장음표시 사용
2쪽
Augustino Nypho Suessano,Philosophorutis nostrae principi S. D.
Mer temporum nostrorum calamitastes Augustine d Itiss.illud in primis.
reputanti mecum frequetius, cum ad
miratione mihi,tum miseratioe dignuoccurrebat, quod praeclarissimae ills v inaq3 saluberrimae liuano generi artes. qus vel diuinitus nobis dats sunt,aut studio mortaliuadinvenis. Praecipue autem germanae ills veret libearales,quas solas, λαθμαατα ,hoc est disciplinas veteres
illi Graeci appellauerui, ita iaceat prostratae, ut ad insteritum propemodii spectare videantur, Quod δύ alisas publice questus sum, & iterum non queri non posisum. Nam cum illum solu in hac vita selic fore,qtueoditionis nostrae patitur imbecillitas,& futuram illaveram beatitudinem, quae in altera vita a deo expoctatur,praFussare, in pnilosopho existimet Plato, Mvel inter ipsia fluminis Lethes fluctus, nonnihil libaure aetheres illius nectaris, Qui supra terrena lisc & casduca paulo exurgens altius,& oculos attollit& menstem in diuinum illud dc pulcherrimum spectaculum, primum rapiatur admiratione,deinde ardeat cupidi itate ea discendi quaecul a natura mortali percipi posisunt.Ita arbitratus ut eius philosophi verbis loquar)8c optime se, R felicissime victurum,& cum diem suu obierit, veram illam felicitatem,quam hic degustauit ex parte, plene consecuturum Ati ita vere initiatus. A.ii.
3쪽
εe ipse unus unam reuera sapientiam nactus,resiqua tempus in rerum omnium pulcherrimarum contema platione versetur.Ita ut admoneat illum qui ad vera sapientiam felicitaremi contendit: ut hoc in primis cognoscat, Astronomiam sapientissimum quiddam esse, doctrinis autem,quae mathematics dicuntur,opus habere:Primum quidem & maxime numeris,Deinceps vero illa quam ridicule,ut inquit Geometriam appellant,Quarum est finis,ut Platonicis verbis loquar,ut ad diuinam genenationem,& eorum quae cernuntur oculis,pulcherrimam diuinam p naturam con*deradam nos conferamus,quatenus hominibus inspicienodam deus largitus est,quam nunquam sine dictis artib' assequemur, Hsc aut ita se habere,ut diuinus ille Plato affirmat,intelliget,quisquis mentis oculos exustos ante a terrenis his affectibus, admoueat propius. Non possum non etiam ait etiam vehementer & advmirari & dolere hominum nostrae tempestatis seu mentiam seu cfestatem,qui arteis has praeclarissimas, ac vere diuinas, quae sols,si Plato no falsius testis est. nos vendicant in veram illam libertatem animi, filii; citatem non negligunt solum , sed & contemnunt ut res nihili ,3 ut inutileis despiciunt, Immo & inseructantur ut nefarias, & execrantur ut superstitiosas M
vers illi Micitati impedimento existimant. Non de illis tantum ho1mnibus loquor si modo homines eos nominare fas est qui terrenis immersi,& vilissimis cupiditatibus nihil memores conditionis suae. 8d ventri& auaritiae, Sc ambitioni turpissimo sese seruitio adis dixerunt, Aquibus,ri honesta omnia,ita & disciplis
4쪽
nas mas quid mirum est negligi 3d contemni Sed &de his qui totos pene se literis mancipauere,Quorum pars magna, in sophisticis nugis, S rixosis quibusadam cauillationibus consenescit: Alii, curiosa quae; dam,sed quae ad animi felicitatem nihil habent mos menti, εἰ quae si ignores, nihilo aut serius aut inexspeditius ad felicitatem peruenies, sectantur maximo studio ae pervestigant scrupulosissime . Astronomiam vero& mathematic artes , quibus maxime ad
veram felicitatem gradus sit nobis, indignas putant in quibus sese exerceat humanus animus. Maxima pars eorum qui nunc in literis nominantur, linguas irum cognitioni & eloquentiae primam, immo totam
