Aurora thesaurusque philosophorum / [Paracelsus]

발행: 1577년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 화학

131쪽

ta similitudine,quae substantia,accidente, pomitia,virtute,numero,gradu, ac proprie ἰconitar, pei applicationem unius ad aliud, modoq; in arte firmato, mirandorti in Adepta philosophi a naturali, fit utilis operatio. O flauo, necessum est operantem in Adepta philosophia,praecise intelligere ac scire,omnem intelligentiarum proprietatem, ordi-Inem,gra ras oca, siue locationes, nomina, ver a vi opera, qua raeti ore se ad extrema habeam , inordine,&quomodo I erista sit operandum in qualibet vi iupri iiii

tentione aut primum necessaria I ieiaria est, per quam certo perficiuntur, eo modo quo caro, ne putrescatiale conseruaturi Nono, ialia quae solus perficere non potest, socios habeat, aut natura dianos, vel institutione dignificatos etenim bciorum indignitas, operationis effectum impedit in omnibus operationibus Adepta philosophiae, tam natu ralis, quam supernaturalis,&c. Decimo, o portet operatem in Adepta philosophia, si mum esse pia fidentia, side consecutione Dfectus nullatenus haesitare non tamen ob id quod incredulitas aliquid in his conducar, sed quia haesitatio, firmitatem, constantiam anima frangit operantis, ac debilem reddit, per medium in extremum, sine cuius virtute constante, stabiliq;, non fit,a superioribus influxus optatus. Undecimo, Volen

132쪽

1 MONARCHIA rem in Adepta philosophia naturali, cum

aliquo fructu operari, ut omnia secretissime Conseruet, nemini revelet statum operationis utilem , aut non, neque suam voluntarem, non artem ipsam,neq; tempus, nisi precepto ii suo vel discipulo. Quia scientia' cpublicii fugit omne, diuulgata, rard suos praebet effectus. Cum finis scientiae speculatiuae sit veritas, i peris practicae: tantum scimus in ea, quantum ex cognitione omnipotentis Dei concipimus, qui solus est verietas. Tantum etiam cognoicimus, quantum diligimus. Scientia enim vera salutaris, Dei pari cognitionem: Cognitio, amorem: Amor, frequentiam Frequentia, familiaritarem Fata filiaritas fiduciam: Fiducia, quide, omnium quae postulaueris a Domino Iesu, facilem impetrationem. Scientia quippe, virtutis culi uani praecedit quia nemo potest 1ideliter appetere curo ignorat. Cognitio vers &amor recti certissimum ad scelicitate parant introitum. Piaecedit autem,sicuti antea diximus, amore cognitio, cum nemo possit amare vere, quod prorsus ignorat. Propterea D. Iesus Christus in Evangelio patri dicit. Haec est vita aeterna vi cognoscant te

solum Deum, quem misisti Iesum Christum. Quidnam aliud est illa supercoelestis

beatorum spiritu iam senitatis fruitio, quam diuinae Maiestatis cognitio: amor. Salu taris

133쪽

taris enim scientia cognitio, annexum sibi habet amorem. 5 potest mens intellectualis sempiternae friutionis habere consortiti. si aut cognitio fuerit sine amore,aut amor 'ne cognitione Demones quidem cognoscunt, sed quia carent amore, ad fruitionem quae ex 'rroque,&non ex altero solo nascitur minime pertingunt. Amorem unius summae veritatis, philosophi Gentiles, quidam

extra Christianismum positi, nonulli, adhuc habere hodie videntur, sed quia non cognoscunt Patrem uniuersitatis,solum verum Deum,&quem misit D. Iesum Christum,in suis cogitationibus evanuerunt, ut ad fruitionem summae veritatis bonitati inequaquam peruenerint. Dicit enim D noster Seruator Iesus , de his qui non cognoscunt eum in hunc mundum venisse, per sdem in Evangelio: Qui non credit, iam iudicatus est Vera enim cognitio eiusde est,&amor ex cog a tione. Quicumq; ergo fidem non haher, caret etiam cognitione: qui hanc non habet, nec amorem &qui caret isto, fruitione

habere haudquaquam potest. Hoc ipsum. Vominus noster Iesus Christus, ascensurus:n Coelum, suis discipulis reuelauit, inquies:

