Aduersus nouam Marci Beneuentani Astonomiam, quae positionem Alphonsinam, ac recentiorum omnium, de motu octaui orbis multis modis deprauauit, & secum pugnantem fecit Alberti Pighii Campensis apologia, in qua, tota ferme Alphonsina positio, hactenus

발행: 1522년

분량: 151페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

21쪽

suadebit facile, mihi te praeceptore qui me latine doceat: nihil opus esse , quantumuis praeceptore indigeam. Sed

quaeso te per candorem tuum,quem 1onas toties :si ita esset maxune, taut in meis aut cuiusuis alterius familiaribus lisinis inuersum apiculum aut transpositam Iiterulam remarisses,veluti,si integrum pro integram scriptu esset, aut si quod est erusinodi aliquid, quod etiam 8c destissimis 3c

diligentissimis accidit,praesertim cum scribunt aut ad amiscos,aut festinanter. Quis candor essetissito libro illud eraprobrare tam contumelioserita nos docere ruam νωμικως ceu sumpta ferula,quae nec puer et clarius ignorat, num

neutro genere diameten dicatur, praesertim ubi de rebus grauissurus & caelestibus erat disputatio. O candorem vere monachatem. Sed te rogo Marce,etiam at ip etiam perpens de tecum, quantam fenestram aperueris in teipsum,qui sic odiose mecum de verbis 8c latini sermonis ignorantia

uilleris, Namsa ego persequi vellem prodigiosam balbutiε

tuam neptias semonis tui,tot horrodos soloecisnos ipsis aliquando verbis frequentiores, quibus tota apologia tua, omnes literae scatent undit, etiam te pueris deridendum, ac luto impetendum propinarem. Ut erum Vnum Iocum Proferam aut alterum qui primus occurrerit, referta sunt enim omnia in aestola ad anonimum authorem, quae nosua est elegatias Cum autem Fredericus antedimis intelles xisset me prelo datum iri vesse Iusus nostros et caetera.

Quid rursus est quod mox sequitur in eadem epistolas Dexabs spero autnorem ipsum fore retractaturas omnibus 3 illis illusionibus ia teliqua. Haec est scilicet Plautina eloquentia, hic lepos Atticus, , musarum, ut dicitur, et quio comparandus, hoc est illud cygneum melos, quod morte vicina, in alta fudisti sydera r quod & ipsa artas posstr in udiat. Sed non vacat hic persequi ineptias istas,niliu enim non est ineptum, non insulsissimum . Tantum voliti candorem illum tuum ob oculos tibi reuocare, &te admonere si mundum oporteat eum esse a crimine,qui re

22쪽

APOLOGIA I . s

protrahit alios ad iudicium: si inquam legem statuat in selequi aliorum censuram sibi desumit. Miror si nuna legisti

in euangelio ita intonantem veritatem,Qui sine peccato est vestrum primus in illam lapidem mittat. aut si legeris: θ ita nihil habuerit apud te momenti. Et tu consurus excisinis Abarbarismis,arguis alios malae latinitatis sDoces, quando ita diis visumest, non neutro genere reperirimetrums' Ses expendamus paulisper,quidnam intersit inster peccatumhoc quod arguis in tuo cacastrologo, M soloescismos tuos. Ille quisquis fuit, ita scripserit fortassis,sed in semiliaribus M obsignatis literis, Tuos ipse soloecismos edidisti orbi. Ille,in his quae scripsit ad amicum. M ob hoc

