Apologetica dissertatio de iuris vtriusque architectis, Iustiniano, Triboniano, Gratiano et S. Raymundo; auctore Ioanne Chifletio ..

발행: 1651년

분량: 94페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

Nouellassa

busmodis tutela finitur. Lib. 4. Va

rior. c. I .

put, ut habetur in Deuteronomio, supercilia & vngues amputare, ac sic illam habere in coniugio; pC-tuit suggerentibus Episcopis Constantinopolitanis Epiphanio & Menna,hominu P Ethnicorum sapientiam, in salutem generis humani, de ancilla atque captiua Israelitidem seu Christianam facere,& quidquid in cia mortuum erat, idololatriae, voluptatis, erroris, libidinum vel praecidere vel radere. Hinc muliebres & profanos funerum lest is conuertit in cantus sacros, & Praeficarum loco Psaltrias substituit. Hinc ab illo omissa omnia quae ad Sacra Gentilium pertinebant,quorum ius erat penes Collegium Pontificum, secundum ea quae Numa statuerat: hinc laudauit suorum temporum castitatem, reiecit veterum, si non Romanorum, ut voluit Raeuardus, at certe Graecorum & Lacedaemoniorum licentiam, qui aetatem ad nuptias idoneam ab inhonestis de obscoenis nudatorum corporum inspectionibus aestimabant. Et licet sortassis Iure Civili toleretur α coibcubinatus; quia tamen, ut β Marcellus ait, Coi cubina non habet honestatem ; primique Iuris praecepti apud viros bonos ea vis est, ut non mori ὁ quod liceat spectent, sed magis quod honestum est, omnes boni eam abominabuntur: idemque iuris erit apud illos de donationibus erga meretrices , quas Lex

quidem

52쪽

APOLOGETICA DISSERTATIO. 33 quidem omnino non prohibet, sed tamen iudicat esse inhonestas. 'Si quis pnaeterea miretur, Iustinianum qui toties II. se Christianuin, & sacrorum Canonum cultorem defensore que esse, Ritusque Paganorum damnareo profitetur β diuortia suis & anteriorum Principum, quas Codici suo inseruit, Constitutionibus admisisse; equidem non illud sentiam quod γ Alcia- CMh0liς , tus seu Legem istam Christi, qua coniunctos sepa-

rari vetuit, aliter primis saeculis intellectam Dilse sacrifieij, id enim confutauit δ Didacus Couarruvias Verum βFrane.

dicam potius cum Gudelino, diuortia, Vluras, On- Iustiniano.cubinatum , multaque eiusmodi, quae ex Legibus Ethnicorum inualuerant, nondum in Orbe Romano penitus tolli potuisse. Sustulerat dudum ζ Constantinus poenas coelibatus ; tollebant & posteriores Principes paulatim alia verae Religioni aduersantia : &

quae permittebant, existimandum est eos permitisSe, D 7- vel potius dissimulasse, non tam approbando quam i L. r. necessitate & statu Reipublicae hoc exigente, donec Nisissimo crescente quotidie Religione, consensuque populi Paganica ista evanuerunt. Ad rem facit monitum η Meuardi, ubi ait, Iustinianum Imp. eam dedisse Tribo-' niano in Prudentum Ees onsis digerendu auclaritatem,

i iliud omne quod Pande M inclusum est, ad sui tem-E poris

53쪽

3 DE I V. ARCHITECTI sporu rasionem accommodarι moluerit. de quo etiam audiendus Nicolaus Alemannus Praefatione ad Arcanam Procopi j Historiam. I. De partis, inquit, victori A Imperioque 'mano propagato nihil attinet dicere, clim sola modo reliqua isiorum memoria sit. Constitutiones autem ab eo sapientissime condit vel veterum Imperatorum Leges uno in codice ordine diHributae, invel antiquorum Sapientum Reu onsa ex immenis congerie, summa Iiudiorum secilitasse ac breuitate

