장음표시 사용
31쪽
is COMMENTARIUM etiam reddita est. Hinc ab Eustathio, & Caprae, & Cer vorum hinnuli , nec non Lepores dicuntur : At ab Hesichio eaedem Caprae μLλα nominantur , quod hoc Animantis genus obscurum quendam sonum ad I accedentem edere idem existimaverit. Redeamus ad oves, quae licet Latinis ipsis betant, & halant; Doribus βλάχουσι , Phrygibus μα faciunt Hesichio teste: tamen cl.Chehus ali ter sentire visius est, quum scripserit: quamvis ovis latine balare dicatur , non ideo efficitur, ut graece non βληχειν per E longum pronuncietur . Caetera ab ovium custode accepi, tenellos Agnos, dum ubera Matrum sugunt VI, grandiores vero factos D,& interdum etiam Be molliter sonare.
urit .....ΜRoximum est, ut ostendam litteram . ut I a Graecis
ei induin esse ut X fuisse pronunciatam & talium quidem Scriptorum auctoritatibus , ut iidem qua doctrina, qua antiquitate , sere omnes superent, quos in contrarium adduxisti. Ab Homero Poetarum Principe exordium ducamus. Eustathius ejusdem Poetae celebris commentator Ob variam sonorum similitudinem in vocibus varie exaratis elegantiam homericam non semel laudibus prosequitur, quam παρήσχη πιν interdum ἁναίη seu licentiorem, interdum camπα- , & ψευδοπαρηχησιν seu moderatiorem appellat. Hanc sonorum convenientiam inter η, & ι reperit in Rapsodia Iliadis homericae quinta in vocibus his ἔπι , &ινυς , & undecima in 'p' ὸσον , & ἐῆσον, & ἔμενοῦ item in XU. in κριν, & ψιν, quae παρήχησις tam Venustaei visa est, ut pluribus in locis asserat diserte, haec duo in sono prorsus convenire; sed significatione, scribendique modo plurimum distare inter sese. Ad tertium autem Odisseae librum aperi istime fatur ἔβουν, & ἴβιν nihil
32쪽
GRAECAE PRO NUNCI ATIONI s. I 3 inter se commune habere nis solam pronuneutionem . Ουδεν τὶ κοινον su όνη ς ἐκ ωνήσεως εχουσιν ἡ ἔβη ώ ἰἔβις, ως η κρη, M η ιρις ' Haec autem & eorum
similia Eustathius non in Thessalonicensibus, ut tu Sarpedoni falso putasti , sed in ipso Homero graecae linguae parente sescundissimo se invenisse profitetur . Eustathio Constantinus Lascaris assentitur, qui in Iliadis Θ . versu 36.eσέινι pro υσμίνη λ & ἀλκὶ pro δεκν in ejusinodi Iliadis E versu a 99. posita esse notavit: quemadmodum apud Callimachum ei δωδύνι , pro eo δωδων3 idem Auctor invenit. Liquet igitur , qua fuerit m ab antiquissimis
Quod vero respondes erudito P. Velastio ejusdem tuae praeclarissimae Societatis Iesu , qui tibi ea super re is scrupulum injecit: illud profecto nihil est. Quis enim , amabo, in verbis his ere1 εc iri ; edero , & ed 'an, reei. 8c ere, ad quae nos vocas λ agnostet παρήχησιν t quae tum sit, ut nos docet Hermogenes ca) guum stares litterae, aut Bllabae eundem sonum reddant i Inconsulte sortassis
an nominationeiKLatinorum cum pura Graecorum σει permistes.
