A literal translation of nearly the whole of Dalzel's Collectanea Minora

91쪽

TYRTAEUS ELEGIES.

92쪽

Constantio remain among the champions

of the fremos rankla an altogether orgelses Os has sight, and patiently opposing his

93쪽

For it is glorious for a good an to die sal ingAmong the front soldiers, and fghting 0r

96쪽

A E CEP qiti erat adhuc adolescens, nemore arboribus denSODum venatur aves, fugitivum vidit Amorem Buxi ramo insidentem ut igitur animadvertit, Gaiidens, quoniam avis ei permagna videbatur, Calamos simul omnes inter Se ConjungenS,

Huc illuc transilientem observabat Amorem. Tandem vero adolescens indignitus, quia nihil proiaciebat Abjoctis arundinibus senem adiit aratorem, A quo hanc artem didicerat, eique rem narravit Et sedentem ostendit Amorem Porro senex fi bridens movit caput, et respondit Puero,

97쪽

BIONIS IDYLLI A. 75Αbstinera venatione, nec istam vem inAs sit; isor.

Fuge Procul mala est haec bestia eris beatus Dum non operis ipsam sed si viri mensurana atti- Ille qui nunc frigit et resilit m e sua Polite Accedens subito capiti tuo nisidebit. IDEM IDYLLIUM.

Aueops forte puer dum venaretur opaca In sylva Volucres, infelix Omon, Amorem Fronde super buxi cernit pallente sedentem. Tun ergo Xultans, magna velut alite visa Continuo viscum calamosque recolligit omnes, Atque dolos varios volitanti tendit Amori. Sed tandem incassu a moeretis cecidisse inhorem, Ad vetulum, ab ectis calamis, accedit arantem, Usus ea fuerat quo nuper in arte magistro:

Ordine rem narrat, super arbor monstrat AmorenΙ.

Ille caput quaSSans, ridetque et talibus infit, Parce puer Praedae huic, procul hae absiste volueri. Pestiserum est animal tu th rque quater in b2utum Dum non hoc capies verum siquando viriles Attigeri annos, qui nunc huc, nunc volat illuc Te fugitans, aderit tunc inprovisus, Eumque

Impositis cernes pedibusque tibi colla Prementem.

98쪽

6 BIONIS IDYLLI A. IDEM IDYLLIUM. LAURLNTIO AMBAR INTERPRETE. Sub lucem captans nemorosa iti Valle volucres Thyrsis, adhuc puer, invisum conspexit Amorem In viridis buxi ramo frondente sedentem. Est tunc laetitia perfusus namque avis illi Magna videbatur, nemorum nec visa per umbras Aniplius et calamos aptans huc ille volantem Per nemus atque illuc vigil observabat Amorem. Devictusque dolore, sui quia nulla laboris Meta erat abjectis calamis Properabat ad ipsum Agricolam, sub quo voluere Captare magistro Noverat, atque rei seriem memorabat inanem: Et positum viridi ram monstravit Λmorem. Tun quassan caput, et ridens sic inquit Orator, Parce sequi puer hane traedam: et fuge: bellua

Quam Spectas et eris felix si otia silvis Tensa leges, volucresque alias captare Parabas. Ast aetas te laeta virum pubentibus annis Quum aciet, nunc qui nemoris subtervolat umbras

Et fugit, in capite ille tuo tunc sponte sedebiti

99쪽

BIONIS IDYLLIA ITIDEM IDYLLIUM.

Aucup adlatae adolescent quum aves in nemore Pleno arboribus venaretur, fugitivum Amorem vidit, Buxi ramum insidentem: sed jucundus eum Quum aspeXisset, et quoniam ei videbatur maxima aleS, Eo tempore omnibusque sagittis preparatis, eum Amore Captus Torquendi eum volitantem hia illucque videbat: Amoris propter agilitatena, Cum ea tundon irato, Calamis abjectis, an aratoreri propertiVit Quo ea arte eruditus fuerat, eique inquiebat: Quali labore fuerat usus, eique Ateradit Alitem fatuum insidentem, seneXque irridebat, Et quum caput concussisset, juventati respondit; Linque cito venationem ipsam, Si Sapias Illam voluerem diutius assequarisne fuge Procul: Animal turpe est, beatus eris tamdiu in non invenerb.

Postquam sed id homine, quoi h te nunc alitque s fugit, Trium caput celerrime sua sponte insidet.

100쪽

7s BIONI IDYLLI A. CLEODAMUS ET MYRSON.

CLEO. Vere, O Myrson, alit hyeme, aut autumno, Aut aestate, quid tibi ficundum et quodnam eae his magi optas advenire pNum aestatem cum Omnia absoluta quaecumque labornmus ΘAn dulcem autumnum, cum hominibus semps levis est An vero hyemem ad opera pigram 8 hioniam et hyEm multi Dum Se calefaciunt, oblectantur otio et igritia pAn vero tibi pulchrum ver magis placet dic, Quid tibi animuSEligit Θ loqui enim permittit otium nobis. Mun. Judicare non decet mortales divina opera. Omnia enim se Sacra Sunt, et jucunda tui autem gratia Dicam, Cleodame, quodnam prae alii gratum sit.

Non Ol aestatem esseri quoniam tunc me sol torret: Nec volo autumnum quoniam morbos fructu autumnales pariunt: Perniciosam hyemem sufferre, nive pruinasque timeo: Ver mihi te exoptatum toto anno adsit, 'um neque frigu8, neque es no graVat.