장음표시 사용
91쪽
a COMMENTARIUM an.CCCLXI. vetuerit Christianos docere,diseereque Ethnicorum disciplinas; sicque juraverit sa) . Per Solem mutelarissimum, non ampliusferam graecis distas inis Insilui
maximae impium genus Chrisianorum . Haec tameic, prohibitio majore fuit illis incitamento ad grmas litteras excolendas . Lege eundem Baronium ad annum ῖ62. Non minori quidem in pretio fuerunt Iitterae Constantinopoli tempore Theodosii Imperatoris anno scilicet Chricti CCCCXXVI. Iste siquidem Princeps Gymnasium litterarum in meliorem sormam restituit: vetuitque in primis, neminem publice docere, aliove in loeo Scholas aperire, quam qui probati essent, & ad hoc ipsium munus deleeli; eosdemque In Capitolia Auditoriis profiteri voluit. Locus is instar veterisRonas a ConstantinoConstantinopoli erectus suit, & Capitolii nomine insignitus, rei litterariae
exercendae adscriptus. Voluit etiam praeter alia, quae brevitatis ergo omittimus, ut graecae facundiae quinque numero essent Sophisbe, & Grammatici decem . Saeculo autem sexto nonne Cassiodorus Romano Pontifici Agapeto Auctor fuit, ut Romae publiea Saerae Theologiae aperirentur Gymnasia ad Scholarum Orientalium imitationem ZCerte idem Scriptor ita testatur in prae a. lib. disin. Iem quamvis autem sub finem potissimum ejusdem sareuli Lingua graeca, atque latina ob assiduos in Italia bellorum motus delabi visa suerit; nihilominus saeculo septimo insignes Scriptores habuerunt Graeci, duos, caeteros praeteriens, nominabor Ioannem scilieet a studiorum assiduitate Philoponum appellatum , qui eruditus extitit Grammaticus, multaque scripsit opuscula, a Photio in Bibliotheca Cod. xxi. Lv. &c., & a Casi miro Oudinci in
plem. de Seripi. Ecclesias. lauda a . Alter vero est Georgius Pisides Ecclesiae Constantinopolitanae Diaconus ,& Carthophylax , a quo Carmen Iambicum in Hexame-
92쪽
GRAEC E PRO NUNCIATIONI s. 7sron , S Historia rerum gestarum ab Imperatore Heraclio, conscripta sunt. Quin per idem tempus publicae Scholae Coni tantinopoli adhuc persistebant. Diximus enim supra ex Baronio, eas permansisse ad usque viri. taculum . quo Leo Isauricus a) & Scholas eruditionis evertit, &Bibliothecam tricenis, tribusque millibus onustam Libris eum duodecim Doctoribus praeclarissimis, qui ab sique mercede Litterarum , & doctrinae cupidos erudiebant: applicato ad eandem igne combussit . Uerum Bardata, Caesar Gymnas aConstantinopoli sedulo aperienda curavit anno Christi DCCCLIX.,doctosque homines hinc inde in Urbium angulis latentes , quos Studiorum muneri praeficeret; diligenter quaesivit. Philosephiae Dux, &Magister fuit Le γ, Magnus ille Philo phus ex Fratre Nepos Ioannis Patriarchae: atque ita per eum Principem Scholae sunt restitutae Constantinopoli. Commendatur etiam in Historiis Alexius Comnenus Imperator, quod anno III 8. Scholam Grammaticorum haberi voluit; in qua Pauperes erudirentur: victu tam Magistris , quam Discipulis con stituto. Nimis longus essem , si caetera sigillatim persequi vellem: quare sat erit, recitare hic verba Cl. Aineae Sysevii taculi κν. Scriptoris , qui epist. III. haec habet zApud hane Urbem Constantinopolim que adnoserum
tempus mansit veructae sapiemiae monumentum, ut nems
Latinorum videri posse alii doctus ; nisi cinnantinopoli aliquantia tuisset. Quem profecto morem ad VI.,& πώ saeculum pertinuisse testis est eloquentissimus M. Ant
nius Muretus, a quo haec monumentis commendantur. MNegligitur lingua graeca, cujus discendae causa Uir sempiterna laude dignissimus Petrus Bembus cum adhuc adolescens esset, in Siciliam prosectus est , quod ibi meliores illius Magistros esse audierat: cum multi illis temporibus eadem de causa usque in Graeciam proficiscerentur, cujus
93쪽
