Pauli Leonii Patauini iurisconsulti ... In L. qui Romae duo fratres ff. De verbor. oblig. solennis interpretatio

11쪽

gis, vel c6tra eius mente,& rationem. agi Error expressus in sententia non mi aliis dicitur,quando est in ea expressum id quod est contra mentem,aut ratio

nem legis, quam quando id, quod est contra verba, Et ponitur exemplum,

numeri a 34.

, si Expressum illud etiam dicitur , quod eae mente,& ratione colligitur. , 86 Si iudex in sententia exprimit causam quae sit contra itiris dispositonem dii adiectione tame dictionis implicat nis, Praesertim. Maximὰ, vel simili, An sustineatur ipsa sententia. xῖν Si iudex proserat sententiam contra iuris dispositionem super articulo, in quo sunt variae Doctorum opiniones' non est nulla ipso iure. 23 An in casu tex. nostri causa fuerit ex pressa in sententia, necne eas ρ Dictio quasi, An, & quando importet

veritatem Remissiue tamen. asto Septima opp. Rart. de. l. Rescriptum.

f. Si pacto. iride parea si Qui promittit sub certa poena non trauenire, Quomodo dicatur in Poe nam incidere. asa verbum petere ad ius refertur, seu ad

effectum iudicij. xyi Est differentia, An promissium fuerit

non contrafacere vel non Pelere,quarum ad poenam committendam.

as 4 Principalis promisisto An,& quando

nouetur per stipulationem poenalem c Remissiue tamen.

α ρ ς Prima Quaestio Bart. An per simpli

dem diuisionem censeatur remissum fi ' deicommissum,Et nu. 3 o 6.ass Frater,qui post diuisionem petit bona ex causa fideicommissi,non tenetur de euictione haeredibus fratris destincti. yr Quando is qui de euictione tenebatur, petit rem ex facto aduersarii,vel auctoris sui, non liabet locum actio de eui ctione contra eum. Et .nu. 3 3. 98 Idem etiam est, quando euictio sequi tur ex natura ipsius rei.Et poni mr ex emplum.

99 Inter diuidentes haereditatem cadit ranulariter acts de euictione,sed nonge quando bona petuntur ex causa fidei

commissi.

oo Frater superstes, eueniente casu fideicornissi, petit integram Partem, quae ex diuisione fratri praedefuncto obuenit. oi Filius sub conditione grauatus detra hii duas quartes.. a Filius primi gradus, qui habet fructus vltra quartam, An habeat hoc , etiam quando duas quartas detrahit, An ve ro riinc eos sis i imputet . oa Etiam nepotes detrahunt duas quarintas,quando sunt sub conditione grauati,nedum silij primi gradus. o Intellectus Ad.l. Iubemus.C. Ad Se ruscons Trebell. os Ex legitima reiicitur omnis dilatio, de

Omne grallamen. v I Tex. . l.Cum pater. 3. Haereditatem. n.de leg. h. quem alleg. Bart. non Prohat communem opinionem . Et num3 iε. Sed nec tex.in . I. Si a substitulo. fisside leg.,.quem alleg. RiPa. o 8 Vnus actus non trahitur ad alium, nisi quatenus necessario ex ipso insertur.e 9'Donatio nunquam Praesumitur, nisi ubi facta expresse reperitur, & quaeli het alia praesumptio potius est sumenda quisi donationis. Et num. I s s .Et

io Si in diuisione dictum merit, quδd di uidentes habeant illa bona, seu quod ad eos spectent, & pertineant pleno iure, An tunc censeatur remisium fidei commissum per illa verba. it Verba ista, pleno iure,quid significet clx Intellectus ad i. minae. f. Illud. C.de secund. nuptis i 3 Etiam quod diuidentes expresse adin uicem de euictione promitissent, non tamen minus peti fideicsimillum posset.Et cessaret etiam eo casu dispolitio I. vendicantem. ae de euict. i 4 Secunda Quaestio Bart.Si in diuisione fuerit per diuidentes promistim se ni hil contra diuisionem facturos, An censeatur eo casu renianum fideicommis sum, plures casus primo Ponuntuc, in quibus modica est dubitatio.

