장음표시 사용
21쪽
Sae 1Nnus Ex Tus: Quania interietas non es discursivus perris' cessarias rationes cista veritatem Articulorum Fidei scut intelis sis chanici, aut alicujus auerius, qui ι ad positiones antam , sauratur Writas articulorum in creduluat interum , qui ipsos credi Ora -- modiis auratione multum Uriget instructas, cum omnes homines dio sti non t, ad investigandum eritatem Articularum Fidei, o Sacrae Scriprura per necessarias rationes , scut mulieres. Quaest. I num. I. TERTIUM: Credere , inteluctui es appropriarum per supreinum objectum , ut perfidem veritatem illam attingere possin, quam demonstrariis attingere non potes, propter aliquod impedimentum , quod habet ratione subjecti, aut materiae. Quaest. I, num I.
QUARTUM: Theolagia es stantia propria, alioquin divina inrelligiabilitati esset iniuriarum, inquantum instructas humanus Trinitatem ἀνι- nam intelligere non posset secundum magnitudidem objecti, secundum magnitudinem ipsius intesticus. Et se deficiunt distina bonaasi magnia tuis, aternitas, potesas, d parte objecti supremi, Visa ne ιυus intecta s. inest. I , num a.
Qu1NTus : Miratus Dis Raymundus , quare consideraverit μω aer , O Filius de necessisse Spiritum Sanctam spirant, uiupra proh tum es cum Beatus Ioannes non dixerst, qui ab utroque procedit una Ra vndus ad principia sua Artis recurrit ad inissigandum de hoc vir rarem , fecundum modum suae Artis , per quem ma n Possunt amoria rates Sanctorum exponi o declarari, O cum rationibus necessariis con-
Etiam Lusius profitetur, quaest. I , se probare Trinitatem divinam, mon ratione Et quas is principiis Diae Arris , O quas. ao, ratione naturali , O idem profitetur de Incamatione, qua st T. Totus hic liber fundatur in hic Doctrina seu Arim.
a. Ex dictis, Tom. a. - 33, abundantsr constas sensium Rulli. dum asserit posse Fidei Μytaria demonorari, semperiotei VM esse. Fide is revelatione silpposita, sicut omnes Patres, iobores, q*os pro hac Sententia illic addi imus omnes enim, praeser i M. Augustiniis D. Cyrillus Alexandrinus, ac ax Anselmus , d cum
22쪽
ipsis Lulliis, ineuleant illud Isarae Nisi credideritis, non intelligeris tm necessitatem p suppositionis Fidei, dc possiuilitatem demonstrationis ipsa supposita, deducunt pro eo menim sumitur intellitigere ac demonstrariis cognoscere, seu clar , perspices, & absque dubietate percipere Unde cum haec Sententia in tot Scriptin aeta eretis, Sanctorumque Patrum placitis , undetur, prout ibi exposuimus nec obviet ulli Scripturae vel aliorum Theologicorum unda mentorum sensiti quia omnia, quae ab Autoribus adversis afferuntur , absque violentia intelligitorum de demonstrationes steriorum absque praesuppositione fidei vel revelationis ideo haec Sentem
tia censeri non potest erronea.
