장음표시 사용
41쪽
sin iampaternis desideri assectamussu modi benignius inclinati, de Omnipotentis Dei minericordii Beatorum so lorum eius Petri, Patibao raritate consi , omnibus Verre poenitentibus , ct confie
si , qui gulis annis in eodem fuso, per octauas is
ad Ecclesiampraedictam caus; deuotionis conuenerint , d inna ficta, Guperitii per Horas distincta sunt, aud ruri , praeter indulgentias per eumdem Praedecessorem generaliter, vis fertur, comems, totidem de gratia concedimus speciati . Datum Aueniam Idiίus Februaru Anno fecundo. γHas autem ex antiquo more modicas indulgentias 1ubsecutae siunt omnium peccatorum plenis stinae remi istones, quas hic, utpote satis superque hodierna ApostoIicar Sedis munificentiori manu ad praxim reductas, & consuetudine roboratas commemorare superfluum existimavimus. Scripsserat Raynaldus Urbevetani miraculi histo ita in hac styli ratione: Hoc porro calamitosissimo tempo- .. grassari immi s a Ma redo Saracenos, alio e 16. impios immanibus Ecc&M Macrilegidis uiolas in patri: nio Beati Petri uidimus, Diuina Prouidentia in ne miractilum edidit, ut homines ad Sanctissimi Eachariam Sacramenti uenerationem excitaret. Faciebat rem Diuinam in agro Vrbeverano Sacerdos , cum Dominici an ruinis
guttulam in corporalia e puere passus est ; quae cum complacasset, in omnibus illis plicis, purissimo sanguine parsurata visa , atque nonnullis in locis Sacra Hontiae forma expressa apparuit . Iinest tantum prodigium Vrbuno occas onem instituendae , quinto dri; ab Octaua Pentecostes recurrente festiuitatis permotumque alus graui simis rationibus ipse te satur; ut nimirum resescente aliquorum de tanto Sacramento de , instructa ingentisom; illios celebritate , impiorum res a pudore confunderetur, a que
42쪽
que acceavderetur ἴσοeram Fictus . Et quamuis iastola ι; o Covoris , O Sanguisis Don,iutii sebsacris speciebus in i mi uenio missae sacri scio , fe=i i quinti hebdomada Gum istoris recolatur; quia tamen Eceses a tunc in pla enT 'Domini acerbi sim i mo se , t s risibns occupata eri , non ita inter luctus medios expromendae pro tanto Lene i' 'cio laetitia uacare posse in Diplomate Apostolico edi se- in itiis celebratas auguri simi Sacramen ι laudes , atque 'illici demo gratam et e=tialem ni rbanus in pr atis literis Transi urns ad Patrem hebeto licet hoc memoriale Sacramentum in quotidianis It issarum solemniis frequentetur , conzeniens tamen arbitramur, o dignum, Us
e ipso semct suum in anno ad confundendam secialiter
hae/ cticorum persidiam, O infantam, memoria solemnior , celebrior habeatur . Sed jam ad narrationem Summorum Pontificii ri& Conciliorumi redeamus , a quibus indulgentiarum usum reperimus olim fuisῖ comprobatum.
In Concilio Salisburgensi sus Gregorio X. contra e .. ΣιχAbbates, sibi facultatem indulgentias concedendi s- εὐ M. f.
sumentcs, cautum fuit, lac illam usurparcnt, declara- . z- . . istumque, ad solam Episcopalem Dignitatem Husai di potestatem pertinere. In Concilio Erbipotensi sub Honorio I V.Sac ω'- gr. ti, & Clerico deportantibus Sanetissimum tum , vel ante illud lanternam baiulanti ad infirmos , '
stu ad muli cres partui proximas,ncc-non uere poenitentibus , & consessis eidem Sacramento per viam genuflectentibus, orationem Dominicam cum salutatione Angelica ad minus recitantibus, decem dies de injiincta poenitentia relaxati fuerunt.
