장음표시 사용
21쪽
Rog. quem sequitur Ang. concurrentibus ijs duobus, de quibus
in summario. Bal. Duobus modis summat, ut per eum: qui in secundo suo summario omnes tres intellectus comprehendit. Vel aliter, ut per Ias. sic. Poena per diuidentes haereditatem promissa, si contra diuisionem quid factum fuisset, committitur, si fuerit contra petentem pronuntiatum . Et hoc satis placet: quia simpliaciter loquitur, nec magis ad illum, quam ad alium casum, vs . quod bene vel male fuerit iudicatum, se restringit: Prout nec intex. de hoc fit mentio. Tu aliter summa. Poena per diuidentes promissa, si quid contra diuisionem factum fuerit, committitur,laiata sententia contra petentem bona diuisa ex causa fidei commissi Et in effectu non differt a praecedentia.
13 Casus autem sic fingi potest. Duo erant fratres, puta Titius, ct Seius per patrem haeredes instituti, ct grauati ad inuicem suerant de restituenda haereditate, si contigisset alterum sne si ijs decedere altero fratre superstite. Isti autem, mortuo patre, haer
ditatem inter se diuiserunt.&sc Titius puta habuit bona existentia infra Rhenum, Seius verb habuit illa ultra Rhenum . Eamq;
diuisionem. prout inter eos facta fuerat, ratam esse voluerunt et Ideoque poenam puta centum aureorum inuicem promiserunt per
illum soluendam, qui contra dictam diuisionem venirct. Postea extitit casus fidei commisit in persona unius ex ipss, pulli quia S ius sine filijs, altero fratre suo se perstite, decessit. & alium fori Eextraneum ipse sibi haeredem in illis bonis instituit. Titius autem frater superstes petijt haereditatem ab haeredibus fratris praedefuncti,&sic partem illam bonorum paternorum, quae ipsi fratri
desuncto per diuisionem inter eos factam obuenerat, vs . vltr i Rhenum . tanquam sbi debitam ex causa fidei commissi, per patrem relicti. Super quo coepit esse inter eos controuersa in iudi cio . Tandem fuit aduersus ipsum petentem fideico m. pronuntiarum, tanquam de ipso quoque senserint diuidentes haereditatem paternam, Dum se nihil contra eam diuisionem facturos promiserunt . Hoc autem potest intelligi, vel quod fuerit per iudicem expressum, vel quod haec snt verba iurisconsulti referentis mentem
sententiae, seu rationem, propter quam motus fuit iudex ad sc sententianduin. Et haec sententia transiuit in rem iudicatam, vel
quia non fuit appellatum, vel quia in appellatione appellans su cubuit. Unde ex hoc haeredes ipsius fratris praemortui, qui obtimuerunt in causa contra petentem fideicom. coeperunt ipsi agere
22쪽
nouo iudicio aduersus ipsum fratrem . qui petierat bona diuisa . &succubuerat, tanquam contra conuenta in ipsa diuisione fecisset di sic in poenam incidisset e Ideoque poenam ipsam promistimin effectu petere coeperunt. Adeo quod ille, qui reus erat in prio- iniri iudicio, cum ab eo fideicommissum petebatur, nunc factus est 4 actor poenam petendo in isto secundo iudicio. Et hoc est id. de Trincipaliter dubitatur, Et quod deciditur in isto tex. vs .nun- erum sit illum incidisse in poenam petendo fideicom. necne ut hic per Ias. Non autem quicquam dubitatur coram isto iure- consulto scoruola, an benῆ vel math fuerit iudicatum, Et conse-rquenter, an per illa verba sueritremisium fideicom. vel non su rit, Quod no. per ea quae dicentur in secunda quaestione Bart. Et in discursu materiae. Pro ratione autem dubitandi viὰebatur diricendum, qubd non esset commissa poena, Et hoc quencunque imtellectum ad istum tex. teneamus . Sed praesertim si teneamus Communem,us. quod male fuerit in priori iudicio, in quo fidei commissum petebatur iudicatum.Nam si illud est verum,ergo sequitur qubd ille rectepet ijt,&sic non incidit in poenam: Nullam enim poenamimeretur, qui,lege permittente aliquid facit, vulgata. l. Crachus. C. a d. l. Iul. de adult. cum sim . Secundo, quia sussi cit, si haec sententia, cum sit iniusta, operatur hunc essectum, veille exesusus remaneat a petitione sua, de qua in illo iudicio age.
