장음표시 사용
421쪽
Reliquit ossa pelle amicta lurida;
Tuis capillus albus est odoribus. Nullum ab labore me reclinat otium:
Urget diem nox et dies noctem. neque usi Levare tenta spiritu pruecordia. Ergo, negatum, vincor ut credum miser,
Sabella pectus increpare carminuCaputque Marsa dissilire nitentii. Quid amplius vis 3 O maret o terrai ui duo, Quantum neque atro delibutus Hercules Nessi cruore, nec Sicana servida Virons in Aetna flamma. Tu , donec cinis Iniuriosis aridus ventis ferar, Cales venenis officina Colchicis.
Tuia euptilias nibus est odoribus. Guietus hunc et sequentem versum dolet. Ego non se rim, etiam propter Thooertio: ἔρριυν o ix xεφaλtic
Nullum tib in re me reeiinnι otium. Laborom in rerpretantur crueia tim et revorem. Intelligendos puto conatus, ut auxilio alterius venescae sive alia ratione n tu suo liberaretur. Quod
nihil valent, ne venescae quidem, hoc auget potentiam Canidi . Cum ea explieatione melius conveniunt sequentia: omnia facio ut hoe Inalo solvar, nunquam quiesco. Dies et noctes interim pro dunt. Nihil proseio. praecordia non levantur. V Sunt haec quoque ad Theocriti versus formata: ἐρri-c o x ἐπἐρcisci x. λ. Conserantur verba poetae apud Plutarch. Moral. T. II. p. Iols. πον. πὀνον, 'Ec ν--τὐρ ι ἰώσσουσti rῖν xciΘ' ημ ραν. Et
γέοντι. In MS. V s. primum suitnu laborem, deinde correetum ab Iti-
Viseni in Aestin Inmmn. ΜSS. halu nt vel tirons. vel virens, vel furens quod Benti. praetulit. Sed risena untiquum est, nec, nisi ab erudito ho. mine seribi potuit, nedum ut librarii
notiora urens vel furens in istam v cem mutaverint. Virere autem significat I loere, non, quod alii volunt.
esse mlidum, ut senectus dieitur utarens Et stentiti visentiti. Plautuq Μ naechm. V. 2. Viiden iIIi oeulos ri-rere, ut e riuis e ritur eo mi Vid.
Salmas. Senoea Oedip. 369. Utrumqtie e tirua ignia et Piridis steti . Vulgo legitur nitidus. Sed Vossius ad Valorii Flacei I. Argon. 205. e M S. suo correxit Diridis. Omnia. quae propria sunt herbis et fioribus, tribuuntur igni, ut aiGoc . ia 4 6 3ὁc , et apud
apud Romanos μη. norere. et alia. Vid. Maliuer ad Manil. V. p. 47 l. interpr. ad Virgil. VII. Aen. 804. et Colv. ad Appul. Motain. VIII. Ρ. 550
Iehieis' sed ipse hane emendutio. nem non magni facit, quia non audet eum Porphyriono .einum de homine interpretari, et iudicat eam metaph ram duram ei plebeium. Ita credere
422쪽
uuae linis 3 aut quod me manet stipendium 8
Effare: iussas cum fide poenas luam , Paratus expiare , Seu POPOseeris Centum iuvencos, sive mendaci lyra
Voles sonari: Tu pudiea, tu proba
Perambulabis astra Sidus nureum.
