Epistola responsoria R.P. Isaaci de Bruyn Societatis Jesu ad eximium dominum Martinum de Swaen s. th. doctorem Lovaniensem &c

41쪽

gratia per se e scaci tuo sensu intellectam , quam non ausis agnosce dire ste aliam , quam , quae I Ian senio asserta suit,impugnamus eo modo, qui illius errori dire cte oppostus est Audi quio de hoc negotio censeant Academiae nobilissimae Moguntina & Herbipolitana , de redv.c-ndis haereticis, quibu, circum cessae erant, maxime sollicitae, quae 3 reducendi artem longo usu dididerant. In litteris ad Clementem VIII Herbipolitana sic pronuntiat Reatifime Pater, Pontifex maxime, inauis disim tu in hac Acadimia non ra Herbipoleo inter nonnullos Theologos Catholices , ηινι ita pridem excitatam de divina gratia vi, ct scacia controversiam modo in Urbe tractari, valde dolemus e dono graria alias homini ad paιem dato , controterfam moveri; veremur etiam ex hac parva sint illa , magnam in Ecιlem flammam , quam Dein clementer avertire dignetur , eriri posse a urinam oe sectarii in Germania , quando ad eos jam a d fretur, aliquor e Catholicis Theologis opinari, per divianam gratiam sic hominis pradeterminari voluntatem At nequeat cum ejus-mι di moti οηe adjungi dissensus,non magis confirmentur in suasemel erro-rusententia concepta de libertate nobis per caIsis gratia potentiam erepta &c. Moguntina vero Bellarminum & Stapletonum impense laudat. quod viam illam institerint in revincendis Calvinistis, quam ego probo maxime , tuque improbas. Conflat, scribit ad eundem Pontificem, Dcct isii mos quis um Theologos, nominatim Idustriginium Cardinalem Aeliarminum , ET Thomam Stapletonum , sententia illa , quam Molin sequitur, nixos, Calvinianorum dogmata hactenvi evertige , ct Concilii

Tridentini sanctiones, defendisse , quo prasidio fi dem tuti fuerint, rura

ingens apud Catholicos oborietur scandalum ; tum causa prabebitur Calvinis is quoi de parta contra nos Fictoria triumphandi 5cc. Liceat his domesticum adjungere testimonitam Doctissimi Suareetii qui illam expugnandi, & convertendi haereticos methodum, tamquam aptiss-mum instrumentum , inspiratam S. Ignatio existimat & ab eo dim nasse in universam Societatem,quam speciali modo elegit Deus, ad devios a fide , in viam salutis revocandos, ita scribit tom. q. de religione lib. 9. cap. I. Occasonem sumo advertendi Ium , quem nunc habet Societas , recte explicandi concordiam gratia cum libero arbitrio, ct convenienter loquendi ct accommodate ad resissendum Lurbero, aliis

hujus temporu hareticu . eundem Disse in Patre nostra Ignatio , ct vel ab illo in Societatem manasse, Oel eundem stultam, qui hanc religionem movet ad remendum hareticu, hujus esse doctrina auctorem. Ita illi senserunt, quorum prudenti judicio plus defero, quam inani tuo timori.

Vis ex me intelligere, qui potissimum haereticorum ad veram fidem

convi

42쪽

conversionem impediant Loquamur quod res est : illi ponunt αἰ- cum ne dicam , tu ponis) qui Calvini in hac parte probant dogmata,