batur. Non autem etiam dicamus, ut per eam committatur pC
na . Stricte enim intelligi debet, ct sic in suo casu tantum. non a xs tetri etiam ad alium. extendi debet. puta ad istam poenam. Nam sententia est stricti iuris, ut per Bart. in . l. Iulianus verum debitorem . col. iij. nu. V .ss. condit. indeb. Paul. Castr. concxxvij. 'Col. s. ver. Item non ob. secunda ratio. Vol. 1. Alexand. cons. clxxiiij .col. 1. ver.Et sententia non probat. vol. ij.Et cons.clxxxiiij.
col. 1. voL iij. Tertio dubitationem faciebat. Nam tempore factae diuisionis ius fideicommissi nondum competebat,sed a futuro euentu pendebat, Ideoq; sequitur quod dispositio illa, in qua non fuit dictum expressὰ quicquam de iure de futuro, Et sic quae non fuit expresse ad suxurum porrecta, non debeat ad illud extendi, ut est tex. in . l. s k colono. g. isto titulo. Quarto facit dubium. quia haec conuentio de non contraueniendo, Et ista promissio potanae fuit inter fratres istos facta, habito respectu ad ipsam diuis nem praecedentem: Ideo non debet extra illam trahi, sed ad illam tantum porrigi debet clausula illa, nihil contra diuisionem factu.
23쪽
ros, dic. Et sic non etiam ad fideicommissi remissionem . l. s de Certa. C. de transact. Pariter etiam secundum alium intellectum
Vs . quod fuerit benb iudicatum, videbatur dicendum, qubd non 6 esset commissa poena:Quia, quando quid per pactum fieri,aut etiam non fieri promittitur, Et si illud non fuerit seruatum, poena a dij-citur, Sufficit alterum praestari, scilicet vel obseruantiam pacti,
vel poenam, Si conuenta non fuerint seruata Et habet electionem
actor,Ut est texAn. l. Rescriptum. g.s pacto. T de pact . Ergo cum iste, qui conueniebatur ad fideicommissum, assecutus fuisset in es.fectu obseruantiam pacti seu diuisonis prout facta fuerat: Quia in priori iudicio aduersarius succubuit propter exceptionem di uisionis.& pacti oppositam, dum fideicommissum petebat, meritb non videtur, quod etiam poenam debeat posse consequi,per illum
tex. Ad idem etiam est tex. in .l.apud celsum.g.labeo ait .sside excep. doli. His tamen non obstantibus contrarium fuit per Scaevolam iureconsultum decisum, Us. poenam fuisse contra illum , qui in priori iudicio fideicommissum petierat, commissam . Quae deci
sio simpliciter, ct generaliter procedit, Pro ut ipse tex. simplici ter ' generaliter loquitur eam ponendo, Et sc siue dicamus qubdbene, sue qubd male fuerit in iudicio , in quo de fideicommisso
agebatur,iudicatum in totum,vel in partem: Hoc enim non con
siberat tex. iste hic, nec decidit . nec etiam de hoc dubitabatur. Sed illud hic tantum deciditur. An scilicet poena fuerit commissa.
