장음표시 사용
111쪽
Cuius rei, utrovis modo legas, duae sententiae esse possunt. Cum Antiqui sacra facerent, statuebant, ut ait Virgilius ,
Id. 436. Sed procul extensum petulans quatit Hostia funem,
Tarpeio seruata Iovi, frontemque corusCat. Iuuen. XII. Sat. sDecemuiris praeceptum est, ut Graeco ritu hisce hostiis sacrum fac rent : Apollini bove aurato etc. Macrobius M. Ni igitur obstaret vite Urgentum, quod pro eo Ornatu dinumerabatur, nimirum Drachinae circiter CXX, atque haud scio an multum obstet, Coemptae sunt his nummiS Bracteae aureae, non solidi auri laminae, sed quod nos Anglice vocare solemus, LE AF GOLD', videmur enim hodie Graeca locutione uti) et porro merces δευσοχοω soluta, qui Victimarum cornua hisce bracteolis induceret. Recte igitur Gloss. Gr. Lat. Xρυσόω. Auro, Inauro, Deauro. Et recte Bracteatores, siue Braclearios Cum Inauratoribus coniungunt Antiqui. Vt Firmicusf, Auri ces, Braci
IX Aen. 627. ' I. Satura. I7. Bes, duoque χρυσοκερων memorat Plato XIcibiad. Π. f. IO, Aesch. c. Cresph. f. set. Edit. Oxon. v Tenuissima Bractea, ut loquitur Plinius XXL 3.eX quasi auratura et argentatura. VIII. I 6.
112쪽
Ad celebrandam igitur priscam illam tam in domesticis quam in si-cris rationibus frugalitatem, in nudo farre continebantur Sacrificiorum primitiae, siue in molis sale conditis, aquae, vel fortasse vini, libamine, et huiusmodi tenuissimo cultu. Varie haec a Graecis Scriptoribus indigitantur, sic. οὐλαὶ ', Ουλόχία Ουλοχυτ Πgοχύτα υΑπαρχου , Προθυμία, Καὶαργμία. Ρ, Ποπανα , Ψοα Π Υ, Πgocολγ1 Θυματων etc. Licet adeo pauca de his Sacrificiorum praeludiis memoriae posterorum tradantur, nulla tamen sacra sine iis fieri constabit, si Plinium' audias Maxime tamen in sacris i telligitur auctori
tas salis , quando nulla consciuntur sine mola Disa l. 37. TITVLVS IX.
κο MaΔH TΩΝ TPI ΠΟΔΩΝ ΚΑΙ Ι ΩΝ ΒΟΩ3o ... Nihil in hoo commate dicitur quod eXplicatione mea indiget. Μemorabile eSt, non tanta praecisione aut oi ιαια etiam in publicis tabulis et instrumentis uti Remp. de qua agimus, quantam eXspectare par erat ab hominibus et curiosis et maXime diligentibus. Supra l. 33. Eις κομιδεν s Θεωςων etc. hic Κομιδη AI τριποδοῖν, quanquam, Ut vera fatear, non est eadem utrobique ratio. Verum cum l. 3I. diceretUr, B τω ἐργασα δίω Mi ος, quiS non l. 36. eXpeCtaret τω χρυσο- χθω MιοΘος ξ Dicitur tamen, et quidem duriuscule, Πέταλα χρυσα, sXΡΥΣΩΣΕΙ MIΣΘΟΣ.
