장음표시 사용
301쪽
- 574 ut nonnulli Planesi : Viselli autem socer Hemiori, is melius Schol. maquimus: ut nonnuli L. Munalii Manei Meer autem Visellii Lerniosus , ut adeo altori id defuerit, quo alter nimis abundaret 'Traducuntur semel iterumque RUFILLUS, qui pastillos, GARGONIVS, qui hircum olebat . Frustra inquisiverunt Interpretes fuerintno Rufillus et Gargonius primarii in reipublica viri an quivis e vulgo, nobiles an ignoti. Memoratur a Seneca rhetore Gargonius , qui et ipso rhetor fuit, Buteonis auditor Hunc Bonueius cogitabat in loco allato. --dem esse statuebat atque rabulam istum, de quo Cicero in Bruto c. 48 'Os Vero mortuus iam erat,
cum Cicero ius mentionem sacere a. 708. alterum Seneca pater audivit.
.eusno aerit Balbinus prae nimio amore, an Compen-
saverit Hagna divitiis aliovo vitium nasi, incertumost. magna meretrix vocatur a Scholiastis. Nomen
Ruhnhonius ad Vellei Libr. II. e. 63. .ut nonnulli L. Munati Planci, et ita Schol. Cruq. In Auctar Commovet P. M. De herniis vid Celsus Libr. ΙΙ. e. 18. Libr. I. Sat. 2. v. 27. Idem versus legitur Sat. 4. v. 2. Η rati locum reser Seneca Epist. LXXXVI. I2. ubi legitur Go stoni , excepto in uno Cod. iinerti. Suasor. VII. p. 46. Edit. 1649. Idem Gorgonius vocatur Controv. Libr. I. T. p. 108. Libr. IV. 24. p. 241. Bentleius ibid. Libr. V. Controv. 34. p. 320. Gargio substituebat Gargonium. Ubi Iegebatur Gorgonius C. Gargonium substituit rellius. De nominis scriptura L enueius et Weichertus Poet. Lat. Res P. 24. Libr. I. a 3. v. 40. De nomine Hagnae es Bentimus. De polypo id Celsus Libr. I. c. 8.
certe est servarum et libertinarum. De Balbino haeo resciit Spolinius ' unde non constat: L. Caelius Balbinus, qui hoc tempore proscriptus erat Appian IV. 50), sed postea rediit et a. 724. mense Novembri consul suffectus est. v roscriptus vero ille ab Appiano vocatur Balbinus, nullo alio nomine addito consul suffectus est L. Saenius, cuius cognomen non legitur . Fit mentio Balbini cuiusdam,
prorsus ignoti, in Epist. Ciceronis ad Atticum Libri III. 1.
AUFIDI LUSCI sit mentio Libr. I. Sat. 5. v. 34. sqq. in descriptione itineris Brundisini:
Fundos Aufidio Lusco praetore Iibenter Linquimus, insani ridentes praemia scribae , Praetextam et latum clavom prunaeque batillum.
Praetor Aufidius non erat, agebat pro praetore Fundos, utpote praefecturam, praefecti Roma mittebantur . Ita quoque duumviri illi, quos Cicero Capuae vidorat ' , L. Considius et S. Saltius praetores appellari volebant. Togae praetextae ius habebant magistratus coloniarum et municipiorum ' praesecturarum non item Latus clavus ad Senatores pertinebat.
bit - est vas parvum, in quo pro felici hospitum asnen neensis odorigus Iovi hospitali saera labant,
In Iahniimorat Edit sec. p. 253. Pighius Annal. T. III. p. 50I. Nescio quis contulit locum Livii Libr. XXIII. e. 9. ubi me
moratur praetor Praenestinus, qui quoque antea verat seri . Perperam. Dux militum ille erat. Festus Libr. XIV. in voce Praefecturae. Orat de Lege agr. ΙΙ. c. M. Livius Libr. XXXIV. . .
