장음표시 사용
391쪽
Non usitatis, Vare, potionibus, O multa fleturum caput l
Λd me recurres, nec VOenta mens tu
Marsis redibit vocibus. Maius parabo, maius insundam tibi Fastidienti poculum,
Priusque coelum sidet inserius mari, Tellure porrecta Super, Quam non amore Sic meo flagres, uti
Bitumen utris ignibus. Sub haec puer iam non, ut ante, mollibus Lenire verbis impias, Sed dubius unde rumperet silentium, Misit Thyesteas preces: Cenena m num nes pue non rulent
πολλὰ diroso; c ae pnχci . Voetita mens tua. Scruper insanies. Mens ina tibi nunquam redibit, quamquam voeata carmino venes o, quae nunc quidem potentior est. Sed maius paratio venenum. Epod. XVII. Q. Er fui sores Nam, solve me deis mentiti. feritis mari. ΜSS. V s. mrare.
Bittimon atris Unibus. Cur ignosntri dicantur, milii non satis liquet. Dieunt, quia flamma bituminis volvit atrum sumum. Nimia prolepsis. Elegantius legeretur: Bilumen atrum hisionibus. Sumebant venescae exemplan rebus praesentibus. vs Salva
Ihin. m. Virgilius VIII. Eelog. M.
Venena mn iam fas nefasque non lene Converrere humaniam virem. Loeus adeo Obscurus, ut Bonti eius. omnibus tentatis, frustra hie laborem impendi opinaretur, et versus spongia, non medicina, sanando' putaret. Con- iocorat vir magnus: venena mastica a nefasque non unient, Non vertere hvmvinas rices. um est: Venena malea non possunt convertere naturam iusti et iniusti . neque effugere Poenam, quae scelestos semper eonM.quitur.' Pro innoniam otiam Rutgers must una divinaverat. Et solent haec
fasque non valent, Non vertere humanna Die . Goguvius Praeterm. p.
392쪽
Diris ligam vos: dira detestatio Nulla expiatur victima. Quin, ubi perire iussus exspirRVero,
Petamque vultus umbra curvis unguibus, Qvno vis Deorum est Manium, Et inquietis assidens praecordii A
Vos turba vicatim hinc et hinc saxis potens Contundet obscoenas unus: Post insepulta membra disserent lupi Et Esquilinae alites. Neque hoc parontes, heu mihi superstites lΕisugerit spectaculum.
mentem venit: Venena magnum sane aqua non Talene Conrertera immani v e. Vos me innocentem per erueiatus intors istis, ut Varum in. eantationibus defigeretis. Valeant vo-yrena, quantum Velint, nunquam tun tum valebunt, ut poena merita libo. remini. Nam sas et nefas aeterna et
immutabili lego discreta sunt. Iustitia illa. quae honis ot malis hominibus Sera praemia tribuit, magnum illud Fas, a vobis non e vertetur in Nolas . immani atque impia mutatione non om totis ut magnum Fas idem sit atque Nefas. amomum Da . ut Virgil. IX. Aen. 95. Fos immortale. Sen a Thyest. 138. ins eritile nihil Aue eommune me s. Lactant. Inst. V. 6. Sie assicitia ἰmitatione eor-pti dieintim fas reliquertint. Immanil vise, ut Horat. XIII. Epod. 7. Deos huee forensae heniona Neutieeι in sedem vire. Statius II. Silv. I. M.
Cur anera vice Minynn non aenescunt.
Idem VI. Thob. 529. ἐtiora ei . VIII. Q. Elee eoneordi. Sed malim hos versus eum Benileici dolere, quod etiam sua erat Guietus. Quin, tibi perire iussua exspirtinoo. Distingue: Quin tihi, perire inratia, exspirnremo. Quoniam video mihi peri vos viso moriendum. Vuler. Flaec. VII IIo. Dellem tin mus tineis Ue lueria, maciem praedonis in ipsi
ora Ire. Melius: Ne vestieris possem praedonia in ipsius ora Tro, ut tamquam volueris possem ire. Asrid a praeeordiis. Ut incubo. Conitinuet. N S. Leid. eonitin. iat.