qui triumphi materiam probent, ex qua de nobilium, nec paucorum ad se papillarum accessione vere glorientur : cur enim , inquiuiat, Samuele Maresio Duce in Apologia pro Iansienistis contra Romanum Pontificem & Iesultas, cur non recte sentiamus in caeteris, quae Pa pistae oppugnant, qui recte sensisse nos hactenus in uno ex capitalissimis dogmate , fatentes habemus ipsos Papistas , quos antea inimicos senseramus: pergant modo Augustinum volvere ea , qua caeperunt diligentia , mox nobiscum conspirabunt in iis quae de Caena Domini ca constanter credimus, neque major difficultas erit de caeteris. Haec illorum non inanis gloriatio: sed pergamus. Illi ponunt obicem , qui Communem Matrem Ecclesiam fastidiunt & in Romanos Pontifices irreverentes sunt. Reducere ad Matris gremium Heterodoxos cupis. Laudo. Sed vide , ne quos una manu reducis, abducas, & seducas altera. Certe non video , quid magis possit abducere & seducere, quam, si te ipsum intelligant, Theologum esse non tam Romanum , quam Iansentanum , & cui constitutiones Pontificiae graves sint. Si te ipse amas. & proximi conversioni studes, per salutem tuam oro te , audi Christi Uicarium. Qui Christi oves sunt vocem ejus audiunt. Romanis aliquid plus , quam Lerdamensibus oraculis tribue. Quod ni facias frustra aliquem laboris tui fructum ex pectas, & quod plus est , animam ipse tuam , qua nihil tibi potest es e carius, praesentissimo exponis discrimini. Utinam verbis hisce meis , quae mihi singularis in te amor dictat Vir Eximie , tam potens caelestis aurae sibilus at piret, ut obicibus omnibus altior , quos M igistrorum tuorum auctoritas, amor gloriae , quique homines retrahit a palinodia pudor , solet obvolvere , veritati tandem manum utramque des, ita non tibi soli , sed quos reduces, fratribus proderis plurimum. Haereat alte infixa menti tuae haec Christi vox : quid prodest homiui s Universum Mundum lucretur , anima vero sis detrimentum patiatur '

QUARTUM MALUM

Sunt, crimiuationes iniuriosa persecutiones arier-μι gratia per se efficacis defensores , illos etiam, qui

R Espondeo. Iniuriosas criminationes odi cane peius Sc angue: sed quis cominatur & ut tua plixasa utar , quis perscctuitur gr/

43쪽

tiae per se efficacis defensores, qui Iansenium aperte eiurant Thomistas nic designare cupis, ita colligo , quis eos inique vexat λ Non dissiteor bella quandoque scholastica gerimus , sed amica , Quae potius ad scholasticae militiae exercitium faciunt , quam ad dissentiones animorum, gladiis obtusis pugnamus, neque ullum vulnus infligimus. Τhoiam istarum doctrinam censui a notari vetuit Roma , prompti paremus , nota nulla afficimus. Nescio unde tam meticulosus tu sis Vir Eximie . qui Magistrum habuisti cognomento intrepidum. Pone hunc timorem res Thomistarum est in vado.

UINTUM MALUM.

Turba frequentes variis in Ecclesiis successu temporis

tores, quales illos testatur Alexander VII. Ponant contumaciam,& mali isti corvi , pejora ova non excludant , redibit sua Ecclesiae seis renitas , non facile deinceps perturbanda , nisi videremus , & longo observassemus usu , haeresim ex haeresi semper nasci, & novi aliquid monstri subolescere , ut ex Calvinis mo Iansentimus prodiit , ex illo Quieti sinus , quem in cunis gaudemus esse extilictum utinam matta illa non sit secundo faecundat '

s EXTUM MALUM.

HAnc tu vir Eximie , hanc sederati tui & Supplicantes curant scilicet: hanc metuunt & quidem alpibus interjectis, qui, quod

alpes transvolat, non pluris faciunt, quam inane murmur . quo im belles animi territantur, vel potius, qui alpium oppositu vaticana fulmina penitus comminui garriunt ut non ita pridem ex tuis symmistis aliquis scribebat: indignatio S. Sedis Ex: Martinum de Swaen sollici tum babeti quis credat Ex: Domine nulla metuenda est S. Sedis indignatio iis, qui decreta ejus naso non suspendunt adunco , sed suspendentes publice redarguunt, δc verbis & exemplis ad debitam reverentiam compellunt. Si iratam habere vere times S. Sedem, statutis cjus citra exceptionem obtempera. Nunc reliquos duos scopos tuos inuestigemus ac videamus num felleius in eos collimes. F. V.

