Historia de magno schismate Occidentis in compendium reducta

발행: 연대 미상

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

Sὶ his te Occidentis. Lib. M.

Annus hibitione sebditis suis omnibus faebi, da , illum deleruit

4 s ne porro Petrum de Luna agnoscerent. Hoc Edictum Sanehus Vi centius Ferrerius Perpiniani promulsavit, in praesentia Regis irincipia Λlphonsi totiusque Curi ubi dicebat , quod sicut illo die tres Reges Orientis munera sua mystica JEbUChristo obtulerunt , ita tres Reges Occidentis nempe Arragoniae, Casiliae atque Navarrae, eodem Spiritu DEI uniti protiosa munera cordium suorum ei cum perse sta obedientia offerant, debitamque Ecclesiae beatam pacem , quam ab annis prope quadraginta suspirabant , deuot re-

aituant.

Idem factuni est in Regno Castiliae ; ubi tamen Archi-Episcopi Toletanus re Hispalensis aliquamdiu pro Benedicto stabant, quos ille sibi

devinxerat, ct qui interea pauistolae miserabile instituit Conciliabulu, vanaque anathematum frustra vibrabat silmina contra suos desertores, maxime Ferdinandum, quem ordinariὶ singulis diebus excomunicabat. Rex Navarrae cum suis, anathemata hujusmodi contemnentes actu publi- eo ejus renunciavit obedientiae, omnesque illi Principes, ad Concilium Constantiense suos mittebant, licet diverso tempore. Legatos, per quos Concilio se jungebant : ubi Annu post leves aliquas, de subsellijs con-δΑyh troversias, per Decretum declarabatur, liscum, Sol exigebatur, omnibus tam in Congregationibus quam in Processionibus salvo jure cujuscunque, quae praetendebantur , mansu . o. rum Hispani Concilio uniti, quin- σαπσαμ tam in eo constituebant Nationem, suumque uti aliae quatuor, habebat sitffragium P obedientia vero tota Petri de Luna rauius saxi , in quo Civitas modica Castrum stabat Paniscolae, ambitu concludebatur, ubi obstinatus iste Antipapa veram Ecclesiam eo reductam esse contra Otum Orbem residuum, qui eum dese--αR--it, contendebat Eodem quipperia. ἄσον tam pΘr 8cotia, misso Abbate Pon

contra omnes Annus

pro illa in ejus obedientia retinenda, M s. cuiusdam Franciscant Angli Legati sui conatus , qui etiam sugam duo

debuit , ut poenas merito formidandas, propter quasdam propositiones periculosas, quas spargebat, repertinaciter tuebatur cum scandalo Cleri, evitaret. Interea Sigismundus necessariam . F. existimabat, pro consummando ma- .gno Pacis Ecclesilae opere, concordiam Regum Galliae atque Angliae 4nter quos bellum ardebat ad illami procurandam Parisios venit 3-pacem vel saltem armistitium quatuor aut quinque annorum Regi proposuit. Inde in Angliam trajecit, Londini cum Rege Angliae idem tra- fh ivit negotium ted quia duas illis

Nationes contra se invicem adeo mxulceratas reperit , ut reconciliari non possent, rebus insedita Constantiam sub initium anni sequentis re-

dij ubi Processus contra Petrum

de Luna instruebantur , postquam

Concilium pro ultima vice illum citari curasset per duos Dod ores Ordinis Cluuiacensis, in Arce Panisco Annus lae observato exacte Omni juris Or-i tr. dine in Sessionibus praecedentibus C-- iterato e Pontificatu depositus est in ιγ use. trigesima septima Sessione, die vigesimo sexto Julij eo ritu quo ejus depositio in concilio Pisano facta est quin tamen hac secunda sententia magis quam prima suisset commotus. Postmodum promulgatum est Decretum, vi cujus novus Pontifex eligendus . obligabatur ad collaborandum cum Deputatis attonum pro reformatione Generali Ecclesiae. ct specialiter Curiae Romanae quoad conditionem, numerum, & patrias Cardinalium , de Relervationibus, Annatis Collationibus Beneficiorum; de Simonia Commendis, Decimis Indulgenti js, alijs, ubi abusus aliqui notabantur irrepsisse. Haec tamen aliqua ex parte nonnisi poste- lectionem novi Pontisicis mandata

sunt executioni. - .

162쪽

Annu annis S Gregorij, & deposivionem A Z Benedicti procedendum erat ad ele- stionem novi Pontificis i Ecclesiae

Capitis quae ut in hac occasione , cum magis certo,in magis universati Ecelesiae consensu institueretur, statutum est in Sessione quadragesima, quod pro hac sola vice in de consensu Cardinalium, ex Deputat Eccle-- ωου-siastici ex quinque Nationibus , illis eis Const. adjungentur ad hanc eleetionem fas . re ciendam, ille, qui a duabus terti js partibus Cardinalium MDeputatorum ex Nationibus eligetur , pro vero Qindubitato Successore Sancti Petri sit habendus. Desuper in Sessione sequenti, post teistam constitutionem clementis VI de observandis in Conclavi, electi fuere triginta De- putati quinque Nationum, qui suerunt, Patriarcha Constantinopolitanus, quinque Archi-Episcopi, duodecim Episcopi is duodecim alij