Insanais Helenae Castor offensus Vice, Fraterque magni Castoris, victi prece, Λ donatu vati reddidoro lumina: Et tu, potes nam, solve me dement in , O noc paternis obsoleta sordibus, Nec in sepulcris pauperum prudens renus Novendiales dissipare pulverest Tibi hospitale pectus ut Durae manus
volebat vir ingeniosus, ut postea novam, itidom Mogantissimam conte turam. Proserre posset: Tuti, donee cinis et renenis .einn Colis eis. Sit mo. taphora dura, quamquam hoc non video, sit plobetn: Epodi talia non modo non aspernantur, sed amant etiam. Et roetius Varus dicitur ealera venenis Colebicis, quam Canidia. IIaec non ipsa iis en Mnt, sed Varum incendebat. Pulchro etiam etitio. Nam in praesenti tempore saetae vis praeteriti, suturi, et praesentiti simul. Ita, praetor alios, frequentavit Plautus. Vid. Perleton. ad Sanctii Minorv. I. 13. 4. Ut .einn, sic inhornn legitur apud Auson. V. Epist. lol. Hie es ille Theon, poeta fulsus, Bonorum mala
quae prius fuit mendax, eum te vituperaret. Benilei. in Cod Battol. invenit ἰureneis. Qiralis constructio ost I. Carm. l. Seu posetit nona. sire mulit hoe. . Quae lectio si vera sit, quidni et alteram sententias partem eadem ratione informemus, legentes laeti poposGris Centiam iureneis, atre men ei ιν Vo es: Unnnte, fis pudien m. Ad sol non e proxime accedit sonare, ut seris pium est in multis Codd. Sine lum voles respondet antecedenti seu pom- aereis iureneis e ni in altero exemplo Reu poscat nonn - soti malit hoedo i Sonnute lyra est et in Epod. IX. sontinte mistum sibiis Ormen I9m. Cons. Bentlei. ad Manil. V. 329. Etiam men ei corruptum es e puto. Ludit quidona Canidiam, sod ita, ut omnia.
t quae adhue dixit. a stolida anu in timi nam partem accipi possint. PSceptat hae una lyra mendae;. Legendumi censeo re ei. Quae est Iron in amara. O nee pnternia Ohsolesti sordi s.l Est haec Palinodia: nune voraci lyral canit, antea cecinerat mendaci, in hune modum sortasse: G era, paternis oh s D n sordihtis. Et in septileris pnum rum prudens tintis Non uitiles dissipare puleerras o spreta nntitis multum et institoribus 1 Tibi inhospitnia pretus. improbae mnnus. Fialatisque senser metu eius, et ri bros maiore non itio ObA etrix pannos Itivis. Tam fortis unquamne eaeritii puerpera flTibi hospitale peetus et purae Nannus. Ante hune versum haec esse P .nonda dicebam i O amata mantia mDI- tum et insti orthus. Illud o otiam
423쪽
Tuusque venter 1'actumeius, et tuo Cruore rubros obstetrix pannos iuvit. Utcumque sortis exsilis puerperii.
Quid obseratis auribus standis preces 3
n saxa nudis surdi0ra navitis Neptunus alto tundit hibernus salo.
Honticius inserendum putat, sed in sine praecedenti versus: Dedi stitis
superque mentirum tibi. O Amnia. Mulim: o timniti: ut vit anapaestus Haec autem verba. quae supra Postvs. lv. nullum habent sententiam, hie egregio suum locum tuentur. Bene Cruquianus Commentator: Videtur eum laticlare, quasi tiam pulchria ait, tit memetitur htibere tot amatores. soti rerem mmis i liam ni υpcrat. Po,trema pars orationis, inde a verbis orti. --niante. versatur in laudibus Canidiae. Sed omnia sunt ironi , et Ini do ue-mniis, quati essent ussirmanda. minioni 1irmantis, quae neganda, modo laudi tribuentis, quae sunt turpia.
Pue timotus. Alii partumeius. Pne timetus est nomen proprium pueri. Vid. nenii. Sehol. Franeh. Nomen propritim pueri numodum rustiei. In uno MS. legitur Paelomelus. Utetimque forsia exsilis puerpero. Melius conseo: Utetimque fortis Mai. it puerpera. Paetumeius est filius tuus, quamvis iam sortiis et robustuso venire tuo et stratis exsilit. Amaredietum exsilit . de puero, qui nullo labore nascitur, vel potius iam natus t et, ut suppositus, se e lecto proripit. Fere ut Pluuius in Amphitri V. l. Sed puer ille . quam esto Dei,
x zD. In eadem partus facilitate usur- luitur verbum es timidi, quod bene ex-hoquit Burini nu- ad Phaodrum III. 5.
