장음표시 사용
411쪽
I tonsosque visurit Apollinis reum c=illos,
O, dolitum moti multum virtute, Neaera: Nam, si quid in Flacco viri est,
Non seret assiduas potiori te dare noctes Et quaeret iratus Parem. Noe semel offensae cedet constantia formae,
nesque solutos Adspiceret, Phoebi quΛereret ille eomam. Noster poeta Apollinem proposuit. quasi semper comas haberet solut . et one semper vento agitarentur. Nequo comparatio comae Apollineae eum re aliqua. perpetua suturis, ulli poetae probabitur. Exom. pla eiusmodi recte petuntiar eX natura, quae sui semper est similis. ut lupiot a i. Orionis. alia. Ita dieimus Dum rapidna Simois in mure roris tiquias. Huic iunge: et nurn agitabit Apollinis ecpillos, insipidum aliquidi unxoris. Atque hinc poetao ea exempla formant, quibus indieant aliquid, ut contrarium legibus naturae, m. nino fori non posse. Ante eoneordia et amor erit intor lupum et agnum . ante flumina nil sontes redibunt. An otiam: Ante intonsi Apollinis capi ii non num solitibun/ur Sed si hono Latino dictum sit: aura no sat capillos, hoe in Apollino raro accidebat. v. e. si disco luderet, si Daphnin itersequeretur. neque tam erat perpotuum et naturale, ut est lupi odisse nanum. suvii in mare currere . similia. Duni. quo asti rare verbum vehomentius est piam pro nia. Burinan. ad Oxid. XIV. Horoid. 39. inque texi Zephyro orti.eiles ribrantur nris nee alteram lectio. nem no intitur defendit iis exemplis. quao illi sundere debuerant, ut reiice. ret. Sine discrimine rentia Di nitillo, aura nitans eapilus, et aristae eni Zephyro nes nine, inter se reponit. Ovidius qnidem capillos num moreri dieit. I i IV. Motum. M2. epist nurn copii os morern . VI. Ma. Nisi. os movet aura e illos. III. stam inque inertitae, mori que per aemerinem. Et sic ille Anope. Denique
duobus versibus sublatis. verba et sententia sunt eoncinniora. Quum tu iurabas hunc amor in foro mutuum, dum lupus pecori. et Orion nautis in. stus. In qua construetione verbum l est etiam eleganter omittitur.
m. at quid in Finem viri est. MS. Voss. riritim. Malo. Etiam si non metrum obstaret. Nota Ost sormula. Quinet. I. Inst. lo. Si quia in nobis uirilis roboris man/hnt, et: Si uiri estis. Vid. Graov. ad Flori III. 3 Et qtineres iratua puram. Memoranda hic est interpretatio Bobotii in Apophor. I. 1O. pntantis. Horatium loqui do so in persona tortia, tamquam de nilona, et minari. se ali. quando parem suturum meretrici Nee semel ostensiae cedet e strinfinformese, Si certus infriarit dolor. Fieri vix potest . ut hace verba probabili modo explicentur. Vido tantum intor. pretes. Beniloiuq correxit: Nee semel ostensi eedet eonastin in formae. Noe est: nec constantia mei. semel laesi et irati, e et formae tuae, ubi vero indoluero. nri quoque voluerat Gogavius Praciem. pag. 35. In non. nullis van der Murg pro Gen Da legitur irnine. Pro redet correctum e. Mi . Meus adeo dudum corruptus. Nee Comment. Cruq. tam multis verbis uti stilot, quam hic utitur, ut pliedi. Euo sie divinavi: Nec semel
412쪽
At tu, qiucumque es selicior atque meo nunc
Superbus incedis malo, Sis pecore ut multa dives tollure licebit Tibi tuo Pactolus fiunt,
Nec te Pythagorae saltant arcana renati, Formaque vincas Nirea; Eheul translatos alio moerebis amoreS: Ast ego vicissim risero.
