장음표시 사용
71쪽
Index editorum et ommentatorum, qui in hoc libello praecipue nominantur
BURGES, G. Sophocles, L0nd. 1833. BUGGE, Fredr. 0like S0phoclis Philoctetes Bec0gnovit, brevi annot. critica instruxit, observationes exegeticas lingua Vernacula adjecit. Nidarosia MDCCCXLIX. '' BUTTMΑΝΝ, Ρhilip S0phoclis Philoctetes, Graece cum suis electisque aliorum notis Berolini DCCCXXII. CAMERARIUs Soph0clis sabulas edidit , ageno ae 1534. Rusdem commentatio explicationum omnium trag0ediarum S0phoclis edi'tioni aut Stephani Genevae 1603 affixa est. CANTER, Sophoclis sabulas edidit, niverp. 1579 12: o. DIND0RF, Guillelmus S0phoclis Tragoediae Superstites et perditarum fragmenta. Εd. I. Lipsiae 1825 . - ΙI. Ox0n. 1832. 1849. III. Oxon. 1860. IV. Lipsiae 1866. V. Lipsiae 1867. - Annotationes ad Sophoclis Tragoedias Ox0ni 1836. - Scholia in Sophoclis Tragoedias Septem. 30L JI Oxonii MDCCCLII. DOBREE, Adversaria, Cantabrigiae 1832. Ex his libris, quos omnino n0n vidi, signo , quibus in parto tantum peris mei uti potui, signo ' 40tavi.
72쪽
Cavalita, Cominentarius in Philoctetam.
73쪽
V. . Quanquam et in codice La et in scholiis αστιπτος est, tamen Nauchius t 0yssertius στειπτος scribunt, quia, si in praesentibus verb0rum mut0rum diphth0ngus est, eadem in adjectivis verbalibus, ex eadem radice ductis, servari 80let,
ut λειπτος, φειστέον, σπειστεον, et cet. Sed tamen cum
sint etiam c0ntraria exempla, ut grιστος, et ptimus quisque codex et hic στιπτος et v. 33 et Ari8t Ach. 180 στιπτος, cum Dind0rfi0 στειπτος tenui. - Lemnus quin a S0ph0el ine0lis praeter hil0ctetam pr0rsus carere c0gitetur, V. 220 qq. dubitare n0n inunt est Dind. praes ad ed. min. 1866 p. 53 et contra sentiente Bartung. 80yss ad h. LV. 3. Κρατιστον πατρος τραφείς. Magna sui de hoc genetivo dis)ensi0, cum dubitaretur, utrum agentis, quem riunt, vicibus ungi putandus esset, ut ur. l. 123 σης λόχου σφαγείς, d. r. 491 et M. 80 φωτος γηπατηιιεν , an, quem adm0dum unde et, ut videtur, Bugg. ad h. L c0ntendit, p088088ivus esset et ad τραφείς tanquam ad Verum substantivum referendus, qu0d quidem quale sit, certe a X- empla n0 declarant, qua Blayd. ad hunc locum assert, 0ph. EL 364--6, Traeh. 1105, quae, 0d plene Scribantur, Verum substantivum σπαιδα habent). At hic quidem neutra cred0, 8ententia placere debet 0gitantibus, τρεφεσθαι ut haud paucis Scenic0rum40etarum l0cis, pr0pria vi 08ita ejus verbi, qu0d est γίγνεσθαι, vim et significati0nem recepisse qu0d si ita St, quin hujus etiam c0nstructi0nem, ut Munt, Ssump8erit, Π0np0test dubitari. Illius autem, quam dixi, abusi0nis C. de r. III. g. 69 exempla sunt praeter h0c ipsum, in quo Ver8amur, 80ph. Aj. 556-2, M. I. 1379-80 Neque enim a patre