In Concilio Viennensi Clemens V.constitutionem Vrbani IV. dc ccIebranda susti Vitate Corporis Christi confirnaavit, & indulgcntias auxit ijs, qui inter re-
43쪽
citandum Horas Canonicas in Ecclesia morarentur In Concilio Ravennate III. fill, eodem Pontifice sancitum fuit, non osse Episcopalis potestatis concedere indulgentiam ultra numerum quadraginta dierum, praeterquam in sola Ecclesiae consecratione, in qua de uno anno in simili Concilio sub Honorio IV. statutum fuerat. In Concilio Basileensi sub Eugenio IV. cmanavit civi i. 3-- synodica Epistola concessionis indulgentiae plenariae contribuentibus aliquid in subsidium expeditionis Hiero Elymitanae semel in vita, & semel in mortis articulo, quam Ecclesia Romam Anno Iubilet euntibus largiri consit evit. In Concilio Turonensi sub Nicolao V. decretum e...ia: r. - filii indulgentias ubique concessas, non-nisi de loco-
- λι- ο η. rum ordinariorum, scii corii indem Vicariorum con
' sensu publicandas fore. Constat igitur, singulis quibusque retroactis seculis ante Lutherum indulgentiarum usum novum inventum esse effutientem , ab ipsis incunabulis Ecclesiam Catholicam earum thesaurum agnovisse,ac usu in retinuisse. Optimo igitur iure, ac sino judicio Tridentina SDe.... I u. nodus edito decreto de indulgentijs, potestatem eas ris. conferendi Ecclesiae a Christo traditam, eat umque usum ab antiquissimis etiam temporibus Christiano populo maxime salutarem declaravit, eg anathemate percussit impios homines , qui vel inutiles illas assererent,vel eas concedendi in Ecclesia potestatem ades.se negarent; immo & quod ab ipso Ecclesiae exordio, ut memoravimus, ejusmodi thetaurum optime fideles agnoverin ejusdemque divitias Martyres ipsi in aliorum levamen, utpote super-erogatas corum satisfactiones, applicari studuerint, seu ab illis, ad quos spectaret
44쪽
staret, ,pplicandas in aerario Ecclesiae reliqtierint Cujus rei idoneum argumentum repetere lubet,quod in nostra Dissertatione inserta libro inscripto, Acta canoni: tionis Saninorum Petri de Alcantara, ct Maγia Magdalena de Patris attulimus: Nempe ab ipsis Martyribus adhuc vagientem Ecclesiam Catholicam in- , dulgentiarum usum, seu applicandarum super-erog tarum earumdem satisfactionum praxim hausisse;cum persecutionum tempore lapsi fideles ad Ecclesiam redeuntes, & exemologesim facientes indulgentias de injunctis, deque injungendis implicite poenitentijs ab ipsis Martyribus in carceribus constitutis, ac proxime martyrium subituris poscebant i quδd miniis se illas ab Epi opis assequi posse ob facinorum gravitatem confiderent. Id quidem est, quod Tertullianus ad Martyres tunc in carcere positos scripsit , ipsas indulgcntias pacem appellans , adhuc Catholicus eas n5 improbans : scd prudentem earumdena concessionem M Mais1ν. commendans , easdem literas, quas proinde pacis li-
bellos dictitat, caute etiam ab Episcopis executioni demandandas asseruit . Non tamen insimet Martyres lapsis indulgentias concedebant,sed supplices libellos ad biscopos dabant,ut eorum martyrij mox subeundi sum erogatas satisfactiones lapsis applicare dignarentur,uti Cyprianus pariter multis exemplis de- -Ρ. 'clarat, ac in primis in Epistola ad Martyres,qui plus. quam fas esset indulgentes , nimis propere lapsis lia ' . teras ipsas tradebant. Itaque sicuti nonnullis tamquam importunE nimis,uel inossiciosa petentibus, viagor face dotalis resistere c pit;ita humiliter,submisshque indulgentias ipsas efflagitantibus,pastoralis commiseratio, cum praesertim id temporis ratio postularet, praesto fuit./Et quidem Cuprianus ipse epistola contra Novatianos, ac alibi suae hujusce consuetudis
