Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

401쪽

ivxE PHNCIPVM. 3raeis ad Germanos transtitum auctoritate Senatus , populique Ri jani; Mitur Imerium Romanum Muctoritate' Senatus , jopulique Romani non est tro latum: non enim isti omnia dicereribuemunt plui ereditur tribus te

stibus a Frinis ibin, quum mille nihil Atina

ribus. - .

Rursum,pias tribus testibis affirmantibus, quam mille nihil dicenti bus, modo isti non negent P quod alij in maηi d

multo plures ,quam tres a fures tum a. a

rem , non tamere negant factam . qqbque . esse per Senatum,populumque Romanu. '

402쪽

-isis uodo Romana pedes Constantinopo- ratim transatasuit; Nam Ginceps per annosis circiter C CC C Cuhoe esse Cosaotino Magno , ,

inque ad Carolum agnum nihil unquam egit Sesatur, populusquς Romanus circa -- disperato mereationem: facilillima est Resimi,

sto, si prius observemus, quae Card. Bel-Blat inus inseritis intomo sequemian-L. 2

3a Pr imum est, testium politicum in iuersum confideratam non descendendo in ,, particissi ad Monarchiam, araeocratiam, ,, vel Democratiam immediate esse a solo Deo; ,, nam consevitur necessario naturam hominis, ,, proinde es ab illo, quisee t naturam hominis. DPraterea haeςpotestas en de iure natura, non ,, enim pendeι - consensu hominu . nam velint, is nolint,derint regiab aliquo, nisi velint perire si genin humanum , quod est contra naturae in- oclisa -em At ius Amina es ms disinum, ,, iure igitur diuino iἡtroducta ea gubernatinis est hoc sidetur pro is viae Apostoias cum dia is cis Rom.D.mi potes urisistit Dei in uoni respit. 433 'οῦ Secundum est,tanepote' '-- , media se sista quam insidiem in tota multi- ω,

403쪽

331 APOLOGIA PRO iosius diuinum nulli omini poticu i dedis Hoc potestate, ergo dedit multitudini. Pratia in rei subiato iuri sitiuo non ea maior ratio, cur ex mustis aqualibus unus 'timinam alius dominetur igitur pote sol multitudinis.

batores pacis 3 Terilam est,hau festatem trans ferre a mustitudine in unum ., esplures e ει de ture natura: nam Respublica nonpotessper A seipsam exercere hancpotestatem, ergo tenet. eam ιran erre in aliquem Unum, vel aluuos uresto hac modontestas Principum ingenere considerata es etiam de iure natura, is diuina, nec posset geous humanum,etiam ira cium simuleonuenires,contrarium misere mmirum ut nulli essest Principes, vel Rectores.

43s . . martum est, inparticinra fietu- species regimisuesse de iuregentium . MAEd natura: nam pendet a Unsu multitudinis constisaere sive se Aeges, vel Costes , vel Bos Magistratur, ut patet. Et sicausa legitima

404쪽

3 ta bis perspicuum est , polluc;

Imperij Romani. potestatem ex sent pia Cata. Bellarmini immemkinips pq in Mutilii lo Romano residere ,& est, ves in si a Vindoe-tum, vel Imperatorem transiefri, ex ipsius di si , seu stultitudini C scn -n tiumla,&eiedione dependeat Mud unus sit non esse e--

tare Regnum in aliud genu Legiminis,c e be nare non conueris, de cransequenter u Princeps es non valeat, vel saltem non velit ipsis impertaesari'si'rare, possit totus populus tum nouum Re- Regni admiapem sibi constituere tum modum etiam. regiminis immutare,Vt contigine videmus tantiam quo in transferrendo Imperio a Graeci*φGe -- neptus est,

