장음표시 사용
151쪽
in omnibus, per quas transibat, iis vitatibus , distribuebat in omnibata Civitati,in benefletimus inanssuimuν intimatione Latina ct Teutonicas: quod ipse rursus in suis prolixis scfacetis seribebat literis , Norimberga ad suos devotos laevotas Pragenses, ut eos participes saceret honorum peculiarium, qui ei ubique deis ferebantur : Populus, inquit stabar in plateis, aspicientas ct qua eutas, quis esset Magistorius. In pernan Cisserate e ectavi me Pleianu eum Vica. rijs . iam intramistubam, tuncsta
rim propinavit Canthar ιm magnum
vini est valde charitatives vis cum
fnise meum amicum se. Ex his patet, quod in via dogmatigaverit,dum Constantiam proficisceretur , quo tandem die tertio Novembris, dum uidelicet inchoabatur Concilium advenit cum permultisNobilibus Bo- hemis, qui tam celebrem coetum videre cupiebant.
In salvo conductu , qui pro illo
spirae fuerat expeditus, ab eo non dum acceptus, Imperator dicebat:
Honorabilem Magistrum Joannem Hus Sacrae Theologiae Baccalaure .um , artium Magistrum praesentium ostensorem, de Regno Boliensiae ad Concilium Generale in Civitate Constantiensi celebrandum , in proximo transeuntem, vobis omnibus,
ct vestrum cuilibet pleno recommen damus affectu desiderantes; quatenus ipsum, clim ad vos pervenerit, grate suscipere is omnique prorsus impedimento remoto transire, stare,
morari, redire libere permittatis, sibique suis cte. Ex his evidens esse videmr, quod hic salvus conduehus duobus circiter Mensibus post aflixionem publicam expeditus fuerit, in qua palam xubiisque profitebatur , se ad concilium
Generale Constantiam iturum seque omnibus poenis Haereticorum subis mittere , si vel de minimo errore convinceretur & quod salvus conis ductus datus non in alium finem ei
datus ruerit, nisi pro quo illum ipse
petebat,in quem Imperator sibi pro Anniis posuerat, ad perturbationes Bolle. 4 S miae sedandas & hoc articulo defiaciente, qui erat fundamentum salvi conductiis, iste robur omne amiserit. Tandem enim Joannes Hus neque illum petijt, neque illi datus est , nisi pro via &citu Constantiam ad defendendam suam contra adversarios doctrinam , submittendo se concilio, quod pro legitimo Iudice agnovit, cum illud pro Concilio Generali habuerit , prout in suis satebatur amionibus. Quapropter dum Imperator suis omnibus subditis, ut
eum sinant libere, ac secure transire,
sebsistere atque redire praecipit in telligere ista oportet, si ea praestiterit, pro quibus ipse salvum conductum petij , eique datus suit, quibus non praestitis, nihil prodesse debuit;
ita ut non appareat, cur nonnulli
Theologi controversistae tot detorsiones atque subtilitates quaesiverint , ad defendendum Sigismundum cum in propatulo sit veritas purissimi simplicissima quae illiam ab omni eximit injustitia δε quae sola absque alio sulcro, firmiter stat, etiam omissa praeclari scriptoris autho ritate, cujus memoria est in benedictione in Ecclesia propter insignem doctrinam ct pietatem suam, ma xime propter mortem gloriosam, quam Londini subivit pro veritate ac Fide Catholica, quam strenue defendi , ct sanguine suo signavit Illustris videlicet Anglus Edmundus Campianus Iesulta, qui in suo admirabili libello, decem rationum , quas Academicis Angliae obtulerat, dicit; quὸ ne iniussum ammadversum
fuisset Mis homo perfidiosuis pestilens,
retractus ex fuga, quam ei sigi'un
dus Imperator ericulo evitis interdixerat, violatis etiam Onditionibus,
quaιβripto pepigera eum Casare, vim omnem istius diplomatis enervasset. Certum praeterea est, quod nullum salvum conduehum habuerit allum sive a Concilio, sive a figismundo,&quem nec ipse, nee discipuli eius a Concilio petendum esse judi-
152쪽
carunt; prout illum ejus sectatores Hussitae a Concilio Basileensi in Protestantes Germaniae a Concilio Tridentino petiverunt Nihilominus Hussitae permissi sunt vivere pacifice, ae libere in hospitio suo Constantiae conducto, in platea Sabisti Pauli, ut quidam Ianovita socius Hussi scripserat , usquedum innotuisset, quod Conventicula instituerent, Mussiam dogmatizaret, Wicle errores docendo Missamque licet a Pontifice solemniter excommunicatus,celebraret, cum ingenti concursu populi, scandalo publieo, ct contemptu Ecclesiae. Tum enim serio monitus est ut desisteret Episcopus Constantiensis, ure timens, ne homo iste perniciossis venenum suae haeresis, in populo diffunderet, existimabat, se Dirinis humanisque legibus teneri , ad Maepediendum tantum malum, Missam illi, suoque populo omne cum homine tam periculoso commercium Religionis inte
