장음표시 사용
41쪽
, tialiter de essentia productus, seu personaliter de ersona, ra- D tione cujus declarationis est significatum, quod essentia Filii relata, ad Personam Filii, sic est genita, sicut est ingenita, relata adie is sonam atris , cum Pater sit ingenitus sol. 7. pag. a. id est
Censura Quilibet ex praedictis textibus erroneus est, quia sig- , nificat in divinis naturam sive essentiam, istiGuta essentialia, pruducere, di produci. Et quamvis existimem Laelum voluisse di f, cere in praedictis Personam viam , alteri communicare naturam, , eshntiam & attributa tamen baodus loquendi frroneus est,
II De hac eadem materi cuti fuimus, Tom a cap. 2. Mart. , 3, 4 Eymerici, stendendo mentem .sensum Lolli non esse, quod divina natura essentia, bonitas, magnitudo , Se producat producatur absolutε, sed tanthim esse principium quo producendi; vel dum similia proseruntur, accipi abstractum Dro concreto , sicut etiam actus illos , quos in natura divina mei minionibus agnoscitas illus , agnosci, eisdem attribui h pluribus atribus Q octoribus, eodem Lussi sensura Unde , ne acium agam , hic solli ontendam Textus notatos ab hoc Censore jura sensum obvium ex .ntextu, non esse e ness, nec significare essentiam, naturan ,&attributa essentialia producere dc produci absiautes, prout objicit laudatus ensor pro quo memoriae repetenduin est sensum, cujuscumque Autoris non esse determinandum ex aliqua clausula vel cla sulis ejusdema contextu avulsis rac sine respectu adviontextum consideratis sic enim Sacrae Scripturae Sanctis Patribus multi possent errores imponi; sed attenta mente ipsius Autoris clarε exposita, habit reflexione ad contextum. Mens Lussis variis libris deprompta circa hanc materiam aperi est manisostata dicto cap. a quod scilicet natura divina ejusque attribilia sol sunt principium quo divinariun productionum , inubd, dum ex energica locutione aliquando abstractis divin1 attribuitur producere δε produci, tunc sumitur abstractum pro concreto atque adeo, hoc supposito , hic
tantlim extus ex contextu e lanabo.
III. Itaque I ullus, cit. Lib. Sent. F. a. inquirit irrum Deus Irrsis ectum Theologia sub aliquiratione determinata 'Ad hujus solutionem praemittit num. I. quod Deus potest dupliciter considerari, scilicδ absolues, laeterminat&-bsolues, sicut vi do consederumus. quod Deus stinum ens , quod est infinitum Maternum, nurum habens
42쪽
aseaerminatumem quoad suam se am, O naturam, sicut confiderare unam bonitatem in ab acto, non contractam ad aliquid , sed nudam O remotam ab omni alio ente is sic resolvit, quod Deus secundum
suam sim citissem unitaremo ex earum , non ores esse subjectum
Theologiae sub asequa ratione determinam quin sic consideratus nullam rationem determinatam importat. Determinat consideratur Deus, dum aliqua determinata proprietas in eo agnoscitur & hoc modo sub aliqua ratione determinata est subiectum Theologiae , ut ibi determinat Lullus dicens : Sed secundum mosium proprietatum , quas D s habet in sei o O in suo essectu , ne a malisam quastionis. IV. Ad probandani hanc resolutionem ostendi oportet in Deo esse tales proprietates : ad quod sic n. a. discurris , In Deo existentia hoc est essentia , ut scribitur in citato manuscripto naturam sunt idem , cui isaeetia est sua Deitas, in ipsa Deitate suntas iures rationes existentes, eaedem numero cum ipsa is quaelibetis cum alia, sicuta vina Bonitas, agnitud , Etersitas, Potestas , is Sapientia, voluntas , Virtus , Veritas, Gloriari & quia Deitas, est idem cum sis natura , suae et ratio requirit suum actum de--, terminatum, iacui Bonitas, quae maturaliter requirit suum bonis, 'ν - , dc againudo sirum magnificare, c. Cum Omnis natura re, quirat actum Mem suare es , non si frusta, O missa ; sicut , essentia, quae requirit subj-m, in quo possit existere , quod, siariectum, per essentiamhabet existentiam in existendo hoc quod
is est, Ex hoc eat notaxe opportet, qud eatentis natunae divinae eiusque persecti inibus attribuit Lusius agere, qualenta natura requirita vino essentia requirit subjectiun, seu esse, in quo existit; quia in his duobni rincipiis fundat.inertionem positam, videlicἡt, Fibd quia imitas, quae in idem cum Bonitate, agnitudine,inc est idemcua, spin, ides quaelibet mctio requirit sutun actum propr/Ηm,
