장음표시 사용
11쪽
PRO ILLUSTRANDO EBRAISMO SACRO. v
horruit, intumuit ira cet. item , T DURU, pr
'N'βb, TIN se, in occursim meum, tuum, cet. a Sam. XXI, 2. 'PN ' pro 'RNII etelare eum; Gen. XLI, 33. N ' pro VNT viis . bit iique pro I UNI capita, a Singulari etes' pro UNI eaput, ad instar Umm iuuiferi a Tn '; passimque I N ' primis cum suis derivatis , pro , formae solitudo ciri met cerasses; nec non T UNI pro principium, ad instar TY Net res ums et Eg. XXXVI, I I. pro metim m
prae initiis vestris, ab absoluto pNTN' pro D mNT formae rivis ad ma Nun sinistrum latus, et sinister, pro met: siue illud N epentheticum sit, ut in paulo ante adducto
'mac coctum, siue adiectum in fine sit b, ut in olmas lini
indeque denominatiuum 1 Par. XII, a. dorqueret pro THNUUU Subba iactitantes, coli. pleniore Verbi forma Gen. XIII, s. HrNUUN si 'um tenaeum, et Esa. XXX, et r. i NU:R ibi u infinia um. Quibus ex Nominibus propriis haecce, quae sequuntur, adiicimus: Hos. X, Ig. Arbres Dan. I, 6. et alibi semper bm Daniel; IPar. XII, p. V VJ Delas Hos. I, d. et et Reg. IX, Io. NI P vel NI U Ierariis EZ. I, 3. et alibi, ,pim Erecties; Gen. XVI, II. et alibi , bNTU Id mmores Ios XV, et alibi, m ad et Marescha; pro
12쪽
S. X. Nempe idem Aleth medianum , quod per analogiam mobile debuerat esse, remissa ad praecedentem consonam Vocati, otiatur, et hoc duplici modo: I) post vocialem longam aut longcte Dicariam, si alia praecedat vel sequatur quiescens littera; ut Esa. XXX, s. , quae mixta serma est ex It NIV et xl In pudefactus est, Iob. XIX, a. pro 'et 'N2In conteretis me; I Reg. XIV, 16.
Esdr. II, 6s. R ,Σ pro P Nam mi iades; Num XX, I . et alibi, b recur pro b NI et Astrum latus. Quibus adde ex propriis Ioc
XII, as. veIut alii scribunt, pro Meron; et patronymicum pro Rubenita , ubique. a) Post so calem breuem; ut Ex. XXX, Io. et alibi, constructum nNUri profeccatum , quomodo et semel Zach. XIII, I. in statu abso-
13쪽
PRO ILLUSTR AND O EBRAISMO SACRO. Diuto; Gen. II, a. et alibi, SITNbet, ' PIN et, pro II IN V,
uetN et, opus tuum, suum; Deut. XXIV, Io pro DNm mutuum ; Esa. XXVII, 8. VNSNd pro IN NU moisins Zach XI, s. 'm N pro 'aram' et ditabor ; Ier. XXVIII, IO. II. I a. I . 'N Gconstructum, pro 'mat coctums passim quoque DF Ab pro in occursum. Forte et Esa. X, I p. secundum Cthib TINI pro 'IND ut validus; quomodo saltem sacilius inde fieri TET Dolidus existere potuit : et ex propriis pro Thela aret Reg. XIX, i a. Syrismum sapiunt is a. tum hete tum superiore
f. IX. a nobis adlata, phaenomena. Nam apud Syros hoc non forte tantum aliquando aut saepe, sed ubique et citra exceptionem ullam contingit, Vt Olaph, quoties secundum analogiam de buisset praecedentem habere litteram vocali destitutam, toties ad hanc remissa vocali sua, quaeque sueriti quiescat aut otietum
ut pro UZl sanatus es, pro et comedit,
se pro eam impuri, ij O pro tuo centum, pro
in iis, cet. Vide Praesidi s Syriasmum p. 6. . et Ioa. sq.Inde autem fit porro, ut Aleph plane excidat novirianquam , vocali
sua post se relicta, uti apud Ebraeos in pro NIINN perdam te EE. XXVIII, I 6. pro Hceus nos Iob. XXXV, i T. rva pro l Na Diam Iob. XXII, as. cet. Sic etiam apud Syros v. g. in Pro docebit Matth. V, I s. pro docens c. IV, 23. pro QD docere c. XI , r. S. XI. Est et aliud Oloph otiantis genus, cum id subducta linea Oeculiari Syris dicitur: ut cogn6tus sum, via i homo, et cum praefixo in homine, a D m arcanos quae legun
14쪽
