장음표시 사용
141쪽
elle, quandocunque saneho illi coetui placebit, se Pontificatu exuere sive constantiae, sive alibia solum quod supplicet Concilio per viscera misericordiae Domini nostri, ut in hoc judicio rationem aliquam habeat, sui
honoris personae atque conditionis, citra praejudicium tamen pacis , tinionis Ecclesiae. Amplius fecit. Cum enim catalogum criminum , quae suscienter Probata censebantur, in Concilious reponebat amicitia ue se denique ad cessionem obstrinxerit, ad quain semper deinde erat pronissimus. Addebat postea, quod ambigere nolit,
quin totin tanta verae amicitiae testimonia, vicissim amicitiae reciprocae ex parte Imperatoris provocent effectus; se proinde ad illum tanquam unicum suum refugium, d suae spei sulcrum post DEUM recurrere, per
viscera misericordiae JESU Christi.
illum obtestando , ut ejus imitetur
prius lectum , Commissari ad eum Clementiam ct compatiatur homi
pro secunda re tertia vice deportas ni tametsi in statum tam miserabi-sent, illum semper summa cum veneratione, tanquam verum Pontificem prosequentes, pro toto respons illis placidissime omnia deduxit, quae pro pace Ecclesiae operatus est ct in Concilio Pisano, cujus primarius Author fuit, suis studijs ct industria duo cardinalium Collςgia re-uniendo; ct in constantiensi, in quo se ad cessionem obstrinxit quam se facturum suisse constanter protestabatur, dumnodo in plena fuisset lubertate ut ita magis authentica evaderet actio. um omnia denuo confirmavit a se cardinalibus dicta; addebatque, se nolle videre sive gravainina , sive depositiones testium, sed cum omni veneratione receptu. rum 1ententiam, in concilio serendam, neque aliam cupere defensionem aut protectionem in hoc judicio, quam ipsius concilij, cujus Benignitati recommendari petebat. In eundem sere modum scripsit ad Imperatorem Sigismundum literas adeo moventes, ut legi nequeant
absque magna cordis utcunque duri teneritudine. Repraesentat enim illi terminis affectuosissimis , dc veneratione plenis quanto cum gelo apud Electores laboraverit pro ejus ad Coronam Imperialem eleehione; quanta cum assectione omnia quae desiderabat, praestiterit, maximὶ quoad concilium, sive de tempore,
sive de loco, qui sibi suspeetus esse
poterat, determinando ubi tamen ipse prilis quam ille comparuit cum
plena ct integra Mucia, quam in illis
lem reducto, qui nihilominus Paterre Pastor illius est suamque inconcilio interponat Fidem atque authOritatem, ut personae suae, salva tamen semper unione Ecclesiae, ratio habeatur ut nimirum honore salvo
ct suae conditioni consulatur, a Pontificatus renuntiatio sussiciat. His omnibus precibus, ct optima Pontificis dispositione, nihil proficientibus , die vigesimo non Maji, sessione duodecima lecta est in praesentia Imperatoris, Principum, αLegatorum sententia definitiva Con-ciiij, vi cujus ex Pontificatu propter
crimina recensita deponebatur, α custodiae Imperatoris committebatur,ut in carcere, per tempus a Concilio determinandum, detineretur, pro bono inione Ecclesiae, reservatis interea poenis, tempore suo, ibit a Concilio dictandis. Declarabatur postea sinὶ consensu Concilii procedi non posse ad electionem novi Pontificis, neque eligi posse, Balthasarum Cossa antehac Pontificem Joannem XXIII. neque Angelum Co- rarium, neque Petrum de Luna diactos in suis obedienti j Gregorium
XII ct Benedictum XIII. Si enim
Concilium istud Joannem, simpliciter Pontificem appellando distinguit ab alijs duobus, quos pro talibus haberi dicit in suis obedientijs, veri Antipapae post sententiam Pisini Concilij, quod eo tempore Constantiae continuabatur.
Cum post biduum Cellam haec sententia Ioanni auata fuisset, ipso ora intelγ
142쪽
3413. Interrogaretur, an quidpiam illi opponendum haberet; majorem adhuc fortitudinem animiis virtutem, quam antea , ostendis Postquam enim illam tacite legisset, absque omni commotionis indicio, rogabat, sibi eam conceὸ cum oti perpendendam. Recedentibus Deputatis, duabus horis illam consideravit tum Tevocatis , cum incredibili animi praesentia dixit se illam cunctosique articulos probe perpendisse, eamque clara & intelligibili voce denuo periegit, approbavit, latam
habuit ex certa scientia, quantum eius conditio praesens permittebat. Tum peictori admota manu uravit, se nunquam contra hanc sententiam reclamaturum, neque ad eam declinandam, vel ad Pontificatum recu-
Perandum quidpiam adturum imo se pro majori securitate simpliciter, Pure, spontanee, corde toto renuntiare omnibus juribus, quae Posistdit, aut possidere posset in quorum omnium signum, Crucem Pontificalem e suo Conclavi auferri ucst quod si habitus Pontificalis mutandus est, quem adhuc portabat; se illum praesthtibus Deputatis depositurum Quod ex toto corde cuperet , se nunquam fuisse Pontificem qui a sua exaltatione nullum diem serenum habuerit ; multo minus adhuc semel fieri desideret asseverabat, quod si denuo eligeretur, nunquam in electionem esset consensu-
spendebatur sententiae executio. Im Perator enim custodiam illius Ludo vico Palatino Comiti Rheni commisit, a quo captivus duehus est primo
um, ubi serme triennio aristissimo te ι- δnebatur clausus omni destitutus con Oa σώκ. solatione ablati namque illi ne- clauom.