3. Haec ide' adduxi,quia in relataCensiua absolues dicitur erroneum,qubd, eris Fidei postmidemonstrari. Sanyjudico Laudatum iis rem praejudicio, ut solet, ductum, ex Directorio Eymerici confracto, videlicet Fbd Lullus senserit Μysteria absque praesuppositione Fidei vel revelatioisis posse demonstrari sub hoc sensu notam arroris inussisse; quiatamen soluse,in absque distinctione Censuram profert, quae pr0inde de Sententia Laeliana intelligi posset, notari debet ipsani propter praedicta non posse praefata Censura inuri Unde
Eximius Suareg, licε lib. I , de rinit. cap. et , num 3, X aliorum, ut videtur, relatione, dicat, Laelum sentiremysterium Trinitatis posse evidenti ratione demonstrari ab humano intellectu carente omni divina revelatione & ibi conclusione I , stalliat ut e tum de Fide seclusa omni revelatione divina impossibile esse per evidentem demonstrationem cognoscere in Deo esse plures personas tamen cap. Ia, num 8, refert Tenentes', supposita revelationρο tanti Μysterii, & firmi credulitate illius concepta posse per vires ingenii humani inveniri rationes demonstrativasmysterii; at eoruni Sententiam non censurat, licδ non amplectatur, im addit: mecfora Dis opini Ra undi Iulii, sed est antiquior illa , nam eam refer Durrendus I, s. i, quas. Et pro hac ditat Richardum de Sancto Victore Henrieum, Gexsbnem Eamdem etiamtulli Sm tentiam, quam explicuimus, phirimi Autores, licἡt impugnent, nulla tamen nota inurunt QVaque censet, eam non esse erroneam, Narcon etiam cum ipso. q. Praeterea, ut loco citato ostendimus, in hac scholastica quaestione potior dissicultas stat laps termino demonstratio; quia comuni'ter ab Autoribus Dialectica Aristoteliςti imbutis non alia agnoscitur demonstratio, quὲm ea, quam praescripsit Aristoteles, ex primis prin-
23쪽
cipiis causisque; at hi expilauinam d---tionem Mcipi pro te m. clara manifestatione ex quibuscinnque fundamentis certes, mesa 40gnitis in rebus Fidei quoad Deum ipsum solam valere
demonstrationem ab quali, non autem per causam; eamque ab ino m. dictam eatenus Valere, qualenta notum est, omnem persectionem,
quae est in creatura, modo persectiori debere esse in Deo; nec aliud. requiri ad demonstratio'em, quὶm conclusionem in sensu obvio cla-ὰ manifeste cognosci ob connexionem itisadibilem cum anteco denti , ex quo deducitur, licEt non habeatur omnimoda distin cognitio subje*i, praedicati conclusionis Habetur etiam demonstrati , licEt difficultatem ingerant objessiones, quae contra conclis sionem offeruntur; quia non omnis .monstrationum .videntia debet esse ita immediat per se eonvincens sicut quod triangula 'a habet tres angulos , quae est evidentia sensualis sed debet es evidentia mellectualis, quae Varios habet gradus, tum resiae βω- tellepos, tum respectu sundamentorum , quae evidenrum reddun conclusionem. s. Unde praecipuum undamemum ad hujusmodi demons, tine. Theologiva statuitur a Lullo consistere in ipsismet divinis persa ttionibus, quaa aliunde Fide certissima c0nstat esse in Deo , in potiri scriptura revolaras ipsae e nim divinae persectiones, seu attributa , quas in omnium sensu videnter cognoscimus esse in I- iunt m camenta Myrincipia , o quilam vi coni*xiosus jum .' dod cuntur demonstratisnec steriorum Fido prqua, Mimmisa dicuntur demopstrationes, quia ex propriis notu bus Dei perrisectionibus emuntur etiam quis, Fide praesupposita, ais turali vi intelledius inveniuntur; non autem dicuntur natu es, ut hutores collamunis Schola regulariter auximant, quia ex principia vula naturidite notis deducantur, vel ad erum Natarum t ram conformemur , di medio ii natiua oblato insistant=quoniam utiaepe metit Inuus, is in argumento ex matur ad Dium, . EMG cendat intelle rum creatarum naturam, non potest deamous irit, Deum comostere, quia Dei persem nuxim exces' trans e di omnmi cream a persectionem, ad quo F φής pso . monstrantiu , non in natiua tamqtiam medi id monsim ipsistudi ,