necne: Et tex. decidit, ut in eo, poenam. s. esse commissam.Nam lata sententia contra petentem fideicom. apparet illum contraue
7 nisse: Et consequenter poenam fuisse commissam: Qilia sententia , quae in rem transili iudicatam sue aequa, siue iniqua sit, pro veritate habetur, ut est tex. in . l. j. ff. de re iudic.in. l. Res iudicata, de reg. iur. Immo facit ius. l. Ingenuum .ss. de stat. honi. l. t. q. fi . cum seq . ff. de liber. agnose . c. cum inter, in fi . exintra , de sent. 2 re iudi . Ideoque non fuit opus in hoc distinguere, aut facere vim an benE, vel male fuerit in priori sententia iudicatum . Et propterea simpliciter, Sabsoluthrespondit Iurisconsultus, poenam fuisse commissam . sentiens id indistincte verum esse. ct proeedere. Non obstant ea, quae supra pro ratione dubitandi adducta fuere. Nam primum apparet sublatum ex supradictis Quia non licet amplius dicere . qubd mald fuerit iudicatum in priori sententia. seu qubd recth ille petierit fideicommissum: oluam, cum lata iam suerit sententia contra eum. quae pro Veritate habetur,
24쪽
trabetur, ut dixi. θ pro ea semper presumitur. l. Herennius. q. Gaia. T de euict. c. sic ut, ct . c. cum Berto idus. de sent. I re iudi c. c.ad audientiam, de praescrip t. Ideo non possunt amplius haec allegari . Non ob. secundum : Quia non dico poenam ipso iure fuisse
commissam per illam primam sententiam : Sed dico per eam arparere quidnam in secundo sit pronuntiandum. Vel dic, quod
sententia non trahitur ad alium casum. s. separatum,& omnino
seiunctiim ab illo, de quo in sententia: Secus verb ubi est casus
conneXus, prout in isto casu est, quia est accessorium: Quod ut dici solet naturam rei principalis sequitur . C. cum accessorium, extradereg. mr .l . cum principalis .ss. eo. tit. Et in s mili casu hoc idem videmus in . l. Et ex diuerso . g. j .ss. de rei vendi c. Non obst. tertium , videlicet tex . in . l. si a colono. Quia hic non potest illud amplius allegari, propter sententiam iam latam . quae ibi non fuerat secuta. Uel dic, Quod ibi fuerat expresid facta restrictio ad tempus praesens tantum, hic autem etiam de futuro dictu nifuerat. Quia promiserunt se nihil contra diuisonem famaros.&c. Non obst . quartum, Quia immo fuit facta hic conuentio, seu dispositio generalis . non autem restricta . Nam absoluth proniis uiri fuit per eos, nihil se contra diuisionem facturos, &c. Non obst. quintum , Secundum alium intellectu in , Quia potest responderi, quod licet dicatur hic poenam esse commissam, non tamen etiam dicitur exigi debere: Sed intelligetur commissam esse poenam, Et propterea quod sit in potestate illius illam consequi, si vult. Uel rem ipsam, si id malluerit, vi in iuribus in contrarium allegatis dicitur ., Uel aliter dic. Quum ista sol. non videatur in totum sufficiens ad mentem iurisconsulti: Quoniam videtur, quod tex. iste sit intelligendus cum effectu . l. pen. g. docere . st. nequis eum qui in ius voci .est vi exim . in . l. j. g. fi .ss. quod quisque tur. l. ij. in fi . C. communia de leg. Ideo quo ad hoc dicamus, prout videbimus . a. in septima opp. Bart. Hic est casus. 8 Noto primo loco secun Jum Modernos ex isto tex. ibi Haereditatem inter se diuiserunt, Et etiam in illis verbis. Qui super uixit, petiit ab haeredibus eius haereditatem. Sc. Quod haereditas, etiam postquam cst adita. adhuc haereditas dicitur. Istud tamen improprid est verum secundum eos: Qtii a proprie loquendo haereditas, postquam fuit adita, non amplius haereditas appellatur, Ut per eos: Et inferunt ad quaestionem post Bart. in . I. Fi. q. Quan3o.ss. ad tert. Si statutum prohibet filiam dotatam succedere in
25쪽
haereditate patris: non tamen prohibebitur fratri succedere, qui
iam patri haeres extiterat, Reius haereditatem adiuerat: esto etiam , quod frater nihil aliud relinquat praeter bona paterna . Et Bart. idem dixit. s. quod haereditas adita improprie dicatur haereditas in Rub . ss. de acquirend. haered. Et in . l. iij. in prin. ss. de bonor. possess. Cum multis alijs, qui hanc opinionem sequuntur. Pro qua opinione primo adducitur tex . in . l. Sed si plures,
A. filio. si . de vulg. ct pupill. Vbi postquam filius adluit haere
ditatem patris, non datur amplitis separatio ipsus a bonis filij: sed iuncta . seu confusa utraque smul esse incipit, ita quod unum compus factum est. Secundo probatur per tex . in . l. fi . C. de in oss.test. Ubi priuilegia, quae habet filius familias in bonis quasi castrensibus. procedunt. R habent tantummodo locum, quandiu ille est in potestate patris constitutus: Quoniam cum sui iuris esse incipit, commiscentur illa bona peculi j caeteris alijs bonis, ita quod nec nomen amplius peculii remanet : Ideoque nec priuilegia competunt. Eo ipso ergo quod peculium caeteris bonis iungitur. desinit esse peculium. I nomen amittit, Ergo idem in haereditate dicamus: quia ct ipsa per aditionem caeteris bonis iungitur, ut est casus in praealleg. l. sed si plures. q. filio .ss. de vulg.