In pari fraude Plautus Ci iel. I. 2. 20.
Eundem puellam p/ peris, quum n uae nccepertit. sine obffetricis opera et Aine dolordus. Non auia ni dis surdiora naei is Neptunus Diro tundit hibernus sola IIoe dicit: Saxa non iam surda sunt nautis, quam meae nuros tibi. Notae sunt comparation durior seopulo, do qua vidimus ad III. Carm. I. Notum. ut seoptilias spernit aquias irruentes.
durior et surdior fretor ut Ovid. XIV. Motam. Ill. Surdior illa freto stiroente, enuentibus hoedia. XI. Metam. 329. Quae mfer hianu oliter . quamerarates murm tira ponti, Aeeipi . Statius IV. Thob. II. Ille quoque Gyattis non mollitis titidie timicos, Quam frueis Ionii rnhies e amantia ponti
Vota Dirum. Talem autem comparationem, qualis hic legitur, nusquam legi. Et quomodo stiis dicuntur stir nneltior Quia navitae in summo ΡΟ-riculo saxa implorant niqui ea vitant quam longissime. Et verba nune Ie xutitur . caput comparationis est inlaaia. Comparatio brevissime absolvitur, et ea. quas sunt additamentum et accessio comparationis, multo pluribus ornantur, ut Neptunus hiarentis at o solo. Nautao in periculo vitae Neptu. num et mare implorabant, ut sibi par erunt. Mare ot fluctus sunt surdinutilia, non seopuli. Meto aliquis di.
eitur Ati, or anao, non tamen ut ea surditas ad noti tis sarantes pertineat.
Credo Horatium scripsisse: Non sarcinuuis ordiore norit a Neptunua ni tifundit hibernus /nio. Neptunum eissuetus marino- implorant nautae. Flu
424쪽
L l l l E. it. In ultus ut tu riseris Cotyitia Vulgata, sacrum liberi Cupidinis, Et Esquilini Pontifex venefici
Impune ut urbem nomino impleris meo rQuid proderit ditasse Pelignas unus , Velociusve miscuisse toXicum, Si tardiora sata te votis manent 3 Ingrata misero vita ducenda ost in hoc, Novis ut usque suppetas di loribus.
Optat quietem Pelopis insidiis pater,
Egens boni gnae diutulus semper dapis :Optat Prometheus obligatus aliti, Optat supremo collocare Sisyphus
In monte saxum: sed vetant leges Iovis. Voles modo altis desilire turribus, Modo ense pectus Norico recludere,
Cius, alta saxa verberantes, set hoe auges imaginem tempestatis non tam surdi sunt navitis, quam euo sum tibi. Caelerum hie cum Horatio comparetur Tibullus II. 4. s. Stare vel instiniaeautes obnoaein rentis, Naufraga quam ali tunderet tinriti moris. tititia tie O riseris Cosyl in Vtil-γω, anerum liheri Ctipidinis. Auctor antiqui Epigrammatis in Anthol. Bur- mann. Τ. I. pag. 43a. Non me ro his pu/ehra per Cotyt in. Au feriatos Minos. Vid. Scalix. et Burmann. Nosior in Vocati. voce Coeytus testa tur in antiquissimo Codice scriptum esse Cotilo. Pro snertim in V s. et alio IIS. Leid. t mora. yrista misero Uitra utieenda est In hoc. In hoe e t ideo, eius rei aussa. Gronov. ad Sonoeae Ilippol. 12la. et Ruhnhen. ad Vellei. Patere. II. 4 l. qui pntat Graecissantes poetas primum ita esse locutos
P lopia in idus prater. Tria MSR. id. in fili. Et cie legitur in Viri dario Mirandulae p. t M.