nemp Sonitas bonificare, Magnitudo magnificare M. unia, climnatum in tu ut . principum quo requ8rat actum se habeat ad operationem , ideo antum potest intelligi ex dicto textu De tem, naturam,imitatem, magnitudinem , &c requirere suum actum δει-- έ - , quatenus videlicet sunt principium quo illius actus, seu caea Mia-. Hoc , praeterquam quod in omniis sensu est notum, constat ex Divo Thoma , qui pari. I. u. Is arta a. ad 3 ait Natura designas principium acidat, enua ei diabissena dicitur, o pari. q. 'a artio ad a. sic scribit rasere autem non attribuitur natiundae Aus
43쪽
cundiam Philosophum auribuitur tamen actio natura, sicut ri fecundum quam persona , vel h postasis , agi : Haec eadem est Doctrina constans Laeli, ut explicuimus citat Tom. a. c. a. videlichi, quM nati δε essentia tantum est principium quo agendi suppositum verbest principium quod atque ita naturae vel formae antlim attribuitur operatio tamquam principio quo. V. Hoc supposito, subjungit Lussus immediat in textu citato. haec Τ.ktu. i. Verba inde, cum hoc ira sit, sicut elamenrum se habet ad elamentandum, planta distetandum , sensiti ad sentiendum , intellectiva ad intelligendum, is ad Onificandum , homo ad homi andum illa , O multo plus divina natura se habet ad n-randunt, O deitas ad dei an dum , initas adimendum unificandum unde in sentia , O natura
Dei resultant propristares personalas determinatae in quantum ad invicem
flant uinciae, qua sunt Pasernitas, Filiatio. Spiratio, quo sunt i amata Trinitas Deio Os ratione hujus determinationis , Deitate existente Paternitas sub una ratione, o Fidiatione subalia ratione , Oscfluo modo de Spiratione , es Deus subjectum Theologio sub rationibus determinatis Oscut dixima de propriamribua personasibus sesimini-sendum de proprietatibus et attributis Dei. VI. Haec Verba, ex quibus primum desumpsit extum laudatus
Censor , clim inserantur ex antecedentibus , dicendo unde cum hoc ita fit, intelliguntur ex ipso contextu in eodem sensu , quota citur , naturam requirere actum; bonitatem, magnirudinem, S c.
requirere actum bonificandi , Vnificanai, sicut essentia requirit esse; is a natura , unicestanquam principium quo, ratio agendi, requirat actum, se habeat ad ipsum , sicut essentia, uti ratioetandi se habet ad esse ride dum dicit in hoc extu notato , quia Disina natura se habet ad naturandum, id est ad producendum habentem naturam, O Deitas ad Dei andunt, id est, producendum Deum, O unitas ad unis iam, id est producendum unum , tant ex contextu intelligitur quis se habent ad actum producendi in quam Principium qin ,- ratio agendi non autem absolut d ut principium quod atque ita ex dicto integro contextu ndebiteseruiatur propositio absoluta, quam exponit laudatus Censor, videlicet, naturam, sin essentissm, attribum essentialia producere, O prodisi; sed tantia haec propositio restricta videlic et divina natura sera bet ad naturas dia, o Deitas ad deificandum, O unitas ad uniendum, seu reducendum , --m priscipium quo O ut ratio agendi, eo producenso quae propositio est onmino Catholica nec in toto hoc
44쪽
sontextu Lultu dicit absolues , qudd natum naturet, mirus deiGeet , bonitas bonifice: id est producat , sed innitim quod natiua deitas , bonitas, c. requirunt actum , O iad se habent adactum ;requirere autem actum, ad ipsum se habere propri convenit principio quois rationi agendi qui per hoc a bsolute, Qtanquam quod agat; imp erae dicimus Dintellectum se habere ad i telligendum, 'isum dividensii ' ,' p. qui tantii sunt principium ves ratio, citi in elligeps intelligit videns videt. VII. Praedicta amplis primi ex comparatione in eodem textu sacta, nemph: icut Liamentumse habet ad elementandum, M. in quae miscit extrema comparati is , tum abstracta, ut elementum , se Mira inrellecti et, tum concreta, ut Planta, Leo, Homo , quae di-
rsimodesse habentina amm, ne pe abstraei utorincipium quis,