digesta, vel haec eadem ad Insitutionu modum enucleata, eam Iustiniano gloriam pepererunt, qui undecim iam amplius hominum aetates eamdem quasi per ηηanm accoterint, foueripi, ω magis ac magis amplificauerint. IIcee

sane Incilius Iustiniano quidquam fuit quam mel hanc se

iam ob rem gloriae ac nominis laude reliquos omnes Romanos Principes insta se poneres cum illi pro suorum qui uefacinorum praestantia, in Romanά Rep. elut in Theatro, alius alio vel humiliore vel editiore loco titulos nomenque sibi statuisse videantur; ipse mero, qui manis Legibuae, suum praefixit, eminentissimum locum atque aeternum inuenerit. Auamobrem in tanto pubbici finoris applausis sinistri de eo rumores paene siluerunt, ac tanta gloriae ac

temporis diuturnitate omnis de illo ingrata memoria ex leuit. Exoleuit autem tum apud alios, tum apud eos prae

sertim, qui cum dies ioctesque sidui cum Iustiniano sint,

54쪽

APOLOGETICA DIS SERVATIO. 33

eam de idius temperantia, pietate, innocentia conceperunt animo opinionem, quae non rebvi ab eo gestis cadqκπι parum fortassis intendunt animum restondeat , sed quae latis ab eo Legibus conueniat s in quibus nihil fere est quod non ad absolutam virtutis normam scriptum inueniant,m quasi in imagine suis coloribus expre1sem contem a plentur . A sue ipsis quidem aliter de Iustiniano. sentire praestat, cuius commendiationem non minimum esse serum

nudiorum ornamentum putant.. od animo futurum

praesagiebat Nicolaus Alemannus, re ipsa suarum partium esse credidit Thomas Rivius Iu reconsultus Anglus, qui aduersus Procopium, post veras laudes in Iustinianum congestas,turpiter a seipso desciscentem, eiusque interpretem Alemannum calamum

stringens, Iustiniani Imp. defensionem ex professo suscepit. Faeti historiam Balthasar Bonifacius sic expressit Iin Epistola ad Dominicum Molinum, quem Neritatis asperiorem, obtrectationis , cadumniae depulsorem vocat. Et quod Nnum , inquit, maxime omnium sitienti meavere sol mortalium curiosa cupiaetas, mortuum Nidi ab inferis excitatum, nec vidi solum, sed hisce manibus co trectaui, fecique adeo mihi familiarem, it collutu etiam. capitibus, de rebus arcanis cosioqu amur , siue potius con fabulemur. Tu mihi, Domine, rediuiuum Procopium, eius, E ab inquam,

55쪽

36 DE I. V. ARCHITECTIS

inquam, Abini ολ hoc est, ut eius interpres de suo addit, orcanam Historiam quam ego δὴ eri se funditus, ω ad nihilum reuertisse, si modo quidquam fuit πmquam, extistimabam) integram, incolumem, ornatam, lainam, imὸ etiam cerussatam ω cadamistraram ostendu . Sed , aliud

portentum mirabilius onendis 3 immortadem, inquam, Lrram, homuncionis pugione tamquam Diomedis gladio con- fossvnu obtruncatum ω contrucidatum, Anglicanae cuiusdam necyomantiae miraculo vitae restitutum, de suis se hostibus vicisti, mortuumque de Nivis triumphare. Inter Iustiniani titulos, illum quoque legimus, quo se, cum de barbaris gentibus victis ac domitis nomina sibi ascisceret, non solum Gothicum , Uandalicum, sed etiam 4Aleman nicum appellabat. Pernegatum porro fuit a quibusdam, fuisse ab eo Principe Alemannos praetio superatis, o Te mano Imperio subiectos. At Uero ille Princeps, praeficius videlicet praeclarae admodum di memorabilis olim victoriae, quam Nel mortuus, iamque in atomos , fauilias retadactus, poa millesimum o centesimum annum relataruae erat, eo titulo etiam tum Nisus uti voluit. Planc demum Iustinianus Nere Alemannicuae nuncupatur, profligato Ah-

manno, elusique ceruise deiectz, qui se supra Augustos ere- xerat. Hamquam Nere non sua manu rem ipse confecit,

sed per Riuium Legatum suum, ipse tamen gessisse via

tur, cuius auJuciis gestum est besium. Et nonnullis interiectis,

56쪽

APOLOGETICA DISSERTUTIO. 37teriectis, quoriam ante meminimus. 'od autem, subdit, ad Procopium attinet, eiusque interpretem olemannum, ego neutrum laudare possum. Primὶn enim