74쪽
4 Commentarius in Philoctetam.
Achill Neoptolomus educatus erat n0 satis igitur recte Naucrius de Vater 80h u. 0m Vater erg0gen est . 334 cum ann0t. 08tra , neque jax sperabat lare, ut filium aliquando educeret aut educaret est τρεφειν et κτρέφειν τε καὶ παιδευειν, educere et educare, lat. Crito c. XII et saepius , cum diceret l. c. δεῖ orrco πατρος δείξεις εν ἐχθροῖς Io ε oro δε ραφης, neque an Oedipus Thebis eductus erat, qui re dies natus a parentibus pr0jectus esset
pro eo qu0d 8 vivere, aliquo m0d vitam degere adhiberi coeptum esset id qu0d et in Verbo ipso apparet, ut νυχημοκρατι τετραφθαι, en0ph. AriSt. ΑV. 334-5 γενος ἀνοσιον ἀνθρωπων , ξοτ γενετο, μοὶ ταῖς ορνισιν πολέsuo ἐτράφη Lur. Iph. vi. 574 et 48 τον δι γρων κWιότων τεθρα/ιμένον Νηρεα id Alc. 104 et in adjectivis cognatis,eντροφος, συντροφος V. 171 et Similibus a0ristus inchoativam hujus significati0nem habere inciperet, ut primo in vitam Suse,i, deinde etiam gigni, asei significaret. - Quod ita esse advigius sensit, cum Gramm. 60. Anm. 3 dixit Dig- te me saeue passivs Verber med Genitimi Belydningemas i saer Participier der etyde enmerk0mst, L EX. φυς, τραφείς τινος. Ceterum cis V. 1066. V. . Moπτολε/ιος quadrisyllabum est, ut v. 241 est Nauch. - patria hiloctetae est . 490 et sqq. 720. V. 7. νοσος διάβορος exedens, peredens cst βοσκων τὴν do/ηφάγον νοσον 314 βρυκομαι, 745 Arist. Nub. 243 νοσος δεινὴ φαγεῖν. I
V. 10. -τεῖχε, tenebat, occupabat replebat gemitu tectum omne replebat, g. est esch. er8 426 ἰφαπη
αυλιον λυπης τας recisio ταλαν. V. 12. 1 80ph. l. οὐα ω κνεῖν καιρος, ἀλλ' πων ὐκ sis ἀλλὰ ταυτα ιἐν τι δεῖ - , ur Hec. 960. V. 14. De pr0n0mineo relativ cst flendi. lex. 80ph. in o τους vel τοῖς), 80ph. l. 205 Ε . Alc. 883 Aesch. Ρers. 44. V. 23-24. Cum in ptim qu0que c0dice esset α ιοι προσελθ' )ν ira quaιν ει εχει χῶρον προς αὐτὴν τόνδ' εἰ, αλλῖ κυρεῖ, satis apparebat numer0s explendos esse inserendo aliquo vocabul inter τονδ' et εἰ F; sed quid suppleretur, e universa sententia exquirendum erat. Quaerebatur enim, utrum verb0rum πει et κυρεῖ subjectum habendum esset hil0cteta an l0ea. Atque unde quidem cum pr0pterea, quae sunt vel in ext decim VerSu σκοπεῖν, orro εστ ἐνταυθα δίστosto πέτρα vel in vice8im septim0, antrum et lantem eopt0lemum juberi investigare sibi persuabisset, ex deteri0re qu0dam c0dice arrepta lecti0n τονδε L ita interpretabatur: sintne antrum et lans δ ad eum versus l0cum quem nunc n0 tenemu8 an aliorSum sita. In quo verba χει rρος - 'spectare ad se versum significare exemplo qu0dam Herodoti glander sibi videbatur II. T): ἐν προς Mico τράπετaι, ν δ ετέρη τοὐν διυ προς σπέρην εχει est id. I. 191 πυλίδες ει θάλασσαν χουσαι . At enim hanc interpretationem ab universa sententia abh0rrere Satis apparet, qu0d Ulixis, n0 qu0rsus spectet aut pertineat antrum, scire intersit,ss utrum vicinum sit necne. Itaque Hermannus, in p0steri0re hujus sabulae editi0ne 1839), cum assentiretur undero locorum investigati0nem dici, videret autem verb0, qu0d est χει, hoc l0eo 0n 0sse ullam intransitivam vim tribui, quae quidem cum 00, qu0m0d in lingua graeca adhiberetur id voca-
