장음표시 사용
91쪽
decetaris ejus Adriani Primi retulimus: Negotia in qua orta sunt prodiincia, legitiis terminanda esse. Quod si aequum habitum fuit a Romano X. Pontifice in provocationis judicio, ubi ad Apostolicam Sedem appellabat condemnatus, qui se inique,&ob defensam Sanctae Sedis authoritatem oppressiam esse querebatur, isque obtinere non potuit Romanum judicium ; sed in eadem Provincia denub judicandus relictus est: quanto aequius existimandim ne ipsa prima accus alio in Urbe instituatur de rebus in longinquo gestis, ubi vix ullum innocentiae praesidium accusato ad manum esse possit ; ubi anteactae vitae probitas, quae firmissima defensio solet haberi, ignota est;
ubi, ut, inteτ exinaneos, Tertulliano teste , facile re- Tertuli iaperi tur inimici ; ubi denique judicaturi sint, qui jam se laesos esse questi sint, quod aversabatur apud Livium olim Terentillus Arsa Tribunus meia. r. plebis. 3. Hoc genus judicii non tantum Sacris Canonibus , sed juri naturae, quae omnia prona, & aperta ad defensionem hominibus esse voluit, adver- 3. :ifari dubium non est. Clamabat olim Cicero in Verrem, conixae sera omnia, contraque legem Rupisium eqst,extra forumVadimonuim promittere agritatis.Sanctus Eri L H
Iprianus Episcopis accusentibus Collegas ri.
92쪽
suos injuriam fieri censebat, Si cogerentur albi agere causam, quam ubi cy accusatores habere, cir testes hi cri- minis pqfit. Additque id non tantum, ita Ilatu-t m ese, Canonibus scilicet Nicoenis,m . aequam pariter ac justum, ut utrisscujusque cras illis audiatur, tibi es crimen admissum. Quare si accusatoribus grave existimabat, & justitiae inimicum , accusare ubi
criminis testes ad opprimendos reos praesto non essent ; nemo non videt fas atque aequum multo minus sinere, reis peregre, atque apud exteros lib. η. Iudices dicam accusationis impingi. Id vero tam
de crimine evidenti ratione, aequitateque niti Petrus citio-
agi oporteat, dius existimat in libro, quem de instructione ju- zdiciaria scripsit; ut si violetur, adversus jus gen- Sed revertamur ad exempla, quibus Romanarum evocationum licentiam interdum reprensam suisse dicere coepimus. I. Paulo ante, quae dixi, tempora, Ioannes Ponti hiriri tifex , ejus Nominis VIII. Presbyteris quibuΩ iedit. Mevi,ndam in Gallia damnatis rescripta Apostolica de- ' derat, quibus Episcopi nonnulli Galliae, Romae causam denuo disceptare jubebantur, sive ipsi, sive eorum Vicarij, hoc est, ut hodierna formula
non Oint tium & naturae fieri, pronuntiare non dubitet; ἐ'u tri, εμ quod deinde rationibus, & exemplis vetustis confirmat.
93쪽
utamur, vel per se, vel per Procuratores se sisterent. Rescripsit Pontifici Galliae Rex Carolus Calvus, Has epictolas nonjusione Apostolica, sed ut
afflet, etiam in republica, propter multiplicia reclamatorum negotia, quorumcumque ministrorum pia misenutione fastis, . nos, inquit Carolus, . illius regi is putant se Θcopi. Et postea .si s epistola acris regulis onus, nec authoritates nil suine missassed compilatas quorumcumque rustitia credimus ; non enim sibi issi Sedri apostolica
poten esse .l resa, 2 conixi ia. Cui rei firmandae rursiis, Nicoeni, Antiocheni , & Carthaginis Canones advocant Uc, atque ipsius Romanae Sed is aut horitas prosertur toties pro conservatione Ecclesiasticae disciplinae oppignorata, quae si violetur, aut si suis quaeque
Ecclesiis privilegia non serventur, in hos Domini injuriam iniri veteres illius Sedis Antistites professi sunt. Aliud exemplum saeculis aliquot posterius, Ecclesia iterum Remensis suppeditat, e qua sede cum Arnulphus Episcopus pulsus esset, & sub