Abia, filia Procopiana, putidum potius rabidi cuiusdam syllographi satyram, quam incorruptum rerum gestarum scriptoris monumentum esse pronuntio. Germanu he commentarius ille sit i an commentitius in adulterinus, mihi, mi verum fatear, nomdum satis liquet s re miror a Tmio non ei motam de flatu quaestionem: non enim minus inter ea rei litterariae certos legitimos Austores gnosci, quam fictoi ω supposititios explodi. Tum deinde Historiacas notas M lemanni, quamquam hominis miriusique sermonis intestigentissimi, di bonorum Auctorum assidua lectione doctissimi, eo no ne nequaquam laudauerim, quod tot Iustiniani dedecora ere an falso prodiderit. Certe si librum hunc scripsit Frocopius, ingratum infidum se Principi sim fuisse negare non potest, a quo per omnes dignitatum gradus ad summum in Romana Republica sonoris apicem sit prouectus: Metu vere de eo praedixissessu- uenam ideatur: Si fortuna volet fies de Rhetore Consili.

Nam de Rabmά, magistello Fraefectus Mernae Vrbis dictus ect Procopius a Caesare Iustinianos in quem modo 'tamquam fossi equus detracto faeno insolenter incurrit

o, furiose bacchatur. Ceterum ipse sibi fusique historiis

57쪽

38 'DEI. V. ARCHITECTIssidem abrogauit, cum huiuscemodi pulmodiam importunissime recantaret : omnem sinceri Scriptoris gloriam

quam sibi odis prioribus libris comparauerat , hisce inedi tis quae Mutinam semper ineditu permansissentio corrupit ac depudicauit. Cui sane 'el pueri, quos ille in arte ducendi erudiebat, istud Catonis obi cere potuissent: Laudaris quodcumq; palam, quodcumq; probaris,

Hoc cave ne rursus leuitatis crimine damnes.

At quo do tamdem damnat, quos paulo ante est use laudauerat, ac raritum non Superis inseruerat momodo, inquam , damnat φ quo pudore, quave impudentia φ non equidem lego Historicum, res iti gestae sunt enarrantem, sed inientissima voce declamatorem tragoedias excitantem. Si per alterius cuiu*ium cingit sciomantium reuixerit et quam Plutarchus, qui Herodotum scripto in eum libro non sine amarulentia damnauis malignitatis 3 multo acrius multo etiam iustius inuehetur in hunc Procopium, cuius profectis est heroica malignitas et nam quemadmodum Heroum minus definitur esse virtutis quaedam hyperboles ita huius consummatissima improbitas non inepteorsitan

improbitatis 'perbole dici potest . In summa sic fatuo, esse in hac, cuiuscumque illa sit Auctoris, rhyparographia

loquentiae satis, licentiae nimis, insolentiae plus nimio s multum linoris, plus odii, plurimum inficitiae s parum ordinis, minus facundiae, minimum iudicij, nihil memoria, minus . nihilo