302쪽
quod eum eae eum esset, a tollebat et steritabat ho piissiua, Pari Meet aureum. 3BARRUS, Libr. I. M. 6. V. 30 sqq. sermosus haberi cupiebat. Testibus omnibus Scholiastis imcestim commiserat cum emilia virgine Vestali. Aemilia vero, Marcia et Licinia accusatae incesti damnataeque suerant a. 640. DBarrum aequalem Horatii fuisse rectius statuemus. Fuerat Barrus quidam inter Aemiliae corruptores,eumque cum Horatiano propter similitudinem nominis, confuderunt Scholiastae. Da-cerius illi nomen tribuit Titi Veturii Barri, cogitans Lucium Veturi 1 equitem Romanum, quem rosius rotulit inter Aemilia corruptores. Idem vero a Plutarcho Betucius Barrus vocatur . Erat Betuciorum cognomen Barrus, quare eques ille rectius dicitur Betucius Barrus. Sed a nostro Barro diversus ait Barrus illo formosus diversus erat profecto a BARRO
maledico' qui componitur cum SISENNA Libr. I. Sat. 7. V. 7. q. ubi est de Persio tineo sermonis amari Sisennas, Barros ut equis praeeurreret albis. Vid. Livius Epit Libr. LXIII. Cicero in Bruto e. 43. Plutarchus Quaest. Rom. 83. Dio Cassius in fragm. Petrese M. Maerobius Saturn Libr. I. e. 10. Iulius obsequens e XCHL, Orosius Libr. V. e. 5., qui perperam iudicium illud refert post bellum Iugurthinum, Asconius ad Ciceronis Orat pro Milone . 2. Βετουτιος Βάρρος ex emendatione Fabricii, ante quem legebatur Βουτετιος Βαρβαρος T. Betucius Barrus est apud Ciceronem Br. e. Q. . Eius nomen Baroni scurrae, in Ioco Senecae Libr. I. Controv. 7. p. 108. imponere volebat Benileius, vid ad Libr. I. Sat. 2. v. 27. Perperam. id. eichortus Poet. Lat. Rel P. 26. De quo supra P. 286.
577 Cogitabat Dacerius Cornelium Sisennam ' cuius liberum sermonem coram Augusto reser Dio Cassius
Notatur ILLIUS quidam, sive TULLIUS, nam Variat lectio, Libr. I. Sat. 6. V. 24. Sqq.:
Sumere depositum clavom fierique tribuno 'Invidia adcrevit, privato quae minor esset.
ubi Sehol Cruq.: is Tullius hic senatu motus est a Caesare quasi Pompeianu8; occiso vero Cae8are, recepit latum iterum clavum, . . enatoriam dignitatem et triabunus militum factu e8t, n eademque Sed minus emendate Acron. Interpretes, nulla auctoritate, cogitarunt
fratro Tilli Cimbri, percussoris Iulii Caesaris . Alter sive TULLIUS, sive ILLIUS est enim eadem scripturae varietas, S. 107. Sqq.:
obiiciet nemo sordis mihi, quas tibi, Tilli,
Cum Tiburis via praetorem quinque sequuntur Te pueri, lasanum portante Oenophorumque.
Diversus hic, qui propter exiguum ' et sordidum comitatum reprehenditur, ab altero, qui propter ambitionem. Sunt tamen, qui non distinguant later utrumque Munc Spolinius docuit , esse uilium, Cice-
Legitur ibi Κορνηλίου Σι νεντέου. Cognomen vero Corneliorum est Sisenna non Sisentius. De quo Cicero ad Piversos Libr. Ι. Epist. 2. Libr. XII. Epist. 13. Phil. II. c. 11. Seneca Epist. LXXXIII. II. de 1ra Libr. III. c. 30. . Plutarchus in Vita Bruti c. 7. Dio Cassius Libr. XLIV. c. 19. Libr. XLVII. c. 29. Cf. Libr. . Sat. 3. v. l. q. Sat. 6. V. 116. De Iasanophoris vid Boettiger Sabina . I. p. 40. Ed sec. In Iahnii dit morat. sec. p. 257. l. 246.
303쪽
- 578 579 ronis oratoris filium, Gratidiae amnem' praetorem sine dubio a. 19. consulem a. 724. Mirum Sane, unde haec petierit potatus. Componit Horatius Libr. I. Sat. 10. V. s. q. PANTILIUM cimicem, ut eum vocat, cum Fannio et Tigellio Hermogene obtrectatoribus suis. De -- tilio annotat Schol. requianus: nomen est vilis poetae et maleolentis. i, Illud maleolaniis, procul dubio, exeimisi appellatione petiit, quamvis praestat convicii rationem agnoscere in consuetudinae eius inestiolae pungendi et arrodendi, quam in foetido odore . Inde quoque ipsum Pantilii nomen repetendum esse idetur. απὼ os παν ἀλλειν ut adeo lectio Pantillius
vulgatas Pantilii sit praeserenda' te poetica Pantili facultato nihil hodie constat Mire iterum poli
nius: Fortasse innuit poeta Tullium Cimbrum obtrectatorem Virgilii unicum Ceteri poetae omnes Virgilio favebant. 3Opponunte invicem Libr. II. Sat. 2. V. 7. Sqq. ALBUCIUS et ΑΕvIUs Qui mundus est:
Albuci senis exemplo, dum munia didit, Saevus orit nee si ut simplex Naevius, unctam Convivis praebebit aquam.
Cum Naevio recte composuit Lambinus alorium Leonem, Caesaeris hospitem, qui illi asparagos apposuit unguento, pro oleo, conspersos . Albucius
Ciceronis oratoris avia vocabatur Gratidia vid Brut. c. 45. Woicherius Poet. Lat. Rei p. 282. Iahnius in Edit Horat. see. p. 261. Cf. irinnem de Q. . . Satirm Krit berichte p. 49. Plutarchus in Vita Caesaris . T.
