장음표시 사용
51쪽
quo dicitur principium generandi, irincipium inclinatum radi
nerationem Dunde subtilis Scotus in I. Dist. 3. M. unica , . Ad quesionem respondeo, num. o. vers. Ad an menta , astra Massa habu, ludo inter producensis productum est naturalis naturalitas is hujus habitudinis est ex parte naturalitatis ipsius profo qnus , quia, producit principio naturaliter inclinato , ad agendum is . Et vers. Alio modo dicitum, scrilhi Ibi commimiter conquarit ex parte, agentis inclis naturalis, seu serma naturalis, quae est princi', cipium generanai,& hoc modo videtur esse generatio in Divinis ,, Et propterea juxta omnes principium quo dicitur principium prodis,
uendi , sicut intellectus , principium intelligendi intellectionis, de
voluntas principium volendi voliticinis quae omnia aequivalenter sunt idem, ac id quod dicit Lusus. . Eundem loquendi modum habent Patres , qui ex Decimestate persectione divinae naturae ostendunt productionem in D qui apud Petavium, Theologic Dogmat tom. a. rae de Trinit. lib. s. cap. 6. . num. 8. Des sunt, O Dirinitatem ipsem, hoc es naturam sentiam Dei, non serium S infacundam esse fatuum, sedg nitati,ipraditam , O communicabiam Und Divus Athanasius oratia mereticos arguens, qui Patrem nihil aliud nisi opificem Gomditorem esse dicebant, neque genitabilis Decundaeque substantiae, sic
apud ipsum eosdem impugnat Quods non recunda est Adseruis D,
uina substantia , ut Elisolum, At tamquam lux non tuumnans , aut Fonssccus ; quomodo non eos pudet , cum procreatricam seriennam ilii tribuunt ac detracto eo , quo ecundum naturam est, non erubescuncia praefestrae , quod ex voluntate pendet. Et Divus Cyrillus Alexan. s. Thesauri pag. 37. Quare, qui Deum negat Patrem esse , is fecundis rem auferre d divina natura , ut Iam perfecta non*,s emeruiat vim rure careat: Notio ergo perfectionis facunditas es: Et 6 Theseu pag.
q7. Nam .ssultum est arbitrari, nihil ab humaseo instructu prodire, quia O Dominus hoc asserit , O res ipsa clamat : Quomodo non eris
absurdum, βψ remum inreuectum, qui Deus es , quique omnem inreue tum excedit, infoecundum opinari , aut generationem ipsius corporum μgibus subserereri prasertim, cum ipse noster inreuectus non corporani more generet ' Et idem s. Thesauri, pag. Aa apud Petam ibidem cap. 9.num. 8. Quid igitur obstat, quominus Dbsantia Patris, perfecta iam esset , id gigneret quod ex ipsa natum es, tamquam ipse comemum 'Non enim dici i d mus , Patris substantiam in tempore ad cum esse. Et num. Ol. explicat Peranti Cyrillimi Disi a. de Trinit. pag. 43 s.
