D. Gregorii Placentinii ex Ordine s. Basilii Magni Commentarium Graecae pronunciationis notis in veteres inscriptiones, et in alias nunc primùm editas locupletatum. Ad Mirtisbum Sarpedonium pastorem arcadem

101쪽

tur, & intelligeret. D Sed mos ille loquendi inter Gret cos receptus, est ipsissima nostra pronunciatio ; quod

tute P. Velastio disputationis tuae pag. xx. merito concessisti ) ergo nostra adhuc non tua enunciatio usurpanda est. Et ilia in medium proferre post longam disputationem, qua eandem convellere conabaris , nonne eis λογία

apertissima est Z Pergo reliqua, quae eodem loco nobis exposuisti. Sin Vero, quod plurimi faciunt, eo tantum conlilio in hoc studium quis voluerit incumbere , ut Scriptores legere, Linguamque latinam plenius a luiseere possit; huic eam, quam hic propugnavi, consultam mallem; utpote faciliorem, veriorem, cum latino sermone magis consentientem , nostrisque etiam auribus multo , quam illa alia , jucundiorem . D Haec autem tua dii ha hujusmodi sunt Sarpedoni, ut contra Eruditorum , opinionem Omnino esse videantur . Ecquem enim fugit, non tot, quin plurimos existere, qui & Scriptores legunt, & Linguam latinam plenissime addiscunt sine tua , nouissima pronunciatione i quis Viros graeco, latinoque sermone politissimos recenseat, qui simul a tuo loquendi more vehementer refugiunt i Insuper Velit quis, praeter hane studiorum, quam proximia dixisti, exercitationem , intelligere,& loqui graece: utique tunc ex sententia tua , non solum quam propugnasti, sed & nostram discere e gitur pronunciationem , ut intelligere, & intelligi queat. Eeee autem tuae disputationis fructus: nimirum non lab iis, difficultatisque diminutio, at novi, molestique One tis susceptio; quod sane onus non suscipiendum arbitror, tum quia minime necessarium est ad ea, quae haetenus dixisti; tum etiam potissimum, quia tua pronunciatio nequaquam nostra facilior : quin per eam in Librorum lectione , M sermone familiari plurima confunduntur.

Quid enim Sarpedoni distinguis inter vocabula haec ,& Θη in hoc Plutarchi loco περι κολακος, ω φίλου di

102쪽

graecae Tyro in vocibus his, aliisque plurimis πένηας, &πε ηαι posterius magis η , quam prius esse cognoscet

Quomodo, si facilior tua pronunciatio sit , dignoscetur confusio harum vocum apud Tullium in Epist. ad Paetum animirum bini, & β. M Z Tu enim βίω legis bines , at bini, quod latinum est ; beinei a te legi debet: nam M

herco, quem sequeris , auctore i apud veteres Romanos idem sonuit, quod ei: ergo admodum distinguuntur, &tamen bini cum βIνti confundi volunt Eruditi. Quod si dicas, β pronunciandum ut b ; & ideo bini, & igistico fundi: non tamen, dicam ego, omnem tollis difficultam tem, immo in majorem incurris. β enim, uti Gregorius Martinus probat in Syllog. graec. pronunc. pag. 583. Pri scis Romanis sonabat ita aspirate , ut vox illa esseti quas boim dissyllabum. Quae igitur tuae pronunciatio nis facilitas i Neque ea verior nostra pronunciatione sdicenda est, nipote nova, non primigenia , cujusque Au ctorem , Erasmum dico Roterodamum , pene puduit eam excogitasse . Siquidem Cl. Ioannes Michael Langius sa) narrat: Erasinum cognita fraude in quam

Rutgero Reschio deductus fuit J nunquam eapronunciam di ratione posea usum, nee amicis, quibuscum familiar

ter viebat, ut eam observarent; praecepisse. Contra vero nostram graeci homines , ut supra pluribus ostendi, semper usurparunt eandemque a Majoribus acceptam annis Lv. ante captam Urbem Constantinopolim Manuel Chrysoloras, Theodorus Gaga, Georgius Trapezontius ,

di alii in Italia propagarunt: teste Erasino b) Schmid

is discursu de graeca pronunciatione contra Nεος υτ ν ω Quod autem illa cum latino sermone magis consentiens L s non

