장음표시 사용
101쪽
ad causam dicendam, uti jam vidimus ; sed &juri communi Iustinianeo & gentium omnium Christianarum moribu* adversari ostendendum
Nemo vero dicat parum ad rem facere in negotio Ecclesiastico, quid Leges taculi, aut m res gentium dictent. Pontificiam aut ritate . quam prima Sedes jure divino in Episcopos
exercet, non esse alligatam regulis prophanis a Iustiniano pro cursu temporalium rerum proditis. Nam in ipsa olim Nicoena Synodo constitutum est, ac a Romanis Pontificibus Opius sanci- . tum , ne accuiationes hujusmodi in Ecclesia reciperentur, quas leges taculi, aut exterae consuetudines non admittunt: idque optima ratione,ne immitiora judicia exerceat Ecclesia squam decet omnis mansuetudo ) his quae mundi potestates usurpant. Iulius Pontifex in epistola, quam ad Orienta- inles Episcopos pro causa Athanasse scripsit in Ni- rari. t. c. corna Θnodo, concordiser Bututum esse assirmat: α- citantervi hcssatores , ω ac sationes Ast Hub leges non admittunt Aa sacerdotali finitus Q erti nocumento. Di pati Altius etiam, & a temporibus Apostolorum
id repetit Eusebius Papa, ad. Episcopos Galliae, scribens in haec verba Scirore a tempore Apostolorum n K. feri
102쪽
foatum es, ae fatores or accusationes, qxas exterirum consuetu aram leges non aliscunt, a clericorum accu-
fit esubmotas.Et infra: Nulla accusationes a Iudaei an audiuntur Ecc fasticis, quae legibuι facta prohibentur. Nominatim verb Stephanus Pontifex id eo applicat, ne coram Iudice alienigena accusatio Clericorum , aut Episcoporum instituatur. A
fatores, cor accusationes , quas sectili leges non recipiunt, . antecesseres nonni probibuerunt, or nos submorimus et nultas enim alienigena, aut acchfutor fiat eorum, aut Iudex. Vnde . de Lot criptum est, ingressus es ut an na ; nunquid ut judices p. 8. casa δ. quaest. III. Deinde ne quis Principibus tam leviter ob- strepat, sciat in negotiis Ecclesiasticis, Iustini . hi leges, . praesertim Novellas Constitutiones semper valuisse. Ivo Carnotensis epist. z8o. Di cunt, inquit, instituta kgum Noesiarum, quas commendat, tarsi ut onmia Ecclesia. Sanctus Gregorius instituit Ioannem defensorem abeuntem in Hispaniam, ut ex authoritate Novellae Iustinianeae a 23. quae de Episcopis, Clericis, de quonachis scripta est, negotium inter Episcopos, α
ix. . rvt. Sacerdotes exortum moderetur. De persena Afis bini hoc attendendum est, inquit, quia si causam habui non ab alio teneri ,sed Episcopus ipsimi adiri debuit , cui riae a militian mo fiat, qua loquitur deIunctis mis
103쪽
er Deo amabilibus clerici, G Monachis. Ioannes Vin pontifex, Episcopos quosdam, δ'
qui sine causae discussione. ad excommunicationes infligendas proni erant, sic monet ut non tantum Sacris Canonibus, sed & Novella quadΣ Iustiniani eos urgeat. Ote quemadmodum in ceteririo capitulo Apicani Concilii Iegitur sinianter in secundo vetiturum IuItiniani libro, ut nemo Episcopus aut Probter
Eiquem excommunicet antequam causa probetur. P
Similiter Carolus Calvus in ea , quam supra adduxi epistola, Adrianum Pontificem ab evocando E Gallia Hincmaro Laudunensi spiscopo
dehortans, non tantum Canonum, sed etiam Constitutionum Iustiniani authoritate utitur, quas nimirlim sciret pridem ab Ecclesia probatas, & communi consensu in usum receptas esse, uti verba ante relata ostendunt. Non tantum vero sub titulo Codicis ubi is crimine agi oporteat, constitutum est, crimina ubi admissa sunt in judicium deducenda esse; sed ei rei singularem, & justitia conspicuam Iustinianus
Novellam conscripsit 6'. praecipiens omnibus in Mii, res ditione, quae ascendentem dilist, . quae occumtem Iolem, . qWae ex utroque est latere, ut unusini que iuqua Pr incia Miluit, aut in qua pecuniarum, aut cimi
num rem fit, illic etiam juri subjaceat. Idque ut addit,
104쪽
Adeb vero firmam hanc legem esse voluit, emili permittat contra eam babere quadam pri vilegia, neque excipi ab hac lege quo set nil gio, ne es cuilibet Sa Miarum Ecclesiarum largitum sit, &c.
