장음표시 사용
21쪽
Neque tamen id unum poetani Specta8Se, ut Augusti severia legibus effrenatau populi licentiam coercentis et cives ad priscam morum integritatem fidem constantiam revocantis saluberrima consilia promoveret suaque parte adiuvaret, sed etiam eiusdem Sacrorum curam et divinos honores adipiscendi ambitionem cum aliis locis, tum quinti carminiis principio populo commendasse iam demonstrabo. Atque primum quidem
Horati v rsuRCaelo tonantem credidimus ovem Regnare praesens rivus habebitur Aug tutis adiectis Britannis Inmineri gravibusque Persis
optinio illustrari ad noto egeti verbis, do ro militari II 5 iuran milites
per deum et per maiestatem imperatoris, quae secundum deum generihum uim diligenda est et colenda. nam imperator cum Augusti nomen accepit,
tamquam praesenti et corporali deo delis est praestanda derotio. Vides igitur, cur Horatius hoc loco Caesarona sacrosancto nomino Augusti insignivorit; sed cur ovem non Statorem ut Ultorem ut Doum Optim uiti MaXimum, verunt Tonantem di crit, quaero. HOSpondent maiestatem Jovis opithoto Tonantis optirnu illustriiri stini litor atquo Od. I 12, 57 8Te ni inor latum reget aestitus orbem; Ti gravi curru quatie Olmpum, Tu partim castis inimica mittes Fnimina lucis.
neque poetas in seligendis epithetis liberint om angustioribus cancellis includondam sesso. Audi neque is sum, qui Oinini curiosi famam consequi volim. At si eligendi hoc ipsum opithoton ortam quandam causalia suisse docebo, sola in tu libortatem, an libsertatem eumari niquo urtinnitato coniunctam malos 3 alondis igitur septembribus in aestis Aniiternis ori Tonanti in Capitolio, in Antiatibus feriue ori
adscriptum v. h. Montingenium in C. I. L. I p. 4GOylogimus, et Cnssii Dionis testinionio' Augustum anno 32n Jovis Tonantis nodoni in Capitolio
22쪽
d Comiar loco in quod idem Cassius hominibus t nominis et simoiei
' montion iratocta tam populi favorem quam Augu8t
uili itius io nutona etiam magis tibi probatum iri i ..iuo, tua ' in hoo carmino xstant, indicii ad tempc,it,ilis p Xitu rio deduci domonstravorO Atque ui hi uri hisbebitur post Britannos Persasque illo tenas biperio Oilinii odi Peto fuisse significavit, ita divino Λug u elado illarum gentium coniuncturus suisse non videtur, ,ilvor, ii illo PUPulo iniri paratum solicisquo exitus laeta spitia et cum eodem tempore utrique populo bellum non . tum sit, .liorumque niter eo consilio adiunxisso poeta videatur, ut in ea gentes ab ulti in occidentis plaga usquo ad orientalem imperio Romino Augu-Αtuin iam subiecturum osse indicaret, quaeritur, utri genti tum maxime hollum paratuita sit. vino nutem de re ne diu ambigamus, poeta ipse effecit, quippe qui toto reliquo carmine ignaviam militum Crassi Persariun servitutem patienter serentium increpet atque generoso animo Reguli mort in dedecori praeserenti contraritim Ount Neque equidem resin-gabor, Si quis, quo tempore Horatius hoc carmen scripserit, non Solum Romano bellum contra Parthos parasse, sed milite Crassi a Phraate, rege Parthorum, iam reddito osse dixerit, id quod anno Idh20 factum osse Cassius Dio 4, 8 his verbis narrat fociύrne pomenic, εἰ καὶ
aDrs καὶ Τους αἰχιιαλωrους Πλην ὀλίγων, o Da αἰσχυνης τῆς φλιραν καὶ καrὼ χ οὐαν λαθονrs ειιεικαν, imuwεν. Illud prio mordacitus teneo, hoc carmen post Kalendas Septembres anni 732l22 scriptum videri. Secundi vero libri carmen nonum adeo in Armoniis oris v b loeisque expedition orientali anni 734I2O celebratis v. 20 sqq. versari, ut, nisi Summa necessitat in pontrariam sent latinna Pompellamur, nobis non liceat hoc carmen ab illa expedition atque robus ab Dione 54 9 narratis Seiungere, cum alii tum elegantissimus censor editionis Sehittgianae A. dii Mesnil in Flecheiseni Annalibus philol. xi n. 187 p. 54 scito nupst comprobavit. Qua re cum in inra luce posita sit neque argu- montandi subtilitate indigeat, nihil st, cur longae disputationis ambagit novam stolis a m Jovis iam ea
nondum honore83 bellum coneepta
I GIune in modiim reetissime iam Porphyrio geholiasta Horatii verba interpretatia est.
