장음표시 사용
91쪽
riirantur, nec inter ea,quae simplicette non existunt, Objecta a men omnipotentiae divinae fieri possunt, ulli dantur gradus s)si Ens antequam misteret, haberet vel habere posset Veram alem, possitivam ac intrinsecam existendi potentiam .ab ea potentia vel actus exiitentiae unico saltem molamento posset avelli atque separari postea, quando per eam potentiam existeret, aut inter illius potentiam &existendi actum intercederet realis distinctio aut non in priori casu non persuam sed per potentiam aliena cauta extrinseca existeret vel causia esset siuiipsius:in posteriori
autem si nulla inter potentiam existendi laetum existentiae intercederet realis distinctio, itidem fuisset causa sui ipsius atouesiis extitisset, simul non extitisset extitisset quoniam sibi existentiam contulisset , non extitisset, quoniam existentia ipsi primum erat conferenda. Unde si daretur hujusmodi Fns, ouod realem positivam ac intrinsecam existendi liaberet potentiam ista potentia existendi ipsius essentiam vel constitueret vel constitutam consequeretur , si autem ista potentia ipsius essentiam vel constitueret,vel constitutaconsequeretur, auemadmodumjam demonstratum est, ab ista potentia acto neutiquam possit sejunoi,(ut adeo a comuni Philosophorti regula haec pontiva realis ac intrinseca existendi potentia sit excipienda sed illa potemtia vi intrinseca existeret, va existere huic Enti esset essentiale essentia ipsius vel constitueret vel constituta consequeretur,accuessentiae rerii sint aeternae ac intutabiles impos bile sit praedicatum essentiale rei cum re, cujus est praedicatum,ncia esse aut fuisse
ab aeterno connexum, fuisset enim Ens hoc modo eodem momento,quod eodem momento non fuisset manifestum est hujusmodi Ens, quod habet realem positivam ac intrinsecam existendi potentiam, non tantum extitisse ab aeterno, sed ab te no ita extitisse,ut non potuerit non-existere ab aeterno, sed per suam potentiam atque a sei independens a DEO extitisse,
nunquam posse non-existere,& durationem ipsius esse interminabilem existentiae totam simul Cperfectam possessicaeem, imo ut paucis me absolvam, non esse creaturam, sed DEum Ter Optimum Maximum . e. abs. Quae ultinua ratio quam- via tantum habeat ponderis, ut non modo creaturam an-
92쪽
HOtequam extiterit, non habuisse existendi potetaliam deditiam eandem neque in primo momento, quo existere incipitan que in reliquis insequentibus momentis eam posse sustinere
sole clarius demonstret, tamen ex abundanti hanc rationem ad lingulos satus creaturarum applicare non videtur ab instituto meo esse alienum. Non autem gaudet creatura hac reali ac positiva existendi potentia in primo momento, ouo existere incipit propterea,quod cum Omnis e istenui potentia realis positiva ac intrins eca vi sui ipsius ex at,nec alcem per unicii moinen
tum existentia possit destitui, si hoc modo in primo momento hanc realem positivam existendi habuisset potentiam statim in primo momento vi fiat ipsius Intrinseca extitis hi, atque sic cum creata esset ab alto,non tamen ab alio creata esset sed potius veram in sernetipsam exercuisset causalitatem, atoue adeo in sensita amrmante a se extitisset q. e. a. Nec magis post primum existentia momentum angusta sertuna atque tenuis creaturae conditio hanc reaIem positivam atque intrinsecam existendi capit potentiam, quia in primo existentiae momento ravaruit, ac plane eodem naodo respectu secundi montenti se habet ac respecti primi est liabuit cum enim in primo momento nulla realii, positiva atque intrinseca ipsi inesset potentia existendi, quantum in ipsi erat, statim post elapsum anc indivisibile primum evanuisset, nisi dextra omnipotentiae divi nae eundem influxum, quo extra nihil constituebatur, contis nuando ruituram sustentasset Non itaque maior virtus resio et secundi momenti ipsi potest tribui, quam respecti primi
non Ens habet ad existendum. Praeterei, si in subsequenti momento hac exornaretur potentia,illa vel ipsi Enti,ut sitio Subjecto per modum accidentis deberet inhaerere, vel ipsius Substantiam alit essentiam aut constituere aut consequi in prioricata nihil magis absurdum atque a ratione alienum potest e cogitaris Quam eam rem, quae ab Ente suci quod afficit , in fieri , esse Woperari dependet, Ente sitio natura ad minimum est posterior essentiam non constituit, constitutam non conse 'quitur, in qua quidem Ens potest existere, illa autem non
93쪽
sin eo ceu sitio Subjecto existere potest, sed mi subiere indiget i lentia qua sustentetur Enstac sis conter Vari atque ita le-s u sui ipsius verae causae ratiociem habere. Ead D Argu- ir cum inveniret, siquident potentia substantialis CX-
rentia distinctym ac notentiae ceu sui e tosuo in si ita compleri deberet. Non autem potentiam sublidi et
leni existendi ab actu existentiae non distinctam ipsi posse turbuli et ac prolixe iam prohatum est. Cum itaque imbecilllat i si turarum in existendo plane repugnet,ut vel unico na et in rito et positiva ac intriplaca existendi potentia possint mere man estum tu est, nec ab ullo sane mentis homi-
mentis Primo tamen excepto dimittente ausi superiori aqua
et esse radeunt, suum influxum ad nilulum pollinx OEO 2
'pi mi, alias communiter Philosoohi in demotastranda hic Tturarum non tantum inieri, sed etiam misi e depen
dentia plane alio modo se rubi 'rum m