Praelati vel Doctores Hi triginta electi Nationum cum viginti octo

Cardinalibus trium obedientiarum, qui omnes simul conficiebant quinquaginta octo Electiores, Conclave die octavo Novembris intrarunt,

post triduum omnes una voce elegemini, thonem Columnam Cardinalem Diaconum qui in honorem

Sancti, cujus die festo electus est, nomen Martinis suscepit. Erat ille ex Domo valde Illustri

Columnensium, quae est una ex primarijs, maximis Nobilissimis Prosapijs non solum in tota Italia, vertim

etiam in tota Europa, tum ob antiquitatem , tum ob iros magnos, quases ex illa prodiverunt δε praeclaratam pace, quam bello gesta quae in summis negotiis mundo exhibuerunt. Agebat annum aetatis circiter quinquagesimum , Vir magnae sapientiae, qui per omnia Curiae

Romanae ossicia exercitatus magnam

sibi excellentis Ministri Viri probiexistimationem comparavit: quod Innocentium VII. inter Pontifices magis virtuosum induxit , ut eum duranteschiunate, sacra Purpura honoraverit, quam ille vicissim omni

genere virtutum in omni sua agendi vi nu

ratione condecoravit , maxime 'tem insigni etelo, pro publico bono, nulli unquam divisioni, quae inter Patres Concili saepe nascebantur, adhaerendo. Acquisita igitur universali omnium aestimatione fama,

mox in Conclavi perseasio erat communis unicum esse illum, qui melius detrimenta, quae hactenus passa est Ecclesia, reparare posset atque ita eleetiis est Pontifex tanto cum applausu laetitia communi&excessi-Vaetam Curiae totius quam Populi, ut

Sigismundus ipse, velut suae in hoc impetu immemor dignitatis Imperialis, veniens cum turbis, undique ad haec nova, concurrentibus, primus ad pedes Electi prociderit, α gratias Electoribus egerit pro tam idoneo Pontifice &Pastore dato Ecclesiae. Deductus postea fuit ab Imperatoreis toto Conclavi in magnam Ecclesiam, ubi tanquam Pontifex, more consueto fuit adoratus;&postquam Cardinalis Ostiensis illum ordinasset Presbyterum die Sabbati vigesimo primo Novembris,

altero die solemniter coronatus est, ct in Processione per Urbem, sub magnifico conopeo amperatore ex parte una, ct ex altera Friderico Bur-

gravio morimbergae in Electore Brandeburgico ambulantibus fraenum equi tenentibus, usque in suum Palatium deductus fuit. In quatuor adhu Iessionibus ulti P εων.

mis, post suam electionem Concilio. praesedit quibus durantibus Cardinalis Sancti Eusebij quem Legatum in Arragoniam miserat, discessit ad urgendum adhuc nomine mole trum de Luna ad deponenda Pontiscatus insignia is ad submittendum se illi quem universus mundu excepta Rupe Paniscolae, pro Vero agnoscebat pontifice. Rex Arragoniae paritur, quidquid ex parte sua poterat, in eundem finem adhibuit. solis tamen momentis rationum promissis absque admixta sortitudia ne, quod adhuc permulti Arragones, erronee persuasi hactenus, nullum D j0jtjgod by

163쪽

schisemate Occidentis Lib. D.

mistum alium praeter Benedictum esse 4 7 Pontiacem, magnam ab ea recedendi ostendebant repugnantiam. Ipsi ejus Cardinales sitas precibus Regis adjungebant,eumque obtestabantur, ne porro obstinatus maneret ipse λ- Ius, contra totam Ecclefi/m, adversus illum reunitatis Sed omnes c matus isti fuεre inutiles, nihilque a minem illum permovere valebant, qui respondebat, more suo ciuieta eludendo, hoc negotium terminari aliter on posse, quam ut coram ipse cum Electo conserat, quem pro In-etruso tenebat re quod, si adeo ra--tionabilis ac probus est, ut depingitur iacile primo congressu in ilia dam pacem Ecclesiae sint consensiiri. Visa igitur tam inuincibili ejus in suo sensu obstinatione e sex Cardinaliatus quos habebat, quatuor ab illo re- 'cesseriint,&novo Pontifici accessi runt, qui eos apertis brachijs comple stens, illico in dignitate ipsorum

Uaes..so confirmavit ita ut nonnisi duo re---. m. manserint Paniscolae , nimirum I AN Og . lianus Lobna, o Dominicus de B v nafide Carthusianus, ambo Hispani, quales erant quatuor alij quos Petrus post Pisanam sui exauctorati Annusmemcreavit. Interea, cum iam an-

438 viis quatuor dimidio Constantiae durasset Concilium 3 ct plerique

eterminum illius desiderarent Pon- tifex, idem cupiens, ut ad disponenda negotia perturbatae Italiae abire posset Urbem Ticinum, de conseus Patrum in Sessione quadragesima quarta, designavit pro novo Concilio post itinquennium celebrando; in Sessione sequenti, quae fuit ui- rima die vigesimo quinto AF iIis, Patres cum litis Caeremonij dl- missi fu/re, omnesque cum gaudio in suas revertebantur Provincias. Sigitanndus, quamvis pro gloria tua optaverit continnari Pontificis in Germania commorationem Onetifex nihilominus gravibus de causis in Italiam reverti cogebat ad Pr videndum valde perturbatis Sanctae