23쪽
bus te moremur. Maiore iure ambigas, utrum libri primi carmen vigesimum cum irchnero Quaesti Horat p. 9 et rotelando inrsch-Gruber Eneyel. II 10 p. 73 anno et 34n scriptum esse cenSea' an cum Fran-kio ad annum 30β reiicias. Namque libri tertii carmen octavum, unde huius quoquo carminis temporis definitio pendet, licet certissima temporis argumenta atque indicia id continere Echstoinius ydixerit, alii a I 34, alii a. 29, alii denique a. 725 exaratum esse ita statuerunt, ut ex femporum indiciis v. 16-24 propositis
Mitte eivilis et Ier urbe cura32 Oeeidit ae Cotisonis agmen, Medus infestis sibi luctuosis Dissidet armis;
Servit Hispanae eius hostis orae Cantaber sera domitus catena, Jam Mythae laxo meduantur arcu Cedere eamIna
aliud alius arripere Sed si cum Frankio p. 158-162 carmen octavum libri torti et proximo, quo Horatius arboris ictu paene interemptus est, anno et Odsem, quo libri tertii carmen undotricesimum, tempore' sivo anno . . DCCXXVIIII compoSitum esse iudicamus, carmen vigosimum PT , - - libri primi priori quani anno 3 21 adsignare non possumus, nisi sorte
Horatium adeo omni verecundia et Sensu decori caruisse sentimus, ut suo uoconati non modo Vile, sed etiam insalubro necdum desaecatum vinum ' apponere non dubitare Verum hanc temporum rationem, quam nostra sententiae quam maXime savere patet, quo minus amplectamur,
Daci Cotisonis cladis commemoratione I 20, 7 prohibemur, siquidem
belli cum Dacia a Rotnanis anno 2 2b osti auctorem habemus nullum. Quodsi cum Schulato eo inclinamus, ut libri tertii carmen octavum a. 72 29 exaratum esse iudicemus, nihil iam causa est, cur hoc, de quo agimus, carmen . 24 vel 23 scriptum esse infitias eamus. Sed tota hac quaestione spinosa supersedere potuissemus, si cum Peericam-I Seholae Horatianae p. 2.2 Boe Frankius p. 161 eisImilitudine, quae inter Od. IIII, Is Medua in t ea Metti iarairide armis et Od. III 29, 2 Quid Serra et regnata Cyro Baetra paren Tanaisque diuoraeolligendum esse puinulti Minae da re eonseras Ad. lesstingi libellum Horatiantseha ieinishelte p. s.
24쪽
pio et Lehrsio hoc carmen damnare quam suo tempori inserere maluis-Bemus
Ex iis qua huc usque disputavimus apparet eas inter carmina priorum trium librorum oratii, quae anni 722- 24 vel 22 725 scripta esse videantur, unde consequitur editionem carminum ab Horatio anto annum 724 vel 25 factam non esse. Jam videamus, num quid ex iisdem tribus libris carminum asserri possit, quod hane sententiam elevetatque evertat. Atque quod Frankius p. 3 carminum editionem antea. 731n factam esse putavit, quod Marcellum Octavias sororis Augusti filium illo anno praematura morio absumptum Horatius lugubri carmine non prosecutus sit, id prorsus nihili aestimandum esse iudico. quidpm
enim Horatium meum inficetorum versificatorum omnes suae et lautorum suorum vitae casus crassa Musa illustrantium adeo non similem cognovi,
ut ex tali silentio quidquam colligi posse negem. Plus ponderis habet alterum argumentum, quod idem Frankius p. 62, Vanderburgii argumentationem secutus, ex Licinii Varronis Murenas turbulentis consiliis tristiquo sat repetivit. Hune enim virum nobilissimum in suspicionem coniurationis cum Fannio Caepione contra salutomCaesaris Augusti a. 32722 inita venisse se auctoritate publica Oppressum Maecenatis, qui sororem ius in matrimonium duxerat, precibuAreiecti interfectum osso Di 54, 3 Volloius , I, Suetonius Aug. Is 66, Tib. 8 Seneca o clom. 9 memoria prodiderunti Inde veri imite osso Frankius collegit Horatium, si post annum 3 carmina didisset duaSodas in honorem Licinii Murena II 10 et III 19 suppressurum neque