, concreta ut incipium quqi, ut intelligatur in alio extremo simili modo , videlicet , quod natura , deitas , & unaas se habent ut pri sipium quo concreta Elutem quae subintelliguntur, mi*mph habensna ram , Deus, dc unus ut principium quod se habent ad actum racpropterea subjungit Linus , UM ex hoc, quod natura divina tam quam principium qu requirit actum producendi, ut essenti O na- aura Dei resultant proprietates personales determinam, Deo producente Meum , ut in aliis quaestionibus distinct e sicat, quq ibi compendiosLindistat, utpoia non necessarium ad praesentem quaestionem, in qua subjungit, qualiter Deus est subjeetium Theologiae sub ratione determinata , edtim proprietatum personalium, sed etiam 'tum torum,' aliarum rationum, quae per Theologiam in Deo spo
VIII. Haec ratio, qua Lullus ostendit proprietates personales ii di- 'ina natura, undatur in Decunditate ejusdem naturae , prout et 1 discurruntiatres reserendi . . dum autem in hoc. eodem libro .eam susita pertractat, amplitis ostendit, natiuam, fit instracta divina tanti im se habere ut principium quo ; Deum tem seu concre innips xim esse id , quod propria, & absolut producit unde . 6. Iuun. I. astra Deus habet nat-- .er quam naturaliter intelligit, O
diligisse iesum, d in tota hac quinione Deo, oper*ms holιυ attribuit alium, intelligendi, volendi, bonificandi, magnifiςandi
&c de abstractis autem diei esse rationes . cur tales abus sint in Deo personis Idem insinuat quaest. 7. 8. . o. Ia ubi niun. I.
45쪽
gatur meistem ipsius esse, qud Deus vel persona divina propria absolut producit; natura verba persectionesta late tantam seneratio, d principium quo productionum, juxta contextum huius libri, ex quo alii textus lacilitis possim intelligi. IX. Secundum tertius textus sunt dem es ex qu. . in qua Lullus quaerit Utrum ratis dissisenna invisorum attributorem si is Deo mes in intinctu eismo ' Quod est idem a quaerere, M divina attributa distinguantur distinctione reali, vesper inrellectum ς ε ad hujus resolutionem num i/ a ostendit, AEub divina essentia, natura ,sipientia, ohinas in aliae Dei persectiones sinit idem minem Medisnentia rnum autem y taratur, quare iste consὶderabat . merabat imam bantistem , unam Gnitudinem , c. postquam realiter
non fiunt dissema est afl quod te endum recurrit ad divinam nati ram,in confiderat ipsam citin divinis rationibus, sed persectionibus, Tritiis,' intelligit. Quod natura requirat agere', ut se Aabea ad aliquem'iem. μα , O misito melius γὰm animis, quae se habra ad recalendum , in fessigendum is diligemfum, of Ramunduae imenis rationem quare restiones Dei reatis, est non ne disserentes suur, sicut natura X requirit amne Arem . Meilicet naturare sic sua bonitas requirit bonia scare, O sua mamitudo magnificare, sua aeternitas aeternificare, fletis Asiae, estis fidem numero cum ipsa natura, ut proba m esu per
quod demon iratur, quod rariones sin males in divina productione inditrinseca fieret Parer, pia ratione sapientiae naturali ter coiscipit Vertam, O ad hoc concurrunt omnes aliae rationes reades essenni, Aam Filius firis bomas per bonitatem, magnus per mamirudinem, M. Aursapiens
per sapientiam ς hoc idem es de Sancto Spiritu secundum processumat sic; sic in Deo apparent reale flationes, O reticent per distin rionem divinarum Pers arum , cum qua ita me idem numero, scurcum essentia D natura , quasibet i arum cum altis. X. Ex hoc textu, qui reditione Panormitana pauid aliter senat , desiimit laudati .nsor textum feeundum, tertium ; in quo tamen idem dicit Lussus , ae in textu primo, videlicti qud natura requirit agere, des habet ad .ndum , ficut anima ad inrelligendum Cciligendmis; 'ubd sicut natura requirit agere, ntrinse , stilicet hae ure, si , ab mitas, magnitudo,&e quae stat idem euinnatura remn uni bonificare,magnificare,&e.Et cum natura in omnium
sensu uni tanquam principvim quo, Qui rati agendi, requiradactum , at se habeat ad agendum, non tem tamquam principium
sv quod absoluae agat idi similiter divisa bolutas, magnitu
46쪽
