장음표시 사용
81쪽
18 Commentarius in Philoctetam.
101 λθω, ἐγω δολω Silo; τι την λαβεῖν est . 107 haud parum c0mmendari videtur est laydes et Hart. . Sed tamen dempto participio εγων aliquid deesse videtur in iis, quae Neoptolemo Ulixes praecipit. Neque enim illud tantum praecipere debet, ut Philoctetam verb0rum allaciis decipiat, sed etiam hoc ipsum, ut sermoni viri solitari se offerat crv. 71ἐμοὶ μεν ουχί, σοὶ δ' suλί greῖ τονδε στη και βεβαιος .Cujus rei, si λεγων in λεγε mutaveris, nulla erit significatio. Itaque pr0babile est ad Hκλεφεις λεγευν eodem m0d additum esse, quo saepi88ime ad subjectum adduntur participia, et praesentis et a0rist0rum, et transitivarat intransitiva, nullo praeterea vinculo cum substantivis, quae habet sententia, c0 uncta est 86 σε τροσδιαφθερε ξυνων 353 εἰ cirri ροίας περγα αἱ et σοιs ἰουν 920 τααὶ ροίας πεδία grορθιησαι μολων;
hius 1874 , quo ad ε δοις referri p0ssit participium, ελθουσα in εστῶσα 0rrigi vult . Ita igitur haec verba interpretanda censeo '0p0rtet te animum Philoctetae verbis salter 10quentem i. e. cum e colloquentem sive p0stquam ejus sermoni te obtuleris. Neque enim Hermann assenti0 ad urco audienti λογοDς, multo vero minus Seyssertio λογους λεγων ita c0njungenti, ut sit meris verbis dicens, qu0d40 magis latine dicitur nisi quis sorte etiam sententiis dicere latinum existimat), quam illud graece illud dicitur λογους λέγειν verba
inania fundere, M. Med. 12. - Matthia ver c0njecturae σε - δεi illud quoque n0 sine causa aliquis adversari dixerit, quod hic infinitivus nullo certo Sophoclis loco invenitur ch Hendi lex. Soph. . Qu0d si cui prorsus intolerabilis ple0nasmus videatur, λέγων in μολων ἰων potius quam in ορον Dind. , σκοπεῖν Εrs , aut ut Gediuius voluit λόγοισιν
V. 57. Recte ludesius, quo λέγειν non ad δει reserendum esse doceat, sed pro imperativo positum esse cst .
19gumento utitur n0minativi λέγων, qui est in versu quem vid. . Sed mihi quidem videtur etiam in h0 ips versu 0- minativus grai impedire, ne cum δεῖ c0njungatur λέγειν. Certe enim hic n0minativu8 0n recta rati0ne p0situ 08t 'Sprie nur Achills 0hn,' artung., cujus rati0nem mneSedit0res pr0bar videntur, cum inter λέγειν et ζάχελλέ ως incisi0nem habeant , sed ita ut ex graρει infinitivus, ναι audiendus sit, ita λέγε 'γχιλλέους grai εἶναι. an rati0nem suadere videtur vel omnino graeci serm0nis c0nsuetudo altera tamen c0n8trueli0, quae dicitur, e8t ph. ut 430 seqq. vel praecipue qu0d in v. 58 orati0n0 bliqua continuantur ea, quae Ν00pt0lemus dicere jubetur.
82쪽
Commentarius in hiloctetam. Commentarius in Philoctetam.
V. 66. Tot co γὰρ ι δενυ ἀλγυνεῖς. Huic l0co simillimus est ille O. T. 1145 Γν γαρ ηιoae ora ἐφεζσύ tu ην Ουδέν , ubi itidem, ut hic, cum du sint accusativi, alter objecti, alter quem ipsius acti0nis 'innehu lleis ' dicunt, huic posteri0ri app0situs est genetivus partitivus τουτογν . Qu0 cum ita sit, mir0r, quidnam fuerit, cur haec verba Nauchi a legibus linguae graecae plane aliena esse viderentur 'grammatisch nichi u gerechisertigen ). Ex artium script0ribus deh0 genere uberrime praecipit Matthiae, qui e0mm0de, si n0ncauSam reddere, at describere videtur,4 421: Die aligemei-nen, inquit, 'Verba sagen thun erde nichi ausgesetZt 80ndem nur die Verba, sileti die Art des agens de Thuns angeigen de in denen an sic ei Sagen de Thun d0nkt.