ostenso radet constantia corde. Si l eritis infrunia dolor. Non verita es me laedere. Cor meum nunc semel loffendisti. Si pergas, quaerum ultuati. nee me eis tantia rolinquet. si dolor certus animum intraverit. Sie intrΛ-x rit lini et, quo intret. O ensus est: laesus . idque iratus: Rillink. ad Sue. ton. pag. 34. Dolor eximio ad eor pertinet, ut pulchre dieium sit: si eorintro ru. Virgil. I. Aen. 209. Pre- lmie nitum eorde dolorem. VI. 383. lpti suaque parumper Corde dolor triari. Ovid. XI. Mettim 329. notruoque δε- llorem Coriti tuli. Idem VI. Immid. l76. Cor cloi f. Unde vox antiqua eom l litim. do qua Elmen h. in Indi Appiiloii ot Burinan n. in Ani h l. Lat. T. II. p. t tu Ac forte in MSS. quibusdam fuit, uti nos coniecimus. undo fluxerit hare interpretatio Commen- tutoris: si ira eor metim pene rtireris. Dieit autem se nondum adeo osse is
- Desinet imparitus Ceriti re summo. litis pudor. Meinekius vult seribit in lirtivit, quia Poeta iam nune eerio do- l
At iu est minantis est et irati, sive orationem incipiat sive eontinuat. Gmnov. ad Iustin. XIV. 4. Burmanti Anthol. T. II. p. 55. qui et hic vulgatum tuetur. Benti. malebat Et tu. Quod in uno M S. Leid. in
Nee te Pytho rae. In uno IIS.'thbori. Mox Ner . eum Sebolio dominum maris. Sehol. Statii III. Thob. 483 Aiunt enim et apsin seri animarum in corpora. ut i tum est in Horatio: Nee to Pythooortio Diltine arcianra remesi V Pro et apsin scribe
μετεμ ιυχωσιν. Transititos alio moerebia amores.
Terent. II yr. I. 2. 94. me tranΛ- tulit amorem. Vide Ruhnk P peri. II. 4. a. Πnec merui sperarer bis mihi, perstiti, poenas: Et nohistilio, Cynthis, sensus erit. Ut legendum ex pulcherrima emendatione Bur- manni. pro tiquilo. Ast eoo vieissim risero. Hoc est ne mo. Philoxenus in Glossario
413쪽
Aliora imia toritur bollis civilibus uuius, Suis et ipsa Roma viribus ruit: Quam nequo finitimi valuerunt perdere Marsi,
Minaeis aut Etrusca Porsenae manus, Aemuin nec virtus Cupuae nec Spartacus acer
Novisque robus ins telis Allobrox, Noc sera eaeruloa domuit Germania pube Purentibusque ubominatus Hannibal: Impia perdomus devoti sanguinis aetas,
Forisque rursus occupabitur solum l
perdere Marsi. Similis color orationiuapud Virgil. II. Aen. 196. ereptiqtie dolia Ium ymisque eooetis, Quos neque Tydides. nce Lariasneus Mehilles.
Non anni domuere decem, non mule rinne. Valer. Flaee. II. lal. immunes quos afernere Besai, Non Geti-
en potuere mantia, non sequoris irae.
Neque di similia hare Ciceroniis V. Vorr. II. Proh Dii immo, intest pia ni eua myoptiro tisque nil forum et nil omnes tirhia erepedines secessit, quo neque μrth iniensium moriosissimiae e tisses, eum mtiri plurimum poterant, mulsio bellis νυem connive, unquam adopirtire potuerunt. Unde partim exemplum finxit auctor Rho. tor ad Herenn. IV. 53. Minoeis Diae Efr ea Porsenne nitiis nisis. Horatius hie mediam in voco P .
