장음표시 사용
21쪽
nm malorum4 Asiaticum , qui hominum
cit externo corpore vestitorum. Mundus autem Agiluthicus ei omnium ut nobi I sit musit a b maximus tantum unus, etiamsi sub decem emanationum numero a
Hebrieisdistinguatur, quarum tamen emanationum distinctio tantum modalis est, non ellentialis Mundi autem Bria i Je-etiratici Asiatici numero dc militudine quoad nos sane infiniti simia innumerabiles. Quia ce te , ut a me supra dictum est DEUS continuo Creator est 'attributum enim Creatoris est illi essentiale ideo
novos continuo mundos creatis in aetcr-
num quoque creabit, ex illis denique novis mundis cieatis, novi quoque alii mundi oriuntur egiratici, Asiatici. Et ideo vere a Salomone dictum fuit , non posse nos exquirere principium aut finem petis
EI. Vere etiam alibi dictum est, quod
non est invenire magnalia in I. s. Mundus porro eZ iraticus , ex tro mundus Asiaticus tanquam ex radice tui prosiliit , totum mundum Asiaticum radiis suis essentialibus, vitalibus ubique permeat , pervadit, penetrat. Mundus quoque Briaticine mundum totum egi rati cum V Asiaticum ubique suis radiis essen. italibus vitalibus perfundit Et deniquoi indus at uicus omnes tres inferiores mundos radiis quoque suis est enitalibus cxualibus non tantum persundit, permeat, e pet
22쪽
&penetrat, sed sinu quoque suo , ut mater prolem, quam inti in complectitur. Et sic quidem omnes hi quatuor mundi, sibi invicem quam inti mei e sentes sunt, ita
tamen ut tertius quarto , secundus tertio deprimus secundo subtilior e spiritualior sit. consequenter magis penetrans de petiim
6. Ex supra dictis clare liquet animarum
omnium humanarum, antequam in corpora haec rasiam terrestria pervenerunt, pia exist entia. Nihil enim quod proprie creatur, est mundi hujus visibilis , qui lactionis est , anima alitem proprie creatur, ideo non suam habet ori mnem aut existentiam primam in hoc mundo visibili, sed in mundo Creationis primo extitit,deinde ex mundo creationis in mundum formationis, d tandem e mundo formationis in mundum hunc factionis, omnium postremo descendit. 7. Ad mundum vero hunc Asiaticum dc visibilem quod attinet, ortum suum Ἀ-riginem habet ex mundo JeZiratico , propter magnum aliquem lapsum per divinae legis transgi essionem animarum in eo contemarum, qui lapsus animarum si nunquam suillet, mundus hic Asiaticus qui factionis est , nunquam extilisset. 48. Non tamen ipsae animae mundi e-2iratici in partes mundi liatici conversae sunt, utpote in pulverem ter e lapides, plantas' arbores, talis enim animarum
23쪽
conversio plane impossibilis est, sed corpora istarum animarum, ab ipsis animabus pςyRRimarum earum peccata ab ipsis quasi morte quadam separa a ta-em mutationem aut conversionem in partes mundi asiatici subierunt. 49. Recte igitur mundus hic Asiaticus olgo ina appellatur, sive locus cranium sepulchrorum, qui nempe nil aliud sere sit, quam masia quaedam, congeries cadaverum&corporum mortuorum, quae animae propter peccata sua in mundo egi ratico deposuere, Me posita tandem in talem Euporem, mortem&crassitiem, qualem
ER ς se Vator redemptor noster Jesu Christus . .postquam in carnem ein
nillet, in similitudine carnis peccati , cru- cifigendus erat in Golgotha, qui est locus cramum aut sepulchro rur , quo mundus hic Asiae' factionis typice significatur, ut D in ipso loco mortis ipsam mortem inceret , salvator noster Princet i , qui insa vita est, quod ut saceret divina Sapientia haec ridem ordinante. ipse in corpore carnis mori debebat, la morte demum resurgere in eodem , quot mortuus est , corpore, ut primitiae fiat resutaxccionis mortuorum corpore suo facto moriali 4 ificato ipse tandem banctorum corpora immortalia reddat Zel glorii ara, in quibuscum Christo in coe -
24쪽
lis in aeternum vivant in regnenr. L. Mundus ergo hicAliaticus retro convertendus est cla Peducendus in mundum Ieziraticum superiorem k optimum , ut partes ejus universae eadunentur animabus pristinis , ad quas olim pertinebant, ut sic tandem dc animae e corpora in hoc nuando tanquam in probatorio quodam multarum afflictionum d per pestionum puri licentur ab omni fece peccati & mortis, bc denique
indissolubili iunquam rumpenda amborum unione in aeterinum glorificentur.