do, α amis itaquam principio quo ut ratio agendi requirunt o se habeat ad bonificandiun, magmficandum , dic. Hoc e fines patet in eodem textu, ubi natura dicitur se habere ad naturanduin, sicut anima, unicestamquam principitini quo , se habet ad intellige dum S diligendum in explicatur qua si ex sepientia , bonitas saeterae dignitates Dei requirunt suum actum, seu sunt rationes re res in divina productione intrinseca, quatenus videlicet Pateria ne sapientia naturaliter concipit Verbum; Si quia ad hoc concurrunt om satia raticines reales , cum Filiae sit ita homo per boritatem ma usper magnitudinem , c. cur sapisns per sapientiam iideo dicta dio rates Dei unic requiriint boniscare , magnificam, , c.' quat mus Pater rauone bonitatis bonificat, ratione magnitudinis magnificat, M. Filium ; id est ipsum producit bonum , magnum , ct c. hoc ipsum repetitur num. s. in solutione argumenti unde absque -- tione censet laudarus Censor ullum in dicto extu sentire nMuram essentiam, a essentialia vitributa producere . duci. L extus quartus vi maritio desumuntiu ex F. o. ubi qua -- uritur: Dum iri Deos numerus Iad critis solutionem praematit MN Ius , --. . duo esse praerequisita r primum est probare pharalis tem an Deo racse dum est cognoscere differentiam inter numerum, est in Deo , onumerum qui est, Creaturi hic enim aestrum' compositione, ciun quantitate , ac caeteris accidentibus, qualis numerus non potest esse in Deo. Ut autem probet in Deo esse pluralit mi, sic num a discurrit : In Deo es in statorem , EM' Textu ..
omne id His in Deo essentiaiae 4 scis itum non potes esse io-Mis , si de in im bonoaro nyn posset produc e in lium boni carum , de inf- - ituriri in iti- magnum, is de areerrimis se em immωμ' se ipsa misi earum , O de sapienti instructum, de via Misi amarum, θυις de aliis attributis O hoc es, quia mi tumens res asse tu tam , vis sit infinitum existendo, O Lubeat posse in agendum aliquid de infinis .sed potesas mi es infinis erso depra is res , cum divina bonis si in iis , 5 c d mmi dine,
6 c. Unde , cum divina restas si pinus actus infinitus , produci infir intus s. mmmde insinuo O quia prouucen , O productus non possumesse Medi incris ii, cum reian se habeant, convenis de OecessiMων,. - keo ArphsωMaz c- asinain non possi essesne plurius et γορ-quitur ,3 si in mos numerus narrus, scilicet unus producens, latius unus productus: O si duo in m suntprincipium numerito quis
47쪽
tertium , convenis, ta in Deo sit numerus remanvs , scilitat unum .dum, tria , ut numerus in ipsis perfectus d parte princi i μὰ parte is, Oe ut ibi prosequitur. XU. Ex hoc extu, qui ui editione Panormitana aliquibus scatet
mendis, desumpti sunt relati extus at clim constet mentem
Laeli esse , qub divinae persectiones tantia sunt ratio agendi , de
producendi, dum ipsis attribuitur agere,in producere , non debet intelligi absolutes, iti attribuitur concreto, vel Personae, sed tant im , quatenus sunt ratio agendi, principium quo producendi prout innuitur etiam in eodem extu, in quo distinctio dc relatio. quae consequitur adi ductionem , dicitur esse inter producentem, productum , non autem inter potestatem in potestatem Deindo in hoe eodem libro qu. 6. Posse Bonificare Μagnificare , c. seu posse producere de tinnita bonitate, magnitudine , a. attribuitui Deo, qui sic potest ratione suae naturae dignitatui 1 Idem habetur M. q. signanter qu. 8. num. I. de potestate generandi dic
tur , quod sit illa potentia , per quam Filius potes generarita Patre- Tatidem non est ratio calumniandi in ullo, qud divina potestis P it indueere , generare, cre similia, elim hoc sit labium commune, sicut dicitur de divino intellectu, quod concipis Verbivia, sic de voluntate quod spirat Spiritum Sanctum, ut 6. Σ.-ponam XIII. Ex qu a 3. Utram Pater, ideost Pater, quia sene αε, -idea Seneret , quia Pater ' Desumptus est sextus Tex Nidem ad hujus quaestionis stlationem praemittit Ludus , -- 2 qudd, uxeritetur in Deo caua es essectus, recurrit ad principia suae Artis , ennsiderans in attributis Dei aequalitatem , α aequiparantiam secu diu quod se habent ad generationem iuxta quod num. . se dis- Taxilia ε currit et Natura Divisa est Parem, Ces Fiuinet in sens videsiese