52쪽
dicere , Patrem habere naturam genialem, hoc est, quin possit signere. Et Divus Dionysius, lib. de Divin. Νomin. cap. a. ait : Bonitas O ad benefaciendum suapte sponte procliris amor, qui in eo, quod excellenter bonum est , ante extitit, non sint ipsum infrecundum in se se aestirilem manere, sed eum movit , ut ad omnium productionem genitaliquddam in summὸ esset actaosium. σως quae verba, ut ait et
rius , Theol. Dogm tom. I. de Deo, lib. a. cap. 8. num. 6. intelliguntur de interiori propagatione Divinitatis. Haec omnia S plura alia , quae sunt adducta tom. a. cap. a. non possunt intelligi, nisi intelligatur natinum essentiam, bonitarem dcc Dei, exigere & requirere actum producendi. . Ι. Alius loquendi modus, quo utitur Lullus in textu primo relato , num. I. est, qubd natura divinas: habet ad producendum, hoc est, ad naturificandum , Deitas ad Deificandum, sicut creataeis turae at haec expressio quoad rem in omnium ore versatur, qui tenent divinam naturam esse principium quo Divinarum processi num, nam principium quo est ipsa virtus potentia agendi haec a
tem virtus & potentia se hine ad actum, ut intellectus ad intellia gendum,' voluntas ad volendum im suppositum agensio nisi ratione naturae, seu principii quo se habet ad producendum nihlletiam apud omnes magis in ore , qu m Fbd potentia generandi se habet ad generandum dc potentia spirandi ad spirandum ;/ subtialis Scotus in Dist. . qu. uniconum. . . QVers loquendo tunc, scribit Non distinguntur autem in Divinis productiones per mori dum naturae, voluntatis, nisi quia principium quo producensis producit aliter, aliter se habet ac productionem A produc- ., tum G ex dicti supra agnoscit in natura inclinationem in s bitudinem ad prodiictionem. Et ex Divo homa supra num. 8. Mi ducto , sicut essentia se habet ad esse , ita natiua se habet ad 'pe-
XXV. Quantlim ad comparationem , quam in citato eat insti- tuita ullus, videlicδt, Obdiat sensitiva se habet ad sentiendum,
ω ita divina natura ad naturificandum seu producendum et nota , dum est hujusmodi comparationes esse frequentissimas apud Patres, ut constat cit cap. a. om a d exempli gratia audiatur Divus Cyrillus Alex in Dan pag. y litti C, escens : Nam, cum omnia qua
generant, similis sibi aqualiaque ratione substantia producam , sola d rina natura minus se ipsa generabar; sed narum Patris nuruus vitiis susceptiva bona very, quaci nobis sunt, miles perfectius in eo, ut in
53쪽
misivo, d quo ad nos defluunt, qud in nobis sunt non erso minonem. Filium generedit, sed aqualem a consubstantiadem XXIII. Divus Augustinus in collatione cum Maximino Ariano
Episc. sive lib. I. contra ipsum, num. 4. ait: Quare verus Deus , Quia verus Dei Filius. Si enim animalibus dedit, ut non gene' is rent nisi quod sunt homo hominem generat, canis Canem, is Deus Deum non generat i , Et eadem iterum tractans Augustianiis lib. a. vel potitis , ut in editione nova, in lib. I. contra axiamin. cap. 6 ait: M Sexto loco, ut ejusdem naturae, cujus & Pateris est , ostenderem Filium , etiam mortalium foetus animalium im- , manitati vestri erroris objecia increpans cor vestrum , qui ejus-s dem naturae, cujus est Pater , negatis esse Deum Filium, quam, vis ver esse Filium no negatis istim Deus ipse dederit anim , libus hoc generare, quod ipsa sunt ubi non solis hominis ho-- minem, Vertim etiam canis canem filium nominavici non ad m, militudinem Dei, sed ad confusionem detrahentium Filio Dei;