re pupili. Et in . l. j . g. praeterea. g. de separat. Ubi postquam
bona haereditaria per aditionem iuncta sunt, non potest ampli uvdari separatio, ut ibi dicitur. Ad quod facit etiam . quod habetur in auct. de Non elli g . secundo nub. post prin. Ibi dicitur
quod bona filio per matrem iam donata, illo mortuo, non conoderantur amplius, ut bona donata. sed ut bona haereditatis ipsius fit ij, postquam caeteris suis bonis illa mixta suere. Tertio probatur, per tex. in . g. l. instit. de haered. qualit. &diss. Et apertius in . g. j. instit. qui b. ex causis manum . non licet, ubi seruo instituto haerede, δ non satisfaciente creditoribus . bona Uenduntur non nomine defuncti, sed nomine haeredis': Et sic non dicuntur amplius bona defuncti, sed bona haeredis . Quarto probatur ex his, quae not. in . l. 1 veteres. ff. de acquiren . posse R. in . l. per haereditarium . de acquire n. rerum dominio, in . l ..haeres per seruum, de acquiren . haeredit . Ubi per seruum haereditarium
nihil haeredi acquiri potest: Quoniam antequam sit adita per ipsum haereditas, nihil i uris habet: postquam autem est aditae. non dicitur amplius seruus haereditarius, sed proprius factus ipsius, qui adluit, Et sic per aditionem desinit esse res haereditaria.
26쪽
ss. DE VERBOR. OBLIG. cro Quintb facit, Quia aut volumus, qubdista dicatur esse haeredita ipsius haeredis: Et hoc nullo modo dici potest . quia viventis non datur haereditas . l. .ss. haeredit. vend. Et ibi not. Aut volu mus , quod dicatur haereditas defuncti, Et minus videtur: Quia is, qui iam mortuus est . nihil esse. aut habere dicitur arg. l. eius qui in prouincia.ss. si cert. pet. Mors enim omnia soluit, g. deinceps. in auct. denupt. Sexto facit tex. in . l. Qui titi j.ss. de his quibaa I ut in dig.INam is, qui testimentum alicuius ut falsum accusa uit, & luccubuit, non potest eius haereditatem petere, Ut per totum illum tit. habetur, Et etiam in . l. Papinianus . g. meminisse,ss. de in oss. test . cum smil. Sed in . l.Qui tit ij. dicitur, Quod is . qui dixit testamentum titii falsum, in quo ipse fuerat institutus. non prohibetur eius haeredis haereditatem petere: Ergo illa non est amplius illius defuncti haereditas, quia sic eam petere non posset. Septimo facit tex. in . l. Paterfamilias, in ver. At cum substitutus. ff. de priuileg. credidi. Ubi postqvlim filius immiscuit se paternae haereditati, eius substitutus non potest separare aes alienum
patris ab aere alieno filii, quia patris & iiiij una est haereditas: Et sic
non consideratur, amplius ut haereditas patris, sed tanquam snt omnia bona filii: Ex quibus omnibus apparet hanc opinionem communem satis in iure probari. Contrarium vero, quod im-mb etiam postquam est adita, adhuc haereditas proprio dicatur, ex multis eriam probari potest. Et primo quidem complura iura adduci ad hoc possent, in quibus haereditas appellatur etiam post- quis est adita, Ut iste tex. Dum dicit, Duo fratres haereditatem inter se diuiserunt, Sc. Et sc loquitur post aditionem iam fa-a a ctam: Quinimo,& si non antea adluissent, tamen eo ipso quod
diuidunt, censentur adire . l. Pro haerede. g. itaque .ss. de acquiren . haeredit. Optimus tex. in . g. fi . institui . de haered. qualitat. R disser. Idem iterum in eodem tex. i. repetitur, dum dicit, ubd qui superuixit, peiij tab haeredibus fratris praedefuncti
haereditatem. Idem dicitur in . l. Item veniunt . q. fructus. si . de petit. haeredit. Ubi fructus augent haereditatem siue ante, sue
post aditam haereditatem accesserint: Et sic expresse ibi appellatur haereditas etiam illa, quae fuit adita . Item in. l. iij. illo mettit. Ubi si Titio succedam, qui Seij haereditatem iam adiuerat, possum Et Titii, ct Seij haereditatem petere: Et sic haereditas, quae iam fuerat adita . haereditas,dicitur. Ad idem posset allegari tex. in . l. haereditatem . ff. de donat. bonus tex. in . l. si quis filius.
