad omni

bus licebit interno spiritus rinstinctii

412쪽

bl A Lae civiunii aduersarii. Non .i valentio Propheri seripturarum Omnitam intescentiaret, sine doctore exister no , 1 tala Deo volunt Christianis omnibus infusum iri, sed duo alia pra

dicunt Messiae temporibus euentura Alterum, quod om nes docendi sunt a Deo, hoe est, diuinitus communicandam omnibus scientiam: quod factum

est a Christo Deo & patris sapientia, Primo quidem quando per se ipso Deus

Cum nominibus conuersatus, paelesti doctrioa ore suo sacro sancto mori ius imbuit, M per Apostolos eorumquosuccessores eadem mundum diuina scientia collustrauit: deinde vero dum

quotidie perse ipse fidei virtutem Christi ni iniundit, Altcrunt, quod ' is ubi, im quique prinimum si um, non quidem nihil,sed Deminum. Signia scarum qdimu Pm qin his vexbii, qm-

im Poridibus inanifestam urthodon mini fidem, tam consipieuam ecclesiam saxi liram, ut ea neminem possit suc

413쪽

isese: statim enim cum tacto inam Dei notitiam re ipsis 1 araxabras arentibus instillandam ori meis is annis vidimus in ecclesia Paeae 'um. sum orbem a Catholicis ememet pilatum esse. Voluit igitur Propheta dicate Ecclesiam Christi nora fore ivisibilem,sicut quidam docuerunx, nque ullo unquam temporet ira myrmendam orthodoxam fide re ita abditam in oeculto latitura, sicut his a Domnis coguntur haeretici fiamri Ga dogmata inuisa latuisse, quod netvntam

quidem homine ante sui haeresiarcha Wtatem nominare Possint, qui idem prorsus in omnibus, una P, P isus fuerit. GOMA Rus. A vo Io Liberti nurum argumem cum,quod nobis rure assingi non potest, quum verbi dismi ministerium summo habeamus in pretio ae honore. Interim tis nihil nobisex hoc loco p res esse subsidii, ex eo se rasae votius sententiam nostram,C-mprobare; Qin diuinuus a Spinrutando

414쪽

DE SACRA SCRIPHRA.

Sancto de religione d ' sunt, illi promo Io suo Sacras literas possunt in-eeuigere M inde retari: omnes fide. ies , Christo teste , sent eiusmodi; ac propterea iniquissime ab omni Sara rom literarum interpretatione a vobis excludimur. Veterum quae de ecclesia visibili attexis , ea intractatu de emelesia diluentur, quemadmodum M Visatis accusato ame confutata est. Quare ad quinti argumenti aetamen

a xi OR a s nostri de Eces aedo- iv ctorei, qtam fuerint homines erroribus obnoxi, mare potueruui: Non igitur quidquid illi dixerint ex oraculoeditum existimari debet. so Lutio. RuM est singulos homines tam doctos quis indoctos posse erraro ae pro fidei regula accipiendum non esse quod singuli vel dixerunt vel scripserunt

415쪽

pserunt uniuarsos tamen simul mare nunqua permittet ille; ii se tae etes sitae praesto futurum promisicrique a consummationeaeculi. SUterum quia haereticis omnibus solenne est, Sanctorum patrum, quod fuc me hymines, auctoritati detriuere se ex mendum crit quibus de causis ipsi in ecoles auctoritatem habeant, Ma Catholicis in dogmatum suorum confirmae, uem adducamur e trisci. Prima est quod sint cerei rectrae rum, quae suis temporibus Christianus populus per orbem uniuersum credi dit. Quiam enim lego B.Chrysost mum in Graecia, BHaero mum in

Palaestina, Ambrosim in It is, Lingustinum in Asemari Hilarium id callia, orosium MPmdentium in Hispania eodem semidante ius annos e dem prorsius nobiseum sentientre, a q ue scribentes, populos sibi commissos pro concione docentes, & libris instimentes: dubitare non debeo eandem peromnem ecclesiam fuisse fidem ante

Eoo. annos,quae hodie etiamnu a chtholicis retinetur. Sicut namque libstorus

416쪽

DE SACRA SCRIPTURA. 3PS

storicis sua debetur fides,ita multo magis his pastoribus atque doctoribus, qui non tantum, quid ecclesia credidit,sed quid re quibus modis concreditum

gregem concionatores M supcriores docuerint, posteris tradiderunt. Secunda, quod viri.sianctitate conspicui,miraculisclari,doctrina illustres, studio laboreque indefessi, minus existimandi sint errasse, quain nos noui homines: qui neque pietate, nequia eruditione cum ipsorum minimo sumus conferendi. Nec enim credibilecst viros huius odi,praesertim in rebus quae fide attingunt,i Deo sic destitutos, ut i psi errarint,&concionibus doctrinaquosiua inceriorem alios induxerint. Tertia, quom qui ante annos Ito . ad ecclesiae gubemacula sederunt ab Apostolorum temporibus solis 3 oo.