Restitue primum ti ΝΤΗΚΟΣΤΗ. Quisquamne est qui aliter sentiat ξDe hac voce satis constat si) fuisse Portorium siue Vectigal, Quin quagesimam sic. partem, omnibus mercibus impositam quae Piraeum
113쪽
appellerent. a) Ei pecuniae exigendae praefici, quos Romana Lin
gua Portitores, Telonarios et Vectigaliarios vocat, Graeca autem ΠENTHΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΣ. ) Mercatorum nomina in tabulas publicas referri et in Portitorum commentario8, post solutam istam pecuniam
imperari solitam ; idque dici ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΕΥΕΣΘΑΙ . ) Locum illum siue aedificium publicum ei negocio destinatum appellari etiam ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΛΟΓΙΟΝ . ss) Locari demum aliquando solere Quaestum hunc publicum Collegiis quibusdam vel Hominibus, quos CX- inde Publicanos dicerent'. Id Athenis ipsis factitatum esste liquet. Nam in quadam Vectigalium locatione quae auctione fiebat Graeci πλειTηDάcειν ' Vocant) cum homo quidam pauperculus ceteros licitando vicisiet, et ab eo, ut solebat, fideiushres eXigebantur, ibi Alcibiades, ceteris id munus detrectantibus, erat enim homo liberalissi mus et popularitatis maXime studiosus, surreXit, F με κοί α' inquiens, εμος φίλοψ Θίν. ε ρωα f. Quod vero ad illam satisdationem adtinet, Vide quam prudenter etiam ab hac vehementia licitandi sibi pariter cauerit Iuris prudentia Romana. Locatio Vectigalium, quae calor lici tantis Ultra modum solitae conductionis inscuit, ita demum admittenda est, s Melusores idoneos et cautionem is, qui licitatione Cicerit, o erres aratus s. L. 9. pr. D. de Publicanis. Quod tamen in isto Digesto
rum loco INFLAVIT scribitur, tu securus emendabiS INFLAMMAVIT. Annonam enim incendere in hoc sensit ab Antiquis dici video. Et profecto quis tam ineleganter hic scribi patiatur CALOR licia
tantis INFLAVIT, cum in nostra emendatione elegantia cum proprietate ipsa et usu loquendi certare pariter videatur ξVerum haec quidem Quinquagesima, et quae a me de isto Portorio dicuntur, de inferendis solummodo mercimoniis intelligi et debent et
possunt. In marmore autem nostro de emerendis omnino agitur et devectigali eo nomine imperato. Sed et haec etiam cura prouidentissimam Remp. eXercuit. Nam si loci summam sterilitatem contemplemur et tenuitatem F soli, si agrorum naturam neque frUgibUS, neque,
si oleas excipias, fructibus adcommodam, sapientissime certe Solonem constituisse diXeris, qui etων γνο, bis 2 θε ν mes ς ξένους ΕΛΑΙΟΥ μόνον
Elym. M. Adde Harpocrat. in v. Valestim ad locum. Cafaub. Athenaeum II. 2 . Andocia de M 'steriis, Demosthenem c. Neaeram, et Lycurgum pag. I 69. Edit. Cant. I7 3. 8'. y Ρoli L. IX. c. s. ' Publicani dicuntur qui publica mectigalia habent conducta. l. Ia. D. de Publi canis. ' Vid. Ind. Lasae. f Plutarch. in vita Alcibiadis. S Λε Ηογίων vocant Graeci Vid. Thuc . initi h Ρlutarch. in Solone. incre-
114쪽
incredibilis inopia': Adeo nihil ex propria satione supererat, quod
exteris nationibus impertirentur, ut grauissime esset in Civem Atheniensem consultum, qui naue peregre rediens in quavis Graeciae urbe, praeterquam Atheni8, frumentum eXponeret . Neque minor erat LIGNI quam Frumenti penuria. Gens in classibus aedificandis, quae una erat salus ciuitati, diu exercitatissima, conqueri solebat, neque domi sat esse ad eam rem Materiae, et aegerrime aliunde inferri'. Minus itaque mirum, si, ut Scholiastes Aristophanis admonet , ecetπεί- ρ lo ἀπ' AΘφωνεξαγειν ΞΥΛ A se ueri τὶαν, aut si gloriosus homo, quem de pinxit Theophrastus, non habuit unde se magis efferret, quam quod
insolentisiime praedicaret isti licuisse impune lignum exportare.
Huiusmodi igitur rebus si quando efferendis opus esset, quod nonnunquam Reip. Commoditas postulare poterat, imperabatur vectigal, EAAIMEΝΙΟΝ, quod pro rei exigentia vel Decima, vel Vice a vel etiam, Ut in marmore nostro, Quinquagesma, fuit. Ελλιιδ ιον, ο ὁλοα ΠΡΙΝ ΕΙΣΒΗΝΑΙ σε δεῖ δεκατη, α, εικος η, ΠΕΝΙ ΗΚΟΣTH, Q, κατατο μέρος της εκας ου εισπράξεως το ονομα. Poll. l. IX. C. S. Tελη δ' ο
μένια τε ψ Εμπορικα. Idem VIII. 1 . More meterum, Magistri Tributorum, id est Publicani, operam in portu dabant inferendarum rerum et efferendarum Sectigal exigentes. Donat. ad Ter. Phorm. I. a. Huius igitur Tituli primae voci sat esse consultum arbitror, quam non dubitabis II ENTHROΣTH legere. Sequitur KAI TΡO Vbi forsan dubitare possis. Obseruare tamen eXpedit uniuersum hunc titulum non nisi portum spectare posse, easque impensas, quae, Vbi nauem conscenderis, solent fieri. Quis nescit in istiusmodi locis institui Trochleas siue Axis in Peritrochio, quorum ope opera vehementiora naUi-bUS imponuntur, eoque quaeStu gentem moribus certe paulo illiberaliorem, vivere consuesse ξ Machina illa a Graecis diuerse scribitur, I s λία, Is χηλία, Igοχλια, Tςωλεα, Tςοχλούα et I gοχειλι α'.
