장음표시 사용
12쪽
ALBERΤUS PIGHIUS CAMPENSIS FRADU
Marco Beneuentano, monacho. sacerdoti, Theologo, 8c phoenici mathematicorum S. D. E CEPI tandem expectata diu& gloriousiam apologiam tuam, Marce superdoctissime,aduersusineptias cacastrologi anonimi ita enim inscribitur simul aute & binas lis
teras: Alteras inscriptas nulli nominatim, alteras ad anonimum authorem reiectaru, ut scribis,propositionum. In quibus ut diuinum ingenium tuum,& ratissima eruditionem suspicimus Radoramus,&paulo post suis efferemus praeconiis: ita tam singularem ac vere christianam modestia tuam,tantum animi candorem, non possumus no exosculari,non admirari etiam at petia,
Quippe qui obsignatas literas nostras, scriptas familiarister & ad amicu,festinasti ad orbis deferre iudicium. Id a tem non quovis modo, non ut hi qui veritatem disceptates inuestigant,sed noua modestia: criminaliter intera actione, nusq non ad seditione classicum intonans,nusq no mordes amarulentis conuitiis inusqn6 incessens contumelijs Noppi obriis,ubit insultans plusqiuueniliter victo,quem tu sacis.vbim debacchans,ubii saeuiens impotetissime tineum praesertim, qui te nulla lacessivit iniuria, quin &beneficibutum in se fuit est prosequutus. Atm hac senem parte per me feres palma,cedo harena, porrigo herbam, agnosco vis
rem non inuit .Quavis enim nec nobis desint nerui ad maledicendu, M lacessito mihi at p iuueni,nemo non codonaret facilius,si talionis iure aduersum te uti voluero. Noutamen putabo mihi non indecorum .plusu muliebrem rixautionem inire tecum,quem seni tibi,sacerdoti,theologo,irionacho,&nescio quot onerato nominibus ornato volebam dicere prouocare, turpe non putasti. Na ut no omnino nullum habesit fruitium humanae conflictationes, si inquiredae veritatis studio,citra rabie consistant: Ita si eo excandescat
13쪽
pugna,quod nam est aliud spe laculum,q si mulierculae cor
rixentur inuicem, si si scurra in scurram conuitia regerat Nec tamen modestiae tuae pene immodicae satis fuit processisse hactenus: nisi 8c deprauasses multa in literis nostris, multa detorsisses, finxisses plurima, quae ne cogitauimus quidem : quo tibi faceres quae impugnares. Et cu maxime suis ista,ita te nihil pudet,ut etia candorem crepites impudentibus buccis,& fronte plusqmeretricia. Sed incredibis lis scilicet in Uraniam amor, verecundiae te limites egredi coegit. Ita enim te purgas apud lectorem in epistola: Etsi, inquis,ab omni maledicentis labe alienos esse decet probae:
tos viros: me praesertim,& monachum,& senem,ad eorum exemptu proia inde omnino esse oporteret : tame incredWhilis me meus in Urania amor cogit verecudiae egredi limites'. Pulchra istec expurgatio. Nu legisti vel apud Aristotelem tuum: esse quaeda ad ρος nullo pacto liceat esse coactus Ita hic te expurgas, ut 8c inuerecundiae ia maledicentiae crimen agnoscas. Et nunu vacavit tibi theologo tanto,& tot annorum,legere in apostolicis literis,o maledici regnu desnon possidebunt Sed haec exciderunt tibi,credo no aduerstenti l contra teipsum ferres testimonium: sicut M plera alia in admirabili illa apologia tua. quibus te, ne deus,agraphice descripsisti: Nunc Marcum inducens vibrantem
tinguam,serpentis instar: nunc insanum,furentem, attonis tum,coruscante oculos ,aestuantem ira. quae pulchre cu tot
nominibus conueniunt,quq iactas toties. O uta est vis veriuratis ,quq etia inuitis erumpit & ignorantibus. Quid enim per deum immortalem,in tota apologia tua praeter serpentinum virus,muliebrem & plane monachalem impotentia, iuueniles quasdam exultationes, & pueriles ineptias eructausti s Sed incredibilis ille in Uraniam amor tuus,modestiue te