Ad hanc Matthia rationem ipse Nauchius explicavit Αj. 1107
βάλλειν λυστην , idem subjectum habeat. V. 67. λυστην βάλλεις laydesius suspectum habet dicique p0stulat aut λυσπνὶ προσβάλλεις l. φιβάλλεις υτοις aut λιπ' αυτους βάλλεις at pr0priam certe eum vim habet, βαλ-
λειν cum simplici dativo c0 ungitur, ut Trach. 15 δει νιοις
V. 1. Seyssertium secutus rep08ui id, qu0 in La est, τι est infra O. T. 49 pr τοι qu0d 08 γα inutile e8t. της iar: genetivus est epexegeticus ut est exempla ad . 708 allata) parta vict0riae p088088i0 dulcis quaedam p088088i0 est ad 0tiendum. 0 sibi vult illa scholiastae anh0tatio: κτῆ/ια τῆς νίκης αμνὶ χη νίκη Π0 τῆς νίκης κτῆσις; est Cic. d OTHII. g. 21 si discendi lab0 est p0tius, quam voluptas . De infinitivo est Iph. Aul. 1162 σπίνιον ὁ γι ρετιι ἀνδρὶ τοιαυτην λαβεῖν ὁ φιαρτα cyλat ea δ' o σπάνις γυναικεχειν ubi si dixisset, qu0d 0tuit dicere, γαύνιον θλ ρευs ιτοιαιτης 41ιαρτος ἀνδρὶ λαβειν rarum est praemium talis mulieris , huic loco similis ille fuisssit. Scilicet Ulixes dicit, honestatem et b0ni viri n0men n0n parvi esse acienda, sed tamen vict0riam ad 08sidendum tam jucundam esse, ut, qui
83쪽
22 Commentarius in Philoctetam.
23 Commentatius in hiloctetam.
ti rha saetigris moreri si potius iis digna commuters in sicin attracti quaedam est τοίσδε pro τοιαδε
frequens in apodosi δέ, non solum ubi adversationem his daesiethn sid sitiam ubi amplificatisne quandam, tum
84쪽
Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.
abstrahere, ut 102 985, 45, 1029; ur Med. 736; . . 319 874, 27; παγειν est Phil. 941, 88.
u Inhal veryeliri), ut 80ph0cli esse n0n 088int. At enim qu0 dicit, primum nam cetera causa ut leves mitt0 n0nesse Phil0ctetam pr0pter pedum infirmitatem c0ntemnendum ad- VerSarium, cum are et sagitti valde timendus sit, reet dieit ille quidem; at 0 licuit p0etae Ne0ptolemum perperam judicantem inducere Immo ver ad0leScentem ign0ra8Se, quare plurimum valeret hil0eteta, apparet et ex v. 10 et 105, ubi veri0ra m0netur ab Ulixe. Alterum h0 assert, cur haec Verba Spuria putentur iis, quae v. 79 80, 88 de pr0bitato m0rumquo simplicitate Ne0pt0lemi dicuntur, plane repugnare, qu0d 0 versu idem dicit ad0lescens, se idcirco d0lis uti n0sse, qu0d 0 metuendum sit, ne aperta vi gra88ante vincat Ρhildeleta. At enim quod auehius putat, aperiam Vim n0n minus κακὴν τεχνι ν 880 quam fraudem, idem Ne0pt0lem non videri ex pr0ximis verbis duci si rois o 7προς βίαν τον avde
ἄγειν, quae Nauchi inc0rrupta videntur), satis apparet est v. 95 Scilicet qualem patrem Achillem m0ratius, talem
filium exprimit 0phocles, ut salter in0lentem, ita 'palam
V. 93. θε ιεντοι. mae particulae saepe c0mp0nuntur, nulla inter ipsa 80cietate, sed ut γε quae c0ndeS8i0nem aut asseverati0nem habet, ad pr0xime antecedens V0cabulum, ad- Ver8afiva autem ιεντοι ad praecedentem sententiam, interdum 3ιε, particulae resp0ndens, reseratur. Latine interpretere at
tamen me bene h0neste agentem spe dejici, quam male impr0be agentem vincere' b0n vinci satius est quam malo m0re injuriam vincere, ali Jug. 42J. - ρευν ad καλῶς et πικῶς
