장음표시 사용
81쪽
notulas quasdam conscripsit. Nam quo loco ait Pon tifex , Ad communem. maxime pudentium utilitatem, per dilectum filium Fratrem Ra'mundum, Capellanum o Pamitentiarium nostrum, illas in unum Volumen, resecatis superfluis, prouidimus redigendos adiecit ille : Interdumae utilibus ι quod de Triboniano dicitur, qui fuit Raν- mundo isto doctior. Equidem miratus sum non semel, homini fortasse non indocto tam ineptum ac puerile iudicium excidisse: adeo pauci sunt, qui veram ac solidam sapientiam pro merito aestimare norint. At quanto melius Henricus Gandauensis. Doctor
ille Sorbonae Parisiensis, ac Philosophus taculi sui
celeberrimus, commanique Academiae suffragio, DOCTOR soLEMNIs appellatus: Raymundus, m-quit, Iuris perit simus ad mandatum Domini Gregorii Compilator fuit illius Codicis , qui modo Iduum a
pellatur. II. Et Plati a in Gregorio IX. Raymund- Barcino- nensem, quo adiutore in compilando Libro Decretalium Gregorius usus est, ita quidam laudant, et i maiori com- mendatione commendatri nemo possit. Iic & Leander Albertus in eius Vita: Mymunias de Pennaserti Catalanus originem retulit in Aragonum Reges. Is postquam adoleuit,m μου est ad Gymnasium, mi scientiam hauriret s in quo tantum breui admodum tempore profecit, et i eά tempe nate
82쪽
APOLOGETICA DIssERTATIO. 63stite in Pontificio atque Imperatorio Iure inter Niros cla-' . .rissimos facile connumerari postset. Auamobrem ciues Bo-honienses, tanti miri famam exaudientes, publico sipendio ipsum ad docendum conduxise. Et tunita eius insigni doctrina, a Gregorio IX. Pontifice iussu est Epistola Pontificum, ac fonciliorum Decretales in Vnum corpus . redigrre , quod hactenus in usu habetur in Gymnaisis, styad amussim seruatur, prout dignosci potest in Prooemio ex eius nominis citatione ab eodem Pontifice. Fecit sty ipsum Pontifex Capessanum suum , Poenitentiariuis: quae diagnitas temporibus iliis nonnisi valde litteraris conferebatur. Additque Franciscus Diaous. cum anno M. CC.
XXXVIII. totius ordinis Praedicatorum Generalis electus esset, secundissimo Bononiensis abrum Academiae plausu acceptam esse electionem, & vi- 'sam quodammodo confirmari diuinitus , cum accumbentibus mensae Patribus, cuidam de more se cram lectionem auspicaturo, fortuito ea Ioelis verba occurrerent: Filῆ Sion exultate, ω utamini in D mino leo mestro, quia dedit vobis. D O CT O R E. M '
83쪽
CAPUT VII. ET VLTIMUM. Antistitum Iuris utriusque honores bonis artibus quaesitos, minime sugillandos esE
L Iamniam L . Ggi IL Mendosus Suidae locin de eius ignorantia, eqF 'δ- copio corrigendus. IIL Ciuilis Prudentia multum debet Triboniano. I V. Gratianus dr Ra mundin viri iuuares, o Prini. sum virorum amicitia nori.