runt omnes domestici α servientes Itali, solis Germanis illi ad custodiamin servitium relictis, cum quibus, cum nec illos intelligeret loquentes, nec ab illis intelligeretur, sistis nutibus di signis agere cogebatur. Pr pterea non deerant, qui contra Imperatorem Sigismundum , ejusque
rigorem conquerebantur, quod mitius in hac occasione procedere potuisset. Tandem enim, aiebant illi, magnum se amicum hujus Pontificis profitebatur 3 cui suum Imperium debebat. Ideoque , dummodo securam reddidisset via cessionis pacem Ecclesiae, quae scopus erat propositus, evidens videbatur quod amicitiais gratitudo eum obligabat ad praestanda illa omnia , quae poterat atque etiam debebat pro suo amico benefactore ad interponenda ODficia sua apud Patres Concilij, ut cum
renunciatione, quam Joannes informa, qualis exigebatur, offerebat,
reipia fecitra sine processu judiciali
depositionis infamis, contentarentur. Et sane , addebant ijdem illi l c judicialis depositio , nullatentis
necessaria erat ad schisma exstinis rus Caeteri in protestabatur, quod uendum, clim sola cessio fiterit sus-s post haec omnia, quae fecit, adhuc impeteretur, ct contra se ad poenas rigidiores procederetur, tum se alitet quam hactenus defensurum coxam ipso Concilio judicialiter responsurum , quod pro Iudie acceptavit, usque atque Imperatoris protectionem imploravit. De hoc toto suo responso istum authenticum fieri curavit per Proto notarios Apostolicos praesentes, pro bono paciso unionis sanctae Ecclesiae. Hac ratione , sine omni dubio, tanquam Vir probus, sapiensis magnanimus egit; non tamen ideo su-ficiens, imo ad hunc finem longὸ λ tior incaeso atque ita Imper tor praestitis omnibus, quae ad pacem Ecclesiae postulabantur, satisfecisset tanquam vir honestus debito amicitiae, Benefas hori suo paria reddidicset honorem Pontificis Sedis Apostolicae se vasset, vi exemptim ominnibus Pontificibus praejudiciosum praepedivisset in quo mundus viis dit, quod Concilium Generale ultra limites suae potestatis Processum instituerit uni Pontifici, quem pro summe legitimo agnoscebat, eumque Propter alia quam haereseos crimina
143쪽
deposuerit id quod permultis Do-
storibus non solii in displicuit , verum etiam ab ijs jure merito improbatum fuit; qui hodiedum asserunt quod in solo casu Haeresis Concilium
hac potestate gaudeat, extra quem prima sedes a nemine judicatur. Haec fuerunt sensa saniora eortim qui rationem agendi Sigismundi, in h/c damnatione Pontificis magnope re vituperarunt. Sic etiam, quando Concilium, quod de hac condemnatione omnes Reges reddere certiores volebat in Galliam filo misit Legatos, isti male ibidem acceptisuerunt; ct in pleno Consilio praesente Rege, responsum acceperunt, minime probari condemnationem Pontificis pro legitimo agniti, contra quam sola cessio lassicere debebat. Eadem occasioue re eandem ob causam severe admodiim reprehensa, atque etiam repressa fuit Univer-litas Parisiensis, quae multum ad condemnationem veri ac legitimi Pontificis Ioannis XXIII contulit. Porser quam recte tu Consilio Regis Galliae improbata fuc it sententia ista depositionis Ioannis XXIII. di opinio Universitatis arisiensis ;
Constantinopolim, ut ad obedienti. An Πή am Eccles Imperatorem Thasta. M Dum haereticum EuWchianuit redi ceret Uerum adeo parum ex parete sua contulit ad conversionem hu-Jus Principis, ut ipse potitis perverti se admiserit, itaque corrumpi, ut illi spoponderit effecturum se aliudPon . tificem, ut formula unionis , quain Zeno Imperator concinnaverat eum intentione impiad inepta, dae- reticos catholicos inter se conciliandi approbaretur masivmo iii concordiam sociari possent 1ESUS Christus Belial vel error eum, ritate Cum hoc proposito Festus Romam rediit , eo tempore , quo Pontifex Anastasius ex hac vita deces.st, jamque de successore providendo erat solicitudo. Ut igitur Ponti cem sibi devinctiim atque vi noxium haberet, promissionem Imperatori factam impleret 3 ita occultis Romae agebat molitionibus, partem Cleri pecunijs corriimpendo mi eodem die quo in Ecclesia Samsti Joannis Lateranensis elainus est Symmachus Ecclesiae Romanae Diaco- nus, Festus eligi curaverit in Ecclesia Sanistae Maris Majoris Laurentiunt quae profecto citum ad illam con Archi Presbyterum Sanctae praese tribuerat; opportune hic Lectori nostro. antiquae in simili casu Ecclesse sensa reseremus depapa Symmacho, qui de horrendis, qu ac Ioannes XXIII. accusabatur crimini. bus est enim haec una ex pulcherri-- nais atque dignissimis Historiae Ec-2 Iesiasticae notitiari cujus etiam Pa-Σι- tres ConciliDConstantiensis in suisti.