44쪽

3. V. Scopus Q quem Eximius tetigit infeliciter.

DE eo disseris 3. io. 8c in illo situm ais, quod gratia per se escax, sub triplici potissimum larva Manicheismi scilicet, Calvinimi , is

Iansmismi non seniel fuerit oppugnata in quo probando operose deinde sudas conquisitis undecumque scriptis ac Iesultarum Thesibus . inter quas sub me aliquando defensas etiam introducis. Respondeo : quid hic tibi velis Eximie Domine , si s gnificationem

Vocum consulam , vix assequor , adeo male mentem tuam cX ponis.

Sub larva Manichaeismi, Calvinismi, & Ian senismi gratiam per se essicacem impugnare, mihi sic sonat. Manichaeo , Calvino , Iara senio vulnus insipere, ex quo oblique ictus resiliat in gratiam per se essicacem, quod si fac accipis , jam agnoscis ultro , haec monstra impugnari non posse , nisi simul gratia per se essicax aliquid patiatur. Quod ii de gr

tia per se essicaci prout a te asseritur, assirmatum cupit, facile contentio sine ulteriori probatione. Si etiam de gratia per se essi caci secundum naturam, quam Thom istae illi indunt dictum velis parvam illi gratiam tibi dcbent pro ea commendatione , .led haec tua mens non est : lunum voluisti dicere, sed non cxpressisti iis, quibus debuisti verbi, nonnullos gratiam per se essi cacom sic oppugnare , ae si peTeam Manichaeismus , Calvini simus , Iantcnismus suscitaretur , ita mentem tuam ex adjunctis colligo : led inficiari nemo potest , quin ex profligatis illis erroribus , magnum argumentum sumatur contra gratiam per se in fallibiliter essicacem , quae secum dii Iensum absolute pati ii queat , atque adeo non opus erat, ut probares , & Iesu itarum scripta . ac Theses evolveres eorumque testimoniis paFllas tuas farcires. Si majores tantum tuos cosuluilles , quos merito prae Bajo & Ian senio suspicere deberes, Ru ardum Taperum , Cunerum Petri , Ioannem a Bononia , Thomam Stapletonum , Ioannem Maiderum , Ioannem Wiggers, potuisses haec in Stapletono legisse, ut unum pro multis citem, Promp. Cathol. Fcr. 6. Hebd. S. Fatetur, Calς inus, scacem a se gratiam , quam ponit novellum esse , suique cerebri commentum e dignum sanὸ dogma , quod ab homine tam impio inventum ,,Viri docti completitantur. Sed quid aliorum dicta accertam piTu ipse Eximie Domine id ipsum agis , seu verius Auct6res istos agere insinuas , qui Calvini starum hodiernorum placita eadem esse cum tuis, i Catholica esse pudi

45쪽

nim , neque audes dicere a Jansenianis placitis esse diversa. Cum ig tur Manichaeismus, Calvinismus , Iansieni simus hac in parte germanae sint sorores , ejusdem Patris diaboli filiae, quid miri est , si gratiam a te propugnatam , sororibus litis tam similem , iisdem quis argumentis impugnet, quibus haereses istae impugnatae & ab Orthodoxis Scriptoribus expugnatae sunt λ Attendis quomodo hic tuus scopus rursus an numerandus veniat scopis dissolutis p Quis enim inde concludat, quod concludendum unice erat: Erga Eximius Martinus Saeanius immerito

de Jansientsino suspectus est p

tetigit incas ura.

DIxeram , scribis Epistolae tuae g. i I. me sensurum gratiam ριν β cacem in hunc usque diem stetisse inexpugnabilem , neq, hic ullatenus a scopo aberravit Dissertatio mea.