Σedis negotijs. Proinde separari eos ab invicem oportebat Sigism- . .

dus in sua discessit Regna ct in Hiin Annus garia caedebatur a Turcis, atque ii 4 8 Bohemia ab Hussitis Duce i rum M ΡιZiisa seu Borinies Martinus Bon. --.tifex superatis Alpibus, diu Floren-t --tiae pro recuperanda Urbe munita Perusina substitit, quam Brachiu de Misis. Montone montra Ecclesiam Quin PMι-.O- pluribus alijs locis post mortem La-- pM.c distat usurpatione inebat Ibi - . durante sua commoratione, quatuor illos Cardinales recepit, qui Petrum de Luna deseruerant sis Balthasar Cossa Florentiam veniens ad pedes Martini se demisit, ac vitae suae cursum praeclaro actu terminavit, qui majorem sane meretur vitariam, quam fuerit ex privatione Pontificatus ignominia. Quatuor jam ferme labebanturauni, quibus in carcere detinebatur3dum Florentini . cum quibus concordiam semper fovebat, humillime supplicabant Pontifici, ut ejus miserijsGOmpateretur, eique totale libertatε procuraret quam paulo post acquisivit. Hic Pontifex sive jam cum cisis Comite Palatino de illo liberalido seriis. tractaverit credens eum sibi securum Η'. D Liatis futurum in Italia, ut nonnulli eo tempore abitrabantur sive ci-- εν captivus libertatem suam triginta ty- millibus scutorum redemerit, sicut ΝΠ

Plerique sci ipserunta illud eertum' 'est , quod illo tempore ex carcere prodiverit,in in viciniam Parme iam adveniens multos antiquos amiacos ad naagnam pro illo factionem conflandam , dispositos repererit. Cum miniim enim ejus ibi adventus innotuisset, permulti eorum, qui in Legatione Bononiensi, vel in Pontificatu ei serviverant, sua illi rursus obsequia offerebant , ali amicitiae causa, ali ex odio et invidia contra novum pontificem, vi ferme omnes desiderio novitatis , di spe melioris fortunae inter novas perturbationes adipiscendae. Potenter sollicitabatur ad omamenta Pontificalia resa- menda , ut se tanquam Pontificem gereret, a contra vim atque inju-ψtiam sibi Constantiae idatam, pro-

164쪽

Historia de Magno

Annus testaretur. Atque ita horrendum ap- 4 9 parebat periculum resuscitandi schismatis longe majoris, ct praecedente perniciosioris siquidem parvi Tyranni terras Ecclesiae usurpantes in Ditione Perusina, Bononiensi, in Ducatu Spoletino , ct Marchia Anconitana , atque in Patrimonio

Santa Petri, sindidissicultate pro illos declarassent, ut ita in sua usurpatione ejus favoreae nomine, per

manerent.

Tentatio erat profecto vehemens, praesertim pro homine, qui ambitiosus credebatur, adeo perditae conscientiae, tam severe traω- tori , quod amplius est, dum coactionem ac violentiam, valde plausibiliter poterat praetexere. Sed tandem apparuit, quod vel tam improbus iit dicebatur, nunquam fuerit; vel quod in Virum plane alium suerit mutatus. Postquam enim audivisset omnia dc probe comprehendisset, quae illi dicebantur, de eo ad

thronum reducendo ipse motu gnificationibus, omnia quae potuit . iantis ad eum in hac fortuna mutatione 1419. consolandum dixerit fecerit Pra, terquam enim, quod eum Cardinais leni ct Saeri CollegiiDecanum cre verit, voluit etiaφ , ut in omnibus

caeremoniis publicis, in Capellis Pontificiis. Consistorijs, alijsque

coeti sis Congregationibus, semper suae personae proximus assideret, in sede caeteris omnibus altiore, ut in eo saltἡm umbra Majestatis Ponti ciae, quae in eo Ecclypsata erat, honoraretur. Sed non diu hac imbecilli fruitus est conssilatione , quam

illi Benignitas Pontificis exhibebat:

nam post sex enses mortuus est, major ex sua depressione& infelicitate bono suae adversitatis usu , quam unquam sua fuerit ex prosperitate in supremo magnitudinum hujus mundi fastigio. Senior comes de M

dicis amicus ejus intimus,4 opulentissimus, pariter magnificus, licet privatus, non solum in Italia, verum etiam in toto mundo celeber, Post- proprio derepente aliter in animo huma ejus obsequia honorare voluit c-

statuit, ct illis periculosis nihil dicen funebri pompa, quae Majestati Pon- ι.ειν tificali serme par erat, eique in Ecdo amicis, qui se adeo solicitos de illo exaltando exhibebant, solus ser- me florentiam tanquam pauper fugitivus se contulit, nulla seeum pro securitate accepta custodia , ct ad pedes Martini Pontificis in pleno Coetu procidens , eum tanquam LSU Christi Vicarium agnovit, veneratus est, ratificando rursus omnia,quae

in Concilio de se, de illo gesta lae

runt.