PRISCUS proponitur in exemplum hominis varii tinconstantis Libr. II. Sat. 7. . . Sqq.:
saepe notatus Cum tribus annellis, modo laeva Priscus inani, Vixit inaequalis, clavom ut mutaret in horas: Aedibus ex magnis subito se conderet, unde Mundior exiret vix libertinus honeste: Iam moechus Romae, iam mallet doctus Athenis Vivere Vertumnis, quotquot sunt, natus iniquis.
Modo Priscus, eques Romanus, ne in laeva quidem manu, annulum, inSigne ordinis equestris , gerebat, modo tres annulos, qui numerus eo tempore magnuS, postea Vero magis magisque auctus fuit . Clavum, domo egressurus, Sumeretne latum, ut Senator, an
angustum, ut eques, dubitare solebat. Quidquid autem agebat Priscus, inepte semper, moleSte, ingrate, utpoto Vertumnis natus iniquis Vertumnus enim.
Μillo habet matus, mille decenter habet .
qui cum Venatum Xisset, nec quidquam cepisset, emtum aprum retulit.
ΤΗΕo Libri I. Epist. 18. V. 82. ubi legitur:
iiDente Theonino, qui circumroditur, v eo tempore, ut videtur, maledicus notissimus fuit, hodie ignoratur. Annotat de eo Schol. xuquianus uetussiem Theon, liberiinus, dieaeitatis amarituciive praeter ceteros ita patronum uum Xa8peravit, ut domo eius ummoveresur
CL supra p. 258. q. Seneca Nat. Quaest Libr. VII. c. I. ra. Plinius Nat. Hist. Libr. XXXIII. c. I. Seci. . et s. sq. Iuvenalia Sat. I. v. 28., Martialis Libr. V. Epigr. 11. et I. Libr. XI. Epigr. 59. Tibullus Libr. IV. Eleg. 2. v. 4.
304쪽
sibi palumque emere. ORBIUs, homo dives, seu fuerit sector bonorum, seu heredipeta, seu Oenerator, non Sine cauSa, puto,
ita do modia turba arripitur Libr. I. Epist. 2.
Qui te pascit ager tuus est, et illicus orbi, Cum segetes occat tibi mox frumenta daturas, Te dominum sentit.
Ex Stoicorum placito 'Οτι τὰς ρων μαίνεται, non iniuria stultis improbisque mente captos Subiungemus. De altero, Menenio iam vidimus , alter, cuius 'men tacet Horatius, memoratur Libr. II. Epist. 2. v. 128. LYCA Vocabatur secundum Schol. Cruquianum Argis, sedens in vacuo theatro irassabulas sibi audu o videbatur. Idem Aristoteles nar
rat de quodam Abydeno nec admodum dissimilo de Thrasylao, sive Thrasyllo Athenaeus ' et'e
Supersunt mulieres infames si Horatio notatae,
Fausta, do qua iam egimus ' HYPHAEA, Libr. I. Sat. 2. v. 1. ab oculis vitiosis significata, Messisivo Lee dicta in scholiis, ubi Plautia substituid ot; CHIA, ibid. v. 95. ubi Schol. inquimus,
emendatius quam Acron et orphyrion: Haec adeo impudicafuit, ut in aede Veneris Theatinae, ad theatrum Pompeianum, quod in campo fuit, adulterium cum Valerio Siculo eolon tribuno plebis, vel obducto, commiserit u etella, de qua supra iam vidimus , anus illa libidinosae Epod. VIII et XII., quibuscum
LESBIA, lena pod. XII. V. 17. et AMYNTAS, Vetularum sectator ibid. v. 18. sunt componendi, propter quae Carmina Walchenaerium recte Vidi8Se Spero, cum contenderet Epod librum non ab ipso Horatio sed ab eius amicis, post mortem, editum fuisse ;denique Canidiam, Saganam, Veiam et Foliam. In CANIDΙΑΜ saepius et vehementiSSime, modo data opera, modo velut in transitu invectus est oratius. Causa non apparet, nisi fuerit anus illa turpissima Epod. ΙΙ., uti testantur Acron et Schol. Cruquiralis Inducitur Libr. I. Sat. . noctu in Esquiliis artes magicas exercens. Annotant ibi Scholiastae ad Vs. 24. eam fuisse unguentariam Neapolitanam, proprio nomine Gratidiam dictam, quod quam ridiculo in Canidiam mutaverit Horatius, egregie observavit Butimannus . Repetunt eadem Scholiastae ad Epod. III. . . ubi Horatius, cuni imprudens moretum guStaSSet S. 7. Sqq.:
Colono ortum est ex repetitione praecedentium syllabarum colo. Pag. 559. Histoire 'Horace, . I. P. 55. Mytholostus, T. I. p. 332. De Gratidiaras supra p. 392 et p. 513. n. b. Vid suΡra . 398.
305쪽
iore, de qua quid annotaverit Porphyrion iam supra retulimus . Eadem atque orphyrion habet Schol.