in corpus carminum vulgandorum P opturum suisse, praesertim cum non solum Augusti, verum oliam Maecenati animum no offendpr Ly)verendum ei fuerit. Huic argumento, cui sane invento, non ita Obviam ibo, ut sicut Homorum aliquando orni itasso, ita Horatium verecundiam nonnumquam deposuisso dicam et ad docantatum illud Catonis nobile letum
I Sei te hoe odarion ontra fastidiosa iudicia morosorum mimmatteorum defendit Eeh-staintus in Seholis orat lanis p. 2-II. M aeeenat memoriam Lieini resuseitatam ingratam futuram fuisse, ex iis merito eonelu dere videntur, quae o Augusto ius deproeationem neglogent o Toronnia uxori suecenisnte
25쪽
I 2, 36 provocem Etenim ne mihi quidem illud praeconium Catonis,
inlastissimi ulli Caesaris inimici, in carmine Caesari Octaviano misso et in praedicanda Julia gente versanto serendum videri et B nileium interpolatione ista rhetoris nescio cuius eiecta et retione anne Curti nobile telum revocata poetae genuinam manum restituisso alio loco probavi Sed duas res mecum reputes velim primum plurimum intereSSe, utrum Murena honorificam mentionem carmine post conspirationem eius detectam scripto Horatius secerit, an carmina dudum composita et in circulis amicorum circumlata ex syllogo carminum non ecluserit prius enim Aicommisisset, impudentia et vesania in crimen merito eum incursurum suisse, alterum A sae ro dubitasset, ne turpis Asentationis abiectaeque humilitatis incusaretur, eo magis ei verendum suiSSe, quo maiorem amicorum plausum carmina tersissima tulissenti Deinde duorum illorum c arminum colorem eum esse reputes, ut inverecundiae et procacitatis nullam speciem prae so orant altero enim III 19 bacchic suroris lono convivii prosusam licentiam graecorum dithyramborum more ita illu-Strari, ut Murenae au ris honos secunda aut tertia partes obtineat, altero vero IIIo auream mediocritatem tam praeclare laudari atquo commendari, ut praecepta sapientissima non tam ad Licinium quam ad Omnes homines pertinere videantur. Quae cum ita sint, Si in una parte trutina Licini Muronae montionis non devitata imprudentiam, in altera veterum Scriptorum fidem et iustae interpretationis necessitatem posueris, te potiu post Vergilii iter Atticum paratum quam ante Murenno Oniurationem patefactam sua carmina Horatium in lucem edidisse iudicaturum
Carmina ipsa si spectamus, editionem trium priorum librorum anno 34 vel 35 laetam esse veri simillimum est. Tantum autem argumsenta a nobis allata valere mihi videntur, ut ne si epistolarum quidem loci in contrariam opinionem trahant, a proposita sententia nobis recedendum esae videatur. Quae enim Horatius epistola tertia decima de voluminibus carminum Caesari Augusto mittendis, undevigesima de sua fidicinis Latini laude dicit, ea etiamsi ad editionem trium librorum carminum
26쪽
faciam probabiliter reseruntur, tamen ita quoque cxplicari possunt, ut ad carmina sivo Augusti admonitu scripta sive amicorum stivore divulgata spectar perhibeantur. Sed cum quae carmina de pauci autem carminibus quominus cogitemus vi vocabuli voluminum prohibemur Moratius
Belegerit Augustoque miserit, ad divinandum dissicillimum sit, nequo nisi
summa necessitate conet ad aliam rem quam editionem trium librorum carminum duas illa epistola referre velimus, ipso epistolarum locos iam accuratius inSpiciamus, num cum darum temporibus, quae nos quidem statuimus, adversa illi fronte pugnare videantur. Atque duas res ex epistoli XIII XIX XX consequi videri supra dixi, et carminum libros troa anto opiεtolarum librum primum et opistolarum librum ipsum ante mensem Decembrem anni 73W20 in lucem oditum esse. Harum autem rerum Satis rationem iam haberi dixoris, si aquam supra pag. 9 probavi ratione anni 734 verno tempor paulo postquam Vergilius iter Atticum paraverit carmina, pistolas eiusdem nimimens Novembri vulgata esse Statuerimus. At Secseptemus mensium intor vallum inter carminum et epistolarum editiones anguStius esse concedo, quam quod cum rebus in prima et undevicesima epistola propositis apto conciliari possit Illa quidem, quae in prima epistola Horatius do