nec pure consoriniter ad ejus a dum essendi , , operandi minuri imitatui se secund in modum propriae vi persectionis considem
24쪽
tas aliique Doctores de mystctiis Filini propon i, non obstat quod
ab aliquibus tales non censessitur , Vel contra eas proponint obsecutiones, vel ipsas enervme eotiuntur, ut rar inullae actam ostendino non inquam obstat, qua etiam, licEt ab omnibus suppo tur posse aemonstrari Deum esse , in eoque esse providentiam , MIentiam suisque plura, ut immina talem: . . tamen ratioties:, quae consemuniter clegantur ad haec baeninnsae da possunt pati varias obje tiones ,- rationes: - ab liquitar emacissivo censentia , ab aliis in caces reputantur, ac sera massa est , quam aliquis conari non possit enervare. Unde esim sic. detur ratio, quae reveri, in se sit demonstrativa, tamen respectu alicia possit videri non esse demonstratiora propterea ab ae notaviiqua potest dihi , Lulli ratio nes. sicut alias, quas ballegat Sancta b Augustiis Anselmus,
ueras demonstationes , quamvi, aliq9 earum emaciam enervam
San pro inea daptu in is de itinare inessicaciam in rati nisus , - laudatis Doctorii u a Baesontur ad demonstratidam existentiam, & unitatem Dei, jusquemvidentiam , scientaini, imminabilirutem, Δ cc quisiui illis; quae ab ipsis exponuntur ad mantastanda fidei Μysteria. ; d stla est differentia , quod facilitis per eipiuntur rationesde Dei mistantia, unitate, providentia M. quanqquae asseruntur de Trinitate I carnatione , c quia in istis pra judicia ab intellestia contriata ex rem creatarum consideratione majorea apponunt obicem, rat eas penetret; at inspecto earum istamento , quod est ipsemet infinita Dei persectio, quae ex vi suae connexionis inseri conclusiones deductas , aequalis videtur essicacia; ipsemet Anselmus eadem energia dc tisfactione siti proprii intellata cωiatu manifestare trudi horum omnium vomatem citam ri arx in idem strationibus exisse α, -im is inmutabilitatis aliorumque attributorinan Dei quis Trinitatis , Incamationis diei se procedere per i ras, 'ti necesiarias rationes, quae manisset tam mis-ntiam tribi mi intellectui 8. Hoc minu-mbae inmit Scriptum, & exponiam ex eadem Patris icti Doctines . duri de Dei cognostibilitate loquuntur: videllae mihis divina 3 1hariae L Mis intellectu creat nequeunt penetrari, quia ad ea , ofici ex manissis ante, ob sui parvitatem non valet assurgere; a sequens hujus divinae revelationis ducatum, potest
eadem ipsa, quaim sananisestat ratione , o intelligentia percipere:
25쪽
nom deam totaliter ω compi ensive . nec divin metiendo vii nativa ratelligenst , -- prurit alendi juxta iugenii ac ninii Vindo sed aliqualiter, in pro moduis, quo Deus conteniplari potest in hac vita 1 creata intelligentia, & humiliter obsequendod ualui fideli, ac intra ejus in limites ingenii vires et rcendo Lita ut primo in F dei fi amento insistat, deinde ope hoc solis fund mento sationem, Mintelligenarum aedificodi quia juxta D. August.
Epist. aaa. Ut remis a Busdam rebus ti doctrinam salutarem parti nentibus, quia rancine nondum percipere vale- , sed aliquahao alebimus , fides praecedat rationem . quo cor maindatur, ut magna rationis capiat, Operferri secem, Aoc itaque rationis , Oideo rationabiliter dictum sper Prolinan dias credisseritis , nomismuletis; tili procus oubio discrevis sum. ., dedit e consilium , quo priis credamus, ut
id, quod credimus, intelisere is attas, M. D. Cyrillus Alexand. lib. q. tu Dan. cap. 4. Nam pose fidem cognitio sequitur , non illam antecedit, quemadmodum scriptum escis non credideritis non intelligetis: ac Moande sic Theologia, est Fbd de ipsa dicit Heni. Augustinus lib. im de Trin. lcap r. Scilicet, o Mes sal emihia 3 gnitur, nu-