Volas modo ni is des; ire turribus. Tria vulgo matvehuntur mortis uenera, sinam sibi aliquis in rebus despo- ratis consciscebat. Ei poc, ἀγχυνη. xρημ-νoc. In his praecipitia naturalia et inventu si illima sunt rupes. Ita tuo hare tria apud Trauicos memornri solent : inde, apud alios scriptores. Iam diximus ea de re ad III. Carm. M. Terent. Andr. III. 4. Oeeidi. Utinam mihi esset tiliquiti hie. quo nunc me preseeipitem dorem. Ubi Donatus: Non dixit gladium aut laqueum. Ne esset tragicum. Lucati. VIII. 654. Atilmihi praeeipitem, noti ne . permittite stilium . Aut Inquenm eolla fortosque spfnre rudentes. Aut oliquia Mnmodi tis eomes existus ensem. Appuleius Metam. o. p. 79. Prie. Loquetia an l olndius nul eerte praεeipitium procul dubio e exsondum es . Ad quae loea ab interpretibus multa exempla sunt eo agesta. Adde Eurip. Stipplic. Iul6.
l rupes inestine se prasim voluntariisl stillibus prno mitti t. Cf. Tolitus ad
425쪽
Frustraque vincla gutturi nectes tuo. En tidiosa tristis uegrimonia. Voctabor humoris tune ego inimicis eques, Meaeque terra cedet insolentiae. An, quile movere cereiis imagines, Ut ipso nosti curiosus, ut Polo Doripere lunam vocibus Possim meis,
Possim crematos ex iture mortuos
Desiderique temperare Poculum, Plorem artis, in to nil ligentis, exitum'
Auson. pag. III. Malim in Horatio O ipae nosti euriosus. IIS. Voss.legoro: Vtiles modo nitis desilire ru- euri itis. Hic autem valde dissi-pibus. Ttirres qui in tali re memora- dent interpretes. quid sit etiHostis. verit, vidi neminem. Aliud est tirae Varias huius voeabuli signisseation Polinuin apud Seneeam: quia certus bene exposuit Oudendo ius ad Appul. locus indicatur. Metam. I. pag. 16. sed unam omisit: Voetnhor humeris itine esto inimisis interdum scilicet eximie rosertur adequinis. c. uietus octo ii tremos versus homines et res nimiens. Et ipse nosti huius Orminis delendos e,so censuit. curiosus, harum rerum non imperitus. Cuius sententiae uti ipse nullas caus- quarum vis te non latet. Cons Gosas attulit, ita ogo invenio nullas. thois . ad L. IV. C. Theodos. do Eques liunieris alicuius vectari. casi r- Males Pt Mathem. et interpretes ad πώγιν, est indietum minimae super- Aeta Apostol. XIX. 19. ubi mentiobicio et contemtus. Ium Davides in sit τῶν τὰ περίεργα πραξάνrti si Psalmo LXVI. 12. Feeisti hominem Plorem 'ortis. in te nia noentis, Mi-Auper eraput nostrum equitare. Cicero tum. M S. V s. et alia nihil noeritis. II. Vore. m. Detobis ae et in his Alia hiabentis. Valde discrepant in equitiabit equti eis. Senem uere. Oct. l terpret . Ego non video. quid in l974. Curru stiperbum Nern trans . t nostra lectione aliquem morari possit. seeriales copiae. Arnob. adv. Gentes II. l Plorem Oxitum artis. nihil agentis in pag. 5l. Ita non iniustissimum uti. te. Sanadonus e MSS. Pulmanni odidit ei is, in uiliare . illudere tamqunm nit en eritis. Ita et coniecerat Iacobius, stulta nobis et bruta diem ibi . l cuius conieci iram vulgavit me inius.