45쪽
nis meminit licEt epistola XXIII. anon unas,& generales Martyrum indulgentiales largitiones,seu pacis lihellos, & nominatim excessum Luciani improbet,qui Pauli in carcere positi literarum eiusnodi sepe ero-r-οί a. e. qW0icumque poscentes lapses participes fati,is.. s.11 cereii , quem sibi Lucianus ipse ad Celerinum crimini imputat his uerbis: Scire debui , quod circa nos actum nempe a Cypriano) cu benedictas martyr Paulus adhuc in cρrpore esseri vocavit me, er dixit mihi, Luciane coram Chrido tibi dico, vis quis post accersitionem meam abs te pacem petierit,des in nomine meo; & adjungiti Sed omnes quos Dominus in tanta tribulatione accersire dignatus est literas ex compacto universes Iacem dimismus. Hujusmodi autem abusus , ac excessus animos dederunt Patribus Concilii Niceni, selis Episcopis pote statem tribuendi ad applicandas pro eorum arbitrio lapsis indulgentias, libellorum pacis usu prorsus abolito ; haec sunt Ca nonum verba: pro animi ardore quivis fiseperit iniunctam paenitentiam , valeat Episcopus indulgentiam, ne praestitum integrum tempus persolvere teneatur, illi praestare. Et porro non tantum a poenis canonicis in praesenti seculo, sed etiam a reatu poenae, quam unusquisque . A secundum Dei judicium promeretur in Purgatorio, ejusmodi indulgentias liberare,dogma Ecclenasticum, indubitatum esse, probat Divus Thomas,ea inter caeteras invicta ratione, quod, stemporales tantum parmasi, hac vita suis hise Indulgentidis Ecclesia relaxaret, da xisicaret potius , quam adjuvaret, dum hemitreret Elas adgra'iores, hoc eis, ad Pur uor, poenas. Comprobatur pariter ex eo, quod universa Ecclesia id ipsum declaravit, facto Summorum Pontificum, omnium Episse porum, & sacrorum Conciliorum , passim concedentium indulgentias, per quas non sesum docuerunt cύ-
46쪽
donari obligationem exequendi poenitentiam injun- . fictam, sed praeterea remitti poenam injungendam, & expiandam in purgatorio . Quod enim Summi Pontifices passim indulserint centum & mille remissionii l. annos, corin eos implicith saltem involvere voluisse ,
poenas in Purgatorio explendas, ambigendum no est; clim ignorare nequiverint, praesentis uitae poenas ad summum octoginta, vel nonaginta annorum post rationis usum meta contineri.
Hisce, alijsque solidissimis rationibus permoti Patres in Concilio Costantiensi,qu ad haec minime r probato inter quadraginta articulos Ioannis Viclefiin favorem subiidii pro reductione Graecorum,&
cilium Tridentinum indulgentiarum usum comtro- -π.T M. barunt,impugnatores damnarunt;quamquam nullum in sacris literis, nullum apud antiquos Latinorum, dc Graecorum Patres de ea re testimonium haberi aliquierediderint. Sed proculdubio id non asseruissent, si r in praenarratos Doctoris gentium ,& Sacrae Scriptura Iocos idoneos incidissent, vel traditionem Ecclesiae inspexissent,seduidque perpendissent. Etenim eadem auctoritate, qua verbum Dei scriptum illam nollero, optimhinsinuat Leo X. cum ad Cajetanum ritum uis Germania Logatum miserit Extravagantem, pro qua Cajetanus ipse ad selutionem tertij quaesiti respondit: Ecclesia id tradidis, o tradisι-e credimus , prout alia dogmata , qua in verbo Dei isto non sunt. Siquis dem Ecclesiae auctoritas specialis,& expressa rite hi data in doctrina Evangelica ad haec statuenda satis superque fuit: Ioanne dicente ; Paraclytus autem Spiritus S c o. Sani tus, quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia , ctfuneret vobis omnia quaectimur dixero vobis .