s, qui ctim Videant corruptibiles mortalesque naturas habere anaen ,, naturae de suis parentibus unitatem , Filio Dei ver nolunt o a. Elere Communionem naturae unius habere de Patre clim sit in-- separabilis DPatre A incorruptibilis, aeternusque cum Prire----, Hic tu, ut appareret quam magna veritatis mole premereris, om-s, nino ad rem non respondisti sed , tanquam deficienti flatu anh s lares, reprehendendum me putasti, dicens , qudd tam Reda com-
, paratio , de Filio scilices hominis, sivi canis, in illam tantam im- , mensitatem produci non debuit. Hoc respondere est , an potitis, inopiam responsionis ostenderes Quasi ego proptere terrenarum, naturarum ista exempla produxerim , ut incorruptioni corrupti is nem , immortalita mortalitatem, invisibilibus visibilia, ariemis' temporalia , coaequarem ac non potilis, ut vos in magnis di sum, mis rebus errantes de rebus parvulis infimisque convincerem; qui, non videtis bonum, qud Creator sumis bonus dedit etiam e 1 tremis vili)-sque creaturis , ut 'tim lono aliud sint, quam est, ipse, hoc tamen generant quod sunt ipsis Nec attenditis , quid, mali dicatis, ut clim homines & canesin caetera hujusmodi h , beant filios exos, quos illis gignentibu creat veritas, non fit --, rus Dei Filius ipsa veritas is Et lib. a. cap. 6 ad hoc idem ait: , Quandoquidem creaturam omiptibilem cernitis, hoc quod ipsam est gignere foetum suum, di uiam Patrem omnipotentem credia
54쪽
is eis nmaelo nisi , nisi ejus degenerimis amo, gignere uicum XXIV. Quod tertio loco dicit Lullus in ext itiatis, mira, . est, Fb infinita Porsas Dei res producere infinitum. hie loquendi modus est frequentissimus apud omnes , nedum quoad prodiactionem ad extra: sed etiam quoad poductionem ad intra; sim enim Potestas ex usi d modo loquendi non intelligatur in quam quid per se subsistens, sed semper intelligatin esse potestas aluauiu&, piod per ipsam potestatem est potens, licEt ex modo loquendi
attribuatur posse potestati, intelligitur tamen propriamtribui pote ti, 'otestati tamquam rationi virtuti, qua potens potest quod Dequentius inamadvertitur, dum loquimin de omnipotentia Dei
ero creaturas, cui attribuitin posse creare, conservare, c. in pro-dinione ver ad intra, eo modo potestati attribuitur posse , sicut intellectui intelliure dc voluntati velle, clim tamen ita sit, ubdjuxta omnes, illi actus attribuuntur divino intellectui & voluntati,ficiat uiis divinis persectionibus acris proportionati, quamvis hoc non ita Dequenter contingat Unde divus Augustinus lib. 3. de Civitate Dei, cap. 3. sic Deum alloquitur : Edentia tua scit Oisiat commutabiliter, O scientia tua es O vult incommutabiliter , O voluntas tua scit, O mi in 'imutabiliter Divus Cyrillus Alexand lib. r. Hosau. cap. 7. ait Essentia es virtus generativa Dei. Divus Bon ventura in I. Dist. a. q. s. respondens ad objectionem est , Ad illud, , quod objicitur, qudd infinita virtus infinitate emanans producit in- is finita, dicendum, qui, divinae virtuti non convenit productio, nisi persecti deside non convenit ei productio alicujus infinitatis, nisi illius , quae stat cum summa persectione.... Ad ultimum, quod, objicitur, Fbd potentiae est se multiplicare, dicendum, qubd non, omni do multiplicare se est potentiae, sed persectesinultiplicare, se potentiae est, & convenit Deo.
XXV. Tandem in septimo extu dicit Lullus, quM essentia Filii
relata ad personam Filiis est genita , scut es ingenita relata ad pe smam Patri non autem, qubd absolui essentia sit genita aiynens , prout notare videtur laudatus Censor relatus num. I. quis hoc ex est negat Lussus in eodem extu, prout notavimus num.
Is QI6. dicens Nubd Pater absolues non generat sentiam qubdautem essentia relata ad Personam, Fbd idem est ac dicere essentia in Persma , ben dicatur senis & gignens , videtur ese, communi lo-ndi modus ;/ de hoc Putavius Theolog Dogm tom. a. lib.