85쪽
26 Commentarius in Philoctetam.
ἰσχέειν τλέον. De εἰς ελεγχον ἐξι υν cum res experi0r, in rerum veritate vers0r est ur. Alc. 640 εἰς ελεγχον ἐξελθ' ων. V. 100. ro τί οἶν ιι νευγας akefield et Nauch. 1871 τι ιι ob ἄν ora scripserunt, ne τί cum D hiatum saceret. Sed tamen cum d0ceat idem Nauchius Euripid0isclis Studi0 ΙΙ. p. 25 in omnibus, quae Super8unt tragic0rum sabulis omnino quater decies, in hac ver ipsa fabula frpraeter hunc l0eum v. 33, 253, 12 p0st τι libros hiatum habere, rem ann0tatione dignam duxi, verba mutare n0n ausus sum. Apud Aeschylum hic hiatus n0 caret ex0mplis est eunt ad ers. 787), apud Arist0phanem frequenti88imus est est Ran. 653, 657, 1220; ub. 80, 82, 798 791, 25; . 149); cla v. 233 et 759 cst 233. V. 101 caesura plane caret, ut v 641 ἀεὶ καλος πλους ἐσθ' ora φώγύς κακά, V. 1369 et haud pauci Venus, qu08Blaydesius ad 1369 assert est Arist. Nub. 661 κριός, τραγος, ταυρος, κυcυν, ἀλεκτρυco et Aesch. ers. 251, 255. Ac ne illud quidem, cum in tres ip0dias caesuris dividitur versus, quamvis praeter legem senarii fiat, nimis rarum est, ut 85,648 quo minus haec id0nea causa esse videtur, cur Soph l. 282 optimi cujusquo codicis scriptura ἐγευ δ' eouae η δυσι δερος κατα στεγας in γε δ εγρευσα δυσμορος mutetur est Nauch. 1874). ' quod est p08 λεγε ex σε decurtatum est: σοι enim apud tragicos elisi0ne deminui non solet est Matthiae, Gramm. I. de elisione, et v. 82). λεγε igitur, ut jube0, accusativum cum infinitivo habet est λεγε v. 10 et ἐννε;nti
0. . 351, pcui co M. 1042 Dτος, D pcoire Toνδε τον νεκρον χερῶν fur συγκομίζειν. commentarius in hiloctetam. 27
V. 104-5 Ut saepissime in graeco serm0ne 0 direclaad id, qu0 quaeritur, resp0nder 80let, sed significanda causa aut condici0n0 0d0vs si simul ipsa res affirmatur, sic h0010co40 resp0ndetur, hil0ctetae h0rrendam virium fiduciam esse, sed qua re nitatur ea fiducia, arcu summa cientia, significatur Quam ad rem aptissima est Meinevii Anal. 0ph. 233 40njectura v. 10 ἰοίς γε etenim γε et γὰρ particulae in talibus responsis equentissima sunt C hujus sabulae
ipsa firmitas c0rp0ris, κρατος autem vi efficiendi vincendique, quae in viribus p0sita est . Neque enim esserti quisquam lacile c0ncesserit, θρύσος ἰσχυος 88 frmamentum virium, neque verum issi. qu0d idem dicit, si κράτος dictum esset, resp0nderi debuisse: οὐχ i. e. Virium r0b0re n0 excellit , ἀλλ' ἰους ἀφυκτους χει sed agitta habet, quae evitari n0n possint) Quis enim n0 videat, ut agittae certo ictu stam seriant 40 tantum arcus praestantia, e maxime viribus et arte intendentis effici C v. 1055-6 sqq. V. 106. 0 app0sui signum interr0gati0nis, qu0 certa c0nclusi gravitatis plus habere videbatur. Nequ0 δρα inter-r0gati0num propriam es8 declarat Electr. 1179: Isto τa-λαίννὶς δρα τι σθε σνs φορας; ur. Iph. T. 473 Arist. Pl. 873. N Aesch. 0rs. 348 quidem in interr0gati0ne p08itum credam. Etenim magna vis d0l0ris, quae repetit 'erbo ἐ- significatur, certam c0nclusi0nem p08tulat: πι εστ 'Aθην υν, εστ