12쪽

sis Casus in quo magna est dubitatio, An

censeatur remissiim fideicommissum. Et nume. r ς ε . Vbi ponitur resolutio. 3 is Pars, quae in hoc articulo succumbe in s Isret , non esset in expensis condem nanda propter magnam eius dubita tionem , secundum Alexan . Et alios. 3 3 43 i 1 Siptilatio adiecta iuxta aliquem actum censetur regulatur secundum it stius actus naturam. Et quomodo istud procedat insea numer . 3 is . Et seq. 336at 2 Intellectus ad.l.Cum pater. 3. Haere ditatem. q. ff. deleg .ij. II II at Contractus ex conuentione paritum naturam , seu qualitatem accipiunt. 3 xx Verba accipienda in dubio sunt se cundum propriam eorum significatio nem , de secundum naturam,& quali- 3 3 3tatem actus, de quo loquuntur. xa A quo remouetur genus, remota eri- I 3 9am intelligitur quaelibet eius species . x Transactio super una re facta non tra hitur ad aliam rem.

31 r Eadem res peti dicitur , quando est 3 4 oidem corpus, licet sit alia causa. 16 Clausula generalis restringitur ad spe 3 teificata .r x γ Non potest fieri transectio super de ipendentibus ex testamento, nisi eius verbis inspectis, de cognitis. a Tex. in l. De lus . ff. de Transact. 34IEt in . l. . . . Quei rad. test .aper. Intelliguntur in transactione secta per

haeredem , 5e legatarios tantum, odio occultantium tabulas testamenti. αν Actus nostri quandoque operantur, I εetiamvltra intentionem nostram om- nino. Et si non operentur secundum intentionem principalem , tamen se 3 46 eundum secundariam quando4 ope rantur : Et illud sufficit . El. .nu. 3 46. a ro' claratio ad tex. in . l. Non potest. Et in.l. No quemadmodum. Tdeiud. 3 47 3ν Contrarietas signatur inter rex. in . l.

Non quemadmodum.T. de iud. El. I. Si stipulatus fuerim. f. .lit. isto. 3 4 3 a , Si fiatres dividant hona paterna, de uni dentur bona laudatia, Alteri vero I sal lodiatiar Et promittant nihil se con tra diuisionem facturos, desuristo illo, I x o qui laudum habebat fine liberis, Alter poterit dicta bona petere, non o ante illa promissione de non contraue niendo.

Clausula ap posta ad cofirmationem,

seu ad eorroborationem ali citius actus non operatur eiusdem extensionem . Rescripta dicuntur esse materiae odio

sae, Se restringibilis. Intellectus ad tex.in Clem. . de Praeis hen. dedignit. Tex. in . l. Aurelius. f. Testamento, F. deliber. leg.

Donatio causa mortis per conuaIescentiam donantis reuocatur : quod eti am procedit, quando est apposita clausula de no contraueniendo. Et qua raotione istud procedat. .nu. I I R. Qui utitur natura contractus, non di citur illi contrauenire . Donatio causa mortis qu1do no potest reuocari.no est amplius donatio causa mortis,sed tunc transit in alia specie videlicet in donationem inter vivos.

Praesumitur pro sententia, seu pro actu publicae personae. Quod multipliciter exponitur eius Ueritas ignoratur.

Iudex quadoc iniusta profert sententiam.Quod in iure expressium reperit,ucet non semper id pe r lege exprimat. Sermo generalis, seu uniuersalis om

nia includit, perinde ac si fuissent sin

gula nominatim enumerata , etiam quod non omnino militet eadem, aut tanta ratio in omnibus .

Qui omne dicit, nihil excludit. Haeres censetur idem velle, quod te

stator voluit.

Actus agentium operari potant non solum secundum eorum principalem intentionem, sed etiam secundum se

cundariam.

Quid significent de in se contineant illa verba : Nihil se contra diuisionem

facturos.

Actiones regulariter in haeredes tran

seunt.

Quaelibet disposito sic est intelligenda,ne remaneat superflua.

Potius tolleratur , ut dispositio super flua remaneat, quam quod iniquum

eo l

13쪽

eontineat. Et mimer. 6 7.

3 r i Fideicommissum non recte potes di ci materia Odiosa. E t ideo restringibilis Illa est sumeda interpretatio in dubio , quae rei, de qua agitur, magis coirile niat, Et ut illa magis in tuto sit. Eti am qu)d verba sint improprianda. 3 r i Inter fratres crescere solet inuidia. 3 11 Praesumptio donationis non est suomeda in dubio sed potius qusuis alia. 3 16 Exceptio declarat regulam, scilicet in quibus terminis loquatur.3 1ν Tertia Qiaest. Rar. An Et quado interitiei edes diuidentes haereditate praesu matur scientia colentorii in testamerora se Prima conclusio. quando aliquis dicit se haeredem ex testamento, tunc Praesumitur scientia iideicommissi, ac caete rotum, quae in testamento continen iur,sive sit suus, siue extraneus haeres.

