Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 5. 5

발행: 1833년

분량: 669페이지

출처: archive.org

분류: 시학

21쪽

XIV DE VIRGILIO

tat oblivio. Quis sine Ovidii elegia de ponto IIII.

16. tot latinos poetas nobilissimi exulis contemporaneos cognosceret γ Quis tot rhetores sine Senecae suasoriis ac controversiis P Quis tot doctos unius

temporis Gallos sine Ausonii carmine de Burdigalae professoribus P

AENEAS grammaticus P. 23. 24. SO. 6Ο. 65. 7O. 73. 74. 8o. 8 I. 83. 34. 94. 98. IOO. IO9. I 27. 28. I 39. Rhetor et grammaticorum poetarumque Peritissimus doctor p. 3o. Praeceptor Virgilii nostrip. 74. 135. In libro de omnium artium virtute ibidem. Scribit ad Virgilium nostrum p. 75. Ρrimus auctor scindendi phona p. 3οO. Historiam belli mithridatici enarrat p. Io 7. I rium Iulianorum, quos habuit praeceptores, libros arte notaria descripsit p. 127.

APRI SCRIPTORES P. 87. AFRICA Us Auc a quidam p. 3o. AFRORUM SCHOLAE P. 72. Is6.

ALEXANDER p. IO3. Alexander Virgilii inter Desvud Seroium ad aen. VIII. 33ο. IANDREAs P. 9 a. AndreM Orator citatur otiam ab Al-

22쪽

elmo p. 5a I. Andreae oraιoris carmen Extat. Vide coli. Pisaur. T. VI, P. 276. DRi Nus in solvendis problematibus eruditus p. 39. Asomnus gallus christianus contra gentes scribens p. 32. ANommus poeta p. 94, ONYMus scriptor p. IO. I 39. 147. ANoremus lacedaemonicus in libro phalangis p. 43. Neque enim lacedaemonicus ridetur nomen

ANONYrius poeta Alexandri macedonis viventis laudator p. II 8. AnisTOTELEs P. I I 3. ASPOSIUS P. 99. Fortasse Aspasius , cuius ori graphiam uidit in indice codicum tarrisianorum Mon auconius diar. itiat. P. 76. BALAAEITus nicomediensis , qui libros christianae legis e graeco vertit in latinum iubente Virgilio

nostro P. I 27.

BiENTIus in epistola p. 44. BREGANDus lugenicus p. 75. Coo iunior p. 26. 63. 64. Io I. IIO. 45. Rhetor elegantissimus p. IIo. Poeta p. I 46. CATONius africanus in epistola ad Bomanos de pace p. 55. CHROMAs historicus p. 6O. 63.

23쪽

p. Iέ. cicero noster p. 26. Ergo gesticantis uidetur. CORNELI Us rheginus nam rheginus investir mihi m-triam signiscare non γο- vir eloquens, graecae et hebraicae linguae promptissimus interpres p. 33. 39. Donati , Donis , et Virgilii nostri praeceptor ibid. Librum elegantissimum edidit de verbi statu p. 4O.

CUMINUs grammaticus P. I 26; si sania lectio est. Don p. 26. I 33. DONATus p. 26. Iuliani filius, rhetor et grammaticus,

postea fidelis presbyter p. 38. Frater Donati iunioris p. 37. III. nos1ris Iuliani filius , frater Donis , condiscipulus

Virgilii nostri p. 33.

vos us iunior , Virgilii nostri discipulus p. m. 118. Confudit doctrinam de coniunctione p. 8 . Municeps Iulii Germani p. D 9.

DONATUS Senex p. 57. 72. IO6. I I9. In quodam carmine P. 23. DONATus troianus , Romuli aequalis , qui mille annos vixit , et innumerabilia opuscula reliquit p. ia 3. Fabi sum hunc erae Donatum, nemo non videt, quamquam eius dicta referuntuV. FABIANUS poeta P. 339. FAMicλ semina sapiens et scholastica p. 24.

24쪽

GALs Rius in immenso volumini de commentariis

creati saeculi p. 77.

38. 39. 42.56. 71. 75. 8 i. Aequalis Virgilii nostri p. 6. 94. In libro laudis clarorum rom. imperatorum et militum p. 55. In epistola ad Car

gilium i vel Virgilium, asianum p. 9 o. in laudi-

hus defunctorum P. I O 2.