103쪽

s C OMMENTARIUM non sit, probavimus nuper pluribus in locis Grammatic

rum Latinorum auctoritate . Quibus animadversionem hane Ciceronis adjicere mihi libeat. Is in Oratore haec habet . diuod graecὸ scribitur Πύρρα , Purrhum dixit Eunius, ct quod ingraeeo es Fruges reddidit Ennius .... Phruet , CP Drrum aurium ca a dicimus.

Quaret Quia graeca votalis o mollius, R dulcius sonat, quam latina V, qua Ennius usus est. Qui ergo voces istasPurrhos, & Phruges pronunciaret, cum Ennio mugiret potius, quam graece, latineque loqueretur. Atqui ex tuae pronunciationis instituto Purrhus, & Phruges esset enunciandum ; quod certe Graecis , Latinisque auribus minime consentaneum est. Secus & y Latinorum ut Vproferatur necet se est. Et Cyrus Curus , Sc Syrus SuruΙ, ut latinus sermo cum graeco consentiat; dicere debebibimus . Unde

Omnia jam fient, fieri quae posse negabam :Et nihil es , de quo non sit habendas dea.

II. Ex quibus etiam fit, ut pronunciatio tua, non, ut eam nominas, nostra jucundior sit; sed insuavis, & dura reddatur , quia ab oris distortione, Variisque κακοφωνίως ne quaquam aliena. Hinc, ut exemplum aliquod ponam, si more tuo vocabulum hoc enunciem σουιχῶον Stoichelousonabit; δc tibi dulcius scilicet effertur verbum hoc suom nia: Stoichei)ris: o voces suavissimas, o jucundam , pronunciationem l At ego cum Scaligero libr. I. de causLing. Lat. cap. 8. omnino censeo: Non esse nune labo randum, ut ora disorqueantur ad explendam ejusmodi ambitionem. Equidem miserrima ambitio est, ex hujusce incertissimae pronunciationis novitate rumusculos immperitorum hominum aucupari . Quaproptcr multo tibi praestat Reuehlinianam seu veterem , quam Erasmuswό seu novam tenere pronunciationem. Illa enim a Ioanne Reuehiano Pliorcensi , qui anno IIII. mortem obiit

104쪽

GRAECAE PRO NUNCIATIONI s. 8s nomen accepit et quod hic vir dodiissimus primus fuerit,

qui inter Germanos Linguae graecae notitia adeo excelluerit ; ut eo audito in Graecia natus Argyropylus exclamasset: Graeciam Alper transvolasse. A quo etiam Germanos tuos graecis litteris imbutos veterem, quam de sendimus pronunciationem , sumptisse testatur Cl. Michael Lagius loco citato. Haec autem ab Erasino, ut supra vidimus, in ligniter decepto, initium ducit. Haec habui de Griecorum pronunciatione, quae cur sm , 8c non firma utens valitudine dicerem . Illud autem te magnopere Oro, atque obsecro; ut ea in bonam partem accipias, cumque Michaele Iosepho Morei nobiς amiciss-mo, praeclarissimi ingenii Uiro , atque generali Arcadiae Custode optimo conseras ό postulesque ab eodem, an Graecae, Latinaeve Linguae vitiis, non graecum hominem, non latinum; se i Barbaros quosque mederi, aequum sit. Γρρωσο, Sarpedoni clarissime, ἐυφημισον.

105쪽

Pag. 7. Et sbi velit. Pag. 9. In sua Palaeog. Pag. l3. In ejusmodi Iliad. Pag. IS. in notabmonisyllabon. Pag. 2 o. Nicetus quidem.

Et quid sibi velit. In ejus Patirograph. In ejusdem Iliad.

monosyllabon. Nicetas quidam.