75쪽
6 Commentarius iii Philoctetam.
bulum, c0nVeniret, ex vetere editi0ne L0ndin0nsi 1750 assumpta c0njectura ἐκεῖ pro εχ ει hanc sententiam r0cte sibi restituere videbatur: quae l0ca silenti pr0gressus significa utrum illic ad hunc ipsum l0cum an sertasse alibi sint.' Quam ermanni sententiam tuentur B0niigius Bettrage et cet.), artungius edit. 1851), auehius et hi quidsi ita ut et τονδε γ in τοῖτον mutet et pro προς κατ legere
similitudinem hunc l0cum explicari n0n 08se quis egi quin videat 3
Quoniam igitur hac via ad sanam h0rum versuum explicati0nem perveniri n0n 0test, r08tat ut quaeramu8, num p088int verba ἐχει, κυρα ips Phil0cteta intelligi. Ac primum n0 licet negare, antrum quidem n0 dubitare Ulixem quin sit pr0pe eum locum, ubi c0nstiterunt V. 1, V. 16 ενταυθα),lies non plane illud Ne0pt0lem comm0nstrare p08Sit, primariam autem ei curam 8Se, ut investigetur, utrum in eo antro etiam nunc habitet Phil0cteta necne est . 29-40, in qu extrem versu 0 estectum inquisiti0ne dicitur, ut sciant, hil0ctetam ea l0ca habitare ἄννὶ κατοικεῖ τουσδε
qui n0 jure miretur, si in mandatis dandis Ulixρ de locisi tantum menti0nem laciat, de hil0cteta ipso verbum n0 fiat, , quasi antro invento nihil sit, qu0d amplius investigandum censeat At si recte, ut .versibus 16-21 0I0cis, sic 22-23d homine investigand mandata dari putamu8, quaeritur, qu0m0d singula verba explicanda videantur Brunckiu quidem,sch0liastam εχει κατοικε explicantem secutus intransitivam habitandi vim verb0 εχει tribuit, cum exempli d0ceret, latinum verbum, qu0d est habere, eodem m0d0 0nnunquam adhiberi Atque ad hanc interpretati0nem, quam nunc in- dorsius praes ad ed min0r. XIII et 0urnierius equuntur,
accomm0data est illa tmsidi emendati0, qu0 pro τονδ' ἀτ scripsit τόν ετ εἰ, , quae sane c0njectura et ad ententiam ii iusilior est, quam τόνδε γ re, et, si ip8a liter 8 Specte8,sacili0 et pr0babili0 quam orax γν). At certe latini serm0nis auctoritas in hac re nulla est Graeci quidem in verbo
πειν habitandi vim vix usquam in088 v0luerunt, manendi nisi illas cum adverbiis locutiones, ut υτως καλως πειν, huc trahere velis, rarissim et sere ubi adjuncta Si praep. κατα, velut d rebus Η0m. Od. IX. 6. ευφροσυνη μεν εχη καταδι μον παντα, ur. ph. si v 9-10 σιγαὶ ἀνεμων τόνδε κα Πριπον πουσιν est lat tenere, velut fama tenet9,d hominibus d. XII. 433. XIV. 679 Od. XXIV. 27 Arist.