Quid immerentes hospites vexas, canis Ignavus adversum lupos 3 Quin huc inanes, si potes, vertis minaS,
uin huc inano. sti pol , vertis minm. ΜSS. Cruquii rerte. Sic etiam inveni in MS. V s. et Franeh. et habent Scholiastao. Logendum censeo:
393쪽
Et me remorsurum petis ΘNum, qualis aut Molossus aut sui vitri Lacon, Amica vis pnStoribus, Agam per altas aure sublata nives, Quaecumque Praecedet sera. Tu, quum timenda voce complesti nemus, Proiectum odoraris cibum.
CuVe, cave: numque ita malos asperrimus Parata tollo cornua,
in hue inanes Per e, si potes, mi-ntis. In quo versu sonuA est tueun-ilior, et tollitur sibilus, qui est in siloquatuor vocabulorum. In ultero versuox ii em NSS. logendum pote. Postea vidi Broukhusium idem voluisse. qui addidit: Nomium inspexerum Faiahrietum, cum hoc coni tarem. Sed iam video hos versus apud ipsum ex quatuor MSS. ita ordinatos. ' Verte quoquo legit antiquus Commoniator.
et pere. Vid. Cruquius, qui reprehenditur a N. IIclusio ad Ovid. II. Ani.ls. 59. quod mutavit rereis in rer e Ovidius dixit: Oti in alium. quem trans itime ptitientia, qtineri y Ubi in aliis MSS. est qtinere. Heinsius dicit, ter-sao Latinitatis seriptores passim usuris
pars indicativum. Sed aeque boni seriptores usurpant imperativum. Quin rotis signiseat: eur non seriis' Quinserte si uisent: age. rerte. Nortor te, ut vertas. Quod melius huic loco convenit. Exempla ubique exstant, multa apud Terentium. Vido vel scriptores do Pnritetilia. In MSS. modi Ρ Ρ tuo variantur. Virg. II. I log. ILQuin tu nilautia salsem pti f. Alii; ra. Ovid. III. Amor. 8. 69. Qtiinis te pudibun In ine . Alii ineo. Foditasse in imperativo maior aliqua vis est, urgentis, indignantis, vel minantis. ει me remorsurtim peris 3 Luctant. VI. I 8. Quia ipsa etininam itiam 1a- eundiam, sicut Sallustius no Apimo Hierum refert, Meretiis, voluit quoque
hominem ennino more Hrere, ut reis
morderet inressitus. Vide Ursinum ad Fragni. Sallustii pag. IIJ IIieron
Epist. M. Posatim remordere, si re- im. Possum y uinum Inestis in Uere Proiretum Mortiria ethum. Canisamelico et latranti. quem incere cupimus, ethum oblisimus. Hoc sciunt. ideoque fauces intendunt, circumspicionios si ossa ostendatur. Unde acertium illud Catonis apud A. Gellium N. Att. I. II. de Coelio Tribuno
Frusto panis eo uel potest. rei tititne t. vel tisi loqunt.. Sed quod proiiei ur, temere si, non certo consilio: hoe quivis, etiam tacens, devorat. Plautus apud Charisium pag. 64. Gunsi tu obiicias formicis optiverem.
Virgil. VI. Aon. 422. Ille fame --biura ιι in otii tiria pandens Corripit obieettim fossam . Livius IV. 15. G-hoqua obiiciando vietorem in servilia. tem pelliei posse. Plin. Paneg. 49. Nec ieiunis et intini a non tram apponis et iram obiicia ei a , quos Milioneristi linoere. Phaedrus I. Fab. 23. Noe tirntia quum stir panem misisset etini. Obiecto ten cina tin eoo posset eapi. Vid. Burmann. Hinc alia fluxere, ut Iti.
crum. Amm. NIietii obiieere, tamquam holum eant. Terent. Phorm. V. 2. 4. Et inna tiro eum evie ultro obieettim.
Vide Ruhnh. Do proiret tis vid. Ben-llei. ad X. Epod. 22. ubi prae p reeta dieitur eadaver a fluetibus in torram et tum. Malim igitur hie lo-
gero: Ohisertim odoraris cibum. Nares eireumvertis. Ri quila veniat. qui latratu
394쪽
Qualis Lyeambae spretus infido gener, Aut acer hostis Bupalo. An, si quis uiro dente me petiverit, Inultus ut flebo puer3
territus cilium tibi obiteiat. Λliud, ut dixi, est proiresum. Ita v. c. Pont. Paullin. Natal. V. Folicis. Ossia Gm-m hul peeudum, proueta en Pera tram.