115쪽
εκείν ς εις ονους μοχλους. τουτο δε ταυτον ες ι τω ποιεῖν πολλας τροχιλαίας.
Aristot. Mechan. 3 I9. Add. Lae= t. II. 36. Certe ad figuram huius organi alludebat Udorus, ubi dixit Trochleae, quo F litera, 'r quas funes trahuntur. Illud addo, fuisse saeculum in quo ista litera ad imaginem Trochleae quam disertissime eXarabatur, in aliis non adeo si militer. Id quod I ori aetatem optimo et conStantissimo argumento illustrare poteSt. Aio igitur in hac Deliorum celebritate obtinuisie diutius callidum Niciae commentum' qui Theoriam duXit Olymp. XC. 3. atque Videcentius sacra fierent, et incederent Chori, Unaquaque pentaeteride sterni pontem iunctis ratibus lintribusque qui Delum vicino litori adnecteret: Huiusmodi autem TABULA TORVM precium, portorium atque oneraturam his verbis intelligi. Ecce enim: Π ENTHΚΟΣΙ Η ΚΑΙ TPOXHAIA ΚΑΙ ΕΥΑΩN TIMATΩΝ ΕΠΙ THN ΓΕΦΥPAN etc. Suinquagemma et Trochlea. . . . et lignorum precium quae ad pontem comparabantur. Atque haec de primo latere Marmoris a me dicta sunto. Col. 2. lin. I. lege,
et una praeterea Ciustas, cuius nomen deletur. Deleri dixi, dedita opera, et consulto ; neque enim fatiscentis marmoris fortunae imputari fas est, quod et hic, et rursus l. 28. adeo curiose eXtritum eSt, Vt in neutro loco verborum Structurae ossicere, aut sequentem periodum
116쪽
vel leuistimo mactaret insortunio. Tum autem praeterea siquis marmor ipsum attentisiimis oculis inspiciat, sedulitatem quae fuit in delendo et serri et industriae vestigia in singulis quae distimulantur ele mentis planissime intelligit. Denique ad normam Iuris Attici ρ, cuius
nutu et moderatione hoc monumentum eXarabatur, Debitoris nomen,
olutione facta, ex Tabillis deletum et perpetuo exstinctum vides. Cur atro hoc carbone notentur, et lenti nominis infamiam subeant praeCipue ΝAXII, ANDRII et CARYSTII, eam quidem rem feliciter satis expedivit singulari suo acumine Vir eruditissimus. Olymp. C. . quo tempore Callias noster praeturam Athenis gessit, NAXus, Civitas Amphictyonica, in manu et potestate coepit esse Lacedaemonio rum'. Vnde alterutrum euenire necesse est: vi aut vi prohiberetur facere quod per amicitiam vellet, aut, si iam taederet Atheniensium, causaretur saltem se potestate aliena esse impeditos, non sua voluntate. Eadem tempestate qua NaXus a Lacedaemoniis vi capta et eXpugna ta, Ciuitates aliae sponte ab Atheniensibus desciverant, aliae dubiae coeperant esse fidei. Nam hoc ipso Praetore, ad Euboeam, cuiuS partem CARYSTII incolebant, eXercitus transduXerunt, quo facilius ea loca in societate retinerent, et Chabrias nauibus ad Cycladas profectus nonnullas eX iis, inter quas Peparethus et Sciathus nominantur, non prOcul ab ANDRO sitae, iterum in clientelam redegit Atheniensium. l. II. lege. ΑΠΕΔΟΣΑΝ l. I . ΑΓΑΘΑΡXOΣ ΑΡΙΣTΩΝΟΣ ΔΗΛΙΟΣ l. IS. ATA A ΕΗΣ l. 16. Forte ΘΡΑΣΥ BOA Ol. 17. Forte ΗΗΗΗΔ ΚΛΕΩΝ ΚΑΡΥΣΤΙΟΣ l. 18. Υ ΚΛΕΗΣ ΘΕΟΚΡΙΤΟ ΔΗΛΙΟΣ, aut O EO PNΗTO. Vid. Col. I. l. I7. ibid. ΠΡΙΑΝ ΕΥΣ ΣΥΡΙΟΣ ΓΑ ΑΗΣΣIO . ΔΔΔΔΠ.ΘΡΑΣΥΚΛΕΙΔΗΣ.etc. Animaduertes obiter nomen gentile hic proprie sumi, tum illud alterum Σύριος inter nomina Patris Filiique contra huius marmo
ris ceterorumque credo omnium monumentorum rationem.