76쪽
Brettenbach etc. . Neque vero πειν n0n intransitivam vim habet
in illis sermulis ληρεῖς εχ υν, στραγγευοιιαι χων de quibus Kock est ad Arist. Nubes 131), in imperativi εχε σχες, ut εχ ησυχος Iph. vi. 1133 Arist. Nub. 1214 , interdum cum
participiis c0njunctum, ut πτηξαντες εἶχον εν μυχοις πετρας
Ε . Cycl. 408 , quae omnia exempla ab illa verbi πειν cum adverbiis conjuncti0ne, ut x συχῆ χειν, σιχco πειν, δυςφορως πειν, n0 multum disserunt, huic l0co valde dissimilia sunt. Praeterea ne hic χει maneat interpretemur, illud dissuadere videtur, vel qu0d ita eadem ex0ritur, de qua supra diximus,v0cabuli προς interpretandi difficultas, vel qu0 ci nihil habebit, quo referatur, si neque objectum verbi εχει neque subjectum esse licebit. - adem sere contra Seyssertium asserri p08sunt Hermanni c0njecturam κε cum lmsidi τι ita e0 ungentem: certiorem me ac bine adversus hunc ipsum l0cum, quem tenemus, etiamnum it an alibi. Qua in interpretati0ne vocabul0, qu0d 8tra, nullum I0cum 88e, quis est quin vid0at Hermanni vero antiqui0r explicatio 1839 α εἴτε
cum ab ipso pridem relicta Sit, n0 est qu0d de ea verbum
Sed haec cum ita sint, recte, cred0, Berghio, Blaydesi0,Wechleini in vocabulo reo mendum latere visum est. Sed cum Berghius χωρον παραυλον, echleinius autem rετραῖον scribat, utr0que simplicius et melius Blaydesius habet: εὐροντο αντον Toνδ ετ ἀτ αλλη κυρεῖ, praesertim cum ὁ αιτος ωε i. e. hic idem 10cus, ubi eum ante decem ann0s reliqui, aptius Sit, quam αυτος δε i. e. hic ipse l0cus, ubi nune consistimus.' an igitur laydesii scripturam μοι προσελθco et cet. h. e. quae se 10ca mihi pr0gressus silentio significa utrum teneat, hunc eundem l0cum, etiam nunc an alibi forte sit,' ita rect defendere videmur et explicare, ut -- id
quod anae0luth genus et levissimum et frequentissimum st est ermann ad hujus sabula versum 15 - relativum
post interjecta verba his v0cabulis cυρον τον uno Toνδε tanquam resumi et dem0nstrari putemus. In e0dem genere versatur et Trach. 13 α καὶ σε ταν νaσσα ελπίσιν ταδ'
αἰεν σχειν ubi alii alia temptarunt critici, clamari. , bdm
d Or. I. g. 75 quae, cum ego praet0 Rh0dum venisset irrisit illo quidem phil080phiam etc. Qu0 vitium orson visum est inesse in caesura p08tl0ngam thesin quintam v0cis multisyllabae 1 μαιν εἰ εχει de e satis it ad Hermannum Epit. 0ctr metr. g. 148), Meinehium Anal. 80ph. , Seyssertium ad hunc l0cum leclares
delegare. V, 25. xy προβαίνοι, πονοῖτο, Schol. Multiplex est apud Scenic08 0etas Sus verb0rum, quae Sunt εναι, στείχειν,ερχεσθαι, ρπειν, de subjectis abstractis n0 80lum V0cum, sed etiam verb0rum. Utrant 10 11 ρος τους φίλους στείχοντα
77쪽
1058. 1449 Dem. Ol. II. 21 , n0 ex superiori l. inseri0ri l0co. - ra ἐννοω 0 enim memini, cst lat Eulyphr. 2 B. V. 29. ro τοδε ἶδε pr0babiliter aheseidius scripsisso videtur. Nam cum n0 praedicetur aliquid de ea re, ad quam pertineat demonstrati0, ut 683 καρα πτιαζεται od et 688 sed tota praedicatio p0sita sit in dem0nstrand0, a quanam partere sit, c0nsequens St, ut dem0nStrativum n0n 0men sit, sed adverbium.