operam impendit, disciplinas autem istas negligit ut superuacuas: in una Rhetorice omnia se habere existi mans .Quod ipsum& multitudines persuadent facile. de suum studium honoratissimum reddunt, quorum ea est prosessio, ad multitudinis aurem sese accomamodare, illam p in suam quancunt velint sententiam seducere. Cum tamen,nec scientiam,nec artem esse
Rhetoricen, apud Platonem in Gorgia Socrates contendat, sed studium quoddam, haud quidem artisisciosum, sed sagacis animi, apti I natura ad humas nam consuetudinem sibi conciliandam,Ipsum quo nec priclarum quid,nel honestu,Immo,turpe quid. illiberale ac seruile, adulationis inquam particula, quae eo se habeat pacto ad iudiciariam facultatcm. ut ad legalem,sophistica,fucatoria ad gymnasticam. Q propter, nec Rhetores vlla existimatione di is
5쪽
gnos censet, nec qui ullam in bene instituta republica
potentiam debeant obtinere. Sed in his utcun ferati posset, si suo studio contenti,non contemnant alte rum. De illis autem,qui theologorum se titulo apud indoctam venditant plebeculam , quid tandem di iicemus Qui non modo negligunt arteis istas ut non conducentes magnopere ad veram felicitat aron sestum vilipendunt ut res nullius pretij, sed 3e execram tur ut superstitiosas, detestantur ut noxias , adeo, ut Parisiis,in celeberrimo totius orbis gymnasio,publi Meo istorum hominum decreto,diu exulasse illas comaperiamus, Se in locum earum receptas sophisticas
ineptias , 8c rixosas quasdam ac plane pudendas nugas, sine quibus neminem iam theologi nomi: ne dignum iudicant. Sed quorsum ista Non me hersese, quo aliorum instetaremur studia, dis non pose
sumus non maxime dolere, arteis omnium praeclastissimas, εἰ quae solae, si sapientissimo Platoni creadimus, verae sapientiae appellatione dignae sent: aut saltem, quod negari non potest, magnum ad illam
momentum habent, tam male audire ab omnibus,
etiam sapientiam professis, Ut paucos iam sit inue m re qui vel primoribus eas labiis degustarint, Aut si qui sint ingenio Paulo dexteriore qui istis se obsiectant aliquanto impensius , quod vix continogit aut alteri, sequitur tamen unusquisque priores, quamuis male iter egress .paucissimi sunt qui reo cepta semel exigunt rursus ad mathematicam eui s tiam, sed ea demum verissima existimantur, qua
6쪽
cuno sutit vulgatissima, Quo 3ζ effectum est, ut si
quae reuocentur ab aliquo ad examen , aut falsa de monstrentur recepta pro veris, continuo ad lapides
prouocent superciliosi quidam ac pallio tenus philosophi, qui magnis sed inanissimis sese titulis venaditant apud indoctos, illum exclamant audaculum, temerarium, impudentem, Ut qui omnia malint mois
uere si ut videantur aliquid ignorasse. A quibus Mego audi qua si si ciuilitero iam reus protractus
sum ad iudicium totius orbis,quod Fredericum Carrasem, filium Ariani ducis quo cum& familiari, ras de amicitia mihi per Galeazium nostrum iam contracta erat ante proximum triennium de quisbusdam non levis momenti, quae in Alphonsina possitione perperam intelligi a vulgo Astronomorum. mathematicis demonstrationibus mihi videbantur. Nam cum peruenissent literae illae nostrae ad Mari, cum quendam Beneuentanum, phoenicem qui se i Etitat mathematicorum,in ignominiam non paruam doetissimae Italiae vestrae, quae testis nunc phoenicesserat, & tuam non leuam iniuriam, quo praesente, itale se solum sapere gloriatur, stomachum ei moue orant, existimo, ignorantiam ipsius conuincebant.
ostendebant plane phoenicem hunc, si diis placet.
α tot annorum doctorem, nondum intelligere quae tandiu tanto cum fami docuisset, Quamuis nem Mene pullum interim nominatim argueremus in literis nostris, quibus candide scripsimus ad amicum, rogasti tamen iterum ait iterum, quae esset sententia nos
7쪽
stra, mesiora doceri effagitantes sicubi errasse comoprobaremur.