dixit. Deinceps diligenter illi ino M. Vigilabatur. homines fidi circa ejus hospitium a Concilio, Episcopo, ct Magistratu constituti fuerunt, qui
ejus actiones observarent. Tum primo reflexiones formabat, quibus terrebatin . Ex una par te considerabat .se non amplius esse insita EcclesiaBethlehom vel in foro Pragensi coram plebe ignorante, neque in Curia Wencestat vel coram aulicis , qui perlibenter audiebant hominem bona Ecclesiastica illis cedentem coram quibus loquendum egeis sed in pleno Concilio coram apientissimis quibusque Viris ubi probe videbat, quod sit adversari j ex Universitate, Clero Pragensi paratissimi starent ad fortissimum contra eum certamen, ad illum de Haeresi omnibus perturbationibus in Bohemia causatis, acculandum, convincendum. Ex altera parte non ignorabat, quod contra prohibitionem legendi issam, eam nihilominus celebrare per-
stolidus erat . ut non videret, quod Annus salvus conductus ei datus minime Is fuerit ad dogmatizandum Constantiae, prout faciebat Pragae sed shlum, ut cum securitate Constantiam veniret, ad reddendam Concilio suae doctrinae rationem, aut ad eam defendendam, si posset, contra illos, qui eum Haereseos arguebant. ne istae considerationes adeo illum constemarunt, ut metu carceris fugam decreverit,& die vigesimo o Ravo Novembris , in stramine sepultus super Curru, qui in agrum prora cessarijs provisionibus pergebat, evehi se curaverit. Sed Henricus de Lalgent ach Nobilis Boliemus , qui eum illo Constantiam venerat, visu ehia L. rus quid de doctrina ejus credendum a Gm- foret, eique invigilandi curam ge- em
rebat, hanc fugam observans, illico et I denunciavit Magistratui , qui asti . 1
satellitibus ad eum insequendum Hori missis, e stramine quo contegebatur, maea protractus, satis malo futuri eventiis Beean. praesagio, Constantiam reduehus fuit,
ubi jussu Pontificis primo in quadam. 'κ camera Palati detentus, deinde in aeis j Conventu atrum Sancti Dominici ilia,
incarceratus, ac demum pro majore Reuo.
custodia ad vicinum Castrum depor me
Res haec magnum excitavit rumo rem is nonnulli Nobiles 3ohemi, tibis a atque Poloni ad Imperatorem scri- --pserunt, querulantes, Fidem Publi monia. cam Imperi,in salvo conductu da te dotam violari. His intellectis Princeps, i, ri qui Aquisgranum ad assumendam Coronam Imperialem abiverat, mi j I 'sit ad Pontificem ct Concilium. O DI n. gans illum dimitti, ut audius f- εσannas m publice audirerunia deseua publicam reddere rationem, si con--fusfueris, perιinariter aliquid con Se ἀrra Fripturam sacram ct veritatem perNob. Q isere q..dia iuxtainstructi-em est BoM MMeimnem Concili debeat emenda e. Hoc idem Nobiles illi Boliemi per libellum supplicem , quem omnes
communi suo nomine porrexerunt,
rexerit, idque latere non potuisse, a Concilio petebant, βῶ3Mebant cum ubi invigilari sciverit uec adeo pro U qu.d non fugiet is marib
153쪽
Responsum Patrum mi quod maeasberudine audi endi meae. Hate os tecum Domini Bohomi inivi insormati ae dubio sensatis viris latisficere
2 - -nt , ct ei no contare suada, Potervit Imperator Coronae na - mento, salvum conductum Spirae Mia redux de omnibus,quae gesta sunt FH, susse expeditum postqv.m Ioannes edoetus,nihil costraprocedendi moruμα Husima discessisset Constantiam, dumcoacaij,quod opponi potet a . di neque illi allatum latae nisi post ali. viait; ct adeo questus non estde vio I. AT quot in mancarcerato dies e quod lit des ut poli. Ioannemrius cia' sitis conatuit eum illis, quae ipse fidei datae dilam inframearmerit,&Constantia de illo non macceptis scripserat, di cum replicatis dictis iularum Nobilium qui disere nequi. 4rint aliud. F.m quod ipsi permub is alijs, diabus inciter diebus ab e . ius captivitate alvum coaduehun
pristestatus iderit, I . illum ad ea servandam eompulsurum, a primis futurum.qui imitecundum omnem justitiae rigorem eget punitania. Interea negari non potest, quin una Partecum omni exacta divaea frtia re aequitate possibilia ex altera,
Et quantumvis etiam citius illum ro, cum omni charitate immagina habui , priusquὲm ueteri manet, bili de Ioanne Rus actum norit prii panis filige ; aliunde tespondericum satisfictione non poturat Iaenim,quod in suo libello supplici.