senti corripit, quin sunt Iambiei puri Corripuerunt olium Silius Italieus et Martialis. Undo eonscio diversam nominia sui se pronuntiationem, sicuti et diversiA modis scribebatur. Historici plerumque usurpant Porsennn, Graeci IIopσηνac. II ορπῖνος, et IIos σέ c. Vid. Dukor. ad Flori I. lo. Tamen et Taeit. II. Hist. n. in loco eum versu Horatii Praetorea comparando: Nullo exferno hos e. aedem Iovis. quram non Porsenti a ditia tiri . neqtie Gial ietipta, temerare posuissent, furore Prinelatim easeindit Quare errasso puto Niobulirium in Rom. Nisi. T. I. pag. 565. dicentoni , orthouraphiam
Porsenna vel Porrennse variari, ma
nifesto autem peccavisse Martialem. qui ponultianam secerit brevem. Poetae ex IIoρσιν ζ Deere Porsenn. penultima brevi. putantes in Gramo esse ancipitem. eisque rebus infrilis Allohroa
tibiisee. Idem plura exempla ad 1. Sat s. m. ex Horatio dedit. in quibu post neque ponitur stit. Et habent partieulis aut vel ve, si neqtie ante. cedat, vim negandi. An eandem vim habeant ei ne dubitatur. Cum Ben-l ileio facit Buhnken. ad Velleium Patere. II. 45. Sed tam multa in Gnatrariam pariem reperiuntur exempla. ut non eredibile sit librarios ubiquo aut eiecisso et substituisse se, neque pro vo scripsisse que. Vide Oberlin. ad Tucili I. Ann. 32. Pro Al obrox in MS. V s. est ADahrsae.
Ovid. I. Metam. 24s. Ferisne purer populianum tradere stentes. In Vo s.
414쪽
Burbarus, heu l cineres insistet victor, et Urbem Eques sonante verberabit ungulii, Quaeque carent ventis et solibus, ossa Quirini, Nusas videre, dissipabit insolens lFOrie, quid expediat, communiter aut melior pars Malis carere quaeritis laboribus 8Btirburtis . heu' eineres insis et ri-etor Credo hace ita esse transponenda et leviter mutanda: Quneque enserit sentis et sotibus ossa Quirini s Nostis ei re dissipabit insolens Barhiartia, hetis eineres in issens. Vietor et Ur. hem Eqties sonante rerberabit tinytiin. Melior in his sontentia et verborum ordo apparent. Insolens barbarua dis sipabit ossa Romuli, dum victor cine-- illius insistit. Quaeque enreri melius sequitur ferisque rursus m. In vulgatis Birrharus heia deest copula.
Ille mihi in mentem venit Erechiotis Prophetao XXVI. lo. Sonitu equitum
et rotorum et curruum moenis restra
trepi hians. Ungulis equorum quidquid in elis tirhis erit proteret. N fas ridere. M S. V s. rideri. Forte . quid e editie, communitertius me/ior pars. Locus inlocatus et variis interpretum sententiis tentatus. Plerique ordinant : quaeritis, quid Opedine en re itiborthias. Sed recto Benil. ostendit hoc signiscare: qutieritis. quiu refertis erarere, quid ni ineat, quιu iuvet. Ipse eorrigit: qtioue e sint, hoc est: quod bene rerint, quoia honum et fella sit. Non credo Romanos in tali re hae sormula esse usos, neque dixisse: Forte qtineritia, nulli. . quod bene rertas, his millis ii- hernri' Bonileius seribit: deliberatio no4 ot consultationes sere semper simili pro tione augpicari mos erat Vorum est: Romani nihil, neque publiee neque privatim. quod quidem alleuiuq esset momenti. si qeipiebant, quin tali quadam sormula uterentur. In Horatiis nulla re suseipiti. r. ΠΟ-l ratius nescit ideoque rognt, an sors et velint aliquid et quaerant . ut v mulis liberontur. Si Romani deliberarent. si iam sacerent aliquid. locus erat sormulae. Ubi nil agunt et dubitatur
otium de voluntate, sucere velint neene, Imus non est. Neque istiusmodi mulae temere mutabantur. Novimus quod bene rerint, quod fella invitumque sit, quod bene eveniat. nlia, nus.
quam legimus quou expediti t. Ego i scribendum censeo: Forte quiu ea pel uiam. Communiter, tius melior pars ID. lis en rere qtineritis labor hui' Foriel aliquod consilium in tantis calamita. tibus expediam. Vultisne iis, universit an melior pars. liberari' Relinquitet Italiam. Hoeno eonsilium plueet ' Ati
l melius liabet aliquis 3 Si non, quid
moramur iam naves conscendere V Ele.