Cruquianus Acron ero, ad Epod. V. V. 25. minus verisimiliter tradit, Saganam uxorem fuisse cuiusdam senatoris. In Libri II. Sat. 1. V 48. minitatur:
Canidia Albuci, quibus est inimica, Venenum.
Dissentiunt Interpretos fueritne Canidia ALBUC1 filia inorve, an minitata fuerit Venenum Albucii, i. e. eiusmodi, quo usus erat Albucius Scholiastae interpretantur Albucii venenum, quo teste PorphVrione,
inorem, teste erone, matrem interemit; recte, ut
mihi videtur quamvis Deiphobe Glauci ' dicitur, quae filia erat, Catonis Marcia' quae uxor Putat Duenigerus , Canidiam amicam Albuci fuisse, huic a capillis albis, ut illi a canis, fictum nomen imposuisse Horatium. In coena Nasidieni, Libr. II. Sat. 8.V. 94 sq. Fundanius nihil gustare vult de cibis appositis:
veluti si Canidia adflasset, peior serpentibus atris.
Maior res agitur in pod. V., ubi Canidia inducitur
puerum patricium misere interficiens, ut ex eius medulla et iecore philtrum conficeret, quo Varum quendam perduceret ad amorem Varum uenigerus diversum non esse statuit ab Albucio, supra memorato, proprio nomine fortasse Vermeium dictum, ut
Pag. 2. Virgilius Aeneid. Libr. I. v. 36. Lucanus Phars Libr. II. v. 344 sq. Kriti u. rhlaer. d. den . II na, P. 238. De quo supra . 202. q.
583 canidia Gratidia vocata fuit. Adsunt sceleri, praeter
Saganam, VEIA, Vs. 29. , et FOLIA A riminensis, VS. 41 sq. mulier masculae libidinis. Res autem minus prospere cedit. Varus abit, VS. 71. q. Solutus carmine veneficae scientioris. Traducitur iterum
Canidia in Epod. XVII. Iram eius, per iocum de
precatur oratius, supplex scientiae eius magicae dat manus, agnoscit, s. 50. PACTUMEIUM' quem filium suum praedicabat Canidia, Vere natum SSee ea, namVis numquam peperisset, id quod puer quoque ille od. V. innuerat s. 5. Sq.:
Per liberos te, si vocata partubus Lucina veris adfuit.
Frustra tamen Horatius Canidiam moVere conatur. Manet immota, ut SaXum Surdum miseri nautis, infinitas illi miserias minanS, VS. 63. Sin.:
Ingrata misero vita ducenda est, in hoc, Novis ut usque suppetas laboribus. Ubi legitur . Abaeta nulla Veis e scientia. v Legit Cl. eerl-kampius arat et nulla Veia conseientia, s CTAM dici censens Veiam a patria, ut Foliam, s. 42. Arimine em. . De scriptura nominis es. Bentleius et Peerlhampius.
306쪽
Atque ita longo laboriosoque munere perfuncti S mus Personas Horatianas, quotquot sunt, patria aetate, natalibus, conditione moribusve diversas, Sub ce sum vocavimus Arbitrium Horatii secuti, censoris i tegerrimi iustissimique suae quemque classi adscripsimus. Quodsi cuiusvis conditionem minus accurate X- posuimus, quodsi indolem non satis perspeximus, quodsi immerito laudavimus Vel VituperaVimus, Seu propter
negligentiam, seu propter ignorantiam ita secimus, aeque dolet, aeque Veniam precamur. Est quoque ubi ipsius Horatii mentem non satis capere potuerimus, ubi sententiam, quam dixit, non intellexerimus, rationem iudicii assecuti non ierimus. Culpa penes Horatium esse nequit Obscuritatis Vitio, Veterum teS- timonio, minime laborabat Seu igitur nostra culpa fuit,
speramus ore, ut ingeniosior solertiorque Interpres exsistat, seu locus, in quo haerebamus, corruptela tenebatur, ut medela, sed efficax, excogitari et ad
hibori possit. Iam nobis nihil amplius restat, nisi ut sollenne illud subiiciamus:
Ρ. . l. 12. contextuin Benileianum. - Apicem tamen omisi, Obbarium secutus, id eius Ed Epist. Hor. Fasc. I. P. I 4. Fase. IV, p. 275. P. II. . . add. Scholiastae omnes tubae inventionem Tyrtaeo tribuunt. Perperam. Pelasgorum Tyrrhenorum inventum fuit vid. Μuller Etru3ker, T. II. . 206 sqq. P. 5. . . Criiquius apposite meminit dicti imonis, longe diversae sententiae, quod servavit Stobaeus T. X. 54. p. 132. Gesn.Jστοιχεῖα των axων να απληστέαν αὶ ριλοδοξίαν. P. 18. I. . de compositione versuum. - s. Quintil. Instit. Orat. Libr. X. c. 1. 24. Libr. XII. c. I. 6 22. Cicero orat. c. 29., Plut in Vita Cic. c. 24. Ibid. n. I. add. Ausonius Epist. XVI. Ibid. . . pro I. C. Scaliger Ieg. I. I. caliger, seu ut alibi, Ios Scaliger. Ibid. . . Suida cet. - qui perperam historiam Choerili Iasensis, quam narrat oratius, ad Samium refert vid. Naekius Choor Sam quae supersunt . 82 sqq. De Sami es Aristot Top.