Commendans denique novae constitistionis aequitatem, subjectos suos, qui deinceps itinere non fatigabuntur longiore, hortatur ut laudent Deum, qui haec, inquit, nos san re bene, injuste illuminost. Sed dc ante Iustinianum idem constituerat Imperator Gratianus,cujus sanctioCodici Theodosiano inserta est sub tit. de accusationibus L 1 o. Ultra proin terminos accusandi licentia non progredia tur: oportet enim illic criminum judicia Citari, ubi facinus dicatur admissum. Peregrina autem judicia praes utibus t
Eandem aequitatis regulam viguisse sub Gothis Italiae Regibus, ut emergentium negotiorum causa mitterent in Provincias potitis quam homines penatibus suis extraherent, intelligi potest ex Cassiodori formula Rectoris Provinciae. Omnino prodide, inquit, dea it antiquitas ad proincias mitti, ne possit ad nos ruriendo mediocritu
Rationem apud eundem dat Alaricus: Mulcta
105쪽
en Lec, non iustitia; jus ti edio dilutionum sumptum
in sit in injuriam. Quid apud Gallos hae in re observatum sem- mper fuerit, nationis illius Scriptores magno numero testantur. Omnium vice Renatum Chopinum audiamus, qui lib. 2. de sacra politia iit. 4. n. 8. ait:politicis Ionibus poneriorum temporum Romana Sedes teneturIupremum illam sacrarum litium cognitionem demandare Gallis Ecclesiarum Praefectis, m intimpropriam cujusque litigatoiis Dioecesim di gentibus. quodsi quid in eam legem peccatum esset, aliterae Gainci cleri libertia immunita labefἱ lata, aut jura Regni imminuta pontificis codicillis , Iolebunt ij pridem, quoram intererat querulo Ibelli agere apud Putres Parisienyes, &c. Et paulo post addit. Apptigationem hodie hine interponi ab Ecessasticis Maistratibus tanquam ab abbuEccle=Ilicae Ptesatis. Hoc amplius, non patiuntur Galli Episcopum ullum sui Regni , omisso medio, seu proximo Iudice deserri reum ad Apostolicam Sedem, sed Synodorum generalium, ac nominatim octavae constitutionibus inhaerentes per gradus ad proximos superiores judicia sua procedere,& devolvi faciunt. Chopin. dicto loco. Secundum haec cum superiore saeculo Episcopus Valentinus a Pio IV. ad causam dicendam
106쪽
super crimine haereseos Romam injus esset vocatus, ac deinde non se sistens, uti contumax, har- . reseos sententia notatus, factum est a Rege solenne Senatusconsultum Anno 1J67..quo recerta est tamquam ab ab ι contra eam sententiam appellatio, factaque severa inhibitio , ne quis obtemperare Romanae sententiae, aut exequi eam auderet, uti ejus aevi scripta publica fidem fa
Inserta autem Senatusconsulto est ea ipsa ratio , quam supra adduxi. siue par les Concilii de tri se, mefime par l'un des quatre Generauo, d es empi sement ordonne, que les E*MqVes Fur que se crimeque ce fiat, ne donent esne tis hora de leur Fre, incri lum. Sed supersedeo Francorum rebus reserendis, quorum in Ecclesiasticis causis libertas non per
omnia probatur Belgis, qui Regis Catholici In ieriis subjecti, Hispanorum libentius exempla ibi imitanda proponunt. Quibus hac in re privilegiis gaudeant, & quam
masculis Decretis se munierint adverssis evocationes , Alvarea de Caidas singulari comment rio complexus est, eaque Autor tractatus deprimis instantiis ante annos paucos editi, longa serie recenset.
Anno 1 87. Ferdinandus Catholicus inhibuit
107쪽
'Inquisitoribus Barcinonensibus , ne litteras quasdam quibus primae instantiae cognitio interversa erat, reciperent.