tebant, in virtute selviconductus, ipsum erat, quod Patres volebant ut nimirum pro sua defensione audim enim imp.nsi fuere pla nam septem menas ab ininio dia Novembris usqnea Iulium, in exanii. nando ejus negotio. Duo Epikopimis fierentina aeniam ad capi- mendam intimationem de proposi-e
retur, prout piam auditus est, tionibus Haereticis, quas ibi publicha suos errores abjuraret, si illo praedicavit, di domit lx de quibui, Concilium deprehenderet; quod
Quod de illius detentione conqueri non possint cum fugam dederit, Ita promissa violaverit de reddenti Concilio. suae doeti inae ratione in .em finem solam a unicum salvus. eo uehis ei datus est, nec ultra pro deget: Et quia illi datus non erat, ut nova committeret crimina dogma tigando, uti fecit in Civitatibus Im, perialibus pertranseundo δε in ipsa etiam Civitate Constantiensi , ubi libertatagaudebat 4. Miram contrariaram Episcopi celebravit prohibitisnema illum proinde incarceratum non ege , nisi ut sua impleret promissa ct in singulari gratia illi condonari posse re crimina de erro. res, dummodo juxta eadem promisisa sua definitioni Concilii se submittat. De cautione Nobilium illoriina respondebatur fidendum non elein re tanti momenti homini sua vio
tanti promissa sed illi Are liberta. tem te, ut libuerit, deseadendi relationεm Acerrunt in Concili In NSessione sexta nominati stin tam M L. micrijex quatuor nationibus electi, ει sinad recipiendas testium depositsones, η - - ad examinandas propositiones
ex libris4pMaesumpta Auditus est frequentiam. tam pu es quanti
privatim , ubi quaecunque votuit, produxit citatus est primarius qua Discipulus i. yinua de praga qui se defensiotem ejus palam declaravit civi enim Platae intillexidiset Magistrum stum carceri mancipatum egera ocelliti Constantiandi adv/ait α nocte die sabbata anta Dominicam qua, modumari adportas magnae Ecclesiae asxit striptum, in quo protestabatur a paratum eta ad defendendum Joannem, , doctrinan wiel. dummodo sib publica securitatis fides tribuatur di mox eoAait. Desuper concillum illum citastit, eique in eadela es tatione seruum conduisium obtulit, cum addito : μι- ρ σε με ιι,
simirum , quod ii Hamiae tueri,
154쪽
repertus fuerit, eam ablurare tene tur etiam triginta articul-rimis mbitur Sed uti eo non potuit: nam in confinijs ohemiae ad inuendam Curatum perveniens , qui eo die suos Presbyteros prandio excipiebat, postquam liberaliter haustae indulsisse , talia contra Concilium enfutiebat, quod synagogam sareanae appellabat, ct quod ibi omnes Doctores di Praelatos confuderit; ut boni illi Presbyteri ad tantam obstu-Peicentes audaciam . di impudentiam . illum ad Magistratum denunciaverint, qui comprςhensum On- flantiam miserunt, ubi Magistro suo
in carcere a ciatus est. Interea, ut tempus utrique consulendi suae conscientiae praeberetur, priusquam con tita illos ulterius procederetur, con demnatae fuerunt inochava Sessione,
- sev doctrinae icleg in quadraginta quinque articulis, prout jam Oxonij, Parisis, Pragae, atque Romae saetum
eratri mandatum quoque fuit, ut ius olla exhumarentur xcremarentur , quod post annos circiter triginta ab ejus morte , executioni fuit mandatum Damnata fuit etiam indecima tertia Sessione memoria Pe
erim. iurante hoe toto tempore,COm- Η Ο missarij, qui Processum instruebant, Cardinales, Episcopi, Doctores, ipse Imperator, in Congregationibus de hoc negotio persaepe institutis . omnes imaginabiles adhibuere
conatus, ad convertendos Ioannem
Ηus in Hieronymum de Praga ejus discipulum , ut eos perducerent ad ηbjurandos Wiclesi errores , quos,bria dc puteulis contineri ita ut per Urbem sania, fiamma cum ratitia increbueris, di omne campanae: insomierit, ad gratias DEO redde , das pro conversio- horum morum hominum , quibus Bo in se debat coavissim illisque iberalis di creta fuerit penno, ad x duos vit. dies in quodam vovi mi isterio, ducendos, Ma trusinarii alanx
Sed paulo postia hi an prodig,
haec omnia mera fuisse, pr sertim ι. Ioannis Hus, sigmenta. G.m enim L .. suis promissis urgeretur, primo is quidem retrae lationem faetiarum ain jebat, sed privatim dc non publies, ita ut nihil in Bohemia innotesceretὴ quo manifest Concilio illudebat. Dumque λrtius impelleretur, si rebat, se quidem paratum esse humiliter parere Concilio, sed rogarain mentiri cogatur, eos abjurando articulos, de quibus teste DEO, de sua conscientia nihil unquam sciverit : Tum enim Ioannes Hus loco desensionis propositionum suarum, quae illi objiciebantur, de quas in suis Concionibus ex pulpito is in libris scriptis profitebatur, re in illis repa-riri fatebatur, eas impudenter suas esse negabat, quamvis taculi siti homo fuerit, devotum ct mortificatum sim itandi peritissimus L fa mi igi- Erinuciabatur, se videliset illas nechuam in sermonibus protulisse, neque in libris seripsisse: quantumvis testimonijsomni excepti ne majoribus manifestὸ convinceretur, qui eum talia praedicantem savia ἡ au .