t se notest approbares ne etiam suos Auctoles CXlla eprehenso rum constituit Provocant enim ad eminem Iam omnipotentiae divinae,ctii cum nilullit subduc Idum quod con- monis repognantiam non involvat annilallari autem crea ram non init, et re annihilata non posse autem Ens annihilari petraetionem 1 Ttiv ii, quia positiva actio tensit adesse,pon VOCretestationem vel omissionem actionis vel influx Us rem suS-
sionem Ens existentiam possit perdeme, necesse esse, ut ab istom dependerit, qui nihil aliud sit quam influxus divinus, tuo ut creat ara existentiam Jaati erit, tuin sine illo, non posse tueri Qtio sane pacti orsineta naturaei mutabilem planeinvertunt(loquor autem de Piuloso plus bu qua Philosophis nonnisi ex lumine naturae nilulatio Possibilis innotescit ac dependentiam creaturarum per annihilari-Li neITI
94쪽
68onem pollibilem , quae 'sterior priorem causiam virtualiter causanteii agnosci praenausam per conclusionen tum terminum per asse stionem vi medii termini demota an
Cbare atqueeX ignotioribus notiora colliae eo et bus si ulterius instes probationem minori, c d 'temere progres' esse videbis, ut aut obmutela re aut ouod eodem recisit, terminos Philosophiae transire ae h ri
Calcialiam, ae eam elle creaturarunt omnium tenuitatdina liat trinleca epenaeat. Ubi autem existenti Entis alicuius a Panta
gaudet potentia reali positiva ac noli, 'u' 'h
modi causi potentiam realem positivam acinthinc respecta sui ipsis,quanquam so lassis nemo de mi a Aet
95쪽
potentia, ibi non tantumodo dari potest esse his ab is asotentia;
dependens,sed etiam causalitas sive actus e sua potentia emanans, per quem id, quod causa esse potest actu constituitur causa imo ista causalitas necessario natura teri runta actionis praecedere musiani3 suam perficere debetiquoniam alias impossidite est,ut ab ea possit effectus produci.Qui causandiactus vel a potentia sua est di-Ilinctus, eiq; ut accidens suo Subjecto inhaeret, vel etiam essentia ae potentiae ingreditur, ab ea tantumodo in signo rationis non
vero reapse diiunctus quorum prior agendi modus increaturas
cadit, ponerior vero Ter optimo Maximo peculiaris acyroorius est ac eo ut nullam creaturam in ejus sitaetatem possit admittere. Quando ergo in creatura aliqua existendi potentia qua Entis actaquata esse causa pomit, daretur , non sufficeret, ut ista potentia vere ictu existeret, sed requireretur insuper,ut actus causandi sive axis alitas esset ipsius existentia, atque adeo creatura sua ipsius intrinseca reali ac positiva existendi potemtia existeret quod impossibile esse sole clarius est demonstratum.
Non posse autem operationem cauta non-Enti existentiam largientis quicquam praeter existentia causae ipsius esse manifestum est indet, quod Terminus causialitatis in creatione est existentia, quae non in aliqua potentia passiva latere potest sed tota a sua causa dependet, rex ipsius potentia quasi emuit cum autem effectus nulla plane existendi gaudens potentia existentia a sua causa non possit accipere,nisi ea actu causendi, quo virtutem
suam exseri contineatur,(quemadmodum enim plane repugnatrem aliquam existere, quae cistendi aectu destituatur, sic non minus impossihil est , eam ad existentiae actum et evari nisi ejusmodi causalitate quae est existentia palam est , si Entis alicujus causalitas non ipsius sit existentia, sed quidam actus inferior vel modus indigens sui subjecti, qua iustentetur, existentia, nec quod ipse non possideat, beneficio ipsius Enti simpliciter non- existenti possit conferri; nihil huiusmodi actu posse
enihilo produci ac ubi terminus actionis est existentia,ibi operationem debere esse existentiam, nec aliter non-Ens a sua causa nisi illud acti existentiae afficiendo posse actuari. Si ergo hujusmodi causae, quae aliquid enihilo producit, operatio causa-
96쪽
litas, actus causandi nihil alluc esse potest, quam sua ipsius
VXlitentia, qua extra nihilum constituitur, cis actus ex ipsi us potentia fluit: ab ea tamen non nisi ratione distinctus non potet vocari in dubium, quin limusmodi causa per suam veram realem positivam ac intrinsecam existat existefidi potentiam ,
adeoque evidens est, eam non posse non existere, sed eXistere, quoniam ipsitus naturam aut constituit, aut constitutam comtequitur, pli,si essentiale. Cum ergo jam probatum sit, actum existentiae non esse creaturae essentialem,i vero influxus,quo Nihil actuatur, a nulla cause procedere possit, nisi cujus natura existere vel ingrediatur vel consequatur,invicta stat conclusio nulla creaturam posse a Deo per absolutam omnipotentiam elevari, ut ii causia creationis vel principalis vel instrumentalis quid quod etiam quod in existendo a nemine dependet, cum agere lit i-plius eXistere, nec a quoquam in agendo possit dependere q. v d Atque his argumentis, quae pro ingenioli mei tenuitate Lectoris accurat judicio subjeci, etiam saac in parte creaturae luperbiaim ultra modum sese sterentis nimiosque spiritus sibi lumentis in ordinem si redactam; ipsiusque potentiam certis limitibus ac terminis, quos excedere nequeat, esse conclusam omnisa mihi habeo persuasum nec puto quenquam sumtur in , qui non examinatis rationum harum ponderibus in eandem veritatem amice a necum consipiret, ac fateatur
tritam actionis hujus , quare nihilo aliquid producitur ,
este etyinentiam , ut in exiguas ac finitas creaturarum vires sive principalis sive instrumenta is causae munere
fungentium non cadat, ac proinde soli relinquendam esse illi,