eorum , quos supra 'π.zir,

commemorauimus. t seu,

405쪽

AFOLOGIA PRO

438 Qu'niam enim ut scribit Lupoladus de Iuribus Regni & imperix. cap. .de

18. idemque indicant plures Auctores suis. & pra P citati) Imperatores Graeci tempore C roli LMagni, se etiam ante tempora eiusdem, nimiram tempore Apini patris, ae Caroly uanelli auisui in Occidentali Imperio stinomine re enabant, nec Ecclesia Romana, nec

alia Chri si Ecclesia Isim etiam quicunque at

a Longobardis oppresi contra iustitiam in eo: dem Imperio poterant per eos , vel auctoritate ipserum iustitiam cstUqui; Ne Imperatores praedicti Occidentale Imperium quodammodi pro derelicto habebant n eo , ut ex diuersis Chronicis apparet , selo nomine imperando, Pontifex, Senatus, populusque Romanus ex tacito saltem aliorum omnium Occi, dentalium,qui Imperio subiecti erant,consensu, plenum ius,ac potestatem quam per nullam consuetudinem, aut Sedis Imperii transsationem, utpote sibi congenitam, &ex iure naturae debitam,amittere poterant etiam iuxta doctrinam Caes. Bellarmini iam traditam, habebant nouum Imperatorem sibi constituendi, & cons irenter Imperium, quod Graeci in partibus occiden talibus lato nomine tenebant,ad Carolum

406쪽

Magnum eiustiue Succetares,aut ad alium quemcunque,Imperij Sede in illis partibus tunc quasi vacante, transferendi. Et propterea populus Occidentalis non amisitius illud, & potestatem sibi connaturalem nouum Imperatorem in castu praedicto et, gendi, ex eo quod Imperij sedes Constam tinopolim traniata fuerit, ut perpera Caes. Bellarminus assirmat. 3ς Quare huiusmodi amumentatio est aperte vitiosa: Senatus,populussae Rom

nus nihil unquam egerunt circa Imperat rum cNationem per annos circiter quingentos,

hoe est, a Constantino Guagno usque ad C rolum LMagnum, ergo si quam habuerunt in

imperatore eligendo auctoritatem, eam certὶ

amisi ut quada Imperi, sedes Consta'tinopo- sim translata fuit. Mam di ex dietis constat: - non potuit populus Romanus propter ali 'quam desuetudinein amittere audierit,tem sibi insitam, atque innatam,& ex iure tum diuino, tum naturali debitam, qualis erat illa,qua imperium ob causas praedicina Graecis transtulit in Germanos. Itaque Cata. Bellarminus in duobus illis argumentis supra i relatis a negatione actus ad

negationem potestatis congenitar captiose

407쪽

argumentari videtur. iq. Neque etiam dissicile suisset o stendere, si instituti nostri ratio id postulasset, solum exercitum, secluso Senatus consensu, non habuisse Imperatorem elirgendi plenam potestatem , ramessi negari non possit, quin Senatus nonnunquam ob vim, vel alterius periculi metum , electioni ab exercitu factae assensium suum negare non ausus fuerit. . 44i Atque ita. manifestum est, quod, m bi. di imus, posse videlicet, ad quatu . or praesertiria exempla illa intermedia satis commodas expositiones adhiberi,quas eruam ad plura alia eiusmodi exemplorum geonera afferri posse disertis verbis assirmat

sLib.3 3η Card. Cusanus Si mumcinquit,'Im-tia Catholici peratorum a positiones, ac Imper, translati UMI. nes catera forte ad hoc praesemendum

quod imperium sit dependenter a Papa i postflicum mouerent, siciat, nisi forte νο ismo humilitati obstaret, omnibus illavere, is clarissime responderi pose;o taliter,

quod forte haec minime tantam potestatem absquepartium contendentium aut coisse, aut acceptatione in Papa, ut Papa Sucrent. Non defuerunt antiqui , qui Henricum quar

tuns

408쪽

IvRE PRINCIPUM. Basita coro tum per Romanorum Legatos ab excommunisatiom Gregor seu H Ldebranssi Afendebant, etiam Apostolica sedis Cardinales pro tune, eo quoddam Concilium Roinae pro tunc celebratum.