quod docuerint, convincebantur, α diverunt, eique in libris, manu pro- adhuc tuebantur Porro urgeban pria scriptis , ostenderentur, ubi intur adeo , ut permoti ad retra stan terminis claris δc expressis contine, dumviderentur, praesertim dum Io bantur , semper nihilominus cum annes Hus, prout striptor nussit te prodigiosa pertinaci in factora via Coeώ- statur , humiliter , inclinato capite respondens jebat, se eo venisse, non ut quicquam pertinaciter agereret, sed ut a Concilio instructionem meliorem acciperet ' non soldminstructioni, sed etiam sententiae de correctionis submitteret fateba-gando, licet omnino evidenti peril . nebat,dicere contentus, quod si quispiam error in suis libris reperiretur, quem in conscientia non credebat, illum condemnet. Interea Coneilium instanterurg bat, ut sinceram ct elaram praestaret abju-Dj0jtjgod by
155쪽
a rationem, secundum Armulam ei praescriptam cum juris si tam conjunctione, si idcirco tria ab eo exigebanin primum , ut errores suos in propositionibus, quas tueb tur , contentos , ingenuὶ confiteretur sicundum ait illos damnaret ;tertium ut public in scriptis eos retractaret, ad reducendos seductos. Semper autem inim extrema olistim 1 2. 3tione respondebat vel negando a M. u. dirisse, vel scripssse, quae illi objicie
sinus bantur, de quibus per testimonia M. σν certa convincebatur vel quod sinae propositiones falsificatae in infidelitera suis libris extrahetentur' vel insano egent 'melligendac sensu,qnem illis pro into tribuebat placito . licet in terminis na . concipi nequit; cur Domini pro Annua testantes tantis hodiedum efferant e IAIs.logijs Desinem Hus, quem inter suos censent illustrem. Nam si illa transsibstantiationem tenuit, est adversarius illorum in articulo summe substantiari si illam non tenuit qua ratione laudare possunt hominem, qui eam confitendo, fidem ipsorum turpiter deserui 3 sed suffciebat illis, quod se contra Ecclesiam Catholicam declaraverit, ad hanc hilaudem commendationem Promovendam, Tatis est, juxta eorum dictamina, ut Ioannes Hus instar m gni Viri habendus sit, quia semper, di immobiliter submittere se Concilio Generati recusabat.
Nihil denique a b illo obtinerit
turali significatione illum nonexpri te rat , etiam postquam ipse Impera merent; et denique post omniatueontrarium demonstrata AEubd ensem stimis orthodoxae proinde itatis nunquam se abjuraturum, ne alioqui standalistentur illi , quos puras Evangeli docuit veritates : atque Ea contra sta promissa, submitterest Concilio detrectabat vinaris tandem ejus resonatio fuit, prout ipse ad suos discipulos scripserat, nullatenus articum ullos absurare , sive quos ipse amoverat in consessus fuerat,five quos viva voce vel scriptis docuisse convictus erat.