3 ς Ignorantia in dubio praesumitur, nisi probetur scientia . Et quando istud

procedat infra inliner. y 71. 36o A regula non est recedendum. si Olim adiri hereditas poterat etiam clausis tabulis per eam, qui erat ex alle ii stitutus, hodie autem et tin distincte veruitis & se et .a si ex p irae sit institutus. 6, Quid necessa. re, scire debeat haeres , cum adit haereditat ei 363 Licet haeres ignoret pro qua partesie

instutulis potest tamen adire. 64 Haeres postquam ad:iiit, praesumitii readem persona cum defuncto: Et quomodo istud procedar. I. mimer. seq.36s Insacto proprio non cadit probabi

Iis ignorantia. 3 66 Haeres non aliter adire haereditatem ex testamento potest quam si sit certus de viribus ipsius testamen ri: Et qualis illa eertitudo este deheat . . nume. I 6 9. 61 Eodem modo se habet immixtio in suis queadmodum aditio in extraneas. 68 na leae per aliam declaratur.3 ro Inter coniunctos canguine praesumi tur scientia : Et fisso illud procedat. 3 3 Haeres adeundo haereditatem dicitur quali contrasere cum legatarijs, ct creditoribus haereditarijs. ιγ i Qui dicit se eκ testamento haeredem praesumitur habere scientiam conten torum in illo siue suus sit siue extrane

iis, in Lari . qtucclia id alii dixe incia dis Illa temper iii dubio est stati enda inter Pretasio, quae eit magis vel iii mitis . Et quae esit a communiter accidentibus.

Haeredita, qualia damnosa est. Et varijs ex causis induci homines possi intad eam dicet luci Osam,repudiandam. y ς Regula. l. Verius. iri de probat. quod ignorantia praesumitur, qu procedat. 3 ν6IVna praesumptio tollit aliam.

Haeres necessaritis in Omne evehitim , de omnino cogitur esse haeres, nec PO te sit Milo casta repudiare.

γε Hx res suus liet bene sic tu abstinendi. a So Secunda conclusio Bar. Haeres suus dicens se haeredem simpliciter, vel quando non apparet, quomodo fit haeres , non praesumitur habere siue ni iam contentorum in testamento,secundia Rar.

Et idem in quo iam qui potest etiam

abii testato succedere. i Sui haei edes propter beneficium absit nendi redacti sunt ad similaudine ex traneorum. E t quomodo id procedat. at a Sutis haeres, aut alius, qui abantestato succedere potest simpliciter dicens se haeredem, intelligi debet lcilicet ex te stamento, ideo nulla est facienda disserentia inter isitos,& extraneos, quo ad praesti inendam scientiam. 8 Quilibet in dubio praesi mitur gerere actum eo modo, quo validus sit, non

alitem contra.

t Qui potest ex testamento, de abii tessato succedere, certus esset debet, ex qua causa ad ipsi uti delata sit haereditas, ad hoc ut adire eam possit. ar Haereditas non desertur abin restato,

qualisara adiri ex testat aerit O potest.

1 as Lo ipso quod quis abantestato adit haereditaten Aeri secur eam ex testamento

repudiare. Ex quomodo procedat. r Verba. quibus quis satetur te haere

88 L . Eius qui in pri. Umcia. st si certi Pet. 89 Solutio legati arauit scientiam con

loriam in testametrio

Iso Te X. in. l. KC. de reb- cred. Et iureiurias x. Tertia conclusio Bars Ai tutor adierit haereditatem innim talatam, qua ma

14쪽

ior saltus eam diuiserie, non inducitur

praesumptio seientiae contentorum intcstamento ex illo actu aditionis.