Respondeo : Modica distinctione evanescit quidquid hic congeris Magister Eximie t Gratia per se essicax Iansentana stetit hactenus inexpugnabilis , nego & pernego : Expugnata enim est Clarissimo tum Τheologorum scriptis, & Pontificum atque Ecclesiae auctoritate fracta ac elisa est , ut Orbi notum est universo e Gratia per se essicax Thoismistarum sensu stetit hactenus inexpugnabilis subdistinguo,id est nutilo Sedis Apostolicae judicio perculsa est , vetita est censurari squamquam id non significet vox inegpugnabilis ) transeat : id est , non est

impetita iis argumentis , aut i in peti non posset talibus , ut ex iis aut non possent , aut dissicillime possent se expedire Thomistae nec nego nec affrino,sed Eruditorum hominum ac partium studio liberorum,de hoc posco judicium. . Uerum de hac mihi tecum nulla fuit, certe non suit potissima contentio ' Gratiam per se essicacem impugnavi , quae talis a te descripta est , ut existimes non posse te Iansenio valedicere . nisi isti tuae gratiae valedicas , & majorum tuorum doctrinae nuntium

remittas.

Rursus hoc loco genuinum te Thomistam probas Eximie Domine,& habes unde glorieris te tuum scos um attigisse , quando ut fidem facias gratiam per se essicacem in hunc usque diem stetisse inexpugnabilem auctorem inducis,& lectoribus commendas, quo Ian senista vix alius est manifestior . & minus Thom ista , aut Thom ista tui similis, ut i ade appareat, de qua gratia per se essicaci intendas loqui, dum contendis

46쪽

tendis eam esse inexpugnabilem. Virum scilicet Eruditum ut scribis auctorcio libri cui titulus Iradition de ι'ulle Roma ine sur la Grace cui exhibeat Traditia hem integram Ecclesia Ei mana de Gratia per se scaci: sic ille tibi concinit tom. 3. pag. 1 sa. . super materia de Gratia l

discipuli Calvini d seruerint extremum , in quod se pracipitav rar eorum i Magister defvιns libertatem voluntatis humana , ad sustinendum 4 jus Omnipotentia divinae , ct redierini ad justum medium sensu Ecclestra , ioporter Iesiuitas ex sua parte facere tantundem , ct de altero extremo . quo rutantu ν libertatem homi . redire etiam ad medium se sua Ecclesia per

utra JESU Christi gratia confisionem. Calvinistae quotquot sunt Synodum Dordracenam sequuntur , & negant . ac pernegant se a Calx i- ni Principis sui placitis deflexisse , & contrarium asserentes mendacii argu Uni ac convincunt, quos inter eminet Iurius familiaris tibi tuisq; auctor , quod proin ignorare non potestis : si fallat in eo aut fallatur, cur neque tu dum doctrinae ejus subscribis , neque hic Symmista tuus , Calvinistas in hac parte revincitis p Gaudent tamen sua dogmata quae agnoscunt. & gloriantur a Tridentina Synodo & Ecclesia Romana proscripta esse , a vobis probari , & catholica censeri , quia ubi illi Romano. Catholicam fidem fastidiunt, vos ad Ecesesiam Calvinianam magnis passibus acceditis. Et haec est Ecclesiae Romanae de gratia perpetua traditio , de qua ita gloriamini p Pharisaica enim ero , non Apostolica, Manichaea, non Christisna , haeretica , non Catholica i Atmoderni Calvinistae frequentius adhibent libertatis Zc liberi arbitrii nomen : esto , sed illo sensu adhibent, quo non repudiabat Calvinus .imo Vero, quo diserte profitetur , nominis hujus ulurpationem pati

se posse , si nempe idem significet libertas , & libentia. si quidquid

ratione duce sponte & libenter velle dicimur, dicamur libere veta esi coactio aut violentia libertati opponatur, non necessitas: Veroa ejus ante hac aliquoties reddidi, quae non lubet iterum describere. Audi caeteras , quandoquidem tibi tam gratae sunt auctoris eiusdem, tibi concinentis cantilenast pag. I 89. Consilium Tridentinum, ait , proprie non condidit aliquod decrerum , in quo ullum genus gratia condimnet. Quis igitur furor incessi Calvinum p Cur tantopere debacchatus est in Neptunos, ut per ludibrium compellabat Τridenti nos Patres, lI sententiae illius de gratia nullum vulnus a Concilio illo inflictum ut pCur Dord racena Synodus Calvino devotissima, toties, tam acriter

sanctiones hasce Tridentinae Synodi improbavit Si nullum genus

47쪽

gratiae condemnavit , liberum itaque erit, salvis illius Concilii decre. tis, gratiam profiteri aperte , rotunde , sine fucis necessis antem , qualem Lutherus & Calvinus adstruxit in hoc magis ingenui prae iis, qui