Libr. VIII. c. I. et Plut in Vita Lysandri c. I 8. lutarchi locum Heinsius, de Sat Hor Libr. II. p. 269. perperam de Iasensi est interpretatus, vid. Naekius ibi 4 46 sqq. et 2.
P. s. n. I. I. 7. pro adscribuntur a Naehio, eg. adscribit ac-kius. - Add. Porphyrion annotat umius omnino septem e ratis laticiantur, Schol. Cruq. . C., qui grata Aleaeandri deScrihens, septem tantum resus andabiles fecit. Delet aekius I. l. p. 20 sqq. Cruq.: a qui grata A. Gcr., Septem vero illos versus putat esse
Epitaphium Sardanapali, quod apud Athenaeum, Libr. VIII. c. 3.13 336. septem habet versus. In Anthol. l. l. et apud Straboncin
307쪽
1 habat. Quinque pud Diodorum Sic Libr. II. e. 23. Veses m sextum septimumque purios esse censet Naevius, quartum quintumque, quos Cicero convertit in Latinum sermonem, vetustiori posetae adscribit -- ThΡ. 21. n. 2. cf. Athenaeus Libr. XII. c. 13. P. 22. C D. Ibid. n. . et pag. 22. I. I. add. Secl. 4. Past 23 ad finem m. adcl. Porphyrionis scholion ad Libr. II. Ist 4 - 101. e Mimnermus duos libros tumuinter oretprii, seiusdemque ad Art. Poet. v. 7. P a me a Callimacto . . Est autem scholion ad Hephaest Enchirid. o. 6. Κ- uosσαν m ληα Θέαν τὴν τραγWδίαν λέγει. Od. amiotat ad br. I.
καὶ πετρῶν, Κύρνε, κατ' ἡλιβατων. Gguntur m in Brunck. Poet Gnom. p. 14. 177 sq. in Imm miseri Theom. Edit. p. s. v. 175. H. in . . elckeri v. 33 sq. Sed ego potius censeo, Horatium 4xpressisses vorsum tertium et quartum, post allat . χαλ iic, Κέρνε. λύσιν πενίης, si omnino Theognidis versus uitavit Horatius. 23 l. 2. add. Porphyrionis scholion ad Libr. I. Carm. 10. :.- in Mercurium is Aleaeo Lyrico poeta. Vid eius Hymnilia . in oris. Poet. Lyr. r. p. 570. Idem Porphyrion ad 32 Caim. 15. . me de Baeehuidem imitatur, nam ut le
Ita quoque Sehesiastos ad Statii Theb. 1br. II. v. 330. . Baetati quem imitatus euiomtiua in ut Ode, et et afuturum narrat Meidium, uti scholion legitur in Edi 1- .llobrogae a. 1600. In Edit. Rom. a. 1475. et Ven. 498 admoduli1 vitiose refertur s. prolus ibid. p. 828. 45 aevus in artiolo pueri, uti est apud Cic. de Nat. De r. Libr. L . 28 x Legit Bergkius I. i. p. 585. in Lyco puero. P. 26. l. s. add. Strabo Libr. X. p. 457. et XII. . 49. Ibid. n. 5. pro Moththeg. leg. Institui. Ibid. n. 6. pro Hypothes. leg. Hypotysos. P. 35. l. 13. Ignotum tragica ecl. - Perperam oratius S sarionis, omoedia inventoris, plaustrum, de quo Marmor Par.
