Iohannis de Alta Silva Dolopathos : sive de rege et septem sapientibus

21쪽

XX tod findot. Dor lolchnam vird aus don rath cines moisos

23쪽

XXII grundo gologi ist. Von den hirehonschristatollorn Wies dio sago solir huufig orgkhit odor crWtant, so Von Thomas Aquinas moli ach, Bromyard J, 13, 8; Dialogus croaturarum 68;

26쪽

natione Metonsi opiscopo, frutor Iohannes, qualiscumquo in Alta Silva monachus, beato vivore et beatius Vito curriculum terminare. Olim dudum intra claustrali uin latebras pontificumque insulas virum quosioram, in quo sibi cor meum complaceret, bvirum dico virtutis, sanetum, iustum et porseetum, tam divinis, quam humanis logibus oruditum. Quosioram si defeceram in quorondo, de inveniendo utique desperatus. Dolebam ergo,

et quod operam perdidissem, et quod, ut credobam. in ocelsesiis Christi circa mo positis omnino desecisset, qui pa8toris, Vel 10 gallona mercennarii officio digno ac legistimo langorsetur. Undopriam prohabundantiori tristitia deducobant oculi mei lacrimas, et aquiου palpebre meo iugiter dofluebant, donee tandem

michi in morore posito Vostra, quamVis sero, luce clarior resplendivit sanctitudo. Hospirans igitur a dolore, tanto le- 15tior do invento, quod tam avide quesieram, effectus Sum, quanto antoa graviu8 de non invento suerum contristatus, Visaque ost michi vostra sanctitas eo pretiosior et excellentior,

quo nunc, his diobus nostris, qui mali sunt, rarior quis sim, lis vobis ot dimellius invonitur. Nam hoc maximo tompore, ae secundum domini dictum, vix invenitur locus, ubi digne possit caput suum filius hominis reclinare, quia iam defecit sanctus, iam non est prophota, iamque sicut populus, Sic sacerdos.

27쪽

Rara etenim securis aurea, raraquo avis in terris alboquo simili ma cigno. Verum non mirandum, quod virtutem Euaprotiosiorona di xorim raritate, quamquam philosophorum quidam affirmont, ipsam nullo modo poss0 minui vel augeri. Sio enim omne rarum ideo pretiosum, quia rarum, quanto magis vir virtute et setontia preditus pretiosior ost omni pretio estimandus. qui vix in mille hominum millibus, vix in totius orbis circulo invonitur. Ego autem ad columpnam firmam lucernam tuo ardontoni ac lucentem in caliginoso loco, vestraml0 dico sanctitassem, me totum conserens, non qui dona ut Vos permo firmior nut clarior reddamini, sed ut ego per vos et clarior et melior officiar, presens opusculum de rogo et sopioni sapiontibus oditum. primitias similiter ingenioli moi, Vostro paternitati transmisi, et fi 39''l ut a V trse Minervo regula corrilli gatur, et a Vobis auctoritatem mutuset et patrocinium. Accipiat itaquo vestra dignatio lib0llum vestro nomini confoeratum, accipiat, inquam, primos fructus plante, quam plantavit amicus vester dominus Honricus monastserii mei venerabilis disponsator , utque Vobis de cetero, siquid contigerit mo scriboro, reverentur assurgam, liuic libello vos patronum, non iudicum 20 probeatis. Ceterum rogo vos obnixiu8, ut super hoc michi rescribere dignomini, quatinus Vostra rescriptio, inserta Opusculo, si dum auetoritatem probeat et tutelam. Bono valete,

sanctissime pater.

Votorum philosophorum studium hoc totum suit, rorum 25 veritatem proprietatemque multiplici Varioquo sermone disquirere, regum bolla et illustrium g0stu Virorum, prout tompOrum doeursus declarabant, proprio et nudo describere, rerum gestarum fidem ot tomporum notitium in ex semplum set in admirationsem posteris relinquontes. Unde non modicum sui la-30 boris protium consecuti, ad tanti honoris sustigium attigerunt, ut supra iura concessa mortalibus ritu deorum statuis aureis cultuquo divino morti rint venerari. Horum autem exemplo modernorum quidam incitati, sed eorum dicundi modum nequaquam sequentes, animum et studium ad mendacia convor-

28쪽

terunt, maluoruntque sulsas laudos Vel vituporia commentari, quam puram in proporaculo positam dicero Veritatem, conati insupor sormonto mendacii meram ac simplic in ipsam corrumpere veritatem, et Veritatis pallio mendacium obumbraro Siquidem propriis voluntatibus fracti, prout libido, non ratio, lianimo suggeret,nt, alios nitis, non tam voris, quam adulatoriis laudibus proserontes. indignos ot immoritos usquo ad celi culmina Oxtulerunt, alios itidoni o dem irrationabili montis im- potu rabido oro carpontos, frustratim ad tartara direxerunt per omnia in equales, dum hos vel illos supra modum laudo 10

vel vituperio deprimunt vel extollunt. Illud otonim laudabilo

oratii: Medium tenoro, noscientes, in duo collactoratia Vitiadoxtra levaquo medii posita. sibique contraria, corruerunt. Cum autem nimium immundi et sordidi moro roptilium fl39'J serpentiumque humi sorpunt, set ut porci, immo spurci. paludos ibamant, et sordibus doloetantur, ut dum nimium inflati et turgidi vento potius, quam Reientia, instar V sico crepitum dantis nichil aliud, quam verba vontosa boasu maximo proserunt, oi tam diu, sicut stipula vul nebula ostiva vento rapta hac illaequo per inane noris seruntur, donec ponitus QVanθη-20 eant. Fuerunt etiam alii philosophantos, quos molius dixerim deluantes, qui nec Verum , n e verisimitu quid dicentps ad