realia se de esseruis attributis quae etiam eodem sensu sunt Pater , Filius nanuis exigit naturare, iam de eonditisne natur si agere, ratione cisivssequitur Mens , ambiis, vere minositer, O' per consequens generare , quod es idem cum gere, O naturare, O quia
muris Filius, estentia O attribus sane iam , Enima a Baura , necessisut sequitur, νω Pater Med fit R-r, θροὶ genera , O Mea generet quia Pater, cum natis ita re bat, M. At in hoc extujdem diei Laetus, quod in anteiredenti s videlisit , qud natura est priseipis ut ratis .ndi requis agere A naturare, mod est idem a generain, ut is eodem exprimit, quia de indisione natum es vere , ut ratio videlicti agendi, quoniam Propter tinua
48쪽
naturae eonditionem 4equisitionem est in ipsa -- , od ratiois ipsius agit , est --- est agere agenti correipondentia , ratione requisitionis ipsius naturae. XIV. Septimus 'xtus desumitur ex F. 4. Utrum Verbum in Diarinis tur essentialis , et personaliter ' Quam diverso valde sensu tractat ullus, ac in Schola communici nam in ista inquiritur, an de essentia vel aliquo essentiali praedicato erificetur esse Verbum an vera antlim verificetur de Personari ullus verbiam investigat is hoc sensu , an videlicti Verbum identificetur cum essentia Diavina ,- sit ipsa essentia δε substantia, ac proindἡ concretum substantia, includens ipsam essentiam ; vel sit Persona; ium. I. ac a proposita dissiccitate circa utrumque resolvit, Fbd Verbum diacitur essentialiter , quia est de essentia Patris, & non est accidens, sed substantia divina δε qud etiam dicitur personaliter , quia est Persona , Patre distincta, eadem tamen cum ipsa Patris essentia. Postea, num 3 sic objicit Eremita Pater intelligendo Vectum, intelligit Θόd ipsemet sit Pater, non quod sit essentia, clim, essentia absolus conveniat omnibus tribus Personis; ratio, quare, non intelligit, qud sit essentia in generando , est , ut non gen is et ipsam, quam sic generaret, intelligendo essentiam, sicut ge-- erat Filium intelligendo qubd stlater & quia essentia est m-m generabilis , cim sit abseluta, sequitur, Fbd Filius non dicatur, essentialiter Verbum, sed simpliciter personaliter.
XV suis obje sti ai duplicem adhibet Lullus responsiqnem;
dem num 4 ait, qud Pater, sita intelligat udaest essentia, ficu intini, , qu/dst Parer, non sequitur, qudd Asblut gene, re essentiam ; vias intelligi , qu3 de sua essentia generat iam lium,fleuit uelligit, quMst Pater, in generando Filium desta essen-
, tia. Et num. s. siisjungit Item siserum esset hoc quod indicis , extis,
is Verbuis mori esse, μι-rproducrum a Patre is sed fecundum quidis scilicis se aeum Personam, non secundum essentitam. id est secu istatim, quod est concretum habeas essentiam' se Filias non esset
is uirum modFurus essenti aer id est quoad suum esseis Muti Myst productus de semia sculper aliter ut Persisna is de Persiam visae Pater ci per quam demonstrationem Anificarum. es μω saana Filii Hara ad Persorum, id est essentia utiemis sonaoscst serum, sicut essentia Patris relata ad Persmara Maria
49쪽
u cie est Persona Patris es inserim , cum Mers ingenitur , XVI. M in his verbis, ex quibus est desumptus relatus extus aperia constat, ut express asserit Lullus n. q. qud Pater abfutiis non generat essentiam; ad proinde, dum num. s. dicit: Qtadsentia Filii relata ad Personam, sis fir sentis, scur sentia Patris , relata ad Persenam Patris es ingenisa, ex obvio sensu non intelligitur in dessentia absoluth, & in insuatio sumpta , sit genita sed tantam
essentia impia in concreto , quod estodem ac essentia relata ad Personam, seu concretum essentiale , quod est Deus, qui in concretum Deitatis, est genita quod patet ex vesolutione quaestionis,
in qua resolvit, Fbd Verbum dicitin essentialiter, id est Fbd e bum , eia est concretum essentiae, quae est eadem in Patre Filios vel intelligitur, essentia relam ad Personam, idem ac essentia, ut est Persona ,- hoc modo rect dicitur, quod essentia divina ut Pater generet essentia divina, ut Filius gignitur in proinde laudatus Censor immerit attribuit ullo sentire, Fbd essentia, & natura divina absolues producit, & producitin .