--. . teris encyclicis meminerunt, χ-δa. -- xemplum illud in suum, sed perpere . δ' ram, adhibiadre patrocinium. Ju- ρ vat proinde videre , quidnam in veritate ex illo exemplo contra Con- 68 stantienses Patres sit concludendum.
mia. Defuncto Anastasio Laontifice,
My.lect grande schisma in Ecclesia ortum est, improbitate maxima cujusdam Festi, qui ex primarijs erat Senatoribus Romanis , in Consulatus dignitate persunctus. Munc Anastasiusion-tisex cum duobus Episcopis miserat
diso Desuper senatus, populus se Clerus dividebantur, , furiosa Romae orta perturbatione ad manus conserendas, cum non modica sanguinis prosesione deventum iuitιCtimque malo crescente, missa spes.s controversiam vijs Canonicis Romae LM. ιη terminandi , atque trinquillitatem om- restituendi affulgeret, D sta convenia' tione, hoc partes ad reris consilium iniverunt ut nempe ambo electi ad
judicium Regis Theodorici Ravennam Pergerent, ubi omnino etiam duo isti ex deplorabili eorum divisionis sequela ad causam suam prO-handam, in Tribunali Regis Arriani comparere debebant. Hic princeps, licet Arriamis qui magnum possidebat animum, men tεmque admodum rectam aequissimum hac occasione tulit Judicium. Nam examinato exacto negotio, de
144쪽
Annus elaravit; quod cum symachus, pru 4 s inus in a majore Cleri parte, sit agerebatur ilebus sueris, ipse pro vero habendus sit Pontifice, alter autem pro latrusb. Primo quidem submiserunt se omnes nihil replicandori ubi nemo resistere audebat judicio unius Principis, qui absolutus in suo Regno Italiae erat Dominus. Λtque ita Symmachus solus mansit Pontifex in Romae Concilium eis labravit , ubi pro tali agnitus est ab
omnibus etiam ab ipso Laurentio, a quem Episcopum Nocerae, pro aliis
m. I. qua ejus consolatione, creavit.
I. 3 - videbatur hac ratione schisma ex-
stinerum esse, tum propter declara-IT' tionem Theodorici, cui omnes c.
P. Ur qui Munera tum propter judicium totius Concilij, ubi Syinmachus, quie -- in eo praesidebat, a partibus adversis, absque contradictione pro vero POn-- tiae agnitus fuit Sed duo Senatores Festus Probinus, qui se Duces constituerunt schismaticorum. sinita cum enormi militia resuscitarunt Cum enim viderent, quod
post sententiam Regis Theodorici non possent amplisis legitimam symmachi electionem in controversiam vocare depositionem illius meditari coeperunt, eumque de multis gra-a,r vibus accusabant criminibus, quo- μιθ- mn Catalogum re probationes cum ν. - depositionibus plurimorum falso.
πσα rum testium, quos subornariint 4- - gnatis, ad Theodoricum miserunt. ire autem notanda est res magnae prosech considerationis P nimiis
xum , quod inini his Conciliorum, quae Romae pro causa Symmachi celebrata fuerunt, ni unum quidem verbum reperiatur de illis criminibus, in quibus accusabatur Symma- - ehus Qua superae Baronius pruinos. - dentissimam fecit reflexionem nem-sa. Episcopos illos talia celasse, omnique studio procurasse, nequavis occasione labes aliqua summi totius Ecclesiae Sacerdotis , publicisaetis, posteris tradita posset aliquando reperiri, idque e majorum praescripto, celara studentium criin '
Sacerdotum prout rigenes refere unus de Historia Susannae loquens Da quo in is sapientissimo documento qu ac pijssimo exemplo , quam long abscesserint Constantienses ex hactenus dic is abundEliquet;dum verendaPat ris sui,quae pietas tegεda suadebat, ipsi
orbi uixiverso cum aeterno su Probro, propalarunt. Putatur nihilominiis ex rationa nae.