limites excedere coegerit,nec sit passiis a maledicentiae viis hio tibi temperare, esto, quid tandem coegit te latum praes
cipitare apologia istam Scripseram tibi,statim postq intela Galeatio nostro edi a te librum quendam aduersus Ili
14쪽
teras nostras,datas ante bienniu ad Fredericum Carrilam, Ariam ducis filium, sin quibus iaescio quot puerilia errata iactitabas te deprehendille ne festinares nimiu, &-adoranabam editionem libelli cuiusdam,quo sententia nostra eo set plicata plenius si in illis literis. Simul δc exhortabar teqtum potui ut scriberes aduersus eum quscunt velles: lis
teras autem nosti M ad amicu amice script ,ne vexares: neraue protraheres in Publicum, quas oblignatas misimus ad unicum. Illud enim maiori tibi gloriae futurum,quando ita tibi cordi erat quocul modo nobiscum conflictarier, Hoc vero neminem bonum ac candidum non vehementer ima robaturiim,ut omni humanitati, omni publicae fidei inter omines aduersissimum, Sed surdo cecini. Quin tanto feastinabas magis, quo apologia tua librum nostrum anteuersteret. Qua in re non possum non vehementer admirari si gularem prudentiam tuam,quam tanto rerum usu,tam lolvaga aetate tibi comparasti. Num videbas in tuam hoc rem magis et nostram, legisse ante quid eadem de re scriberemus publice, si publice calumniari quae priuatim,& obsignatis literis familiariter a nobis scripta sunt ad amicum s Quis em m,sicubi dissideant ea sus iatio libro scripsimus orbi,ab
his quae scripta a nobis in sarniliari epistola calumniaris, no iudieabit de tuo capite a te mentitas Num quid erat Perimali,ne qua occasio, u iupressisses tantisper apologiam tuam. eripuisset tibi hac ansam celebrandi nominis tui, & contes
stadi posteris admirabilem ista 8c tam sublime tuam sphaericoru linientiar qua ita tibi places suauiter,qua toties buccisinas ad fastidiumvsps Nun Ξ tibi venit inmente paroemiae
illius apud sapientes celebratissimae, Qui plus aequo festiandit in initio : eos serius perueniread finess,ec te mouit qanimantium exemptu, ut quibuscun. celerior est partus: ea foetum imperiatim educere,adeo,ut in Prouerbium alis ierit,festinantem canem caecos catulv excludere: quod iis
bi maxime usu venisse paulopost intelliges. Nes enim in omni vita quicquam,aut stupidius,aut impudentius,auta.ii.
15쪽
arrogantius,aut iresetius una ista apologia videre coligit. Quod si tuae etia rusius conscientiae non persuasero in prosgressu,modo bile Gaia perlegeris hanc defensione nostra, Per me feres victoria. in si, ut animi erat candidi,per lites ras admonuisses vicissim,si quae te offenderunt in literis nostris: fecisses viris nostrum rem non inutilem. Ne penim tu,accepta a nobis ratione ,effutisses ista tam indocta,ta stolida,tam omni sensu carentia. At ego scripsissem es sua aut cautius,aut diligentius, aut effusius: quando audis lem dubitare te tantum mathematicum,de his, quae vel parum initiato sectis istis dubitari posse non crediaera. Sed nescio vo pacto magis tibi placuerit incomodare utrim notaim. tibi quidem,quod perfricta frote M abiecto omni pudore, omni modestia christiana: christiana fratre,nihil de te m temerentem,quin & bene mereri de omnibus conatum saltem,si nihil aliud ,tot couitiis tot maledictis frustra insectariis: quq iuxta sapientis elogium eluti in coelum iacti lapiades, recidunt in caput iacientis: ut praeteream'tam inmgnem,' tam impudentem ignorantiam tuam ipse traduxeris orbi. Mihi autem,l quietem M studia nostra interturbatis indoctis odiosis comictationibus rius. ESed ineptus fuero fortassis si de candore tecum expostu lem. Quis enim in monacho ullam modestia, candore vlσlum tempestate ista requirat ' Hoc tamen perpende tecum, quo loco constitueris Fredericum Carrasam