' Quare, apud Petavium tom. I. Theolog Dogm in Pristogom cap. q. n. a. Clemens Alexandri lib. 7. Suomat pag. 26. Theol giam sic deseribit Cognitio est demonstratio firma eorum in per em accepimus, quae peπBoctrinam mmuni πεrfidem aedificatur, O ad hoc deducit , quod immutabile est O frientia comprehratidipotes. Et merit quidem, quia Catholici Patres ad hoo instillarum ut ea, quae fide credimus , manifestarent, edtim ea colligendo ex variis Scripturae locis, lanteriorum Patrum do ina . sed etiam omnigena ratione, ut sciontis haberent eorum, quae per fidem acceperant: nedum ut unusquisque eadem intellectu contemplaretur; sed etiam ut alios solidε instrueret in eoriundem intelligentia; quamvis in hujusmodi ratiociniis ad creatura excurrerent, quarum persectiones justissimo titulo Deo adscribebant, maxim tamen ex ipsis Dei persectionibus suos instruebant disturius, sicut & responsiones
ad Haereticorum argumenta , ut in eoruni scriptis observari orest. Io. Non me latet, hujusmodi disturius ab Aiatoribus nostrae Sententiae adversis haberi, ut meras persiaincines , non legitimas demonstrationes , at sic jam videmur versari in quaestione super voce demonstratiora quia has easdem persuasiones vocat Lullus demonstrationes, ut e licat ipse in lib. dei ν--- fidei νύ inariis scia
26쪽
o m. tom. q. pari. I lxubi inendens , qud veritates Fidei posisunt probui, sic num. q. disrurrit titherinis Iri, rem hacrae Seri M turae conamur quantia possia deisis e rationes ad prohandum is divinam Trinitatem , Qtiicarnationem . &c. Julientes mamis mentem dc in alae emaal et udum minam idem. Teiideo is ego qui sum verus Catholium, non intendo primare Araim uos
, negare nihil inu tur in re 'f'
27쪽
disturr Aut intendunt dicen , - ipsa - s nam Invr se. habilis, quis probabilis latae, Matianiis intum inuosum, vid is li- dfirmam immisiale, quod imi Deo. imis γω, no sit Deo . Mun hoei 1 nullus dinu adhaerere tali fidei, is quastes mum improbabilis quia iminis in is ,& φ e- ad Minoe , Fbd fit a Thou nec in non adhaerendo potest cotidemnari, udice, imba silereudo ea mutus, liliis saevit sonem Musu, ne- adhaerendo improbabustati, distata liniis vatisti is Autimenti dicere, quod ipst fides sit magis- bis probabilis, in se, sed sit pmbabise, quod sis a Deo; ἄ- hoe, casu, si est probabile liud sit a Deo, sequini qubd ipsa sit pro- is babilis ;- 11 est verum, qudd ipsa sit a Deo test vera ,-- , cessaria , oh Deus sit: siimma veritas , summa sapienti, quae is non iussit nec sellitur, vi ipse dicit, qud illa sit erro est veris., simum in e a est credendum ouilibet expeteto inciri scientia , si emistici magis evertissimo et sapientissinio in omnibus. Nec is possint dicere tertium, scilicet Fb ipsa fit pro habitis in se, sedis λω magis improbabile AEuhmu a bile ud st/1 Deo : timis enim Cathblica fides jubeat amare Deum-ωper omnia', ponatis divinas persecthnia is stiperlativo gradu perrectionis in extirpet,. vitia, inserendo virtutes in altiori gradu periectionis , qui possitis dari, per consequens iit bonat optima omne bonum sitis , Deo, tamquam h supremo Bono, necessarib sequitur,sub ips,
et 3 Poste a num insessit Fia. taria pes probari, Utelara solvitione , quam sobriecti es infidelium amitam Catholieti dicens risi ictuu noster Eelus, &nostra totalis intentio se omninois ireadesensionem Fidei, idcirco nos Μagis M. R. mundus Ilus
, d etiam an intias scripta sequintia colithid antiu fiditetit i videli ret, is quod aliqui rugis ei in Thebiogia a rugi, - testamur , quod M pureumque preposim objectio e mi Sucissimila laces Eeam Fidem is perint solvi per necessistias rationesqissare, intae tu eon βω-ias, i brum fatisam e in muri h sequi iv ,ri ibi Sancta. Catholica is Fides juxta eorum 4emmonium pessiae me in per neeessistas minis' tiones , vi hoc per modum inteli endi, iati lanitim per modumis credendi. Si quis autem dimisit, quis istae consem ntia , quam facimus , non attingat Veritateth, eo tu riatare, quM-p-cta
28쪽
is vitio ingvir in sit manis A quis principium sit prius peris summe insequens,in posterius per suum miscedens Fb iu, syllogismo minor propositio sit antecedetis, maior sit conse , quens , quod est impossibile is contra naturam intellemi ,,.