ganter nilauid expedirim in robus dis.seillimis ae desperatis. Cicero II. Ostie.
cliturum. Liv. XXII. 55. Quum in inti. Ita stetit inuentibus, ita agnotis, naeona lium quid ni stiris eapedirent. Id. XXXVII. I. Alae eonsilium eae. p die tur. Livius, ut in proprietate
sermonis unus omnium est accuratissimus, etiam huius loeutionis originem tondit XXV. it. Multa, qtine impidita nn tura sunt, eonsilio expeditini fur. Itaque nonnulli minus recto me. t taphoram n re peeun; riri impedita ot
415쪽
Nulla sit hae potior sententia: Phocaeorum Volui profugit exsecrata civitasA atque Lar patrios Dbitandoque funaueris reliquit et rapacibus lupis,
Ire. Pedes quocumque serent, quocumque per undas Notus vocabit aut protervus Africus. Sic placui 3 vii Inelius quis habet suadere 3 Sucunduuntem Occupare quid moramur alito 3Νed iureinus in haec: Simul imis saxa renarint Vadis levata, ne redire sit nefas: Vere conrersa domum pigeat dure lintea, quo nilo
Astros a que rares patrios. Sententia male repetita ex antecedentibus: Ferisque rursus oecupabifur Mium.
Simplex pro pie in exemplo ex historia potito suffieii. Et alienum est hie miscricordiam movere: en Romani magis, puto, deterrerentur a tali consilio, quam ad illud incitarentur. Prae. terea ingrata est ambiguitas. Nam ct iungere poteris profugit astros et ease-erala nyros. Horatius suciliorem eur. Num orationi dedisset, v. c. ti que Doros patriosque Lares habitan qua sq. mistitque haec verba moram niserunt Sententiae, quam dicit. Ea nunc meliusue celerius progreditur. Ire, pedes quocunque ferent. Alma,
πρὶν εἰc Φωxti;ην ἐκειν, πρὶν ἡ τον μυcρυν τον ν ί, φῆνaι. Phocenses unum aliquid iurarunt, quod si fieret, tum sibi roditum licore. Et hoc, Puto, in consilio tam colori et desperato susscit. An credamus Horatium tam parvi suis o iudieii, ut luxurianti in uenio indulserit, plano oblitus se oratoris i artes sus pisso. Ot in ea quidem eausa. quae verborum uravitatem et hrevitatem postularet' Meliust ille sciebat. et luκ alios docuit, ubit esset siniendum. ot equo pectore mu-naret 8upervaeuum. E t hie loeus eommunis de iis quae . ut naturae n. truria. feri non po/atin . in i situ,
416쪽
, To usius Mutina lueerit cacumina, In mare seu cetius Procurrerit crininus, Xoci reo mon3tra iunxerit tibi ine Mirus amor, iurest ut t0r 8ubsideres corcis, Adulteretur et columbu miluo, ulu nec inuros timeant armenta leon , Ametque salsa lueris hircus aequora. Hucc, et quae poterunt reditus abscindere Mulces,
Aut pars indocili melior e mollis et eae8ρ
modi loeis inire sibi placetant Grammati ei, eaque, imitantes licta i, tarum, diligenter elaborabunt. Fusti. diosa hace copia non unum interpretem iam Mondit. Sed quoniam illi deversibns spuriis non coitubant, Horatium vel reprehenderunt. v l excusareeonati sunt. Mihi statim illa neu e reranilomum pioone dare lintea suspieionem moverunt. Nam nihil disserunt a simpliei redire ne noua sit. Nee conveniunt ire pedes et linteia conrersa retro aure. Dixerat: Italiam relinquamus seu terra seu mari. Nune utrum- quo erat repetendum. vel simplieiter redeamus. Neque laudandum hie neu pigeυι eonrea fere, pro concertumus. Padus Mnlina direrit e timina. Servius ad Virgil. XI. Aen. 4m ita eitathune loeum: Et iante Padus Matinaliareris enet mina. Similis sero imago apud Florum IV. 12. Hine soti in
eminentissimum Vinnitim montem, quem mariti prius Oeenni quam arma No. mann ascensura esse credideriant. In vanre seti re stis proeurrerit Apenninus. Ex Ovidio 1 v. Fast. at s.