Cum rem eandem statuant, nomen involvunt per ambages. Quid ni

id liberum sit salvis Concilii decretis, si nihil super liac causa Synodus

Tridentina sanxit λ Apage vesanum Concilii Tridentini interpretem. Sed , non ex hoc solo capite tibi placuit hie scriptor, habuit & aliud Arte non injucundum, quo te traheret ista siren. De Molina magnifice Sc sentit, & loquitur atque adeo de iis omnibus, quos appe lare vobis placet Molin istas. Aures purga & arrige vir Eximie : ita canit pagina I so. Si Calvinus ct Molina secuti fulsent traditionem θSanctos Parees, primus ad salva udam omnipotentem IESU Christi grariam , non rejecisset liberum arbitrium , secundus ad salvandum liberum arbitrium, non negasset omnipotentem Dei gratiam ambo in oppUriis suis erroribus aque caei. Et quali parum illi sit Molinam Calvino aequiparasse , altius adurgit pag. i s I. Calvinus in materia de gratia mianus injurius est Deo , quum fuerit Molina ; rationem subnectit , quia ille defendit jas Dei in creaturam , hic videtur se declarasse pro creatura contra creatore n. pergit pag. 182. Discipuli Calvini quantumvis haretici in eo su erant Molivistus , quod rationibus inducti intellexerint liberam cooperationem voluntatis cum gratia efficaci, redierintque ad doctrinam disiacipulorum S. Aul. 9 Tbonis. An non juvabat ad hanc cantilenam aures

adferre purgatas p i'ejor est Molina Calvino Sc quo non Red bene ihabet , quod ab iis lolis talis habentur Molina qcii Romam ipsam libbent ut Massiliam ; unde gloriosum potius ipsi est cum Principe Orbis Ecclesia , & Urbe Sacrorum Domina Religionisque custode iistadem affici contumeliis , iisdem probris insigniri.' si necduin cantilenarum istiusmodi tenet satietas , , en tibi aliquid ad lyram Ian senii fictum p . 6s. Graria suscieys , sine qκδ peccatumvirar; non potest honest necasser M. ut peccatum psit imputari peccatori , in praesenti statu natura ebr apta. in id videtur Eximie Domine

nonne bellissime concinis et senio γ'Nohm-si haec vera est , vere debet esse Iadsentana 3. Id demeren rum inflatu λιμtura ιμpse , non requiritur in homine Iibertas a uace tritate. Euhuari . tu . nobis auctorem com

mendas , dum Ian senismi suspicionem proaul a te Epistola hac Ap logetica amoliri cupis Non capio , semper sic suspicionem illam

amoliri studes , ut videaris altius eam Lectorum animis velle infigere.

Forte tibi placet h6c Auctoris tui effatum , quia ejusmodi est, ex quo populo commentite Coa fessarios' istus, qui vulta rigoristae au-