Euntes in uniuersum mundum, praedicate Euangelium omni creaturae: Qui crediderit baptizatus fuerit, saluus erit,qui vero non crediderit, condemnabitur. Haec est scien-

134쪽

Q MONARCHIA.

tia vera, quae scientem compunctione, more plurimum afficit, non extollit,non u-Pui tentos,quos impleuerit, sed gemetesi

citi iuxta illud Sapientis: Qui addit scientia, addit dolores, qu bd in multa scieti , multa pariter insit indignatio Magna vero Obis puritate, Tanctitate est opus, ut ex sapientiae fructus,cum beatissimis postoljs Christi, in aeterna Delicitate valeamus obtinere Deus noster sanctus est,nos autem peccatores immundi. Cum ergo, inter dissis milia non sacvnio, quomodo fiet inter De acinos concordia' Audiamus Diuum Augustinum Nullus inquit, sanctus&iustus ca-xet peccato, nec propterea sinit esse iustus csanctus, cum teneat affectu sanctitatem. Dicit enim Scriptura. Septies in die cadit iustus, de resurget, impi autem corruent in malum. Si

cadit inquit Hieronimus, quomodo iustus,&si iustus, quomodo cadit Sed ius i vocabulo non priuatur, qui poenitentia ductu

tractusq; semper surgit. Non solum septies, at septuagesies septies delinquenti, ii conuerratur ad poenitentiam,peccata donantur Nosaluabit eum gratia, cuius voluntas otiosa

fuerit. Impossibilis quidem est non saluari

bonam voluntatem .Etenim Dei donum est, quoniam nec velle bonum, neq; exequi,sine gratia Dei nemo potest, qui seruare semper volentem, est paratissimus. Quem adrnodum

135쪽

TRI AD I9. , dum ad solem conuersus lunae globus, hic cil

lius splendore fit lucidus lumine que reni tur,adq; magis, quis factus ex diametro cospicuus magis, eo lustrior euadit Si terrae cor Pus Huerueniat, eclipsim luna patitur,4 tenebris obfuscatur oppleturque. Non aliter mens nostra, ad Deum per bona volutatem, Sinterni desiderium amoris conuersa, pulcherrimis, dulcis misi gratiarii illustratio nibus persunditur,&in sancto speculationis

acumine mirifice corroboratur. MOX aurem, ut peccati nubes intercesserit, lumen hoc et

si tamen indeficiens in seipso, a subiecto nihilominus tenebroso absconditur. Praeoccupatum nanque saecularibus, siue carnalibus desiderijs animum, gratia Dei haud qua quam illustiat Misceri quidem vana veris minime possunt, aeterna caducis, spiritualia carnalibus,ima summis, impura sanctissimis coelestia terrestribus, ut pariter mens sapiat, quae superius in coelis,in quae supra terram sunt. Vt mens utique reformetur ab inuersa natura, Deum precemur, ut ipsa fiat unum in amore, cognitione unius summi boni, Patris,&Fiiij,&spiritus sancti, gratiam assecura principi j, a quo, multitudine labitur, ,-nitate ad ipsum reformatur ternarium pro viribus ad unitatem reducendo, mentemq;

sibi restituendo, quo purior intellectus ad metas principi iure propositas perueniat.

Verum

136쪽

Verum enim uero, medium dispositionis habetur,quod Dei donum est,hoc enim corporis o oscuritates tolli possunt, ac impedi

menta,quae mentem remorantUr, ne perue

niat, quo desiderio trahitur,4 ratio vera tu dici nocetiam addere minime pisebit Hermes Trismegistias,Adeptae philosophiae naturalis doctor,prae cunctis eXcellentissimus, ait Verum sine mendacio, certum, unita vis cognatione verissimum. Quod est supe-xius,est sicut id quod est inferius,&quod est in serius est sicut id quod est superius,quia solis unitatibus constat omnis numerus,ad perpetra da miracula unius rei multa. Non exes omnes,ab unitate fluunt, bonitate unius' Diuersum nihil unitati coniungi potest, sed simile, ut simplicitate unius aptationeque fructum faciat. Quid ex unitate nascitur aliud, quam ipse ternarius. Vnarius est smplex,binarius compositus, uernarius, ad unitatis simplicitatem reducibilis Pater eius est Sol, mater ver Luna. Portauit semen in

utero ventus.Terra nuti X. Pater omnisi e

sectionis totius naudi, hic est Virtus eius integra immensa, s versum fuerit in terram. Separabis terram ab igne,ipissum a subtili Et ternarius iam sibi redditus, cum ingenio,&suauitate magna,a terra conscencili tinia: lum .Et iterum virtute ac pulchritudine de coratus, reuertetur ad terram. Et sic recipie