Ille quidem pronunciandit τὰ modus in moretas positus est, institutoque eorum, qui a Graecis litteras didicere . Hinc Copti veteres AEgypti Incolae non modo α Hida, verum etiam is, ζ, & θ, Vida , Zida, & Thita nominant, uti eruditissimus Waltonus b) animadvertit ;& licet cernere in Montiauconii palaeograph. libr. q. pag. 3II., ubi ab Auctore absolutissimum datur Copi rum Alphabetum . Quo autem tempore litteras a Graecis mutuati suerint Copti, non una est Scriptorum opinio . altono veris milius est, Gmtorum γράμμα, Alexandri Magni, & Ptolomaeorum tempestate in AEgyptum invecta
33쪽
34 CoΜΜENTARIUM Oa : Si tuo Athanaso Κircherio sa) credamus, Cinptorum litterie graecis antiquiores sunt: quod equidem ab Eruditis minus approbatur . Uossus M. vero Copi rum linguam tum innotuisse arbitratur, cum Arabis AEgyptus subjecta fuit. At illud apud omnes certissimum est Coptorum litteras antiquissimas esse , & potissimum
I I I Peraeque sententiam nostram firmant Syri: hi siquis, i ., E, dem post faustam Alexandri Macedonis expeditionem inservant f nun Asiam litteras , vocesque Graecorum minime ignotas ha- Φ-Πψης ' buere' imo , ut tradidit clarissimus Dedieti sc) suarum vocalium figuram , & potestatem e vocalibus graecis Pa rumper , aut sere nihil immutatis effinxerunt. E numero vero vocalium quinque selegisse constat: nimirum A, E , H, O. Y : ita tamen ut prima priore pede decurtato pro A , secunda figura erecta deorsum conversa cripro E , tertia Vero transverse posta zz pro I, quarta
O pro O , & quinta ae addito puncto pro V eisdem
inserviret. Iam vero si Syriacas veteris Testamenti exsonte hebraeo, & novi ex foΠte graeco versiones, quae reliquas omnes post Christum factas teste cl. Lamy superant antiquitate consideremus: innumera pene exeminpla se nobis offerunt , in quibus η graecorum per I effer tur. Pauca nobis eXponere sussciat. Κρήγι Creta insula illis dicitur Criti , A'Θῆναι , & ΛΘ αοι Athinus , &-hinue . Clemens Cumis. Nomina vero he
Quid plura Z retenta voce παρακλητος , Paraclitέ dicunt.
1 v. Quid de Russis reseram i qui quemadmodum a Grat
34쪽
cis Fidei christianae praeceptis imbuti sunt, ita & litteras
scribendique rationem acceperunt ante octo minimum
iacula Z Legelis Olearium , H qui acceptarum litterarum figuras scite si ulptas exhibet, inter quas aspicies certe graecum η I loco esse iisdein Russis. Mitto Arabes, qui licet notas tantum numerorum, ut doctissimi μ) Huetii
sententia sert, a Graecis hauserint ; tamen η graecum in graecis vocibus per I exprimere solent Syros imitati: un
sis , quorum linguam , & AEgyptiam frequenter, facileque condiscebant Graeci se et eos enim litteram H in Isuum convertisse testis est Ioannes Henricus Hottinge-
rus io . Mitto denique Clementem Alexandrinum , se
Iustinum Martyrem, ) atque Theophilum, u) quibus
Chrisiani Κρὴ . re, & nomine dicti, habitique int ὁ aDque adversus Ethnicos familiaris fuit elegans παob soni affinitatem vocum harum δις , &-. Noveris,opinor Sarpedoni, exemplis litice antiquissi- V. mis i h) Terentiani Mauri incertae aetatis Scriptoris, Per- Terentiaα -- si, Iuvenalis, Martialis, atque Au onii auctoritates esse posthabendas , quae caeteroqui nostram tibi videbantur quioribuasententiam convellere. Quod si dixeris, iam tum scilicet v pia Coptorum , Syrorum &c. aetate graecam pronunciationem fuisse corruptam ; potiori dicam ego ratione magis illam fuisse vitiatam Terentiani, Martialis &c. tempore, ut quiae vi
35쪽
16 COMMENTARIUM aevi Ionge posterioris Scriptores fuerint, atque inter Latinos; apud quos, Romae praesertim graecam linguam obis solevisse, minimique ea tempestate habitam tradit Baronius Q. Qui praeterea fieri potuit, ut pronunciationis vitium tam subito, tam universe, per tot gentes, & nati nes nemine ex graecis reclamante pervaserit Z Crediderim potius Sarpedoni tot populorum in hac re consensionem
omnibus pronunciationem nostram omnino veram ostenis
dere, atque firmare. Etenim ut optime Tullius : M Tantus to ac lorum octi morumque hominum consensus veriatatis vox i a esse videtur,
o. Equitur, ut de littera Y verba faciamus . eam innoi' o respondisse U. consonanti Latinorum existimas Sarpedoni ; idque auctoritate Terentiani Mauri confirmas: siquidem ex litteris his A , I, Υ, tertiam Latinos non habere asserit. En ejus verba . Tertiam Romana lingua, puam pocant υ, non habet. Hujus in locum videtur u latina uetadus, Luae suem nobis rependit interim vacantis y, uando communem latino reddit, di graeco sonum. Ex quibus ego versiculis oppositum quid tuae siententiae primum colligo: nam si Romana lingua litteram Y non habeat, consequens est, eandem non sonare ut V latinum . Aliter dixisset falso Romanos Υ omnino carere . Quod tamen verisiimum est eodem Terentiano dicente:
Nihil Ausoniis es opus Y sonare .