ciunt,

48쪽

d unt , ut commendabas in tua declamatione Quodlibetica, tamquam mitiores, quosque facilius peccantium misereat, quam misereat istos. quos vulgo depingitis ut laxos: sciunt quippe, aiebas , certe sic luis placitis convenienter existimant rigoristae illi, istos reos auxilio fuisse destitutos , sine quo peccata vitare non poterant , adeoque non esse magnopere iis irascendum . sed condolendum potius. Nunc altiore voce musicus tuus intonat pag. 46s. Nec itaι gratias cientis ad evitandum peccatam inventam est inimici gratia IESU Christi, ct artificium , peν quod in Ecclesia reviviscat Pelagianismin , vel potiis introducatur novus Pelagianismus primo periculψον , ct magis impius. Succinis ut ille praeit Eximie Domine , 8c censuras a probato tibi auctore latas , etiam probas Pelagianismum in Ecclesiam invehunt primo deteriorem , quotquot cum Romanis Pontificibus & E clesia universa gratiae sulcientis necessitatem adstruunt , & Manichaeismum vestrum exscindunt ' Erubescis, salva res est , non audes, pudet te temeritatis , qua se auctor tuus sivit abripi; certe pudere de

Colligamus modo quo pacto scopum tuum hic iterum assecutus sis: Lutherani, Calvinistae, Iansienistae tuentur gratiam per se essicacem eluentur illam quidam etiam e Catholicis , sed Catholici isti Lutheri. Calvini, Iansenti sententiam agnoscunt legitime damnatam vereq; haereticam esse , & rationem se inire pugnant gratiam per se essicacem propugnandi a Lutherana, Calviniana, Iansentana longe diversam: Exinimius noster licet id sorte quoque daturus sit de Luthero . forte & de Calvino , de Iansenio dare detrectat, Calvinistas recentiores habet pro Catholicis, rationem non ostendit se inire aliam propugnandi gratiam per se essicacem , quam ineant Calvinistae & Iansenius ipse. Ergo Eximius noster immerito suspectus est de haeresi , neque quidquam habet

commune cum Ian senistis. Frustra fatiges te Magister Eximie ut ostendas ex hisce tuis antecedentibus deductionem hanc fieri posse legitime, & luce clarius apparet, te a scopo hoc qui Primarius esse deis buerat,aberrasse quam longissime , ut minime peccasse videar, quoties tot scopos tuos appellavi scopas dissolutas e volui tamen ad singulos aliquid responsi dare, ne silentio meo insultares, &, ut fecisti, triumphares inaniter. Quod si similes scopos a vero scopo alienos post hae multiplices , ero & manebo ut supra dicebam mutus ut piscis: si quid ad rem dicere cupis , & mecum contendere , quae de Synodi Tridcntinae & S. Augustini mente disputavi fac elidas , haec tua debebat esses postquam te de Ian senismi suspicione purgasses cura praecipua: V

49쪽

rum hoc adeo non fecisti ; ut ne tentaveris quidem , probe tibi conis scius, arcem vestram nulla parte magis esse debilem , & facilius exis

pugnabilem , quam istac , licet gloriari soleatis esse firmissimam , do

prorsus inexpugnabilem. Quae g. g. 12 23. 3. Is. 16. IT. I s. ad nauseam , & Lectoris etiam parum delicati fastidium rursus ingeris. jam refutata habes in Superioribus , neque mihi lubet responsa mea toties iterare , quoties easdem naeni is tibi lubet instaurare : quare propero ad Conclutionem tuam sive Epistolae tuae Epilogum.

DE Praesidiis humanis quodammodo desperans in Deo fiduciam,

omnem collocas , & caelo solatium expectas, quando homines tibi adeo iniqui sunt. Existimas fore , ut veritas increata Dein tuus tab ιι suo calesti issato confortet: beati estis , cum maledixerint vobis. θpesse. uti vos fuerint, s dixerint omne malum adversum vos, mentientes propter me. Gaudete, ct exultare , quoniam merces vestra copiosa est iucriis. Beatus es Eximie Martine λ Beatus es Non invideo : sed adiqui se bea os dicunt ipsi se decipiunt i Beatus es quia homines non nulli maledictis te incessunt, & me maledieentibus istis annumeras