rogato ei Gereberto, Romanus Pontifex denuo de ea depositione cognoscere vellet, respondebatur in haec verba ; Nos Ταο Romanam Ecclesiam R.sertar ab propter B. Petri memoriam stemper honorandam decre*imus, nec Decretis Romanorum Fontificum obruare con-
94쪽
tendimus Judia tamen antlaritate Nicaeni concilii, quod eadem Romanu Ecclesiasemper γenerata es. Ivo etiam Carnotensis Episcopus , csim ab
Abbate Majoris Monasterij ad Sedem Apostoli
cam esset delatus, querimoniam. suam exposuit apud Synodum Provincialem de turbato judicia- ordine, minatus si ea de re sibi negata, vel se ευ--dilata fuerit justitia, longὸ lateque scriptis, Mdictis se clamaturum. Paschalem quoque Pontificem litteris suis obsecrat, ut intra provinciam sub Iudicibus ab illo ordinnis hanc causam in loco vicino, ubi adesse possit, tractari & terminari jubeat.' a. Vbi igitur Romanis mandatis, aud evocationibus praeter morem. Majorum lacessebantur Episcopi, tutati se sunt partim authoritate R gum , velim Hincmarus Caroli Calvi, quod ipsis restodis Sanctorum Canouum , protectio, pax Ecclesiarum, quae novitatibus maximε concutitur a Deo commissa sit. Interdum opponebant D cretis Romanissi reptionis vitium , vel false com lutionis . subinde ad Nicaenos Canones prOVocabant, alias desectum aequitatis, & recti judicij caiisabantur , sine quo S. Petri 'Dilegium , & authoritatem non agnoscebant: atque in summa purioribu istis saeculis ratum non habebatur quod . Car
95쪽
plerumque vero sine dissicultate negotia ΕΟ- XIII clesiastica & Episcoporum accusationes intra Provinciarum fines Pontisces delegabant, cujus rei exemplum Gratianus Decretis suis inseruit Can. decernimus quaese. 9. ubi Maximus Episcopus Valentinus apud Sanctam Sedem de variis criminibus etiam haereseos delatus, ad Episcopos Galliae remissus est )udicandus. Decmihi Q,inquit,
Bonifacius Papa epistola ad Gallos Episcopos
data Anno 419. HBrum debere buxu Prolauciam esse ηρη se Minjudicium, congregara Θnodum ante diem Kal. 2 embrium, dcc. Tota vero epistola & cause constitutio refertur tom. I. Consil. inter Bonifacu
Decretales. Ante eum Iulius Primus, licet Atha-- 14M nasse causa ad Sedem suam esset perducta, cogni-rm. tionem Episcopis Provinciae delegavit.
Agapetus , qui sedit Anno FH. recipiens appellationem Contumeliosi Galliae Episcopi Synodali lententia depositi, scribit se delegaturum, mi de causa ejus cognoscant. ' π . Sed quid exempla singularia commemoro plenae suntPontificum Decretales epistolae hujus-' modi delegationibus, quibus vices suas apud varias gentes, non in particularibus causis, sed
96쪽
generatim in negotiis omnibus Regni vel Protavinciae totius, Episcopis ibidem committebant. Sic Hilarus Primus Arelatensem Episcopum Callis dedit Vicarium, quod deinde secutus Gregorius Magnus Secundum antiquam, inquit, consu tudinem oportunum esse persteximus in Ecclesiis, quae sub Regno chi liberti sunt Vigilio Arelatensis C itatis Epistopo Dices noIstras tribuere, &c. Vis inter fratres nο-
Bros, consacerdote aliqua e*enerit forte contentio, authoritatis siuae Digore, DCibus nempe Sedis Apsolicae fun-BM , compscat. Idem Gregorius Ioannem defensorem trannmisit in Hispaniam, ut de Episcoporum quorundam criminibus, condemnatione, rixisque, denuo ibi cognosceret. Leo Magnus Episcopos Thessalonicenses Sedis Apostolicae in Oriente Vicarios semper fuisse assirmat. Haec perpetua observatio delegandi, atque Delegatos habendi in Provinciis, Ut negotia ubi ortu sunt terminarentur, c r crimina sibi admissa expiarentur , ostendit, quam non despotice, sed moderatEauthoritas Apostolica semper exercita sit, sine incommodo, ac sumptibus Provincialium, sine Iarsione veterum Canonum, Privilegiorum, de consuetudinum, quibus accusandi Γicentia ultra pro-Dincia terminos progredi ritita est.