GILBUNGUs veteranus quidam indus s vel potius itatus p. 2 3. G1LERius grammaticus Virgilii nostri aequalis , qui Virgilii asiani quinque volumina des statu regali ex graeco vertit in latinii in sermonem p. 55.

G1Li.IENUS in quadam epistola p. 31. GERGissus poeta in commentariis de sole luna astris et arcu caelesti P. II . GLENGUS grammaticus p. 22.33. 74. 99. In expositione de diis p. 9o. Pater Maximiani, qui suit aequalis Virgilii nostri. ibidem.

GRACCuus Orator. Vide ORATOR. CR ΜΜWici triginta in conventu p. O. GRATIANUS grammaticus P. 143.

GREGOR H duo grammatici p. 33. GREGOR US aegyptius , qui tria milia librorum de Graecorum historiis conscripsit p. 127.

HisTni Us hispanus historicus , a qualis ' irgilii nos

25쪽

XVII DE VIRGILIO

tri, immo magister, ut videtur, P. I 27. Num est A ethicus Ister P

inius fidem, ut puto, qui Histrius Virgilii nostri

magister P. II 7. ILLIANI tres , arabs , indus , africanus , PraeceptO- res Aeneae grammatici P. 127. ULI NUS grammaticus pater grammaticorum Donatiot Donis p. 33. iuraus doctor , Aneae est irgilii nostri coaetaneus P, 7O.lULIUS GERΜANDs diaconus , ad queIn opus suum Virgilius noster scribit p. I. Epistolographus p. 3. Sacrorum voluminum sagax inquisitor p. 6.LAPiDUs orator in Asia minore , Virgilii nostri aequalis , P. II 4.

psius f num idem Lapidus orator , qui scripsit XVII. epistolas interpretationum P. 4. ToΜius , condiscipulus Virgilii nostri , in carmine quereloso P. 23. LUCANUs iunior P. 77. IOI. IO3. 145. LUCIUs grammati CUS P. I O 2.

Lupus a thensis num atheniensis christianus grammaticus et poeta , Virgilii nostri aequalis , p.

49. II O.

26쪽

Μλλο sapiens , qui prope diluvium vixit p. 327. M aTu Lis svel Martialis Virgilii nostri avus, in arte grammatica diligentissimus p. I 28. NAEVIUS qui carmen in octo partes orationis edidit p. 79. Maeoti antiquioris obitum in Carma cis adnotat Hi Donymus in Chronico. Μ1xivi Areus Glengi grammatici filius , Virgilii nostri sodalis, p. 9O. Hunc Putta Cay mmum quae extant sub Maximiani nomine auctorem; qui quoniam gallus serat Confusus aliquaudo est ab in stritis cum Gallo Virgilii mici mantvani aequale , ita ut eius carmina Gallo tribuersentur. Maximiani nugas grammaticalas Mede puerorum mnibus exc terret , scripsit

suas Alexander de Villa Dei. Sed tamen hic' nugator Maximianus, recentior homo rectius creditur. mirignius hispaniensis grammati Us P. I 2.

ORATOR graecus i nisi est Gracchus orator p. 59.

ORIGENEs africanus ethnicus in volumine super statu hominis p. 41 . III. De Origene scriPtoro ethnico, Ammonii et Longini magistro, legatur Hariosius introd. ad hist. L. G. T. II.

u. 53. ossius grammatieu. p. 77, PLASTLs poeta P. 6 .PERI Culus grammaticuS P 77.

27쪽

κκcitus s Rheticius aut Rhemmius p. 3 r. REGULUS Cappadox grammaticus p. 45 - 46. SAGII.LIUS germanus Poeta in libello do mari et luna

shinon a quo Virgilii grammatici codex perscriptus p. 95.s mos pater Glengi in nigadis reginae canti O p. 23.s micius Ciceronis iunioris pater P. 24.

SCRIPTORES I,ΕPORI cI P. II u. I I 3.

SEDUL Us romanus grammaticus p. 45. 46. SERENUS cantor P. 44. SERVILIUS P. 2 3.

sui pici s cod. Sulpita irgilii nostri magistra p. t i 7. Mitato itinior igitur haec Numicia quum illa

quae scriρsit contra Domitianum. su FPΗΟΝΙΑs hebraeus p. 2 O. Locus citatus haud fo-gitur in Oulgato textu Pt Phetae. ITARQUINIUS Persa p. I. renENTi Us scholarcha p. 6. 22. 24. 27. 33. 39. 4O. 56. IO . IOS. I 3 l. IέO. In quarto dispositionum grammaticarum P. 28.