.peruncti saecibus ora, potius pertinet ad pompas in honorem Bacchi Porphyrion ad . . de Thespide a genere Atheniensis. Non erat. Icaria ortus erat testibus Athenaeo Libr. II. c. 3. p. 40. et Suida in voce. De loco Horatii s. l. elcherus eber das a tyrapiet, Mehirago de Sehrist eber die Aesch. Tritogie in P. 247. P. 38. Post tragoedos mentionem facere potueram PRATINAE, dramatis Satyrici inventoris, teste Suida in voce Acron ad A. P. v. 216. Cratini, - is enim primus Athenis , Satyricam fabulam induarit, ubi vero iamdudum ratinae substituit Casuubonus. In loco Horatii, A. P. v. 220 sqq.: Carmine qui tragico vilem certavit ob hircum, Mox etiam agrestis Satyro nudavit, cet., Dacerius, Sanadonus, alii ratinam cogitaverunt. Rectius Orphyrion interpretatur de pluribus poetis, non de uno inventore a me est, Satyrica coeperunt scribere. Ut Pomponius Atlantem, si Atalanten, vel Sisyphon, vel Ariadnen. Erat Pomponius Atellanarum scriptor, de quo rellius in Exc. II ad A. ., quas Diomedes quoque, Libr. ΙΙΙ. p. 487 sq. P. et Marius Victorinus Libr. II. p. 2527. . cum Satyrica Graecorum poesi contulerunt. Vulgarem opinionem sequitur oratius in origine vocabuli Tragoediae interpretanda. Eadem refertur in Marm. Par. Comprobat eam inscriptionem Benileius in Resp. ad C. Boyl. p. 138. Sed deceptus fuit, qui ita scripsit, uti et Dioscorides in Epigr. Anthol. alat Libr VII. I 0. T. I p. 27. De eo entleius I. I. p. 127. Veram originem vocis legimus in tymol. Magno in Oce u τραγ ρδία - τιτα πολλὰ οι χοροι ἐκ Σατυρων συνίσταντο, ους ἐκαλουν τραγους. Vid. elcherus I. I. p. 240. P. 40. . . sequitur apud Schol. Cruq.: me etiam epi9ramma in monumento eiu testatur a et ita Acron. P. 55. I. . pro ἄξιόν legendum esse δεξιον, me monuit Doct. A. Heckerus. P. 57. n. 3. Pro P. 55. leg. P. 54. P. M. post n. s. p. I. add. Meineckius ad Menandri fragm. p. 80 docet, Horatium non cogitare Chremetem ex Menandri hesauro, sed ex alia eiusdem sabula, in qua inducitur senex quidam Chremes foenerator, ut testatur Alciphron Libr. III. Epist. 3. Quid aulam isto Alciphronis Chremes cum oratiano, praeter nomen, commune habeat, equidem non video. P. 4. n. I. Pro ann. leg. Sat. P. s. l. 2. Orbilius Flaviusque, oratii raeceptores. - Verba
308쪽
mihi imprudenti exciderunt Flavius non fuit oratu praeceptor,
v. 663 sqq. P. M. i. 14. pro in Iulis, Ieg. Iulis. P. 8. n. 3. aed. Seet M. P. m. n. . add. S t. o. '.
Ibid ad fin. m. Tangit Horatius Libr. I. at 10. v. 44. lios quosdam, qui Satiram scribere, sed frustra, experti fuerunt. Infer illos numerandi sunt SAEVIUA NICANOR et LENAEUA, Suet. de illustr. Gramm. c. 5. et 15., quos affert Casu onus de Satyr Or. poesi et Om. Satira p. 288 sq. et L. ALBUTIus, Varro de Re Rustica Libr. III. . . metis quem addit Rupertius ad uv. T. I p. LXX. P. 106. I. 13. add. Sect. 2. 121 in fino e Ι adcl. CINNAM, de quo Catullus Carm. XCIV. Virgilius el. IX. v. 35. Ovidius Trist. Ubr. I v. 434., Quintilianus Instit orat Libr. X. c. 4. 4 , euius Libr. XIX s eo ritant Horati Seholiasta ad A. P. 388. et ita hilargyrius ad Virgilii I. I. quippe qui Zmymam poema, non m m, vid. WeIehertus a C. Holvio Cinna, in Poet. Lat. Reliq. s. extus Empir. adv. Gramm. p. 638 19. id. Inim. Akeri noveniannis Scripserit.
si 126. n. I. I. . pro Hypoth. Ieg. ΗΥPOtyPOS. P. 128. n. . . . add. T. II. p. 442. d. OsSchue. P. 130. n. 4. I. . Post: c. I. add. I9. P. 133. n. 4. I. I. post e. 12. add. Sect M. P. 136. . . . . pro III. leg. II. P. 137. n. 2. Pro XII. leg. X.
140 . . Annotat Schol. Cruq. l. . . ricti eum, quod de opere putreri in suo libro scribit de se ipso Noe primu invenit et eo ovat Catius Miltiaris , P. 140. I. 2 pro Melito, leg. Meleto id Bentleius Resp. ad Boylium p. 67 sqq. Cl. Obet Prosos Xenoph. P. 4.κ 157. I. 14. pro Torrentii Ieg. Lambini. P a M. I. 14 sqq. Weicherius, ad id natus esse videtur, ut, quodcumque sibi sumserit argumentum scribendi, in eo aliis nihil
agendum relinquat ondum acceperam nuntium morti Jιri egregii, cum haec scriberem, nec ea post nuntium allatum mutavi.
P. 169. . . . . post Pomponium I. I. add. 40. P. 173. I. 17. nepos. - Perperam Spohnius in Isini Edit. ΗΟ-rat sec. p. 260. cfilius cet. Nec satis apparet, unde rescierit, quae sequuntur: Adoptavit Pedius filium alterum Messallae, qui inde Pedius dictus est. Spohnium sequi non debuerat Weicherius Leci.
Ven Part. I. Exc. ΙΙΙ. P. 216. I. 20. pro an recte, leg. an minus recte.