Quum autem scribat idem Auctor, litteram V vices r pendere vacantis Υ , communemque latino reddere sonum : videamus, oportet, qualis fuerit sonus eidem lit
terae V. Priscianus c in primis haec habet: Υ , I, R U
36쪽
eertis in locis eundem sonum habent. Magis videtur nobis favere Gaspar Scioppius sa) verbis hisce: Υ graecam esse vocalem omnes norunt, eam Latini per U 'efferebant, se tertio ejussono, qui ad militudinem I aeredit. His a numerare potes Just um Lipsium qui b) et me autem, inquit, deprehendas ct alterum sonum ad I accedentem , qui in isti proxumus, optumus , lacrumα, manubiae, guis. Ideoque V ipsum pro I usurpatum crebr) , praeter legem, ct usum in lapidibus, ut nupendia, prosipendiis , s piae prosi is . Audistin' varium sonum litterae V attrisbutum Z Audistin' graecum Y a Latinis ad similitudinem Ipronunciatum Z Nil ergo erravimus, quum in nostra Dissertatione pag. I 29. scripserimus Υ instar I eme pronunciandum . Ea siquidem littera nihil aliud est, quam ως I pinguioris sonus. Unde Marius Victorinus o pomquam V. apud Latinos novam esse litteram demonstravit ;llaec continuo subjungit: sud Grαcor autem esse Κ Υ Ω cum I, ct O , non dubito. Et sane in antiqui nimis libris ΚIO pro Κ Υ sa suisse scriptum verissimum est. Ex quo
parem in utroque sonum arguere potes. Uerum nobis exempla vel remotissimae vetustatis, quibus idem evincitur, minime desiderantur. Eustathius supra laudatus ad Iliad. E. vers. 72 . soni similitudinem notat in vocibus his ζαοι , & Dυς , inquiens ἔχω τι καλους διὰ νην - αt 'Iπαρηχησιν τοῦ ΗTOI, ψ , ΙΤΥΣ . Habet in se penusalem quandam ob eundemsonum barum vocum και,& ἴτυς.Eodem modo η cum D consert in Vocibus μελη, & μηλοι, α λύω, &αλητης ad Od. η. V. I ., & ad Od. r. V. 33 a. adjicitque ἀαλυεις μεm τοῦ ἀλήτω ἔοικε παρηχῶν . Videtur idem fer Θ δε--re. Ab Athenae , se vero, qui secundo Christi saeculosoruit, Sophoclem peculiari quadam scribendi ratione s C pro
37쪽
18 COMMENTARIUM Pro κυνάρα, κινάρα usurpasse traditum est. Quin haee duo in sententiam nostrain retulit Festus: sa scilicet: Daer mas pro lacrimas Livius 6 Θρfuit, nimirum quod Graeci appellant Παρωκ. Et alibi b) ocimum graecum, ocius oei positivum latinum non habent ; sed ab eo veniunt, quod es in graeco ,κυς. At dices fortassis cum Riveto exere. I . in Genespag. 74. Di tale es, praesertim currente lingua discernere inter i, guo pronuntiantur tres litterae , ct una Disthongus . Respondeo in tanta liti
rarum , 8c vocum eodem sere modo sonantium copia quacumque pronuncies ratione id evenire. Sie in tua senistentia ἀληΘὸς masculinum ab M.Θος neutro, διυς a δῶς M.
non distinguitur: si atrabes; s dias pronunciandum sit. Quamobrein quid per ι vel η, vel o scribere debeamus , diligenter animadvertendum .
JAM nobis Sarpedoni, Iatissimus disputandi aperitur
campus, de Diphthongis nimirum , quas tu line diae, reseos beneficio in pronuciatione perperam dissolvis..titione '' ' Hane ego materiam historiolis quibusdam , ne tibi, meisque Lectoribus fastidium pariam , pertractans it rabo :amcnitates enim, ut ajebat Plinius , o sudiorum quaeri mus . Ac primo Plutarchi auctoritatem, qu in in tua nissententiam locutum esse arbitraris, expendere necesse est. Plutarchus igitur Sympos lib. I x. pari. haec habet.
