장음표시 사용
11쪽
4 PS. I. v. a. et 3. Ait pascor, quod est necessitatis: delector, quod est jucunditatis: perfruor, quod est felicitatis: quihus
in rebus consistunt Matitates Miri. N. I.
et in Lego EVtis Domini ) nari' meditatitur, vel
Iegst, interdiu et noctu, sic Dominus ad Ielis suam, non recedet Liber Legis hie δε ore tuo, Iurm sed meditaberis, vel leges, in eo interdiu et noctia , ut custodias facere juxta omne quod scriptum est in eorquia tunc prosperabis biam tuam, et tunc prudenter
ages . Cap. I. N. 8. VoCes interdiu et noctu, quatenus verbum nari lectionum notat, aCcipiendae sunt
de statis diei et noctis temporibus pro publicis et privatis lectionibus et precationibus, de quibus adinhenseruium Dissent. I. de decem otiosis Syram. S. 39. seqq. unde ratio Horarum Canonicarum . Pro significandis his actibus religiosis plus una vice logitur in Al-Κorano , Qui stare faciunt orassionem .
r. a. D. I. qua loquutione, notante MarraCCio. DO-tatur Observantia quinque orationum, Seu Precum,
quas quinque statis temporibus, partitia diei, partim noctis, Moliam me lani persolvunt. Vide Relanduinde Relio Moham. Lib. I. cap. 9. Quatenus Vero mo ditationem consignat, hanc homo peraget per Omnia ea temporis momenta, quibus humatiae sinunt ne- Cessitates. Caeterum ex quo homo crebra rei terati ne actuum eo devenit, ut divinae institutionis desiderio sponte sua, et quasi naturaliter teneatur, in ea delectetur, planeque acquiescat, licet interdum Cesset actus, pius tamen assectus perinde ei iri putatur, ac si indesinenter legat, et meditetur. Simili modo praecipit Horatius A. P. U. 268. seq. vos exemplaria Graeca Nocturna versate manu, versate diurna. V. 3. Et erit vir ille, ut arbor plantata secus r Mos aquarum etc. Clericus propter verba, et olium
12쪽
PS. I. v. 3. 56us non bi ' saccescet, vel arescet, vel marcsr esecidet, eo magis inclinat, ut credat, hic innui omne genus plantarum semper virentium: Pgo vero arbitror, significari specialiter palmam, quae, siCuti pro runt ni chartus mersa. Part. II. Lib. 6. cap. 5. col. 82O. et Maligerus ad Arabsiadem in Pisa Tiamur. I m. II. Pag. uo. not. 26. Per excellentiam dicitur arbor. Videmus enim oculis, et Plutarchus
scribit Θmpos. Lib. 8. Probi. 4. pag. 723. quod
etiam a rho res, quae semper virescunt, ut laurus, olea, myrtus et . non eadem semper folia servant,
sed prioribus defluentibus alia stippullulatit: o δἐ
φοινιξ ἐδεν ἀποβαλλων -' αυrῆ των φυομενων, βεβαι ως ἀειφυλλος εχι. palma autem nihil abirens a se corum, quae innascuntur, constanter foliis semper omnatur . Ad arbores vero illas respicit Glaucus apud Homerum in similitudine , quar extat Iliad. 6. o. 146 seqq,Oιηπερ φύλλων γενεή, τt A1δε-ὶ ἀνδρων et θλλα τὰ μεν τἄνεριος χαμάδις ἄλλα δε υ ληTηλεθασα φυει, ζωρος δ' ε πιγίγνεται - . 'Lὶς ἀνδρων γενεη, ἡ μἐν φυει, ἡ δ' ατολόγει. Qualis foliorum generatis, talis est hominum: Folia alia quidem mentus humiliandis, alia vero sit, a
Germinans producit, verisque crescunt temPore. Sic hominum generatio, haec quidem nascitur , illawero desinit. Ad quae verba clarissimus Damni iti Lexico aut vocem φυλλον haec notat: sermo autem ost, non de arboribus omnino amittentibus folia sua tempore autumni, sed de semper virentibus, ex quibus tamen Ventus aliqua arescentia dejicit, atque in locum eorum subnascuntur verno tum pore sensim alia: sic aperte pingitur successio generis humani, quod numquam totum intercidit, sequitur tamen assidue nova proles
13쪽