nobilissimum adolescentem, &qui natalibus suis plus addidit decoris qab eisncceperit. Hunc te non puduit interIoquutorem face re in ista praeclara 'κ logia tua: & ita inducere,quasi ex coscietia ipsius hcc acta sit tragoedia. Quid tibi videis si talis esset Fredericus quale produxisti illa,num possem iure de cadore ingenui animi cum eo expostulare, ut qui scriptas ad se literas ab amico & familiariter: a te improω sene vios Iari, vexari, 8c ad totius orbis iudicium protrahi consenses. riis An non hoc interest publice & humanae societatis M
16쪽
amicitiae inter homines. Nam quis est salpturus ad amicu,
si protinus in coiispectu totius orbis ,redaenda nobis est ratio omnium quae effutimus,quq nugamur,quae effundimus in sinum amicis Quis non valedicat potius 8c amicitiae omni humanae societati,si adeo seueris ac ta rigidis legibus cotineatur Quis no in rem mala iubeat abire glutinu illud comunionis,quae est inter homines: consuetudo videlicet missitandaru inuice literarum,quae & absentes conciliat, Mamicitia ne intermoriatur c6seruat: si quae familiariter scribimus inuice,ad orbis totius iudiciu sint exigendas Quis,
cui,fidebit quicq,si ita nihil est usq fidu,vt qiue amici fidei
comiserimus, liceat, non tantu impune,sed & cu candorista modestis laude in publica totius orbis notitiam deferres Breuiter,quae erit vita,' societas,quae Gmunio,que amicitia inter mortaleis : sit leges recipiant,quae semes omne humana vita,omne societate,omne denis amicitia Pstrisbunt,ace medio tolluis Quid pro Frederico hic respodes
bis,que tali persona in publicu totius orbis theatru prodin xisti: in qua merito dicatur ista,autetia grauiorasSicsimis serit in nos frater noster, no licet statim adhibitis testi, e arguere,no statim protrahere ad iudiciu ecclesiae: Sed si pee cauerit in te frater tuus,praecipit ille Praeceptor noster : vas de 3c argue ea inter te 8c ipsum solum, si te audierit,hicrastus es frate tuur sinuero te no audierit,adhibe tecum adhuc unu aut duost ut in ore duoru aut triu testiu, cositatomne
verbum. Quod si n5 audierit eos,tum demu ecclesiae denutia. Et licebit amicu no solum nihil peccante in nos, sed obssequente nobis,& bene mereri conatu saltem rem errantem fortassis humano more, meliora tamen doceri cupientem: mox traducere M protrahere ad iudicia totius orbis fetuum:
quid hic est candor vere christianus,& qui tales nataleis,talem decent indoles An non superat perfidia omne perfidissimi proclitoris: quas amicitiae praetextu extorseris literas, propinare deridendas omnibus,caluntari,insectari Guitiis A contumeliis,quis nihil mutares in eis,nihil detorqueres,
17쪽
nihil de tuo fingetes: sed quales essent script tueis 8c prooferrentvrsNuncaute quo loco erit rei indignitas,quado nihil est fere n5 detorta,mentita multa,conficta plurima,quo fres fieret odiosior Uide inmudentissime senex, detestada nota vere nobile M generouisimu adulescete,qtu in te fuit, inusseris: quavis opinioni illius nihil apud nos decesserit, quod non sinat candor animi illius plane regii vel suspicari, consensisse illum tantae inhumanitati tuae. Sed hoc suis moiaribus debet, & Galeatio Flor ontio optima semper conra stantissime de eo praedicanti: no tibi,qiii longe diuersissima lper na in theatru orbis ipsum produxisti. Quod aute te scribi praemonuisse nos adhibitis duobus testibus,Frederico ec Galeatior facis tuo more,hoc est,metiris impudenter. Ne p enim verbu vllu scripsisti aut ad me,aut ad Galeat lanteilapolUia tua ,hoc est,criminationuiste libellus prodi rei in luce.Tantu,cu liber noster sere exisset a prelo, tignificauit Galeatius scripta sibi a Fredetico,iactari per te,nescio. quot puerilia