426쪽
Phoebo silvarumque potens Diana, Lucidum cocli decus, o colendi Semper et culti, dato quae precamur
hoe earmine inveniri iudicant. Equidem Horatium multo pulchriora seri .psisse censeo, et res sere pasdem. quum quam non in eamino saeculari, tractasse elegantius ae sublimius. Nimia fortasse opinio, quam de tali carmine suse imus. nos in iudieando serit mo. rosos et di melles 1 et motum voluntas Augusti impedivit. Suetonius in Vita Horatii narravit: Serip n eius Austu
eus M a nclen prohauit mansuraque perpetuo opinnitis eat, ne non modo Ueculcre earmen componendum in
iunxerit, sed et Vindelieam vie oriam Ttherii Drusique, pridionorum suorum. Minus bene suecedere solet, quod roga. tus et eoaetus iacit poeta, quam quo lsponte et liber. Deo agitante, ineale. Mons. Adde, quod Grammatiei etiam
hie suas partos egerunt, et versus intruserunt: quas tamen sordes hine tollers conabimur. LDeidum coeli Getis. Diana etiam
n Virstilio IX. Aen. 4m. appellatrar s
pliciter alloquatur, Dianam appellet
aurorum potentem et itieidum eoeli decus. Nonnulli interpretes illud δε. eus retulerunt ad Dianam et Phoo-hum simul. Tum . credo , Horatius seripsisset: Ltiei o meli de ra, oes m. Ut Virgilius: eos, o elaris. simia mundi Lumina, labentem me o qui Mevis tinnum. Quo Sibyllini monuere veratis. Glossa poetica, ad explicandum tempore saero. Istiusmodi glossae ita concipi solebant: Quid ost tempus sacrum' Sacrum dieitur, quia sibyllina carmina monii. erunt eo virgines et pueros, ex ingo nuis parentibus natos, tenera aetato adeoque moribus castis et integris, verissus recitare Deis, quibus Roma curaecordique est. Non opus erat haredo re Phoebum et Dianam, minime.
hoe fori de re a virginibus lectis et castis pneris. Atque hoc dicere chorum non decet, qui ipso De no illae et enati esset. Pro quo in diaribu, NAS. Leid. inveni quod. Et xie le-
427쪽
Alme Sol, curru nitido diem qui Promis et cultis ullusque et idem Nasceris, possis nihil urbe Roma Visere maiust Rite maturos aperire PartuμLenis, Ilithyia, tuere matres, Sive tu Lucina probas vocari Seu Genitalis.
xisse videtur Comnient. qui ad verba dicere Ormen annotavit: scilicet ante. Ut erodibile sit in nonnullis exemplis suisse: te, qtine preerantur, Tempore suem, e . Quod Si liini monuere versus, Vimines Ierina H. Vimines Merris. MAS. unum Ditis. DIs, quibus septem placuere eolles. Fieta puto ex IV. Carna. 12 ll. Deum .eui pretia ei niori Colles Areticliae pMe l. sed auctor hoe verbum contra morem veterum seriptorum si uit. Res nimirum et loca numinibuA plarere dicuntur. quibus perpetuo dolectati sunt et delectantur, in quibus locis praecipue habitabunt, quae . siquando relinquant, tamen subinde revisunt. Septem vero collos ante Romam eonditam Diis ignoti sui se videntur. Alitisque et idom ntiaeeris. Imitationis vestigia apparent in Senecae Ilip. pol. IM. modo totus iandis Hespertia pisti a diriam fenebris Lurifer idem. Minut. Felix Oetav. pag. m. Sie, eon tantia tonium seminibus, Soles olim atque nitos semper splendio. Ubi Felix respexit Lucretii V. Glis. Ter tuli. do Pallio cap. 3. de pluma Im-vonis: Mul leolor et rerrimior, quo,nti urina ipsa. semper alis, etsi Aemper ipsa quando alis, toties deniquo
Aperire partus. Nemesian. Cyneg. I M. Foeeundos aperie paritis matura
Soti Genifolia. Bentleius solita sim ingenii et eruditionis e pia coni tu .ram Generyllis ornatam commendat. Boni lotum propterea laudavit Buman. ad Properi. III. 8. I l. Ego nequo Genittilem neque Genetvi in pro veraloetione habeo. Gene/ytiis, ἡ Γενε-l Hic t numen haud ita cognitum. cuius aliquoties mentionem saeit Aristophanes: nequo habet certam signi-seat nem. quod apparet ex diversis Grammatie rum interpretationibus,quorum alii clientit fuisse eomis in Veneris . alii Genotylli a remites Diranne. alii Gon fulti m npl,ellant ipstim Venerim. Exemplum, in quo Diana Γινετυλλέc nominatur. Rentleius non Ostendit. Adde. quod Nieetas in Epithotis Deorum apud Creuetorum in Moletem. Pari. I. Pax. l2. seribit: Γι--το ipoc. Histic. Nequo in Commentariis Semii ot Porphyrionis, quos advocat Beni lotu . ullum Genotyllidi prae,idium inveni. Servius scripsit ad Virgil. IV. Telog. ln. Custa orae Luet,inr Modo Lucinam Dianam M. eipimus. Sio Horatius enm. saecul. i5.