27쪽
familias. g. s. ss. de acquiren . haeredit . Ubi qui Titio successit, illi quoque dicitur succedere, cui ille prius successerat, nec eius
haereditatem omittere poterit. Item tex. expressus in . l. iij. q. Scio. ss. de minor. Ubi minor, qui haereditatem adluit sue paternam , siue etiam extraneam, poterit restitutionem in integrum petere, ut haereditatem iam adi tam repudiet. Item in . l. ij. ff.
de crimine expil. liaeredit. Vbi siue ante, siue etiam post aditam haereditatem fuerint res subtractae locum habet ille tit. Et sc expilata haereditas dicitur etiam post aditam: Et sumus ibi modio sis, quia in criminalibus : Unde non ita de facili possumus dicere,qubd verba large, seu improprie ibi accipiantur. Item hoc probatur in . l. s. ρ . sin autem in secunda. C. de bon. quae liber.Vbi promiscue appellatur haereditas tam postquam est adita, quam etiam antea. Et dicitur ibi filium minorem posse petere curato-rcm dari haereditati, quam, recusante patre, adiuerat. Ad idem tex. in . l. fi. q. sed&si legatarij. C. de iur. delib. Ubi expressEhaereditas desuncti haereditas dicitur. Velle autem omnia ista tu ra, ct complura alia, quae adduci possent, tot diuersorum iurisi consultorum , ct Imperatorum smul improprie intelligere, non
videtur multum conueniens: Et ultra quod repugnat expressa iuris regula, Quod a proprietate verborum non cst recedendum, ni ii aliud appareat, aut nisi aliqua subsit necessitas, quorum Vtrunque hic cessat, ut dicitur in . l. non aliter .ss. de leg . iij. in . l. 1. q. si is qui nauem de exercit. cum s l. Ista in casu nostro esset nimium crebra impropriatio, cum in tot legibus. δ . allegatis alibi etiam sparsim in iure haereditas dicatur, etiam postquam est adita. Sed praeterea ultra ista iura. d. sic spocialiter allegata habemus integros titulos, Et Rubricas sic formatas sub nomine hae reditatis, quae tamen locum tantummodo habent post ipsam aditam , Ut est Rub . R totus tit. ss. S. C. de pet . haeredit. ss. RC. de haereditate vendita, qui post aditam tantum procedunt: Inambaetiam si antea non adluisset ille, petendo, seu vendendo haereditatem , diccretur illam adire, d. l. prohaerede. q. itaque .sside acquiri. haeredit. Et . g. si . instit. de naeredi. qualit. ct disser. ut dictum est. Nullo igitur modo possumus amplitis dicere, quod intelligantur impropriis: Quoniam ista esset nimia nota iuriscon sultorum . quod nesciuerint uti verbis proprijs per totum sere corpus iuris: Neque enim deficiebant ipsis nomina, quibus utia 3 potuissent absque tot impropriationibus Quinimo etiam in ma-
28쪽
teria odiosa, in qua verba stricte, δ. propriE sunt accipienda, arg. l. cum quidam. ff. de lib. et posth . in . c. odia, de reg. iur. in .vj.
habetur in . c. Rodulphus, de rescript . not. Soc. in . l. non solum, col. ij. ss. sol u. mair. habemus Rub. per hoc verbum stuatam, ut est .ss.&. C. de crimine expil. haeredit . qui tamen iit.