forte negligentius, is soloecismis alium reum ad orbis iudicium protraxisti inhumanissime. Leges autem nulla ires dulgent accusatoribus,nullam dant veniam si peccauerint, reis subueniunt in multis. Ille scripsit amice,&obsequutus amico, Tu seloecismis illis tuis omnia amicitis & humanistatis iura s-l subuertisti, Ille nullius sermone est insectastus,Τu ineptissimus, infantissimus omniar non es veritus cen tia tibi virga assumere. Illius peccata est tale quod nesmo cadidus lector non adscribet incuriae, aut scriptoris aut chalcographoru. est enim eiusmodi,in quo nemo 'el prima elemeta trasgressus errare potuerit.Τui soloecismi num no produut infantia,balbutiem, ignoratiam insigne. Et adhuc te non pudet iactitare candore ullums' Cur vides festucam quae est in oculo fratris tui,trabem autem quae in oculo tuo est,non animaduertis 'Quin elicis prius hypocrita nec ime trabem ex oculo tuo, M tum perspicies ut eximas festusca ex oculo fratris tui. Sed hactenus ista,quq aliato eosius prosequuti sumus,quo te ipsum tibi indicaremus ahqruper, que tot anos vives nodu cognouisti, Simul aut ut intclugeo res optime Guenire in te,quod inApocalypsi ad angeluodicensium ecclesiaescriptum est, ciuia dicis ,diues lum, Nditatus sum M nullius egeo,& nescis P tu es

bilis,N pauper di coecus,ac nudus,studere' amplecti inua

23쪽

ALBERTI PIGHII

quod sequitur, Ne appareat dedecus nuditatis tuae, Aut si

omnino mortuo nunc verba facio,Marci tamen candorem quem buccinat toties,volui non latere in obscuro,sed celeubrare illum est in me, posteris contestatum reddere,si forte ad eos peruentura eslet nostra disceptatio. SECUNDO loco te admonitum volui,& omnes qui aut legerunt aut lecturi sunt libellum nostrum, que de aequin morum inuentione inscripsimus,Non quid sentiamus nos de aequinoctiorum tempore,de stellarum locis in coelesti sumifero, sed quid ad Alphonsinam positionem quam ita

iam tenent mordicus uniuersi consequatur,a nobis cile exsplicatum. Quod ipsum,etiam lectore,ne quid erraret,pretes monuimus . Comequi autem ad Alphons nam positio αnem,ut distet vernalis intersectio ab eo puncto, quod est principium Arietis in tabulis,gra. s. tempestate nostra,euis denter demonstrabimus, Volentibus, nolentibus uniuersis qui sunt in mundo: Nihil nos prohibente tota Apologia tua,cum omnibus tuis sphaericis demonstrationibus t quas omnes,stigidissimos esse paralogismos, & omni mathemastico robore destitutos,suis locis faciemus euidentissimum. An vero hoc ipsum concors esset vetustiorum obselliati rubus, nihil la rauimus, ut cui erat curae, non si vera es, set Alphonsina di recentiorum ista Astronomia, sed quae consequerentur ad ipsam,explicare. in si meam me roges sentetia,num existimem serio,vernale aequinoctium quin dies praecedere introitum selis in caput Arietis quoa in tacthulis, sicut ad Alphonsincm positionem affirmauimus consequi. Respondebo tibi, uniueisam Alphonsinam porsitionem,& non solum hac parte, fabulam mihi videli, nec consentire cum vetustiorum obseruationibus, quin & hoc me consilio explicuisse latius,quae ad istam positionem consecutanea essent, quo magis suspectam eam faceremus stronomis temporis nostri, qui fere Cmnes tam secure id ipsam accedunt,ut quam putant verissimam omnium,Ideo