E patiamur itaque tantorum virorum memoriam apud nos smescere, maneat in comperto, quod ostensurum me receperam, Antistitum Iuris utriusque i, nores bonis artibus quaesitos, minime sugillandos esse; imo vero poti, liberiorum Scriptorum censuras maiorum testimonio atque auctoritate. corriagendas. Tot in Iustinianum Imp. conuitisis & maledicentijs vel ipsus Alemanni calamum inhorruisse cum Procopium exscriberet, satis super Ne produnt loca si ibinde asteriscis notata, quae aliquando ille saeculi nostri Apelles, sed mansueti0ribus musis magis inclytus, Petrus Paulus Rubenius ex Codice Anglicano descripsit, & seruat etiamnum tanto parente dignissimus filius, Regi in Concilio sanctiori Bruxellae
84쪽
Bruxellae a Secretis. Legi, non sine horrore, impu-dkissimas lacunas, mera fropudia, infamem licentiam & malevolentiam redolentia, ut veritati Scriptoris detrahere possint tu re quam meritissimo. Hic tamen, si Superis placet, hic homo est, quo arbitro stet Iustinianus vel cadat. Nos contra Imperiali diademate Magistrum radiantem grati suspiciamus, quem numquam tenebras passurum β Sanctissimi Christi Vicarii, Ecclesiae Romanae P tifices, cultu
praecipuo dilexere; non id utique facturi,nili aliquos di magni Principis etiam in Religione errores quo- Procopium rum poenituisse illiam vetrisimile est in benigna Chri- έ, 9,0sestianae charitatis interpretatione molliri potius,quam . acerba increpatione exasperari debuisse iudicassent. Q sd etiam magis liquet ex Praefatione Sextae Synodi , quae Iustinianum beata quiete dignatur apud γ Nicephorum verbis eiuscemodi
γνομένου Κων-ντίνου ' Mandoquidem sinctae a 2 M. O Oecumenicae Srnodi duae, quae in imperante hac re
ligiosi urbe coacta sunt, altera quidem Iustiniani diuinae g. imemoriae temporibus , altera vero sub pia retardationis1mperatoris nostri constantiini, dcc. Additque Nicepho-
85쪽
- . DE I. V. ARCHITECTI Irus: Sed enim Acta quoque em Concit, cum mentis eiurfacienda est, ἀώ et, O αγίοις r- νανον λέγουαν , semper eum,
qm in Sancitas est, Justinianari dicunt. In quibus te μο- tam siue breuem annotationem inueni, quod Ioannes Gadcedonis filiis , cum fonstantinopobranae praeesset EG, clesiae, Alexi Comnem aetase, in ipse Dei Verbi Sapientiis
Templo quotannis magnifice memoria eius celebrarit,p pidi uniuersi concione ad rem Diuinam coiata. Idemoria
eius Ephesi quoque, in delubra discipuli eius qui supra
pectus Saluatoris recubuit, culta: quod delubrum ipse Iustinianus construxerat. In quacumque Nero iste demum apud Deum is homines Hi existimarione, tum quidem hunc etiam ob causam iliam sacrum Eutychium , atque alios plures throno expudisse aiunt. Ceterum moriturus, sicuti aeuus Constantinus Athanasii , ita re hiε Eutychii restitutionem in testamento Iustim successori suo mandauit. Equidem opino non autem decerno, propter alia imm egregie recte sina, i praestotem in Diuinum, Numen aemi latu nem, piamque in omnibus religionem, i ter ueniente quoque mirifico Dei Verbi Sapientiae Templ. vere, si quid tum in eo desideratum, id infinita Dei mia sericordia consectum iri. Agatho Summus Pontifex, supra memora tus, sua & centum vigintiquinque Episcoporum auctoritate succinctus, Epistola quae: in eadem Sexta
86쪽
synodo perlecta est, ita de Iustiniano pronuntiat annis quindecim supra centum ab eius morte: omnibus aenistitor verae .lostolicae Fidei, pia memoriae iustiniamu Mugustus, enim fidei rectitudo quantum pro 'ceia confessisne Deo placuit, tantum Remp. Christianam exastauit: in et sique ab omnisus otibus erus religiosa memoria Nemratione digna censetur: cuius fidei rectitudo per augusissima eii Edicta in toto orbe diffusa laudatur. Notestimὀnio, inquit Guinetus, retunditur stoli- 'dus indiligentium Scriptorum liuor, eius cineres' inanibus mendacijs sodientium. Sane quidem testatur ipsemet Iustinianus, se fuligines lucubrationum ebibisse, & pro diei luce in-
tempestam noctem saepissime usurpalbe, ut secundum id quod maxime societati hominum & iustitiae expediret, iura promulgaret, & sibi quodammodo vitam produceret: Omnes, inquit, mis dies' aes contingit cum omni lucubratione des cogitatione dege- re Iemper moυntibin ut aliquid rutile'placens ira ambis colgatoribus praebeatur. D non in mano vigilivi ducimus : sed in ei modi eaι. expendisus consita, pernoctantes im noctibus sub aequalitate dierum tentesi ut
nostri subiecti sub omni quiete consipant sebcitudine libe
rati. nobis in nometipsis pro omnibus cogitationem susci- .pientibuι. Per omnem namque curiositatem di inquisitio.