Illud magis mirum est, quod tametsi perpetuo negaret, se docilisti Wiclesi propositiones, in elns scriptis repertas eius tamen do,rinam quam viri Salusti reprobare nom uerit, dicendo se optare ibi esse,ubi anima tam Sanehi erat hominis; tortinis vicibus elim ursisset acrius --μ eique dixisset quod si Concilio parere noluerit se prout aret datum salvumconductum protestatus erat, parmissurum , ut aeundum leges procedam adeb se non imp diturum , ut Haereticus 43stinatus puniatur, ut potius, allijs deficientibus , ipse poenas id inflicturus. Quapropter in Sessione decima quinta die sexto Jnlij, sententia contra eulata in hoc modi an magnani fae
Ecclesiam adductus suiset ad mediii i ς Coneilh monitus pro ultima vice Rit, ni stros errores quadraginta quinque artieulos dod rinae Wiclea toties damnatos abjuraret. Ad haee post multas excusationes aetergiver-ibtiones tandem respondit se illos in constieistia condemnare non pos
eum nihilomiis eretum hi 'ub pa Ssvester, Imperator Constan Joannes Hus, in articulo de Eucha tinus erraverint, Erclesiae benefaciaristia transubstantiationem consessias endo quod Papa , Epistopus afuerit, de ita Tractatum in stio ear presbyter in statu peccati mortalia, cere compostierit inter alia sua opu non conserat Ordines, neque con scula, quae inter custodes carceris i etet, neque baptizet re quod De. - ' αdistribuebat, ut horum adelitatem imae de jure non dEbeantur, sed finis ι hona opinione de sua pietate cot simplices .leemosynae Destipe Epirumperet Remussit magister nati scopus Laudenti pulpitum conscen- non annihilaturi sed infingularis ilis dit, Et sermonem contra Haeretico, --.c , ραπυ is is esse per eranustantiatis pronuntiavit, ubi demonstrabat o ML aream tuo incisiph. Mic proseia ligationem incipua axium
156쪽
Adnv adjuvandi Praelatos in exterminandis centum anno, μῶν exsurget emeroas rin , --ΑΦS' Ma restibus. Deinde lectus est pro QVn- , quem non comburetis p per Mi λCygnum intelligens Lutheruim Seg -- fabula est pro libitu conficta ootum, quod ex Historicis Hussitis qui supplicium x mortem illius spectabant, erui potest , illud solum est, is , quod intrepide atque cum magna A. pietatis apparentia exstinctus fuerit, Psalmos decantans in nomen JESU Christi invocans , usquedum ingens turba flammarum in vultum ejus avento impulsus, ser os ad interiora penetrans , vocem illi di vitam ademisset.
Quoad Hieronymum de Prag , g;d
qui plus ingenij dcinrinae, atque loquenti', quam suus Magister, possidebat quamv1s minoris esset inter Hussitas authoritatis; laboratum ad huc est pro ejus conversione tribus fere mensibus , ubi tandem se dedidit vel saltEm dedere finxit. Intro AH. Con ductus enim in Concilium decima cini o Mnona Sessione die visesimo tertio Se Y '
ptembris, Ambonam conscendit δε ζ I n
alta voce legit abiurationem, quam L. p. privatim conscripserat errorum Wi-
elefi, Joannis Idus, Prosellionem orthodoxae Fidei emisit, consensitque, ut, si relapsus fuerit, secundiim omnem rigorem Canonum, clegum Civilium puniatur Gratias postea egit eloquenti sermone, Patribus Concilij, quod eum suis sen-ehic instructionibus eduxerint ex abysso, in quam ex ignorantia fuerat prolapsus,in protestabatur, se vive- rein mori velle in side Sanctae Romanae Ecclesiae. Sed male servavit promissa. Nainvidens quod incisntemptum eorum,. a quibus antecedenter adorabatur,
decidisset , essetque adhuc suspectus Catholicis, qui ejus actiones locutiones observabant; in eam actus est desperationem , ut Constantia profugerit, se cum Huisitis reconciliaturus in cuncta quae ibi coactus genserat, revocaturus. Maud felicior tamen fuit in hac secunda, quam fuerit in prima fuga. Post multos elima Haeresibus. Deinde lectus est processus, qui praeter erroreε, continebat quadraginta capita ct crimina, rebellionis, seditionis ' contemptiis authoritatis Ecclesiae, de quibRsplene convictus fuerat ac demum pronuntiata est sententia , vi cujus declarabatur haereticus obstinatus, incorrigibilis damnabatur, ad degradationem a Sacerdotio is ut libri ejus flammis publice cremarentur, ipse vero justitiae saeculari ex traderetur, attento, quod Ecclesia DEIultra, quod ageret, cum illo non haberet.