COMMENTARIUM in hae Urbe conservandae, aut potius conserendae grati Leo X., cujus nomen apud omnes litterarum amantes in perpetua veneratione esse debet; ex ultima Graecia accerativit hue homines eruditissimos, & Iectam ingeniosorum Adolestentum manum . is Quorsum haeci fortasse inquies Sarpedoni: ut probe intelligas, Graeciae nunquam Propemodum defuisse egregios Doctores, atque Magistros, per quos graeca lingua , ejusdemque pronunciatio ad nos useque pervenit; haud certe ut homerica illa, atque platonica, quod ultra damus & Iuliano Imperat . , & Alexan pu G. π ι dro Helladio a te laudatis: sed talis, qualem vel anti quiores Graeci semper agnoverunt. Optime in rem ninstram dixit Cicero sa) . Ex AHis Fe eorum Patres I eutos esse judico, Ac Majoreιὸ non asperi, non τυὸ, non rusicὰ, non hiules: sed prefΘ, ct aequabiliter, ct i
niter .. 0 Eadem est ejusdemque Persionae facies illa, quae pro-
is. ἡ.i,si Vectiore aetate rugas squalida ducit, licet antea vegetata
videtue , at ea fuerit, atque venusta . Ita de graeca lingua, nostraque is ἐς Nn i l 'pronunciatione cogita Sarpedoni clarissime. Rerum vi Mauris. cassitudine , temporumque diuturnitate utraque est al1-
quantum immutata, fatemur. Sed eadem illa est, quae a Majoribus suis Graeci recentiores acceperunt. Habet, egregie Tullius μ), ut in aetatibus auctoritatem senectus, sic in exemplis antiquitas. Iuae quidem apud - .issum salet plurim , nec ego 'id quod dees antiquitati , flagito potiui, laudo, suo s. Utraque tamen non eadem mansit apud homines populares , 8c vulgi, sed adeo immutata fuit, atque corrupta; ut ex illis, nisi decipimur, lingua graeca vernacula emanaverit. Iterum audiatur Muretus e , qui nostris dictis,si qua indigent, lucem affere potest. Haec autem ille . M Ajunt graecam , la
94쪽
GRAECAE PRO NUNCIATIONIS. II namque linguam jam pridem mortuas esse. Ego vero eas nunc demum non tantum Vivere, & Vigere contendo,
sed, si translatione perstandum est; firma valetudine uti, postquam esse in potestate plebis desierunt . Quandiu enim populari imperio regebantur, id est, quandiu penes populum erat, ut ait Horatius, arbitrium, & jus, & norinina loquendi assidue agitabantur, fluctuabant, nihil habebant certum, nihil stabile; unum saeculum eodem vultu durare non poterant: nunc eκ quo ad Optimates, ut ita dicam , redaeis sunt, & certis a Scriptoribus petuntur, certis regulis, ac praeceptionibus continentur , multis jam saeculis fixae, atque immutabiles permanent. Si in , vulgi potestate mansissent, hodie Ciceronem non intelligeremus: quemadmodum ne Ciceronis quidem temporibus intelligebantur ea, quae regnante Romulo, aut Numa scripta erant ; immo vero ipsas xH. Tabularum Leges pauet , qui intelligerent, reperiebantur. Et videmus, quae vulgari lingua ab hine quadringentos, aut quingentos annos scripta sunt, hodie non intelligi. Ut SIlvae foliis , ait Horatius, pronor mutantur in
Prima eadun/: ua verborum vetus interit aetas, Et Pusenum ritu florent mori nata vigent e . Illa: igitur Linguae quotidie moriuntur, quotidie nascuntur, quae pendent ex libidine imperitae multitudinis: quas autem ex populi servitute Eruditorum usus vindicavit ; illae non vivunt tantum, sed immortalitatem quodammodo , R immutabilitatem adeptae sunt. D RQuod prpterea maxime oportet considerar hoc est Sadi Nostrae prope doni, a nemine decerni posse ex quo haec nostra caeperit
pronunciatio: eamque per totam Gr iam etiam num lon- ciam diffusi inige, lateque diffusem esse, ut te rectissime docuit P.Thomas ' Velasti in Chio Insula natus, educatusque λ qui insuper quitatem prae
tota Peloponneso, Archipelago , Sicilia, Apulia, alii sique
95쪽
6 COMMENTARIUM Italiae , & Graeciae partibus peregrinatus linguam, & mores Graecorum compertos habet. Cui equidem graeco Uiro suae Nationis peritissimo Germanus quisque assentiri debuisset. At vide quantum te docilitate superamus lEum nos pronunciandi morem a Graecis accepimus, qui sub inculi xi. initium Cryptoserratense Monasterium a fundamentis excitarunt, quique ab aliis nostris graeci ritus Monachis in antiquiori S. Agathae sa) Coenobio non longe ab eo loco, qui nunc Is Molara dicitur ad veteris Tusculi radices posito, degentibus; non tam acceperunt, quam
a prima eorum aetate usurpatum tenuere: quanta vero
iidem doctrina , & pietate floruerint; intelligere potes ex nostra Praefatione ad Diatribam de Sepulcro Benedicti M. Illum nos senandi modum servamus adhuc , perpetuoque servabimus ut qui omni sere memoria apud Graecos per-m an serit . Tuam contra pronunciationem excogitavit