Ita 3 homo ille Se humanitatis expers & vitae com munis ignarus, literas eas nostras statim produxit in publicum,& multis maledictis, edita aduersus eas a pologia, insectatus est, De cuius doctrina candore&modestia non habeo necesse hic contestari pluribus,ut de quibus ex subiecta defensione nostra,lectori haud erit difficile iudicium. Haec est causa, Augustine mi doctissime,in qua reus protractus sum ad iudicium totius orbis. Cum ita I uni mihi volenti nolenti pus blice reddenda sit ratio,de his quae literis obsignatis scripsimus ad unicum& amicum idip & amice& ob sequuti amico, Cuinam, seu iudici, causam nostram
probaremus commodius, seu patrono commendare
mus, reputanti mecum diligentius, ex totius orbis Dinnasio tu unus omnium occurristi, Certum has hens, ea quae tu mecum senseris, in his quae hic domonstrare conati sumus abre proculdubio vera.Cum enim apud Platonem in Gorgia,tria requirat Socra; res in eo,qui alicuius sufficienter probaturus sit mi mam,nempe,scientiam,beneuolentiam, & audaciam: Eade,& mihi quoin in eo cui ut iudici causam nostra probaturi essemus,requirenda videbantur. Quae cum ipse habeas uniuersa,praecipue idoneus mihi iudex visus es,quem adiremus in causa literariae huius confluctationis nostrae. Nam de sesentia tua,quid loqui arati is quam tot praeclaris editis operibus tot diuinis
uigiij tui monumetis,toti orbi,praesenti ,poneris
8쪽
ita testificatus es,ut in philosophorum cosessu, nemo non indubiam Augustino palmam tribuat. Beneuo
lentiae autem erga me tuae,& communem nobis Gaaleaziu, 3c literas tuas testes habeo, Amor quo p in te meus,& studiorum communio indubiam mihi fide facit.Quae vero sit tua Sc libertas 3d audacia in asserLda veritate,etia tuae ipsius literariae docent conflictatitiones:in quibus eatenus apud te valet hominum seu gratia,seu authoritas,ut praeualeat semper,& sit masgis speciosa,magis amica veritas,Quo minus vereduin nobis,ne aut patriae communis amor,te impediat recte iudicare:aut magnifici illi,sed vere inanes tituli, cenescu inqua,te deterreat aut prae pudore,aut pudisillanimitate,qus recte iudicas,libere δύ ingenue prosferre. Quin &hoc magis Q ab Italo homine in harena protracti sumus,causta nostram ab Italo iudice tu, dicari voluimus, Sue, quod ea vel inimico iudies satis probatam iri considebamus:Seu,quod hoc magis
benefauente mihi ac beneuolu reddere iudicem existi, maba,quod& vestram mihi causam agere videbar,&publicam totius Italiae iniuriam,ac columeliam non ferendam vindicare:in qua, indoctissima ista bellua. 1nter raros phoenicem iactitare se non erubescit, at ita de se scribere in familiaribus, quas nos vidimus,
ad amicos literis, quod dicens, quid quaeso significat
aliud,si monoculum se regnare inter caecos Quae te eo contingit peculiarius , quo magis emineas inter
caeteros .lilam si cui omnium, uni tibi debebitur glostiatio ista, qui gloria doctrinae tuae ita Italiam tot mirradiasti,ut omnium totius Italiae philosophoru nos
9쪽
men ac gloriam prgradies 3c obscures. Sive igitur te iudicem praestiteris lucubrationibus nostris, iudicio
tuo triumphaturos nos certissimo confidimus,ut qui non verisimilibus argumentis, sed mathematicis es; timur demonstrationibus. Sive patronum, audacter exibunt in publicum sub tui nominis patrocinio, ni hil nuc verentes phoenices istos. quin cornicta Potius, quibus ia iam confixurs sunt oculos,ac personas perbissimorum titulorum detractvrs..uas eo su pies libentius,l non ta ego eas dicauerim tibi,si Galeazius noster,qui Be me comisit cu Beneuetano isto, de hanc opellam nostram tibi dicare me voluit: cui
imputabis, si qua sit nostra temeritas a ovi consulens qualecunm sit id quod offerimus. Hoc tamen unum non dubitabo audacter polliceri multo plus profuturam studiosis Apologiam hanc nostram, in qua, uni uersam fere Alphoesinam positionem,& quae hacte
nus pauci attigerunt, mathematice explicauimus, si illam Bineuentani, qua una, gloriatur phoenix ille mathematicorum plus se contulisse Astronomiae candidatis , si incomparabile illud , Sc nunquam intersmoriturum decus Germaniae nostrae. Ioannes Reagiomontanus tot editis voluminibus,ac diuinis inge nis sui monumentis. Cuius modestiae pene immodicae imputabis,si quando videbimur in illum excandes a re immodestius, Qua tamen in re calamum nostrum ita temperauimus,ut magis illum sibi reuocemus ob oculos, &si in nos loquatur & immodeste& impini denter,illi ostendamusri conuitijs velitemur cum mo nacho inuerecundo δέ maledico. Vale Philosopho
10쪽
rum decus,& Albertum tuum vicissim ama, Lut ciae Parisiorum. A quinto nonas Maias. Anno a par