bilibus conjecturis, re ex ijs, quae
scripsit Ennodius in defensionem '
Symmachi Pontificis, quod inter asi is eas calumnias , quibus eum foedare conabantur, illum praecipuὶ adulte nocri accusaverint; ut succumberet, Rege postulabant Romam dignaretur mittere visitatores,id est,Commissarios, ad Processum contra Pontificem instituendum, atque judicialiter pronuntiandum , si reus fuerit repertus criminum , quae illi objiciebantur . . ut petitionem suam adeo insblitam , fulcirent, addebant P quod cum Symmachus Commisiarios miserit, ad causas criminales Episcoporum judicandas, justum sit lege sua teneatur, eique pariter ac alij subjiciatur Quod au μωλlegabant, verum erat. Ex quo irre εν prifragabiliter probari videtur, quod Pontifices illis temporibus Comminiarios nominaverint, ad causas criminales Episcoporum judicandas, prout clarε atque erudith in quinque Epistolis Francisci Romani, exem pliso faetis maximae authoritatis, α omnibus saeculis ubique receptis, demonstratur verum schismatici illi ex hoc vero principio falsissimam traxerunt consequentiam, quam illis exprobrat Ennodius di inquit Non rv. μεος titulosia Moine . Die ta eae linoremisinu, d nitionissea, uis velit termino non includi, mutis Priπωρ fingi Fumma mois tur, frustra ad Had, quod a ris, I- -
stione , reservavis inbitrio. Volaeis beati Petri Auccessores eaelo taurum disera
145쪽
Annus --iniinvisiatam exhibere conscien- 14 3- tiam. Haec illis dicebat Ennodius, euhis striptum ita a Concilio approhatum fuit, ait illu suis Aetis inseri
mandaverit , eique authoritatem eandem cum Decretis attribuerit.
Interea Theodoricus ex hanc veritatem nondum edoctus, ct qui gaudebat , occasionem sibi praeberi suam dilatandi authoritatem , facilελ. in postulata Festi consensit; ct Commissarium ad cognitionem hujus causae nominavit Episcopum Altini;
cui tamen injunxerat, ut magna cum veneratione tractaret Pontificem,
eique suae observantiae in Vaticano praestet ossicia , priusquam impositum sibi munus exequi aggrediatur. N. Sed iste, a sthismaticis seductus, cun- ρα Mina egit contraria , injustissimum n,-- violentissimum faciens initium ab e- . xecutione, re depositione Symmachi, omniumque ejus bonorum spoliatione ; ita quidem, ut, quasi sancta sedes vacaret, schismatici, qui
Λrchi-Presbyterum Laurentium e suo Nocerae Episcopatu occulte ad-- vocaVerant, eundem jam praesentem,
et ' denuo elegerint Rursus itaque
sthismareeruduit furiosius in Clero,am,od nam alij comunicaverunt cum Sym-
. - macho ali cum Laurentio. Isti ain Coriphaeis Festo & Probino sulcie-- hantur suos major Senatorum ab illis corruptorum pars sequebatur illi vero a Consulari Fausto Avieno sustinebantur . Viro aequε illustri ac
virtuoso avitaeque nobilitatis, quam e sanquine Scipionum acceperat, α quorum generositatem, &sapientiam resnscitavit, atque inina et aris dentissimo pro vera Religione soci
vit. Sub tanti Viri protectione, Catholici ad Theodorinim pro remedio tantarum perturbatio m recurrentes, facilinegotio impetrarunt,ut Commissio, contra Canones data,re-Vocaretur, permitteretque concilium congregari ad ordimanda Eccle-sae negotia in tanta rerum perturba
a. G. Reipse hic Princeps, qui ordinem debitum vi justitiam diligebat, inri . II.
mentis rationum auditis, cessit ratio Annumni,ctingenue fatebatur, iiii ad se, δὲ 'sed adEpiscopos pertinere,deEcclesii F. Lasticis iudicare negotijs cimo , ut fidesiderioratisfaceret Romanorum et qui ejus praesentiam vehementer o-, ptabant paulo poeipiemet Romam ras..T
se contulit, ubi amplissimis largitio-Aegis φ.nibus Senatum Populumque cumu- clavit m pro pace Ecclesiae voluit iis Concilium celebrari. Cumque illi demonstratum fuisset, Concilium hoc, ut authoritate polleat; a Pontifice convocandum esse ipse Rex cum Symmacho tractavit in cujus favorem , in priore schismate jam
pronunciaveratri eumque rogabat,
ut per suas literas Episcopos Italiae
Romam convocaret Postea Ravennam reversus , ipse etiam in eundem finem scripsit mandavitque Epim scopis, ut Romam se conferrent ad Concilium a Pontifice intimatum. Post tam clarum atque tam authe licum Antiquitatis testimonium, ve hementer arduum videtur, velle tu ri, prout faciunt Protestantes, quod convocatio Conciliorum ad Pontifi
Igitur Episcopi a Pontifice conuo '