Idem Rex Anno 1 1o1. ad Iulium II. Pontificem scripsit, ut delegationem quandam in prae- judicium privilegiorum Regni factam revocare
Anno 1Jo'. generali pragmatica sanctione vetuit, nequis rescripta ulla Curiae Romanae circa Inquisitorum causas, se inconsulto in Ditionem inserret. Cum vero Consiliarii quinque supremae Curiae Vallis Soletanae, appellationem quandam ad Romanum Tribunal temere admisissent hujusmodi causis quae ad Regiam notionem jure pertinebat , tanta iracundia commotus est Rex, uti, Catholicus, ita & dignitatis suae strenuus vin.: dex, ut eos omnes Magistratu suo moverit, aliis in illorum locum substitutis Anno 149 I. Gariba in Compendiis Hisbriab lib. 18. cap. o. Aliquoties etiam Carolus v. Imperator, & Philippus II. questus apud Pontificem est de evo-i catione causarum ad Romana Tyibunalia, addi
108쪽
8o Castellae Anni 11 r. resere Salgado de Apsicuti ad Sanctissimum. parte a. cap. II. inhibens nequisquam per rescripta Apostolica extra septa Regni quo dem in jus vocetur. Similem Lusitaniae constitutionem pro illius Regni incolis ipsismet verbis ibidem n. aco. adducit. Atque addit n. gr. Si quis, etiam exemptus , dc Romano Pontifici proxime subjectus ad Iudicem delegatum extra Regni terminos in jus vocetur, non solum petenti, sed & tacenti, ocdisiimulanti, Regiam proteitionem ultro impartiendam esse, Tanquam, inquit, Me sit metis proprium munus, . Regale ossicium, nesubditi tuu -- linia opprimantur , maxime cum clerici, Ecclesiasticae personae cnes re tentur, sinti pars populi . membra Reipublicae temporalis, ad quorum protectionem tenetur
X. Resert Bonfinius, & ex eo Ant. Rosset in Historia Pontis jurisdiit. lib. 4. cap. 7. Matthiam Hungariae Regem Regnicolis omnibus, Optimatibus, Pontificibus, Praepositisque intercixisse, ne pro causarum disceptationibus Roma
XI. In Burgundia etiam particulari Edicto pro. est, ne extra ditionem istam in ullo Omi. lib. 6. Senere causarum, incolae in jus vocentur, quod
109쪽
8 I hodieque vigere testatur ejus regionis nuper Senator Grivellius decisione Dolana 3 o. num. 16.
Ab antiquo, inquit, rutilum est solennibus Editas ηο- Brorum principum subditos dimabere, cir extra prodineiam ad litigandam Moire, me eoram Ecclesiastico ,sne
raram Laico, aut alio quocumque Iudice.
De Regni Angliae privilegio clim nondum a XII. Catholica Religione descivisset, Mattheus Paris in Historia sua scribit his verbis : Gruritur Regnu
sigLe, quod Ans extra Regnum in causis authoritate Apostolica trabuntur, contra Regni consuetudinem, conina Dira scripta, contηu Indulgentias a praedecessoribus Domini Papae, rigi, in R Ino Angliae concissas. Venetos quoque, etsi non tam longe dissitas XIII. ab Vrbe, gravissimis Edictis continuisse olim subditos suos,ne ad Romanam Curiam in vice injus vocaret,scribit Guicciarae in Hictoria Italiae bb. in
De Belgarum moribus & privilegiis supra ut large dictum est. Ex quibus jam liquido apparet, nec saeculi leges, nec exteras consuetudines serre, ut accusationes in locis longinquis, ubi nec domicilium habet, nec crimen admisit accusatus, atque adeo nec in Urbe institui possint: & consequenter Verum est nec in Ecclesiam Dei id esse recipiendum, uti a temporibus Apostolorum custoditu,
110쪽
82 de Nicoenis Decretis aperte sancitum esse, ante
Manifestum igitur est, quam non Canonica& legitima sit, quae emanasse nuper audita esti duorum seniorum Belgij Episcoporum ad Tribunal Pontificium evocatio, procurata pravis artibus lactiosorum quorundam, a quibus nec supremi Pr sulis religio immunis est,qui profiteri non erubescit per insidiosas suggestiones se quaedam subinde incompetenter agere, quae emendare non detrectet, Can. nos si z. quaest. 7. Nossi, inquit ad Imperatorem Pontifex, incompetenter aliq ud egimus, .subditis juctae legis tramitem non coit se in oestro, mistorum aresitarum euncta M-lumus emendare judicio.
XIV. Quia igitur evocatio illa laedit inveterata Belgarum Privilegia & instituta, quorum certiorem redditum fuissee Pontificem non apparet, pro subreptilia jure haberi poterit, quae res S. Sedi neutiquam probrosa est, ut Sanctus Cyprianus in causa Basilidis olim censuit. x1 .u ei. Vel si ipso non conscio, sorte ab hominibus νειi tyi si ' pravis compilata est, quod genus fraudis a Cur Romana hodie non esse alienum, orbis christianus novit, & irrogata publice supplicia testatum fecerunt, ut hinsiluis, aut certe sust fiurefutari poterit. Quia