antiquo ludo et mutata aetate et mente dicit, ea n dialoctica subtilitato tquasi calculi adhibitis interpreteris, scdulo cavendum es Etenim ne si quatuor quidem vel quinque annorum spatium intercessisse cum Frankio statueris, commodo Maecenati Ova carmina poscenti ita suam socordiam excusare Horatius potuit, ut non iam eandem sibi osso aetatem diceret. Praeterea cum ea tempora, quibus amatoriis, quae proprio ludero poetae dicebantur, carminibus, velut uavissimis de Licymnia seu Terentia,
I Hoe loe monere iuvat o ommodo quidem epistolam tertiam doeimam anno TM, quo Franklus arminum editionem actam esse censet, adsignari posse. Lieet enim Vinnium ad Caesarem poeta non miserit, o festiva simulatione usus alti nihil tamen attinebat Uiribus uteria per ima sumina Iam nisi longo luneris intervallo tum temporis Oetavianus et Horatius inter se distabanti am quod Frankius Orellius alii ab agro Sabino Horatium Caesari in urbe versant epistolam illam eum earminum voluminibus tum maximo editis misisse arbitrantur, id omni probabilitate carere mihi videtur Romae enim, non ruri Sosiorum, qui libellos exarandos eonvolvendos expoliendos eurabant, abricae atque oolumnae erant unde multo erte est veri similius, ab urbe Roma poetam librorum suorum editionem eurantem Augusto foras versant nitidum exemplar ea l- num misisse. At hoe anno 734 laetum esse, vix poeta fingere leuit, quandoquidem illo anno Augustum urbe Roma non afuisse Mnalium fide satis eoiistat.
27쪽
coniuge Maecenatis, versibus pangendis vacarit, significare videatur,
neque ullum ex quatuor, quae post annum 32 scripta esse docui, carminibus eroticae poesis generi adscribendum sit, hoc quoque nomine meam auctam contra adversariorum opinionem defendundi copia mihi facta es Deniquo quod poeta V. 10 persus et cetera ludicra o ponere dicit, eo ne propriae verborum notioni in carminibus interpretandis nimium tribuamus monemur, quandoquidem epistolae quoque versibus sivo pedibus dactylicia inclusa sun Sed ut spinosa interpretationis argutias sugiamus et plus quam nostra memoria viri docti consueverunt, poeticae licentiae largiamur, tamen intervallum annuo longius inter editionem carminum et epistolae primae compositionem intercessisse admodum veri simile esti andem vero in sontontiam epistola undevicesima diligentius examinata deducimur. Quamvis enim ea non multo post darum editionem scripta esse videatur, tamen aliquantum temporis,
quo fama novorum carminum divulgaretur, intercessiBSe neceSSe est.
Namque non solum grammaticorum cavillationes, quod eorum pulpita ambire noluerit, se expertum esse, Sed etiam suorum carminum imitatores iam exstitisso poeta illa epistola significa Quodsi argutari nolimus, fateamur necesso est, epistolas primam et undevicesimam si minus multis annis, at certe aliquanto post carmina vulgata Scriptas esse videri Alterum igitur quaerere iuvat, num ante mensem Decembrem anni 73M20 epistolas editas esse ut statuamus, prorsus neceSSarium Sit. irch-neri quidem Quaes p. 36 commentum, librum primo versu epistolae
Vicesimae commemoratum Vertumnum Ianumque, libere, spectara videris
non epistolarum, sed epodon intellegenti ut comprobemus tantum abest, ut Lachmanno et Frankio manus dare quam tales latebra quaerere malimus. Sed ipso huius epistolae versus, quibus temporis nota inesso
videtur, accuratius Excutiamus: Forta meum siquis te pereontabitur aevom, Me quater undenos seia implevisse Decembres, Collegam Lepidum quo disit Lollius anno.