428쪽
Sire M Lucinam prohas rorari, seu te penitus Iunonem. Terentius Andr. III l. l5. Iunonem Lueinam dieit, ut: Iuno Lueina fer opem e cum tamen ambae unum sint. ' Vir magnus a Servio seriptum esse Putat pro eorruptis Seu se prinitus Iunonem - seu se Genes vllidem. Si viveret. milii Serviana sie esse eo rigenda sentiret: Modo Lueiniam. Dinntim accipimus. Sic Horatili, Curm. Saee. I 5. Siee tu Ltieinia probus -- cari , seu oenistitis. Modo ononem.
Servius nempo disputat utrum Ltieinti
apud Virgilium pro Divinti an pro
In ne sit uecipienda, quia Lueinti nunc ost Ditina . nunc Iuno. Videamus de Porphyrione. Huius Gram- mutiet scholion hoe ost Ostendit
uutem eandem Lucinnui et oenita em
Deisin appellari ' Et hic Benileius ex
seni tilem Deiam fecit Genetyllidem. Ego puto Grammaticum iunxisse Oeni-ttilia Diea, vel hoe voluisse: Eudem
Lucina etiam vocatur Dea uenitalis. Denm voci Liaeintio non addiclit . quia in Lueinti statini agnoscitur Deiae quod secus est in oenistilis, adiectivo eommunis usus et multae significationi f. Poteris otiam sie scriberet Mostendit
autem eandem Lueinum. et Geni n- em, et Dinnam ut Acro: Genita
iam Doeaeie Dianiam. Felieior fuit Benileius in altera disputationis parte,
et probavit Geni tilem non esse mommen Dianae proprium . quia Romani Deos duod im maiores, qui et Consentes appollantur. vocaverunt senten. Iea. Quare exigua mutatione legendum artiitror Seu Geniniis. Eo nos clueit seriptura Cod. Graeviani: stentalis. In MSS. oenialis et oeni alia saepissime confunduntur, de qua re vide Burinan a. ad Ovid. I. Art. Am. 125. et Markl ad Statii Silv. pag. 237. quihoe posuit discrimen: Moenittilis. diem natalem et liberos procreandos attinet: o inlis, ad sesta, hilaritatem. quum genio indulgemus.' Ad quam
regulam si omnia exempla exigero vellemus, multa in seriptis veterum essent mutanda. ut iam nune, sed perverse, a nonnullis mutata sunt: aeneseio cur Marklandus tantopere laudare potuerit Bumann. ad Ovidii l. l. qui verba Ducuntur raptae, oenialis prae , puellae, correxit, substituens stent alis. Genialis proedia eleganter et honeste appellantur virgines Sabinae. quibuscum Romani matrimonia essent inituri. Genittilis praeda, rustice dictum est. Geniale etiarn dicitur omne illud, quod ad nuptias et eoniugia attinet. Optimo Glossographi: Genialis, γ ἡλioc. Servius ad VI. Λon. 503. Genitales laeti proprio sunt, qui fiternuntur puellis nubentibus, dilati n nerandis liberis.' Memorabilis est Sonoeae loeus in Medea us. l. Di e iustiles, tuque genialia tori Lueinti custos. Cons Barth. ad Statili III. Theb. 689. Ium Horatius dieit Seu malis Lucina vocari, seu Genialis, ii κost: quae partus tu lucem voces, seu,
quae praesis coniugiis sundo partus
oriuntur et lectum genialem custodias. Lucina et Iuno sunt eaedem. Iuno Graecis est γ ηλιoc, pronia .