annis abfuerint corumque doctrinam, tanquam viciniores, longe melius cognouerint, quam nos, post mille d centos annos,hq uuti: praesertim quumno nisi per veteres illos maiores ad nos Christiang nostra doctrina peruenerit.

Ire igitur ad veteres, nihil aliud est

quam

417쪽

quam inuestigare virum dogmata reti gionis pura atqueillibata, sicut stipiis

ex inductremis natum m ludimus,

ergis minotii simul errare possunt. Quia uniuersitas nihil aliud est quam singulorum congregatio. Nec obstat 5-- . Clavinii promissio, voma 'Me ad consummationem mundi: quoniam ea sui pluribus cap. 3. huius Iibri ,- monstratum est non tam ad m,

ueris.

418쪽

DE SACRA SCRIPTURA.

uersos, sed etiam ad singulos re pios

quosvis verbi ministros re fideles, pertinet. Ac propterea nihil ad rem facit. Deinde vero quod unanimen omnium maiorem consensium fidei regulam constituitis in eo erratis plurimum: quoniam ea regula incerta est re fallax Nam unde obsecro uniuersalis ille maiorum consensus cognoscetur ex veterum episcopo um & doctorum scriptis P At doctores non uniueriam ecclesiam sed alteram tantum partem constituunt. Deinde vero quum perpauci ex maiorum infinita multitudine fidem suam literarum monimentiS tradiderint,& ex scriptis eorum bona parviniuria tiporis interciderit: id quoa siu-perest dici no potest absolute cos ensius uniuersius; Denique quum inrerdum a Sacris literis, ale mutuo,& a s ipsus dissentiant ( ut ante a nobis demonstratum est) regula fidei dici non posse sunt. Quare ex hisce perspicuum est,

quam inepte ex unius doctoris sententia totius regionis,&ex septem doctoribus,uniuersi orbis consensium communem , concludis. Sic enim ais; diu'm

419쪽

eademsi is a me Iam. annes eadem profu

pro concione docentra, dubitare nam a re, eandem per omaeem eccu'm Ff em ante Imo. amas , va hodie euiamnum a cath Lcis retinet r. verum, ut omittam, Costere, quod de vestro cum hisce patribus in etiarina consensu falsogloriaris, ex te quaero,an no septem, innoum decem,diuersiarum prouinciam docti res in errore aliquo possint conuenire

si negas,variorum patruae concilios mexempla id demon strabunt: sin ut ficti necesse est concedis, vides thaud dubie quam perperam ex paucorum sensu, uniuersum ecclesiae consensum metiaris; iam (inquis sicut hi Ioricissuadebetur fides, ita multo magis his Fortis atque doctoribu et agnosco historicis suamdcbcri fidem,sed non absolutamqui , in m ultis errarc potuisse & errasse,compertum est, & idem antiquis ilIn scribptoribus usu venit. Quod vero veth

420쪽

DE SACRA SCRIPTUR . do

runt doctrinam ita extollis, ut nostri temporis homines, neque pietate, neque eruditione cum iptorum minimo conferendos esse, censeas, id minime ferendum est. Nam quamvis nostrae tenuitatis conscij, ist de nobis merbio possimus ac debeamus fateri, de multis tamen id, sine magna in Deum ingratitudine, & in homines iniustitia,dici non posest. Quamuis enim patres antiquisiva habuerintad erudistionem subsidia, duobus tamen maxime necessarijs ad solidiorem Sacrarum literarum notitiam comparandam adiumentis,librorum copia & limguarum doctoribus, caruerunt. Nam

prunum quum Cyprianus, Hieronymus, Augustinus ad scribendum accederent, pauca de Christiana religione scripta quibus urerentur, extabant,& ob descriptionis difficultavcm rara re

cara erant exemplaria: nostrum vero

seculum eo felicius est, quod plurima etiam ab illis patribus,caeterisque paulatim sint conscripta, & typographiae(olim ignotas beneficio, magna copia ae tolerabili pretio comparentur: adeo

SEARCH

MENU NAVIGATION