locum habet etiam post aditam haereditatem, ut est tex. in . l. ij. q. .ss. illo tit. Ubi sue antis, sue post aditam ha reditatem .anth tamen quam sit apprehensa possessio bonorum, competit ille a 4 tit. Ad idem est tex. expressus in . l. iij. C. eo. tit. Et ideo dicebat Albertc. in . l. haereditariae. ss. de furi . Quod haereditariae res dicuntur nedum ante, sed etiam post aditam haereditatem, ante tamen quam apprehensa sit possessio. Ultra praedicta. Quod haereditas dicatur proprie haereditas, videtur necessarib probari in l. i. g. si nemo, iuncto . q. seq. s quis adita. ss. ad senat . cons: Ter. Nam in . d. g. si nemo, dicitur,Qubd s nullus ex filijs, quibus limreditas delata erat, velit eam ad se spectare, ius antiquum locum habet, hoc est dispositio legis. xij. tab. v t. s. agnati ad haereditatem admittantur, ipsis filiis non extantibus, vel abstinentibus a paterna haereditate: Quod declaratur instit. de legit. agnat. success. in prin. Modo in. g. s quis adita, dubitatur, si unus ex filijs , adita
iam matris haereditate, ab illa abstineat, mediante restitutione in integrum, an ius antiquum locum habere possit, videlicet ut proximior agnatus haerea itatem consequatur γ Ad quod respondet iurisconsultus.Uerba legis admittunt: Uerba autem legis sc erant.
Si nemo suus haeres, vel eorum, quos inter suoS praetor, aut constitutiones vocant,extat, &c. Tunc ex lege. xij. tab. ad agnatum
ac proximum pertineat haereditas. Si ergo iurisconsultus ibi dicit, Quod verba legis. xi . tab. admittunt ad haereditatem illo casu, quo iam adita erat,&c. Sequitur ex hoc, Quod haereditas adita dicitur haereditas. R proprie quidem Quia alilis non ex verbis, sed potius ex mente legis. xij. tab. diceretur admitti: Vtins milidicitur, instit. de legit. patr. tui. Si enim improprie diceretur
haereditas, diceretur venire ex mente potius, quam ex verbis, considerata. s. identitate rationis, ut ad illum casum, licet improprium , fieret extensio, Sed ibi dicitur, quod verba legis illum admit-27 tunt, ergo, Sc. Nec dicatur, quod non minus ex lege prouenire illud dicitur, quod ex mente, quam illud, quod ex verbis de scendit. l. Nominis S rei. g. verbum ex legibus .ff. de verbor . Qgnisi . l. Non dubium. C. de leg . l. Cum mulier. ffsol. mat. cum
29쪽
sinit. Quoniam dico, verum esse utrunque ex lege prouenire dici, Quia st mens, & verba ex lege esse dicuntur: Verum tex. ille in . d. si . si quis adita, non dicit simpliciter id ex lege esse, sed dicit, qubd verba legis illum admittunt. Et sic nominatim sub verbis comprehcndi dicit, Non autem se refert simpliciter ad legem, quo casu verum cst qubd etiam id continetur, quod est ex ipsius mente. Neq; obstat, si rursus dicatur, quod abstinuit ille, quidi 8 adiuerat, Et sic haereditas desinit esse adita. quoniam dico, quod qui semel adeundo factus est haeres, non potest desinere esse haeres. l. Et qui soluendo. T de la arred. instit. Et idem etiam abstinendo. l. Et siluae. q. sed qubdpapinianus .ff. de minor. Praeterea adduco tex. qui etiam videtur id necessarib probare. in . l. Filius familias .ss . ad i. fal. Vbi miles filius fami l. Qui habebat bona castrensia in codicillis patrem rogauerat, ut illa cuidam restitueret: Quaerebatur an esset locus detractioni quartar: Et respondet tex. illo casu non esse locum quartae: Quia nec haereditas dicitur, quamdiu apud patrem est, sed potius peculium dicitur: quamuis lubdit tex. si extraneus, ct non pater fuisset institutus 2 rogatus restituere, posset esse locus detractioni: quia eius aditione fit haereditas: Tantum ergo abest , ut luereditas desinat dici haereditas per aditionem. 