in locum majorum suorum. Itaquct si etiam ex ar-t,oribus seinper virentibus, perenni uligine nutritis, scilia defluunt, De istis qri idem, nedum aliis, quae per autumnum prorsus spoliantur, aptantur verba, et folium ejus non flaccescet, sed bene conveniunt Palmac, quae, nisi cori mpatur nimia siccitate, folia sua Constanter integra servat. Hanc de palma sententiam tenent in hoc loco etiam Hille rus Hie iam phrt. Puri. I. cap. 4. I. a. et Celsius Hierobotian. Tom. II. P . 53O. Sed rem citra Omnem dubitationem Poriit Auctor Psalmi 9α. υ. 13. ubi pariter sit justi comparatio cum palma : Iustus ut Palma Direscet: ut cedrus in Libans crescet. quae fructum suum dabit in te ore suo, quaevis arbor, malos vel nullos Proserens fructus , ad excisionem vel execration in plerumque damnatur: se tentia excisionis adversus arborem, quae malum fructum proseri, extat apud Mattaehum, Omnis ambor non faciens fructum bonum exscinditur, et in ignem abicitur. Cap. 3. D. IO. et caP. I . N. I9. adde Ies. 5. D. 4. seq. Sententia excisionis adversus arborem, quae millum fructuin prosert, Occurrit apud Lucani, Ficum habebat quidam in vinea sua plantatam: et venit fructum quaerens in ea, ct non inuenit. Dixit autem ad vinitorem , Ecce tres annos Nenio quaerens fructum in sicu Lac, et non inoenior exscludo cam: ut quid etiam terram otiosam facit p P. II. N. 6. My. Exemplum execrationis habetur
apud Matthaeum: Conspicatus Iesus ficum quandam secus Niam, venit ad eam, et nihil inponit in ea, nisi folia tantum: et dicit ei, Ne ex te fructus nascatur in aeternum. Et exaruit illico cus. Cap. 21. N. I9.ΝOn parum negotii facessit Interpretibus Marcus, qui reserens hoc ipsum ait: Et conspicatus mcum a longe habentem folia , venit, si forte in ni-Diuiligo Corale
14쪽
PS. I. v. 3. 7ret ραid in ea : et profectus aci eam, nihil in nit,nis otia, non enim erat tempus suum. Et res Omdens Iesus dixit ei, Ne amplius ex te in aeternum quisquam fructum Mat. Cap. II. M. I 3. seq. Si tum, quum ad Dam accedorset Iesus, non erat tempus li-Cuum , qui digna erat Oxocratione arbor illa P Si enodus solvitur: Non ob id eam execratus est Iesus, quod maturos fructus non invenerit in ea, non enim erat tempus uum, nec is illuc accesserat certa spoinveniendi fictis inaturos, prout dicitur, siforte inpeniret quid in ea, quod scilicet, si non maturum, quodammodo tamen comestibile esset; sed execratus est eam, quia nihil in uit, nisi folia, idque contra indolem ejus: etenim in quibusdam locis, ut Plinius Lib. I 6. cap. 26. sex. 49. scribit, ei si eo ὶ
serius folium nascitur, quam pomum . ProPterea, quum ne grossuli quidem inessent, postquam folia jam emiserat, nihil amplius expoctandum erat x ea . At execrationis consili iam rem ponit in aprico. Divinus Magister, qui saepe per symbola et signa loquitur et docet, signo hiijusce sicus habentis quidem soli a multa, grossos vero nullos, Spiritualem sterilitatem ac hypocrisin carpit Iudaeorum, et Praesertim Pharisaeorum, eisque immincns exitium praesigurat. Vide tamen prae caetoris Lisitsootum ot
Vcretonium ad Matth. et Marc. cc. II. nec Dori Ed- Eardum ad Ahodra zara cap. I. ρ . u85. Notandum vero est, quod etiam res inanimatae, quae non prae Stant ea, quorum causa vel a natura, vel ab homine comparatae sunt, in Culpa esse existimantur, et Congruis punitionibus fiunt obnoxiae. Exempla dedi ad
Iob. 2. N. Io et ad Ies. II. N. I 5. Additur in tem Pore suo, quia pro Variis arborum Speciebus varia sunt et fructuum tempora.
et omne quod faciet prosperabit, quod aqua Vel
15쪽
8 PS. I. v. 3. 4. et 5. uligo est palmae, quae, teste Plinio, gaudet reguιs, totoque anno bibere amat, Lib. I 3. ωρ. 4. secl. 7. id ost homini lectio, meditatio, et oblectatio in Lege Domini : pPr istam enim et vivacitatem et prosperitatem vitae consequitur. V. 4. Non sic erunt improbi, hi non eodem modo Viva os erunt, Duque prospere agent, sed erunt ut fuma, quam GFellit eam Dentus, h. e. momento temporis auserentur e numero viventium.
