Ethices Christianae institutiones e purioribus sacrae theologiae fontibus Aloysio Ferrari.. 3

4쪽

ASTITUTIO ES

E PURIORIBU8 3ACRAE THEOLOGIAE FONTIBUS

CLERICORUM DEDUCTAE

AC SUMMATIM IN QUATUOR LIBROS DIGESTAE

LIBER ΙΙΙ.

6쪽

ETHICES CHRISTIANAE

LIBER TERNUS

DE VIRTUTIBUS ET VITIIS

Cum regulae satis exploratae fuerint, quibus consormari debent actus humani; ad morum disciplinam nunc potissimum spectat eos cum lege, quae primaria regula moralitatis ost, comparare. Qua comparatione instituta, bonum morale, seu Uirtus tum eia fulget, si penitus huic normae conveniant actiones; sin autem ex parte saltem adve sentur, malum morale, seu Citium eXurgit. De hac duplici humanorum actuum assi otione impraesentiarum disseratur. Quanta sit argumenti, quod aggredimur praestantia, et necessitas quisquo facile perspiciet, cum vix animadverterit, nil magis homini prodesse, quam virtutes colere, nil magis obesse quam vitia sectari. Discrimen virtutem inter et vitium congruam hujusce libri partitionem ostendit.

7쪽

PARS PRIOR

DE v IRTUTIBUS.

S. II.

Virtus a viro nuncupatur li , eique Plures attribuuntur significationes. Sumitur enim I. Pro strenuitate ac robore, ut liquet ex libro Iudith cap. 4. v. 13. , ubi de Mose fit mentio, qui Amalec consedentem in Uirtute Sua... non ferro pugnando, sed precibus sanctis orando dejecit. a. Effectum quandoque designat a causa naturali procedentem: sio Ioel ait cap. a. V. aa. Lignum attulit fructum suum, ficua, et vinea dederunt virtutem Suam. 3. Denotat etiam portentum aliquod supernaturale. Hac ratione virtutis vocem usurpat Lucas Evangelista, cum disserat Α-otorum cap. 3. V. II. de Simone mago, qui videns signa et virtutes mamimas ab Apostolis feri, stupens admiraBatur. 4. Saepius tandem hoc nomine proprie intelligitur quaelibet animi persectio: unde legimus de justis Psalmo 33. v. 3. ibunt de

vi. tute in virtutem. Posteriori sensu ab Ethicae scriptoribus virtus accipitur, ac ge-

1 In id eonvenit Cieero Quaest. Tusculan. lib. a. N. 18. dieam: - AppoIIata est a viro virtus: viri autem propria est fortitudo .... a visis virtus nomen est mutuata - .

8쪽

neratim inspecta definitur a D. Thoma I. a. Quaest. 55. art. 4. - Bona qualitas mentis, qua recte vivitur, qua nemo male uti

tur m iij. Quaenam sit virtutis natura ex dictis perspicuum est. De ipsius dignitate ac praestantia quid vero proserendum p En quadruplex animadVersio. I. Bona cuncta creata virtus quam maxime excellit. αα Magni precii sunt non gemma, non argentum, non Vestis, non corporis

pulchritudo, sed virtus - : ita scribit Clemens Alexandrinus in Paedagogo lib. 3. cap. 6. sal.

1ὶ Traditam definitionem ex Augustiniana doctrina exee Ptam agnoscimus, ac praesertim ex lib. 4. contra Iulianum cap. 3. tum otiam ex lib. a. de libero arbitrio cap. I9. Heio autem silentio ne praetereantur variae virtutis definitiones, quas asserunt nonnulli Patres atque Philosophi, ut, si libeat, conserri possint cum ea, quam Angelicus et Soholao amplectuntur. -- Virtus est rectus, praeceptisque Domini conveniens earum facuItatumnsus, quae honi causa nobis a Deo sunt datas r ita D. Basilius Quaest. a. in reg. fusius disputatis. - Dos nitio brevis et vera virtutis ordo est amoris r ita D. Augustinus lib. I 5. de Civit. Dei cap. aa. - Virtus est concinna, et congrua animi asseetio, quae per totam vitam rationi subiicitur - r hase hahet Clemens AIaxandrinus lib. I. Paedagogi eap. 23. Accedunt inter Dilosophos Aristololes, et M. Tullius, quorum prior lib. Ethicorum a. cap. 9. inquit: - Virtus est, quae bonum facit habentem, et opus ejus bonum reddit - . Alter Parad. 3. N. I. - Virtus, ait, ast consentiens cum ratione, et Perpetua Con

stantist - .

a Idipsum inter athnicos Cieero sensit Parad. 6. N. a. dicens: Quis dubitat, quin in virtute divitiae sint P Quoniam 1 ulla possessio, nulla vis auri et argenti Pluris, quam virtus

aestimanda est .

Diuitiaco by Corale

9쪽

a. Virtus hominem omnino perficit. -Omnis sancta virtus res est divina, incorporea prorsus atque mundissima, quam mentes inquinatae non inquinant, sed ipsa inquinata emaculat, cujus participatione formantur informia, suscitantur mortua, sanantur infirma, corriguntur prava, reconciliantur adversa. Hanc non habet nisi Deus, et is,

cui dederit Deus; quae in animo habitat, sed animam corpusque sanctificat, ad quam nullus accedit invitus, nullus amittit, nisi propria voluntate deceptus -: haec diserte docet S. Prosper de vita contemplativa lib. 3.caP. 16. li . 3. Virtus immortalitatem parit. - Nihil

facit nomen adeo immortale, ut natura Vi tutis. Id ostendunt martyres. ostendunt Apostolorum reliquiae, ostendit memoria eorum, qui recte, et in virtute vixerunt in esic assatur D. Chrysostomus in Ps. 48. N. 6. 4. Quid plura p virtute Deo similes emcimur. Homo Creatus est, ut charitatem

haberet, ut bonus esset, et justus, ut patiens atque mitis, mundus, et misericors foret. Quas virtutes quanto plus quisque in seipso habet, tanto propius est Deo, et ma-

rὶ Heio quoquo Tullius audiatur lib. I. Aeadem te. N. 5., cujus haec sunt varba: - In philosophia quod absolutum est, id est virtus, quasi persectio naturae, omniumque rerum, quas in animis ponunt, una res optima .

10쪽

jorem sui Conditoris gerit similitudinem se:

Hactenus D. Ambrosius de dignitato com ditionis humanae CAP. 3. Plura, quae de virtutum qualitate, subjecto ac distinctione fuso disputant scholastiaci, lubenter praetermittimus iij. Tantummodo pro re nostra adnotare sussiciat, vi tutes in Theologicas et Morales distribui. De utrisque cum speciatim agendum sit, duplici sectione primam hanc Institutionum

partem absolvere curabimus.

SECTIO PRIMA

DE VIRTUTIBUS THEOLOGICIS.

Sempiterna Beatitas, ad quam conditi sumus, finis est naturae humanae proportionem excedens. Ad hanc igitur homo ordinari nequit per principia naturalia, sed Opus est aliqua principia divinitus superaddi, quorum Ope finem hunc supernaturalem consequi valeamus. Ita concludit D. Thomas I. n. Quaest. 62. art. I. Haec Principia, Subdit Angelicus, Dirtutes dicuntur Theologicae, tum quia habent Deum pro Objecto, in

i Ηao de xa. si Itheat, consuli poterunt D. Thomas I. a. Quaest. 56. 57. 58. . Card. da Aguirre Philos. Μor. Pari. 1. lib. a. , et Card. Gotti Theologiae Scholastico-Dogmaticae tom. 7. traei. do virtutibus et donis.