3 3 1 In facio alieno cadere potest probabilis ignorantia. 3a Et si tutor reddidisset rationem pupillo facto maiori . non tamcn praesum tur scientia contentorum in Iesianaen

to ipso. quicquid dixerit Ripa. Quarta conclusio Bartat pupillus maior infante haereditatem . tutore auctor adluit: Et maior factus eam diuiserit, praesia mitiir tune habere scientiam coistentorum in testamento,secundia Bart. contrarium tamen concludo, ut infraus ad numer. O .

yr Pupillus maior laetus praesumit habeo

re memoria eoru .qus vidit in pupil la ri aetate quod declara, Vt . . nu. 98. νε Pupillus licet no intelligat en qua causa ad eii sit delata haereditas, in ei mit auorabiliter cocessiim,ut possit illa tutore auctore,adire. Deci ra rame, Ut.,

mi. 4 I. de quo. s. pupillo intelligatur.3yr Scientia &voluntas pupilli in adeuii da haereditate sibi delata circa quae cossiere debeat. 3ον Te in. L . C. Si maior fustus alim. in tim habuerit. 4 dio Scientia tutoris reputa scientia ipsius pupilli. Et quo istud procedat. n. seq.4o a Scientia praesumpta non sufficit ad re

missionem fideicommissi. ο4 Haeres siue liliis sitie extraneus no praesumitur habere scientiam contentoruin eodicillis a testameto separatis,fecu dum Bart. Vide tame . i. t . 4. 6. Et seq. or L ic Et haeres lis misit adire ex testameto, nili sit certus deviribus eius. Hoc in

non est considerabile in codicillis, se

cundum Dori. Vide tamen. j.nu. seq.

or Dispositici. l. Sed fide sua. ff. de acquir. haered. potest etiam in codicillis procedere δ: eonfiderari. o a Tex. in . l. Noes erendus. U.det rasact. Αον Tex.in. l. fi. ἔ.fi. st. deleg.i . Et in .l. quidam ita. s.fi. fl. ad Trebel, io Quando idem notarius fuit rogatus det et tamento,& de codicillis. tunc prae sumitiar scienti x contentorum in e i. Tilli , secundumRlP. Inimo indisimcte

nos die in istud procedere.

reditate promiserint no cotra uenire e

tiam occasione fidei comissa debiti, vel debendi ex testamento paterno An cἔseat eo casu remissum fideicommissum. i a Prima collusio Bart. sufficit si tralaentes intellectualiter sciant ea,quae in x te stameto continentur, & si per qui sita factio fit, & fie etia no corporaliter inspectisverbis testamenti, sed illis alitiis de cognitis,secundia Bar. Nos contra,vt. I. a. ει 6.VM ad numer. I 3. i Verbii psecutio ad fideicomissu reseri. ιε Non refert. Vt quid ex aequipotenti biis itit. Et numer . ' . i 1 Haeres adeundo dicitur quas contrahere cum legatarijs, dc creditoribus hae reditari s. Et quomodo id contingat. .

tr Te κ. in . l. i. g.j. T. quemad. test. aper. is Nilut intelligi debet superfluo postili. i 9 Verbu legere refertur ad corporalia non aute ad intellectuaIem lectionem. 3o Verba Iegis prohibentia aliter actum fieri inducunt sormam, cui non potest renuntiari, nec etiam per aequipollens

potest illud impleri.

xi In ijs quae pro forma inducta sunt hil addi aut minui potest.

11 Tex. in. I. De his. st . de Transact. Et in. l. .st. qucad. test .aper. potaut speciali tatem in dependentibus ex testameto.

4 ι ι Quando contingit de aliquo dubitari. i csteris P supponunt termini habiles. ει Vetri secundum subiectam materia sunt accipienda. 13 Vnum de idem verbum ad plura reIa tum potest quis ad unum intelligi in uno significatu,&proprie, qubia liud in alio se impropric. 16 ciccus potest transigere, etiamsi per dependentibus ex testamento , lica non possit verba eius in micere, sicut& mutus testificari potest, licet non possit loqui. r L ex summopere studet Ut fraudes a voluntatibus defunctorum arceantur.

3 i Licet inspectio osulis corporeis sit ne

15쪽

cessaria in transactione Actenda super

dependentibus ex testamento, tamen illa non sufficit ablo verborum intelli gentia mentali. 3 3 Secunda conciusio Bart.Si diuidentes

pro miserint non contrauenire etia Oc

casione fideicommisit debiti ex testa mento paterno, non intelligentur pro Pterea renuntiasse fideicomisso sub coditione relicto. Secus si diciti fuisset, debiti vel debendi,aut similiaverba ad suturii tepus se reseretia suisiet expressa. a Si in testamento nullii aderat fideico missum praeter cdditionale, Ance airemisiu illo casu , quo dictit in diuisoesuit occasone fideleommissi debiti. a s Nunquam dispositio ita est intelligenis

da.ut fine effectu remaneati immo potitus verba impropriantur. is Fideicommissum conditionale, etiam pendente conditione, aliquo modo dieitur debitum .