Immo & ad indulgentiarum usum, quod spectat, misraculis quae linguae sunt divinae, eum comprobatum, Da ac
47쪽
a. a. h. a. traditionem Ecclesiasticana ejusnodi confirmatarim.1. d. o. fuisse, asseritSanetus Bernardus, ac in ipsius vita r is a C petit Gofridus; ex praedicatione scilicet sacri itineris η Hierosolymitant,cum idem Bernardus literas Apost 'licas, quibus in poenitentiam, & remissionem peccatorum iter arripere fideles permovebantur,Dominumcofinnasse sequentibus signis, pronunciaverit his ue bis et uel numerare, nedum narrare dis iis foret, una μquidem die uiginti, seu etiam plures ab incommodis varn, ex indulgentiarum phblicatione sanati sunt, nec facile ab. hujusmodi dies ulla vacaυit.
m bona, qua sunt alicujus multitudinis communia, ut docet D.Thomas, distribuenda ni singulispro arbitrio ejus, qui multitudini pras, Gazopgylacij Ecclesiae Custos,& OEconomus necessario asserendus uidetur Romanus PO-tifex, qui ex commissis sibi coelitus munere, univcrsbfidelium praesidet Gregi: ac ideo unicus Dispensator divitiarum ejusdem Thesauri a Deo constitutus; licet olim largius Episcopis in partem selicitudinis assiim-rtis indulgentias distribuendi Vicaria potestatem d legasset. Itaque eorum quilibet inmopria Dioeces, Sanctorum, qui inibi martyrium passi fuerant, & nomina olim in sacris Dyptichis imponebat, eorumque satisfactionum vel ad ipserum Martyrum preces, seu
proprio arbitrio applicationis executor censebatur. Successu tamen temporis, lapsis commentitias intem I. I dum ,
48쪽
dum , vel anonymas, seu generales literas , non e presso in eis ipserum lapsorum nomine, aut illas ii portline nimis exhibentibus utrumque Romanus Poc 'tifex ad se avocavit, ne petentium urgente importu- . nitate apud Episcopos, vigor Ecclesiasticus tepesceret. Martyribus proinde cultum asserere, non-nisi ex
Apostolicae Sedis judicio, ijs licore sancivit: Ac Sanctorum eorumdem Martyrum' satisfactiones quibusdam exceptis in operibus psis intra eorum Dioecesim tantummodo explendis applicare vetuit. Ejusmodi si ... .i autem fuit Ecclesiae praxis usque ad Fabiani Pontificis gloriosum exitum . Etenim post id tempus, continuata Decioriim Gallieni; & Volusiani persecutio-iae, qua Romani Pontificis electio biennio fero protracta est, Romanus Clerus ex antiquiori consuetudine, sublato visibili Universalis Ecclesiae capite, suaracsse partium ratus est, Catholicae Ecclesiae ubique locorum in ijs,quς licerent prospicere,atque conuitere. Quippe qui uti propinquiora membra capiti inhaerent 4 ipuus capitis munera expleturus, lapsorsi multitudinem, ne ijdem desperatione deficerent, commiseratus est. Coacta igitur Synodo scripsit ad Cyprianum, aliosque Episcopos, ut exemplo Christi,qui Petrum, post negationem respexerat, ac amare fienti pepercerat, in lapsos tum in Idololatriam , rigorem avitum miseratione temperarent: & ijs, quibus vites exitus imminebat, si lacrymis, si fictibus dolentis, ac poenitentis animi signa prodidissent, & spes vivendi secundum hominem nulla substitisset,acta poenitentia, di professa frequenti suorum detestatione factori imis, cautE . & licite subvenirent . Sunt ferme uerba etiri ipsius Romani Cleri. Hujus sanctionem Cornelius de inum Pontifex renunciatus eonfirmavit. Vertini quia
49쪽
cili gentia, Ecclasiastica disciplina admodum eonfici videbatur,in Concilijs Illiberritano,& Arelatensi sa