Ρro p08 στιβον , qu0d certe ferri nequit, edit0res aliis habent alii ὁ . alii τ εστι'. articulae γε quidem,
saltem n0 l0cus est in hac sententia neque recto Seyssertius δ' defendit. Nam quod ita interpretatur καὶ στιβου δ' οὐδεὶς κτυπος sed incessus n0 item 80nitus St,''0 ver graece Οὐδε στιβου υθεὶς κτυπος dicitur. Ρraeterea de his particulis καὶ - δε 0 unctis est hujus sabulae versum 1362 . Multo probabilius est lapsu qu0dam librarii primum στίβον τpro στιβου 'στ scriptum sui88e, deinde cum deprehensus esset, qui videretur esse 80loeci8mus genetiyi στιβον pr στιβου χplane sublatum esse. - Jam qu0d 08 Dind0rfium plerique habent frigo ουδεὶς κτυπος, id sane serri n0n40test. Nam ut possit στιβος, quemadm0dum under videtur et Seysserti0, acerrime contra dicentibus B0nligi et Nauchi0, incessum significare, certe cum Ne0pt0lemus cau8a reddat, quibus ductiisse et Ulixen 0, qu0 0ntenderint, perVeni88 Statuat, negatis0, ut junt nostri, 0 argument Se 80nitum inceSSus non audire, uti n0n 0test. Qu0d ver dicunt n0nnulli, Ne0ptolemum eam b causam h0 dicere, ne Ulixes dubitet ad antrum ascendere 'and 0re ver there is n0 80und of A0t8teps, sotha y0 may ascend and enter With0ut ear, quae verba sunt laydesii SchneideWini et Τ0urnierit sententiam exponentis ne illi Ne0pulemum nimis pueriliter l0quentem laciunt, qui nesciat ex e0, qu0 inceSSus 80nus n0n audiatur, n0n
significavit. AErgo multa sane 408 0rtantur, ut sum sententiam sequamur, qui, rev0cata Parisin0rum c0dicum scriptura τυπος, v0cabulum ουδεὶ ita e0rrigunt, ut 00pt0lemus
78쪽
Commentarius in hiloctetam. Commentarius in Philoctetam.
c0 unctivum servare melius est, praesertim cum contra ipsa
verba timendi eum praes indicativi 0 ungantur. stiner-mam ad Viger. p. 177. V. 32. Quanquam n0 temere elcher, artungius, Naucrius de V0ce τροφ' suspici0nem m0verunt, qu0d et inh0 versu et in pr0ximis de instrumento d0mus et supp0llectili menti fieret, illius autem v0cis vis in arcum v. 1225 , qu0 vita hil0ctetae sustentaretur, cadere p0sset, in supellectilemn0n 088et, tamen ea res est, de qua amplius deliberandum videatur. Est enim hujus vocis varius et multiplex usus, cum n0 80lum alituram, alimenta, necessaria vitae subsidia significet, sed etiam cultum vita et vitae degendae rati0nem cst τρεφεσθa V. 3 , ut Electr. 1183 avt φος δυσ/ιορος τε τροφη; O. C. 330, 88 9 Dσύθυα τροφαί, et ibdm 338 τοι ἐν
γυπτ υ osmi φίσιν κατεικaσθεντε καὶ βίου τροφός ubi n0 victus mentionem fieri ex proximis versibus satis apparet:
etiam locum, ubi quis vitam degit, aliquand indicat, ut O C.
credo dici culium vitae, quo domus fit h. o. qui ad d0mum instruendam pertinet aut quo h0minum domicilia a cubilibusserarum disserunt; hic autem d0mesticus cultus vitae nisi in instrumento d0mus cerni n0n 0test est Meinehe, Anal. 12 . Cfrte haec scriptura meli0r est quam Berghi ἐπιστροφη, comm0ratio. Qu0d autem et her c0njecit, recepit Nauchius τρυφεν, placeret Sane, ni8i 0llitiae, deliciarum, luxus, n0neultus vim haberet et lare in vitio p0neretur, ut βρις καὶ
ἀπεστεργηθην τιλτάτη μζτρος τροφῆς. r0niam, quam Nauchius putat in v0eabulo inesse, ab universa rati0n alienam esse non sine causa Seysseri. Mein. Oditling. Inde lect. Jen. 1867 statuere videntur. V. 33. 0 satis cau8ae est, curinariungi conjecturam στρωτη pro στιπτε recipiamus, id qu0 larsitan necesse esset, Si ea, quae sequuntur, Verba co ἐναυλίζοντι φ 0n aliter accipi possent, quam sit ab ariungi0 fur ine dari ubernaehtenden. At ver hic dativus n0 minus c0mmode agentem aut causam significare p0test h0 m0do Ali0rum acervus qui videtur cubantis c0rp0re esse c0nstipatus de c0 cs v. 203
v0 nisi stiisset in c0ntextu, qui p0tuit sch0liasta in mentem
V. 35. φλαυρουργου φαυλως ἐργαγμένου, Ο ἐστιν ἰδιώτου καὶ Ου τεχνίτου, Sch0l. ατρεῖα quae sint perspicitur ex versu 296 et seqq. silices,
quibus excuderetur ignis et ignis lamenta; semermann ad h. l. Scholiast mire explicat σπυροβόλα.