Spectaculum hoc lachrymas ex Oculis omnium adstantium prolicuit,

dum Virum cordis amplissimi,

quem universa terra adorabat in tam lamentabili statu positum viderent, paulo antea in eodem throno elevatum, in quo sedebat ille 'ni ei ipsi

serviebat, eumque tanquam Dominumis summum Pontificem venerabatur. Sic etiam Pontifex Martinus Princeps humanissimus, hac ejus misera conditione ita permotus fuit, ut ipse illum a terra elevaverit, recum innumeris afferuis tenerrimi siclesia Sancti Joannis, superbissimum

erigi secit monumentum quod tamen haud adaequat, illud, quod hic Pontifex posteritati reliquit, hac postrema actione, qua tam heroice seipsum, sortunamque suam in subli. mitatem , paci Ecclesiae sacrificavit . Hoc elogium jure tribuendum esse

duximus huic viro, in utraque sortuna celebri, dum plerique scriptores, tam Protestantes quam Catholi- .ci, cum nimio illum tractant rigore, ne dicamus injustitia , exponendo,

atque etiam exaggerando unae parte, omne malum ei attribuendo,

quod secit, forsan etiam quod non fecit, illique salso adscribitur ex

altera vero praeclara heroica gesta supprimendo, quae, uti retulimus, contra propria commoda, sensum dolorisgessit, ut pacem redderet Ecclesiae. Sic igitur, postquam Ioannes&Gregorius Pontificatum praetendere non possent, re nonnisi una

165쪽

Schisemate Occidentis Lib. VI.

Annua Peninsula oves potitis una rupes ia1419 Angulo Regni Arragoniae residua ei-set , quae contra totam reliquam

Christianitatem adhuc stabat cum insuperabili Petri de Luna obstinationera videbatur schisma in occasu brevi sepeliendum; quando ecce sibito iterum in flammam propter

emolumenta temporalia erupit.

hu. Discordia haec admodiim pericu-IMo losa inter Pontificem Martinum 3M . Alphonsum Regem Arragonioe nata λωὴ est propter Regnum Neapolitanum. 3 quod Rex obtinere cupiebatsemper obsistente Pontificeri ut tandem N-phosiis manifestum se Martini hostem in Petri de Luna Fautorem ac Protectorem declaraverit , ranti- papam non solum in Arragonia, verum etiam in Regno Neapolitano, pro legitimo Pontifice, agnosci se. cisset, nisi Providentia Divina malum hoc praepedivisset. Cum enim hic Princeps investituram Regni Neapolitani apontifice consequi non

potuisset, furiose irritatus contra Mastinum, vindictam homine christiano prorsus indignam concepit

nova schisinatis excitatione, taman.

te quam post mortem Petri de Luna; qui tandem post triduum a reditu Ferdinandi Neapoli in Hispaniam, ex hac vita decessit. Illud hic stu. Pendum est, quod unus homo inter tot adversitates , tam diu soluso uni

cus, contra totuni sere mundum du-Tare, ac viVere potuerit, serme usque ad nonagesimum aetatis annum. Sunt

Tet etiam qui credebant, quod diuti Ozaz adhue victurus uiget, nisi quidam

M seiad improbu Monachus, cui multum si-aa. e. - debat, illi venenum in dulciarijs quibus ille postsumptos cibos , ordinarie utebatur, miscuisset addunt quod Parricidaille crimen suum confessus,

quadrifariam dissectus fuerit; ct car-c;- - dibalis Pisanus Legatus in Arragonia a...d. qui de iubornatione illius Uenefici

falso arguebatur, celerrima fuga se in Italiam recipere coaehus fuerit,nε in manus duorum Nepotum Petri de Luna incideret. Quidquid haedere sit, illud certum est, quod in-

trepidus, sui plene compos , obie Annu rit atque adeo persuasus, quod ve- 4 3 rus esset Pontifex, ut sub poena maledictionis Divinae obstrinxerit duos, qui ei restabant Cardinales, ad eligendum alium , loco sui Pontifi-

cem Corpus elus in Capella Castri4,.. a. Paniscolae depositum uerat, usquedum post sexennium, repertum incorruptum in suavi odore fragrans, Cyaeom. Ma comite Ioanne de Luna Nepote Bened. ipsius Iglueram, civitatem Arragoniae, ad Domum de Luna pertinentem, translatum fuisset ubi asseritur, in haec usque tempora manere incorruptum, sive jam id ex admirabili constitutione naturali, sive exessicacia di virtute pharmacorum, quibus forte imbutum erui, sive denique ex alia nobis incognita causa

Proveniat.

Illud tamen hic dicendum videtur absque illa praeoccupatione, quam nonnulli passionati scriptorea sequuntur, ejusque memoriam plurimis lacessere non desinunt injurijs; illum videlicet fuisse unum ex maximis saeculi sui viris in omnibus bonis

dotibus mentis &animi, cum magna vitae integritate insignem, eique

sollim objici posse filias subtilitates

atque artificia adhibita, ut viam cessionis evitaret, ad quam se obligaverat, quam probe scivit esse unicam ad integram schismatis exstirpationem: quod autem attinet ad Concilium, e 1 omnino persiiadere non potuerit se legitimum esse Pontificem, ut-Pote gnarus , quae in electione sine vipientia &post eam cum notifica βρη--.tione libera , Urbani L gesta fuerunt licet ex altera non ignoraverit, quod Concilia nullam habeant in

Pontifices potestatem, prout in quodam suo Tractatu bene probaverat: adeo credere non valebat, se obstri- stum non esse ad cessionem Pontificatus toties promissam. Quodautem nonnulli asserere voluerint, verum non fuisse Pontificem , ex eo , quod nimirum ejus Pontificatus usque ad annum trigesimum excurrerit 3 Praeterquam enim s