87쪽
nem subtilim discurrisin , ilia agere quarentes, quae utialitatem nostris subiectu introducemdo, omni eos onere liberent
. Id plane admirationem mouet, in Aula, in tam eminenti genere vitae, totius orbis plausu, bellicis. Oecupationibus, potuisse tantum Imperatorem in rebus sorensibus scriptis e sic esse. Studia quoque sua non celet mygnus ille Princeps eruditionis, scri- batque Lucilio suo: Polgus mihi per otium dita existpartem nomum fusis rumdis . I aco somno , sed succumbos ω oculos mussiastigatos cadentesque in opere detineo . Secesi non tantum ab hominibus, sed λ rebus: . oe primum a meis . Pinerorum negotium ago : ita aliqua, q- possvt prodasse, conseribo - Quae ad illa Sene Iu iri. -- cae verba iubiungit Lipsius, de nostro etiam Iusti-
F ' ω MLirit quis non amet pariter nobis sic na- tum ω occupatum t verba ea repete ω examna, quis 1 1 qμ- es: pudebis mel θ gere mel audire ealumniam imo Lib. 4. generis humani se amorem Voluptati, somno, visa do
p. m. traxit, quod nobis imperiaet. . . 'Annot. iis Quocirca desinant eruditi iureconsulti, Andreas
Alciatus, β Guillelmus Budaeus, γ alij que Iustinianum seum scribere indoctum ac plane rudem ; ω, 2,r mendosum Suidae locum, qui occasionem illis fecit J . errandi
88쪽
APOLOGETICA DIssERTATIO. Qerrandi ex Procopio corrigant.. Ac si non clementi, saltem minia atroci stylo Triboniani sui scripta dispungant; ius industria scientiam Iuris auidae morti eripuit. Frustra fabularum Scriptores allatrant, frustra tot vitiorum foedam caliginem eius viri d tibus ignorantia mendaci effuderunt. Facist nos me Eores, inquit Seneca, si cogitauer in quid aliquando nobis profuerit illi cui irascimur. - Non igitur dissimulemus, quod & Balduinus agnouit, iurisprudentiam nostram multum Trib niano debere, quem accusare non possumus, si Iustinianum ipsum, haud iniuri1 tantopere laudatum, liberare velimus: Nemo, inquit, existimet me PaMGaas, quibus nihil habeo antiquius , nihilque ex ilia. antiquitate relicti m esse sentio quod caere magis debemin, nuel re mede : non modo ingratus , sed , prope insanin essem, si id vesiem , praesertim cum eas Use doceam. Neque, opinor in folim cuiquam videbitur Legum interpolatio, cu Triboniano etiam mandata nominatim ab Imsiniano si 'nos multa exempla passim ostenderimus. Maledicentiae liuori unum , sed quod instar omnium esse possit, magni illius Culacij iudicium opponendum: Tribonianus, inquit, maximus sane fuit direconsultus haec laus ei eripi non potest, idque monstrant OMNES LEGES, quae ab eodem editae sunt sub nomine
89쪽
7o DE I. V. ARCHIT. APOLOG. DISSER
Iustiniani: nam puni ae sunt eruditionis, in 'rudentiae itimae s quamobrem sum omnibus Muctor, vi omnes Iu nisi i Γοnstitutiones perlegant diligenterque perscru
IV. . Ne ultra imperiti, ne mimis seseries, ne plagiarii audiant Gratianus 6c S. Rarmundus, viri illustres, α Principum ac Sanctissimorum hominum amicitia noti. Sileant Aristarclii, neque vi in suis ob lis mortuorum famam non sine sacrilegio sgant. Credamus nihil esse grato animo honestius: dc si
gratiam tantam referre non possumus, quantam debemus, habeamus tamen tantam, quammaximam animus capere potest.