Moto subd in subsumpta probisione praetendit Ludus, qu sicut
consequens non potest in prius , qui antecedens , nee minor propositio antecedens ex quo oriatur major ut conse m a Ra nequit solvi Infidelium obiem per necessarias rationes , quin intelligatur
verit iner ipsam impugnata, quia nequitissendi'ubd aliqua veritas non sit impossibilis , ut praetendit objectio , quin intelligatur esse possibilis , cum prilis sit rem intelligere, quam ejus non impossibi . llitatem manises aret 'i . Unde num 4 ad idem ita discurrit: ,, si quis autem dixerit., quod objectiones, quae positat fieri contra fidem, possint solvi peris necessarias rationes in probationes, quae possim fieri pro fide . iri possint Banu per necessarias rationes dicimus qubd implicis com is tradictionem , quae non potest stare , quia duae conclusiones co 1 trariae circa idem non possim stare δε de hoc subsungimus hoc exemplum ibi m- est generatis , oi es etiam corruptio, sedan , Deo es generario; ergo in Deo est emptim qui autem intendit inas probare Per necessarias rationes Dbd in Deo non sit corriintio, i, ille non tantii debet tenere, quod generatio sit in Deo, sella
, bet necessari scire, Fbd generatio sit in Deo. Hoc idem potest , dici de istis maximis : Ubicum ue est principium , ibi est rempus , Ubicumque es productis , oi est succe ne agens agi cum, motu De nihilo niauissimvlium infinitum potes esse itum sui, non intinisit parricularia non potes inreuisere seipsum Nulla Viso a pores parere Nullum agens agit e instrumento eminum novum es, permetuabile ibicumque est priorisas ibi es posterioritas i uum a ens , quo est purus actus , est multiplicasum: mlium ens res mi, cere perfectum m m inreuigibile est inreMetam. Ubi sumptura, i, is es compositio mulius mortuus homo pores resuwere idem numem, , idem actu e Nullum corpus pores esse in pharibus locis in eod- -- ii pore mullum accidens potes esse Anes secto Nisa operatio potest, esse infinita In malae uate, es aremabiti multas alias maxum mas possumus invenire sed istas ponimus , quia qui istas potestis solVere per necessarias rationes , debet scire primitiva principia, i cum quibus si e praedictas maximas , ut sipra est signissatum;
ii sed qui assimant praedicta vilandunt quod ignorent quod Deus sit, Tom. III. C
29쪽
- quid Deus sit . Post aliqua interjecta, ut intelligatur quid se Demonstrario, ita videlicet, qubd non sit videb arctanda, ut sit com- muniter , concludit , Ergo redimus ad id, de quo prilis fuit sermo, , ωdicinuis qubd illi , qui docent praedicta, ostendunt quod igno- is rent, qubd Deus sit, inuid sit; nam quando est manifestum is probatum, Fbd sit Deus et quid sit, hoc est, quis sint ejus per is sectiones S dignitates, sequitur Fbd Articuli Christianae fidei nonis sol in sint magis probabiles , quis improbabiles, sed etiamsubdis sin veri, necessarii : quod probamus in pluribus nostris libris. i s. In hoc discursu praetendit Lullus, non posse simul stare qubdobiectiones contra fidem possint solvi per necessarias rationes, quod probationes veritatum fidei possint etiam solvi per necessarias .rationes ; quia simul demonstrarentur duae Conchisiones oppofitete,
quod esse nequit cim ex hoc ipso, quod Infidelium objectiones per
necessarias rationes solvantur , debet haberi intelligentia per neces.sariam rationem de Veritate Hei, quam impetit illa objectio , ut patet in exemplo adducto; nam nullus potest, solvendo illud argumentum, manifestare generationem , quae est in.Deo esse sine commptione , quin intelligat ipsam esse aeternam , infinitam ac summε persectam Lin quo solo suntari potest necessaria ratio ostendens ipsam esse sine corruptione Idem est de aliis Merroistarum maximis, quas