quam dispellit eam , frequens orientalium idiotismus, pro quam dispellit Dentus. Vide tamen Schroederum Gramm. Hebri P . 252. Pr. V. 5. Ideo non subsistent improbi in judicio, proptereaquod impii dispelletitur, ut gluma a vento, ideo non erunt superstites sub insequentis diei judicium: nani Deus, ut infra Ps. 7. v. II. videbimus, quotidie judicium exercet de hominibus; quique in judioici hodiernae diei damnantur, hi, dum peragetur judicium crastinae diei, non existent amplius ili vivis. 1nnuuntur illi, qui Prophetis dicuntur excisi e populis suis: Genes. II. D. I 4. Canon istis vero Ebraeorum dicuntur coelitus, vel disinitus excisi, nempe a Deo praerepti morte intempestiva, seu immatura. De his videndi sunt, praeter alios, Buxtorsius in Lex. Chald. Talmiad. col. ri OO seq. Et Light-χotus in Hor. Habr. et Talmud. ad Matth. cap. 5.
et Peccatores non subsistent in congregatione justorum, non amplius versabuntur inter justos,
quum judicialiter damnati fuerint. Repetitio ejusdem
Interpretes, qui accipiunt hunc textum de extremo Iudicio, hi, ni fallor longe abeunt a veritate. Verba textus sunt duro di tt,: si ea reddis, non resia Sent improbi, tum quoad istos negabis judi- Duiligod
16쪽
PS. I. V. l . ct 6. 9 iurn, quia negas eorum interventum judicio: si autem reddis non perstabunt, quia, ut quidam aiunt, sustinere non poterunt rigorem examinis, nec fulgorem divinae Majestatis, id erit contra apparatum judicii, quem ipsemet Iudex sic eloquitur: Quum autem venerit Filius hominis in Horia stici, et Omnos
sancti Angeli cum eo, tum sedebit super thronum gloriae suae . Et congregabuntur coram eo omnes gentes: et separabit eos, alteros ab alteris, quemadmodum pastor separat opes ab hoedis . Et statuet Ooes quidem a dextras suis, hoedos autem a sinistris.
Tunc dicet Rex iis , qui a dextris ipsius erunt :kGnita benediati Patris mei, possidete regnum Para tum vobis a jactis funaen mentis mundi Tunc dicet et iis, qui urunt a sinistris: Mite a me maledicti in ignem aetornum paratum Diabolo et Angelis ejus. Matth. 25. N. 3I. seqq. Itaque, si Cougregabuntur coriam eo omnes gentes , utique resurgent etiam improbi in Ddieio: si dicet his Iudox,
Abite a me maledicti Pec. idque dicet, postquam invitaverit justos, Venite benedicti cic. profecto stabunt improbi in judicio, totum tuo, velint nolint, sustinebunt negotium illius, et ultimi discedent,
quo tristiores abeant, conspecta justorum sorte. Unice ergo quadrat, non subsistent amplius, quia esse desierint, ut explicavi, in vivis. Conser vers. 4eq V. 6. Ram sciens est Dominus Diam justorum , ejusque curam gerens , utramque significationem habet verbum v . alterius exempla extant Genes. 39. ω. 6. 8. Pro . II. N. Io. et alibi. Dictione uri notatur hic Dia ad metam temporas, quod unius cujuS-que vitae asgignatur; et sensus est: Dominus curam gerit proborum, ut hi consuetum vitae pensum Pe
17쪽
to PS. I. v. 6. agant conficiantque; atque hoc est, et folium ejus non saccescet, N. 3. et via improborum peribit, non conficient suum iter ad consuetam vitae metam, sed immatura morte praeripientur, idque est, ut gruma etc. v. 4. Iden
Sensus recurret Ps. a. v. I 2.