Olaph. quod in scriptione non nisi originis seruandae caussa e primitur , coli. Praesidis Syriasmo p. as. Idem apud Ebraeos de Oph obtinet in medio vocis post Schus et ut De ut. XXXII, 6. mbra numquid Domino, quod perinde legendum, ac si scriberetur INbri, nempe non holo nai, ut fit ab imperitioribus, sed haldonat, otiante N, quia neque vocalem in qua quiescat, ante se, neque vocalem vel Schua, quibus moneri possit, sub se habet. Sic Gen. XLV, I . cocta, Ier. XXVII, IE. 2D UT et Mich. II, 3. 2DT Net cocta vestra, et Ios X, ag. Tvyrta eo seorum. Quemadmodum autem Syri alias insuper litteras occuItant, hoc est, scribunt sed non legunt; ita et apud Ebraeos eadem de caussa, hoe est, ut origo vocum seruetur, Iod et Sin otiantur in propriis hisce, Ier. XXXVII, 13. Ig. 'N ' pro Firilia, Gen. IV, I S. N m' pro Mechilices, et e XXX, I S. Arisbor, vel potius D sectar, forte quod sit pro 'TU Et
g. XII. Probabile fecimus f. VIII. Iod initiale Ebraicum, vocalem Isubstratam habens, aliquando ut Alyb lestiam veteribus suisse, ad modum Syrorum. Quod si est, igitur minus mirum cense-hitur, si eodem modo , ut facit Aleph secundum s. IX, etiam ipsum Dd initiale, vocali Chireu notatum, post Praefixa vocali vacua, remissa ad haec vocali sua Chirin, o cietur. Fit hoc quidem in paucis, his tamen sequentibus exempIis: Iob. XXIX, et T. pro et exspectabant, secundum Leu Nophthali libros. que complures in editione S. Codicis Halensi citatos; Ier. XXV, 3 6.ri, pro et eiulatuue, coli. Varr. lectionibus in Edit. modo
1 o. veI cum p dageschato Uni R T, secundum XIS. V. Erisuri. aliosque, er Ben Naphthali, (ut est: cum in impresso variationum B. Naphtali et B. Abhiser indice, tum in Mich Iophi,
15쪽
et ad marginem edit. pragadmae Vereet. A. C. I 6 8. pro in cha is tuus et Cohel; II, 13. pro si Tm j eun in Pro an iom. Syrismus is e st, quor Iud voealem I sub stratam habens, Iegitur ut Oloph, indeque perinde ac inopo, rei chaliae sua vocali ad praecedentem consonam vocalis expertem, quie seit, idque semper et nullis in contrarium exemplis: ut Cis e
pro et cognoueruis, pro in nato, coli.
Praesidis Syriasmo p. 8. c et p. Io3. d . Nec tamen huc, Vt ubsum est aliquibus, pertinet a Par. XXVI, s. Ivi NI quasi id esset pro DN T, et hoc pro PiN Z in timoribus, vel pronNun in timore Dei; de qua siue lectione siue interpretatione vide Varias lectiones in Edit. Halensi: quia Nomen VNT nus, piam Iegitur in Plurali, Singularis vero DN Et non nisi in paueis reperitur codici bus; unde rectius exponitur siue in visionibus, siue in visione Dei
Ad vo CALEs nunc pergimus. In quibus id videri possit ratione quantitatis άγομαλox, quod Suffixum I. personae fingularis me, post Verba a. et 3. personae lingularis Praeteritorum ubique pro longa (T) breuem vocaIem habet; ut IPar. XVII, 1 . vi si me, Psal. XVII, 3. E: liquamsi me, Gen. XLV, s. Tribui misit me et nisi vel in pausa sit, ut Ex V, 22. Num. XVI, as. ; veI, utpIurim vin saltem,
s. radieaIem V quiescentem implicet, ut Prou. VIII, a a. 'di' habuit me. Cur enim ilIud T non aeque per (f) scribitur, ac Sugfixum I pers plur. , v. g. Psat LXVI, Io. t obaui A nos,
et liquaut i nos, Ps CXXIV, 6. dedit nos ' Sensie
mirum huius phaenomeni Abrah. ben Erra, sed ita ut rationem
eius sibi impexuiam esse ingenue fassus sit, in ranu L 168. I, s scri-
16쪽
Ma tibique habet Parach (loco Nameis : ha inuenimus illi , sed rationem eius ignoramin. Enimuero Syriasmus probabilem huius phaenomeni rationem pandit: utpote in quo idem illud Sufiixum I. pers. sing. non in Verbis solum, sed etiam in Nominibus et Particulis, scribitur quidem cum Dd, sed sine praeuia vocali I, v. g. IN Gmauit me , . . a s, eru uisi me , cubile meum, flos me. Eius rei rationem dant Grammatici, quod Syri vocalem I in Sussxo I. personae inter pronunciandum vel prorsus negligant, vel furtim tantummodo ac dimidiate exprimant. Igitur si et apud Ebraeos Iin SusExo concipiatur non nisi surtim esse pronunciatUm, praecedens syllaba velut composita erit, ae adeo vocalem paruam Patach admittet: plane ut et apud Chaldaeos, ex eadem probabiliter ratione, scribitur 'IN pro TEN Pater meus Dan.V, I 3. 'reddit
sire fecisti me e. II, 23. quae si ad modum Syrorum legas abb pro abhi, hodiuta pro boae tant, vocalis parua minorem habebit anomaliam. s. XIV.