3 o quod inamb ibi dicitur, qu bd tunc incipit dici haereditas. Si enim per aditionem des neret dici haereditas, impossibile esset id, qubdibi dicitur, Non enim potest quid eodem tempore incipere, & desiuere. l. Titio cum morietur. ss. devsufruct.Et. l. Usumfructum. T de via fruct . leg. cum smil. adductis per glo. in . d. l. Titio cum morietur. Ad hoc idem est tex. in . l. seruus communis meus Scastrensis peculij.ss. de stipui. serv. Vbi pariter probatur, Quod ante aditionem non dicitur haereditas filijsamilias militis.12 d peculium dicitur. Post vero quam adita est, tunc dicitur, ct fit baereditas. Ex quibus omnibus apparet multum euidenter in iure probari,qubd haereditas proprie dicatur etiam postquam est adita, si immo qubd aliquando tunc tantum incipiat. Quam opinionem tenendo potest responderi ad ea, quae in contrarium adducta sunt. Et prim bad tex . in . l. Sed si plures. g. filio .ss . de vulg. ct pupil. Dico. lubd ille tex. probat contrarium. Nam ille pupillus, cui fuerat datus substitutus pupillariter, adiuerat paternam haereditatem. Et post in pupillari aetate decesserat.& sic factus fuerat locus substitutioni pupillari. Substitutus autem volebat filij tantummodo hGreditarem obtinere, patris vero haereditatem nolebat: Fortd
30쪽
quia aere alieno implicitam eam esse anilia aduertebat. Respondet ibi Iurisconsultus, QSod non potest: Sed quod debet aut utriusq; haereditatem adire, aut utriusque repudiare. Et sic appellatur adhuc ibi haereditas patris, licet adita iam fuisset . Nec obstat quod ibi dicatur, quoa st iuncta, & quod non possit separari. Quoniam fateor, quod iungatur cum haereditate, seu cum bonis hae. redis, qui adluit: sed non ideo sequitur, quod non sit amplius haereditas, licet utraque simul iuncta si, immo contrarium ibi, R3 a alibi etiam probatur. Secundo non Obst. tex. in . l. fi . C. de inoff. testamento, prout . g. deductum fuit. Quoniam prim brespondetur, quod ibi tollitur id, quod est de iure speciali,&contra iuris regulas. s. ut illa bona habeant illa priuilegia, quod 33 possit de illis filius familias testari, Item quod testamentum non subiaceat querelae. Facilitis autem tollitur, R desinit esse id, quod est de iure speciali, quam id, quod est de iure communi. l. eius militis . g. militia milius .ss. de milit . test. tradit Rom. in cons. ccclxj. col. 1. Et cons. cccclxxxiij. in prin. Soc. in cons. cxcviij. col. s. vol. ij. Cum multis smil. Non sic autem in haereditate 36 est. Vel secundo responde, quod per immixtionem ideo ibi desinit esse peculium, quia ob eam tollitur , ct confunditur in totum diffinitio, seu substantia ipsius peculij: Nam peculium consistit in bonis illis, quae sunt separata penes filium familias a caeteris rebus patris, prout sic etiam est in peculio serui, ut in. l. depositi. q. n .ss. de peculio . Ideo necessario, secuta liberatione a patria po-3 S testate, tollitur nomen peculii. Non sc autem in haereditate: quia illa non consistit simpliciter in eo, quod ista bona sint separata ab illis, Quinimo dico, quod haereditas est quid omnino diuersum ab ipsis bonis: Nam in iure consistit, ut ex eius diffinitione apparet in . l. nihil aliud est haereditas. ff. de verbor . fg n. l. haereditas, de reg . iur. Bari . in Rub .ss. de acquiren . haeredit. Et in. l. iij g. l.sside bon. possess. Et probatur etiam instit. de reb. corp. &in Corp. g. incorporales, ubi tex. expresse id declarat.Quod etiam probatur in . l. . C. de euict. Ubi vendens haereditatem non tenetur 36 de euictione, si singulae res euincantur, Immo 2 sine aliquibus bonis consistere potest haereditas. l. haereditas, in prin .ss. de petit. haeredit. Et id eb potest quis esse haeres insolidum, licet bonorum sit incapax, ut propter delictum. vel aliter, ut quia forensis,&c. Et ideb haereditas non circumscribitur loco.Ut singu lari ter deci rat Petr. de Anchar. in cons. clxxv. col. n. Calde. cons. xxxiiij.