31 Id quod sub conditione debetur, potest deduci in constitutum. 18 Creditor conditionalis ex contractu, pendente conditione, magis videtur creditor, quam creditor conditionalis ex testamento. Er.3.nu. 4 6.Et 4 8. Et de ratione diuersitatis.

ει 3 Ius quod sub conditione de suturo, &se sub spe pendet. potest deduci in co tractum remitti, si modo fit ex causa de praesenti,seu de praeterito. 4 o verba, quae non possimi in actu iuris veriticari,uerificantur in actu facti. ει Silago Titio celum quae ei debeo, validum est legatu, & si ei nihil debeam. 44 i Dispositio loqtiens de iure depraesen si, non habet locum in iure de futuro.

44 I Renuntiatio est species donationis iide, stricte est intestigenda. a Praesumptio donatibis no est in dubiolantiada, sed potius erroris,aut quis alia 4 Conditio nihil ponit in esse.

- Dispositio debet potius remanerentii ' Ia, quam Modiniquitatem contineat. 449 Tertia conclusio Rart.Si in lage dicat Iectis verbis,&c. requiriur lectio oculis cor reis, non autem suinit intelle ctualis cognitio.

quibus,secundum Bart. non praesumit scientia contentorum in testamento, ditii dant luereditatem,& renuntient om ne ius praeserasseti suturum ex testanaeto,vel abimestato iure fideicommissi, . vel substitutionis cuiuscunqi: non in men specifice mentio fiat de certo testamento, No sufficit ut remisium censeatur fideicommissum. Secus vero si sciat aut scire praesumantur,ut in iecunda coclusione,secundum Bart. yr Si haeres ignorat ex qua parte sit insti Lutus,enis ramen propositi sit,quod velit essἡ haeres,quacunc, ex parte sit scriptus, rectE Poterit adire. sa Si duo extent testamenta, & dubitetur quod nam praeualeat,adiri non potest haereditas, sed si idem haeres filii tro

inititutu&, tunc poterit adire, si eius sit Propositi,ut velit ex Utrouis esse iis res.

4s3 In institutione, vel exhaeredatione fi Iij requiritur eius specifica, seu nominatim facta memio, non tamen etiam de

illo scientia est necessbria. ν 14 Secunda con lusio Bart. In casu supra dicto praesupposita scientia fideicomis

missi, per Verba Prsdicta erit renullum fideicommissum. 4sr Tex.in.l. Et viro.=.j. F. de acceptilato 16 Sexta Quaestio Bart. Si diuidentes re miserint omne ius, quod habent, vel habere sperant, aut Pollunt, non ta men coprehenditur fideicommissum. si alia iura aderunt, alias secus, secundum Bart. Nos vero indistincte con

trarium tenemus.

σν Sermo gnatis non coprehendit casus, in quibus requiritur specialis mentio. 18 Exhaeredario quando dicatur nomi natim facta. yy Verba generalia non sufficiunt in ij quae sunt de forma ad actum . so Ius pupillaris substitutionis no intelli nitur esse remissum per. dicta verri .

Quicquid de fideicommisso fit. 4 6 i Per pupillarem substitutionem succe ditur pupillo A in honis suis, non au

tem patri,aut in eius bonis. 62 Iuramentum non extendit consensum ultra,quam prius dispositio exic deret.

16쪽

L. Q Ut ROMAE DI O FRATRES. . r

vo pR ATRῖς. Iste habet secundum Bar. Et .

sing. quotidianam materiam , ct valde subtilem Et Ias post Paul. Cast. illum solennem, Sismosum appellat. Egregium que eum reddidere commentaria Bar. qui distincte, ct copio rmatetiam hanc tractauit. Et ego hercle puto utiliorem hic contineri materiam, quam in qua uis alia parte huius tituli contineatur .

Ιdeb summo digito est attingendar Et sut ait iureconsultus in . l. legaui. T de liber. leg. perdiligenter id eam est attendendum. 'Antea igitur qukm ad tex .deueniam pro huius materiae planiori intelligentia praemitto, secundum Albet. Quod secilius remitti potest ius de praesenti competens, quam ius de futuro, hoc est, a quod ab aliquo futuro, ct incerto euentu dependet. Nam ius de futuro sub aliqua conditione incerta competens, licci possit per pactum remitti. 1i aliud non impediat, ut in . s. i. ct in . l. cum proponas. C. de pact. Et in . l. Et haeredii. q. filiasemilias. ss. eo.

tit. non tamen sic per smplicem renuntiationem, ut est tex. in . l.