V. 107. Qu0d laydesius c0 0cit, pr0bavit Nauchius λα- θοντα pro λαβοντα, Ver00 ut diligentius examinantibus placere
86쪽
28 Commentarius in Philoctetam.
p0ssit. 0 enim hoc Ne0pt0lem suadet Ulixes, ut d0lis usus clam obrepat hil0ctetae, prius quam mnin Sentiat eum appr0pinquare, sed ut verbis Subd0lis ad eum viam muniat. V. 108. Vulgatam deteri0rum c0dicum lecti0nem δῆτατα ψευδη λέγειν SchneideWinus exemplis pr0bavit teneri p0sssneque utique pus esse optima auuillersii 0 0ctura oψευδῆ λέγειν est ταλ θη λεγειν v. 1236). Sed cum in c0dice La scriptum sit δῆμα δε φειδῆ λεγειν, nihil tam in pr0mptu est c0njicere, quam eram lecti0nem suisse in αἰσχρον ν γεῖ δηλαδη φευδῆ λέγειν nimirum tu cum haec mihi suadeas)non turpe putas mendacia dicere δηλαδην est S0ph. O. T. 1495. V. 110. 0 dubium est, quin rcυς uaco interpretandum sit, qua fr0nte . qu vultu, 0 ita ut vult scholiasta
mutatum esse in λαλεῖν testatur Dind. est Schmidi. l. c. V. 114 est . 106. V. 116 1 ρατε οἶν, quae lecti n0 est in c0dice aliquo, sed in Triclinii Seh0liis, cur auehi ne ad 0ntentiam quidem acc0mm0data nichi angemessen videatur, n0 intelligo. Nam si quis dicat ob nihil aliud 0sse signiscare,
quam qu0d est in εἴπερ ευδ εχει est r. v. 198 , recte dicat, reprehendendi cau8am 0 habeat nam apud mnes et 0rat0res et poeta graec08 invenias, in quae h0 redundantiae sive ple0nasmi crimen etiam magis cadat est l. haed. 3. D. Vσὶ θερsιαίνεσθαι ιαλλον διαλεγos ενους δεῖν δε υδεν
Cyr. IV. . init. - Quanquam cum sit in ptim c0dice θηρατε γιγνοι ἄν, apparet 00 e θηρατ αν γίγνοιτὼν facilius, quam ex θηρατε χυν - 0rrumpi potuisse. . Ita-
particula d - qu0 genus apud S0phoclem frequentissimum est vid. belingit lex Soph. - nihil plus, quam simplici ἄν, significari est . . 1365- εἰ δ' ξεφυσα τασδε μνη
sit hujus sabulae v. 22 . Nam Seyssertium mir0 ita interpretari sententia est fiant τα τοξα talia, quae insidiis capisinda sint. Duplicatae igitur particulae causa in eo est, quod fieri nunc concedit e0pt0lemus, qu0 antea n fieret
b ι ελεῖν. auturi temp0ris significatio in p0tentiali in0st. V. 118. rosco dicitur, quasi sit in superior versu εὐ- ex ματε, 0 dci ei sιατα. Sed cum testis sit indorsius in
margine Laurentiani a Scriptum esse rosa δυικως Arta88 ex conjectura laydesii legendum est gros'; κ/ιaθcυν a et cet. - De aei ossi χην τὰ δραν chartiger, Gramm. g. 50. . . V. 120. ποιεῖν brevi penultima ut Trach. 1249 et sexcenties sere ap. Ari8t0phanem e. r. an. 1528, 1498 , sic et in hae Sophoclis sabula et in ceteris haud raro invenitur. Αt-qus his l0cis fere in L ποεi scribitur, sed ita, ut ι, cum prima manu scriptum 880t, 08 erasum sit 80yssi ad Aj. 1369, 395 . tym M. p. 679. 24 στεον τι οἱ Ἀθηναιοι
gravius, ut apud laydeSium est, 1ποστελέω in 1ποστελλου mutavit, qu0 rectius videretur Ne0ptolemus speculat0rem ad navem ablegare, quam Ulues, qui ipse ad navem reverteretur 132 .