166쪽

i 8 Historia

Annu nim qubd inde nihil concludatur, δη-3-- falsum sit, Pontifici inter Caeremonias Coronationis dici Non vis

G-- p rpendunt, quod sanctam Sedem non possederit nisi forte quindecim annis antequam in Concilio isano depositus fuisset, ct circiter viginti duobus annis antes depositionem Constantiae fa Ram pos hanc enim primo ferme ubique pro Antipapa habitus est ct ante sententiam Pisanam adeo nulla certitudo infallibilis habebatur, quod verus Papa non

fuerit ut potius fortes rationes, potentes conjectu in magna mundi parte persuaserint Christianis, il- ω σου. s. tum fuisse talem Sic juxta ipsum

p. r. aa. e. San'um Antoninum , qui sempera τ' pro Gregorio erat gelantissimus con-

h tra Benedictum, juxta Cardinales de

. L. . Turre cremata &Bellarminum jux- e. o. aeta Gregorium de Valentia, ct juxta Ro-.mae Viros in omnibus Nationibus doctis-rm. Psimos obedientia illi tanquam vero

et , summo Pontifici, secure in Consciis

is is is entia praestari potuit: dc Joannes Gerson, qui inter omnes Doctores G-μου. . fortissime atque utilissime pro stabilio de modo enda unione Ecclesiae laborabat, ad- ρώ--ῶdsiit In schismate praesenti tam du-- β. s. ubi , temerarium , injuriosum , oc scandalosum est, asserere, Omnes tenentes illam partem vel alteram vel omnes mortales etiam absolute , esse universaliter extra statum saliuis vel excommunicatos, ve rationabiliter

de schisinste suspectos. Caeterum, post mortemssetri de Luna credendum videbatur deplorabile illud schisma penitus exstinctum esse , quod ille tam longo tempore fovit sed injusta re vehemens passo Alphonsi Regis Arragonia vitam ei reddidit, ut novum Pontifici Martino Rivalem stimulo vindictae opponeret , mmd ab eo investituram Neapolitanam impetrare non valiserit. Princeps iste viindicativus

qui sine scrupulo suam Religionein proprijs sera accommodabat hicris, voluit, ut illi duo seli cardinales,qui Petrum de Luna nunquaui des

ruerunt, successoreis illius eligerent, ηδε prout ipse moriens illis praeceperat. --3'Λmbo itaque jucunda satis comoea, dia se velut in Conclavi occluserunt: ubi evidenter non poterant sacrum Collegium repraesentare, cum juxta Dictamen orbis universi, duo mere non possint Collegium. inliunde, impossibile erat, unum pluribus est gi suffragils, nisi proprio suo accedente, quod tamen pudor vetabat; ideo concluserunt, Papam extra existimatum Collegium Conclave, eligendum esse; teipsa quemdam Suris-

ragonem, Doctorem Canonum, qui magnam sibi existimationem a doctrina dapientia comparavie, cujus ductu consensum primo elaetionem adeo mal sundatam , renue. bat; sed robore carebat, ad resistendum diu absoluto sui Regis mandato, qui eum tandem compulit, ut se, passioni Principis sacrisicare is ornamenta Pontificalia Paniscolae assumere debuerit, sub nomine Clementis VIII atque ita fimistiones omnes summorum Pontificum obibat: imo ut congi tum haberet Consistorium, etiam Cardinales creavit,inter quos, ne quidquam de consuetudinibus Pontificum negligeret, suum Nepotem ad eam dignitatem promovit. -

Sic igitur, cum Alphonsus esset Rex II et et

Arragoniae valentiae, Sardiniae, α u. s. ἀInsulae Siciliae, periculum visebatur, H. ιν. ne hoc Idolum pro Pontifice agnosci vellet in quatuor illis Regnis, ubi

potentia sua obedientia sibi ab omni . bus praestandam procurare poterat ct hac ratione schisma novas vires a quireret, seque in alias vicinas Proinuincias fimesta contagione propagaret si vel modicam Principes Rem. publicae offensam aPontifice Martino reciperent.

Et profecto parum absit 4 gravissimis perturbationibus, expericumiosis molitionibus , quas Alphonius contra illum cudebat in novo Conciatio, quod illo tempore juxta Decr 'ium Concilii Constantiensis arat e

167쪽

yhisemate Occidentis Lib. VI IU

Annus lebrandum. Ticinum Pontifex it Luna acta saerunt, Concitam ex- Amina 14 3 iud convocaverat, prout in uno De presso jussu Martini labruptum sit , 4 4 Plinis i ereto se obstrinxit: sed duobus ab e Praetextu quidem periculi a peste im-- inchoato mensibus, peste cogente , minentis, re ipsa tamen, nἡ Λrrag s. , a , Senas erat transferendum, invitatis ne Legati novas excitarent pertur. v. ἀερ α rogatis Principibus Christianis, ut