ι .o. citum fuit, selemnes , quos adhuc pacis Martvrum . vocabant, libellos, caute executioni demandari, vel
omnino resici ab Epistopis,in Domino expedire. R manus autem Antistes, fidelis servus,& prudens constitutus a Deo siper familiam suam, statutas quasda, quadraginta scilicet dierum in singulis celebritati- bu Iac unius anni in Dedicatione tantum Ecclesi . Im, indulgentias distribuendi, Vicariam potestatem Episcopis dimisit a ac ne reliquae incassum irent, vel, Quod caput est, Deus summe liberalis parsimoniae redargui posse videretur, illas per se ipsum solus dividere consuevit in alimenta filiorum, qui charitate ur-e .RAM gente, ut Clemens V. &LeOX. optime docuerunt, membra sunt Christi, nempe qui fide recti, spe long nimes, capiti invicem cosin Cetuntur. Non enim prodesse possitnt spirituales indulgentiae sis, qui a Christo, & ab Ecclesia se earati,vel in mortali peccato existunt, vel ex hac vita, in eo miserabit ter reperti mi
Et sane selus Romanus Pontifex pro sua in universam gentem omnimoda iurisdictione, & illimitata potestate in universa Ecclesia, ejus Thesauri dispensator exemplo Doctoris Gentium, qui absens pro, c. ..., Apost*liς munere in Gentes auctoritat pollebat, incestuosum illum priori epistola Sathanae
traditum, eumdem commiseratus, absolvit: norit , inquiens,illi,qui estribus : itaut e contrario magis donetis, ct consolamini : ne i forte Mundantiori trioitia ab orbeatur, qui ejusmodi est, propter quod obsecro vos, ut con metis in illam charitatem. Paulus vero hoc egit ad imitationem Irsu Christi dulcissimi miseratoris nostri, qui deprehensae mulieri
50쪽
3Idieri in adulterio, immo & Samaritanae, quae in secro. to cubiculo adulterum fovebat, culpam & poena uia remiserat. Quare S.Ioannes non tantiim Nicolaitis scortatoribus, sed etiam idolotytis poenitentibus vcniam spopondit. His exemplis ductius Romanus Pontifex ex acervo stipe erogationum Sanctorum, infinitis Christi m ritis admixtarum, de quibus Sancti nihil peculiari ter disposuerunt , quasque ob charitatis nexum reliquis membris profuturas in aerario Ecclesiae reliquerunt, aliquas fidelibus in extremo laborantibus applicitit: quin etiam initietas jam pro admissis delictis , ac pro arbitrio Sacerdotis injunctas poenitentias, vel adhuc fortd maiorcs legedebitas iniungendas, secundum Dei judicium, ne prae nimia tristitia poenitens abser-
beatur, ex rationabili causa relaxarc consuevit. Eamdem D. Pauli doctrina secuta sunt sacrosancta OEcum enica Concilia Niconum I. & Chalcedonense missa in Conciliabulo Ephesino II. ad Monachos , qui sub Euthychete erant indulgentiae, & remissionis epistola,& Provincialia Anciranum , Laodicense , &Agathcnse. Illamque antea a priscis Patribus in pra-xim deductim probant Tertullianus tunc Catholicus,& S.Cyprianus, a quibus remissae apparent poeni entiae in peccatorum satisfactionem injunctae , quibus& injungendas involvi solere ex superioribus liquet, quatenus illae ex Aposto licae Sedis auctoritate emanarent.
Summa vero Romani Pon issicis munificentia in hujus coelestis ilicsauri pretiosissimis gemmis largiter, & salubriter dispensandis elucescit Anno Iubilei, tempore san E acceptabili, dieque salutis, clim Deus potissime audit clamorem populi, qui per tubarum clansorem in Iubilei anni indictione, ac celebrationst