Marmor Sanduicense : cum commentario et notis

91쪽

ad Marmor Sanduicense. 5 5

τὸν ονομαζομενν Μυκαλην εν ερψω semitas cum per crebra illic friguἀπω. Υς ερον δε πολεμων γενομενων celebrari non amplius pos et, in lo-περ: τουτους τους τόπους, ου δυναμενοι cum magis tutum ab Epheso non

ποιειν Συνπανιωνια, μετεΘεσαν το procul comitia illa transtulerunt. TIανηγυριν εις ασφαλη τόπον, ος ροπλησίον της Εφεσου.

Praeter Amphictyonas autem, quod, ut ait Plinius F, erat publicum Graeciae Concilium, et in quo uniuersi istius populi factiones conspira

bantur, necesse erat ut aliae atque aliae Ciuitates, quaS vel priuata aliqua calamitas, aut similitudo fortunae, aut consilii ratio in Communionem. aliquam et necessitatem amicitiae coegerat, eae proprios et priuatos ConUentUS COgerent, quos Amphictyonias dicerent, ad magni istius Concilii imaginem et exemplum institutos, ambitu tamen et auctoritate, addo etiam nomine et celebritate, longe inferiores.

Diod. Sic. l. 13. ad Olymp. Populus f Athenien sJ communem C. q. omnium quibus cum sociale foedus O δε δημος fAθηναίωνJ κοινὸυ ον- icerant senatum instituit, lin quo

ἔδριον απανὶων των Ουμμαχων co&α- delecti ex Unaquaque ciuitate con- τες ησανlo, E, υνεδρους απεδειξαν ἱ- fultarent. Conuenerat autem inter κας ης πόλεως. εταχθη δε απὸ της isses decreto communi, Ut confessus κοινης γνωμης τὸ μεν υνεδριον εν ille Athenis haberetur, et cunctis ταῖς Αθηναις υνεδρευειν, πόλιν δ' ε- ex aequo Urbibus, magnae ue par-πίσης μεγάλην μικραν μιας e essent, Unius se retii ius et φου κυρίαν ειναι. potestas foret. Huiusmodi autem verisimile est plurimos olim conuentus celebrari, partim perpetuos, partim subitos et pro fortunarum ratione ad tempus solummodo agitatos. Celeberrima longe erat Amphictyonia circa Calauriam, Cuius memoriam Strabo nobis conseruauit Strab. l. VIII. p. m. 374. Fuit et Amphici 'onum conuentus Ην δε ψ Aμφικlυονια τις περὶ τὸ quidem ad hoc templum riuitatum ιερὸν τουτο επὶα πόλεων, αἴ με εῖχον VII, quarum numina Hermione, της Θυσιας. Hσαν δε Eρμιων, Eπι- Epidaurus, Aegina, Athenae, δαυρος, Aιγινα , Αθηναι, Πρασιεῖς, PTH ae, Nauplia, Orchomenus Ναυπλιεῖς, ορχόμενος ὁ Μινύειος. Minyeius. Tali nimirum foedere tenebantur Ciuitates in lapide nostro recitatae, quae legatos Delum miserunt, leges de Sacris, Deliis nempe, laturos, ceteraque administraturOS quae huic Rerump. communioni conuenire

92쪽

maxime viderentur. Neque tamen Delii ipsi videntur ad condicionem foederis admitti, aut iuris alicuius aut dignitatis praerogatiua una cum ceteris in Aegaeo populis censeri. Quorum omnium fidem abunde facit Athenaeus, apud quem solum eX vetustis scriptoribus horunce Amphictyonum vestigia eXStare credo. In eo autem memoriae proditum est ex auctoritate Apollodori Atheniensis, nihil in his Sacris peragendis ad Incolas ipsos adtinere praeter ministerium sacras epulas coquendi h lectulosque sternendi. Addit ille, euenisse eX ea consuetudine, ut multis Deli Incolis ex istiusmodi operis et e ratione Rei Culinariae inderentur nomina quae ad postero8 propagarentur, Cuiu8- modi erant Mαγαδες, Γογγυλγ, Xοίρρο coi, AMNOI, APTΥΣΙΛΑΟΙ, σαμοι, ΑΡΤΥΣITPATOI, Nρακόςοι, Iχθυcόλοι, Κυμινάνθαι. Immo totam gentem Deliorum una appellatione contineri ait, Eλεοδυτας nempe, Θ το τῶ ις ελερὼ cs. Eλεος autem est Mensa Coquinaria :Aυέαρ επεί ρ ωπὶησε, εἰν ΕΛΕΟΙΣΙΝ εθηκε Homer. Iliad. I. 2IS. Vnde cum quidam olim P. hunc in ius vocasset, non dicam scripsit

