Sanctissimi domini nostri Benedicti papæ 14. De synodo discesana libri tredecim in duos tomos distributi. Tomus primus secundus

6쪽

BENEDICTI

LIBRI TREDECIM

IN DUOS TOMOS DISTRIBUTI. FERRARI AE . MDCCLVIII. Impensis Jo: Μanfrε.S PERIOR M PERMISSU.

8쪽

SYNODO DI FCE SANA

LIBER DECIMUS.

DE CENSURIS, DE USURIS, ET CONTRACTIBUS: NECNON DE MULTIS PECUNIARIIS.

CAPUT PRIMUM O

a . .

Censurae , praesertim latae senten iae, Synodalium Constitutianum Transgress ribus , nonnis sobris, m circumspecte ininganture ubi etiam de Potestate dictas censuras Ferendi .ENSURA, uti eam describit Suarin decensuris disput. I. sect. I. est poena spiritualis , & medicinalis , qua homini baptizato, delinquenti, ac contumaci, quorumdam spiritualium bonorum usus aufertur ab Ecclesia , donec a contumacia recedat . omnium gravissima, teste Augustino lib. de eorrepti in gratia capo IS. est excommunicatio , per quam Fidelis, non hoc , aut illo spirituali bono, privatur, sed, eamquam putridum membrum ab Ecclesia abscinditur . atque a Fidelium communione, & consortio separatur; quocirca Cypria nus 'eps. 6Σ. eam appellat gladium spiritalem, quo superbi, oe contumacesaee risur , dum de Ecclem efficiuntur. Neque enim ait ) -υσι foris pos

9쪽

sunt , cum domus Dei una sit, . nemini salus esse , nis in Ecclesa, sinfi: cui concinit Hieronymus epise. olim I. nunc I . ad Heliodorum lcriis hens num. 8. In veteri quidem lege quicumque Sacerdotibus non obtemperasset , aut extra castra positus , lapidabatur a populo, aut , gladio cervice subjecta , contemptum expiabat cruore : nunc vero inobediens spirituali mucrone truncatur, aut effectus de Ecclesia, rabido daemonum ore uiscerpitur. II. Quare, cum rationis, & aequitatis principia suadeant , poenam esse commensurandam culpae , & pro culpae modo imponendam; consequens inde est , nonnisi propter graviorem culpam esse excommunicationem seis rendam . Id jampridem edixerant Concilium Aurelianense V. anni s4ρ ean. a. & Arvernense II. paulo post celebratum, can. pariter 2. relato a Gratiano in Can. 42. II. quaes. g. inquiens: Nullus Sacerdotum , quemquam recta fidei hominem, pro parvis , oe levibus causis a communione suis Dendate & Concilium Meldente anni 8 s. can. S6. to n. q. Collectionis Harduini col. I 493. Quia anathema es aeterna mortis damnatis , nonnis pro mortali debet imponi criminρ. Sed, quoniam haec laluberrima monita e memoria exciderant quorumdam Ecclesiae Praelatorum , qui frequenter ob culpas, si non leves, minus tamen graves, anathematis gladio suas oves percellebant , de quo saepius conquestus est infra allegandus Ioannes Gerson I ideo Concilium Provinciale Coloniense I. anni I 336.

pari. I 3. cap. s. tom. 9. Collectionis Harduini col. 2oas. illa renovare atque in omnium Praefatorum memoriam redigere curavit, ita decernens a Cum excommunicatio poena st, qua nulla major es in Ecclesia, nec si e communicandus quis , nis pro peccato lethali , quod anathema si aeternae mortis damnatio, nec infigenda veniat , iris his , qui aliter corrigi non possunt , debebit Judex non ante excommunicare quempiam, quam cognoverit , id vel cause gravitatem, vel ejas , qui extra communionem ponendus es , apertam contumaciam , praecepto juso acquiescere nolentis, exigere: ac demum Tridentina Synodus sess. 23. cap. q. de refo . omnes Ecclesiarum Antiis stites in hunc modum admonuit a uuanitas excommuiricationis gladiuT nemris set Ecclesiasicae diseiplinae , m ad continendos in o scio populos valde

salutaris; sobνie tamen , magnaque circumspectione exercendus esse cum ex perientia doceat, si temere , aut levibus ex rebus in titiatur . magis conteis.