--. ad eo suos Praelatos, ct Doctores mit- σφώ. v. terent, ad collaborandum unanimi-

ter pro grandi negotio reformationis , quod Constantiae absolvi non Poterat , conficiendo Alphotistis Annu hac occasione utendum ratus, in Per'. ' - niciem Martini, si fieri posset suos, Halae mitu Legatos qui occultis molitio--. e. - nibus, ita operabantur ut alios pecunijs alios promissis lucrifecerint, ct periculosam adversus Pontificem

conflaverint actionem . magnumque inrep tum excitaverint , duas proponendo quaestiones , quas ante

omnia examinari postulabant pii mo an elechio Martini esset legitima 3 quod permulti, ut inquiebant, assererent Pontificem Benedictum injuste damnatum , atque evidenter . ... Ontra Canones depositum fuisse.Se-- uiido etiamsi concederetur eum os arum legitime electum esse, ab illo ipso reformationem inchoandam esse δε declarandum, prout Constantiae factum est, quod Pontifex etiam ve

bationes. Quoad re&rmationem cura illius, Pontifici relicta fuit, qui

eam, quantum posset, salutaribus i gibus procuraret, expectandum i terim censebatur, ad eam communiabus studijs elaborandam, Conciliuna Geserat , quod intra septennium Basileae celebrandum , indicebatur et in quo tamen morte superveniente, Comparere non potuit Martinus. Alphonsus interea magis quam antehac exasperatus adversus Pontificem Schisma in Hispania semper fovebat, illudque stabiliendum in Ita Annualia minabatur; quo reversuriis erat LUD cum tota sua potentia, cum primum negotia, quae illum in Arragoniam avocarunt, absolvisset Martinus

igitur, qui periculosas ab odio inimici tam formidabilis, praevidebatri

metuebat, sequelas, omni studio media quaerebat eum placandici quem

in finem, Cardinalem de Foix cum ampliore, quam alii Legati unquam habuerint, potestate in Arragoniam expedivit. Magnus iste Vir omnem An inarus, atque legitimus Concilio subesse sitam industriam, cum incredibili pa Modebeat.

Haec ilia magno tumultu seri

non poterant, ct Legati Arragones ex parte sua omnes conatus ad illum augendum adhibebant plurima contra Martimam objiciendo ' quaerentes super omnia Patres inducere, ipsorummet utilitatis lauthoritatis causa, ad cognoscenda ct examinanda , quae contra Martinum profere--. o. bantur Sed tandem sortior, atque ei Seneu etiam sanior, meliorque Pirs praeva- p MI luit , quae pro Pontifice stabat; qui interea Roma exire, hoc tumultu' durante Senas venire, cavebat cujus Legati Λrchi Episcopus Candiae, Episcopus Spoletanus res ita di-Φosuerunt, ut, post confirmata omnia quae in Concilio Constantiensi contra Haereticos 'Schismaticos, maXime autem contra Petrum de

tientia in sua Legatione ultra quadriennium impendere debebat Rex I Tenim, ex tac occasione Olens pro- ω- ficere, dici ei curavit, dum in occi Cod M. Sctaniam veniret, ue ultra progrede minis. p.retur, doctarando, se nullatenus pos AEn P. εκ

se illum pro Legato agnoscere an H 'tequam Pontifex, contra quem vehementer conquerebatur , suis annuat postulatis, quae tamen iniquissima erant di quantumcunque instantes preces iteraret Legatus, ut salt- in conspectum Regis veniret, id tamen obtinere non alebat solum tandem illi concessit, ut Lega tione sua Balagierae fungeretur .sed cum adeo duris conditionibus ut eas acceptare nequiverit atque ita integrum annum interris comitis de

Foix, si atris sui transigere debuerit. Rege semper instexibili manente Antio

168쪽

Annus Anno sequente res magis exasperatae q*O fuerunt : uua enim Legatus, non nullos de tua comitiva Praelatos, ad illum cum certis propostionibus missset, postquam illos diu moratus fuisset, magno cum contemptu duriter tractasset, tandem ea ratione respondit quae satis indicabat , exiguam illi esse curam sanctae Sedis,

eiusque authoritatis. minimam vero Pontificis Martinici eodemque tem

pore Edictum publicari jussit, quo subditis suis is maxime omnibus

Regnorum suorum Praelatis sub poena confiicationis omnium bonorum

prohibebat , ne ullam Bullam Romanam acceptarent neque ullum haberent commercium cum Legato,

cui haec pariter intimari curavit Pontifex etiam ex parte sua existimans, porro dissimulandum non esse comtra illum tanquam schismatis fautorem sententiam excommunicationis interdicti per omnes ditiones ipsius solemniter pronuntiavit; ita ut animis tantopere jam X- ulceratis , utrinque in tam patentediicordia, ubi aspera via saeti procedebatur, reconciliatio videretur impossibilis. Sed sive ardor passionis in Alphonso aliquantum remiserit, postquam ultra duos annos Cardinalem Legatum acerbe tractasset sive totius Christianitatis odium incurrere formidaverit , si solus schisma fovere non desineret, quod toti mundo, scplerisque subditis ejus erat in horrO-

reci certum est, quod mentem, ubi minime sperabatur, mutaverit,dum, qui antecedenter nullam admittere volebat conserentiam, quam Lega- . tu instanter postulabat; ipse ad eum misit dum adhuc apud fratrem suum degeret rogavitque, ut Valentiam ad conferendum de rebus suae Legationis, veniret Cardinalis miratus, tam benignam invitationem, quam non expectabat, cum debita observantia eam suscepit. in comitiva numerosae, magnaeque Nobilitatis atque apparatu splendido iter ingressus, die vigesimo tertio Augu-