Modum loquendi in relatis extibus non esse erroneum , sed comformem Patrum o Doctorum usui loquendi ostenditur. XVII. In Censura relata num i subjungit datus Censorqubd, quamvis existimet ullum voluisse dicere in praedictis, Personam
unam alteri communicare naturam essentiam, & attributa, tamen
modus loquendi erroneus es , O non ferendus at hoc etiam immerit. censet , nam ipse modus loquendi nihil prae se fert errorem sapaens utpot usitatiss1mus apud PΡ. ωDD. ut de omnibus distinct ostendam ;/ quidem, primδ Linus in text. a I&6. utitur hoc modo loquendi , scilicet Fbd divina natura , S sic de bonitate, magnit dine, c. requirit O exigit agere, hoc est producere, quia natura ex sua ratione requirit actum, O de conditione naturines agere. Certaim est tem, quod saltem in Aristotelicorum sensu est principium cerium&constans quod de conditione naturae est agere δε quod ipsa ex sua ratione requirit, exigit agere non Fbd ipsa propriε- absolui. Vatin operetur, sed qubd suppositum agat ratione ipsius,in ex ejus exigentia : Unia commimiter natium intelligitur esse viet insim rebus ex similibus similia procreans,in hoc innuit definitio Aristotelis t
50쪽
principium motus o quietis c. non enim esset hujusmodi principium,
nisi requireret operationem. XVIII. Praeterea Divus Thomas I partiri. 7. Rrt. I. in corpore
ait Manifestium est enim, quod unumq-dque,secundum uodes actu
perfectum, seramdum hoc , es principium actiVum ait 'us: Ex quo ιω- ducit pocentiam in Deo. Idem Fu 36 arta a. ad 6. ait: is Dicendum B Fbd per hoc quod Spiritus Saninis persedia procedit hiaue , non, ltim non superfluum est dicere , quod Spiritu anctus procedatis a Filio sed omnino necessarium, quia ima virtus eii Patris,&Filii:, Hoc autem non esset, nisi linc una Virtus requireret actum spirandi. Ibidem qu 39. art. a. ad 3. dicit rura designa principium.actus, essest vis en ab essenae, dicitura Et quo I. art. q. probat in Patre potentiam generandi, cum potentia nihil aliud sigm et, iam principium alicujus ms. Et arta s. in Cori scribit; Mud proprie dicitur potentia
in quocumque agente, quo Mens ain s omne aurem producens aliquid ,
per sam actionem producis Mismue ex hoc concludit, quod natum ἀν- in Batre es potentia senerandi in ipso Tandem qiu a. art. a. in Cor manifestat Filium Patri co eternum , quia Pater Filium generat natura , O quia natura Patris ab ora operfecta fiat; 4rt. 6. in Cori scribit Porentia enim agendi consequiturperfectionem naturae pridemus enim in Creaturis , quod quanι aliquis habet persectiorem naturam Manes es majoris virtutis in vendo. Similiter Divus Bonave tur in Compendio Theologicae veritatis, lib. I. cap. 4 ita discurrit ι--α Patrem os per hoc Venditur , μω, - De fit potentie mus , sapiemissimus, O optimus, μου, sicis, O vult se βα- communia care imcavlem es Hreri majesaris suae punirudinem dare: Ego Deus Parar ab aeremo ilium Mi aqualem genuit, evi divinitatis suae essen- 'tiam commisi aris Hic san discursus non subsisteret, nisi potestas, sepientia , bonitas Dei exigerent actum talis communicationis quod idem denotat , dum in fine ait: Quod Pater inure essentiae exi muris se generari cap. s. dum dicit iam igitur copiosissimo Anti bomzans com mi emanatio perfectissma , consa , quod Persoria , in Parerem, qui ess at rus bonitatis, sener sdium Mi aequalem. XIX. Hoc ipsum, nempo, naturam divinam, requirere . erigere dum producendi , dicunt quoad substantiam omnes Scholastici dum MIerunt, divinam naturam esse principitin quo divinarum pro-eessionum nam illudest priscipium qum, quod est ratio, & virtus μηνει-ndi , de detexminat s Nositum ad producendum et atque itam e , requirit ut suppostiam producat dictum prim inm