Haec omnia illico mandata sunt executionici ibidem enim in pleno Concilio degradatus fuit ab Archi- Episcopo Mediolanensi, sex aliis Episcopis ei assii stentibus. Quastinctione peracta Imperator, Duci Bavariae, qui globum aureum ad Thronum Imperialem tenebat, mandavit, ut personam Joannis Hus intercipereis quem, Duce innuente, satellites mox apprehenderunt, eique super caput pileum papyraceum cum inscriptiOne : His Homo est mireriss , imposuerunt, eumque ad locum supplicii duxerunt Sacerdos, cui confiteri volebat, demonstrabat, sacramentum ei non profecturum, nisi retra E et errores, quos Concilium in eju libris damnavit ipse autem respondit, cum sibi peccati mortalis commissi conscius non esse , Consessionem posse omittere. Clim ad palum jam alligatus esset, undique ibgnis iramine circumdatus, Dux
lum accedentes, exhortabantur, ut
adhuc resipisceret; sed adeo id praestare noluit, ut potius populum alloquens, innocentiam suam se moerassereret; ideoque Dux Bavariae executoribus justitiae demandavit, ut suo langerentur ossicio. Nonnulli Protestantes Germaniae, Prophetam ex illo sacere nitebantur, eo quod in sua pyra dixisse feratur : Gresssost CrematM Muc ansierem , hunc enim
vox bohemica Hus unificat Sedra Per varias Germaniae Urbes circuitus,
157쪽
ut manus eorum, qui eti in uti non dubitabat insequebantur, evaderet,
Atera vice in a finijs ohemiae c.mprehensus fuit ab hominibus Ba- variete Ducis aui eum Constantiam reduxerunt nyi post otonem kustra adhibitam pro salvando homine, tam bonis dotibus inviicto industriam dum semper cum invincibili pertinacia, errores Wiclefi. Joanni Hus denuo profiteretur; tan. 4em brachio saeculari traditus est, ct
tanquam relapsus, vivus combustus, juxta sententiam quam ipse eontinse in pleno concilio tulerat, dum ἀ-am Haeresim abjurabat. Ρost baec non credimus, pus es
se Apologia pro concilio ct Sigis
mundo, contra illos protestantes, qui illis publicae sidet violatronem Objiciu ut , quemadmodum etiam nos arguunt, quod eam servandam ba reticis non esse, doceamus cum tamen id manifesta sit filistas, quae satis aperte, nostros Theologos legentibus, ostenditur Fuit illa semper in . violabiliter in hac occasione obser-Vata, prout supra ostendimus , nihil contra salvumconductum fuisse actum quod adeo verum est, ut neque Hieronymis de Praga meque Ioannes Mus dum hac de re cum Sigismundis loquerentur , neque antiqui Hussitae, exceptis Nobilibus illis, qui rem non examinarunt, conquesti de hoc eo tempore suerint, ubi veritas apparebat longe clarius, quam ut ab hujusinodi adversariorum calumni possit obscurari quam soli quidam novelli, male informati , longe posterilis, sive per malitiam, sive per ignorantiam excogitarunt reconfinxerunt, nescientes ea quae diximus ct elucidavimus, ' nnus ex testimonijs authenticis ita ut ni λψ s hi porro metuendum habeamus
qu6 amplius arguamur de gestis in hac sessibise Concilis ; quae tandem
terminata fuit condeinnatione abominabilis do strinae Ioannis arvi, colebris in Universitate Parisiensi Theologiae Doctoris, Prolataris; qui erat homo vanissimus, ct privatis lucris extreme deditus. Docebat il- 4e in suo libello impressis, licitumense omnibus &singulis, imo laudabile ac meritorium occidere authoritate privata, dramaum; posse adhiberi vias omnes ac media, proditiones , blandimenta, ut in praeparatas incisa insidias , non obstante ullo cedere vel juramento qualicunque. Haec abominabilis doctrina, an C.ω- quae ad eversionem status publici ..t Irinst. in ruinam cietatis humanae mani se Seg. Υ- fle tendebat . horrorem omnibus
probis incussit proinde diligenti e-κamine is matura Hiberatione praemissa, in Concilio damnata iiii, tanquam contraria fidei, ae bonis moribus, haeretica, scandalosa locum praebens fraudibus, deceptionibus, mendacijs , proditionibus , perjurijs declarando illos, qui hanc doctrinam perniciosissimam pertinaciter tenerent esse haereticos Stanquam tales juxta sacros Canones puniendos. Haec sunt, quae in Concilio Constantiens hac Sessione decima quinta acta fudreri qua finita , pro reducenda obedientia Petri de Luna ad duas priores pro unione totius Ecclesiae iter ab Imperatore ad quod se obligaverat, suscipiendum erat, cujus silccesium Tructum librosequenti referemus.
158쪽
ratorem Sigismundum Pontificem Benediistum viperdinandum I. Regem Arragoniae, Niceae in Provincia, instituendae. Sed iusirmitas Regula febris, qua lente consiimebatur, effecit, quod Sigismundus Urbem Perpinianum, in Ditione Arragoniae sitam, acceptaverit, Concilium in Sessione decima sexta nominavit Archi-Episcopum Turonensem, Malios tredecim Deputatos, Episcopos, Abbates modis-res , ad agendum unanimiter cum imperatore in ista Conserentia; ct in Sessione sequenti Decretum publicavit pro securitate itineris hujus quod quiςunque Lujuscunque statiis alitea Cois . conditionis existat, etiamsi Regalis -- g. ι euntes vel rede nites impediverse,
perturbaverit -- sententisin excommunicationis incurrato in ulterius
omni honore&dignitate ipso saetosit privatus Abiit Imperator Constantia die decimo istam suli cum magna Nobilitatis comitiva , post quam ante triduum 4 Concilio in Sessione decima septiina Benedietio,. nem accepisset re totam Galliae lactitudinem uise Narbonain pertransii, dum intere. Constantiae, pro itineris ejus prosperitate preces pubE, Amiuacae trocessiones Generales iusti. 4 s tuebantur. Narbonae longo tem pore subsistere cogebatur , proptex dissicultates a Benedicto objectas, ad praepediendam hanc Conferentiam, cujus exitum praevidebat, sibi haud fore propitium. Sed tandem Rex Ferdinandus, qui magnam illius rationem habebat, nivium ejus blande tractando i honoris utilitatis considerationibus effecit, ut eum va-4entia Perpinianum perduxerit, incomitiva quadringentorum AEqui , tum & quingentorum peditum,quos pro securitate illius constripserat.