videatur . Eadem hujus v0cis vis est M. Electr. 39 et Ι0n. 1394, quibus l0cis vetus vinum rep0situm et pueri expositi signa sive crepundia Pt Rud. 1154 θησαυρίσματα dicuntur. Scire licet n0 temere haec, quae erant miserrimae vitae mendicum instrumentum, eo nomine appellari, qu0d opes repositas significet, sed quod nece88 Sit pr0rsus in0pem esse, cui cubile stramenticium et poculum ligneum pro opibus sint.
79쪽
Hoc quidem si quis dicer velit ir0niam quandam habere, 0n repugnem, m0d ea ne Sit ex e genere, qu0 ad irridendum pertinoat est . 30 . V. 38. λλα ρακη quanquam illa, a quibus haec distinguuntur, eju8dem generis i. e. ακη 0 8unt, dicuntur, ut O. T. - αγω δικαιων μη παρ ἀγγελων --λλων ἀκουειν at τος ibo ἐληλυθa. Eodem sere m0d Itali, exempli causa, no altre d0nne, Galli 0us utres lammes dicunt, ubi do semetipsis mulieres ita l0quuntur ut vir0s excludant). θύλπεται ξζραινεται Sch0L, igni, cred0, Subjecta; quem ad usum cur ut χος 3ιφιτρῆτος at Hot Nauchi pr0rsus non id0neus videatur, n0 intelligo.
V. 40. 0dicum scripturam di et hic et 856 866, 910, 26 Brunckius in νx ρ 0rrexit. est at τος, alio 119). V. 866, 976 pr0pter metrum est nece88arium ν ρ neque enim sine cras articuli pr0ducitur pri0 syllaba nisi in h0ricis est . 708). Hic et V 856 sententia uadet, ut articu
eedat est βαινε πορσω, προβίβαζε, . . 179, 180, 226); προβαίνειν, ut latine prodire, pr0prium est 6 iis qui domo in publicum pr0deunt ut Luc. Catapl. ive Tyrannus c. 16
dere Cunder aut 0cum rem0tum petere Schaeser), quis nesciat φιακρὰν n0 l0eum S. finem rem0tum qu qui c0ntendat, sed viam l0ngam), quam quis c0nficiat aut patium, quo quis a l0c distet, significare Neque recte credo underum et 801ssertium, collat O. C. 121 l0c admodum dubi0,
sinige unkte et cet. p. 45. V. T. Etsi Naucrius recte dicit, nece88arium n0 esse legere λοιτ φιε pro vulgata χοιτο ιε, quod haud raro et sinclitica sint et elidantur ea, quibus sententiae magnum p0ndus sit, est . 346-7 ως υ θέμις γίγνοιτ, επε κατεφθιτοστατηρ ἐμος, τα II seras ἄλλον χλι ελεῖν , tamen cum testaretur indorsius in Laur a prima manu Scriptum 8S ελοιτε μ ,
ob eam causam λοι hi scribendum duxi. Scilicet criticus aliquis eam, quae videbatur in verbi Arma pravitas esse,c0rrexit neque c0nsideravit, ε etiam ad pr0n0men pertinere
λαβεῖν certe praestat alteri lecti0ni per se ipsi ιιολεῖν. At si c0nstaret, h0 ex μ ελεῖν 0rruptum esse, id qu0d 0njecit aliquis, sane haberet, quo se commendaret optimi codicis mutatio. Nam ελεῖν saepe capere et interficere significat Eur Med. 386 φαρμάκοις ελεῖν); quanquam cur λαβεῖν capere, in suam p0testatem redigere plane rejiciendum sit λα-
80쪽
βεῖν is clearly Wr0ng, layd. , 0 video. Blaydesius βαλεῖν conjecit atque etiam in c0ntextum recepit.