tius lex Soph. explicat tempus temp0ris aliquid cunctando terere Sch0l. βραδυνειν. laydesius adhibet lut Tim. 36τὰ σπλεῖστον του χρονου ἐν ἀγρε κατασχολάζειν.Sed h0 qui-
87쪽
dem l0co aptus est articulus a sin id), apud S0ph0clem n0nitem Optime auehius του χρόi oti πέρα σχολά ει i. e. ultra justum tempus aut tempus, quo insulam relinquere de
να λ ρον quanquam de Veste quidem eorro D dici non memini mores significat sati, hich quibus quis in serm0ne hominum et in c0mmuni vita utitur est Eur. Iph. Aul. 339
scendi saeuitas de grροσεii a est V. 352. V. 130. avd 9 fiat dep0nens est, ut M. 72 est etiam hujus fabulae 852 passivum est . 240. V. 131. δεχοD Tu σνι φεροντα τευ ἀεὶ λογων Xcipe h. e. lac ut te ne praetereat, quid ad tuam rem pertineat 00rum, quae qu0que temp0re est 48 dicentur.' a quae 541 628 Speculatore dicuntur, cum varia admisceantur mendacia ut 5614eqq.), eo spectant omnia, ut primo qu0que temp0re 621 et Neoptolemus et simul hiloct0ta ad navem ad Ulixen
numen habet tar Arist. Fit 581 sqq. εἶ cotiουχε Παλλάς μεδέουσα χευρας, δευρ Ἀφικου λαβουσα τλὶ is στρατιαις τε καὶ φιάχαις sιετέραν ξυνεργῖν Nisit - cst id Nub. 602. 'Aθόνα pro 'Acti ν scripsit orsonus, qu0 et Eustathius eam formam vocis ex hac sabula asserret et scenici constanter fere ea uterentur. apud Euripidem tamen et Aeschylum n0nnunquam 'Ab νala invenitur, ut Ι . aur. 1436; um. 14. De iotiis haec ascribit ermannus Dedit hoc p00ta Atheniensibus, ut Minervam Πολι da, quamvis alienam ab Ulixis rebus, 40minaret inualia multa sunt apud tragic0s.'Ε0dem pertinet, quod in Banis Arist0phanis luto Athenas nostram urbem' dicit v. 501. Etiam Nubium chorus ille 601 η τ επιχωριος, inquit h/ιετέρα θεος - Ἀθάνα. V. 135. Ch0rus, qui c0nstat e 80ciis navalibus e0pt0lem quod ait se ad utilitatem et voluntatem domini latumssi deommodars, id v. 28 sqq. 1022 sqq. maxime re ipSac0nfirmat, cum etiam ad injuriam et perfidiam se ministrum et adjutorem praebere vult. Sed talem sere ch0rum, cui reIagendae nullae parte essent, p0etae 880 0luerunt, aut b0numh0nestumque ejus, cui favebant, utilitate metientem aut quid honestum esset videntem illum quidem, a re prae8iare n0n audentem ut in Antig0na et O. T.). Majus