de Friderim fecundo viro Utque m Ecclesia strenuissimo, ae Dei propug'aiorescripta defensoria, o fortia inuemuntur, ac etiam de a- ω Imperatoribus acquieuit Iam Pontificibus populus ob obedienti bonum . IJaec Cusa.

a Ex his igitur apparet, potestatem hanc Papalein Principes deponendi non satis firmiter findari, aut in prsfata Imperij, Romani translatione, aut in Regis Child - 'rici depositione, ex qua tamen cut scribunt. Godefiidus Viterbiensis L it Otho Fritiu-i 1. Wnsis tam insigniter, idque meritissime: 34. a Cardinale Bellarmino' laudatus) Gmaχι'

Ponti res regna mutandi auctoritatem tra- . . ἡ.hunt. . transi imperis

Sed praetermissis istis expositionibus, s/p-4ψvias, tanquain minimὸ necessarijs ad praefatas obiectiones ab exemplis petitas dissoluen- viso dato, quod singulae illae Pontificum res gestae verae sint, prout a Bellarmino recens ur, quodquidem fusius examinare et prae

409쪽

Apo LOGI A PRO praesenti instituto non multum conducit;

Rebloηde i potest breuiter, nullo ex praedictis

exemplis commonstrari illud, in quo tota controuersia consistit, nempe Summum Pontificem vitam prorsus habere auctoriatatem ex Christi institutione de rebus temporalibus omnium Christianorum dispoianendi, ac Principes temporales Principaturriuandi. sed ad summum ostendunt,Ponistifices quidenti de facto ratem exercuisse potestati m - Veruntamen quod de iure idi cerint, neque rationibus, neque auctori- taribus sitis si,lide a Cardinale Bellarminor ibi si probariam est, quamuis alibi η illud si im=e hoc loco a se demonstratum esse affirmet,utit,cap.ia.' bi ue singulas ferme rationes suas a nobis . . sup a allatas, & confutatas sumatim rep tat. Sed utrum eiusmodi demonstrationes' 'assenium eertum, &euidentem, qui de- monstrationis effectus est, an vix opinatunum gignere valeant, eorum sit iudicium, qui suas rationes, nostra ue Blutiones ex

ipsius principijs petitas aequa lance ponderauerint.

444 Ad haec igitur & similia exempla eadem plan8 responsio adhibesi potest,qua ipse Cardinalis Bellariminus in re non dim

410쪽

mili usta est:lib.aide Rom Pont.cap. 3O.ad quartum argumentum , in quo obijciebatur,Christianos Imperatores saepe iudicaLse Pontifices, eosque deposuisse. Restondeo, i, inquit, haec quide facta sunt eae quo D, re ipsi dis viserim. Et paulo infra: Ab Othone primo, is inqui situ conflarbonoaelo, sed nonsecun- ,,dumscientiam depositum esse Ioannem duode- ,,

cimurfuit enim uti Ioannes omnium Ponti L discum fere deterrimur. Atque ideo non misum, DIs pius Imperator,qu sfait Otho primus,sed ,,

Simili nisu ratione resto deripomit, nonnullos Pontifices privasse Principes tas domi imperia transtulisse, & .dere iis rem,oralibus Christianorum posuisse, sed quo iure ipsi viderint. enim oportet ex latibus factis singularibus ait Ioan.Parisiensisy -- deuoti-v Depotest. one . Melesium, bel ex causalia, o non ex , debita iuri unt, argamenta sumere. Et Gregorius Tholosanus ης Istud, inquit, tantis et Lib.r de ex his restiga, dissicilem se q-stionem, num VP Summi Pontifera a onere Imperatorem vel Regem posim' qui olim habuerit milhendi. Z a Sum-

SEARCH

MENU NAVIGATION