Bupolo. MS. Loid. Eu lo. Videot Iunii Animadv. png. 5l. Inulfias tit sebo pueri Claudian. II. Eutrop. 2 . sebis inultus. Ovid. IV. Motam. 426. Nil poterit Iuno, nisi inti' os fore dolores 3 Gulotus hune otant o lentem versum Oxpungit. Quomin ea re non secutus sum. Melior tamen sententia sie procederet: Non. at quia vitro dente me petiverie. Inul-etia tis febo puer. Si me petiveris. non faciam. quod hospites immerente' faciunt.
Quo, quo, scelesti, ruitis 3 aut cur dexteris Aptantur enses conditi 3 Parumne campis utque Neptuno super Fusum est Latini sanguinis 3 Non ut superbas invidae Carthaginis
Intactus aut Britannus ut descenderet Sacra catenatus Via, Sed ut socundum vota Parthorum sua
Vrbs haec periret dextera. Neque hic lupis mos nec suit leonibus, Numquam, nisi in dispar, seris.
Mane lectionem Bonticius formavit par. iiiii ex antiquis oditionibus, partim oΜSS. In uno de nostris vidi: tin- om nisi ut dispar fertis: quod altera manus mutavit in foris. Horatium imitatur Seneca Oedip. 639. quique nee mos est feris, Fratres sili ipsinoenuit. Laetant. de Ira Dei cap. I 2.
Ap tintur enses ndisi. Apinnitirnon est sollicitandum. Vuler. Flacc. II. 545. apin quo stiperhis Armn humoris. Senem Hippol. 5m. Non nrma Anera miles aptabiae manu. Quinctil. IV. melam. 4. Arnan mihi ipse eiν- etinaci die, ee atiis titi pugnam nitim-htis aprari . Vide et Aratron. ad Plinii Panegyr. I R. Nunqunm, nisi in dispar. feris.
395쪽
Ermme coemus, an rapit vis uerior 3
An culpa 3 R0sponsum ita telTacent, et uibus ora pallor inficit,
Mentesque perculsae Stupent Sic est: acerba suta Romanos agunt olusque fraternae necis,
Ut immorentis fluxit in torram Remi
Tue eui, et tilbus ora pnIIor inmis. Vulgo: es orti stillor albus injieit. Quod minus suave sonat. Aliorum si in optimo MS. nostro, et Bonilei in aliis reperit. IIaec cogitabat Prndentius Cathom. X. M. Haec, qtitie modo pallidri tabo Color nihlutis in. frie orti MentesqNe peretilane astipent. Initio alloquitur scelesto . Rodat uia m. am vis acrior rapiat. Ilii tacent. Pullor iis ora infidit. Legamus et hie: luentesque pereulsi s tipent Ennius . Columia. png. 239. Perentii pe-etora Poeni. Virgil. IV. Georg. III.
Per Ma nora mentem formidine in .ser. Sil. Ital. VII. 587. percussus post ora luerti. Percussae h. l. est in MS. Dattol. testo Bonitrio ad Epod XI. qui recte praesert pereuntie. Per- enisus est: eversus, umictus: percu suis: ictus, saucius. Vid. Bont l. et Gronov.
ad Liv. III. 30. At quo hine iudicanda est MSS. variotas in his vocibus. Vide menapin apud Hesiis. ad Virgil. I. Aen. 5l3. et Cort. iiii sallust. Iugurth. 42. Neque omitto Iculm konium ad Sueton. Tibor. cap. 11. et Burinantium ad Quinctil. VII. Declum.1Caolorem bella civilia stilis et alii tribuerunt. Manil. IV. m. Non nostrtim hoe Milum esse eviantur tantia muneri. Inque sum ferri poenna Itiee-
Me eas. Elogans sermula, quando aliquid ita nequo aliter esse. coacti et inviti agnoscimus. et, quid illud sit, in sequenti oratione explicariau . Plautus Pscud. I. I. 5 i. Ita eas: Iam pridem tu me spernis: sentio.