137쪽

vim superiorem,& institorem. Eritque iam potens s gloriosum in claritate nitatis,

omnem aptum pro ducere numerii, fugiet omnis obscuritas. Haec est vera prae cunctis alijs ars, scientia, christiano homini maxime necestaria. Vniuersa enim studia mort Ilum, quae noluerint, ad charitatem directa prorsus vana sunt,in omni viro christiano contemnenda Curandum igitur nobis vemens nostra,propriae salutis non immemor nunquam studiis mundanis inhaerea solum utaturin communem usum ad necessitatem non assidue:tandem ad ea quae per verum amorem in cognitionem Dei ducunt,rede dum. Omnis ars quae diuinae scientiae non cohaeret, quantumcumq; celebris non diuistius permanet in homine, quam una cumi tione vita. Quaerenda est igitur scientia, que post mortem etiam permanet. ea ipsa est, ex

Qua caeterae omnes, etiam ad usum praesentis vitae necenariae, suam originem cincrementum habere debent,4 ad ipsam conformari. Videndum igitur, quo ordine, quo stii dio, quoque fine quodq; scire oporteat: Primo videlicet ordine ad falutem animae Secundo studio nempe ad amorem diuinum: Tertio verbi ne videlicet, ad loriam Dei soIam,&utilitatem proximi. Non est una&eadem, omnium ad scientiam Tapientiam

nulli

138쪽

nuII scire cupiunt, ad explendam curio sit tem ali quidem ad quaestum ali ad ambiationem honorum, dignitatum quos ori nes in reprobum sensum agi, in varios erraro res necessum est. Qui cum liveris scire desiderant, ut sese necnon proximos in amore Christi aedificare valeant, adinem charitatis exercend suos labores dirigui, quorum fructus, ubi vita doctrinae corresponderit, aeterna scelicitas. Hos enim errare suis in operationi b. est impossibile. Quapropter vide aut uotquot ad haec studia animum applicant,n illotis accedant manibus non purgata conscientia,aliter aerem verberare,&ma-Nimam ignominiam, dispendium,& vitae periculum incurrere continget. Qui vero hane sacratissimam philosophiam adepta fuerint,

ex Deo,cauealitiae panem filiorum, canibus

tradant, quod si faciant, indignationem Altissimi vindicis incursuros se certo certius est quod credant. Videamus quid Libanius Io Triremio suo discipulo, hac de re ipsum admonens, scripsit. Silentio inquit an acri

sim serua, ante tempus noli columbam ea inittere, Poenos linque mendaces, ut sero in telligant quid bonii, Caue Trite mi, ne solis radios cauernis inducas, quoniam pernicio si dracones Aerem sublimiorem, non nisi semel abscondas in terram. Bobus4 capristia

Porrigas panem tuum, nec spiritum peria

139쪽

nuas minores emittas. Vnus estote cui caue ne solus, Omne fugito multitudine quia unum est omnia,&sne uno est nihil. Minucaecum ne ducas sed baculo tantum.Aquam vino non liceas, nec sit in mensa tua panis duplex Aue insole non nutrias,sed in umbra manibus non ostendas vitrum, aut speculii, quia periculosum est Vmbram ne vera heres, quoniam ad iniuriam fit solis. Formicis utere, si ausum captu forsitan delectaris

Lucem in aqua diuide, ne congelata stride scat. Cui discipulus respodi Bobus&capris foenum substraxisse, magnumque sibi cum simus bellum esse, verum victorem se tandena euasisse. Tantoque liberiorem vivere, quanto rebus mundi pauperior Haec sunt monitata placitaq; filiorum Adepta philosophi quibus inhibent, ne margaritae seminentu ante porcos. Interim si quid abditorum arc nor habent, soli Deo, quicquid sit, hoc omne feriit acceptu dignis' flijs comunicantqllos hortantur amice, ut memores sint non

sibi, sed De Dei j liiij vivere,ac ei de ratias immortales agere,Patri, Filio, Spiritui Samao, via Deo, cui sit laus, honor.&gloria perennis. Fini fri

SEARCH

MENU NAVIGATION