24쪽

e APOLOGIA - τ . autem magis hoc mihi placuisse consilium,q aperto miste cum Alphon congredi. Primo, omnes ita Alphonso videbam addictos ,ut sine magno tumultu ea conflictatio proccessura non esset. Deinde,quoniam a nonnullis ist magnis viris factitatu illud cognouera,vt Nicolao Cusano,& H rico Meinlinies. Maliu ital negotiu mihi assumere magis explicandae Alphonsinae istius positionis , quam a nemine recte adhuc explicatam cognouera,u eius palam destruens . dae. Quod autem nihil consentiat Alphosious abacus cum obseruationibus vetustiorum : promptu est cui y per se exs . plorare. Quorum enim obseruationidus ante Alphontanfides habetur,lii fere sunt,Hyparcus. Milaeus ,Ptolemaeus Albaten'. N aquis ate Hyparcu,& Arsatilis &Timocleridis obseruaticies n5nullas scriptas reliquerul: eas tame M paucas admodu, nec fidas satis,uti ipse testat Ptol eus. At non conuenire Alphonsinu abacu cu Ptolemaicis obstruatiorubus, hoc scies pacto. Fuerunt Alphonsing obserua: tioes anno. s a. .salutis nostrς, ut canones ipsius affirmat. Ptolemaics vero anno primo Antonini Pii ,ut affirmat ipse Iib. T. compositionis astronomicae. Quare interciderunt insterciderunt inter utrunt anni. I iii. Quos si retro numeres in Alphonsinis tabulis: invenies processisse interim steli' gra. Is .m. IT .securi. o. circiter. Dem motum si sustuleris a stellarum locis ab Alphon verificatis ,deberet residuum couenire cum locis earundem, quae obseruauit Ptolemaeus. quod aliter se habere cuiuis experiri promptum est. Nam si a loco stellae,quam cor Leonis appellant,obseruato ab Alaphose, abstuleris gra. x s. m. IT. secvn. o. residuum est gra. . Leonis,quam eadem Ptolemaeus in gra. 2. m. 3O.

Leonis inuenit,Eode pacto inuenies nec Hyparci,nec Milet,nec Albateni obseruationibus consentaneas esse Alpho sinas tabulas ,si abacu earu c6feras ad stellarum loca quς illi inuenerui. Sed non est oper pretiu hqc explicare pluribus, quae millino est facillimu per sese experiri qui voluerit: modo M obseruationes illotu & intermedia tepora no ignoret.

25쪽

ALBERTI PIGHII

CAPUT ARIETIS in Alphonfinis tabulis,non

esse punctum vernalis aequin it sed caput Arietis

- primi mobilis ,euidenter demonitratur.

N V nc ut ad cotrouersia nostra accedam'propius,age,pede esseram'. Primu aute veniamus ad illud ,quod est caput S cardo toti' negotii. Suppuratisies videlicet Alphosinarii tabularu norosse inchoari a pucto verni aequinoctii. atl ita non aliude u a capite Arietis fixi,aut ec ticae primi mobilis.Quod sola si evicero euinca aut certistimo) dabismaia', licet inuit',fateberis nol&, voles, sequi necessario,vt hoc tepore no possit esse verna aequinomu,quodo sol in capite Arietis numerat in Alphosinis tabulis in recessisse la dies ita alia obtineres de qui frustra cotedisti.

-Tametsi autem non inchoare abacu Alphonsinu a puncto

vernalis aequinoctii,sed a stabili puncto a quo,at 3 a capite

Arietis primi mobilis: ita sit euides, ut demdstratione egereno existimaba,veluti quod in cofesso esset oi ,quicumhaede re scripsissent aliquid, & quod clamaret Alpnosinaruta hularu canoes. Quod Georgius Purbachi' affirmaret iterum puteru,quis tu viri istius scripta,frustra detorqueas alio. ut suo loco erit euidetissimu. Quia tame caecutis adeo,ut luce clarissima non solu n5 videas,sed & alijs coneris pessivis dere n5 alio referedu AIphosinu abacu,q ad sc liptica mobile octauq spherae: nec inciperealitate q a vernali; intersemoe eclipticae mobilis & arquatoris ,qtuuis nulla firma sede inditineat. Operaepretiu lacrit,a sit illud repugnas Alphosinae positioni rati adeo Alphonfinis tabulis, paucis explicare. Quod ut fiat comodius , Io a te vel cogitatioe dari mihi 'locum capitis Arietis nonae sphaerae in ecliptica primi mobilis.Nel potes hic tergiversari,quin vel imaginatioe pro libito tuo ponas illud ubicu p volueris ,est efii alicubi,nihil aut refert ad praesens ubi pones. Et ne tem pugnemus ubi nihil opus est pugna, Ponamus ano salutis nostrς .i sis fuisse illud in gra. 23. m. S. Pisciu, ubi tuc fuisse ipsi cotωis. Sint ita , ut in figura, duae semieclipticae. DB F. fixa.