Historia de Magno

sti , Valentiae magnifice eum omni Annus pompa solemni, qualis observariso I-6.let in public Legatorum ingressu, ad honorandum in eorum persbnis

Vicarium JESU Christi interris, receptus est, ubi peculiare fuit, stilane insolitum, quod Rex ipse, quasi non amplisis Alphonsus serox, suis

perbus, qui erat . cun suis ad sterni pedibus volebat, ei extra Urbem occurrerit in tam ossicios*, a demisse illum susceperit, ut etiam dexteram contra omnem Legati renitentiam ei praebuerit, atque a sinistris ejus, detecto capite processerit, quousque Cardinalis Galerum suum non apposuisset. Sed Alphonisiis, brevi priorem suisam induit ferociam, propter aetionem Legati, quam ut ut sapiens emtra tempus, cum periculo subvertandi omnia fecit. Die namque altero a suo adventu, in portis Ecclesiae majoris,in sui Palatij, intimationem assigi curavit, quod sui Auditores Iudices causarum Ecclesiasticarum, quos Roma secum adduxerat,

inchoaturi sint post biduum sessiones, ad justitiam administrandam litigantibus. Rex admodiim ostensus, ut supremi solent Principes, ubi eorum attingitur authoritas, ausum istum, pro manifesta jurium suorum infractione , interpretatus ex praeterquam quod hac via adii solemniter decideretur quaestio, de qua tractandum erat, an videlicet in Arragonia agnoscendus esset Martinus Papa pro legitimo ac vero Pontifice, obedientiae Clementis VIII renunciandum. Quapropter tolerare ano speciem insultationis non valens, illico ad clangorem tubarum promulgari jussit mandatum, quo sub gravibus poenis vetabat subditis omnibus, recursum ad ullum Iudicem delegatum , vel subdelegatum Romani Pontificis, vel ejus Legati , nec ullam eis praestandam esse obedientiam praecipiebat. Cardinalis errorem suum sed aliquantum sero, animadvertens illum tam sapienti, iam submissa agendi ratione reparavit,

nihil

169쪽

annua nihil quemlando, di impetuoso tor-1M6. renti cedendo,quo abripiendus erat; si restitisset, ut tandem placaverit Regem qui submissione sola conciliari

poterat et quare Post complures congressi conventumest, quodLegatus ipse Romam deportaturus sit

conditiones pacis, utrinque propositas, quae in ejus reditu allatis responsa Pontificis, esset concludenda. Legatus nomine Pontificis petebat Rex esceret, ut Agidius Mugnos cum suis cardinalibus sponthrenunci.nt suis existimatis dignitatibus, veleas in manus resignent Pontificis ut Edieta omnia contra authoritatem Pontificis, inelae Sedis edita, revocet ut sinat Ecd fiam Romanam, alios omnes in suis

Ditionibus fies suis Iuribus. Privilegij ut omnes relegati, spoliati in causa saneta Sedis, bonis suis

restituantur. Rex in has omnes conditiones facile consensit, exceptis nonnullis proscriptas , quos redire nolebat. Sed quoad praecipuum articulum, qui erat Quod Rex deinceps nihil sit acturiis contra Regnum Neapolitanum, quod praetensiones, quas ad illud se habere putaret, committere velit arbitris non suspectis a Pontifice nominandis ad hocvatalandor espondit: negotium hoc majoris etadeliberationis. Ex altera parte conditionos, quas Rex postulabat; erant sequentes ut

Corpus Saneti Ludovici, quod Macώlia expilata abstulerat, retineat ut tibi cedantur omnia jura Camerae Mostolicae competentia usque ad diem conclusae et signatae pacis ut abi ad tempus vitae omnia condoin mentur, quae pro Regnis Siciliae, atque Sardiniae a sancta Sede depe identibus, singulis annis solvenda es sent rabiumque teneatur singulis quinquennij, in recognitionem onferre unam trabeam auro textam ut

fibi solvantur centima quinquag nta millia dorenorum pro expensis, in

obsequi, Ecclesiae iactis. Ut sibi cedatur Castrum Paniscolae , quod Petrus de Lua Eccisis Romanas donaverat, cujus Dominum se sis '

dicebat D ut nominatione a habeat omnium beneficiorum in stiis Ditionibus, usque ad conclusionem pacis vacantium ut duo sibi dentur Galeri pro duabus personis, quas POntifex eligere poterit esse illi propo Annuanendis tandem, ut sibi, cunetisque a ad suis subditis absolutio detur ab Omnibus censuris, quas forte incurrerunt, ex Regestis eradantur sententiae omnes contra se Romae pronuntiatae, tanquam nullae, re subreptiliae. Sic nimirum Alphonsus ille a. mus illudebat Religioni qui idolum, quod in una rupe suae ditionis adhuc

adorabatur fabricavit, ut suis emo iumentis unionem Ecclesiae, de pace eluade ignominioso mercatu,&axat to pretio negotiando sacrificare .Legatus nihilominii , ut Opus tam necessarium pro bono Christianitatis

universae absolveret, conditiones a deo exorbitantes voluit superare, sperans eas a Pontifice ad majora mala evitanda, compr*bandas. In media itaque hyeme cum tribus Regis triremibus discessit δε post tolerata horribiles tempestates, summaque interitus discrimina, etiam sub ocu lis Antipapae, qui eum e fenestra Castri Paniscolae, jam jam fluctibus obruendum spectavit Romam tandem dissiet Ilim appulit initio anni se-Annua quentis, qui ctim pestis sacrum col-I a8. Iegium dissipasset, idque congregarisaeph non potuisset, totus ferme deluberationibus de conditionibus sanctae Sessi tam praejudiciosis erat imis

pendendus Demum postquam Pomtist illas serme omnes, cumri libuS-dam limitationibus approbasset eas que Rex acceptasset, ad quem idcirco durantibus deliberationibus saepe mittendi erant nunci, Legatus itunere terrestri anno sequente, qui erat schismatis postremus, reversus est.