Casina II. a. m. Undo is nihili 'ubi Distit tibi iustro tis 3 tibi hibisti 'ra es . moeustor. Vi , palliolum titru t. F tusse legendum: Isti est Gulielinus exponit: Uid est eorum. quae dicta sunt u-severationem habent.'' Imo e rum, quas cogitata sunt. Livius XXII. 29. Isti est: non ceteritia, qtinati titiatii, deprehendis Ior- una temeritotem. Alia ratio Est sormulae : hoe . a ud, illis est , errat, fuit: ut v. e. Virgilii me illud. sermranti . fui e me Irtitide petebω Recte Comment. Sie est, ut dico. inquit: suto et eulpa agimur ad hoc hellum. V V ratius autem hoc dicit in sequentibus: Aeerho intra Nomnnos
a Selicitia ta Statii I. Theb. i M. ita
396쪽
Rogare longo putidam te saeculo Viros quid enervet ineast Quum sit tibi dens ater, ot rugis vetus
Hietque turpis inter uridus nates POdux, velut crudae bovisi Nod incitat me pectus et mnmmae Putres, Equinii quales ubera, Venterque mollis et semur tumentibus Exilo suris additum. Esto beata: funus atque imagineου Dueant triumphales tuum, Nec sit marita, quae rotundioribus Onusta baccis umbulet.
Quid 3 quod libolli Stoiei inter serie,
Iacere pulvillos amant, Illiterati num minus nervi rigent , Minusve languet laseinum3 Quod ut superbo provoces ab inguine, Ore allaborandum est tibi.
P enterque molita et femur tumen-rihus miti stiria adultum. Hic nymus Epist. 84. inter morbos numerat timentea nlros, exile femur, crura furoentis. Hieronymus probe tenebat Horatium. Quae rotundioribus. Tria MSS. Loid maturiorihus. Minore innotiet I seini my Quod Uuietus coniecerat. probante Bonileio, mniare. idem coniecit Brouklin,inΑ. In MSS. hae voees saepe permutntae fiunt. Vide, praeter alios, Burmunia. ad Quinctil. VIII. Decium. l. Verum puto musa nerei risent, ut N. Heinsiuq eoniecit.
397쪽
Quando repostum Caecubum ad sestas dapes, Victore laetus Caesare, cum sub alta, sic Iovi gratum, domo, meatu Maecenas, bibam, Sonante mixtum tibiis carmen lyra,
Huc Dorium, illis barbarum 3 Ut nuper, actus quum freto Neptunius Dux fugit ustis navibus, Minatus Urbi vincla, quae detraxerat
Survis amicus perfidis. Romanus, cheul posteri negabitis, Ε mancipatus seminae, Fert vallum et arma miles, et spadonibus Servire rugosis potest, Interque signa turpe militaria
Ad hune irem ira Orterunt bis milles equo3
Te m aub alta, He Iovi gratum, domo. Unum o MSS. nostris: sie Iovi
vincimitia feminne. Unum Loid. et mane mitis. Amaro dictum est feminae. Nam et Antonius signifieari potest. Viri onim imbelles. mol-los ot impudici. femιnno appellantur. lAuctor antiqui earminis in Anthos. Burmann. T. I. pag. 433. Quid pul- Ititati, feminal Sallust. Frum. Pag. 420. Fusius, tineiliti turpia. Liv. X. 28. Primn eorum proeliu plus
guram virorum, postremn minus guram
te inartim e o. Curtius III. lo. Irent, et imhellibus feminis aurum viri eriperent. Vid. interpr. ad Silii Ital. II. M l. et Oud d. ad Appiit.