in DELIOS, sed EΛEOΔΥTAΣ, το κοινὶν τ Ελεοδίων επηίαο xlo. Verba sunt Auctoris mei. Eius nomenclaturae sunt Delii plurimi in marmore quod eXplicamus, AL ,ων nempe, COl. I. l. Iq. Πύρραιθγ,

coL a. l. 9. F πω νίlo', L 13. Κλείταρχm, L 17. Ita etiam in marmore Deliaco apud Arundelliana, CLVII.

ΤΛΗΠΟAEMOΣ AMΝΟΥ ΕΠΕΨΗΦΙΣΕN. Ego interea huius historiolae nescius, et tanta auctoritate deStitutuS,sractas illas et hiulcas voces COI. I. L IS. A . ΤΥΣΙ . ΕΩΣ

col. 2. l. 2I. A . Σ I. . . o.

dudum emendaueram securusAΡΤΥΣ ΙΛ ΕΩΣΑ ΡΣΙΛΕΩΣ Apud Romanos similiter lectisterniis praeesse solebant quos EPVLO NEs vocarent, Collegium sic. IIIuirale primo A. V. C. DLIII institutum. Romae eo primum anno IIIuiri Epulones facti, C. Licinius Lucullus, T. Romuleius qui legem de creandis his tuleras, et P. Porcius Lecca. Liu. XXXIII. Sed ut Pontisces veteres, propter sacrisiorum multitudinem, tris viros Epulones. s. voluerunt, cum essent iis a Numa, ut etiam illud ludorum epulare Wacri cium facerent, instituti. Cic. III. de Orat. 73. deinde autem VII viri facti:

93쪽

ad Marmor Sanduicens, 5 7

SACERDOT. BONAE. DEAE. ET . COLLEG. VII. VIR. EPULON.

Gruter. CCXXVII. I. item in alia Inscriptione Gruteriana, quam in aliena re laudauimuS, pag. huius Commentarii 46.

Item cuius Pater Flamen, aut Augur, aut indecimuirum scris faciundis, aut qui Septemvirum Epulonum, aut Sallus est. Gell. I. 12.

Et prosecto nimium verisimile est eX ea cura et eXercitatione DELI A CORVM GALLINARIOR v Μ nomen et celebritatem profluxisse, Autibi quaerendus annularius aliqui, quoniam Gallinarium inuenisti De liacum illum qui oua cognosceret. Cic. a. Acad. 26. Tamen hoc accepimus, Deli fuisse compluris, fluis rebus illis, qui gallinas alere permultas quaestus causa flerent. hi, cum ouum i exerant, quae id gallina peperisset, dicere solebant. Id. a. Acad. Ι 8. Gallinas , aginare D liaci coepere. Plin. X. so. Gallinae villaticae sint, quas deinceps rure habent in villis. De his qui ορνιθοεοσκοῦον instituere Solunt, isdem adhibita scientia ac cura, ut capiant magnos fructus mi maxime factitauerunt Deliaci haec quinque maxime animaduertant oportet Varro de R. R. III. 9. Huius igitur Uillatici generis non spernendus est reditus, s adhibeatur educandi scientia, quam plerique Graecorum et praecipue celebrauere Deliaci. Colum. VIII. a. Quod autem vehementer laboro, idem Apollodorus, dum de Deliis agit et de coquina

ria hac prouincia, diserte confirmat eos in hac cura AMPHIC TYONI Bus subesse qui de his rebus statuere, et leges ferre solerent. Κώ ο των Αμφικlυονων δε νόμγ κελό i υδωρ παρεχειν Ελεοδυ αs' τραπιζοποιους ' τους τοιήτους δοι - G1μαίνων. Athen. l. C. Ex initio huius Monumenti Te δε επω πι μμ ίυονες Αθ δεν, et aliunde, Q. col. a. l. 11. ἐπὶ δ η ἔρος αρρος τεράρων ἐτω, constabit utique Iurisdictionem hanc, et Praerogatiuam computum ineundi, aliasque res plenario iure administrandi Atheniensibus cessisse. Ea autem Iurisdictio aut ambulatoria fuit et per vices alternabatur, qualis in magno Amphictyonum Concilio, illa Hieromnemonum solebat esse Potestas ΘΕΟΙΣ. ΕΠΙ. A PIETATOPA. AΡXONTOΣ. ΕN. ΔΕΛΦΟΙΣ. ΠΥΔΑΙΑΣ. ΗΡΙΝΗΣ. ΙΕΡΟ