Receptus filii ab Alphonso sc Ioane u Rege Navarrae fratre filo, Barcinone, Α*9'cum majore qnam Valentiae magnia

licentia. Sed quando de Tractatu pacis aua convento, loquendum e- Tat,

170쪽

rastoria de Magno

Annus rat, Rex, vel illum penitus evertere 4 9 cupiens, vel a Pontifice adhuc plura obtinere, semper alloquium Legato

differebat,in postquam diu de Urbe in Urbem post se litam traxisset,

praetextu rerum pro gerendo adversus Regem Castiliae besto, disponendarum tandem pridie sui abitiis ad se admisi dixit, nunquamis revocamturum Edieta contra Jurisdietionem Pontificis, Legatorum in sitis Re- gnis edita, nisi prilis Bulla publicetur, qua omnia, quae durante schissimate secerat, eXcusentur, atque etiam approbentur. In hoc Legatus nunquam consentire volebat in reponebat, conferri illi bene posse absolutionem, quam desiderabat, non

tamen ipsius schisma Paniscolae approbari, quod nec ipse in Tractatu, pacis petebat. Sic Rex die altero

abiturus, cum in hoc articulo magis obfirmatus esset, quem Legatus constanter juxta Pontificis mandata re'nuebat , nihil ferme dubitabariir quin concordia penitus esset des e lata,&consequenter Schisma resua ineret vires, ad novas Ecclesiae strages inserendas. Legatus nihilomihus pqstremum adhuc adhibero vo luit conatum, resolutus, si nihil ob- sineret, ad extrema procedere, di

Regnum interdicto subjicere. Segnenti ergo die Regem aceessit e plane tempore adveniens quo Rex jam e suo Concluvi ad atrium

descenderat, equum conscenωrus &ad suum Exercitum perre nurus .

Videns Legatum appropmquam, iulico substitit, tanquam a Cardinali, ct cognato suo, posthema valedie in nis ossicia recepturiis. Sed eo ipso inomento mirabilis Divinae Potentiae inclaruit effectus , quae pro suo trisumphat placito de magis obstinatis , rebellibus mortalium voluntatubus illos suaviter ficaci submit tendo amabili gratiae suae imperio,

nihil tollendo de propria, quam in se ipsas habent libertate; sed integra iulis relicta, ut ingenue, atque nobili ter, non vero serviliter, sub imporiosa necessitate operentur ualenim Legatus brevem sermonem Annus suum inchoaret,in ea, quae in Lega Αλδ' tione passus est, pathetice, simul de

reverenter exponeret Alphonius derepente mutatus , suprema illius potestate, in cujus manu corda Regum sunt, eaque pro suo fleetit arbitrio ; sermonem interrupit, o apprehensa Legati manu, satis est, i quit, Domine Legate, scio vestra incommoda, quae suscepistia, ct mala quae tolerastis ultra quadriennium iatam molesta Legatione pro Gloria DEI, ct pace sanctae Ecclesiae, δέ protinea vitate. Idcirco, ut satisfaciam O, Ecclesiae Iobis, amore Uestri, Domine cardinalis, de ex con sideratione Prosepiae Vestrae sobis

declaro, me velle omita exaαssime exequi, quae promisi, ct mox huna

Traelatum signareri quod illico fecit. Post haec, Rex Λlphonsus, de Rex Navareae Frater ejus, Legato ad medium accepto, simul ad Ecclesiam processerunt, I. DEUMin gratia

rum actionem DE pro eonesusa pace, decantari citrarunt, omnibus praesentibus in uberes lachrymas solutis prae gaudio, ex tam subitanea re

mirabili mutatione eordis Alphonsi; qui postea duobus Consiliarijs suis

mandata dedit, Paniscolam deserenda is recepta a Legato summa cum reverentia repletase, Benedi ctione, conscenso equo ad suum abi j Exercitum.

Ex altera parte Legatus DEUM benedicens, qui sitos benedixerat lase

res, tam beato fine illos coronan .ao, nunquam in sua Legatioue expectato desuper in Castiliam excurrit, ad acienda illic pacis fundamentat, quam postea felicius confecit is in

Arragoniam reversus, praestolaba

tur semper nova de ijs, quaePaniscolae agerentur, ubi bonus Vir egidius Mugnos, sicut Pontifex transvestitus re scenicus erat atque invitus, ita unε dissicultate omnia, quae pomalabantur, praestitit. Cum primum enim ex duobus Commissariis Regis voluntatem intellexisset, quod desideraret, ut liberὶ ac sentane&POn -

SEARCH

MENU NAVIGATION