P. 246. l. 16. declaraverit. - Do eo Appianus de Bello Civili Libr. V. c. 142. s. l. horbeckius do C. finio Pollione p. 77.
P. 247. . . Aureliam. Inter scribendum correxi acerium, qui posuerat vitiose Valeriam. P. 292. . . l. 3. pro LIII. leg. LVIII. P. 298. I. . et n. 2. I. I. pro Mena, Ieg. Menas. P. 315. n. I. Rnte . 39. leg. e. 25. P. 344. l. 18. Augustus cum in Britanniam esset traiecturus, addo anno 27. v. 728. - s. p. 346. I. 14. P. 348. n. 7. I. I. Ost e. s. add. I. P. 49. . . pro p. 229. leg. P. 224. P. 37s. . . add. Paeanius in Metaphr ibid. Orosius Libr. VI. e. 19. tamen uidus in voce. P. 437. I. s. add. Annotat Porphyrion de Flavio αἰ indelicet hune Flavium eratherarum doetorem uiue, a quod Burmannus, in Anthes Lat. . Ι. p. 454. ita interpretatus est, quasi Flavius, improbus magister, docuisset iuventutem crateras evacuare. Orvillius, ad Chariton Libr. VIII. . . p. 683. Edit. 1ο50. cathedrarium doctorem legendum esse coniecit, L locum Horatii Libr. I. Sat. 10. v. I. Est alterum scholion astra. l. a Burmanno allatum e Cod. anequerano a Flavu quidam, sive Flavius fuit temporibus illius calculator vel auculator, Suo corrumpere paedagogo II pae 9s- summos. Supplet Burmannus Solitu8. Porphyrianum scholion e
Franequeran ortum esse SuSpicabatur Burmannus, quod cum legisso auctor Porphyriani, auculatorem PerPeram a cauco, i. e. Scypho,
vid. Trebell. Pollio in Vita Claudi c. 14., derivavit, cum deducem
debuisset a cauaericlo, quod recentiores Pro ealculo dixerunt, unde quoque auculonem legimus Pro calculone, i. e. pro calculatore, Vid.
Salmasius ad Spartiani Vitam escennii Nigri . 0. et ad Vopisci Vitam Aureliani c. 49.
309쪽
P. 505. I. 18 deleatur: a divere ab illa, de qua modo vidimus. P. 522. I. . post Phyllidem, add. Libr. II. Carm. 4.Ρ. 542. I. M. pro scriptore Ieg. actore. Ibid. I. T. post e. . add. 178 sq. P. 43. . . . . post e. 1 add. I 15.
P. 556. I. I. post: eicherius, add. Poet. Lat. Rei p. 2I. P. 561. n. 2. L Des Licino haec tradit Seholiastos ad Iuvenalis Sat a. v. 106. .i Pallas et Licinius in aula Claudii Caesar praeposui, uram eo stera runt, erum libertini essent. Pallas libertus Claudii Caesaris et Lirinius e Germania uis caprea, tantae industriae fuit, ut reliquia a cibariorum inter come os foene aret, et vi quid redidisset, uadi reali poterat hirograpis pussiliaribus Distaret quos cum in eaepediti ais vim transiturus sumenin vestim nti reeondi isset, α ulio Caesari quondam et Eneganti in pugillarium quis iam annotatum, barbarus lugens eos obtulit. Statim ad dispUnsationem admissus, non multo po3 manumium est. Dein euratum Galliarum ab Auguato praeporitu ea spoliarit, et
eum flagraret invidia, basilieam is rumine Golii Caesaria aedi- fearit. mee sit sub liberio iset. Perperam Scholiastes . . et ad Sat. XIV. v. 306 Licinum vocat Claudii libertum. Recensetur Licinus inter clibertinos praepotentes Sidonio inpoli. Libr. J.
Accius M. q. Achaemenes 2l 5 sq.
Aeron Helenius 2 sqq. Acronis scholion ad C. II. 13. 24. tractatur 26. ad . I9 L, IT. ad Ε ΙΙ. LII. 53. Acta 583. n. I. Aelius Lamia 468 sqq. 6I. n. T. 308. Aemilius Interpres Horatii 4 5. Aemilius Iudus 530.
Aeschylus 35. q. Aesopus 545. q.
Aesopi filius 559. Afranius 6I sq. 308. Africanus, id Scipio. Agrippa 407 sqq.
Albius 558 478. Albius Tibullus 4 6 sqq. 392. Albucius 5 78. Albucii Canidia) 582.
Albutius poeta Add. 588. Alcaeus 23 sqq. Add. 586.
Alexander Magnus.. 2IT. N. 428. Alexandria quando caPin. 370. q. Alfenius Varus I84 sqq.
Alfius 554. Alpinus, id Furius. Alyattes 214. Amyntas 581.
Anacreon M. q. Ancus Martius 236. q. Antimachus I2. q. Antiochus 218. N.