V. 1. njuria, cred0, Nauchius dubitat, p08sitne aliquis γενναῖος τε σω/ιατι dici. Etenim γενναῖος cum pr0prie steneroSum bono enere natum ignificet ut O. T. 1469 cis γονὴ γενναiε), quae ignificati ita lans et causa translatarum est, ut in nulla earum plane blitterata et exstincta sit; significat enim mnino eum, qui in genere et sanguine virtutis alicujus causam habet aut qui genere su dignus est sed ita transfertur, ut 0 80lum probi, ingenui est hujus sabulae versus 799 801 1402 El. 28 ὴ λογοισιν γενναία γυνὸν i. e. VerbiS, 0 re h0BeSta); ur Med. 757 cst r. Ran 636 γερούδας ἀνι ρJ, sed etiam fortis valentis vim habeat itaque non 80lum de animi Artitudine, sed etiam de corporis firmitate rebusque inanimis brutisque dicatur, ut γενναία δίη M. 938 est Ar Mn. 1014 γενναίους καὶ τετρανα χεις ανδρας); est bdm quit. 45νευ γεννικ υΓατον κρεα ψυχηντ αριστε mitranspieiun au die machtige valdiga duhtiga),gedrungene Gestali des ursthandlers, 0 h. est lignum sorte, es. ecqua sertis visa est, i Mil. l0r. 1106J. Neque tamen hoc l0e ita de c0rp0re dicitur se c01 ατι γενναῖος. Sed cum ejus sertitudinis, quae pr0prie dicitur in homine, duo genera sint, alterum qu0d 0rp0re geritur et viribus, ut Arist. Ran. 1019 Αἰσχύλος ox ναίους γενναίους ξεδίδαξε, alterum quod in animi robore et c0nstantia t0tum positum est csrΡlat. haed. 580 Σευκρατης δε υς καὶ γενναίως δεελευτα Ulixes Neoptolemum monet, ut se n0 80lum viribus animoque ad depugnandum, sed etiam prudentia ingeniique sollertia
Commentarius in Sophoclis Philoctetam. 17
certe plura verba dicuntur, quam neceSSe erat, neque tamen haec satis id0nea causa est, cur Versu pro supp08itici habeatur ut vult Nauchius) cs v. 123 τί νῆς, άχιλλέ 29 recti; τί ειρ p- λογον est . 29. Ceterum καινὰ ea, qua Ulixes dicturus est, n0n 0mp0r tantum, Sed etiam genere V0cantur, qu0 ad0lescentem, fraudem fugere, manu laudem quaerere ed0ctum, d0lis hil0ctetam capere vult; ur Hec. 1038. V. 53. Ulixes cum dixit πονργεῖν, quod ervi aut ministri St, v. 143), causam addit, cur e Verbo utatur: υς ὁμηρετὸν παρει. Quibus verbis praecipit, ad0lescenti n0 licero Sua p0nte agere, sed esse superi0rum imperii parendum, es rv. 93, 125 et auehium Soyssertiumque de h0rum VerSuum 50 53 integritato disceptantes. V. 54-55. δε a' hic0 - εκκλέφεις. Rusdem generis exemplum est M. 556 δε G πως γιατρος δείξεις is ἐχθροῖς, o o ἐξ rot ἐτρύφης Cujus figurae causa Si quaeratur, equidem n0 assentiar Hermann0, duas inter Se 0nfusas et mixtas enuntiati0ne esse, unam δε σε δε ξαι - , alteram ea rec0ς δείξεις, sed qua ellipsis in libera sententia usitatissima est ορα curco ποιι σεις Xen. Bab. I. T. 3. Ir 0ς ἄνδρες εσεσθε ξιοι της Πει θερίας; r. qu. 60, Ran. 627 vel
ἐκκλέψεις dici dicendum sit. 0 dissimile est illud Arist.
Multos offendit pl00nasmus, qui in verbis λογοισιν ἐκκλεψεις λεγων inesse videbatur. Qui ut 0deretur, Matthiae est Blaydes. et Gernhardus scrip8erunt: σε δεῖν ψυχὴν grως λογοισιν ἐκκλεένεις λέγε0, quae c0njectura similitudine versuum 100