Si ita. ij. g. ii sub conditione. ff. de leg. ij. per rationem, de qua ibi, re in . l. Is qui . V. 1 . ff. de acquir. haeredit. Et hoc nisi in iudi

cio fieret renuntiatio, vi not . in . l. .a . de curat. bon. dan . se 3 cundum unam opinionem. Ius autem, quod de praesenti competit, potest remitti non solum per pactum, quod est ex duorum

consensu roboratum, ut in . l. .ss. de pact. Sed etiam per simpli- rcem renuntiationem, toto tit. T&. C . de acquir. haeredit. LL chi alias,quando sumus in iuro iam quaesito, fiat contraria dissere tia:Quia tunc dissicilius abdicatur ius iam quaesitum, quam ius defuturo acquiratur, ut probatur, in. l. fi .sf. unde lib. in . I. Qui autem in prin. g. quae in fravd . credit. in . l .fi. C. de acquirenis possess. Plura alleg. Crau . cons. cclj. Col .ij. Ver. Maxime autem, Et dixi . g. in . l. s. in prin .u Disserentia ergo. g. secta procedit. quando sumus in quaerendis, ut distinguatur ius quaerendum depraesenti competensia iure quaerendo in futurum competituro, quia dissicilius istud, quam illud remittitur, per . g. dicta. Non autem procedit, quando ageretur inter ius quaesitum, Et quae rendum:Quia tunc alia fit disserentia, ct contraria, ut nuper dixi.

Dicas igitur, quod quando sumus in iure iam quaesto, verum est qubdidissicilius remittitur, quam remittatur ius quaerendum: Quando autem sumus in iure nondum quaesito, tunc dissicilius

17쪽

i L. QUI ROMAE g. DUO FRATRES.

remittitur ius de futuro competiturum . quam ius de praesenti Competens nondum tamen adhuc qu*situm. Ideoque in discursu istius materiae saepe videbimus, quod remissio, quae habet i cum in iure de praesenti, non trahetur ad ius de suturo, ut in tex.s nostro, secundum unum intellectum. Legitur enim tribus modis iste tex. Primo quod sententia,de qua hic fit mentio,&in qua dicitur fuisse contra petentem fideicommissum pronuntiatum , quasi de eo quoq; transactum fuisset, iniusta fuerit. Et sc qubd male suetarit iudicatum: Ex eo quia non sit verum fuisse remissum fideico m. pert rationem, de qua . g. Et consequenter qubd diuisio illa facta de haereditate . Et remissio adinvicem per ipsos diuidentes facta trahitur tantummodo ad iura eis tunc de praesenti competentia, uon autem etiam ad iura de futuro,& sic ad fideicommissum quodcunc sub conditione facta pendebat . Et hunc intellectum tenet Bart. Paul. Castr. Alex. Ias. Et est communis,Et fuit Hug. viiii

6 glo. habetur . Alio & secundo modo legitur secundum Rog. Quod hic fuerit bene iudicatum m praedicta sentent ia,Et sic quoa immo trahatur etiam ad ius de futuro,ict se ad fideicommisiunia Et hoc propter illam clausulam in diuisionei positam, nihil se com tra diuisionem facturos,&c. arg. l. sinputati p.ista. si, sed quatenuia 3 . hoc tit. Et illum intellectum sequitur Angi. hic, illum tamen

intelligendo. quando fideicommissum erat reciprocum , Ut in .l.de fidei commisso. C. de transact. Item partibus notum propter di-7 spositionem tex. in . l. de his. ff. eo i tit . de transact. Alio&lentio modo legitur, quod pro parte bene fuerit iudicatum.& pro parte male. ct nc partim iusta. & partim iniusta fuerit ipsa sente 8 tia. Pro cuius rei intelligentia sciendum est, qubd quando limreditas inter plures est communis, puta inter duos cohaeredes, quilibet ipsorum dicitur habere in qualibet vel minima parte, im'

inb, & si dici potest in quolibet vel minimo puncto rei haeredi.

tariae ius, seu Dominium pro portione sua haereditaria, ut proba.tur per rex. notab. in . l. 1 4.quinimo. ss. si pars haeredit. pet. ct in

l. si consensiti. ρ .fi . qui b. mod. pig. vel hypp . sol. Vnde quando fit postea inter eos diuiso, ita quod unus habet bona, pura, citra Rhenum posita, alter autem nabet bona ultra Rhenum. fit adinvicem inter eos cessio reciproca. Nanque in parte illa bonorum citra Rhenum existentium,quae mihi,facta diuisione , Obu nit , ego iure meo haereditarioinomine habebam Dominium in qualibet minima particula pro rata. qua hari es eram: Et alter smi