94쪽

MNI MONOΥNTΩΝ. AITΩΛΩΝ. ΠοAEMAPXΟΥ. ΑΛΕΞΑΜΕΝΟΥ. ΔΑΜΩΝΟΣ. Apian. Cyriae. Anconit. Grater. CXXIX. I S. ΜXXI. 7. Reines I. 2 I. aut verisimilius est, ut olim' diXi, leonino iure omnia ad se traxisse inclementem hanc Remp. quae auctoritate et durissimo imperio sae piissime insimulabatur Sociorum animos cum ceruicibus fregisse. Ad leuandam vero inuidiam, atque ad simultates tollendas, pro suo more loquendi, id quod in hac re Imperio potuit, Verbis deliniuit: et cum more agere Amphici Ionico aequius et popularius fuisse videretur, eleganti hoc et callidissimo commento munia omnia imperii, magistratus iurisque dicundi adripuit, nomen remisit. Nam siue factum ominis gratia, siue decoris et elegantiae, nulla fuit Gens quae linguis faueret magis, aut ab omni vel acerbitate vel foeditate orationis studiosius caueret. Verbi gratia. Quodcunque in communi sociorum concilio vel ad classis aedificandas, vel ad muros reficiendos, vel ad CXercitus Comparandos, Ciuitatibus imperaretur, proprie dicebatur ΦΟΡΟΣ. Verum odiosum Tributi nomen, et Imperii magis quam Amicitiae videbatur: appellari idcirco coepit ΣΥΝΤΑΞΙΣ. Non id quod vi et necessitate soluerent, sed Symbola quam ultro conferrent. Ελεγε ἐκάτους φορους, Σαυlάμ, ἐπαδη χαλεπως εφεζον οι Ελλ-ες τὸ ιοςων ονομα. Harpocr. in V. Σ ταξις' Iterum. Durius erat et incivilius nomen ΠΟΡΝΗ : Leuius ETAIΡΑ. Eoque deinde honestiori vocabulo meretricios amores dissimulabant Erat Athenis delubrum ΕΤΑΙΡΑΣ

ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, de qua Apollodorus Atheniensis in libro de Diis ita

95쪽

ad Marmor Sandulae e. 3 9

Tam Carcerem quam Lupanar Velabant honestii Timo vocabulo, cum utramque malam mansionem appellarent OIΚHMAφ. Omnium denique disertissime Demosthenes , οἶμαs s αν μηδένα αν l&πῶν ως Ηχ οσα πωποlε τη πόλi γεγονεν, η νυν ἐT ν αγαθὰ, η ΙΝΑ ΜΗΔΕΝ ΕΙΠΩ ΦAATPON, s τριηgων τὰ Hy ίησεως, τα απουσίας γεγονεν. l. s. ΣΚAMBΩΝΙΔΗΣJ Vnusquisque Atheniensia una, qui in Monumento nostro ad munii S aliquod praeStandum accedit, patrio ritu, Parentis nomine censetur, itemque Populi siue Pagi cui adscribebatur. Hoc in formulis istius Gentis ceterisque monumentis publicis perpetuo fere obtinet. Nemo absque ea solennitate vel legem Vnquam rogauit, aut testimonium dixit, aut teStamentum signauit, aut reum peregit, aut magistratum gessit, aut magistratui erat a manu . Norunt omnes, qui literas humanissimas norunt, decantatissimum illum Senarium ',

Civem Romanum PATRE, TRIBU et COGNOΜΙNE OStendere.

Nempe haec erat series; Praenomen cum nomine: Praenomen item Patris

aliquando etiam Aui2 deinde T ribus sexto casu, ultimo demum Co

gnomen . Testis poterit esse Cicero. CVM. SER. SULPICIUS. Q . F.

διαιρων κ; ὐποκρύων, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΙΑΝΙΕΥΣ ΤΑΔ ΕΙΠΕΝ. Plutarch. in vita Demosthenis. P Idem . in mira Alcibiadis. 9 Grtiter. DUI. Vide Asconiam in Prooemio Ciceronis in Verrem, et virum celeberrimum Messe gium ProbabiL c. I S.