l. Et tum quidem corpus naturale autant .nale convertetur in spirituale, quod Lbnge nobilius est, immo totus hic mundus materialis descrassus, ubi morsin stupor mi Ic regnant, piritualis vita . spiritu plenus enormabitur.53. Quae tamen magna: plane miranda rerum omnium vel etiam vilissimarum hujus mundi asiatici mutatio & conversio non simul si nec cito , sed per partes, . in variis aetatumi saeculorum succestionibus, secundum divinae sapientiae praedesti iratio
S . Saecula igitur mundorum , quoad Omnem intellectum humanum, ver innumerabilia sunt infinita, idque non tantum respectu furiirorum , quae futura sunt, scd respectu praeteritorum , quae praeterita sunt.
Due Quin e ipse mundus Asiaticus a pluribus ei te annotum saeculis, quam a nobis
25쪽
mortalibus numerari possit, olim extitit. 36. Mundus ergo hic assiaticus, in quo nos vivimus, in quam- plurimos mundos, supra quam intellectus mortalium assequi queat, veluti totum quoddam in suas partes distinguendus est. 37. Commodissime autem particulares illi mundi Asiatici, respecti annorum, quibus constant, distinguuntur. 38. Unusquisque vero mundus particu laris asiaticus anni constat septem mille
qui unam quasi septimanam constituunt
dies septem complectentem. 19. Mille enim anni sunt apud Dominum ut dies unus, d dies unus ut mille anni, ut habetur in Psalmo vo dc confirmatura Petro Apostoli, Epistola 2 36o. Septimum ero uniuscujusque Septimanae mundi millenium , istius mundi Sabbatum est. 6 i. Ergod hic quoque noster mundus annis constat septem mille, cu in quoque Septimum millenium mundi nostri et Sabbatum, aut abbatismus, prout habetur Heb: .it 6 a. Et hujus quidem musterii Sabbatum illud dierum, quod a DE, Iudaeis observata mandatum fuerat, est lupus aut figura , ejusdem quoque rei lupus est abba
tum annorum, mentium di hebdomadui
ollim Judaeis a DEO observari mandatum. 63. Quod vero annuatqui que quinqua -
26쪽
gesimus septem armorum hebdomadas complcctens , ubi laeus fuerat, in quo quis
que captivus libertati suae erat restituendus, in cuique redeundum erat ad propriam familiam, domum Scio sieitione ita hoc certe
cluinquaginta mille annos significat, qui p. septimanas mundorum complectitur. In anno igitur quinquagesimo millesimo sive in fine mundi septimi cujusque multa ammae salvandae sunt &DEO per Christum restituendae, quae in mundis aut septimanis antecedentibus salutem nondum obtinerent,
sed poenas ignis infernalis propter ne tanda sua scelera ustissimo Dari judicio luerent.
6 . Sunt enim quorum peccata in hoc mundo aut saeculo DEO propter Christum remittuntur cujusmodi sunt omnia. eccata ignorantiae et alia omnia, de quius homines sincere paeniteant; sunt Vero quorum peccata nec in hoc mundo , nec in futuro remittentur e tamen in aliquo tertio remissa erunt sunt denique , qui non remittuntur nisi in tiario, dc sic deinceps
usque ad septimum secundiim ustillim uin ta judicium , quin longe ultra septimum etiam a septuagesimum septimum
ita illesimum annum quorundam valde atrocium peccatorum remisitio deletenda esse videtur, hoc est , non nisi transactis undecim septimanis. Et talis fuisse peccator videtur Lamechus ille maturi qui de se ipso uxoribus suis praedicavit, dei quidem vindi
27쪽
eandum sore septuagesies septies, hoc est, ut videtur, annos 7 COO. De Caino vero' qui non ita malus erat septies vindicandum
hoc est, annos 7 COO totum nimirum tempus hujus mundi.