26쪽

B XAPOLOGIA DA F. mobilis. GBA. arcus arquatoris intersecas utranss,

unde &B caput Arietis primi mobilis,A puctu verni aequisnomi. Sit X caput Arietis no

H caput Arietis octauae, in quo intelligamus,verbi gratia, costitui stella fixam,per quaa polo eclipticae fixae E sit arc=EHL. Quia ita. ano. I si fuit medius motus accessionis gra.TT. 16. circiter secundu Alphonsinu calculu, cui resi ondent in abaco arquationum eiusde gra. g. 6. Arcus ergo X L. erat gra. s. s. ex definitione aequalictis motus est ius sphqrar. Gare erat L. gra. 5. m. s . Arietis mel estu, hic causeris non recte definitam a Purbactio 3c omnibus aequatione motus accessionis,aut Φ tedas numerari ipsa in ecliptica mobili,no in eclipticaxa,quod etsi falsum esse paulo mox dem6strabis, hoc tamε loco nihil refert,nem em hic de errore unius aut duaru murnutiaru primaru aut secu. sed plurium graduu est c6tentio Latitudo aut pulti H. est gra. i. 9. circiter, qta videlicet est arquatio respodes residuo motus accessisiis eius anni, quod tu nec diffiteris, & per me demostrata est, propositioe teratia eius tramtuli,que alphosint positioni a nobis explica in calce huius adiecimus. Quaredeclinatio eiusde data erit, quς inuenit gra. . 37 circiter,per tabulas primi mobilis Ioannis,posita declinatioe fcliptice εις gra. α si . quata esse vis inaubitatissima. Arc' ergo. HA.iuenter per tanu. deest. Ioan.gra. II. o. Data est ergo ano. Is I9.distatiastellae. H.a

Ucto vernalis squinoctii gra. ii. o S posita ita ip hac dis statia stellς H. a pucto vernalis squinoctis ad Gu tautis nostrae. is I9,iubeo te explorare eas,ad annu. IT66.quo secus du hac positione tua coiugerur tria capitaAtietu,primi mobilis,nonae sphqrar,& puctu vernalis squinoctii. quod mobile caput appellas. Si itam Alph6sing tabuis nueret distatiasta laru a puctovernalis etquinoctii i ecliptica octauis sae

27쪽

ALBERTI PIGHII Augetur aute motus itellariim interea gra. 2.m. 3. in Alpho sinis tabulis. Anno iga. IT66.

erit distantia stelis. H. a pucto

vernalis aequinoctii gra. t. m. 3.maior,2 que eiusde ad annu. I I minueta eu. Ait ita erit. HA .gra. 13. m. 3. Sed ex positione,erit. A. partiliter sub pus

Eho. X. capite Arietis non sphqrae,& H sub pucto L ,in superficie nassi eclipticq fixae. Erit ergo X L, aequatio videlicet maxima motus accessionis octauq sphqrq)gra. 13. m. Φ3. qua gra. 9.n6 posse excedere ide ponitAlphotinus abacus. Et capitis Arietis octauae a capite Arietis nonae distantia, gra. I . m. q. . qua m ima gra. 9. Ponit Alphosina positio..ides ital Alphonsinum abacum secum manifeste pus gnantem,s velimus ipsum numerare distantias stellarum a puncto vernalis aequinoctii. Quam enim maxima aequatio nem ponit abacus Alphonsinus gra. s. eade idem ipse pro ducet gra. 13.m. 3. si intelligatur a vernali interscalone inimerare motus stellarsi. Rursus,ab anno. is 19. ad annu usq;

1766. pala est augeri distatias syder si a capite Arietis tabularum gra. x .m. 3. Quod ipsa te supputatio docebit. Miniis untur autem si a pacto vernali fiat supputatio gra. 2 . m. q.o. Quae enim stella H videlicet anno. is i9. distat secundum

positionem a vernali intersectione gra. II. in. εο. cadem anano. 1766. inuenitur non distare ab eadem plus gra. 9. quan

tu caput Arietis octaus a capite Arietis nonae maxime abs esse potest. Manifestum ergo, caput Arietis in Alphonsi unis tabulis non esse punctum vernalis aequinoctii. Qia anudo enim augentur stellarum distantiae a capite Arietis quod est in tabulis, accidit tantundem N amplius minui distan alias earundem a puncto vernalis aequinocti j. M vice versa. quando minuuntur a puncto verni aequinocti j supputatione. ram,augetur ride multo plus in talibulis a capite Arietis