96쪽

FUNERI. MITTERE . In lapide Brixiens

CAESARI. AUGUSTO.

Iterum in Corinthiaco', uter. CXXVI. 3.

II. AI INIOΣ. ΠΥΑΙM. ΠΡΕΙΣΚΟΣ. Quem olim emendatissime distinxit Perizonius F hoc modo, Π. AIUINIOS. II. Υ. ΑΙΜ. ΠΡΕΙΣΚΟΣ. nempe Publitis LICINI vs Publii Filius ΑΕ Milia PRISCUS. Pagorum Atticorum nomina, nomina item gentilia quae inde deducuntur, eXantiquiS, Stephano maxime de Crbibus, Harpocratione, Heschio aliis a re collegit et singulari Iibro digessi Vir incredibilis operae L. Meur-lius, quem Optimus Sponius marmorum auctoritate fretus saepissimo in viam reduXit. De scriptura populorum, qui hic leguntur, Vix quidquam dubitatur, Σκαμζων l. s. Αχαρνθύι I. 6. OL Κοίλης l. 8. Mασθάνιγ l. 9. ΠοιMφόis l. IO. Fρμύω l. 34. Voce EU--πεlδων l. 7. solummodo lis moueri poste videtur. Quam, Cum varie in libris scribitur, forte ad hoc exemplar redigi oportet. Alium omnino lapidem non noui ubi iste Populus eXaratur. l. 6. ΙΔΙΩΤΗΣJ Primum hodie legit proprium nomen Iδίτης. Q Sod tamen indubie legitur. Patrem habuit Theogenem, miror ni illum ab Aristophane I lepide depexum, et aevo suo satis celebrem. Θεογένυοῦτο ,

ait UTης ad locum, ' 1ν ο Αχαρνμύς. Tempora certe Concordant. l. IO. Lege AIAE TΩΝ ΠΟΛΕΩN TQ ΤΟΚΟ ΑΠΕΔΟΣΑΝ. Ciuitates quae hoc foedere coniunguntur, sunt ΜYCONVS, SYRVS, TENVS, CEOS, SERIPHVS, PARVS: SIPI NVS, IVS, PARVS, ex Ins. Icaro duae, THERME et OENAE, NAX VS deniqUe, ANDRUS, CARYSTUS,

Ct Vna praeterea, cuiuS memoria aboletur. Omnes, si Car 'stios s lummodo eXcipias, in numero Cycladum. Cyclades autem ab aliis Scriptoribus aliter recensentur.

' IX. Philis. exeunte. t Fabianis et Scaptiensibus tribulibus suis. Sueton. in Octauio C. 4O. - Apud Sponium in Misceli. Gud se. Antiq. p. 363. et in Schedis ineditis Vernoni. Vid. Per rizon. ad Aelian. V. H. IV. 9. Υ Ran. II 78

97쪽

2 re

98쪽

6a NOTAE

ditarentur, erat aut Symbola quam unaquaeque Ciuitas sponte ero gabat, aut Tributum quod imperiose eXercebatur, aut Fundorum reditus, aut denique Usura, et Faeneratio. Et in hoc potissimum animo sum, cum Tολον de faesura proprie dici video : Incrementum sic.

quod ad sortem accedit, cum nummuS nummum parit M. Non erat Aedium fundorumue locatio , tum quia talem quaeStum, reditum sic. ea VOX designare neque debeat neque soleat, tum quia iste proventus alibi in hoc rationario Q. l. et s. etc. putatur. Non erat symbola collatitia et voluntaria, ex arbitrio profecta, et ab eo modum finemque accipiens, cum dicitur in auerso latere aliquid eae ratiuncula re stare. Non denique Pecunia imperata nomine vectigalis, Cum vix credam gentem hanc, cultissimam licet et elegantem, eousque tamen

processissse religionis in loquendo, ut duram istam necessitatem tam leni aut potius tam alieno nomine describere solerent. ibid. ΣΥΡΙΟΙJ Erat insula s CYRus quam inter Cycladas numerare solebant nonnulli ex antiquis, ut Scylax, Mela: Plinius ' item vocat C cladum et Sporadum extimam. Erat etiam SYRus iuYta Ortygiam , i. e. Delum, Cuius ciues proculdubio hic intelliguntur. Nam et Cycladibus proprie adnumeratur, et in hoc marmore disertissime Συειοι

non Σκύ&οι eviratur. Credo autem conStantissime auctores, qui Sc rum

Cycladibus adnumerant, esse emendandos, et reponi oportere Brum. Id de S tace Car randens tam verum est quam quod est maXime Verum. Cur non igitur de ceteris λl. 12. 1HΤAIJ Cives insulae quae nominabatur sis. Δεικνυουσι δε οἱ IHI AI S Oμ iges μνημα ia τῆ νησαρ. Pausan. in Phocicis p. 633. To ἐλε-