quiddam a ch0ro Horatius p08tulare videtur A. P. 193 sqq. - εν ξένc ξένον etiam sil in D. C. 184; adsm est gradoxosιασια, qua V. 166 σμυγερὴν σ1ιυρερως κακκυς κακου 1369, M. 1391, et omnino apud scenic0 frequenti88ime. V. 136. gro reta quid esset, dubitaverunt scholiastae; sed ex multis, quas pr0p0nunt, interpretationibus haec sine
V. 138-40 sqq. De universa sententj cst O. T. 380 sqq. δ πλουτε καὶ τυραννὶ καὶ τέχνη τέχνης περφέρουσα f
88쪽
32 Commentarius in hiloctetam. Theog. 88 ουνεκπι ci βασιλι ες εχεφρονες - τεχνα τέχνας
ὲ ερας reoυχει καὶ . in dubio dicitur pr0 τεχνα πιι rv 0starreot χει,ερος γνώ/ιας χἀ τεχνας, ut etiam quidam codices praeter numer0s habent. Sed in hac, quae nunc est brachylogia est missam /ητε particulam V. 721), utrum γνω/ια an γν os a scribi debeat, dubitare p0ssis. Sed licet non injuria dixerit aliquis, νε αν in rege, cujus propria haec Virtu Sit, est Hesi0di verba quae supra attulit, n0 siisse mittendam, tamen ptimi codicis auctoritati parui est Hermann et Blaydes. - Α τὰ θεῖον Λιος σοὶ πτρον est 0m. l. I. 101 sqq. IX. 38 ad GH πτρον ἀνασσετat, sceptrum regitur, ind. Ol. I. 19 3ιπεπε σκπιπτον γέρ 0ν σκῆπrρα κρ&ίνειν, 0ph. O. C. 449; cόπν ς αναξ remex dicitur Aesch. ers. 321, ur. Cycl. 86; χεον ἀνaσσειν, ur. Hel 1046. V. 141. σοι - ἐλλ λνθεν, quae Triclinii lecti est, etsi ad 0rem graeci serm0nis acc0mmodati0r 88 Videtur, quam ea, quae in c0dicibus est, σε εχ λDi λεν, tamen hanc tenui, quod sententia n0 tam tibi contigit, quam ad te per temporum gentisque Serien deScendit εκ προγον 9ν λθεν εἰς σε, non d0mum tuam, ut Seyssertius vult requirere videbatur. Solum autem accusativum ad ea Verba, quae m0tum Significant, apud tragicos usitatissimum esse satis e0nstat cla ur. Bacch. init. . artungi c0njectura γ τὸ λ, θεν n0 placet: nam sine dubi persectum, quam a0ristus, ad Sententiam aptius est. V. 142 7ra κρ&τος Summa infinita p0testas, cst . . 1126 εὐγιγιον το ξ ρχῆς τιθεs ενον κρατος, h. e. cred0, ab ultima stirpe gentis pr0ditum; 'per'0 ducta vir0s antiqua ab origine gentis,' g. . το est io, διὰ τουτο, ut Saepius τaυτα et apud rat0res et apud p00tas, Xen0ph. Anab IV. 1. 21. ταυτ εσ πευδον in διὰ Ουτο - πε/ιενον Arist0ph. Nub.