anni , quam formidari , oe perniciem potius parere, quam salutem fΙΙΙ. duae porro de 'extommunicatibne dicta sunt , intelligi etiam debent de lulpehsione, & interdicto e quamquam enim pauci quidam D

ctores, inter 'hios Cajetanus in Summ. veta. Suspensio, & Medina Sumnia lib. I. cap. II. 8. affirment, lus pensionem ob levem culpam serra poLse . idemque de interdicto sentiant Elmnanuel Saverb. Interdictum num. R Gaspar Hurtado tract. de inier ictu difficult. I 3. rectius tamen Marra de censuris disput. q. Iem 4. num. 7. GV dιψυι- 35. bees. R. nam 2. UaLqueZ in I. 2. disput. 138. num. 49. Laman lib. I. Theso . morol. tracL5. pan. 3. cap. R. num. paνt. q. cv. q. num. q. docent. , sulpensi

10쪽

y L I B. J X. . C P. I. ' snem a Divinis; seu ab officio, & Beneficio, ad toreum tempus, atque interdictum , etiam personale, ni si partiale sit, sed integrum, & totale,

nec valide propter culpam levem, nec prudenter propter lethalem, quq gravioribus non accenseatur , irrogari . Quamvis igitur Episcopus ordinariam potestatem habeat ferendi censuras , easque in suarum constitu- , tionum transgressores decernendi I non tamen expedit , ut hunc suae potestatis gladium exerat; nisi ad coercenda graviora crimina. Scimus profecto, necesse non esse , ut ante Superioris legem , qua aliquid sub censura prohibetur, illud jam esset lethaliter malum , sed quandoque con-gingere , tunc primum graviter malum fieri , cum a Superiore prohibetur sub poena censurae, quae certe ejusdem intentionem ostendit obligandi

sub mortali I at , non decere, dicimus, ab Episcopo aliquid sub gravi

.praecipi, vel prohiberi, statuta in transgressores censura, nisi materia praecepti, sue ratione sui, sive ratione circumstantiarum , quas in serius imdicabimus, talis, & tanta sit , ut hanc poenam exposcat . De Praelatis

haec ait Gerson tras . de vita spirituali animae lect. q. coroll. 7. rom. 3. Operi col. 2. loquens de excommunicationibus latae sententiae e Qui pro so- Iis incommodis temporalibus evitandis, aut commodis politicis conservandis, internam vult infigere mortem , cui quaeso smilis erit ὶ illi nimirum , qui volens abigere museam a fronte vicini, eam securi percutiens , vicinum ii tidus excerebravit ' aut ei parem dixerim , qui studens curationem modici vulneris in pede equi sui , pedem confestim abrupit, oescidit, equumque peremit . IV. In eumdem sere sensum, longe ante Gersonem , ad Alexandrum II. scripserat S. Petrus Damiani epis. I 2. ubi morem reprehendens , qui tunc temporis inoleverat , ut cunctis sere Constitutionibus Apostolicis subjungeretur anathematis poena in earumdem transgressores, inquit: Dein

linquir itaque quis is ille es , in illud iaθο totieae Consitutionis edictum ,

aliquando leυi quadam, ac perexigua ostensone transgreditus ' er contianuo , velut haereticus , m tamquam cunctis criminibus teneatur obnoxius , anathematis sententia condemnatur. Et eum ψ dictante justitia , alia sit uiatione plectendus, qui plus delinquit, alia qui minus excedit ' bis grainter , leviterque peccanribus, aequa cun iis, oe indisserens poena , solius scilicet anathematis, irrogatur . . . . seuamobrem , s sancta prudentiae vestrae placet , hune morem de cetero a decretalιθus paginis amoveri praecipiat , vel δε- mni pecuniae, vel alteriux cujuslibet ultionis calculum FN earum transgressione praefigat ' ne, quod aliis es ad tuitionis munimenta provisum , aliis ad perniciem proveniat animorum. V. .uod si omnium Doctorum consensu , grave , & enorme crimen requiritur ad irrogandam censuram , eviam quam Vocant comminatoriam ,& ferendae sententiae; multo sane gravius, & execrabilius esse oportet deinlictum , ob quod instigatur censura latae sententiae; qua nimirum homo , per solam legis transgressionem , nulla praevia monitione , ejusdem legis ministerio statim perstringitur. Ejusmodi censuras, praecipue vero excom