18쪽

ss. DE VERBOR. OBLIG. aliter pro rata sua, qua mecum haeres erat in eorundem bonorum etiam minima particula Dominium habebat. Itidem ct in bonis illis, ac in eorum etiam minima particula, quae illi cohaeredi meo, ultra Rhenum obuenere, ipse partem iure suo haereditario nomine pro rata. qua haeres erat, Dominium habebat. Et ego pariter

in eisdem bonis pro rata, qua haeres sum, Dominium nabeo. Vade, quum postmodum fit inter nos diuisio dicto in bonorum, seu dictae haereditatis, ita quod cuique nostrum pro diuiso pars assignatur, Et mihi in parte mea contingit pars illa bonorum, quaecitra Rhenum erant, sequitur quod ego in illa parte. quae mihi obuenit. Dominium habeo partim iure meo, quia haeres eram, & pro illa portione haereditaria etiam ante diuisionem Dominium mihi competebat, Et partim iure mihi cesso a cohaerede meo in ipsa diuisione: Quoniam ct ipse pro sua portione haereditariam eadem parte bonorum citrὶ R senum existentia Dominium habebat, quod,

Dominium, & omne ius suum simul, quod ipse in dicta parte bonorum habebat, mihi cessit: Adeo quod ego nunc liberam. & pleno iure incipio eam habere, ac pro diuiso. Sic ct ego pariter in lia parte bonorum, puta ultra Rhenum existentium, quae illi in diuisione obuenere, cedo ei ius, quod pro portione mea haereditaria in illis habebam: Adeo quod & ipse incipit in illa parte D

minium, seu ius habere partim iure proprio, quatenus scilicet,seu pro illa portione, qua haeres mecum erat, Et partim iure sibi per me cesso, quia ego pariter in illa parte bonorum ultra Rhenum existentium , scut&in caeteris alijs bonis haereditarijs Dominium pro portione haereditaria habebam. Quilibet ergo nostrum nunc facta diuisione haereditatis inter nos, habet Dominium insolidum in parte sibi ex diuisione contingente partim iure proprio, seu limredi tario, & partim iure adinvicem cesso. Quod non erat ante factam diuisionem: Quoniam quilibet habebat Dominium, seu iusis ijs partibus bonorum haereditariorum pro portione tantum. qua quilibet haeres erat. Nunc enim Dominium utriusque, quod erat gissu sum per totum corpus haereditatis, & per singulas suas partes pro portione tamen haereditaria, puta pro dimidia, restringitur ad partem tantum ipsus haereditatis, seu dictorum bonorum insolidum tamen, ita qubd quilibet habet partem haereditariam liberam, & expeditam. ac pro diuiso partim iure suo.& partim 9 iure cesso, ut . si . dictum est. Unde ex praedictis constat. qubd si pars tua, quae tibi ex diuisione obuenit, tibi euinceretur, ego tibi

19쪽

L. QUI ROMAE g. DUO FRATRES.

pro parte tenerer de euictione,&pro parte non: Nam pro illa parte . quam in illis bonis habebas iure tuo protrio, videlicet iure haereditario, non teneor, non enim ex me illa habes, seu non

habes a me causam: Pro illa autem portione iuris, seu Dominis. quod habebam ego in illis bonis, quae ad te obuenere ex diuisione, ct quod ius tibi cessi, quia ex me habes, ideo tibi de euictione teneor . v t est lex. & ibi glo. notab. in . l. si familiae. C. fami l. he cis . de quo tamen infra per glo. tangitur. Hoc dixisse hic sufficiat declarationis, S intelligentiae causa. videbimus latius in pri-io ma quaestione Bart. Item aliud ex praedictis sequitur, videlicet .iquod si ego peterem a te, Vel ab haerede tuo partem illam, quae tibi ex ista diuisione obuenerit, non recte peterem, sed succumberem omnino, pro portione tamen illa, quam a me habes iure cesso. Non sic autem pro illa portione, quam in tua illa parte, quae tibi obuenit, iure tuo proprio, seu iure haereditario habebas.Nam in illa possem obtinere, si ius aliquod petendi mihi competeret. Ratio autem superioris dicti est: Quia quum portionem illam tu iure meo, seu me habeas, ego tibi de euictione teneor: Igitur