97쪽
Quod si uspiam aequum est custodiri, certe in XIV. longinquis regionibus summa ratio est ne infringatur. Beatum Gregorium etiam miseratio subiit Siculorum, quibus, etsi brevi freto ab Italia disjunctis, Syracusanum tamen Episcopum Apostolicae Sedis Vicarium constituit: uuatenus, inquit, eis non sit necessarium post haec pro partulis ad nos causis tanta maris patia transmeando pera laenire. Ad se vero referri solum voluit negotia di Fcilia , . quae judicio Telegati nequaquam dirimi posent. Caetera pro parvis ducens. In ea quam supra retuli Caroli Calvi Francorum Regis cum Pontifice concertatione, locorum longinquitas, hoc est, Campaniae Callicae ab Urbe singulatim etiam urgetur a Rege, quod alia habenda sit ratio eorum Episcoporum, qui ad Romanam Synodum convenire solent , dc eorum qui in remotis ab Urbe regionibus com
Tran pinis, inquit, aliis, qui in Militer longinquis regionibus commorantur, A solica Sedes, Sa- rri'. focrorum Canonum promulgatores, loquente in eis S. Spiritu, i M.
quaesunt unicuique prodinciae to illa , authuritati α
α enientia, atque paci Ecclesiae congruentia, tenenda, is marianas
exequenda disertissime praemerunt.
98쪽
utrumque Ioiscam Gratia nas dict. cau-
Hanc etiam ob causam Innocentius in Concilio Lateranensi constituit Cap. nonnulli 28. X. de rescript . N in iis causis quae evocationem admittunt , quis ultra duas dietas extra suam Dircesim per luteras Apostolicas ad judicium trahi posit, ne reus fatigatus laboribus, expensis liti cedere, avel importunitatem aE loris redimere compellatur. Id deinde Bonifacius VIII. Cap. statutum de rescrip t. in 6. Suadente . ut inquit utilitate, magis etiam restrinxit, nequis ultra unam distum a me Iuae Dineo a leat con e- vn
Omitto Consilium Basiliense, quia approbatione Apostolica destitutum, quod Se si . 31. decrevit in omnibus instantiis terminandas esse causas tu ipsis Provinciis, quae quatuor dietis ab Urbe Roma distarent. Quod porro generatam .per Canones , ut dixi, constitutum est, Negotia in prodiincia ubi orta fiunt, terminanda esse, id speciatim , atque diligenter circa accusationes Episcoporum, & Clericorum servandum esse inculcatur. Fabianus Papa Hila
rio Episcopo scripsit: Si quis Episcoporum seper certis
accusetur criminibus , ab omnibus audiatur quiIunt in Fr
2bicia sua Episcopis, quia non oportet accusatum abbi, quam infrosuo audiri. Et rursius, Ibis per causa agatur, ubi crimen admittitur. Stephanus Papa in haec verba
99쪽
71 lscripsit ad Episcopos omnes. Vitru prod inclaram terminos ac gandi licentia non progrediatur ,sed omnis accusatio intra Protinctum audiatur, c c. Quem Canonem postea Adrianus Papa regulis suis,quas collegit adversus falsos accusatores, inseruit. Quae loca cum aliis pluribus Gratianus collegit, & conjecit in causam tertiam quaest. 6. Vbi&istud Sixti Pontificis Decretum. refert. Si quis clericus super quibuslibet criminibus accusatus fuerit, mpredincia in qua confiiIlit ille, qui accusatur, suas exerceat aEctiones, nec exictimet eum accusetorsuum alibi , aut longius ad judicium pertrahendum.
100쪽
Iure etiam Civili quod Ecclesia pridem admisit,
& Christianarum gentium moribus, eVocationes in causis criminalibus Ecclesiasticorum improbantur.
ntarum refert in accusationibM Ecclesiasticis, suid leges faculi, s mores gentium dictent. Sancitum ab Ecclesia non esse in judicias Ecclesiasticis re- ο
cipiendas accusationes, qua/ leges faculi re puunt. III. Iustiniani μγella olim dialuerunt in negotiis oe judicias Ecclesiasticis. IV. Adducitur Dyliniani eonstitutio ediocationes in causis cria minalibus damnans. v. Idem statuerat antea Gratianus Imperator. VI. Apud Gothos in Italia re nantes idem quondam obtinuit. VII. Apud Francosfrmi rime custoditur. VIII. Hi antpluribus Edidias prospexerunt adlaersus elaocationes Romanas, quorum aliquor recensentur. IX. Lusitanoram leges consentiunt. X. Hungaris idem jus est. XI. Itemque Burgundiis. XII. Angli quoque, cum olim Gubolici essent, eo usi sunt. XIII. Etiam Heneti. XIV. Perfringuntur broiter γitia nupera ορcationis δο-
mana duorum Te ij Episcoporum. On tantum cum Ecclesiae Canonibus,& inveteratis Privilegiis regionis pugnat, Belgam in prima instantia Roma vocari ad