55쪽
6. cap. o. a. num. I. sic scribit ad ea, quae de sapientia, vox, luatate, caeterisque, quae personis cummunia sunt tribus , exposui, in intecedentibus duobus capitibus multlim conducet praeiantis, disputatio, in qua sensus eorum inquiritur, quae ab Antiquis beni, mulio usurpata scimus mala sapientia , vel Senim , tum nata sa-
, pientia de sapientia , t simpliciter : Sapientia de sapienti , lamen, de lumine , et essentia de essentia. Sic enim artyr Ignatius Epist., 3 Essentiam sis substantiam genitam natamve dixi Gregorius, ΝVenus generationem essentio probavit HilariuS, naturae ex na- , tura gignenis nativitatem, nec non essentiae de essentia ; nativitatem, O naturam unigenitam, ex innascibili genitam essentia: Item Vita, Cinquit in libro de Synodis ad Anathematismum 4 his unigenias t , quae ex Patre Mnerata es, essentia intellem , ita smilitudinem, gentia ad essentiam significari connectitur. Tali confessione originis, sue inaescreta natura perfecta Nativitas esto quo enim in utroque, vita es , id in utroque Agnificatur essentia rat ira , quin generatur, ex ita , id est essentia, qua de essentia nascitur dum non didsimilist, nascitur, scutiat, quia ita , ex ita est, M. Sic Augustinus essen--, tiam de essentia dixit, & divinitatem Filii e natura Patris esse ma-
, rum. Et alibi id se ipso genuisse Patrem id quod est Fulgentius . . substantiam de substantia , item Filium essentialiter natum esse de, Patre, O naturam genitam Idalius Praefatione lib. contra arima , dum naturam de se Filium generiure. Anselmus Onologii cap. I. ,, Natam essentiam de Patris essentia Athanasius quoque ratione s.
, Essentiam essentia Patrem dixit. 6 Prosequitur Petavius num a. sic uilaus in loquendi, generibus, illud in primis tenendum e cum dicitur , nam sapien- , si de sapientia , vel lumen de lamine, vel essentia de essentia, falliis quosdam, qui ista vocabula significare personas existimant, quasi, ille sit sensus, persona illa, quae nata sapientia , id es Verbum is propria dicitur, nata , et genita es de ea Persena quae est ingenua, sapientia: Quod verum non puto, sed utrobiqu id quod est esse , tia, & absolut ad se dicitur , exprimi. Id enim ex Augustino, coli itur, qui eam Quaestionem caeteris accurati is ac subtilitis inse i lituit, culus loca illa, quae adduximus , praesertim δ septimo libro, de Trinitate, non obscuro significant sapientiam , quae Filio pro , pri tribuitur, dc nata dicitur ab essentia, nihil differre, nec mia, nas Patrissonvenire, quam Filio , utriusque salva propalint , is quam genitae Vel natae, cinnatae atque is enitae vocabula denao
56쪽
, trant f enim nata cinnata sapientia una proralis eademque s is pientia, hoc est essentia, quia tam essentia de essentia, quam sa-- is pientia de sapientia ab Augustino dicitur. Proind sapientia nonis hic precish Verbum est, sivε expressa sapientia, nisi clim nata vox is additur; sed perinde se habet, ac cum Deus de Re , aeterium, ex aeremo, bonus ex bono , lumen de lumine δε hujus generis, caeter dicuntur; quorum n monibus subest absolutum quippiam, , etsi personalas proprietates ex obliquo significentur. XXVII. Postea restri Petavius ex Concilio Toletano m. illam propositionem Voluntas genuit voluntatem scutsapsentia sapientiam, quam notavit Benedictus Papa, ejusque Mologiam , Iulian Tole
tano exaratam in concludit Belavius D, Quamobrem in istis loc , tionibus : Sapientia de sapientia , voluntas de voluntate , utrobique, secundam essentiam, non secundam proprietatem, nomina sise, muntur , Adducit subinde plura ex parente Anselino in Μonolog. cap. 43. opaeae in idem recidunt,in subjungit , In his omnibus liquet, , sapientiam,&essentiam ac reliqua, secundam naturam accipi, nec, Qtadesse, vel essentiam de essentia , vel sapientiam de sapientia , quis eamdem essentiamin sapientiam, quae est in Patre , com- , munieari Filio,in ejus fieri propriam, uti est Patris, non alienam,, . Similia repetit Petavius numis nemp per illas locutiones, non