I Ut appareat, nihil tam perversum esse, quo non pervem ius inveniri possit, nuper D. Hullema inis grammate gymnasii nesei euius Berotinensis, in BegloitseMeibe desinomaisu sinen Sermone p. 7 hano epistolam vicesimam libris duobus satirarum et prior epistolarum eonivneum edendis a Boratio omitem adiunetam ess eorumentus est quam opinionem resollere eo magis supersedeo, quod nihil ea probata ad temporum difficultates enodandas lueramur.
28쪽
Numquid pluris, poterit aliquis quaerere, cognovisse hominum interfuit, quo anno una haec piStola, quam quo tempore totus liber epistolarum conscriptus fuerit quid igitur obstare, quominus Horatium plurium, quibus pistoli scribendis vacabat, annorum medium quendam illis versibus significare voluisse statuamus 3 quidem istam interprotandi rationem non sutilem ineptamus osso dixerim, verum tamen artificiosiorem, quam cui alia superatruero audeam. Consimilo in crimen artificiosa argumentationi inruere primo saltem aspectu videtur, si quis poetam non quo anno epistolam scripserit, sed quom aetatis annum Lepido et Lollio consulibus egerit, indicar voluisso dixeriti erum naturae Rane adcomm datum suisse videtur, ut utrumquo poeta significaret, et annum Suae aetatis et tempus conscriptae epistolae. Quid autem, si verborum natura et numerorum dis scultas poetae impedimento erant, quominus simplicem et aporis viam ingrederetur Atque aetatis quidem annum quadragesimum quintum versu altero sic mutato
Me ter quindenos sciat implevisse eembres
facito notaro potorat; at o nominibus consulum illius anni Appuleii et Silii summa disseultos ei subnascebantur. Nam Appuleii nominis mensura ea est, ut nisi nativa syllabarum quantitato neglecta nullo modo
dactylico metro includi possiti Quod autem icontiae in carmine III 4,
Me fatulosae Voltura in stilogurteis extra limen Apuli
Horatium sibi sumpsisse putant, id in sermonibus et in nomino viri consularis no ii quidem ferrent, qui illo loco fidem codicum sequi, quam virorum doctorum coniectura probare malunt. Minores difficultate praebebant nomina consulum anni sequentis Saturnini et Lucretii, sed aetatis annus XLV nec in duas parte commodo dividi nee lustrorum notation exprimi poterat. Quae cum ita sint, angustiis nominum numeralium et propriorum, quae ut metrorum legibus accommodarent vel optimi poetaoab artificiosis adminiculis vel insolita dicendi ration non abhorruerunt,
Horatium quoque compulsum esse iudico, ut quo tempore epistolarum, librum primum scripserit magis adumbrari quam definiveriti Eo iam disputatio deducta est, ut operae pretium sit quaerere, numqua temporum indicia lateant in epistoli ipsis, quibus unam alteramve post mensem Novembrem anni 734M Ecliptam esse colligere nobis liceati Atque quae in epistola XII extrema legimus:
29쪽
M tamen ignores, quo si Romana loco res Cantaber Agrippae, Claudi virtut Neronis Armenius cecidit itis imperiumque Phrahates Caesaris aecepit gensius minor aurea fruges Italiae pleno defundi copia cornu.