errata esse in literis nostris, quae parares invi pressa ad me mittere.Nec fefellerit,ita statim post sequuta est gloriosa apologia tua. Habes admonitione qua adhibitis iduobus testibiis a te sum praemonitus ,prius 2 eiiocatus ad publicu iudicia totius orbis. qui ipsi nimi ersit testes quodn5 metior. Sed hoc est arguere fratre inter teVipsum inluorbi esito libro caluntari,vexare,lacerare,c5uitiis 8c tumeliis incessere,si quet in obsignatis litetis errauit ille,qui doceri no sol arat'erarisia omib' modis des erabat s Clamat veritas i euagello. Quicsim diserit fratri suo rhaca,obnoxi' erit cosilio. Quisquis alite dixerit fatue,obnoxius erit gehenae incessio,Et m quoties nos fatuu ,insans,stolidu: 8c quidn5,facis in ista admirabili apologia tuas me ne est sene, Ninristianu, mnonachu, M sacerdote,& theologu,8cdoctore nescio quot nomina agere,ut tu buccinas ore impudentis is iis admiretur theologiam ista repta antem euange; hos a uis no exosculetur candore hunc cruistianu Christo HMisantesIsta doctore quis no vesit sequi,vi cu caeco ca
18쪽
eus in fovea pRcipitetur Quis no modestia & humanitate senis istius amplessitur: quae profecto est omni superbia ii
selentior,omni immanitate Lmumanior Anno hoc magis
erat christianu,magis digiali sacerdoti,seni,theologo,monacho,ut si eruasse nos deprehendisses in literis nostris,per literas docere vicissim Nos rogati no semel, scripsimus sententiam nostra ,si ea tibi visa est no idonea. erat rut omittam tot nomina tua vel eius cui esset aliquid humani pectoria
respodere amice,sicut amice scripsimus:&docere nos moliora,qui quantum in nobis fuit: doctiores vos reddere cuspiebamus,si quid sciuissemus rectius. Expectaui fere biens nium post datas ad Fredericuliteras nostias,sed interea verbum nullu,donec prodiret mirabilis apologia ista,qua toto quide bienio parturier .sed enata ante no scivimus, esset iam facta volucris. Et te adhuc no pudet, impudentis ame, oreta impudenti,toties crepitare candorem dc in apologia dc in literis tuis s Candor, inquis, rei hic est bone lectorin me nihil expectabitur nisi candidu. Vide,inquis, ου tecu ago cadide. Ubil re nat tu' iste cador,ita omnia cassida,quas do omnis candoris,omnis humanitatis,onis secietatis Metvnicum mortalibus prisidiu est vite,publicas leges euertis. Non existimo inter ethnicos 8c barbarissimas nationes,esse ullos tam alienos ab omni humano sensit, ta oblitos omnia humanitatis,quos no puderet facti tui. 8c te ita n5 pudet ut
etia candore iactites s O deu ait hominu fide. Sed qusse,qetia illud monachaliter, Q candide,si suppresso nomine nostro,aduersus ineptias cacastrologi anonimi apologiam tua inscribissinuentu profecto artificiosum satis. Ita em in cauisti ne mihi pateret lora defendedi mei. 8c ut tibi esset liberumetiri,& fingere quς ψ vestes. Na si ego ad apologia tu1
respodem Nidebor agnoscere qm p facis cacaltrologu tusidicere. quom plurima,nec soniaui quide. Sin aute veluti in me scripta apologia,couicero rem cis in multis,et de tuo capite coficta plurima. quae no solu no uini scripta a nobis,
sed ne cogitata quide. Poterisres derean anonimu quedaa. iiii.
19쪽
cacastiologum scripsisse te,hoc aute quid ad ines Satis hie
Marce ingeniosus ivisti. nam uno hoc cosilio tuo plane monachali,mihi fere eripuisti facultate defendedi metipsius r& tibi,ut impune calaniari liceret,prouidisti. Quanto fecisses candidius, ta minus indignum viro tam forti, si nomistiatim constituisses alique aduersarium tibi,ita enim potuisset de calumnia experiri tecu. Sed absit,ut ego candore huc tuum velim imitari. Nomiius mei nondu me pudet: tuum
etia n5 sublice ,sed celebrabo quibus digna in pr conijs.