propria, O ut dixi directi personas didicari, sed ipsum potita essentiam O naturam , im amen ut in Persona aliqua sub ens intelligatum; postea subjungit , Neque Verb, qui haec dicunt, aut ista, quae initio, capitis attuli, naturaro natura gignit, aut essentia de essentia nascia, rur, sic intelligendi simi , tanquam proprie gigni, produci em is turam velint . . . Quare sic enuciliationes istae declarandae sunt, ut, hoc significent, Patrem gignendo Filium suam ipsi comunicassos, naturam hoc enim est gignere naturam, derivare eam in Filium; , dc natura senis idem est, ac generatione 'ansfusa... XXVIII. De eadem materia agens elavius cap. a. num a dis
tinguit terminum Aequatum , generationis , quem dicit esse illam rem , t e gignitin ,- haec est persona constans ex essentia ir prietate, quae sola vere 2 direct gigni dicitur terminum fommatem , qui est natura genito communicata, in ipsum derivata i&cones it proinde nequerimi, neque gignere essentiam, sic, ut exsere
generatione ipsae satum; verum arem ut existens communicetur Fi-
sim, vel existat in Filio h& agens a num 3ι, de disi1dio , qui videt esse inter Richartam de Sancto Victor ,--ntem sub abam δυν
57쪽
Lateran se in laterminariotae contra Lisi tanain Dactim A ME non aejudicasse adves ius Richaria Doctrisam pro quo num Κribit is Non enim . . . absoluesque essentiam deessent , vel potitia, dubstantiam de substantiaegigni, quod habet mchardus negat illa
is Smiuus citave loquentem condemivit neque abstis utilam fi- , dei decretum est, qu)cessentia se birin ab ore senem in sene, ratur, ut plures e Synodi Sanistione , ac Ioachim damnatione, is colligunt, praesertim Suare , a uel: Canarie- , in ante hos, Argentina Vertim essentiam divinam abstauia ac per sese. S vi: λ Personis tribus abstracta praecisaque spectatur, Latermensis S is nodus intellexit non autem , ut is que Personaeonsideratur, is & est peculiari affecta proprietate is Hoc ostendit ex sensu ombardi, & Ioachimi, a Concilii determinatione , dc concludit: at substantiam vel essentiam Ioachimus eo modo consideravit, quo, communis est, neque imi Personae affixa , vel ceria proprietateis devincta qua sana ratione neque generat neque generatur. At is eadem, si , ut est in Patre, consideretur, generat si, ut in Filio is est, gignivix, hoc est gignendo communicatur. XXIX. Ex hucusque relatis apertesconstat, quam Bequens sit apud Patres locutio illa, qua essentiam, natiuam. deitatem, sepientiam, dcc. gignere, inimi dacitur : quae locutio, si r gignere intelligaturcbmmunicare essentiam, ipsam derivari, de ipse intelligitur es.sentia communi in per gigni intelligatur produci, ita ut ex vi generationis res habeat esse, non absolut verificatur de essentia acinitate , sed antlim de ipsa ut affecta personalitate ipsique devincta: unde istim Linus in textu notato, cibicumque de hoc agat, numquam aded generaliter dixerit divinam essentiam, naturam, dest tem c. gigni, nasci, c. prout relati Patres explicant nec dicat absolui essentiam gim , imo hoc express neget i texi notatoin dissilia relato , num Is videlicet Fbd Pater absolui non generat
essentiam; sed tantum contractἡ limitat dicat, quod essentia Filii
relata ad Personam sic sit genua , scis essentia Patris relata a. PGH- nam Patris est rigenita, cum Paransit ingenitus nullaterum est calumniandus iste loquendi modus.; cum idem sit essentia relata ad Pers nam , ae essentia ut devincta affixa lae*rminata ad Personam, vel
brevilis , esseritia ut Persona deessentia in hoc sensu, sub dictai limitatione ab Ompibus dicitur gignere de gigni Atque ita, dum I ullus. in te i tu addu husia ut dicit c d Eurus. essentiri ress
58쪽
productae de sentia , lubd est dicere , Filius in est concretum essentiale seu habens essentiam est productus de essentia Dadem docet, ac Fulgentius, dum lib. is Fide ad Petrum cap. I. IJ dixit Filium essentialiter natum esse de Patre L D. Bonaventur Compenae ThesPerit lis. I. cap. 6. Propter primum dicitur ectum Furus Patris. . . .