165, 319, 353 Aesch. Persa 114. V. 143. τι - ποDργεῖν, est . 149 et ur. Alc. 842
τὴν graρουσαν χοείαν. Ante h0 versus tres praeterea rei quirit Blaydesius ut 0rum anapaest0rum Summa par SI IIS, qui sunt p0st antistr0pham. V. 144-5 'Nunc quidem, cupis enim, cred0, eum locum pr0m0nlarii, quem insideat ubi jaceat), in8picere --b0no animo contemplare. In 0cis describendis sine dubio Soph0eles omerum Od. l. 18, imitatus est, sed da est c0dicis scriptura τοπον ἐσχατιαῖς δε σχατιὴ σπεος ιδομεν Hom l. e. , multo vero deterior Blaydesii c0njectura πα-τιὰς oicon 'sto uishiris f the place; nam ista quidem, situm atque circumscripti0nem antri etiam pr0cul pr08pIcere potuit, hic autem ipsa atria τα ιελαθρα intrare jubetur est 147 400, mequρ opus si illa, quam idem BlaydeSm pr0- posuit, v0cabuli κεῖται in ναιε c0mmutatio; nam ut 0c v. 153 sic ea verba, quae sedendi, jacendi vim habent, aliquando apud poetas ut transitiva cum accusativ Junguntur,vsilui M. 249 Q γὰν ζεσθαι, Iur. 0n. . se φαλον ιεσον γῆς καθιων ωοιβος, 1 τρίποδα θάσσει γυνη Λελψις 366 Dοι - κα θίω τρ roda κοινον Ἐλλύδod id 'pb Aul V. 181 2 1 n Ἀζν ιν τ' ἀλσc0δεις Eo κρηνας ι θ' υπν ν θελχ θῖς Ori 161. Mocta saepe ita ναίειν, διατρίβειν Significat, ut inertiae, miseriae, orbitatis vim admixtam habeat, ut l. V. de ΡhiloctotaViX εν Disi s ' κειτο κρατερ Ῥῖγε πασχων et hujus fabula v. 183 πώντων ἄμμορος ἐν βι γ κειται μουνος ἀπ' m 9ν. Si vero suisset in archetyp0, ut uspicatur eckieinius, pro κελαι λοικει, o0cabulum satis usitatum 0cin κεDa a librariis corrumpi 0tui880 0 credibile est Neque 40ro sana est artungit sententia τοπος sub ectum
vitatur in mont0m venisse comparanti huc. I. 37 ν πολις
Cavanin Continentarius in littoetelam.
89쪽
M Commentar1us in Philoctetam.
jectum esse putamus, nihil huic H0co cum illo Thucydidis
V. 146 8 r ua di 'at si venerit viator ille ρ- tuendus, ex istis atriis pr0cedens ad manum semper meam ut qu0que temp0re signum manu dab0 id, qu0 res seri, ministrare conabere. Describit id, qu0 facit, ch0rus, p08tquam vocem hiloctetae appr0pinquantis audivit, ut versus 10 19 canens de superi0ri parte cenae de8cendens circum thymelen c0nsistat. - Recte scholiasta υνδ εκ ιελαθρων ad ἔροχευ- ρων i. e. ad ch0rum , 0 ad ιιολὴ ad Phil0ctetam resert. Nam hil0ctetam n0 esse in antro jam viderat Neoptolemus v. 25 sqq. qu0 autem dicit Blaydesius eundem n0 sine causa suspicari, illum jam e rediisse 'but it a probabie, stat sine he might have returne to it ), quanam causa dicat, nesci0; Ne0ptolemus quidem ipse aliter sentit v. 159, 161, 162-3 Hermanni autem rati0nem cum διτης verba τῶνδ' ἐκ ελίθρευν ita c0 ungentis, ut sit ille, qui ex hoc antro abiit, duram et incredibilem esse nem negaverit. Ἀώλαθρα de antro hilocteta dicitur etiam . 1453. - διτνης cur diceretur Phil0cteta, multi mirati sunt fueruntque, quibus placeret πλέτλὶς Bgh. Blayd. , qu0 bene refellit, quisquis dixit oreλιτην dici, qui scut0, ha8ta, 0rica n0 qui arcu tantum armatus sit, M. 1122 timeri hil0ctetam etiam a ch0r versus 156 declarat. V. 149. To graeo θερα)πείειν ita dicitur ut a otica πηρετεi V. 15 330, 842, 1024; en Mem. ΙΙ. 4. 7 α ι
Cum in codicibus hic versus, cui respondet in stropha jambicus senarius 131 , jambo longior sit, in magna lecti0
λευσσειν στολον. At enim fidei et sedulitatis maximum indicium est, si quis, quid velit alter, etiam ex vultu et cul0rum c0njectu exquirere c0natur Sive, ut 8 apud Cicer0nem, nutus mnes alicujus tuetur oculis autem quid significetur, nimirum nisi culis animadverti n0n potest. - 0stra scriptura pr0xime accedit ad Berghii, nisi qu0 hic iaλris re, 0napa exclusit. at utrum v0cabulum, i 0 fuit in archetyp0,sacilius a librari addi 0tuerit, n0 credo cuiquam bScurum
V. 154-9. 'H00 enim mihi c0gn08cere non alienum erati est, ne in me incurrat alicunde est qui l0eus aut quaenam sedes ejus est 3 quam viam tenet, intu8n an laris d0mesticum an Arensem hic quidem quin στιβος via sit n0 incessus , haud dubium est, est 29 48, 163, 206. V. 159. Verbis I ν ιεν - resp0ndent illa, quae Ne0pt0lemus dicturus St, ch0ru 0ccupat, ὁ τλ sus αυτος arrε-
90쪽
m commentarius in Phil0ctetam.