Erasmus, & duobus ab hinc inculis scripto divulgavit ἡquum antea de illa ne somniarent quidem Eruditi, graeci que homines. Illico id mihi reponis: Erasimum eum t 'enunciandi modum resuscita me potius, quam excitasse. Ita ne Sarpedoni t Eccur, si ita est, eodem pene tempo
re, quo est natus, variis oppugnatus fuit libellis ξ Cur Erasmus ipse in eolloquiis familiaribus, illo praesertim, quod Echo inscribitur; minime usurpavit Z Id tamen urges: multis ante Erasmum iaculis voces has , , , &ζ, in non secus a Latinis, quam eta, theta, reta pronunciatas suisse, cum ex Alphabeto, quod ex MS. XII. in euntis iaculi adfert Meherchius, tum ex pluribus locis Ausonii, Martialis, aliorumque Scriptorum . Plane ita res est . Maluerunt quippe Auctores illi Orthographiam, Legesque grammatices servare, quam Enum exilem a
Grae taὸ Lege vitam S. Nili Coenobii Cryptotere. Primi Abbatis, di Conditoris. R. P. Nicolao Batocio, ex ea , quam jampridem Car. Sirletias in Biblioth. v re. MS. adhuc asservatam ; atque ex iis, qlias Praesules Citiophilus , di Melius 3 dicti Coenobii HS. Codices conscripserant: composicam . p. s. I I.
96쪽
GRAECAE PRO NUNCIATIONI s. 77Graecis adhibitum. Caeterum ex monum e ntis longe anti
quioribus supra allatis cognoscere proclive est, quam sergili loco haec tua sit probatio. Nihilominus juvat MS. a Me kerkio in medium prolato Psalterium Regis AEthai stani a) viri. Oculo scriptum opponere ὸ in quo καΘήμενον itine ποη , άμ amin, se ν s)n, καὶ ce, x pDra crine, &pr apolitio εις quater reddituris . Codex vero amplissimi Capituli Veronentis, ut a junt, in quarti forma , inculo que, ut opinio fert, UII. scriptus habet ce pro . : in re liquis praecepta servat grammatices . Quod autem haec scribendi, pronunciandique norma iaculo etiam xu. sue rit in usu polita, a nostro God Dido Uiterbiensi accipere potes , qui Chronici parte xvi. haec narrat: Anno Imperii Theodosi Punioris tricesimo terraemotus horribius Constan
inopoli fuit; propter quem MI cantatum en primitus: Agios o Theos his cri ros sic) elei n himas: Me es Sanctus
Deus , Sanctus fortis, Sanisus immortalis miserere nobII. Damus etiam Inscriptionis exemplar, quod Mediolano nuper Romam transmissum est eiusdem sere, ut suspicamur, oculi. Quanquam non desuit, qui putaverit, eam Inscriptionem ad IU., quintumve Christi taculum pertinere . Cui profecto assentiri non possumus. Etenim aliquae ex illis litteris figurae admodum novae, quas lapis ille praeseseri; conspiciuntur etiam eadem pene sorma in marmore Cryptoserraten si , tempore Odoardi Farnesii Cardinali q amplissimi posito anno i 397. Quare potius di xerim cum simo D. Marchione Io: Petro Lucatello singulari humanitate, multiplicique Ornato eruditione, eam ad inculum decimum tertium, quartumve spectare. Sic autem se habet.
97쪽
Marcus Loeatellus hie jacet DNur, re sim . Ea affκa est muro cujusdam Templi diruti Abbatiar, quae Pontita nominatur in Bergomi Territorio. Cujus Abbatiae auctor fuit Sanctus Albertus Abbas , qui Ecclesiae Sancto Iacobo Apostolo dicatae, quam etiam num tenent Monachi sub Regula S. P. nostri Benedicti ; fundamenta jecit anno Domini 8 6 I. Hunc autem Locatellum, qui in Lapide jussus, &pius dicitur; fuisse ejusdem nobilis Familiat D. Marchi nis Ioannis Petri Lucatelli nihil ambigo. Quum in superiori didis Inscriptionis parte stemma genti litium D D.Lucatellorum incisum videatur . Alia Inscriptio relatae simillima servatur Mediolani in aedibus ejusdem Illustrissimi Marchionis alio quidem in loco reperta, non longe tamen , ita putamus , a diruto Templo, cujus mentionem fecimus; & ipse inventa . Quis autem sit locus ille, nondum scio,
98쪽
Sed ut redeamus ad illud, unde divertimus; notare debes Sarpedoni ornatissime, in ea η fuisse postum loco I, quemadmodum I pro η, ut supra vidimus, non bis, aut ter, sed pluries etiam scriptum est. Tandem quae hactenus diximus, iterum celebri Eustathii loco in Homeri Iliad. a. confirmare necesse est: in eo siquidem apertis verbis antiqua nostra pronunciatio defenditur.