TERENT ius Terentii si lius p. 32. TERENMus Μarcillius in quodam voluminc ad titulum I. p. 53.

troiani discipulus , et Virgilii nostri magister p. 124. In quarto dispositionum in genesi in li-

28쪽

bro p. 23. In quinque voluminibus de statu re

gali p. 55.

vinCILius troianus , seu troianae scholae doctor p. 26. IOI. Donati auditor p. I 24. Contra Romanos scribens p. 63; ad Aviceanum p. Io I. VO- lumina eius LXX. do ratione metri p. 124. epi Stola eius ad Virgilium asianum de verbi explicatione , ibidem. vlRGILI Us ne Scio qui S P. 9O, viisi ius poeta in laude Matronae uxoris suae P. III.

P. i5o Iga. Actius, Afranius , Astigius , Caper , Caesar , Cato , Cicero , Comminianus si Historia antiqua , Pacuvius, Plautus, Plinius Secundus , Sallustius , Terentius grammaticus iunior , Varro. . . Nunc si Virgilii nostri latinitatem consideremus , ea non solum plurimorum novitate vocabulorum , quae tamen indolis latinae sunt , legentes percellit, verum etiam celticis , ut puto , fran-

tinita .

29쪽

cicis vel quomodocumque borealibus, mysticis quoque , vel ut ipse irgilius loquitur , philosophicisci arcani studio cxcogitatis vocibus ad portentum abundat. Eius loquelae priscum aliquod indicium haud scio an apud ipsum Frontonem sit de seriis uisiensibus , ubi dimidiatis quandoque verbis utitur , vel iis certe i piae a vulgi usu recedunt. Quatuor latinitatis genera Isidorus orig. IX. I. nobis narraVerat, quorum POStremum mixtum appellavit. Terentius grammaticus si Virgilii nostri ferme aequalis fastidiri iam veterem sermonem , noVa ille Vel ba generari aiebat. ΙIisporicorum laminum auctor a me in hoc volumine editorum , itemque Allo ver-cellensis in polyptico , quod ego item in Sexto scriptorum veterum voluminis edidi, nunc plane nova , nunc turbata studioso , et arcana latinitatu loquuntur. Iamvero Virgilius noster P. 36. 99. IOO. duodecim statuit esse genera latinitatis ; idque facit p. 124 Virgilii asiani magistri sui verbis, qui librum

nobilem de duodecim latinitatibus scripserat , EO-que Semper Sermonis genere Utebatur P. II 6. Duodecim haec latinitatis genera agnoscit etiam praedictus liisporicorum laminum auctor ; ait enim p 433 : bis senos e loro oechros qui armonicam ω- Cerant Palatiam , qui totus locus ob eruditionem huiusmodi considerandus est. Nuper vero dum qilin-

si Apud Gainstedum grammaticum in s. P. 15 .

30쪽

liam virgilianae epitomes caput , in quo mirus est tractus de liis duodecim latinitatis generibus typis committerem , sane plurimum aestuabam , quia scriptura codicis neapolitani tam est corrupta , ut nullum sere sensum probabilem extundere pos

sem.

8. Ecce autem laboranti milii suppetias insperatas tulit codex romanus saeculi , ut puto , undecimi in angelica ΡΡ. Augustinianornm bibliotheca conservatus, qui inter cetera opuscula , Virgilii qumque nostri fragmentum exhibet, quod ex eius ter quina epitome a nescio quo eclogario detractum fuit. Rei notitiam cl. V. Faustino Areuato debeo , qui iupraestante sua Sedulii editione append. V. p. 426. et de codice loquitur , et breve illud fragmentum fideliter recitat. Ego vero angelicum codicem meis oculis lustrans, reapse hanc gemmulam decimo loco inter alia opuscula aspexi. Sic ergo eclogarius. Incipiunt γὰοmae Virgilii Maronis. Latinus , a quo latinitas. Hic Oir magnus fuit et ρotens belli Νregiis temporibus. Breviatus hic Iocus ex primo epitomes capite p. 93. desumptus fuit. Sequitur in angelico codice . Latinitatis genera sine duodecim. Prima latinitias usitatri. Secunda aSena etc. quae pertinent ad epitomes caput quintum p. I 24- I 27.

usque ad verba initiato Dei alii. Ibi quippe desinit fragmentum Virgilii angelicum, inter aliena scripta Conclusum: praecedit enim carmen super Prosperi

SEARCH

MENU NAVIGATION