Antonius M.) 301 271 3IT. Antonius Iulus) 305 Sqq.
Antonius Musa 2I0. q. Antonius Rusus 307. q. Anus libidinosa Ep. VIII., 522.
Apella 223. Apelles 428 2IS. Appiani locus B C. IV. 5I tractatur, 303. n. 4. ibid. V. 60. 327. n. I. Appius Claudius Caecus 424.
Appius Claudius Pulcher. 240. q. Arbuscula MT. q. ArcheΙaiis 2 2. Archias 529. Archilochus... 19 sq. 26. Add. 586. Arcl. ras l36. q. Arellius 438.
310쪽
Aristarchus 200. q. Aristippus III sqq. Aristius Fuscus 46I. q. Aristonicus 219. q. Aristophanes 39 72 sq. 150. Arrius 552.
Melius Ti. Claudius).M. Add. 588. Asterie 505 5I8 522 523. Atta M. . Attalus 2I9. q.
Aufidius Aufidius Luscus 157. Avidienus Canis 550.
Bacchius 533. Bacchylides Add. 586. Balbinus 574. Barine. .514. 518. 5I9. 520.MI. 523. Barrus 576. Barus 559. Bassus MI. q. Bathrllus M. Bavius 10I. q. Bestius 556. Bibulus s. 695 2 8. Bibulus 463. q. Bion IM. q. Birrius o I. Bithus 533. Bolanus 442. q. Brutus 2 9 sqq. Bullatius 500. q. Bupalus 20 sq. l. Add. 586. Butra 508. Cadmus Gl. Caecilius vi. Hq. Caolius MI. Caesar C. I. G2 sqq. M. Caesar Augustus 330 sqq. Calais 5lI. lz. q. Callimachus 22 sq. Add. 586. Calvus 543 98. Camillus 245 Canidia MI sqq. I3. Caprius. 5Tl. Cascellius Aulus). . . IM. q. 290.
Cassius Etruscus. . . II5 sqq. M. n.2. Cassius Parmensis..II5. Sqq. 97. n.2.
Cassius Severus l79 sqq. Castor 535. Catia 4 580. q. Catienus 544. Catius 139 sqq. Add. 588. Cato Censorius. 166. q. 254 Sqq. Cato Uticensis. 254 sqq. 243. qq.
Catulus poeta MI. q. Celsus Albinovanus 49l. q. Censorinus 420. Cerinthus 566. Cervius 572.
Cervius S 2 6. P.,3 438. Cethegus IM. q. Chia 5I3. IS. N. Chloe. 505 511 519. sqq. Add. 590. Chloris. 504 513.5I6.5l8. 522 sq. Choerilus 18 sq. Add. 585. Chremes 6I. . . Add. 587. Chrysippus I54 sqq. IG. q. Cicuta vid Perillius.
Claudius Nero 226. q. Cleopatra.220.sqq. 3I4.sq. 559. n.2.
Cocceius 325. Sqq. Codrus 2I3. q. Codrus poeta 198. q. Commentator Cruquianus 3. Comm. Crumiani scholion ad S.I.I0.29 tractatur,472;ad S.I. 2.95., MI. Coranus 554. q. Cordus l98 Sqq. Cotison 228 sq. Crantor IM Sqq.
Crassi Licinit . 168 sq. Add. 589.
Crassus 267 sqq. Craterus 211 sq. Cratinus 16.H.39.sq. 2.3q. Add.5M. Crispinus I 59. q. Croesus 214. Cupiennius 565. Curius 245.
Curtillus 568. Cyclicus scriptor A. P. I36. II sqq. Cyrus 2l5. Cyrus C. I. T. et M.).. 504 5IT. Cytheris 3l3 537.
Delia 392 478. Dellius 3l4 sqq. 32T. Demetrius 542 442 Add. 589. Dometrius L. I. T. 2.,ὶ lae.
Democritus Im. q. Diogenes I53. q.
Dolichos 535. Domitius Marsus 121.
Dossennus 6T. q. Drusus .... 364 Sqq.
Empedocles 434 sqq. Enipeus 505. Ennius Q. sqq. Add. 5M. Epicharmus 64. Epicurus. Ira. q. IM. Eupolis 39. 2. m. Euripides M. H 60.
Eutrapelus, id Volumnius. Evander 419 Sqq. I. M.
Fabius IM Sqq. Fabius S. I. I. 4 sq. Secundum Schol. Cruq.,ὶ II. Fabricius 245. Fabricius Ons 425. Fadius Gallus Q.)... IM. H. 62. Fannius Im sqq. Fausta 563. 564. n. 2. Favonius 569.
Flavius 435. Add. 589. Flori locus Libr. IV. c. 12. II.
tractatur 4II. . . Florus, id Iulius
Folia 583. Fonteius Capito 309. N. Fufidius 548. Fusus 543. 5. Fulvius 532. Fundanius 467. Furius Alpinus)..I08 sqq. 98 IM.