cati, Romam convenerunt numero, centum quindecim, ubi tres Vel qua-c . tuo Coetus institueriant, quos aliqui Praci p. in totidem synodos diverias distin Ret. --gvunt, alij vero plures duntaxat ejus v-dem Concili sessiones fuisse existi
mantri quod hic parum refert. Pri- ώ- mus Coetus celebratus erat in Basilica gaeis. Iuliana, ubi Symmachus de sua in Pari nocentia securus, libenter compa 'πια ruit , prout Theodoricus desidera--- γει bat, seque sponte ac voluntarie submisit judicio concilij, quod ad hanc causam discutiendam instituebatur. Mox ab initio postulabat, restituita possessionem omnium, quae sibi perinjustum visitatoris judicium, Tuorum inimicorum violentiam fuero ablata. Et quamvis tam justis postulatis delatum non statim uerit, v luit nihilominiis in secundo adhuc Coetu sui in Basilica Setariana habebatur, quae est Ecclesia steti cru-
146쪽
cis in Ierusalem , comparere. Sed dum eo procederet cum suo Clerore magna populi multitudine qui suis lachrymis, iuspirijs dolorem testabantur , quod summum Pontificem in tam miserabili statu viderent, Schismatici, quia obe jam praevidebant, suas calumnias detegendas esse, armis invaserunt homines illos inermes, verberabant, vulnerabant,proinmiscue omnes obvios prosternebant, Presbyteros trucidabant, qui Pontificem defendebant, tumque lapidibus persequebatur tanto cum furore, ut maxima cum dissicultate, atque auxilio quorundam Regisossicialium, salvare se potuerit ad Vaticanu. Post haec, furiosi illi, viribus aucti,
diebus aliquot, enormes Romae exerincuerunt perturbationes , ubi nisi genere malorum Catholicos onerabant, usquedum homines Regis de Faustus Avitus illius anni Consul, cum suo Collega Rus Magno tumultum illum sopivissent δε quietem iii Urbe firmassent. Tum Rex Theodoricus Ravennae degens , sequelas pessimas ex tam periculosa seditione metuens , scripsit ad Episcopos , mandavitque ut causam istam ordinate sive discussam, sive indiscussam, ut vellent, quantocytis pronuntiata sententia terminarent, dummodo ipsorum deliberatio provideat, ut paxin tranquillitas integra permaneat. Episcopi proinde tertia vice convenerunt , in illa parte Basilicae Sancti Petri, quae appellebatur Primin iis, unde ista Syωdus,quae adhuc anno sequente congregata erat sub Consulaturavieni Iunioris, semper deinceps Palmaria vocabatur. Ibi quatuor ferme vicibus citatus erat Papa Syminachus ad comparendum in Concilio , prout alias comparuit. Sed respondebat constanter, se post ea quae acta jam suerant, nullatenus velle jure suo cedere, neque de suis gestis respondere coram illis , qui nulla provisi essent authoritate , absque suo consensu. Patres omnes, absque diversitate sententiarum consentiebant, Symma-
chum jure suo agere, xhoe ipsum Annus Theodorico significarunt per literas Jqys dicentes Nobis quid faceremo in ursi non remansit, nec invisum ad isseera et tionem nostram adducere passummu a
agnoscentes nullum ubi jus esse in Mis nasummum Ecclesiae Pontificem , nisi ras p. sua sponte ipse judicio se submittat: πο ου addebantque amaras est Pontificem et
constat examplum Quamvis ex jomiso. Theodoricus ostenderit, quod ex poste parte sua desiderasset, causam istam eo eat. Pontificis examinari judicialiter , u -'2
eaeteri in ossicio re ordine debit. On.: ..tinerentur metu judicii P nihilomi Eo niis sensa sua judicio Concili submi aer a. .. st &pulchrum illud responsum de comestidit, quod instar oraculi servire debet μι. omnibus Principibus , qui ab uno e e maximis Regibus loliticis, quales
unquam mundus habuit, condiscant, quam partem habere debeant in negorijs pure Ecclesiasticis Ad hae Soranismus Rex, DEO inspirante taliter respondit in synodali esse arbitris vide tanto negoti sequenda prascribere , T
nec aliquid adfleprater reverentiam de Arist. Ecclesiasticis negotij pertinere Patres vis igitur in plena se constitutos. viden Oftes libertate juxta impulsum Spiritus Sancti agendi, tandem hoc negotium Decreto facto terminarunt, declararunt , quod Papa Symachus
Episcopus sanctae sedis Apostolicaeliber sit & immunis coram hominibus cum certum sit omni jure a nobis perpenso examinato, quod cognitio hujus causae soli DEO sit reservata : ideoque declaramus, quod libere exercere debeat suas Pontificatus functiones, quin ei unquam objici possit quidpiam eorum, de quibus accusabatur. Eodem tempore condemnatus an .