Ibi reperti fuere Legati Castiliae, Na- vanae, Galliae, tanquam Mediat res bonae solidaeque pacis. Tum Iin Momam perator Narbona cum madringent ' V -- vel quingentis Equitibus distessit, sed
cum exiguis apparatu suo ipso m.
gis inclaruit superba re magnifica pompa, cum qua in Confinij receptus est ab Alphonis Duce sistandae, filio nam majore Ferdinandi Regis, quem copiosa Nobilitas Arragonia et Catalaniae sequebaris , in cujus messio Sigismundus dolus opulentissimis ab hoc Principe honoratus, Perpiniantum die decimo octavo Se- p embris intravit.
159쪽
Mim. cimnes in &mma erant attentio. M s. ne de hujut Conferentiae succem, uia hil certi cogitari poterat, an plus heia timoria, Benedicto homine a
gacitano pariter itala tissimo
prout jam toties Observatum in , ex
pectandum esset. Imperator, i ς- . putati Concilii in ipse Ferdinandus
semonstrabant, quidquid sorte ac vestemens ad eum convincendum a quidquidi theticum ad Permoven- . ---- dum censebant: quod nimirum con- . so. e. r. visntia , honor, ejus promissi. ju,
.nis .m1 ramenta nunc eum obligent, una, Fer nullam in contrarium volἈpparo1 --NDAE AE tam haberet rationem non. perfici--- ' endi, quod prius aliqu93rntextu specios sorte in aliud tempus dis- ferre potuat. Qito cit Gresorius d 'nς. duo maximi ejus adversari Pontineatu se abdicaverint, conditiosub qua ipse juravit se idem facturum, plenessit expleta. Quod Pax in tranquillitas Christitanorum , jam unicὶ ab illo dependeat: quod post annorum triginta octo Rhismatis, perturbationum in desolationum ille solus fuerit,in sit
etiamnum obstaculum unicum,uniu-nia , tranquillitatis prosperitatis totius Christianitatis. Qu9d, Ecclesia, quam ipse dicebat, sibi a DEO
commissam, manus ad eum eiquet in hac calamitatum abysib, in quam deturbata est, di ex qua ipse illam facile potest liberare, dimittendo voluntarie id, quod ei paulo post sine humana ope, vi auseretur cum in extrema senectute nonnisi mortem Ualeat praestolari quae jam vicina Pontigeatum eripiet, cum aeterno ipsius nominis opprobrio posteritati relictora quem tamen deponere nunc posset ad tam breve tempus cum gloria immortali. Denique duo illustres Fratres vincentius &Bonisecius Ferrerit, unus Dominicanus , di alter Carthusianus, qui satis diu illum sequebantur, quia, cum tota sua sanctitate invincibiliter credebant se posse in conscientia adhaerere opinioni quorundam Dolchorum &Epi
Schismate Occidentis Lib. D. M
controversia miniis probabili; om Annusnes suras adhibebant conatus ad per su dendam illi hanc cessionem,' anserebant, se pr0b videre, quod tot ejua obedientia sit ab illo recessura, Mout etiam ipsi recesserunt, nὲ alio
qui iis anifesti fierent schismatici. Mirabilis est illa passio indomita,
quae adeo parum cum aetate infirmatur visque quin servor*sanguinis desscient exstinguitur in seneliute, ut potius sorsiqngique ardentior no rar evadat ad retinendum semper alio mori yndo perdere cogitur. onine istae ςosii 'rationes commo- 'gren'n poterant Benedictum, qui semp r ut sexum durus in suo pr9posito 'intificat Tiaram nunquam es mittondi persistebat. Semper totis virihus agitrabat. si verum esse Pontifi-cε α qu/mvis rationabiliter de hoei dubitari posset, se in causa non emit, praeimii rerum statu schismatis continuatisqd Ccetum Constanti Mem; cum enim dy0 alij, omni ure, quod. habere poterant ad Pontificatum, nserint, se jam solum esse Pontificem iadeomio si ipse pro vero agnoscatur Pontinue schisma sine alio concurrente finiretur Qntrario, qua et stion facta schisma resuscitaremtur, duoque px unqlarent Pontifi)ces qualis ipse omnino velit semper esses manereri neque in conscientia posset, utrajebat, naviculam Sanisti Petri deserere, cujus gubernaculum DEUS in manus suas reposuit. Quod quo senior est, eo magis obstringatur ad suum debitum implendum, dc ad resistendum fortissime contra tempestatem, ne divinam in se provocet indignationem , ct contemptum incurrat mortalium omnium, comimittendo in fine dierum suorum , indignam aetate sua ignaviam Caeterum si novus eli-gςndus videturPontifex, nullum aliis uiu . praeter se, eligi posse; cuinque ipse unicus esset inter Omnes Cardinales ante schisma, a Gresorio Lcreatus, alium non esse, juxta ipsos adversarios, cujus piomotio certior
scoporum Hispaniae , licet, absque esset,in co*sequent*r, qui jus Hibe
160쪽
... mi indubitatum delereonem Ponr is tricis, re alius semperforet incerius, ac schisma resulcitaturus, si a Ca dinalibus eligeretur, quorum tonditio potest in Controversiam vocari.