I d est Uerbum e semitatur, O aternaliter genitum.
De concursu Divinae Voluntatis in Filii Dei generatione adaerium
notatum ex m. 4. Sententiarum.
id senserina Panes circa Quastionem , an Pater stadice νολι esenuerit Filium 'I. R , IONYsius Petavius Theolog Dogm tom. a. lib. 6 deI nim cap. s. ii num. I. hanc pertfactat dissicultatem; quia deminipponit, omnes Patres contra Arium convenire in hoc, quod non ex Decreto quodam liberae voluntatis Pater Filium produxerit, raetendebat Arius nihilominta aliqua voluntate Filium genuissereminivr aliqui .ut ibi num. .marius Victorinus in primo adversus um dicens autem lumini, O spiritui imago , non necessimae natura Psed disoluntate magnitudinis Patris . . . Ac igitur Oluntate Parmis ossima π ruit ipse lagos, Filo. D. Hilarius lib. M Synodis: Sed iam μέμυ-- - es in Deo Patre conditio ; cum inenarrahiti Operfecta nativitas Filii nec oluntas sola genuit Filium, nec demurata aut coacta imporis lix legis essentia est , c. sed ante tempora inmniariter naturins essentia impassibiliariolens Filio dedit naturalis natismarem smuis Idem in s. de Trinata vit: sed incomprehensibiliter,
inenarras sim ante omne rempus Osacula unigenisum extis , qua insem in se erunt, pro mine Omne quod Deus es per charitatem atque
virimem natistrati eius. impartiens. Et mox , productum sic esse Ammλ- , - - μὰ qui μmit, ut scit qui genuit. II. hsemet Hilarisso omnipotentia Patris Filimn productum clam aliis expositi ibidem nam lib. 6 de Trinit alloquens aeternum P
59쪽
irem , ait omnipotentem te scis , nec consciae tibi tantiam atque ipsi unigenito tuo nativitatis inenarranda expecto rationem Impossibile enim tibi nihil es, O genitum d te Filium omnipotentia tuae istute non ambiam Ambigens enim jam omnipotentem e ne bo Bonum te etiam ex nativitate mea te didici aque ob id non invidum re bonorum tuorum in unigeniti tui nativitate esse confido Petrus Chrysol Sermon. 6 I. e
plicans Symbolum dicit Omnipotens pores omnia; os omnia potest, qud in se, ex se, O semper habeat Filium , quis negabit D. Ambrosius lib. 4. de Fide cap. q. concludit , non fore omni renaem P trem A Filium generare non potuit sed creavit. Idem lib. s. cap. 7. Si minorem senerarit Deus Filium , minus contulis e s minus contulis; aut Minus oluit aut minus potuit. Sed nec infirmus nec inridus Pater, quia nec Oluntas ante Filium , nec potestas. arimus aurinensis Homit de exposit. ymb. scribit namque per ingenuam Deitarem omnipotens , O per omnipotentiam Pater D. Augustinus lib. 34 con. Μaximin cap. 8. etiam docet ita: Prorsus ad hunc artisvium res coia ligitur, ut Deus Pater aequalem Mi gignere Filium , a ut non potuerit,
aut noluerit: si non potvit , infirmus is noluit , invidus invenitus; Sed utrumque falsum es misi ergo Deo ervs Filius aequalis es id cap. a 3. Tantum enim quantus es ipse , O tale qualis es ipse non potuissignere, quomodo Deus es ' Si noluit quomodo bonus esin D. Basilius adv. Eunom. lib. a. scribit: Si honestam O duorum es Dei beatitudim Patrem esse, quomodo ergo a principio , quod decebat, ipsi non aderas'
Aut enim melioris ignorationi, aut impotentia hunc defectum impu-hant Ignorationi itidem .s postea quod es melius adinvenisses tentiae vero, Asciens atque inaeuisens quod optimum es , assequi non