est existimatus Visitator, antipapa δ' in
Laurentius, quem Theodoricusso stea in exilium relegavit dum
Concilium exhortaretur Senatum Clerum, ut suo Decreto se submitteret, absque ulteriore disquisitionea soloDEO examinanda, Papa Symmachus suis uribus restitutus est
147쪽
ratoris Aviti Seripsit igitur sequentia : Dum de causa Romana Gela anxifrimu a trepidisὸm- , utpoto nutarastatum vostrum in iacessis ver-ιicissentientes, quos omna una crimi-Annm unanimi omnium ordinum consen- k sit, exceptis paucis schismaticis , qui contra hoc Decretum scripserunt. Sed Eruditus Diaconus Ennodius,
idem ille sui postea Episcopus i cinensis factus est, suam scripsit Apo nati percusserat, statum Principulogiam in defensionem Pontificis. o. isset. In Sacerdotibus cateri ρσ- Decreti adeo nervosam, ut quintum est . qui orieoutaverit, reformaris II Concilium sub Symmacho celebra ais Papa Urbis vocatur in dubium, Ga d. ωοι tum , illam inseri mandaverit inter υ.Synoa istam synodum, diistam Palma-σ- - iam δε quintum Concilium, eam- Ο que eadem gaudere auit ritate, ac
schismati pertulaciter adhaerebant, g-οιε Sed πυ- sanctam, toto orbe ad obedientiam Ecclesiae, quae illos 'ςra Hem, dum isti, quidquid sideti-
ingratiam recepit, reversi fuerint. Interea dum in Galliis innotuisset persecutio contra Symmaehum quod Concilium Romamim judicare illum praesumpserit 3 Episcossi Galliae, valde scandalizati suerunt, quamvis Pontifex ille judicio ill
Tum se voluntarie submiserit. Erat autemEcclesia Gallicanatunc stardi tissima, tempore videlicet conversionis ad Fidem JESU Christio Buptismi , Regis Iodovei. pistopi
majori ex parte Viri etanta doctrinad sanctitate celeberrimi nihilominus omnes communi cΘnsensione judicarunt, significandum esse Ro-m m , illum procedendi modum valde improbari, utpote coaetra mentem leges Ecclesiae , atque pessimi exempli. Ad scribendum nomine omni Hin Episcoporum Galliae et esus fuit Aulius Episcopus Vienneum, Vir singularis meriti, valde illustrium Natalium is rarae doctrinae atque faciuidiae robustissimae. Scripsit proinde cum fortitudine Ἀ- sta libertate , literas dirigendo ad Patricios Faustumis Symmachum, utrumque Consularemis magis spectabiles in Senatu Romano , ad quos scribebat quod crederet, Episcopos Concilij Romanam ad suas discessisse Dioecessis praeterquam quod ipse hujus illastris Magistratus mem-hru aliquando fuerit, SenatorRoma
n. est, ubiqueΡubmittisur, dum totius Oisu caput esed natura de qua mihi I, videtur dictum per Prophetam: si hachaemiliabitur, ad cujus confugietis auxiliam ' ct ubi relinqueris gloriam vestram 8 Rationem affert Ennodius; quia videlicet fundamentum
super quod in perisna sancti Petri JESUS Christus Ecclesiam filam stabilivit,' consequenter Episcopatum penitus everteretur ruina premae authoritatis, quae illi tolleretur, ali cuipiam, quam suae, illams jiciendo potestat 3 quod dignitatem summi Pontificis terra univer se revereri debeat, cum Omne Omnino Fideles in Orbe toto ei subjiciantur, quorum ipse caput est, ct de quoPropheta dicere videtur, ad cujus coniugietis auxilitis, ibi derelinquetis ψoriam vestrames Quae omnia fusius in Decreto exprimun -- ,
tur,rahi per complures Canones di CAU. s.citur quod prima Sedes, quae Om is,
nes alias causas spirituales 3c Ecesessa --ssicas judicat, anuli alio sit judican da Caterum, additavitus, o D v. a. cile datur intelligi, qua vel ratione vel elego, B inferioribus eminentior Iudice μι--rum: quod 'no ipsa Venerabilis, Iaadabili constitutione prospiciens canissam, quam odsalva 6- reverentia dictum Fry ne temere fusceperat i quirandam, divino retusstrvavit examini. iostquam videlicet Synodus
148쪽
Annus quatuor ferme vicibus citasset Sym-34 machum, ad respondendum, de criminibus ei objectis. Haec sunt quae in caua Simmachi Pontificis acta sunt, quae hic fideliter
placuit referre, ut Lecto judicet, quid emolumenti capere potuerit, qui literas circulares composuit Concili Monstantiensis causam Symmachi commemorandori an Consilium Regis Galliae rationem habere potuerit improbandi proeeΩsum contra Joannem XXIII institutum ejusque depositioneidi, queni Concilium illud pro vero semper Pontifice agnoscebat Nam ex ipsa Historia Sylvmachi, cujus Xemplum in Epistola Encyclica allegatur, evidenter patet, quod Concilium Romanum tota Ecclesia Gallicana, Ennodius in anones in Decreto Gratiani allati jam pridem plusquam nongentis annis citius deciderint, quod soli DE reservanda fit cognitio judicium , de criminibus, quae Pontificibus imputari posssent; . consequenter a nemine italos judicari posse, vel deponi, nisi Haeretici essent: tali enim casu cer tum est, illos jam non esse Pontifices. Quamvis autem improbata esset in
Gallia depositio judicialis Ioannis XXIII. ille tamen post sententiam
licet invalidam, scripto authentico, suaque sponte, cessionem missontiscatus praestitit, ad quam tunc jam a nemine urgebatur et atque ita nullum supererat de pace Ecclesae vicinissima dubium; praesertim accedente voluntaria Gregori abdicatione, quae tandem in sessione decima quarta die quarto Julij solemni ter peracta est, in hunc modum.
tali z Topascha Ariminensis Carolus
Malalesta, singularis amicus, ct unicus Gregorij Protector, ab eo, cum debita procuratione migiis ad faciendam ejus nomine cessionem, re- ceptus est a Concilio cum omni honore sc magnificentia, in solemni eius ingressu die decimo quinto Iunis. Ii audientia, quam ei praebuit Im- PeratOL, Protestabatur , se ad eum solum a Pontifice Gregorio mitti. Annus nullatenus ad Concilium Invisit ni Igis.