58쪽

AΡΟLOGETICA DISSERTATIO. 39 nihilo sinceritatis . Atuorum tamen criminum non censeo Procopium temere condemnandum: fieri enim potuit, qui ab Aiquo non huius aetatis nebulone Hyseudo-anecdota in

fuerint confecta, ut nos aliquando, ' quadam caligine circumfusi, pro Iunone crassam nebulam amplectentes, inter nebulones cum ipse pariter huius scopiatatis constru

ctore numeraremur. ,

Atque haec Bonifacius pulchre, eleganter,ornate. Quid enim, nequidquam reclamante seu vero seu pseudo - Procopio, Iustinianum Imp. magnoperes aspiceremus, de quo etiam vita stincto S. Gregorium & S. Agathonem Romanos Pontifices honorifice locutos esse constat 3 cuius industriae & selicitudini debemus, quod praeclara illa veterum Iuris- prudentum & Legislatorum monumenta summo totius orbis bono habeamus concinnata ξ μ ns laude, inquit Franciscus Connanus, dignus esse videtur Iustinianus, hoc tam gloriose ..cam an audaci facto quisquallanti huic Commentariorum oluae primus securim in- Alioquin nempe futurum crat, ut desudati illi veterum labores egregij iam essent irriti: quorum nimiam prolixitatem, & inutilem dissonantiam, ut cum Paulo Diacono dicam , Iustinianus mirabilibreuitate correxit; cum antea tam vasta illotum mo

les esset, ut in arte tam longa perdiscenda, & vita

59쪽

4O DE I. V. ARCHITECTIS

tam breui, vel tria Nestoris saecula, vel naturam Phoenicis rediuiuam concedi oporteret'; aut certe metuendum Hret,ne redundans illa Scriptorum copia in desperationem studiosos pertraheret, aut vero ctiam in Odrum apud eos vocari posset. Ceterum ut

in macie plus sanguinis esse Physicis placet, ita in recisis antiquorum Legibus, apte tamen magmentatis, plus frugis, miniis laboris inuenitur. Vt merito ridendi sint,qui antiquata veterum Iu reconsultorum Responsa tam anxie requirunt, & non milis lugent quam AEgyptij quondam perditum Osirim numquam satis quaesitum lamentabantur. Hinc Bibliothecas omnα rimantur & inuestigant, sicubi nan- cisci Fragmenta Iureconsultorum amissa possint: non dissimiles quidem pueris, qui non admodstm citrant poma in coenis comedere, sed alijs comedentibus, analecta & cortices comedunt auidissime : aut ut quidam veterum, inuenis frumento,glandibus vesci malunt, in memoriam videlicet exoletae vetustatis;& hanc saginam dulcibus, sed parcis epulis praeferunt, nescij non plurimo cibo, sed salubeirimo homines iuuari. Iam si quid obscuri in toto Iure Cia uili repererint, aut duriusculum,uel quod humanum quidpiam sapiat, illico vociferantur, & uniuersum illud opus, diuinum ceteroquin, reijciunt ac damnant

60쪽

APOLOGETICA DISSERTATIO. Inant audaculi pariter ac ridiculi non minus forsan quam Anaxagoras, caelum omne ex lapidibus compositum asserens, quod Dimylo Principe unicus lapis e caelo cecidisset, sicuti ex Laertio eleganter pro tulit Stephanus Forcatulus. At quanto fuerat aequius uni atque alteri huiuscemodi errori,utilitatis contra immensitatem opponeret quae tanta profectὁ est, ut explosis veterum sanctionibus & praeceptionibus, &rursum optimis quibusque vulgatis talem se permutationem fecisse Iustinianus merito glorietur. 3 qualem apud Homerum Glaucus & Diomedes inter se fecisse memorantur:

' ium et ero astutus fuit noster Iustiniantu verba VI. sunt Balduini) qui, ut Frincipem patitur donare quan

tumlibet , sic di Principi priuatos libere in sine in uatiose donare posse statuit s absurdum esse iudicat, nol

eodem iure censeri imirumque donationis genus : hoc est,

siue Princeps donet, siue ipsi donetur. Euantum tamen intersit, facile quiseque intesigit.

Scio inustam optimo Principi, ut &eius Q stori Triboniano, auaritiae notam, quod Praefecturas vendiderit, quod demortuorum heredem se scripserit; sed auctore nimirum Procopio, qui & ab eodem

SEARCH

MENU NAVIGATION