letum. pag. lIT. ferque stonia turm militiaris. Bau. Ierus in Observ. Crit. p. 4. emendat: Interque aiona, turpet militariti. At- quo ita iam comment. Per exclamaticinem legendum turpe, hoe esti rea tiarma V Pro nil iste in Vocab. Nostoris logitur meis. Convium. Ita Bonileius eum N Heinsio. quem vide in Adversariis
past. 725. Male alii e operam. euius penultima producatur. IIcinrich. ad Iuvonal. VI. I M. Sehol. Iuvenalis l. l. hoe ost linum tenuissimis maeulis nanctum. Quia Latine eonopeum euii redicunt. Ad hiane frementes rer erunt bis milia mittis. Magna in MSS. varietas: nd hune, δε tie, ni huc Benti. corristit titi hoeo id est, ad hoe cono- Dium, nil hoc turpe spectaculum. Etium proposuit titi hore, nil hra res, nemI equod seminae et eunuchis purendum
esset. Μihi placet: Ah hoe. Ah hoe
eonvio, rem viris indignam putantes. ἰalli se avorterunt. ad Augustum
398쪽
Gulli, canentes Caraarem, H tiliumque narium portu lamentPuppes sinistro um est M.
Ιo triumphel tu morari A nureos Currus et intactas boves 3Io triumphel nec Iugurthino parem
Bello reportasti ducem, Neque Africanum, cui super Carthaginem Virtus sepulcrum condidit.
transgressi. Ah hoe etiam N. Heinissius in sua editione annotavit. Guili, ennentes Gesarem. Illudetinere sere refert consuetudinem, qua milites hodie Dieae rex. xii ne princeps, exclamant. Virgil. VII. Aon. 698. Ihtine aequati numero restemque etinebant. Statius II. Theh. fili l. etit. stique per ora pnrentis. Contentati ferme, eanent. Et hoc barbaris quasi proprium. Ammian. Marcell. XXIV. p. 295. Ea nau moria gentiet iustaeitim felieitatemque ressia sui eranoria Dorisus ea otiantes. XXXI. pag. 48l. Atir ri mniorum fraudes e timorittis stride ne in nullis. Similem inorem
Durrat Xenophon Anali. VI. i. Κώὶ ὁ
Puppea sinistrorsum eitiae. W dei Anim. Crit. pag. 58 emenduxit: Ptip- Pea atriti in roratim ei De. Conicei: P pis sinistrorsum tibia tne. Abdit metu, ut plane d Ilerantes de victoria, ubi Antonius se ita abiecerat etharbarus erat sactus. PuΡΡ A se uti. didorunt in sinistro portus ungulia, metuentes impetum ho tilem a dextraliarte. Sed et hie loeus est admodum obscurus, et Benileius vere dixit ingenia
interpretum non modo esse exercita, sed
etiam iri exercitum. Aecedit, quod de Gallis, proprie dietis. ad Augustum transfugis nusquam apud ullum hi toricum sat mentio. Itaque facio potius cum Guieto. qui quatuor versus inducit. Aeque Africanum, etii super Cnν-thnoinem Virrus septi erum condidis. Qui tacito nomine Marium significavit,
is, in eadem sontentia. non recte nomen
Seipionis addidisset. Nomen enim Sei. pionis et Iinrietini non dissert. Sed utrius Ameani' Muioris an Minoris utrius Carthaginis, nova in Hi-punia ubi virtus condidit sepulcrum Asrientio Maiori, an Carthuuinis veteris in Afri. ca, ubi condidit sepulcrum Africano Minori r Iam Seholiastae dubitaverunt.
POMumus fortasse em re ut, tacito vietoriis nomine, et maior vis Mentenisitae addatur . et ambiguum omne tollatur, legentes: Neque Africantim etii super Corthnstinem Virtus sepia retinae didit. Io triumphel Rei,orta C .surum Reportabis ducem niuiorem quam illum, quem ex helio Iugurthino reportasti, quam illum, cui vir. tus sepulcrum super Carthaginem in Amea condidit. Virtus Seipioni Asricano sepulerum condidit super dolo. tum Carthaginem, quod sepulcrum altius ost ruinis deletae urbis. Ita dicuntur victores stare super hostem deiectum: et Horatius alicubi: O mnonia Carthaoo probrosis A I iis Duline ruinis. Habebat ita Scipio altum sepulcrum suIvir Carthaginem. Viris sor.
tibuq omnis terra est sepulcrum et monumentum, ea imprimis, quae eum rerum ab iis gestarum memoria aria etissime coniuncta est. Thucyd. II. 4 l. A, δρώ,υ γὼρ τι ici νῶν τrcisa Tu τa oc, καἰ ου στηλών μονον ἐν sim Is
399쪽
Turni uiarique victus hostis viam DLugubre mutavit Sugum.
