장음표시 사용
121쪽
tiam in Codicem suum Iustinianus Imperator postea retulit, sub titulo de famosis libellis. Sed & ante hos Christianos Imperatores , ipsi Gentiles Principes a saeculo suo hanc infamiam abesse voluerunt, ne insidiosis, & sine nomine libellis cujusquam existimatio in discrimen ad
Notum est Traiani Imperatoris ad Plinium Iimiorem rescriptum : Sine auctore propositi libelli nulli in crimine locum habere debent: num is pesimi exempli nec Briseculi eli. Et hoc quidem in caula religionis Christianae cui erat infestus ita respondit: idque imitatus Adrianus Traiani successor, non aliter quam lege agi permisit contra Christianos, hoc est servatis judiciorum solennibus. Calumniatores vero, ut in aliorum causis poenis solitis coerceri voluit , uti ostendit ejus de hac re rescriptum ad Minucium Fundanum.Celebratur etiam . Iuliani, licet Apostatae, prudens & ex tempore responsum, quod non sine causa Marcellinus vehementer laudat: Ecquis innocens esepoterit, si accu-
Quod leges seculi, & Gentiles Principes in
Republica tantopere execrati sunt, ab Ecclesia
122쪽
ante adductis apparuit a temporibus Apostolorum observatum esse, quas accusandi formas, leges , & mores saeculi damnant, eas & ab Ecclesia penitus reiici, e sane quod in Laicis reprehenditur, id multo migis debet in clericis praedamnari, inquit Adrianus I. Papa Can. V. inter eos, quos contra fausos accusatores collegit. Sed & dilerte insidiosum istud infamandi genus per incognitas scriptiones damnarunt veteres Ecclesiae regulae. Concilium Eliberitanum habitum Anno Christi 3o1. Canone F2. ita decernit. Hi qui in enti fuerint libelgos δε- msos in Ecclesia ponere, anathematirentur. Can. 46. 3 inter jam memoratos mandat, authores h uia modi libellorum etiam corporis poenam sustinere, ac flagellis subiici, Eums qui prius ioenerit, rumpere jubet , si non elit aut rufucti culpam incurrere. Non deerunt,ut saeculum nunc est,Calumniae Patroni, qui dicant vana esse hanc contra famosos libellos declamationem,atque id quod actum est contra Episcopos pro accusatione, quod affixum pro sententia in contumaces lata, clamitent accipiendum. Sed portentum est accusatio
sine judicio , judicium sine legitima citatione, citatio sine sistendi & defendendi sui facultate.
Clamabat olim in verrem M. Tullius,& ut immum nefas homini exprobrabat, crimensim accusator
123쪽
Iutore , sentenitum sine consilio, damnationem sine defusione, Et in oratione pro Caelio: Aliud, inquit, es
maledicere, aliud accusare, accusatio crimen destinat, mn, ut definiat, homi nem, ut notet, argumento probet, reseconfirmet. Principia non gentium tantum; sed ipsius naturae sunt, neminem indicta causa damnandum esse: audiendam utramque partem ; defensionem nulli intervertendam : quae quomodo
possunt omnia manifestius violari, quam si vocatus quis ad Tribunal Romanum, ubi religione jurisjurandi, & inhibitione Regia authoritatefacta, prohibetur se sistere ; ubi etiam per privilegia , & mores regionis respondere, & defendere se non potest, postquam absentiam submis is litteris excusavit,& legitimo judicio se obtulit, sententia nihilominus feriatur, & quasi convictus damnetur, nulla probatione praemissa, sed nudis vasisque rumoribus ,& inimicorum delatione abienti invidia conflata: idque deinde in-sdioso, incognito, & quod lucem horreat scrip todisseminetur clam in vulgus. Clamabat apud Ammian. Marcellinum quidam praVipiti lententia damnatus, Latrocinium eqse , non iudicium quod contra jus fleret, cir ut erat, inquit, grarus legum , accι
124쪽
jura & prsvilegia Majoribus nostris concessa, si
haec tam insignis, & aperta eorum conculcatio dissimulatione foveatur, & in exemplum abeat se quo posteri aliquando premanturZ Sed audiamus hvaristum Papam , aliter succetares suos, &D . a. ct in Christi-fideles instruentem v Deus omnipotens . quit, ut nos a sententiae prolatione compseret, arast. 1.Can. cum omnia nuda, CP operta sint oculis ejus, mala tamen
Deus .mηψο- Sodomae noluit, audita judicare priusquam manifiein Gnosceret , quae dicebantur. Vnde ipse ait , Descendum, Ndebo utrum clamorem qui 2enit ad me opere comploerint; an non eis ita ut fiam. Deus omnipotens cui nihil est abseconditam ed omnia ei manifena sunt, etiam antequam sunt, non ob aliud haec ,Valia multa quae t e probxitatem Pitantes non infernimus per se inquirere dignatus es, iis, ut nobis exemplum daret, ne praecipites in disicutiendis,qjudicandis negotiis essemus, star ne mala proximorum prius qui quam prasiumat credere, quam probare. CUM exemplo monemur, ne ad proferendam sententiam umquam, praecipites simus, aut temere, indit enters indiscussa quaeque quoquo modo judicemus, dicente Peritatis Poce. Nolite judicare ut non judicemini: in quo enim judicio judicaruritis, judicabimini, &c. Nam mala audita nullum morant: nec passim di tu si que certa probatisne qui tram umquam credat:sed ante audita diligenter inquirat, ne praecipitando quidquam aliquis agat. Si enim Dominus omnium, Sodo
125쪽
omnia sciens, prius nec credere, nec judicare laesuit, quam
ipse ea cum melibus testibus dii genter hoestigans, qvie
audierat, opere γeraciter cognosteret , multo magu nos hu
mani , ex peccatores homines, quibus incognitasint occulta judicia Dei,sthaec praeca*ere, e P nullum ante Peram,
justams probationem judicare, damnare debemus. Cum tam procul abeat ab hac judicij forma,& moderatione, quae nuper exposita est venenata & aculeata chartula, totque vitiis aliis laboret, non potest libelli famosi nomen, aut labem evadere ex quacumque demum latebra emanarit, dc quantumvis sentiam prae se serat authoritatem, quae non potest hujusmodi facinoribus pro mantelo esse, si ratum & fixum maneat, eam in aedificationem , . non in defructionem esse collatam.