Vett. dixit, Tοκίζεβο αυτω ἀργύριον. Vid. P L L. 3. C.9. Nescius enim ut esses nolim, ubi de Prouentibus et Fructibus agitur, ad id genus restringi ToKON et ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΝ, ubi res rem sibi similem, species speciem generauerit. Gregorius Nusenus in Epistola Canonica : Καί- ται παρὰ της θείοις γεμφῆς ὁ Πλεονασμος ο Tόκω. π άπειρημένων ε . . Ad quae verba Bal

ζ1ῖν ομοιογσνες αλέον ν δοθωὶ - ο δε ΤΟΚΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΟΜΙΣΜATI N. Feneratoρα fenore est nomanatus. Fenus autem dictum a fetu, et quas a fetura quadam pecuniae parientis iatque increscentis. Varro apud Gellium XVI. I 2. Lex de credita secunia Fenebris a Fetu ricta, quod crediti nummi alios pariant, ut apud Graecos eadem res Tρκ dicitur. Festus. ' IV. I 2. Συρ - εςι μηκύνουσι ff. μηκυνουσαὶ την πρωτην συλλαύην -- ταύτης δοκεῖ μνημονευ γ o Ποι- κτης Odyss. O. 4O2.ὶ Συρίην καλων'Nῆσ2- τις Συρίη κικλησκεlαι εσπου ἀκουεις)Osυγίης καθυπερθε.

Strab. l. io. in descriptione Cycladum.

99쪽

ad Marmor Sanduicense. 63

De patria quoque Homeri multo maxime dissensum est. Alii Colophonium, alii Sm rnaeum,sunt qui Atheniensem, sunt qui Aeraptium dicant fuisse.

Aristoteles tradit ex insula Io natum. M. Varro in libro de Imaginibus primo Homeri imagini hoc epigramma apposuit, Capella Homeri candida haec tumulum indicat, Quod hac Ietae mortuo faciunt sacra. Gell. III. II. Ium insulam inter Cycladas recensent Eustathius et Stephanus B -zantinus. Arbitror autem post Ietas in nostro monUmento recenseri Parios ΙHTAI ΙΗΙ Η Η Η Π A PIOI X X IHI HI ΗΗUΙΔΔ. Populum interueniste constat eX ratione numeralium.

100쪽

66 NOTAE

ΕΚ TΩΝ ENEXΥΡΩΝ Ι ΩΝ ΩΦ AHKOTΩNTAΣ ΔΙΚΑΣ Ι ΙΜΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ XIuIHHΗΔΔΔΔΙΙΙn prioribus computantur mulctae Episthenis et Pythonis, quibus dica, σεούαι nempe, scripta olim erat: In hoc summa argenti nataox satisdatione, ut loquuntur ΙCti, iudicatum fluendi. Inter cetera auctoritatis exempla iure etiam dicundo pollebant Amphictyones.

lesus in Mat secum p. 237. De latifundiis speciatim Apollini Delio

consecratis hoc memoriae proditum est. Nicias Atheniensis, dum in his sacris Αρχιθεάtu munus splendidissime administrauit, χωD μυ, θν δω μων καθιέρωσω, ζ τας εδέ Δηλίους καταθυονὶας ε αοδ αε, atque etiam τουτο τiῖ-ωσπερ φύλακα της δωρίας ia Δ λω καΤελιπεν. Plutarch. in cIa. l. 26. EE ΡΗΝΕΙΑΣJ Cum Reditus Rheneaci sic. I TXΗΗ. . sint in quincupla, et quod excurrit, ratione ad reditus Deliacos XXHHHHIMΔΔΔ, nil adeo mirum si ista insula, quam alteram Delum faciunt, et quam Polycrates Apollini consecrauith, tantopere ab isto Deo dilecta sit.