Cum ital tot modis pugnaret secum Alphonsinus abaciis

28쪽

s numeraret distantias syderu a vernali intersectione, quid restat, u ut caput Arietis in Alphoiasinis tabulis sit caput

Arietis primi mobilis Cum enim quatuor tantum capita

Arietu intelligi possint,primi mobilis,nonς sphqrar,octauae s

sphaerae,& puctu vernalis squinosiij, Hoc aute,non esse casput illud Arietis quod est in tabulis,la demonstrauimus. Palam aute,quod nec caput ArietiS nonar,nec Octauae sphaerς, Relinquit ergo, ut caput Arietis primi mobilis sit illud carput Arietis in Alpho sinis tabulis, quemadmodu praeter te unu hactenus intellexersit omes . Hoc est ita p,quod volebam' demGstrare. Quid hic dicet Reuereda paternitas tuas Quona pacto hic caecutivit ta supine mathematicu illud aedicume tuu ,in eo praesertim, quod erat suma totius cotrouersiae nostrae,qiiod in literis alienis est plusu linceu Quomos do no vidisti, q multis modis pugnate secu faceres Alpho sum,& elidente seipsum Alphonsinu abacu: costitues in eo

caput Arietis,pues vernalis aequinoctii sNultu hic est substerfugium,nilui hic poteris respodere. Si te forte poeniteat cometi illius tui de loco capitis Arietis nonae,& de c6uetuillo triu capitu,que dicis futuruanno. 1766. Dicas. , ut verisimilia,te,n6 ut explorata,ea tradidisse,Ac malis palinos dia canere de istis,q de summa totius causae periclitari, Nishil facis,Ne p enim ex cometo illo tuo,pedet demonstratio nostra. Hoc tatu a te postillaui,ut quocum velles loco imas ginatioe tua collocares caput hoc Arietis nons sphaeret.Estem alicubi,nel repugnat Alph6sinae positioni esse aliquas do in loco isto,Nihil aut refert ad id quod nunc voluimus demostrare, ubicum collocetur. Eade enim te sequetur imcGuenientia ,si ad altu locu ,ipsum trasseras cogitatione. Vnde si ponatia anno. i s i 9,excpli causa,fuisse in gra. II .m. I Φ, Arietis,erit in figura nuper descripta,X,gra. II. m. I Φ. Ars

rietis erimi. Et quia X L fuit gra. s. m. Φ6.anno memorasto secudu Alphosinas tabulas nepe aequatio respodes mo tui accessionis gra. .ni. 16 fuerat ergo L. gra. 2 o. Arietis eiusdem, Sed arcus HL. datus est gra. i. syaatitudo videlis

29쪽

cet capitis Arietiso tauq,Quaredeclinatio pulti H ,data ,erit q iuenti per. si .Pblema Ioan.