carent 40 40test dici illud, qu0d est in pri0ribus versibus: γην λαε προν ἡ λίου σέλας εἶνα κρινεῖ φθεγμar ορνίθευ σαφῆ in qu0d tempus rectae cadit illiud jam 40 humida casto praecipitat suadentque cadentia Sidera S0mn08, g. Aen. ΙΙ. 3. Sed στρ υν fui ρον 'n0x stellarum sine dubi est 'casili stollis distincti nox sive stellis circumfusa calig0 0ctis. - V. 1.1066. V. 161. Chori interrogati declarat, eum verba e0pt0lem ita intellexisse, ut abesset ex antro Philocteta. Etenim quod dicit που γαρ αεστιν, 0 est ubinam St tandem, si quidem n0 est in antr0'. V. 163. στίβον γ/ιενειν iter radit, g. dicitur sciis m0tibus, qui n0 fiunt per passus et pedum vicissitudines, idqu0 pr0prie in v0lante et serpentes, deinde etiam in 008 cadit, qui fessi aut infirmi pedes trahunt. γγ lιος rad, strkh est, ut ait sch0liasta, ni r στίχον φυτεία 0rdo S. quin
V. 165. βιοτῆς φυσις vitae ratio beshassentiet , ut χρω-
V. 166. 0 dubium esse videtur, quin illud quod est in libris et i γερον στυγερ υ 0di0sum sive invisum di0se in Phil0ctetam cadere n0n 08sit itqu0 ad sententiam aptius
ἐπιφιόν 0 certa c0rruptela est interpretpntur. Neque illud, qu0 dicit Seyssertius, σι υγερον tantumm0d epicam sermam esse, tantum valere arbitror, ut optimam runckii conjecturam repudiemus aut ad xtremum illud laydesii subsidium h0sversus pro interp0lati habenti c0nfugiamus cujus c0njecturae
ait se legit aut pr0n0mini ab se reflexivam vim tribuit; ita
enim interpretatur: αυτ p pDρίσκειν. Sed h0 quidem ἐπι- νωι a Significare n0n 0test ceterum n0n dubitarem cum Dind0rsi hactenus sequi sch0liastam, ut interpretarer 3ibi adm0Vere medicum d0l0rum,' 0do c0nstaret, omnino dici
adm0veri dicuntur. Qu0d cum ita sit, nece88itas ipsa c0gere videtur, ut 0beckio ad M. p. 243 d. III parentes ἐπινω-
1 a accedere interpretemur est εροσενέ03 a v. 16). Praeterea qua via Hermanno placuit, ut, exclusis verbis οὐδέ τιν
lied dubitare. V. 169. x verbis affectuum saepe interrogativae 80ntentia pendent, ut El. 50 51 ἀν υλόλι ξε τον νεανίαν, οἷ' εργα δρασας οἷ λαγχύνει κακά; Trach. 793; ur. Alc. 949 στενουσιν orni ἐκ olt 0r ru0λεσaν; lat. haed. 586 Ddciί-