Nihil tamen agam tecu more tuo,nihil insidiose,sed candiis de M aperte omnia It Germanu decet. Qua de re, mili tibi prius nostra hanc defensionem, q emiserim in publicu, ne improuidum subito te occuparet, & quo responsione priuenire nos posses,aut etia,nouo criminationis libello,si ita tus hi videretur. Simul autem,ut dijudicares, an mirabiles desmostrationes tuas recte intellexerimus,quod desperabas fore ob nostra,quam dicis,matheseos ignorantiam. Sed uternostin melior sit mathematicus,paulo post intelliges: quando te videbis non semel pugnantem tecu, 8c bis per omnia Alphonsins ac recentiorsi omnis astronomiae,orius te pri dicas acerrimu deni re.&,ut dica breuiter,no intelligere te propriam vocem,nec quid effutias,nec de qlioloinris.
Nunc quaesis perpende tecu, optime Marce, q iniqtio tam
causa tua contistat. 1 ut a felicissime agatur tecu,conuit σces forte ignorantia nostram,qua nec iple dignabor depreσcari t quae est humanae conditionis magis, ου mali animi. Sed vi im sub eisdem iudicibus,nequissimi senis,& prosditoris perfidissimi inureris nota, Minae christianitatis ac religionis nostrae r violatae etiam amicitiae, ac publicae fidei quae unica humanam vitam tuetus condemnationem, nopoteris effugere. Vide qualis esset futura victoria tua, si qmaXime vinceres,Nunc tantum abest,ut vel hac illa,quali, quali ,laetari possis.quam tanto discrimine tuo per i qui non Uubitasti,ut propriam ipsius ignorantiam traducas minis me,quando nomam insessiris. .
20쪽
APOLOGIA sΤ aute ad re ipsam aliquado venianius r Hoc te primu praemonere volat,non responsurum me ad omia quae obiicis ruo cacastrologo. Nec
improbatura me uniuersa quae merito improsbada sunt in egregia illa tua Apologia,quae s ne tot vitiis scatet,vi mihi in mete veniat illud stulti s ctiobru,negatis inuenire se quid eius obturet,aut quid no obturet. Quid em primu ex ipsis dicas,aut auido 'assQuippe omnia refutare quae perpera sunt dictaaongu nimis est. Punt aute quaeda,quae ipse effinxisti,quo haberes materia uberiore explicadae admirabilis scietiae tuae. Cuius generis
est illud, in latitudo capitis Arietis octa sphqre,addita ad declinatione pum eclipticae fixae cu quo est partiliter in Iongitudine, stituat eiusdem capitis declinatione. Qui a tot demonstrationibus iteru,ati iteru frustra r petitis,n6sas impugnare.Nahoc a me nec cogitatu esse Vnq,non abeo op'multis persuadere. Cu 8c edit' liber,& hqc ipsa dessensio nostra,sufficiente,ni fallor,fide factura sint: nos non ignorare, quo pacto inuestiganda sit declinatio cuiuicunm
puncti,date longitudinis inquamn pecliptica,co iis d
clinationis,&positae qtaevis latitudinis ab eade. Quare ad asylum hic tuu,quod parasti tibi n6 incaute,cofugias oporaret: anonimus quid1 ea scripserit. Nem enim aliter cal nie poena effugeris. Sunt & aliqua,quq nulla responsionem melitur. Cuius nomenclaturae est illud,in quo arguis cacasistrosogum tuum malς latinitatis r ut quem vicis 1mpliue, integrum semidiametrum,neutro genere videlicet.Nec contentus hoc dixisse semel, nisi ex interuallo idem repeteres odiosius, inducens interloquetem Mepia in huc modum. Videor videre Marcum nauseare latinitate mala, N quae Ieraquuntur. Harcitam in anonimum quemvis cacastrolo rareferas licebit,quo effugias caluniae conderimat DT; si ea a nobis dicta credi volueris ,recta but tibi,nisuallor omnino,ea quae edidimus orbi: reclamabit A laaec delentio nostra. quae si Apologiae tuae conseratur, ut existimo, Pera