Terris tribus aeoptilis P tum procurrit in aequor Trinueris. Recte seo-νtilis procurrit. Si d quis sibi sngat Apenniniani promontorium
Noraque monsto itim erit libidine Ridicula exemplorum eontinuatio in re tam misera. Neque honeste in talii vii a posuit libido, subsidere, adulterrari. Ilon lius suisset unum itinuentiar. Et omnino talia magi, propria sunt pastoribus. De esuialter et adulterium nonnulla dixit Barth. ad Gratii Cyneg. lim. Monstro in re non
dis imili utitur Sidonius Apollinaris IX.
A me quo an Inexis hiretis aequo- . Hircus est se ostia. Itaque In is intelligendum Itienis Destis, quod est durissimum. Mi is convenisset opitheton ex opposito. unde miraremur. hircum, quamvis talem, ninare uequor. t Ut Properi. II. 2. I. Utinerream Heerat ri posset piseis nrenni Nee soli tisponso rivere torvus raper. Nemesian I rilog. I. II. Namque prius siccis phoeno preMentur in urnis. Hirxuttisque freto Pieel leo. Et quis non rideat imaginem hiret laevis. squamies.l ut pisebs, nitidi . et in forma hirci, na-l tantis sub aequore et interduin emi
Mindere dulces. Quasi, quae adhue
enumeravit, exempla sex, non sufficerent. Bestius emendavit reditus iacisi seni re. Similis forma orationis in Ausonii X. Epist. 29. IInoe et quae
possunt pineidos ostendere morea. Eramus omnis exare tu et i na. Idem
plutio. quod supra: re ut pro si
417쪽
, Iii; Iὸ um Mala Pe Primul cuhilis. Vos, quibus est virtus, muliebrem milite luetum. Etrusca praeter et volute litora. Nos manet Oceanus circumvagus arva; beata Petamus arva divitos et insulas, It dit ubi Cororem tellus inarata quotutinis, Et imputata floret usque vinea; i erminat ut nunquam fulloniis termes olivae, Suamque pulla ficus oriant arborum; Mella cava manant ex ilice, montibus altis
Levis crepunte lympha desilit pede.
Illio inius ad veniunt ad mulctra capellae, Ilaserique tenta grex umicus uberii; Nec vespertinus circumgemit ursus ovile, Neque intumescit ulta viperis humus.
supra communiter niae melior pors. Neque recta sunt per mimne eubilis.
Schol. addidit: Terrtim promissionis. Dici autem potest ab olute Oee iis
eireti mrnstras. scilicet terrarum orbem. Ita Rutilin; Itin. l. 56. Qua ciretim-ytisus sue nisi Geonnus. Socutus ta . men sum ulteram distinctionem. Geminni ερ ntinquom folientis t-- mea o irae. Mira tinnotatio commentatoriq: Tormite nutem dicuntur caules . thyrsi, fou rami olearum. Caulisnutem P t nomon Meneris, proprio tamen convenit omnibuq hortii; et hia.
milioribuq istietibus, unde legimus: Cum tum videritiA Oulieulo soliorum procedere, scitote quod notas vicinae t. id o t. prima soliti. itabat Evanges. Matthaei XXIV. 32. Matiari, ro autom sei discito parabolam: eum iam i miis oti tener morti et i solio nata, scitis, quia prope ostnostas. IIaec soritisse ex memorin laudavit. Saotin hiκ seti liis immixta sunt. quis scribi non potuerunt. nisi a Christiano. Leria ereptin o lymphti deri te pede. Terentianus Muur A vs. 2958. h. l. ita retulli: Lori, sontinfe ympha dia. iiis pede. Iniurusne. Quinetit. XIII. Decium. II. Apes itieiunt inina e seros.
vel unum Titium ad Culpurn. Eclog.
misy. Iam Vir doetus in Observ. Mis-l eoll. Vol. II. pag. mi. vidit post hune
418쪽
l 'luirique solicos mirabimur: ut neque largis Aquosus Eurus arva radat imbribus, Pinguia nec siceis urantur semina glebis, Utrumque Hege temperante Coelitum. Nulla nocent pecori contagia, nullius astri a regem uestuosa torret impotentia. Non lino Λrgoo contendit rumige pinus,
Neque impudiea Colchis intulit pedem:
Non huc Sidonii torserunt cornua nautae, Laboriosa nec cohors Ulysset.