proponit tamquam in rerum natura notas , quae omnes impetunt,
rios fidei articulos; quia nisi intelligatur firma ratio, qua nituntur veritates Fidei , quas impugnant, non potest ostendi eas maximas in veritatibus Fidei non verificari; nisi enim quis intelligat Dei per sectiones. quibus Deus summ est Emm agit , non poterit ostendere , qud productio v. g. qua Deus Pater producit Filium, est sine successioneri quod quidem est , quia Pater est aeternus, ct immutabilis, ac aeteria, & immutabiliter producit, ae prolud nulla est ibi successio Inde concludit ullus, praesetos Averroistas docentes, quod Fides Catholica magis sit improbabilis quam probabilis, ignorare quod Deus sit,in quid Deus se videlicet , Fbd Deus siti nil bonus, magnus , aeterniis, dessi de atiis Dei dignitatibiam; cum autem demonsti enu Deum esse, ipsum esse infinit bonum, magnum , aeternum , c. quia in eisdem persectionibus Dei elucent
veritates Fidei, nedlim cognoscitur, obd Articuli Fidei sunt m gis probabiles qui, improbabiles , sed etiam quod fini veri is cessarii, quia videlicet connectuntur ein druinis persectionibus in ex eisdem ratiocinando deducuntur vis quidem est methodus, qua
30쪽
patres dc Doctores, stabilit1s Fidei veritatibus ex Scriptura, Tr ditione ac Sensu Ecclesiae, eas ex divinis persectionibus ostendendo explicarunt, Infidelium dissiparum objectiones ac proindesvalorationabiliter asseruit Lullus vincitatis Doctoribus, supposits Fide..in revelatione, posse Fidei Μysteria demonstrari. 16. San mirari sussicienter non possim , qud aliqui Autores adeo conmoveantur ex Doctrina Lulli docentis,anodo praedicto posse Fidei Μytaria demonstrari ratione naturali, clim hoc idem expresse doceat D. Thomas quodL . art. 8 dicen Ddd si disputet The
logus cum illis , qui nullam autorisarem recipiunt, Oportet, ad eas convincendos , ad rationes naturales confugere. Si ergo Infideles possimi per rationes naturales convinci de rebus Fidei, possis ista demons trari, clina hujusmodi intellectus nisi demonstratione non convincantur. Si autem hujusmodi ratio naturalis valet conti tales Infideles, valebit etiam contra admittentes autoritatem sacram; multb magiis proderit fidelibus , ut per rationes naturales convincantur , adeoque ipsis demonstrentur veritates Fidei, quas c edunt . prout ibi docet D. Thomas , praecipiens Db in Scholis Theologicis, ut inducantur auditores ad intellectum veritatis , oportet rationibus inniti, inrefigantibus eruatis radicem, scientibus scire , quomodo fit verum , quod dicitus nisi enim ita procedat Μagister , auditor niAil scientia Ainrellemis adquiret sed vacuus absoedet Atrationes icquirentes veriatatis radiceminicientes scire , ita ut per eas acquiratur scientia
non sunt nisi demonstrationes ;/ ibi agit D. Thomas de rationibus adducendis contra distincto ad autoritates biscursus ex eisdem deductos. Item ipse S. Doct. a. a. F. 3. art. . ad a. admissi assensum scientiae circa res , quas tenemur credereri lari. IV. ait Alio i, modo ratio himiana potest se habere ad volimrutem credentis co D sequenter. Clim enim Homo habet prq tam voluntatem ad cre, dendum, diligit veritatem creditam. & super ea excogitat Ἀ- plectitur si quas rationes ad hoc invenire potest in quantam ad hocis ratio humana non excludit meritum Fidei, sed est signum majoris, meriti; ad i. dicit quando autem homo habet voluntatem cre . , dendi ea, quae sunt Fides , excibi autoritate divina , itan si in habeat rationem demonstrativam ad aliquid eorum, puta ad hoc quod is est Deum esse, non propter hoc tollisur vel diminuitur meritum, Fidei,, Patet i que ex D Th'ma, ubd habens fidem potest ad res fidei rationes demonstrativas invenire,in eisdem potest Infudeles convincere mim est ipsissima Lulli Docthina. Unde videtur,