Aut ille centum nobilem Cretani urbibus Vontis iturus non Suiri, Exercitatas aut petit Syrtes Noto, Aut sortur incerto mari. Capaciores aster huc, puer, scyphos
et, quod te nauseam ω rceat, Metire nobis Caecubum.
Hon . hospes, luetator. Amo n. Cres, letinia, Hesperides, rint monumen tiriri. Auesilaus apud Plutarchum dixit:
Alio hane locutionem noxii Proportium lIII. I. M. Atine tibi pro tumulo
mentia duri Mnto commune septi erum.
Renil. hic eoniecit: quo super cor ha. inem Vir tis septi crtim conuiuis. Hoc est: super quo Scipione virtus condi.
dit Carthaginem sepulcrum In i ta coniectura me ostendit mira distendi
ratio: septiterum eondistir stiper Sei.
yione, Pro seipioni: tum, magis usi curato ad proprium abducimur. quam par est. et Scipio sero intolligeretur so sepultus in ipsa Carthagine diruta, ut erat Troiia virum et rirturum omnium amiam e nia, spud Catullum Denique . si Curthago es,et Nepulerum super Scipione cotiditum, victa urbs omineret super victorem, quavi dei retia re sub victore. Punico LD9υhre muttirit stivum. Plin. Paneg. 56. Pialui mento inti. ture pr erextiam. Sallu,t. np. Sehol. Iuvenies. Nut. VI. 4Do. To m Imiti-damento inti trarii. Dubit a nutem an Horatius sic statim po t Ciar hiasin mseris' erit Ptini o Pro purpurem M lius quidem plinteo, sed . tam vicinii Cartha ino, non Aulis n cogitutione anui mrthnuiniensis revocamur.
diol. leuitur rinne ti, corruptum scili. cet ex viriti mis. Vel, quod sitientem nutis. rant eo re f. Non impetrare n me Po iam, ut credam haee esse Horatii. Seio apud Romano aliud in hoe genere censori non indocorum. ntque apud nos i PD- etur Sed putidum, mentionem rei
400쪽
Curum metumque Caesaris rerum iuvat Dulei Lyaeo solvere.
iniicere, quae vel ipsa est ingrata, et i rumpit. Quint si verum Ait de nratis . suavitutem evinvivii sola cogitatione eor- l quid de nutisse suentel
Mala solutu navis exit uti tu, Ferens olentem Miluvium: Ut horridis utrumque verberes intuΝ, AuSter, momento fluetibus lΝigor rudentes Eurus inverso mari Fractosque remos disserat, Insurgat Aquilo, quantus ultis montibus Frangit trementus ilices,
Nec sidus atra nocte uitii eum ut Puroni.
quietiore nec serutur nequore, Quum Graia victorum manUS,
Quum Pullas usto vertit iram ab illi, Iii impiam Aiacis ratem lo quantus instat navitis sudor tuis,
Tibique pallor luteus Et illa non virilis eiulatio
Preces et aversum ad Iovem, Ionius udo quum remugiens Sinus Noto carinam ruperit i
l Broukliusius ad seripserat sinu, iam ubaliis o nimium, et o MSS. prolatum. Opportuna tamen sunt. quae ex Seneca lauduxit in Hippol. lo 12. Neerum furensi pontus eastirsit sinti Re-onunte Coro. Neque Bentloius hune loelionem improbat. sed Ionius pro nitim ei non placet. Vulgain puto servanda. Nexari tamen non imie,t Ionitis in usu sui se. Rut O.
ax tiater, memento fuerititis. Valor. Flace. I. Argoia. 639. Illtim hue n/qua iliue nune forquens rerberiat Eurus. Ibi Bum n. et iraeum Horatii citat. et corrigit: Auster, memento stitibus. Betio inmon addit, vulgatum lectionem iuro defendi avisse. Frunint fremenses ille . Vir doctus suae oditioni ad eripserat: Pinnuit fremenses ille . Vert irtim. IIS. Vo,, ιι ι fil