38쪽
Hoc enim id est Alpha ) neque fecundum a ἰω- , nequo . ab I Io collocatum suu eonsentire , nequesequi , stuo ex utrioue una μι llaba: sed veluti indignans, ct re lieni proprium semper principatum requirat. Praepositum vero utrietis illarum s litterarum ) alterutrasquente , in consonante utatur , O Bllabas nominum GPciat: ut horum αυριον, αυλῶν &c., ct aliorumpente in
Ex quibus fit postpostum tum ι, tum v nunquam reddere syllabam unam, ut perspicuum est in tit violac, R in υας Θas 3cc. . Cum autem illis proponatur litteris, vim sequentis vocalis elidere, neceste est; sive unam ex illis consonantem reddat, ut planum fit in diphthongo vocis hujus me , in qua υ tanquam v Consonans pronunciatur, aut etiam ut molle f: sive alterius sonum sibi prorsus uniat, ac in unam veluti vocalem coalescere faciat , ut in diphtongo oti, quae cum pronunciatur ut e lis, Xum , sionum ιωτα minime audimus sed in ipsa, a Iaxitate ἄλφα , & principatum servat, & vix auditur. Haud enim fieri potest, ut ἰω- consonans evadat, si vocalis ipsum non sequatur, ut in αἰδῶΘM, & in aliis: adeoques ex Plutarcho Alpha utitur-ἰωτα sequente, & cons nante, par est, ut consonet eo , quo potest modo, notia ut una cum Alpha sonet, sicut ipse interpretaris .
Atque hic idem Plutarchus duo in te reprehendit,
primum est, quod scripseris latina esse exempla, quae ab .ων , . 's ' eodem eo in loco reseruntur et proh hominum fidem l pedonio allata Quis non videat haec αυριον, ἀυλῶν, ωανπς 6ce., quae uni d holitu, ce in medium ille protulit esse omnino graeca Alterum , t π.est, quod si in is exempli causa tua retineatur pronuncia- ρN 'tio, eae litterae non unam, ut ille vult, suo obsequis facient Habam : Tu enim eam diphthongum ita effers ai. C a Quod
39쪽
Quod sine & sareulo Christi octavo maxime improbatum est, ut Glycas sa) graecus Scriptor apertissimis narrat ver
Nicetas quidem Guuchus IN. Comonymo imprimis cha rus, sed adeo rudis erat; tit nihiI aliud nosset, studinia sedere, bibere: Patriarcha ereatus, γ quum Oic ali quando Evangelium in Celtata sua recitaret, dicendi fecundum Matthaeum , Me Evangelio eundum Matthatum pronunesavit. Cuidam autem ex anantibus ea super re , monenti , nimirum ne is diphthongum divideret, iratus respondit: diphthonga, ct triphthonga animus meuI Pe hementer odio habet . Idem sibi responsium habeant haec Terentiani verba , quae clarissima tibi videntur:
Et sonos uiro ue juvit, unde diphthon os eas Graeriae dicunt Magi ri: duae junctae HS labam sonent in unam, gemina praedux , Semper essectum duorum temporum custodiunt. Unum ex cl. Gaiahero b) siupradictis addimus: scilicet fieri non posse , ut duae vocales unam in syllabam duos jungant sonos ; cum unaquaeque vocalis syllabam per se necessario constituat . Unde quando placet Auctoribus , ut audiatur uterque sonus, utuntur diaeres: ideoque & in pronunciatione vina diphthongus geminam servat , es inscriptura vitandae consulionis causa. Relege , quae de bacre scripsi in nostra dissertatione pag. I 3 I., & II a.
40쪽
GRAECAE PRO NUNCI A TI ONIs ai Neve quae in locos Plutarchi, Sc Terentiani dixi mus, ea nos temere dixisse cense is Sarpedoni. Habemus bux0.4 ita pro illis exempla, habemus auctoritatem hominum do- Mellitur. etissimorum. Unus Empiricus ca) omnem tibi ex animo serupulum hac super re, si bona cum venia eum audiveris, certissime evellet. Est enim Scriptor graecus, impense doctus, & antiquissimus: floruit nimirum saeculo Christi secundo . Haec ejus sunt verba ,
is Elementum maxime judicandum est,esse elementum ex eo, quod sonum habeat incompositum, & unicum, ut est sonus α, & ε, & . , S caeterorum : quoniam ergo so nus aia, & ω est simplex , & uniformis , erunt haec quo que