Eadem hic Gentalis appellari potest. Fortasse Horatius hoe eo omen Dianao primus dedit, satis in eo sormando se Iix ot ingeniosus. Sed quia novit. an non ante Horatium iam exstiterit' Genelyllis quidem apud neminem Romu
Diva, proclueas au lem. Quatuor versus Horatio plano indigni. Pr ω- a subolem, quid est, nisi inanis re. petitio antecedentium nperi paritia cittiere matres 3 Neque in reliquis, sivorem ipsam sive Latinitatem spectes. honum poetam n osoas. Tam disertii
429쪽
marita: Certus undenos decies per annos Orbis ut cantus reseratque ludos. Tor die claro totiesque x rata Nocto frequentes. Vosque veraces cecinisse, Pareno,
Quod semel dictum ost stabilisque rerum
mentio legum et deerotorum hominem prodit, nescientem quid gravitas et deeor poetieu' sorant, neque genus dieendi tenue, nudum et hi torteum a grandi et ornato discernentem. Horatius alibi quoque ad leges latas respexit . sed Iaersonam poetae non deposuit. Tostimonio sint illa ex IV. Carm. 5. Ntillis polluitur enata domus stupris. Mos et leae vinetitistim edomuit nostis. Lati ritur simili prole puerperae. Culpam poena premit eomes. i Ibi lex Iulia do adulteriis ei ante oculos erat. In Epodis etiam Othonem vocat legis auctor na, sed graviter et poetice: Sedilibusque ninontia inprimis eques Othona eontemto se l. Iam mihi eum istis versibus hos e sa u. lari earmine compara, et dices Horatio non potuisse ex ore excidere: Pro-xpera sint patririn decreta de iugandis seminis et lege maritali. Η unum: Mereta super itimndis feminis es au- per teste muri n. et putide dietum est. et habet ineptam tautologiam, quin intelligitur una lex de ninritandis ordi. nilus. Fuero, qui acceperint mari in tamquam verbum imperativo positum Mnritur Noe non tam alienum est ab ingenio hominis. qui hos versus finxit.
' retis undonos deeIes per nnNOR. nientia est: MLucina. tuere nant res, ut liberos magno numero pariniat, et postrentum et decem anno frequens xit multitudo hominum . qui se tum sae. enlaro eolebrent. ' Talem ego senten. tiam probare non potui. Credo versus ita tran ponendos esse: Trasurae rerrares. Quod semel. Terminus gerret. Iun.
oue Din. Certus tindenos: sq. Ilithyia, tuere matres. Vosque, o Parcae. iungite bona fata iam Peractis, eon. servate et ait te soliditatem reipublicae Romanae, ut hie dies, saeculo praeterito, itorum per eantus et ludos relebrari possit V Celebrari potorat hoc se tum, numero incolarum non aueto, etiam minuto, relebrari non poterat nisi salva et stante republiea, nisi Parcae bona sata iam peruetis iungorent. Multa in ordine carminis sue cularis esse videntur turbata. Ita Comment. Cruq. versus Vosque res a-eea cecinisse Hrene - legit ilost Con- diro mitis praetutisque telo m. Nam dieit1 Inroeni autem Hreas post Apollinem, quin Apollo fratis prorest. unde et sortι e a Poentur. Atque huc respicit altera eiusdem interpreta. tior Opini tis Gerein stin alnbilin D. eirant , qtine promisertim Aeneae, dum Italitim peteret, permonsurum scilices Nomonum imperium in perpetuum. Referatque ludos. Refertantur sa. era, qune stato tempore redount. Vido Burmannum ad Ovidii Reme l. 593. fiesque ornro. In MS. V M. potiens. cum gi Aa fruens. Corruptum scilicet ex totiens. glossator non intelli bat. Quoia semel die tim est stabilisque rerum Terminus foras. Bonileiu haee ita emendavit: Quod semel die tima tibilia per norum T. minus ferre . Vel Quod, sinitii dieitim ea . a tibi iaper nertim Torminus serror. Est in
430쪽
Terminus servat, bona iam peractis
Iuni te sata. Fertilis frugum pecorisque tellus
Spicea donet Cererem corona: Sutriant metus et aquae salubres Et Iovis aurae.