hilominiis omnes quatuor , unam post alteram , Nationes , tanquam Conventus particulares , eisque suam exhibuit pleni potentiam. Ce in ' Ilebrabatur interea sessio deeima ter
tia eodem die contra Mussitas de Communione sub utraque specie. Cumque Patres pro sessione decima quarta congregarentur die quarto Julij, Imperator Imperialibus ornatis vestitus, de ordinario suo subsellio , ad aliud elevatum ante Altare transivit. in hoc Coetu praesedit, qui hac occasione non repraesentabat Concilium is Cardinalis Raguianus atque Toparcha Ariminensis suas propesillum sedes humiliores occuparunt Tum perlectis Bullis a Gregorio Arimini die decimo tertio Marti editis, Dominus Arimini visure potestatis , quam ei praedictae Bullae conserebant, commisit loco sui Cardinati Ragusano, ut scripto declararet nomine Pontificis Gregorij, quod pro pace Ecclesiae procuranda , approbet hoc Concilium, tanquam Coetum ab Imperatore dc non a Ioanne XXIII. convocatum, illudque confirmet. Desuper Imperator suum consuetum locum ociscupavit, priorumque Cardinali ostiensi, qui Concilio praesidebat, reliquit, s ora solitis Caeremoniis inchoata est Omnia , quae luc aetasuerunt, solummodo erant, ut qui, piam bono Viro Gregorio dissimularetur, obedientiam ejus colentibus , unicus tolleretur praetextus, quem habere poterant, non agnOstendi legitimum Concilium. Approbatio Gregori utpote Pontificis jam depositi re saltem dubij, sicut
nullum Concilio novum jus conserre, ita nihil obesse poterat: prosuit nihilominus postea, quod adhaerentes Gregorio, de Concilio legitimo ambigere nequiverint. Hac prima actione peracta, prOcuratio Ariminensis Domini lecta est: qui proposuit, an non expediret, renuntiationem differre usque dum D j0jtjgod by
149쪽
dum resciatur ultimata Petri de Luna, in Conferentia Nicaena, resolutio 'rad quod reposuit Concilium, retardationem hanc nullatenus esse admittendam ; sed renunciationem Constantiae 4n praesenti sessione st-ciendam esse. Dumque Dominus Miminensis pro actu isto se praepararet, lecta sunt Decreta , quibus Concilium declarabat duarum Obedientiarum unionem δε quae prilis Ordinaverat de electione novi Pontificis, renovavit, censuras omnes ab utraque parte latas, abolevit omni Gregorij legitime acta confirmavit sex eius Cardinales in sacrum Collegium recepit, ordinavItque Petrum de Luna ad renuntiandum intra dies decem, alias cogendum esse sub Poenis omnibus tempore i caelapso,
bat, mandante, scriptum Iera, quod Annua sacrum Concilium Constantiense in i 13. Spiritu Sancto legitim coiigregatum Ecclesiam universalem repraesentans, admittat, approbet, claudet cessionem , renunciationem
resignationem factam ex parte Domini,quem in sua obedientia Gregorium XII appellabant, omnis Juris, si quod habuit ad Pontificatum: quae cessio ejus nomine facta est per Magnificum c Potentem Doliainum, carolum Malatestam hic praesentem, allius Procuratorem irrevocabilem in hunc finem. Deseper
peratoris decantatum est. Haec gesta fuerunt de cessione Gregorij, quam ipse libenti animo . . ingenua mente ratiliabuit. Cum pri iis iri, qua jam per sententiam Concilii mum enim Arimini cognovisset,quae Ioaistis.
Pisani ineurrerat, denuo incurreudiso
Carolus Malalest , qui tanquam Tribunus Generalis sanctae Romanae Ecclesiae, Gubernator Roman-diola profaneho Patre Gregorio XII. in sublimi throno quasi pro ipso Pontifice, praeparato consedit xbrevem discursum valde ingeniosum,
magna cum eloquentia pronuntiavit, super illa verba Sancti LucaerritiIa est cum Angelo multitudo militia Caelestis eaque acutissime applicabat Pontifici , qui actione heroica, nomen suum, Angeli resumebat,&Gregori Pontificis Ne deponebat, ut pacem redderet hominibus bonae voluntatis, uniendo se Concilio, in hac multitudine militiae coelestis repraesentato , cujus sensis accedebat. Discursu hoc magna cum laude absoluto, legit cum majestate, quasi ipse Pontifex suisset, Formulam Renunciationis purae ac simplicis, quam nomine Gregori faciebat, omnis Juris, quod ad Pontificatum habuerat. Postea de throno Papam non amplius repraesentans, descendit, ciliam sedem occupavit. Tum Archi-Εpi-- Cois scopus Mediolanensis Ambonam e l. coost ascendit, Cardinale, qui praeside
acta sunt Constantiae , congregavit suos in Consistorio cardinales, omnes residuos Praelatosin modicae Curiae suae ossiciales ubi postquam Pontificali habitu ultima vice indutus, declarasset, approbasset. collaudasset aesta suo nomineCaroli Ma- latestae sui Procuratoris in Concilio Constantiensi, iaram, omnia dignitatis Pontificalis insignia depoluit, protestando, se illa nunquam amplius resumpturum sed contentum fore Primatus inter Cardinales honore, re Legati perpetui in Marchia Anco- nitana, qualis Decreto concili renuntiatus fuerat, atque ita utrumque usque ad mortem obtinuit quae post biennium Recineti accidit. Platina more scriptorum malignorum, qui nomen sibi, a sinistra omnium rerum interpretatione comparare satagunt, asserit, eum ex amaritudine
animi de amisi Pontificatu ob ijsse, ct quod Toparcha Ariminensis eum
renunciatione usque ad finem Nicenae Conferentiae non expectaverit.