De NOTIS DIACRITICI s Ebraeorum obseruamus, eas
per compendium in scribendo coniungi in unum: idque I cum figuris vocalium, ut punitum diacriticum 22r et et eum Cholam, v. g. Pro trai, Narer pro met osor ; ab alias cum aliis, ut punctum Rebbia cum gemino puncto Sahephhaton, secundum plerosque codd. Gen. XXXV, 22. in Aus pro A N ; et sec. edit. Buxt. De ut. V, I s. in pro et Asam : et punsium criticum extraordinarium eum puncto accentuali Sah hhaton, Gen. XVIII, s. N ad eum, pro Y N; 3) easdem eorundem accentuUm figuraS, ubi ex diuersa consecutione geminari debuerant, ut Gen. XXXV,
17쪽
PRO ILLUSTRANDO EBRAISMO SACRO. ry
nis aecentibus cetera instructi, verbis aliquot, ut Ex. XX, 2. VNT,
centus simplices pro virtualiter geminatis haberi debent. Quod ne cui mirum videatur, prouocamus ad simile scriptionis compendium Syris vlitatum, utpote quibus pariter in unam figuram coa- Iescunt id puncta vocalia Resi ho et et Pethocho - cum diacritico etsi di sive Riscli , ut i)Qa pro se ignis et Q ios pro mQs os suetaeamenta eius Matth. VII, as . et) di acriti ea Ribbui - , indieando Numero Plurali, cum diacritico etsi ', ut Matth, XV, et q.
speciatim D meo impressum D mediano Nominis numeralis Irim, UT V, Uuae, dissicultatem parit. Nam siue pro Da-pesch forti habeatur, repugnat ei praecedens Schus, quo stante sequens littera geminari nequit siue pro leni, obstat itidem praecedens Schus, si quidem (vti vulgo existimatur si mobile. Nos tamen pro leni id habemus , quia Iud XVII, 28. post Abiu per Dages. b furte geminatum, secundum plurimos melioresque codices, suffragante M ora, excidit; et contra, Ion IV, I i in D TU, ubi, Dagefchforte amisit, redit. Vt autem inges h lene tueri se possit, praecedens Schua sub littera 'er in hoc Numerali specialissime pro Schua quiescente capiendum, legendumque non Phethalim, sed seMalim, ut si scriberetur cum N praesormativo Syrismum igitur id sapit, utpote in quo numeraliai Aa sex et ea a sexuinto itidem leguntur veIut cum implicito OIaph prosthetico eschtho et eschthinet unde et cum Orich explicito reperitur i si sex Lue. I, a 6. Gen. I, 3 I. coli. Praesidis Syriasmo P. 6.
18쪽
p. s. eademque numeralia non aliter Praefixa aecipiunt, quam ut nomina inchoata per Olaph cum substrata vocali E; ut Iae. V, I . et sex, Mare. IV, 2o. in sexvluta, unde et cum explicito Glaph scribitur J J3 quod sexaginta Num. I , II. Lue. I, 26. 3 6. coli. eodem Syriasmo p. Iog. Simili modo Syri a ias quoque voces ab sibilantibus litteris vocali vacuis inchoandas, cum praeuio Olaph et extulerunt et scripserunt, v. g. Prohibit, pro invenus exoticasque inprimis , ut sunti Tim. V, 23. chri Luc. XV, 22. c. XXIII, I S. cet. et Chaldaei, VI χατοι , N TUN QOH, QTUN σολγ , cet. apud Buxetorsium in Lex. Chald. Taim. Rabbinico c. I S. sqq. facilitandae pronunciationis
Singulare est, quod Aleph initiale apud Ebraeos loco Cha--bataeo vel Gotest aerat aliquando habet There: ut in Verborum Futuris Zach. VII, Id. T TUN pro C TUN exitii babo icos, Esa. XXXIII , 1 o. Cur dir pro Uror N eoo or; in Imperatulis , Ex. XVI, et s. pro 'fi'ste, Esa. XXI, I a. e. LVI, S. I a. pro YRN venite. Num et in Nominibus, tum adpellativis, s amese, ININ linum , si elimi, TUN viviutam, item que I IN Ossopus, Ni IN Ungulum, T PN humerales tum propriis, TUN
mastico C. T. p. go. 6. 66. 88. adeo ut 6m' sub N in his sormiuesset pro Gatest avol, ad instar I aN, DT IN. Addi po tuerit Assyrii regis uomen et Reg. XIX, 3 . Existimari quidem possit, I flere in adpellativis illis adlatis esse formativum, idque dupliciter, primo ut sit purum et variabile, sicut in
19쪽
gre et pilus; seeundo ut impurum sit et inuaristite, sicut inferegrinus, vel peregrinum, quod est pro 'UT , formae nun
celest a , β templum: sed priori quidem sententiae obstat,
quod nomina ista in statu constructosngulari Tsere suum seruant. v. g. Esa. I, 3. U IN Praesepe cominorum suorum, Prou.VII, IS, J'IN linum Aeguli, I Sam. II, IS. II I LN humeriae lini, siue lineum; quod secus sit in constructis 22b cor Ex. IV, i. et lim stilus Num. VI, s. alteri vero contrariatur, quod Radem in incremento finali I sere abiiciunt, ut CT D IN praesepia Iob.