I tabulas primi mobilis ,gra. 9. m. T.posita declinaticte eclipticae fixaegra. a My qta Per te Ponitur ,Arcus igii HA. est gra. 2s .m. I Quod te docent tabulae declinationu Ioanis. Anno igit. is I9.data est secundu positione,stellae H,a pucto vernalis aequinoctii distatia, gra. L . m. I . Ab anno aute isto ad annu vs p. i766,augent in tabulis distatiae stellaru a capite Arietis,gra. 2.in. 3. qtIod ipse te calculus docebit, Quare,si punctu vernale sit caput Arietis tabularu,maior erit stellae H .apuites vernesis distatia,gra. 2.in. 3. anno. IT66,ου fuerit anno. I 19. Arcus ergo HA. erit gra. 27. m. i T. Sed hoc repugnat Alph6sinae posit; tiOm,atap omnino abaco eiusdem,Na punctu X,caput vis delicet Arietis nonae,progredietur Interea gra. I . m. y 2. ut tu dicis,aut gra. i.m. Φ9. fere, ut Alphosinae tabulς. Erit ergo X. anno. IT66.gra. I 3.M. 3. Arietis Primi, Sed XL. tuc erit gra. 9. praecise,aequatio videlicet mota in Alphctfinis taburitS,Igii BL. erit gra. 22. m. 3. Erit aut eode ano Puctuvernalis aeqnoctii sub puncto B. capite Arietis primi partiliter, MPuctu H,sub pucto L. Quod eclipticarus erricies tuc Utvnit . Quare M HA erit gra. 22. S. 3.At inuet'est pausto ale .gra. 27. E. 17.secuda positione,s caput Arietis sAlphosinis tabulis sit puctu vernalis quinoctis, Manifesta ergo, Vernale intersectione no esse caput Arietis in tabulis, EQuod ide & hoc pacto erit euidelistima. Augei i tabulis

distatiae stellaru a capite Arietis,ab ano. Is i9. ad anu. IT66. gra. 2. m. 3. Decrescut aut,a pucto vernalis orinoctii suppustaticte facta,gra. 3. m. II. posito capite ArietiS nonaei gra. D. Arietis tepestate ista,ubi per imaginatione positu fuit. Quiem stella, H videlicet,anno. ist9.eHgata erat a pucto aeqnoctii vernalis,gra. 2s.m. I . eadε,anno. IT66.no PliIS gra. 22

3.inuemitu distare ab eodem. Manfestum igitur, P

30쪽

gnabit secrem Noonsinus abacus εἰ esidet seipsum infinitis modis, si velis ipsum numerare distantias stellarum a puncto vernalis aequinoctii ,Cuod erat demonstrandum. Sed heus tu uraniae Ppugnator iartissime, cilitata deceran 'triuphos pro seruata Astronomia, Legistin una Theabiti j libru quede motu octaui orbiscoscriptu reliqt,I n quo, prim'distinxit mobile ecliptica ab imobili,prim'posuit vastiari in caelo puctu vernalis arinoctii ,in arcu aequatoris definito Nel em credibile Astronomu tatu no legisse ista,quet Alphctsina,cui' tibi patrociniu desupsisti,Astronomianoabis pepereriit. Vidisti Thebitis Astronoicas tabulas,&quo

pacto doceat utenire distatia solis & steIlaru ab instabili pacto,que posuit,vernalis aeqno iijs Atq no videris p nix

mathematicorus'Si ita pabacta eius cu Alphsisino una cotulisti vidisti,ni fallor,haud obscure,ad diuersalitia eos referri,Thebitii qde ad pactu vernalis a noctii,quod variar asesiduo, ta fit aliud at aliud , Almosi aut,ad ide aliquod& stabile pricipia,Nuerat ei hebiti',medios mois stellarua capite Arietis mobilis,quod vocat, puncto mobilis eclipticae quod dest bit circellu circa caput imobilis Arietis,Et per media motu accessiois,iuestigat squatione octauq fphqrq,arcu videlicet mobilis ecliptics inter vernale sectione & caput mobilisArietisc5prehesu,q addit 'ad motsistellaru nueratua capite Arietis mobilis,aut iubiram ab eode, ut res habet. indicat apud eu distatias stellaru a Ducto vernalis aequincusctis. Alphosus aut,q eande secul' est imaginatione in figura mora laus sph roe,Et in variatioe intersectictis vernalis in caelo, nisi θ plus duplo Q ille maiorem ea fecit, nunquid sis militer Winitio nuerat motus stellaru a capite Arietis' uesphers unquid squalio motus accessionis apud eu,est clitantia capitis Arietis octavae s verae a puncto vernalis

aequinoctiis Unde est in apud Thebitium quatio maxima

est gra. Io. s Apud Alpnonsum Vero gra. 9. non excedit,

Cita tamen Alphosina squalio,nulla certa qtitate deberet obtinere. sed in integru circessi posse excrescere, si Thebis h. ii.

SEARCH

MENU NAVIGATION