Condito mitis placidusque telo Supplices audi pueros, Apollo:
Siderum regina bicornis, audi, Luna, puellus.
quibusdam MSs. omittitur, serrae in plurimis legitur. Ego nihil mutem,
praeter di,tinctionem verborum, quam ita osse concipiendam arbitror: Vmqtie veraeea recinisse, Ptirene J Qυou semel cliettim est altibilisque rerum Terminus ser bonia tam pertietis Iuni ite Diti. ' O Pareae non mendaces,
felix et faustum porro sucite imperium
Romanum . quod vos e se facturas M. mel dixi ,1 is, quodque cortus rerum eventus comprobat. ' Eadem sere est explieatio Lumbini, quum nuper eommendavit Guellerus ad Thucyd. II. M. Terminus rerum servat, quia decreta Parcarum. suta, sunt immota, immutabilia. Seneca Oedip. 985. Sertatisque atina uteretia eoitis Lachesis. Vir. gil. Iv. Eulog. 46 THin laeetn. atiis uiserunt, eurrile, fusis Coneordes atrabili fatorum numine Parene. Ubi Servius Horatium citavit. Virgil. I.
Aen. 257. manens immota tuorum Furn rui. Cernes urbem ei promissa
Ltieini Moenis. Quae verba ante oeulos habuit Valeriua Flaccuq II. 573. Pritimi feci quis iam Tertere re i tu quenti Mianos immotii nnae Dorien lustria. Et Claudian. II. Eutrop. 293. immobiais haeret Terminis. Imreducitim sero plaeuere I senti. Qtio isemel dietum est, ut in Psalmo LXI. cirriae ἐλάλησ/ὐ o Moc. Quod Suidas
et irri του πώ rωc ισομένου. Λ-nimadvertit L. Bos, in Prologomenis. Fertilis D tim pecorisqtie tellus. Tellus est fertilis vini, Dumenti aliarumque rerum . quas ipsa fert et procreat. Gllus fertilia pecoria eontraria est naturae, neque inveni honos scriptores. qui. ut hie est, dixerint. Exomplum Lucretii II. 24s. ad Horatium non pertinet. In eo terra parte omnia aes estiferarum. Ptibula quum p .het . qui-hias omnes eorpora paseiant. Ipse enim Lucretius sensit se usum esse minus
proprio piariendi verbo, quare eXPOsuit. quomodo illud accipi vellet. Terraneant e seras parit, quatenus seris Da bula praebet, quas ita nutritae prolem gignant. Ideo primum cogitabam e,selegendum: Fertilia fruoum pecorique telltis. Ut Sallustius Iugurth. II. Moerfruum fer ilis. Mntia perari. Ubi Cortius dedit similia ex Virgil. II. Georg. 2 3. FDei is γε ri. Liv. XXIX. Al.
Mona pecori bonus alendo erat. Sed
quid hie Cereri eum peeora' Tellus roeto Cereri dat spiceam corollam, quia est sertili, frugum 1 pretis nihil ad hoe
donum saeit. Et pecorti Statim memorantur nutriant foetus. Verum puto:
Hrtilis Irtiora peperisse te lua. Lu-eret. II. 992. Terra Foeta parit niti Ina fetioes actu laque itie n. Cicero de Nat. Deor. I. 2. Fruses et reliqua,
quiae forti parint. Ita si ere, eretire. rixrti, et alia nota sunt. Coniecturaeno trae favet Comni. Cru a. opitis δευ- sum tiber ratem et prospertim v enrum festim tim. Pecorum moturn sunt Dirus.