agnominationes ubique rarae sunt . Hunc Homeri versum e Toν ψι υπέπεισαν μακαρες Θεοι , συδ' ἔδη σαν. Notat hic Eustathius ) . plerumque enim Παρηχi
σως disserentiam habent non solitin significatione , se
99쪽
8o COMMENTARIUM etiam prolatione: ut exempli causa, E, πώΘονm ou ser), agnominationis prorsuι eundem sonum habere , rarum es, ct metris accommodatum apud Poetam, vel moderatὰ usum: quale es hoc , - χολος δἰ μιν απιος
in dissimiliscriptura eundem sonum habent. Et in his quae deinceps sequuntur rectum seu nominativum Η ρης pergeminum η , ct vocativum per geminum ι, juxta se invicem ponit fecundum ejusmodi agnominationem, quae omnino sonet idem, dissimilitudinem ser3 habeat Ofensu, discriptione: disj mim res Θεα , τις Ν σε -οέηκε λκρη με et ρέηκε . ειμι geueriι es di iuuae 9ὰ eφΘ8 r.
κενὸς, κρανος sono eadem sunt . Verum primum quidem scribitur per . , alterum veri per diphthongum feriaptionem tulit. Atque hoe genus agnominationis tale e ne
quod eundem prorsus sonum habeat di erentiam ver3 ad me sis scribendi modo .
Quocumque igitur te convertis Sarpedoni, tuam invenis male natam pronunciationem , nullisque firmis munitam rationibus,
VI. Illud etiam accedit, quod si Collegii Graeci Alumnis,
Apud ' quibus opusculum tuum inscripsisti, eam, quod Superi P ν,,hunei, avertant, persuaseris , iisdem in Patriam , suasque domostioniagis viget, reversis:ipsorum quidem Parentes potius apud Heterodoxos, qui illam pronunciandi rationem a tempore Erasimi potissmum sequuntur ἡ quam Romae eos litteris imbutos fuisse credent; atque aegerrime serent, Vehementerque admirabuntur linguam, quam a Nutricibus cum lae e biberant, tam temere deseruisse: quemadmodum Simon
100쪽
Portius a graecarum litterarum consultissimus olim Viros doctos miratus est , in tam audaCem , insolentemque mutationem incidisse . Ait enim: is Quod attinet ad pronunciationem, miror quosdam doctos licet, & non vulgari praeditos eruditionis varietate, eo temeritatis devenisse ; ut germanam , & integram , ac πατροπαρακοπν recentiorum Graecorum pronunciationem , ehimaericis nescio quibus , ducti tonjecturis , totis viribus ausi fuerint , quam sane temerario judicio, sic irrito conatu pervert re , ac deturpare. Profecto si Graecis maternae linguae flexiones , & una cum lacte acceptos, haustosque sonos, &accentus puros, & intactos audes denegareῆ cur extero, eur Barbaris eos concedas cur Extero cuique i qui aliarum Nationum accentus suo, nativoque accomodat, toto, ut ajunt, caelo a recta earundem Nationum aberrans pro nunciatione, atque deflectens t ,,
Postremo si Corollarium , quo universa disputatio tua I.
tam belle concluditur , attente considerem: aliud dissicultatibuς ακμctuin, M manifestae propemodii in stilitur. αντιλογIae obnoxium esse reperio . Etenim talem inibi sententiam fers; ut quis eam amplectetur pronunciati
nem, quae vel in Academia, ubi studiis operam navat, usu recepta est ; aut scopo , quem sibi prauixit, fuerit a comodatior . Igitur si in ea Academia non tua, sed nostra servetur pronunciatio , fueritque praeterea scopo, quem quis libi prauixit, accomodatior: non tua Sarpedoni, at nostra tum pronunciatio tenenda erit. Ad ea istud addis: is Prosecto ii quis non intelligere solum , sed & l qui griece vellet, is ad receptum inter Griecos loquendi
morem accomodare omnino se deberet, ut intelligere -- L tur,