Quod proinde securius Miro bonoctiace Christianitatis , ut ipse pro
vero Pontifice ab omnibus agnosca
Ecce illa , quae pereus de Luna
tuebatur, Pro sua causa perorans, tantomim Mores animi conten
inde tamen Perpinianum nonnullos misismisi putatos ad preces Ferdinau. 4 s-d Regis aegatorum Principum essedientiae Benedieti, qui promitte. bant se ab illo recessuros, nisi unitia omnium postremis conatibus steruvoluerit. Sed Benediehus , metuenan vehementius urgeretur, de forsan interciperetur, cum suis copiis dis decimo tertio Novembris, Illiberim se recepit ubi postquia ad ulti . Principum instantes
tione , vires, quas ei senectus plus interpellationes, in forma libelli sup- quam os diaginta serme annorum plicis ei porreetis moro suo resp. v. negabat, ambitio subministrabat; ct disset; altero die cum quatuorCar - cum quodam die in Conventu Gene dinalibus re Praelatis Curiae stae qua- 'Tali Principum . Legatorum .de tuo triremes,quaria Portu illo prae- Iet hoc eodem argumento septem inte- paratas habebat, conscendit, de Pa- .gris horis absque interruptione dis niscolae , in arce illo tempore munitissima semellifit, quae ad prosapiam de Luna pertinebat, in una Peninsula prope ortosam , ad ostia Ebri
Ibi constituto, postremae a Princia seruisset usque ad lassitudinem Lelatorum, fuit aeque robustus divivius , ac in principio sui sermonis. Tantas vires habet Passo ad roborandam infirmitatem naturalem in proiecutione ardente suorum coeptoruo libus factae sunt instantiae, post quas cuius vehemens desiderium contra omnes discultates, atque obstacula, quae illi adversantur, vires quodammodo augeat, ct animum accendat.
Quidquid denique Imperator, Rex Arragonia dc Legati concilij
Aa, abinorumque Principum , suis argu- . Cin mentis supplicibus libellis asseve- -- - rarent ut eu ad promissa juramen-ν - - ta toties facta implenda permove putati Constantienses signarunt,
et ς' rent , it Pontificatum per se ipsum Patres Conciiij confirmarunt; qui ut . a. 'ut per Procuratorem eo modo, ijs- . .. que conditionibus uti Gregorius m. resignaretra ille nihilominiis Rex Ferdinandus aegati Principum , de consilio Sanes ineuntii
Ferreri concluserunt, Medientiae oria Benedieti renuntiandum esse Rtqu e. ιν Concilio nibintiensiaccedendum, co- conditionibus aeque faventibus quae e is adhaerentibus obedientiae Gregorij XII post Concilium Pisanum conce-dἡbantur : quas imperator αλ- protestabatur semper, adhibitis sibi consuetis innumeris silia subtilitatibus, quod scilicet in praesenti Ecclesiae statu, in conscientia , postulatis
annuere non possit , neque ullum commercium admittere cum Coetu Constantiensi, quem , schismaticorum conventum appellabat, omni etiam libertate destitutum, conse-Oenter Pontificem illic eligendum, nonnisi intrusiam fore , atque Idolum. Imperator igitur, nihil am- primam earum conditio' exeque, rentur, Principes Praelatos deobedientia Benedicti convocatant, isti
vero vicissim constantiam, illos ac . civerunt, qui alias duas sequebantur obedientias is jam praesentes aderant. Haec aeremonia, pro honoro Hispanorum silvando , censebatus: observanda. Caeterum Ferdinanis dus Rex , morbo suo semper magis
gravatus, ex quo post tres menses obijt, iuccedente illi filio Alphonso. 'Magnanimo, nolens ratificationem
sui Tractatus diutilis praestolari; festo Sani horum Trium Regum suu plius ab homine obstinato speran publicavit unionis, cum sacro Con' sensebat Narbonam esse redeundum; cilio Oo istantista Edictum rum in- habu