6 . Quod si ritu dies sit apud Dominum ut mille anni igitur secundum eandem rationem unus annus, hoc est, dies 36 s. erunt ut anni 36SOOo quae certe per Odus annorum 36SQQO magnum aliquc dseculum esse videtur mundos cilciter ueat et
complectens , intra quod spatium, quicquid fors an et humani generis hujus terrae ad DEUM est convertendum. 63. Non tamen propter hoc desinet esse
vitandus aliaticus, quia partes mundi asiatici continuo multiplicantur, propter multiplicationem continuam aliorum mundorum, nempe Ie Ziraticiac Briatici de quo dictum supra. 66, Qui igitur putant damnatorum Poe nasiore perpetuanda in omnem alternita--tem absque fine aliquo aut termino , multum errant' nimis indignas habent cooitationes circa DEUM, imo DEI natu- ram non rccte agnoscunt nec considerant
Ea enim est Dia natu i , ut sit ipse amor, secundum expres Johannis Apostoli verba quia denique natura i ta est immutabilis, ideo ori nes suas creaturas necessa rio amat, idque consta1Ver, immutabili
ter, nec quidquam pol est absolute odisse
28쪽
eorum , quae unquam creavit, inula amor est de ipsius in I natura , ideo, quicquid DEUS operatur aut facit ad Creaturas suas, etiam cum severissimc punit eas propter peccata , id omne ex amore procedit ; ma at exco D E UI Creaturas suas etiam inaxnscrrimo statu suo, quo possint existere dc ideo non potest illis non benefacere .sie tandem ex miseria illa seruere. Et ideo poe- arae omnes, quas ustissima DEI justitia dcxere tremenda infligit super peccatores, sunt vera divini amoris ad eosdem essecta signa , quarum omnium iras certissimus, est peccatorum istorum e peccatis e poenis Omnibus propter peccata inflictis redemptio liberatio, d tandem in just itiam de saniactitatem restitutiora glorificatio , quod ipsum clare a Johanne in Apocal ipsi confirmatur cap. S. v. qui ait, se in vilione sua Prophetica vidisse omnem creaturam in coelo S in terra cla subter terram c. collaudantem D E L M, dicentem benedictio,in honor, dc gloria potentia sedenti super Thronum agno in saecula saeculorum. Hoc idem etiam satis aperte declarat Apostolus Paulus Eph. I. O. Philip p. z. Q. Colosi . . D. 67. xij autem dum humanus aliquis Judex punit delinquentem , amare eum debet, huncque puniendi sitae in bi proponere, ut poena inflicta cedat punito in bonum, ut nactior cyadat ouanto mas is
29쪽
DEUM, quos punit amabit poenas tales unicuique delinquenti infiget, quibus tandem debitis . statutis cmporibus secun-chim optimam in sapientia in quisque I eccatore peccato miseria in justitiam αfelicitatem redeat aeternam.
68. Nec obstat quod vulg objicitur,
peccatum levissimum poenam moereri sempiternam maximam , quod sit contra DEUM, qui bonitas est infinita , quia enim DEUS bonitas est infinita, ideo voluntas remittendi peccatum tam necessaria est in Deo, quam voluntas puniendi ; deinde hoc late patet cum ex scriptura , tum ex multifaria experientiam observatione , DEUM non punire levissima & gravissima peccata in eodem gradi, sed leviora levius graviora gravius punire consuevit, propter infinitam suam justitiam, bonitatem, e sapientiam. Non ergo valet consequentia ab infinita tein summitate objecti , contra quod peccator ad infinitatem .summitatem poena alioquin levissimum peccatum
summe puniretur. D9. Quia ergo sunt gradus poenarum secundum gradus peccatorum,oc nullum peccatum secundum suam naturam infinitum est, ideo omnes poenae damnatorum, tam anges orum lapsorum, quam hominum si-mem habebunt, post longa quaedam tempo-Gaa DEO in stimia. ν
γ Q. Quo vero quisque longius habebat
30쪽
tempus peccandi, longius quoque habet
tempus p cenas a DEO propter peccata sustinendi. 7i Poenarum ero diversitas clate ex verbis Christi apparet, quosdam enim peccatores ait reos elIe Concilii , quosdam judicii, quosdam ignis gehennae, deinde quae- .dam peccata remittuntur in hoc seculo, quaedam vero neque in hoc seculo, nec proxime futuro , quae tamen in aliquo tertio aut . quarto lac remitti possunt. Illa quoquei verba Christi bene perpendenda sunt, mi 1-sos in carcerem non exilituros donec solverint ultimum quadrantem, ubi denique ait, tolerabilius fore in die Judicii Sodomae cGomorrhae quam generationi isti increduli Judaeorum. Porro, qui salvantur in sine hujus mundi, e qui non nisi in fine sequentis mundi, hoc est transactis qua tuordecim millibus annorum , pulchre sub
figura depingi enigmatice videtur Exod i a
mulier enim , quae masculum peperit, immunda fuit . dies ec die octavo masculus ille circumcidebatur, dies autem hic octavus glorificationem corporis mortali, transactis O OO. annis, hoc est , in principio
millenti octavi clare significat Quod lipuellam peperit, im iunda sui i dies. Per masculum significari videtur spiritualis nostra per Christum regeneratio , per pue iam vero, propria hominis justitia. Qui