III. Haec de omnipotentia, ex qua citati atres deducunt Filii
generationem, adduia sunt, trum quia regulatate accipitur omnia potentia , ita ut ex Voluntate exerceatur tum etiam , ut videatur
horum Patrica vestigia pressisse Linuin, dum ex omnipotentia Dei, bonitate absque invidia, similibusque persectionissius argumentatur, ad productionem ostendendam in Deo; ex qua quidem porentia , --nitate, voluntate , aliisque similibus persectionibus argumentantur alit Patres h Peruvio usque ad n io adducti. Verum est tamen ipsum Peruvium num. . dicere, Fbd pleraque veterum loca nihil M a eipi prohibet, ita ut ex sensu opinioneque sua non loquantur, sed eo tantur, quod dant Adversarii, atque ex ipsorum eos oratione conrincant Vercin, ut ait num a. Extra, reo sum ac Persessim
60쪽
im quidam ex illis actisati sunt , non necessitate , sed voluntate geni-rum d Patre esse Filium D ad hoc pertinere, ait, loca Hilarii vi Ambrosii adducta. Et praeter relata ex D August. adjungit ipsum lib.
M. 3. quaest ubi qu. o. ait me , em genuit, quonmm meliorem
se generare non potuiti niuit enim Deo melius P generare debui aqua- emisi enim oluit O non potuit, infirmus est;s potuit O non oluit, invidus es ex quo conficitur aqualem senuisse Filium. Ipse Sem clo. de tempore , cap. 6 probat Filium potestate dc prudentia esse aequalem Patri Quippesin pus es Deus, s minori prudentiae potesatem de- ἀνἐ uriem. Si prudentia aquales sunt, sed minor es Filius me ais, invidus es Deus, quia aquali prudentis potestatem dedit minorem. Et tibiade natura boni cap. i. Quia usus es , ait, ei quod de se genuit,
ea, quae de nihilo fecit, non quavis .
. IV. Ad idem adducit Petavius D. Gregor. Νyssen. lib. I. contra Eunom. pag. ao6 cujus ante alia verba adduxerat , ubi ait: Qui ἐintimam tuam , nino interposim , Filii cum Patre copulationem non ex cludere paterna oluntatis actionem tanquam natur quidam nece Pstate ac citra oluntatem Filiuid hisuerit neque oluntatis ae hem dirimere diatre Filium , qui inter lium quoddam inter ambos intero dens. D. Basil in calce momil. 9. ait Deus , qui consurrentem ha
bet cum Olmetare potestatem , dignum seipse genuit ac cujusmodi, debat gravi Cyril. Alexan lib. . hesin pag. 68. Clim Ariani genitum a Patre Filium cum Catholicis sentiant , ex eo illos arguit quia consubstantialem negant, dicens : M Aut enim , quia non aliteris potuit, talem ipsum genuit, aut quia, it si non potuisse dias, cant, pudeat illos tantam substantiae Patris inferre contumeliam. dum imbecillitatis eam arguunt. Sin alterum malunt, ut noluissem potitis affirment consubssutialem sibi generare Filium, alia r Qtione contumeliosi sunt, pravam ac turpissimam rem illi tri te ,, es , in melioribus faciendis negligentiam. Nam si melius erin, consubstantiale , quam quod non est ejusmodi , nonne blaspheis iam onmem superat dicere, substantiam divinam circa illa, quaris sunt praestantiora is mentiora, pigrari ac non potitis id vo
1 luisse , quod melius est, quhin quod ita sese non habet ' Atqui po-- est omnia iacere Pater id mavult quod mos est , nihsi, ergo
prohibet consubstantialem esse Filium. V. In idem collimant alii Patres dicentes, Patrem amores ch ritate produxisse Filium, ut maximus inreyr in cap. a. de divin. Noesin dicens 'Fiarem enim ex charisais pnu essum ad distinctionem