ea si cum Dione 4, 11 contuleris, facile induceris, ut hanc epistolamanni 735 aestivo tempori assignandam osse putea. Nam Cantabros quidem ab Agrippa duce devictos Dio a libri parte refert, qua res Sentio et uerotio consulibus gesta narrantur. Verum ex hoc loco Horatiano ipso apparet, Dionem no rerum ab Augusto in orientali expeditione et deinceps Romae gestarum seriem importune interrumperet, finita illa operis parto ad res ab Agrippa annis 33 et 734 gesta rediisse; undo Massonius p. 208 hanc epistolam sub auctumnum anni 734 Iccio missam csso rectissimo iudicavit. Plus scrupuli movent tempora opistolao XVIII versibus 54-I significata:
Militiam puer et Cantabrie bella tulisti Sub dure, qui templis Parthorum igna refigit Nun et siquid abest talis adiudieat armis. Nam si nihil nisi rocopia ab Phrahat Parthorum rogo signa hia verbia poeta indicare voluit, hanc epistolam non solum anno 734, sed etiam anto epistolam duodecimam scriptam esse lateari necesso est Cassius enim Dio 4, - res ab Augusto in orient anno 3 gesta ita narrat, ut primum verno tempore eum castra movisse et Bithyniae re ordinasse, deinde Phrahatem, o Romanis armis lacesseretur veritum, signa CraSSi legionibus ablata Augusto reddidisse, ad postremum Tib. Claudium Neronem Armeniis arma intulisso ot Tigranem rogem deduxisso reserat. Quamobrem cum Armeniorum a Tiberio pacatorum rumor sub auctumnum in Italiam perlatu sit, signorum a Parthis redditorum nuntium inter vernum et auctumnale tempus Romam venisse necesso est Accedit, quod ludos Martios, quos memoria signorum receptorum conservandae cauSa inStitutos esse Ovidius Fast. V 580 tostatur, di I Id. Maias agi fasti Masseiani et Philocalonis confirmant, licet aedem Martis Ultoris non menso Maio bl Maio mense, o Augusto Iudos Martios etiam anno 124. Ch. n. aetos esse, quo de ambigi posse omini enius . . dixit, ex verbis Dionis lis 2 consequitur: α δε αρει ror nειδο ὀ ίβερις ινι inno Duo προκαrέσχεν ἐν τῆ oti AuroDσro ἀγost καὶ tanων ρομφ1 ora ν νενα και θηρίων varii Mi ι . ζ η. Mense enim ligusto, quo penuria magis quam abundantia aquae omnes sonis laborant, Tiberim fluvium eampo adiaeentes inundasse parum probabile est.
30쪽
sed Kalendis Soxtilibus dedicatam ess Mommsenius C. I. L. I 393 planissime demonstravit. Quodsi quaeris, cur mense Maio, non Augusto ludi Martii celebrati sint, suspicari licet nuntium signorum receptorum illo mense ab orient Romam adlatum et ab senatu consulto in aedo Martis Ultoris signa reponenda censentis originem ludorum repetendam esse.
Erunt tamen, quibus plus probabilitatis altera suspicio habere videatur,dio iv Id. Maias anni 73 vel 3 aedem Martis Ultoris Capitolinam, in qua primum recepta signa reposita sunt, xpersectam ct dedicatam esse,
siquidem dedicationis die cum sacrorum et ludorum olemnitate sero coniunctu erat. Qua de causa si in versu illo Horatiano verbum refigendi sensu proprio accipi et Augustum ipsum in aede dedicata arma refixisse dici malis, hanc epistolam a. 734 scriptam esS non negare non poteris. Epistolae vero XVI versus 3, 35
Res gerer et aptos ostendere civibus hostes Attingi solium Iovis et caelestia tentat: Principibus placuisse viris non uima laus est
aut nihil prorsus adsignificant aut Augustum et Agrippam hostibus devictis in urbem redeuntos et triumphi honore ornatos. x Alterum cum unice mihi probetur, equidem hanc epistolam anno 3blis sivo post mensem Decembrem anni 734 scriptam esse nullus dubito. Denique quod epistolam tertiam ineunte, ut videtur, anno et 34 Julio Floro in orientem missam, necnon epistolam duodecimam auctumnali tempora eiusdem anni 734 Iccio Siciliensium praediorum Agrippae procuratori, scriptam attinet, hoc in tenere velim, impudentis rusticitatis crimen ne subiret poeta vorendum suisse, si epistolas, priusquam in eorum, quibus quaeque missa erat, manu pervenire potuissent, vulgata incolumnis bibliopolarum prostare sivisset Nequo vero ministrorum rau-
καὶ μοίησεν. Quo Ioeo eum nihil de ludis Martiis o tempore institutis dieatur, aut nullosant a. 752 aetos aut aede illa Capitolina dolleata eos institutos esse ooniolas Illud tamen mireris, quod Augustus psa in Indie rerum a se reclarum IV M ludos Martios se eonsula XIII sive anno b institutos esse diei Martis enim nomino soli ludi magni mens Halo celebratin cons. lo 4, 8 n Misisti ἐπι-n to k Di, ὀλιν ἐσήλ σε παιδε - δε eonαιοφορεν fritille Quod autem Dio 4, 10 Augustum hune honorem triumphi deelinasse et noeto urbem intrasse resert equidem non euro, siquidem ho altero oo Dionem rein parem diligenter rettulisse inde apparet, quod elus narrationem eum verbia Augusti ipsius nonnΙhil pugnare Bergulus in editione Monument Aneyran p. 48 doeuit.