Iupiter illa piae secrevit litora genti,
Ut inquinavit nere tempus Rureum: Aore, dehinc ferro durarit Vocula, quo rum Pila secunda, rate me, Autur finyre.
62. Quod merito probavit Gesnerus, ipse in hoc genere emendandi seripta veterum neutus et felix. Mihi otium alia esse turbata videntur. et Puto ordinem orationis ab Horatio fuisse institutum, ut indiealbo duabus vocibus singulorum versuum prioribus. R fertque fensa. Plurn otio felices. A quo- lana Eurus. Pinguia nee. Urrtimque l
Me re/yertinus. A mire in umeseit. Non hue Argoo. Neque imputii . Non hue Sidonii. Laboriosa n. e. I miseritia. Ut ἐν quintiris. Cneterum pro nitri humiles. Doerinius corrigebat tirea, idque ad renenum reserebat. Markland in Eurip. Supplic. pag. 'ran. nimis. Sed Statius IV. Theb. 95. Heu ulrietis nitri nnouis humo ortuitur. Non hi e Armo. IIS. Loid. Meo. Quod ab altera manu emendatum
Ul ἰnqti intime tiere tempus Dureum. Iupiter inquinavit, nescio an aliqui serio dixerit. In Satira Iupitor beneste rideretur. tam iniim aurem num mos udulicrans. Ilaeto Iupiter melinis ussit foliis. HoratiuΑ, credo, melius scrip isset: Se ut inquin ri/ nere
Aere, Λ hine ferro. Glossa itorum incepta a repetita voco. Satis Horatio erat indicasso, post tuum nureuuetas praeterierat, secretum tamen ii Iove locum suis o piis hominibus, ubi tuti ot s uri viverent. Ferreti ne tianihil ad rem laeti. IngrAta quoque est verborum construetio: Ut, postquam. Iupiter aurum inquinavit aere: aero inquam, et i,ostquatia deinde sorro duravit suceula. Meino ius reiicit, quodi Olim probaverat nerea, quia u. hine Horatio nunquam est mono yllabum. Piis Aeetinuti. τυ e me. tur tu .l odiosum piis, quum praecedat vitiel sterili. Notandum anectilisti et notandum m ro. Fuoa graeculortim. plerumque signiscat : stieeu es celerrime praetereuntia. ut iusta temporum. Me
ra e pro me sumor . araetore, meo
consilio, ut Commentator. Sed notio. Nem poetae vaticinantis prorsus hine separare non possumus. Ergo alii iungebant piis aneoniorum. Si Horatius dicit me ense, vix aliter accipimus.l quam me etinente. Vatieinio hie locust non est . ut apud Claudian. I. Eutrop. t alet. n quo inter propritia Innises Ao-i stim ira Metrat Somnia . proasi rarosqtie ni . xe r se, mi rennos. Sed hoc me
419쪽
te o,t liud ire. Signi seurei enim: l Itir in uno Leid. meuιtu tir. Guleius sum vobis datur horum saeculorum. l etiam uirumque versum Horatio ab . it ego versibus exim ui. Pro me δώ- iudicat.
Ium iam omenci do mimus Sciunitae, Supplex et Oro regna Per Proserpinae, Poe et Dinnue non movenda Dum init, Per atque lilii Os carminum valentium Refixa coelo devocare sidera, Canidia, parce vocibus tandem sacris. Citumque retro solve, solve turbinem.
Movit nepotem Telephus Nereium , In quem superbus ordinii rat agmina Mysorum, et in quem tela ncula torserat. Unxere matros Iliue uddictum seris Alitibus atque canibus homicidam Hectorem . Postquam relictis moenibus r x procidit
Hevi perviet is ad pedes Achillei.