Ubi quaeso, vel quando maledixi tibi ' Quando sinistri aliquid imprecatus sum , aut nomen tuum , affeci contumelia Quisquis igitur sana tibi suggerit consilia , quisquis errantem te in viam studet animo sincerissimo & benevolentissimo reducere , qualem mihi esse Deus novit, tibi maledicit An tu quoties Calvinitas cupis reducere, t ties maledicis Calvinistis Non existimo. Ego te persecutus sum Meam credo indignationem veritus Lovanio fugisti: alii stivisse te dicunt majoris dignitatis & pinguioris, ac lautioris spartae dulcedine i vitatum , alii auctoritate aliqua majore compulsum. Quid verum sit, scis ipse. Ego non soleo duci rumoribus. Dixine ego omne malum adversus te propter Christum mentiens Usque adeo ego IESU Christi hostis sum , ut omne malum adversus te mentiens evomam . quia

tu IESUM Christum amas ' Totus ad hanc tuam teterrimam suspici nem exhorresco. Et ego IESUM Christum amo , & nihil mihi est istoc nomine carius , ita me amet IESUS Christus & adeo tibi minime male volo, ut te velut alterum Ioannem in Christi IESU sinu positum videre desiderem, hoc meum votum ex intimis medullis ha stum, cogitationibus iam nigris pensas Utinam , utinam merces tua

50쪽

sit in caelis copiosa Id unicὸ opto : sed vereor, & multum vereor. ut votum hoc meum exaudiri possit, quamdiu Ian senium tantopere deperis, ut ejus sensui detrectes dicere anathema : quamdiu recentiores Calvini stas, qui a Calvini & Dord racenae Synodi vestigiis non deis flectunt , ut ipsi profitentur , hac in parte existimas sentire Catholice. Vereor inquam , t utinam vanus sit hic metus) ne commune habeas cum Calvinistis & Ian senistis Coelum , in quo superbi spiritus in homines superbos & opinionum suarum pertinaces dominatum , ac Ty

rannidem exercent.

Sperabam fore , ut praeclaris his Christi verbis abunde recreatus deis sineres t sed desinere non potem unum, perais prius uam finiam iηdican dum censui, nimirum animum nubi non esse , biIce tecum contentionibus diutius immorari quandoquidem abunde satisfecerim.Cur animus tibi fuit contentiones hasce suscitare primum. Cur me nihil simile cogitantem provocasti ultro Cur intermisium certamen iterum renovasti Sperabas semper exitum certaminis feliciorem , tandem , post tot irritos conatus

desperas: piget tot pugnarum. Sapis , sed utinam citius sapuisses. Inisterim hoc habes solatii ,& in eo tibi plaudis, quod abunde satisfeceris et solatium id tibi ereptum non volo , plaude tibi Domi tuae quantum volueris, sed vide ut applausores habeas recte sentientes: Accedit, inquis, s hac ratio , quod cum illis mihi res sit, qui in omni causa quantumvis infundata , de ultimo reistonso glcriam quarere videnis tur: Argute, belle i Magistraliter i Eximius Martinus provocavit ad certamen , & lacessivit pacis amantem, haec igitur illi debetur gloria, quod pugnae initium dederit , δέ hanc quoque laudem aliquis illi invidet , quod finem certamini, imposuerit, & victor leges dederit quas silendo adversarius agnoverit λ Id ni fecero arrogans sim , dc ambitiosus gratiae captator. Neque me solum , sed socios meos mordes uni AVerum omnes: in omni tibi causa, QuANTu MVIS INFuNDATA gloriam quarere videmur de ultimo responso infelicem enimvero & mi seram

conditionem nostram . si si lemus, ut nimium diu aliquando siluimus, si vel unus prodeat Ian cnistarum Libellus, quem non statim convellimus , quia nihil novi occinit, si vel unam ratiunculam centies elisam taciti praeterimus , silentium nostrum mox in argumentum victoriae suae vertunt Ian senistae. Libellus ille plenis buccis invictus dicituri mactantur illo Iesu itae omnes ; nullus est , qui possit, aut ausit hiscere :sic modestiae nostrae dc silentio insultatur : si respondemus, si nihil praetermittimus . quod solida responsione non enervemus , si materiam hanc inanis triumphi praecidimus, vani, ambitiosi , gloriae cupidi