Sed praeterquam quod Vir ille indolis fuerit placidae, mitisque, qui suorum potitis quam sua peccavit ambitioneri tam violentus animi dolor, si fuisset, duobus annis integris ad eum sepeliendum non expectasset proinde Dj0jtjgod by
150쪽
inde ei edi potest, non aliam ejus
mortis causam esse quaerendam, Praeter aetatem annorumpropὸ nonaginta, quae, ii reor, morbus est, apud
Medicos incurabilis. Sic nimirum feliciter pro pace Ecclesiae terminata est Sessio decima quarta , quam post biduum secuta est decima qui tari in qua gravissima adFidem pertinentia conclusa fuere negotia I primo condemnatio Joannis Hus ejus
que discipuli Hieronymi de Praga, qui erant duo praecipui Authores schismatis, maeresis in Bohemia
Imperator sigitaundus cum vehementi animi dolore vidit miserabilem hujus Regni statum , Propter horribiles perturbationes ab Hiareticis excitatas, is ex negligentia sui Fratris encesta ortas , qui postquam Praga Joannem Hus ejecisset, passus est illum reverti, ct insolenti- iis quam unquam antecedenter dogmatizare. Quapropter statuit firmiter totis conatibus laborare, ad remedium tanto malo adhibendum Occasione Concilii Constantiae celebrati. In hunc finem, essicaciter egit apud Wencestaum, motivis a Religione 2 ratione status petitis, ut Joannem Hus Constantiam mitteret. Seripsit etiam ad hunc ipsum Haereticum valde urgentes literas ct suos expedivit homines, qui eum ad comparendum in Concilio hortarentur, ubi suam tueretur dodi rinam, honoris admoto stimulo, praeclara sui defensione , demonstrando , neque se haereticum ese, neque insectam Haeresi Bohemiam, prout per totam si argebatur Europam in denique pro securitate salvum conductum in bona forma pollicebatur Joannes Hus, qui ex una parte, pro consueto Haereticorum genio plenus altissima sui ipsius aestimatione, nihil de magna dubitavit gloria sibi comparanda in aliqua celebri disputatione, metuebatque ex altera parte famam existimationem in populo amittere, si recusando oblata, metum ostenderet, suaeque causae dissideret';
invitationem ab Imperatore faelam, Annus reconcertationem acceptavit. Idque A s tanta eum praesumptione iacit, ut die vigesimo sexto Augusti, anno millesimo quatercentesimo decimo quarto apparuerit in portis Palati , omnium ferme Ecclesiarum Pragae aflixum prolixum scriptum in tribus linguis Latina, Bohemica Germanica, in quo dicebat Signi- ιοώMhemis cy mmbin Nationib- veste sisti primo quoque se ora coram cincili Constantient in oeuberrimo uca, prasente Papa 'rasidente Papa oec. Eo conferat dem, quisquissespicionem A ma habuerit,quod aliena a ristiHis docuerim vel defenderim. Item doceat ibi adstante Papa me uti unquam tem .poreerraneam cst falsam doctrinam ιε- ηuoris meis errore aliquis coinceris c. non recusabo quascunquebaretici poenas ferro. In proximo GeneraliConcilio Constantiensi inquiebat, se vellere- spodere, juxta Sanctorum Patrum Decreta Canones suam innocentiam iui hristi nomine demonstrare. Et ne ullibi solemnis haec provocatio ignota esset, eam in omnibus praecipuis Germaniae Urbibus assigi curavit in post lapsum aliquod tenapus,
quod praebere voluit provocatis ad 'praeparandum se pro certamine, P - - ga die decimo quinto Octobris, ina hem a gno cum splendore ac pompa disces Beom. sit, incomitiva plurimor im discipu- σου -- lorum scamicorum suorum,qui eum Ssatis procuuion is gratia, tanquam Tad certam victoriam , P ficiscem ilia, . r.eem, deducebant. a. per
Illud singulare est, quod adeo a a'an . rum apprehenderit sui itineris exi re sturn,ut etiam ante acceptum salvum conductum , quem petierat ab Imperatore, abiverit , qui ei nonnisi die decimo octavo Aobris Spirae L . r. suerat expeditus ita ut sine ullo salo n. voconductu Constantiam indvene pri , prout ipse setebatur in literis, quas ad suos discipulos' amico Pragam scripserat: Stam- in Gu- ψαstantia, in Hateasrope hospitium Pa i. a. ρο- ρa: est venim ne Salvoconductu Sti I. Hacas Assiriones Latinas Germanicasia Dj0jtjgod by