essem repellendus exceptione illa, Quem de euictione tenet actio, eundem agentem repellit exceptio. I. vendicantem .ss. de euict. Si enim ego teneor te ab alijs conuentum defendere, ct indemnem conseruare, multo magis teneor te defendere a me ipso : Ideolsemper pro illa parte succumberem per illam regulam. Sequitur ergo qubd. si ego, te sine filijs decedente, petam ab haeredibus tuis bona, quae tibi ex diuisione obuenere, di succumbam, prout in tex . isto dicitur contigisse, possit dici pro parte bene, ct pro parte male fuisse iudicatum. Nam pro illa portione, quam in his bonis iure tuo habebas, potest dici, quod male fuerit iudicatum: quia potest dici, quod recte petierim fideicom. mihi in casu illo debitum, scilicet te decedente sne si iijs : Pro ea vero parte, quam ex mea cessione tibi facta habebas, potest dici bene iudicatum. Quia male petierim propter regulam, de qua in supra dicta. l. vendicantem. Et ita exemplis cari, R declarari potest iste tertius intellectus. Qui autem ex ipsis verior sit, Et an ista procedant.& quomodo videbimus loco suo. Haec libasse sufficiant. Ir Diuiditur varijs modis per Doct. iste tex. Alber. Diuidit in .

quatuor partes. Bart. in duas. Ias. in tres. Mihi placet, ut sic di-D idanaus, gratia commodioris intelligentiae, scilicet in tres partes PIincipales. In prima enim ponitur totum factum. In secunda

20쪽

ss. DE UERBO R. OB LIG. ,

ponitur quaestio inde resultans. In tertia ponitur breuis responsio. Secunda ibi. Quaesitum est. Tertia ibi. Respondi. Rursus prima subdiuiditur in tres. In prima ponitur forma diuisionis, ct conuentionis inter fratres factae. In secunda, quid petitum fuerit per fratrem superstitem ab haeredibus fratris praegefuncti. In tertia tenor sententiae. Secunda ibi post mortem alterius. Tertia ibi. Et aduersus eum . Sc. Item s iterum velis subdiuidere partes istius primae

partis principalis, posses sc, ut prima, in qua ponitur sorma di

uisionis, ctc. Subdiuidatur in tres partes. In prima ponitur diuiso facta. In secunda promissio de non contraueniendo ipsi diuisoni. In tertia ponitur poena, s fuerit contra uentum diuisioni . Secunda ibi. Et sibi cauerunt . Tertia ibi, Et si contra . Secunda autem, in qua ponitur quid fuerit petitum, subdiuiditur in duas partes. In prima ponitur ipsa petitio. In secunda ponitur ratio, cuius praetextu petebatur illa portio haereditatis. Tertia pariter, in qua ponitur sententia. subdiuidi&ipsa in duas partes potest. Nam in prima ponitur tenor sententiae . In secvnga ponitur ratio, propter quam potuit iudex moueri. Non tamen intelligas quod fuerit hoc in sententia expressum, secundum Ang. hic de quo. 3. Videbimus . Secunda ibi, quasi de hoc, Sc. Summatur, secundum Bart. iste tex . sic, iniusta sententia, per quam quis contra diuisionem facere declaratur , facit poenam committi. Et istud summarium est secundum illum intellectum,

quem sequitur ipse Bart. vs . qubd hic fuerit male iudicatum: Et illud approbant Imol. Et Crol. Vel aliter summatur secundum eundem intellectum, ut per Alex. in primo suo summario. Uel aliter, ut per Paul. Castr. Vel aliter, ut per Aret. Quae tamen omnia summaria secundum istum intellectum loquuntur. Alber.

tribus modis summat, ut per eum, cuius tertium summarium loquitur secundum eundem intellectum. Uel alio modo principaliter summa secundum alium intellectum, quem sequitur hic Ang. vs.. Qubdimmb bene fuerit iudicatum, ut per Alex . in s cundo suo summario, vs. Si diuidentes haereditatem promittant se nihil contra diuisionem facturos, videtur etiam fideicom .r

missum: si ipsi sciuerint illud esse: Item si sit reciprocum. Et sic secundum hunc intellectum praesupponitur benc iudicatum, quando fuit contra petentem ficiei com . pronuntiatum: Quia praesuin ponitur , per illam promissionem de nihil faciendo contra diuisionem fuisse fideicommisso renuntiatum, ut in secundo intellectu