tantam etiam stultitiam devenerunt, ut quibusdam monAfruOsarum sabularum larvis r portis divorsas partos, sibique repugnantes, coniungero niterentur, monstrisque libros suos replen-25tes, monstruosam larValemquo paginam hominibus tradoroiit. Horum tamen omnium studia diversa magnam utilitatem so-quentibus attulerunt, quia dum regionum civitatum iust logos et iura commemorant, dum pravorum bonorumque moros otactus doscribunt hominum. dum his ridiculosis sabulis doti non-30tur, et vice ioculatorum humano miserio solatium pr0buerunt, et quid eligendum, quidve respuondum sorset, posterorum iudicio reliquerunt. Ego autem, dum votorum i scolo studium, dum eorum ammiror ingenia, cuiusdam regis gesta, sub quo et cui mira contigerunt, subito in momoriam devenerunt. Quo quia Madhuc scriptoribus intacta vel sorsitan incognita pormanebant, timens ne tanta tanti regis opera paulatim successu temporis a memoria hominum omni cum tomporo laborontur, presumpsi

29쪽

ea, quamquam elinguis et ydiota, quamquam nullius disciplinesci sentiam assocutus, saltsem qualicumque stillo describere, notam maioriam phaleratis Verborum pompis cupio colorare, vol ut vorius decorare distam, quam materie Voritatem,li prout res gesto sunt, simplici podestri tuo calamo satagens, declarare. Nec tamen idcirco prosumptionis seu temeritatis argui mo dignum iudico, si opus supra vires mQRS DO- natus sum aggredi, cum non Ostentationis vel inanis glorio

139'l causa hoc attomptavorim, sed solius uxorcitii gratia 10 et amore gestorum. Cotorum rogo io, o lector, siquid incultum vel minus stpto positum reppereris, donos Veniam scia8que me non multum in Cipriani r0gulis dossudasso, noedum moin idirigeros Quintilliani Tullii quo ortulos recubasso. Verum de his haetonus satis dietis. ianuam solistitor narrationis nostroib capiamus.

Cum igitur sub divo Augusto Romanorum fortuna, Hi-talie finibus non contenta, latius se por quadrifaria mundi climata porrexissset, eorumque imporio reges ac principes cum totius orbis latitudino tam felicitor quam fidesitor subiacerent, 20 suit rox quidam ex nobilium Τroianorum sanguine deri Vatus, cui quodum satali pr0sagio ex rerum suturarum eventibus nomen Dolopatos i. o. dolum Vel dolorem patiens, ex grecolatinoque sermone compositum, sortitus ost. Hic itaque patre rogo defuncto rognum illud divos Stollio iuro horeditario abra Augusto cosaro adhuc in annis puerilibus recipiens, cepit

ilico regni negotia satis pro otato et viribus strenuo ac so titer amministrare. Etenim sapientum ac soniorum rogni suiso totum tradens consiliis, omnibus tam bullis emergentibus quam civilibus causis obviabat consilio et auxilio premunitus, 30 sicque crescento otate et viribus corporis simul quo Virtute animi sto sapientia, do pueritia in adoloscentio transivit docorem, ae deinde paulatim succroscondo profiotondoque do virtute in virtutem, ad iuventutis robur ovadens, fama probitatis eius circumquaque discurrente, regnis maXimis circa RQ prope

30쪽

et a longe positis torror maximus offoctus ost in tantum, ut etiam ipsi reges de so suisquo regnis solliciti amicitiam eius magnorum munorum protio mercarentur, nec so aliquis in regno Posse permanere satoretur, si rog in Dolopatos in aliquo vel modicum offendisset. Noe mirum. Erat Onim in bellis perag ndis acerrimus, in munoribus dandis largissimus, in Sermonum Ploquentia lacundissimus, et alios armis, I 140'Julios donis, alios vorborum dulcedino capiohat. Circa vero minores et subditos ita se mitem ot clementem Oxhbbobiit, ut liunc patrem, non rogem, illos filios, non nervos exi- 10stimaros. Causam pupilli et viduo dessendobat et pauperum inopiam sua munificentia sublovabat, iniuriam pauperi irrogatam sibi tactam deputans penam in auctorem iniurio quanto citius et acrius potuisset retorquebat. Porro cum ita misericorditor tutolum prostaret minoribus . contra superbos ot 15 maloseos ita furore villobatur, ut hunc dicere posses forocita- tona bostiarum imitari ut magiis tigridum moros saetis Oxprimore quam humanos. Non enim redimebat aurum vel argentum in scelero deprehensum, non amicorum turba, non saguinis nobilitas ullum absolvebat, licet otium do rogali so- 20 mino ortuη esset, quin statim dignum lactis suis supplicium sortiretur. Neque iam tutum orat latroni vel malosco in vastitato sollitudinis habitare, non caverna, non fissura petro illum socurum reddebat, dum sicut columba accipitrem, ita rogem in extroma parte regni sui positum sue neci semper 2b suspicaretur in minore. Cessabant ergo latrocinia, maleficia sopiebantur convorsisquo ad meliora studiis, qui de rapina pauperum antea vivere solobant, ingratus tum mento hilari do lucro proprio pauperem su8tentabat. Erat enim neeosso cuilibot malofieo unum ox tribus eligere, quod evitaro non poteras, aut mores Muidelicet praVOs mutare in melius, aut rogem patriam quo Velud

inmanem fugoro boluam, aut mortis subire suplicium. Excolebat ergo agros suoΗ letuη agricola ot Viator securus iter suum peragebat; iam non orat opus Vallo Nel muniti Ono, cum nullus osset in totius rogni latitudino doprodator. Iuga montium M velleratis ovibus aliisque divorsi generis animalibus operieban-13 factamJ fecit.