XXXIX, gs. fidesitates Psal. XXXI, 2g. vincula Iud. XV, I . quod secus fit in D'Dul vel rin D n templa Psal. XLV, μHos VIII, Id. Igitur Cel. 31MONIS sententiae tanquam probabili libenter accedimus, agnoscentes in exemplis istis adlatis Ori mn, secundum quem Diopb initiale, ubi per analogiam vocali vacare debuisset, ubique vocalem adsumit, ut metii comedit et
Q cepit, pro et s- .i, sormae interfecit, coli. Prae dis Syriasmo p. I s. et T. a)S. XVII.
T ON vs vocum apud Ebraeos ubique vel in ultima vel in penultima syllaba figitur : unicum tantummodo est exemplum Esa. L, 8. mTm flemus, in quo tonum oecupat antepenultima. Quid igitur de hoc statuendum Z Vt ne regulam alias uniuersalem infringat, dicendum videtur, mediam vocis vocalem raptim esse pronunciandam, ut eUm praecedente Vocali in unam veluti coeat syllabam, ea fere ratione aesi scriberetur Dram , ad instar cogitemus Ier. XVIII, 18. quomodo vox non tribus, sed duabus (saltem persectis j constabit syllabis, nee in antepenultima, sed in penultima habebit tonum. Lucem res capiet ex Sy-etismo , in quo, ut toni sedes pariter ac in Ebraismo vel in penul-c tinaa
20쪽
tima est, vel in ultima, ita si quando eontingat, tonum ad ante- penultimam referri, (quod su , quum con eurrentibus duabus in medio vocis litteris, quae vocali carere poterant, prior illarum assumit E) eadem concurrentium litterarum prior una cum voeali adsumit lineolam disicriticam horiZontalem infernam, Meh- ono dictam, ut notetur, syllabam n diam cum Vocati quidem esserri, sed tenuius , tonumque post adsum tam in medio vocalem, remanere in ordinaria sede, haud aliter ac si mediana vocalis non
adesset: vi s timor , oriens cet. quae leguntur nota cheltho , et madencto, sed Neheltho et madeucho, idque tam tenui medianae vocalis motu, aesi pronunciares cecbitho et mcducho; vnde et sine vocali mediana saepe scribuntur et
Vide Praesidis Syriasmum p. ad. sq. h. VI. S. XVIII.
Ad Syris mos quoque reserimus, eum tonus ante sessaeum nominate i. personae in penultima syllaba aliquando suspenditur: ut quum Naeman, homo quidem Syrus, Ebraice tamen loquens inducitur a Reg. v, I 8. in adoriatioue mea, cum tono in penultima , indeque cum accentu Pasclita geminato; et quum
Mich. VII, 8. Io. bis legitur inimica mea, Penaeute. Certe Syri scribunt Matth. IX, I 8 Hia mea, a Cor. II, gaudium meum, Eph. III, a mentiam meam Matth. XVI, i S. ecclesiam meam cet. legentes ea haud aliter aesi Ebraice scripta essent T Z, vivira, , , 'PIT , id est, cum sussiaeo quidem Iod, sed sine praeuia vocali, quam proin vel negligunt prorsus, vel non nisi furtim pronunciant, ut ostendimus f. XIII. unde consequitur, ut tonum non in susExo, sed in praecedente syllaba figant. Forte hoe apud Ebraeos postmodum et ad propria quaedam di manavit virorum Nomina, an Chananii Reg. XVI, C aD Genaui Neh. IX, q. Anaui I Par. III, aa.
et ad adpellativa aliqua habentia Dd paragogicum, Thren. I, I. Tam