l. 2O. ΙΚΑΡΕΩΝ ΘΡΑΣΩNOY ΣΦΗTTI OZIta omnino. Nam si oculos diligentius intendas, Σ literae vestigia deprehendes, qua recepta, Vt debet, non noui populum qui huic loco conmeniret magis. Deinde autem uti in hoc loco I κας ν Θωσων δ' ita l. 22.-Aρ νγ Σφητlix indubie legitur et sine ulla sere litura. Nimirum in utroque loco idem Θώσων intelligitur.
' Petit. LL. Attio. Lita IV. Tit. s. l. 16. ' Vid. Diod. Sic. I. XV. ad istum annum.
117쪽
Potuitne esse idem Aristides Tenius qui pro eodem Oenade Tenio col. I. l. 23. partem bura fluebat, hic nullam omnino partem soluebat Vtroque loco eadem est summa Η Η Δ. Quis hunc nodum expediet 'Comma proximum, quod post exiguam intercapedinem, quantam sic. decem literae implere poterant, a linea a V orditur, et in 3O desinit, huiusmodi est omnino: ΟΙ ΔΕ ΩΦΛΟΝ ΔΗ ΑΙΩΝ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΡΙΣΑΝ ΔΡ.AΡXON TOΣΑ ΘΗΝΗΣΙΕΝ Δ HAsΩΙΔΕ ΠΑΛΑ ΙOT
OM THA HΣ ΠΟΛΥΑΡΚΟΣ ΜDabo quantum mea μαδ η excudere ex laceris his verbis possit, et, siqui post me hoc saxum volumi, id egi ut relictum esset ubi solertiam
118쪽
Quorum verborum eum esse sensum colligo, ut iudicio ab ipsis nimitarum Amphictyonibus habito A GCείας damnarentur, quorum nomina hic Marmor recenset. Quibus Omnibus praeter mu ictam decem mille drachmarum et illud quoque additum est in sententia iudicum, ut a Templo A Apollinis Delii perpetuo arcerentur. Nunc istius commatis singulas partiS eXplico. : l. 24. ΔΙ ΑΙΩΝ. Impedita cane structura, siue ita interpreteris σίδε Δηλιων ωφλον ά cido, siue ita, ουε ωφλον Δηλιω , nempe vel
vel QE τα Δηλια. Verum prior, rigida licet, potius placet omnino. Nam ea et fide eXaratum esse credo hoc monumentum,
ut post singula in hac periodo Capita non dissimularetur nomen gen tile, nisi in principio abunde admoniti fuissemus eos omnis ex Insula Delo fuisse. Et quidem Deliacos fuisse ostendit fere quorundam nominum ratio et consuetudo. Cuiusmodi sunt ΕΠΙΓΕΝΗΣ. Vid. col. 1.
l. 3. ΠΑΤΡΟΚΛΕΗΣ. col. I. l. 2I. EΠΙΣΘΕΝΗΣ. COl. I l. 23. Col. 2. l.
3 . 37. ΠΥΡΡΑΙΘΟΣ. COl. a. l. 9. Denique in Receptarum tabulis solia quibus argentum hOC nomine, nempe, eXigebatur, Delii e rant, ut Episthenes et Pytho. Vid. COLI. l. 23. 24. ibid. En1. Vel potuit esse ΑΠΟ, scit. Trique ab eo tempore quo Chari sander magistratum inivit. Verum illud praefero lubens. Oφείλω est actus qui in Iure fit, nempe iudicio es e conuictum, causa cadere, ut ad unum 1impliciissimum euentum adlusisse credam Marmor, qui eo magistratu contigit. l. 25. ΕΙΣΠΕΠΡΑΓMENOΝ, Vt col. I. l. 24. et iterum l. 2 . εισεπροίχ' l. 28. etc. V pro Mυυαι. Vid. huius Commentarii pag. 23. scit MυDG Δροχμαί. Qua summa aeStimatam fuisse δίκρο ασεςίας et ali unde etiam, nempe eX scriptoribus antiquis, discere possumus. ibid. Post Patroclem quidam olim censebatur, qui solutione de inum facta, ab hac infamia memoriae liberari coepit, nomine deleto.