18쪽
Dariu , quum ea dissidia Praeseideret . quae in constituendis rebus noὐi Foederis excitanda erant, eodem fere modo, quo Sibila Cumiaea de rebus Trojanorum in Italia constituendis cecinit apud Virgilium 6. Aeneid. V. 86. SPq.l ella, horrida bella
Et brim multo spumantem sanguine Corno,ime quoque admira hundus, nec sine indignatione, ex ab Plo, et quiasi jam praeterita nar Rians, infit: V. I. QUAn E fremuerunt gentes: et nationes meditatae sunt vanitatem a. Stiterunt se regeS terrae, et ponderarites consilia inter-sese- consultariant unanimitur: adversus Dominum et adversus Unctum ejus . 3. Avellamus vincula eorum: et abjiciamus a nobis lanes eorum.
4. Sedens in Coelis ridet, ii : Dominus subsannabit eis. 5. Τunc loquetur ad eos in naso suo: et in aestu Suo terrebit eos. 6. Et ego unxi Regem meum: super ΤZionem montem Sanctitatis meae.
I. Recitabo, In decreto Dominus dixit ad me Filius meus Tu : Ego hodie genui te .
19쪽
8. Postula a me, et dabo gentes haeredita. tem tuam: et Possessionem tuam sines terrae. 9. Conteres eos in virga serri: ut vas figuli dispergeS EOS. lib. Et nunc reges intelligite: erudimini, judicos terrae. 11. Colite Dominum in timore: et circumite, in tremore. 1χ. osculamini Filium ne sorte irascatur et pereatis Via, quia accenditur ut exiguum nasus ejus: beatitudines universitatis confitentium in eo.
V. I. Quare uri fremuerunt, cum indignatio
ne, et comminatione; nec non cum-strepitu-concum
rerunt, gentes' scilicet ad concionem indictam a regibus et consiliariis, de qua vers. seg. et nasiones meditatae sunt sin Ebraeo meditabuntur) Nanitatem, Homerica phrasi μεταμύλια βάζειν, mana loqui, surra. I 8. v. 33I. et 39 I. acquid magis vanum et stultum est, quam homines decretis Dei resistere Θ oratores dicuntur meditari , dum se praeparant verba facturi, juxta illud Ciceronis in Pison. cap. 2 5. Si ipse coram congredi poteris, meditare quibus Uerbis incensam illius cupiditatem comprimas, atque restinguas. DictiO 'dκ, notat nationes foederatas, a themate κ, conglutinatus est, in foedus aut societatem coicit. Vide Schullensiuinin Clao. Dialeci. pag. 25 I. Et ad Proν. I 4. v. 28. V. a. Stiterunt se in Ebraeo sistent se , in comitiis gentium Congregatarum, reges terrae, opposito ad Sedens in Coelis. N. 4.
20쪽
PS. II. v. 2. I 3 et pondorantes-consilia , radix Ira consignat, sublatam rem libraWit manu, e lorandi ergo, graMisna, an levis esset, et hinc participium Durri notat eos, qui Ponderant res agenisas, consiliarios.
inter ses consultarunt unanimiter, Verbia in 'd' Valethn Pit, in Niphal fundatus est, et Sensu reci-
Proco, inter sesei miter statuerunt, decre erunt: vel potius petita significatione a nomine Nia arcianum, consilium secretum inter sese consultarunt. Quid autem consilii ceperint, dicit u S. seq. aduersus Dominiam, et a ersus Unctum ejus, dir ete adversus Unctum , in directe vero etiam adversus Dominum, qui unxit: vel potius, ex regula rvδια δυοῖν , unum per duo, vult dicere, ad praus Uv-ctum Domini. Duobus hisce versibus Vates praenunciat cospirationes Ebraeorum, aliorumque populorum adversus Christum Dominum , prout legitur apud Lucam tu Act. ostOl. cap. 4. m. I. seqq. Loquentibus autem
illis Petro et Ioanne) ad populum, adstiterunt istis Sacerdotes et Dux Praefectus Templi et Sia ducaei , aegre laborantes, proptereaquod ipsi doc
bant POPulum, et annuntiabant in Asia resurrectionem mortuorum etc. Ac deinde, post relata verba hujus Carminis cit. Dc. N. 25. 26. prosequitur Sacer Historicus eorum sermonem: Congregati sunt enim vere ad ersus sanctum Filium tuum Iesum , quem unxisti, Herodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israelis, est. Dc. v. 27. Fromitum, tumultum, aestum, Concursum, et Consultationem regum
et Populorum, quae omnia breviter enunciat hic David, ob oculos ponit Homerus, duin Graecorum Duces et milites introducit in concionem Coeuntes deliberandi gratia. Iliad. a. v. 85. seqq. οἰ y μανδεησαν, πειθοντο τε ozιμενι λαῶν