Nutosa duris exuere pellibus Laboriosi remiges Vlysset,
Moerere est eum silentio dolere. fere ubertim laerumns demittere . plo recum voco flere, planoere eum aliquibus dictis miserabilibus poctus aut in-ciem tundere, iuuere et itim cum hahi. ius mutatione. Ex Seboi. Statii ad VI. Theb. 219. discimus p/nnetum , opinione Varronis, diei omnem rellisionem. Graecum xorii otii diliuenter illustravero interpretes ad Evang. Lu-eno XXIII. M. q. l. ideo laudavi , ut, versu 3l post 27 posito. fortasse
Luxere nintres Iline adularum foris. Alia MM. Iraxere. alia unxere. Utraque lectio suos patronos invenit. Bentloiuq doete et ingeniose traxere defendit. Mnllem trimon pinniere. Hi olim in MSS. suis o sumi cor, quin in id. Dorspicuo legitur itiniere. Un-
aere et luxere otiam notiora in vulgus fiunt, quum pinnaere. Pinnoere moris tuum. est: se, Sua P tora, Propter mortuum . Plangere, τι πτε iacit. κοπ-
τὸ otia νεxρον. Properi. II. 19. 35. Sed tu potitia, preeor, tit me Demissi Planotia periore nuda eomis. Pluravido apud Oudend. ad Appul. Metam. V. Dag. 332. et IIoniuna ad Tibuli. I. z. m. in Ob eo. Latuit eo, pulchrum
420쪽
Volente Circa , membra: tunc mens et Soulls Relapsus atque notus in vultus honor. Dedi satis superque poenarum tibi, Amata nautis multum et institoribus. Fugii iuventas et verecundus color
tubantur, dicentes: hoe si faciunt in sviridi ligno. quid sui in orido
ν olente Cirere. MS. Vos ian. Ciretie. In exemplo nempe, quiad istu manus deseribebat. lo obatur Circis. Phocas grammaticu3: Quae in e productum apud Graecos desinunt, apud nos e inti conversa sunt eiusdem declinationis. ut hare Cirea, Circae. ' Vid. N. IIoins. . ad Virgil. III. Aen. 386 et u nil. ad h. l. laudatum a Burmanno ad Anthol. T. I. p. 2l5. Notus in vultus honor. Gratia et lili itas vultu expressa: vid. Πnnil Statii I. Silv. l. 17. et Arntaen. ad
1 muta nautio m. Istim et institori-hus. In uno MS. corrupte multis. lSontontiam antem huius versus hoc iloco non eapio. Ponendum arbitror Post versum 48. Nor uitiles dissipare l
resiqnis ossia nemo Latine dixerit. Vere,
puto: sed tomon aliquid requiritur, quo extrema macritudo totius corporis indicetur. In MSS. nulla est varietas, nisi quod Benta. in suis duobus inuo. nerit timiettis et timiettiae hoc etiam lorat in uno Leid. Error scribentis. ni liallor, quia vox sequens a litera sero lsimili indipit. Nihil adeo superest, nisi ut videamus, quid coniectura assequi lpossimus. Cotitieio igitur: Fiauit iti n- litia es verecundus eo or. Relinquor os, lAn. pelle iam e n Iuridis. Crodibilo est litoralium haec formus e iiii exem PluGraecorum, Theocriti Idyll. II. M. et Cullim. H. Cer. vs. m. ubi interpre
φευγων. Imitatio est manifesta: euius et in aliis huius earminis locis, et in Epod V. deprehenduntur vestigia. Ne inquor sti, pelle timiciti iuridia reserunt Graeca tipria ξι λοιπὰ Dirrε .r ῆ cai A isti. Magis ex usu communi
suisset rellain aurit ossiar sed ego relinqvor sti, ossa sum, est elegantivo
Cereris stimus omnia munus. PurAius.
utitus in aeternum stim cinia. Ossa,
nihil. similia multi conge ere, in quibus nominasso nune suffecerit Cortium ad Plinii VIII. Epist. l R. matini omnes iobis ne Ttillus. Dixit tui tur Hortitius. quod illiu verborum scir. ma Ovidiuq II. Λ in. u. t 4. D,3n mihi