119쪽
Comma quod superest ultimum, facta iterum intercapedine, i. 3Ι. orditur, et quantum LX monumento tam male habito colligi potest, hanc fere habet rationem. Nempe VOCeS quae primo OCCurrunt, sunt in tituli vicem, et quasi argumentum earum rerum quae subiiciuntur. 1cit.
Haec, inquam, ex fatiscente marmore videtur fuisse huius loci ratio. Nimirum Titulus ille recenset aedis, aedi cia omnia, tabernas et ossia cinas etc. quas istius aetatis religio Apollini consecrasset. Harum reditu aliqua ex parte sumptus in istis sacris suppeditari vidimus. Vid.
Vir ingeniosissimus aliter has sacras aediculas interpretatur, easque pro Hospitiis siue aedibus sanctioribus accipit, ubi eXcipiebantur Theori ceterique qui ex Insulis Amphictyonicis Delum religionis causa appellerent. Erat, teste Herodoto , iuxta Dianae quod ille appellat
ΕΣTIATOΡION ΚΗΙΩΝ : cuiuS auctoritate commotus Illustr. Spanhemius haec scribere non dubitauit'. Harum C cladum in Delo, ob statos in ea ac solennis earundem choros et sane Dres, stata etiam erant ac peculiaria domicilia. Ego tamen longe aliter sentio, cum, si verissima fide haec scripserit Spa=themius, et ea fuerit m aYime mens Herodoti, nihil tamen ea aut parum certe ad compuli rationem atque huius Marmoris argu mentum conferre poterant. Verum neque istud FQατ eo quidquam fere videtur fuisse praeter Diuersorium, ubi, ut solet fieri, prandendi gratia confluere solebant qui ex eadem gente, Vel ob quaestum, vel ob religionem, vel denique ob animi remissionem, aut qVacunqtae demum causa peregre sunt prosecti. Certe το Βαλανῖοδ 33. et Xαλχειον l. 3J. Viri doctissimi interpretationi parum fauent. Vtcunque demum ea res se habuerit, interea video inter aediculas, quas in Delo fuisse constat, recenseri unam quae erat in Κολωνα ita
enim indubie est legendum) quem Atticorum esse pagum ignorare
120쪽
non poterit, qui, ut alios taceam, vel Sophoclem leuiter salutauerit. Et simile aliquid suspicor de Κήρ - α l. 33. Fuisie tamen et Deli etiam isto nomine populum vix dubitare possum, cum in marmore Deliaco diserte legitur
ΣTAΣΕΟΥ. TOΥ. ΦΙΛΟΚΛΕΟΥΣ. ΚΟΛΩΝΙ ΘΕΝ. Antipariis etiam ex Cycladibus una, portum quem habuit, Attico usu appellauit Sunium. Neque adeo mirum Prouincias, quae alienis, non suis, moribus vivere, et Remp. moderari diutius adsuefacta fuerint, in locorum publicorum vocabulis, pagis, populisque describendis eodem eXemplo contineri. Qualis huius Populi cum Atheniensibus in Actis publicis omnique genere monumentorum conuenientia l Nihil in alterutra Ciuitate ratum, nisi quod Buλη o suo interuentu suaque auctoritate sanctum esse voluit. Parus, ut eX Chronico Pario liquet, et Delus, uti ex hoc monumento, annuos Praetores habuit ad normam Reip. Atheniensium, et, ut Credi fas eSt, eadem anni tempestate Creatos, qui Rerump. negocia eXpedirent, et Fastos suo nomine si gnarent. In quo argumento, Magistratuum nempe Deliacorum, dormitasse virum doctum in Mi cellaneis Obseruationibus deprehendi, qui huius consuetudinis immemor, negat haec fieri posse, aut Prouinciam perculsam et prostratam tam insolenter sese gerere potuisse, ut Dominae Ciuitatis mores in sua Rep. administranda usurparet; cum interea adeo non insolenter haec omnia, Ut potius eum animum quem ille velit luculentisi1me demonstrare poterant. Alius porro itidem huiusce rei immemor, Archontas omniS Delios, quotquot reperiret, Catalogo Praetorum Atheniensium quem confecerat, rancide nimis et
praepropere subiunXit. Occurrunt enim, praeter EΡI GENEΜ, ΡΑ- LAEVM, HIPPIAM et ΡYRRHA ET HVM in monumento nOStro memoratos, iStius auctoritatis plurimi: