장음표시 사용
131쪽
quem sἱeti concilium esse voluerit,
secretum ei tamen descriptum in minnusvenierin quia in conscientia sua. atque etiam propria inter suos consi dentes, consessione, reum noverat uiniorum criminum , tametsi protesta retur, nonnulla per calumniam esse imposita , nihilominus ad avertendam hanc imminentem sibi tempectarem , statuit, se liber ac spontὸ iacturum, quod alioqui coaetiis periau, sententiam judicialem omittere non T. posset. Quapropter convocatis ver misi spere diei decimi sextiFebruarisqua-
tuo Nationibus in praesentia imperatoris, edixit illis, quod ad ostendendum orbi universo ardens desiderium paci Ecclesiae, paratus sit, ei suunt quoque s.crificare Pontificatum , hanc renuntiationem, iuxta sommiam a Cardinali Florentino apponendam , se Disturum pollic batur. Haec promissio magnis cum plausibus totius Coetus accepta iliait:
quia vero Formula ista ut etiam autem, quae primae substituebatur, te minis quibusdam aequivocis concepta erat, ct nonnulla, quae Concilio non placebant , continebat, aliam tertiam conficere per Deputatos in
niversitatis Parisiensis cum Joanne Gersone Cancellario oportebat, in
quam Nationes omnes consenserunt qua facta denuo protestabatur , se omnia , quae ibi continebantur, tot corde praestiturum, quan--doquidem Constantiam non alio fine
advenerit, quam ut pacem integram
conferret Ecclesiae. Desuper magnis gratijs ab Imperatore , atque - Patriarcha nomine Concili actis, conclusum est sessionem secundam Concilii, sequenti die, ad reddendum magis authenticumactum, Q lebrandam esse.
Protode habita est seeunda Sessio
e αν. i. die secundo Mariij in magna Eccle-2----sia, ubi 'majore jam parte Praelatorsi
Cραώ. . praesente coetus erat unus e maximis,
quos unquam Ecclesia DEI habuit:
aderant enim quamvis non semper
eodem tempore, Cardinales viginti
trecenti in innumerabilis multitu Annus do aliorum Praelatorum S Docto Mys rum ex omnibus Europae Nationibus,praeter adeo magnummumerum
Principum. Legatorum, ut dicatur, quod Constantiae ct circa illam, triginta quatuor millia equorum, peren venientium ad Concilium fue- rint reperta. In hac Sessione Pontifex ipse Concilio praesedit; post missam de Spiritu Sancto Pontificaliter celebratam, consenso Throno ad Altare conversus, alta voce legit
i. Nosfanare Papa XXII pro pace P puli Christ- , promitti m vovem. , est νη-- quae genuflexus pronuntiavit is manibus eis ori admotis addebat Et promisto, me
να- : Tum in Thronum rediens, prosequebatur vovemusis jura- . mus DEO, Ecclesiae ct huic Sacro Concilio, libere, ac spontanee, reddere pacem Ecclesiae, via simplicis ac purae cessionis pernos summi Pontificatus, eamque effective implere,
juxta d liberationem praesentis Concilij toties, quoties Petrus de Luna ct Angelus orarius qui a suis obedientijs, Benedictus XIII.&Gregorius XII. appellantur, pariter per se
ipsos, aut per suos Procuratores renuntiabunt Pontificatui, quem pr-- tendunt Promittimus etiam, nos idem facturosin quocunque casu sive cessionis, sive mortis, sive alio quocunque in quo reuniri poterit Ecclesia DEI per nostram cessionem , ad praesens Schisma exstirpandum res peractis, Imperator, qui habitu Im- periali indutus in sessione aderat, hnio throno surgens, inter acclamationes totius Coetus, deposta Corona in terram prostratus ante Ponti ficem, pedes ejus osculatus est, eique nomine Conciiij suoque , pro tam generoso as his gratias egit, quod etiam Patriarcha Antiochenus prae-- litit. Postmodum Imperator, Prin-
132쪽
vationem impenseros, contra suos adversarios, casu quo illi suis existimatis juribus renuntiar detrectarent. Desuper D DEUM, decantatum est in Pontiue de his fias Buialas ad omnes Principes di Fideles junsit expediri acta sua confitetnam, ne adhortatido, ut idem fieri procurarent a Benedicio, di Gregorio, ut quantocylis secura&solida pax Ecclesiae tribuatur. Sed paulo post, nata inter Pontificemis Concilium dissidentia novas excitavit dissicultates in pulchras illas dispositiones, in
ieciprocas mutavit querelas,quae tandem in apertam eruperiint dissensio
Concilium habita jam promissio. ne, qualem desideraba a Pontifice; eam pariter volebat a Gregoriois Benediisto ad consumandum pacis negotium. Quoad Gregorium, nulla reperiebatur dissicultas, cuius Legati promittebant, eum Concilio plene satisfacturum, prout reipsascit data post paucos dies procuratione sua, qualis desiderari poterat. Sed de Benedicto, clim semper conferentiam, quam ipse Rexarragoniae Ferdinandus proposuerant, postularet, Concilium ab Imperatore obtinuit, ut toto Mense Iulio Ni am proficisceretur, cuin Benedictoae Rege Ferdinando, qui eodem tempore illamfrancam pro sua securitate venturus erat , tractaret.
Tum Pontifex, hanc Occasionem sibi faventem ratus apprelaendit, Opportunum sore dicebat ut iose in Perina eo se consenet, ad negoti- in tanti ponderis accelerandum, .lioqui se absente diu protelandum. Sed neque Concilium neque Imperator in hoc ejus Consilium consentire volabant, collusionem jure timentes, qualis inter Gregorium Benedierum fovebatur ita ut Ioannes dissimulare coaestus alteras poti- iis, quales pro authoritate conserentiae petebantur, expedire debuerit. Interea Concilium, cui hoc diverticulum Pontificiscitispicionem ingessit, metuebat , ne modo aliquo
dissolutionem coneisl meditaretur. Annus
repromissa eluderet. Pro securita te igitur, quatuor Nationes petiverunt, continuari Concilium usque ad
plenam Ecclesiae pacem se alio
transferatur, nec ipse Pontifex Comstantia secedat is procurationem suam ad renuntiandum suo nomine Pontificatui extradat, ut nemini a Concilio recedere liceat, nisi in casia infirmitatis vel desectu mediorum ad vivendum. denique ut Pontifex Bullas de onmibus articulis promissis expediat, quibus inviolabiles permaneant. Ad quae respondit Pontifex.iu primum articulum se perquam libenter consentire, tun nihil magis quum unione cuperet. Quoad reliquos , occurrexe sibi dissicultates; quod ei magis opportunum videretur, Concilium rape Nicaeam transferii, ubi conserentia inter Imperatorem ct Regem Arragoniae 4 ac Petrum de Luna erat instituenda, ut ad eam ipse cum toto Concilio veniret: ct quod, ubi ad renuntiationem Pontificatus juxta sua promissa ventum
fuerit longe honorabilius 4bret, si ab ipsb personaliter, quam per Procuratorem fiat. Hoc responso augebatur suspicio de intentione Pontificis parum sincera tanto magis, quod in suo proposito perseveraret . etiam dum Legati Gregorij protestabantur,quod ipserum Dominus nutis latenus Nicaeae comparare velit, sed vel Constantiam venire, vel Prό ratione conferre ad renuntiandumsLegati etiam Benedicti, aperte assererent, quod neque ipse, neque Rex Ferdinandus tractare quidpiam velint, sive cum Concilio, sive eum Ioanne, sed cum solo Imperatore, ad quem missi sunt. Dum ita haec agerentur, Frideri A.-eus Austriae Dux ex Artesia, ubi cum . aa. c. Duce Burgundiae conserebat,in con L ..ctabat, eos Pontifici favere, Constantiam advenit is mox rumor increbuit, hunc Principem non alio fine, advenisse, nisi ut Pontificem abdu--μι ceret; qui eodem tempore aegritu Io
133쪽
scopis , in duntaxat m contraria illo ageret, addebat quae inliterisse fiere sententia, quorum unus erat quebantur : Namqnafronte insut 'honus Senecio , qui ex devotione resecviis promisum a Christo θευεμ mori volebat Episcopus, dicebatque in honorem . Christianam in hoc λ- ingenue , se utpote Verum Ecclesiae cuto noster honor impendi unitatem
Iει sitae Pastorem, nunquam dimissurum Episcopale scium. Alter vultu satis ostendebat se pariter constitutum esse. Sed posteaquam illum senem liberi is hoc dicentem obruit
fratem correptio, isto mutante sententiam vultum ac mentem etiam
aliter mutavit. Post hanc interruptionem Alipius prosequebatur lectionem, ubi Episcopi ad cessionem suorum Episcopatuum addebant pulchetrima verba sequentia : Quid ammiabisam. Redemptori nam o saerificium imis humuiratu fere ' An
vero tale ex coetu in humana membra
descendis, ut numbra ejm essem- , suo ne ipsa vin membra crudeliter dia visioneiam inura cathedris descende
nos populos ordinamur. Quod ergo
christiani evulis ad Christianam pa- cem prois , hoc do nastra Discopar. faciamin. Post haec Sanetiis Augustinus ad omnes praesentes conversus, hunc brevem addidit commentarium strid debar esseta ' euicumque loquor vestrum Christianis μου δει obeuunc hoc tu propter te ς εος orago ρ ριν me. Ergo quod tu propterra, suo opter mari semper esse debem-. Quod autem μα- propter tes
Rursus Iipius lectionem prosequens, sequentia proferebat: sedi
Igitur juxta Sanishum Augustinuaridi trecentos illos Episcopos Africanos Catholicos, Episcopus con sequenter Pontifex , qui primus est inter Episcopos, licet verus Pastor, prout erant isti Episcopi Catholici,&Joannes XXIII. juxta mentem Concilij Generalis, renunciare, atque ce dere tenetur Episcopatum lontificatum, si eum retinendo, in similibus schismatis circumstantijs,reunionem totius impedit Ecclesiae. Nihil fortius est ad evincendum . quod Concilium jure voluerit, ut hic Pontifex, quem pro summe legitimo te. nebat, Pontificatu cederet, in casu, quo ejus duoiadversari,idem praestarent, quia clim essent populi Regna integra, quae illum non agnoscebant, rationabiliter sperari non poterat, ut alia via unitas stabilix'
Sic nimirum infert scriptor Gallicanus ejus tamen illatio haud legitima esse videtur, ex authoritate D. Λugustini deducta. Etenim certissimum est apud omnes, quod Episcopus quisque particularis habeat se autiorem in terris, a quo cogi deponi possit prima autem tedes, uti decantatissimum est apud omnes bO-
nos Catholicos, a nemine judiςatur, consequenter neque cogitur, neque
deponitur legitime. Hinc etiam acta Concili Constantiensis, quoad hunc actum a nemine bono Catholico probantur. Disparitas proinde latissima est inter Episcopos particularium Ecclesiarum atque legitimum Pontificem Romanu, qui est univer--quasilueris, quam ruenta dister salis EcclesiaeEpiscopus atque ita il- feris. Ubi Sanctus Augustinus ste . alio Scriptoris Gallicani ex authori-rato, se ab interruptione continere tale Divi Augustini penitus evanescit. non potuit, exclamavit si, cum Quod ad Gersonem attinet, memi- volo retiner Disi avium me m a nita juvat eorum temporum, quibus f
spreto Gregem Christi νιο σῶ ast de potestate Ecclesiae scripsit e a
damuωα Gregis, honor Pastoris ' nempe suerunt, ubi plurimae in m an sis i.
134쪽
Annus Antipapae, aliquot Anti-Cardina-34 s lium erant altercationes vero dum in Synodo Constanticiasi hoc agitaretur, unusquisque licet Catholicus & doctus varijs sententijs distineretur; quis uetamen sartam te- stam Ecclesiam Christi in unam in confutilem est,m optabat. Inter hos fuit Joannes Gerson qui aliquando in suosensu abundans, tibi plus
aequo tribuens, si ad tempora sequen- tia respexisset, dc secundas ut vocant,
audivitat cogitiation ἡ praesertimeas, qtiae ab eadem Ecclesia rite cola- gregata, non semel, iterimaque profectae suerunt seri alia melior: - que sensa concepisset prout post- modiim in simili fecit. Pius II Pontifex. Quaestio ista , quae magno cum servore in utramque partem agita
batur in praejudicium ontificis flectebatur, magnam ei causabat amaritudinem eumque indies magis magisque cum Imperatore collide M. R. bat, qui se pro via cessionis declaraas B/- it. Sed spem, animumque erexit ιυρνε ex adventu Joannis Nataviensis Ele- Horisis Archi. Episcopi Moguntini, Constantiam Ianuario Mense
Fridericus Austriacus ciam prius Annua cum Pontifice amicitiam conclusit, Μ M. etiam Burgundiae Duce, qui attinentia Pontisicis, ejusque in Pontificali dignitate conservatione iudigebat accedente. Suos proinde Legatos misit ad concilium in defensionem Joannis XXIII.atque ita Eleistor Mo-guntinus , Legati Fridericiis urgundi, cum Italis Pontifici devotis, factionem notabilem conuarunt ;qui omnes impedire conabantur, uis porro quidquam de via cessionis ageretur; sed sol im ut executioni mandarent uir Decreta ConciliiPisani ad Apse .. versus Antipapas, ita electio Alexandri' Joannis firmaretur. Verum omnes isti conatus fuere inutiles. Nam tres Nationes, Germa nica Galli Angli ea , quae Pacem Ecclesiae via breviore, faciliore ac essicaciore urgebant conflanter pro cessione stabant cumque intest nationales Italos permulti erant Ρ lati gratia Pontificis egentes etiam audiebatur, Mod multi eorum suraverint, sed causam ejus semper defensuros, ideo post non leves eisn- tradictiones, tandem coneliasium est; quod pro servanda persecta aequali
μω.-o cum superbo intravit apparatu tate , non secundum capita , sed se-
mst. Principi cclesiastico parum On-- L gruo, cum gladio a latere, sago sci-cq licet millitari serice supra loricam, ducentis viris armatis , sexcentis e-- - qui , ct deportato ante ipsum grandi vexillo, cum suis insignibus gentilitiis, opere phrygio, auro atque argent elaboratis. Hic stabat cum Friderico Austriaco pro Pontifice
contra Imperatorem , metuens nὶ cum incremento authoritatis, ninnum potens evaderet , postquam mConcilio , quae vellet eficeret, Pontificem ad cessionem cogeret, aliumque sibi devorum, atque obnoxium eligi curat et Eapropter partibus Pontificis accessit, eumque in suam adeo clar suscepit protectionem ut in quodam magno Praelatorum consessi palam sterit protesis-rui, se nulli novo Pontifici obedientiani praestiturum 'cundum Nationes, ferenturis computabuntur suffragiara de quaelibet natio ex pluralitate vocum intra fila membra , unicum sit habitura suffragium. tque ita quatuor Nationes separatim congregatae adlabliberandum de via, pro schismate abolendo, eligenda, omnes tandem etiam Italica, in viam cessionis consentie Nis,m. bant. Perculit hoc vehementer Pon in Uir
tificem, qui probὸ videbat, impossi- Φbile sibi sore tonsensioni tam unanimi, generali resistere. Maximε
autem, ac postremo illum ad consentiendum impulit, metus, ne Concilium, si porro viam cessionis renueret, contra ipsum via depositionis procederet.' Monitus quippe jam filerat, quod in Congregationibus Nationum', prolixus enormium criminum syllabus, contra ipsum sierit proditis iis,
135쪽
Sthimetiste Occidentis. Lib. V.
versus auram Constantiensem que-xulabatur, sibi vehementer impropitiam. Haec res valde λllicitum reddidit Sigismundum, qui audito illo
rumore, non omnino male fundato,
Pontificem accessit Eique locum deliciosum aurae saluberrimae, qualia circa Paludem possidebat, obtulit; ct ne alio discederet, rogavit quod Pontifex illico ct absque ulla haesiitatione promisit; qui tamen crederet se contra promissionem acturum secedendo, utpote persuasus , quod eo ipso Concilium omnis ejus authoritas expiraret. Dux Fridericus constanter negabat Imperatori, suspicioni de suo adventu conceptae, quidquam subesse , afferebatquς se Constantiam non venisse,nisi ut inde ad suas ditiones transiret, quas in Vicinia illa possidebat, nempe Brisco-jam partem Sueviae atque Λlatiae, cum reliquis Domus Austriacae in Helvetia terris. Interea constabat permultos suis se , qui abitum Constantia meditabantur. Imperator a Concilio rogatus portas custodiri juisit ubi Cardinalis Sancti Angeli, quasi animi gratia deambulaturus, .d reipsa libertatem evadendi exploraturus, ibi retentus fuit. Inde ansam accepit Pontifex aperte querulandi contra Sigismundum, quod fides publica violaretur, sibique libertas tolleretur, quam Imperi tor magistratias Constantiensis, Aetis authenticis pollicebantur. Sigismundus ipse, remelius perpensa, nonnihil attonitus, jure metuebat ne Custodijs illis portarum continuatis, Pontifex praetextu semper specio declararet, nullum amplius esie Concilium, post infra stam fidem ac promissionem illi solemniter datam. Quapropter sine mora Pontificem cum excusatione magna submissione adivit, eumque securum faciebat, id factum non fuisse nisi ad praepediendum, prout ipse desiderabat, ne
aliqui Pis lati di Glutionem Concilii
quaerentes, elaberentur. Sed cum
suada tas id non approbet, se jam
oistodias illas amandari jussisse . quae Annu tu veritate nec iuro die integro por. J4Is tas custodiebant, pristina libertate 'ν γι
omnibus relicta. Pontifex his ac IV:
quiescere videbatur. Sed dum am g
per urgeretur, ad Praestandam pro Naxeler. curationem suae Renunciationis , αμα -δ. responsum hac de re clarum exigere p. γδ,
turn summa cum admiratione die 'st
vigesimo primo Marti j tempore a d Itutino innotuit, Pontificem nonam mispitiis esse Constantiae. Diovs Defacto, hic Pontifex credebat, L. a . vel se credere fingebat libertatem sibi ς - ε
Constantiae sublatam - Postea I
quam cum Duce Fridericis Legatis Ducis Burgundiae omniadispositisset, Constantia iecessit cinerei coloris habitu, instar Equitis transvestitus 'no sturno tempore lembo quem Fridericus constituerat, conscenso, secundo Rheno Schastilusium , quae Civitas ad Ducem pertinebat, quatuor leucis Constantia distabat intra paucas horas defluxit. Novitas
adeo improvisa, attonitum reddidit 'NI universum Concilium Sed quod V,
brevisese recollegit allata eo ipso Misi,e. die scheda, propria manu Pontificis inpaud exaratacin qua asserebat, se non abiis Ain. se Schasillusium cum intentione non προ-
implendi promissam Pontificatus re
nuntiationem pro pace Ecclesiae;imo potitas ut in plena constitutus libertate atque securitate, prout favente DE ibi errat, hunc actum magis libere posset exequi, ne alioqui diceretur, coacte faelum esse. Mirifice id placuit Praelatis omnibus qui postquam praesente Imperatore protestati fuissent, semper se parituros Ioanni, quamdiu in hac generosa perseveraret resolutione, deputarunt ad illum de sacro Collegio, Cardinales, Ursinum, Sancti Marci, &Saluciarum, pro clariore ipsius intentione cognoscenda &responso de procuratione danda, pro qua toties instanter rogabatur. Imperator , huic resolutioni non ιαμ restitit is ad firmandos animos eo Hor. rum, qui ex hac suga Pontificis, ad eler.
136쪽
Annus ant, eum permulti ad illum secessis-
4 I sent , palam protestatus est , quod Protegere nunquam desinet concilium, sed usque ad mortem pacem Ecclesiae se procuraturum 3 vias etiam inventurum, ut haec suga tam sanetie Intentioni non obsistat. Et sane quemadmodum tanquam Imperator magnifice loquebatur pro animandis Concilij Patribus ; ita fortiter, quae promiserat, exequebatur. Nam die altero congregatis Principibus Imperij, alijs Constantiae degentibus , Ducem ridericum tanquam auth rem fugae accusavit, eumque ad suum Tribunal citavid; ---- intra certum tempus comparituri rum: qui cum non obtemperasset, NM. a. Eum prQιcriptioni seu bano Imperii - subjecit, plera us Civitates 'er-
. . N. Tas, quas circa Constantiam possidebat, intercepi ; quo eodem tempore Helveti, fracto armistitio chma Duce, praeter alia, quae Domui Austriacae jam eripuerant, totam Arga- viam, ct residua omnia occuparunt.
Eodem die, quo Imperator Fri-dericum Austriae citavit, Legati Gallicae ciun Deputatis Universitatis Parisiensis praecipuis Nationis Galliae medibris congregati, post deliberationem de rebus in statu illo agendis; Archi-Episcopum Ritem ensem ad Pontificem deputarunt, propetenda procuratione : cxunque demonstrari vellent Patribus , quod authoritate sua & potestate in tanto negotio pro pace Ecclesiae utendum esset; deiiaandatum est Ioanni Gerson Cancellario ut in Conventu quatuor Nationum, die sequente, de authoritate ac potestate concilij in praesentibus circumstantijs , sermonem faceret, quem Sabatho ante Dominicam Ramorum pronuntiavit,& per duodecim propositiones, probare conabatur aperte, quod Concilium Generale Ecclesiam universalem repraesentans, potestatem liabeat ut ille quidem haud ver opinabatur, supra Pontificem . non solum in dubio de vero Pontifice , verum etiam, quando certuin est de legitime ele
cto, qualis indubitate habebatur in Annus Concilio Ioannes XXIII. ddebat
que Pontificem teneri ad acceptandam viam cessionis, quando illam. I. Concilium necessariam censet ad 'taschisma exstinguendum. Ecce oc- , casionem famosae quaestionis, quae in DL veteri Ecclesia nunquam agitata fuit, nempe an Concilium sit supra Ponti L δ --ε ficem an Pontifex supra Concilium '' Desuper multae ac ferventes ortae a L. sup disceptationes, tam Constantiae . G1- quam Schasthusij, maxim post ses- - .sionem tertiam, quae die Lunae vigesimo quinto Marti inchoata, ct sequenti die sui continuata. Dum animi plerorumque adhuc incerti essent, de eventu ex fuga Pontificis, mentemque suam aperire non auderent duo duntakat in hac ses.sone aderant Cardinales Petrus de
natis Florentinus, circiter quinquaginta Archi. Episcopi ct Episcopi deviginti quinque Abbates Mitrati; alijs Praelatis vario praetextu absentibus: aderat nihilominus ingens Docto - Viarum numerus ex Universitatibus, Ita μν .liae, Germaniae, Galliae Angliae at Appe ἀque Poloniae, praesente cum Legatis V Coronarum, Principibus Impe-
xij, Sigismundo, uti in alijs sessionibus, Dalmatica sub Imperiali Palu
damento induto cum Corona in ca pite, quatuor ab utroque latere Prin v mccipibus, qui sceptrum, Globum aureum, Ensem, re Coronam , dum eam deponebat, portabant duobus Et Cardinalibus, uno a dextris, alte rora sinistris assistentibus. Sed quia nonnisi duo in hac sessione comparuerunt, quorum unus praesidebat. -- unus tantiim hoc die , Cardinalis R.
nempe lorἡntinus ei adstitit qui post Missam de Mnunciatione Beatissimae Virginis a Cardinali Praesidente celebratam, alta voce legit articulos&Decreta, in Congregationibus Nationum conclusa nimirlim: quod Concilium canonice convocatum fuerit,in hactenus celebratum Constantiae illud nullatenus di lutum esse recessu Pontisicis,aut Prae
137쪽
latorum qui tam secuti sunt quod iatisfactum non erat Coneillo M''
totam suam retineat authoritatem, multo minus die sequenti quo fert 'A' 'semperque retinebit, quousque red- Cardinales Schamusio reversi in ple. dita non fuerit plena ct integra pax no Coetu Imperatore praesente, a Ecclesiae,&resormata non fuerit in modii prolixe loqui coeperunt contra ipsum Concilium , scilicet, quod di lutum esset propter absentiam&recessum Joannis XXIII. veri ac legitimi Pontificis, qui cum supra suo capite membrisque:quod nemini alio migrare liceat sine scituri consensu Concilij neque sinὶ rationabili cauta a judicio Conelli abeger quae omnia unanimi consensu appro Concilium esset, istud sine ipso nulla
cum redue a. Λltero die continuatae sessionis, duo Cardinales protestabantur, quod tametsi judicaverint, contra opinionem quorundam suorum Confratrum se posse in hac sessione assistere, priusquam examinaretur Pontificis responsum a DePutatis afferendum se tamen jam in eorum sententia esse, qui primo dicebant,quod si Pontifex in sita resolutione verbisci scriptisfacta persistat, Et obedientia tanquam vero summo Pontifici, etiam a Concilio sit exhibendascum credi possit fore , ut etiam Pontifexaeha hujus stilionis confirmet. Haec rursus approbata fuere ab omnibus Patribus ct Imperatore. Postmo-
Haec propositio, quae totum Concili subvertebat undamentum Veluti classicum di declaratio erat belli inter Pontificem atque Concilium. Tum enim vero universalis factus est motus universi Coetus alacriter per
plures de ipso Concilio responsum 'rfuit, scilicet, quod non Papa supra Concilium, sed sub Concilio esset
sactaque illic est magna ex utraque parte contentiori quae tandem locum praebuit Decreto in sessione quarta
condito, Sabbatho sequenti, in Vigilia Paschatis trigesimo Mariij quae
sessio longe celebrior fuit praecedent : nam plerique illi, qui ad Pontificem abierant, videntes cauissam ejus periclitari, Conciliumque
dum Cardinalis Pisanus Schaghysio fortius operari, ct quod Exercitus a M.AQredij cum responso Pontificis de Imperatoris contra Ducem Frideri Gis. ν Procuratione, quae Deputatis Nationum examinanda fili commissa quod eodem die post meridiem sece-xunt Sed reperta est, nec satis claxa, nec satis sincera Renuntiationem enim fieri volebat his conditionibus ut Imperator, dc Concilium ei sitscientem praestent securitatem quod semper re ubique locorum gaudere possit plena libertate : ut paricum libertate omnes Cardinales, omnes Praelati, Mossiciales Romanae Curiae commorari valeant , sic tamen, ut semper aliqui Cardinales, tanquam Vicari penes Concilium maneant, ct ibi suo nomine praesideant Imperator autem , nihil interea contra Fridericum Ducem Austriae moveat Credebantur haec omnia in longam totius negoti protelationem.&lentam Concili ten
cum procederet revertebantur Constantiam , ne suis alioqui spoliaren Oi actu dignitatibus : ita ut cum Impeia se in
ratore Legatis Coronarum re Prin cipibus Imperij in hac sessione com
paruerint undecim Cardinales,' l. ducenti piscopi Ubi praemissis G M. consuetis ante sessiones caeremonijs. q. Cardinatis Florentinus, legit Decre-TA' tum Concilij in quo dicebatur: pri- Q - mo, quod haec sancta synodus legitim in spiritu Sancto congregata,
repraesentans universam Ecclesiam Catholicam militantem , acceperit
immediat a IESU Christo potestatem , cui unusquisque cujuscunque conditionis vel dignitatis sit, etiam Papalis obedire teneatur, in omnibus quae ad fidem pertinent, di ex stirpationem praesentis schismatis, ad reformationem generalem Eccle-Dj0jtjgod by
138쪽
principio praesaM . seclarabat, rentium sit vertis Pontifex Evidens ηd quod nctissi s. Pater, Dominus enim est, ut vidinuis, quod Conei 'i' Joannes XXIII rie. -lium Constantiens pro indubitato et ciaec dea e sine praevia desiberatione habuerit Joannem XXIII. contrata ' a coiihensi concili, , neque Praelati, quem hoc Decretum fecit , ut ille u ais tetricus is legitimus sterit Pontifex Aia. Romanus. Hoc stabilito, sim hic non Theologi munere sed Historici langamur ; ideo cursum Historicum prosequitariir. Dum hos retum in lucem prodiret Constantiae , paulo post allineum est nuntium , ontificem non amplius morari Schamusj Cum enim vidisset, a copij Imperatoris, omnes Civitates arces Ducis Fri-derici eripi praecipitanter inde, ipso L; die Sancto Veneris, aura iniquissima is Io. excessit in Lautat uinum , Civita ammtem inter Scha usium 2 Basileam TIII. Rlieno adsitam se contullit is inde Li . . post paucos dies , crescente metu in 'itenim transvestitus uti Constantiae e. 'cum tribus viae Comitibus , fugam N,-. prosecutus est Friburgums ubi post Vis Ioc quamnonnilial respiratat, Briticum Min.
sciale, vel Ministri Curiae Mesa
IIae, lihorum absentia conciliiiiii ve-xosimiliter distolveretur, vel timethmultum debilitaretur quod mi ad quid ille contra illos , aut alios Praelatos' Ecclesiasticos egerit,' a e Cotistalitia ceu suris avoeando 'omnia nullain irrita sint futurari quoa
interea temporis nullos creare possit Cardinales , nec alios pro veris Caradinalibus agnostendos esse, praeter ii lori, uiro talibus asnoscebatitur, dum rontifex Constantia secedebat. Hoc est fundametitum magnae istitis Cisntroversiae, quae post Concilium Constantiens magno cum se vore agitari coepit a celebribus Do-obribus, majori cum strepitu , uti vere dici potest, quam fructii in Ecclesia : videlicet an Concilium Ueneralelegitime congregatum,si ivnti sex, qui sine hinni dubitatione c. se recepit, copias nonnullas a Duce Plit ejηsest, ii eo per seipsum pretes Burgundiaepromissas, expe staturus, η' deli . sive per suos Legatos; sive neu-irQ. modo praesideat, quamvis illud
epe' secum fisco secundo, centum
est an, inquam , hujusn'a Com. eisues in suis membris simul imitisa ab illis, e Germania AVenionem c in deducendus. Interea tam Pontifex iis Coαχ, Concilium , suas ad omnes M. S. rinespes Fideles, scribebant, & p. rsias mittebant Apologias Concili nmtamen contra pontificem sortilis L . . consaeratum, sit supra Pontiacem i
quotidie procedere non desinebat, eicut eum ad exequenda promissa DEO G,
it ut Decretis sc desilitionibus ejus Ecclesiae titia compelleret Nam N insessione quinta die sexto Aprilis 2 taeelebrata . Concil1um confirmavit πDecretum Sessionis praecedentia, αἰ, ψω declaravit, quod tam Pontifex quam Praelati omnes Constantis in plena eousque suerint libertate degnivitque , Pontificem obligatum esse ad renunciationem Pontificatus, non solii in in casu expresso in eius promissione, versim etiam in quocunque alio , ubi ejus renuntiatio magnam evidentem pro unione Ecclesiae DEI afferret utilitatem is quod in tali casu teneatur se submittere judiciore dispositioni concili si requisitus id praestare in tempore pra scri- submittere se teneatur , licet in eas neque cons ntiat neque illas approbet 3 Et haec intelliguntur de vero Ponti ce , agnitis pro talio qualis fuit Joataps tIII inconcilio Con-samiensi. Nam /e Pontificibus, d equibus ratibnabiliter dubitari potest, omnesJo eniunt, Co icilium super illos supremam habere potustatem . iisque ad eorum depositionem, prout oncilium Pisanum secat, Ut proinde nullatenus dicere*mutat , rqui nonnulli saciunt, si uod hoc Decretum Concili intelli-
139쪽
Atini, scribendo renueret, uel differinaxqu. quod eo ipso censendus sit Pontisic tu privatus ;- contra illum , tamquam schismaticum is suspeetum de Itieres procedetur et quod si reverti Constantiam in obtemperare voluerit, omnem desiderabilem sit habiturus securitatem ante a post suam renuntiationem, cum assec ratione de liberali, pro suo statu, provisione subsistentia suae personae, domusque, judicioqui tuor Λrbitrorum ab ipse eligendorum, d quatuor aliorum a Concilio nominando
In sessione sequenti, post lectam
ct approbatam Formulam renuntiationis, nominati fuerunt Legati ex quatuor ationibus pro illa ad Joannen i deserenda quibus elim d
mandatum est, ut ei, quae in sessione Praecedente, decreta fuerunt exhiberent, urgerentque ut Procuratores pro renuntiatione facienda no minaret, constantiam reverter tur vel certo Ravenburgum , vel
Ulmam , aut Basleam P quae non mulium Constantia distant se conserret, nec inde absque consensu concili recederet usque ad plenam
omnium, quae ab eo exiguntur,exhibitionem. Praeterea ut per Bullas expressas, in haec omnia consentiat. Legati Brisacum venientes, ubi adhuc morabatur Pontifex, alloquium die Mercuri vigesimo quarto Aprilis habuerunt f pro respons die sequenti redire iam duinque pro illo accipiendo separarent,Pontifex non amplius erat Brisaci , qui sive lita armatorum proviso atque ita propositionibus allatis offensus, sive Pontifex captivus in Arce Friburgen iam
metuens, ne a copijs Imperatoris o si, sub potestate Imperatoris mansit. S. Via ubi Asylum quaesivit , carcerem Hor.
μ verterentur per Friburgum, Ducem Annua flavariae Ludovicum , primumae 44 S gatum Galliae ibi repererunt qui pro parte concili cum riderico striaco tractabat Hi duo Phineia
Pes rogabant Legatos, ut tantisper subsisterent, Pontificem eo die certo adlaturaim asserentes Et profecto ad preces Friderici, quem magnuiustum esse credebat amicum, compa ruit Legati autem post triduanam Merentiam , obtinere aliud non valebant, nisi aliam Procurationis V -- formulam, terminis adeo ambiguis γε --ςOnceptam, is conditionibus exces.sivis, ac exhortationibus resertam. ut concilium existimaverit, illum nonnisi lucrum temporis inanibus protelationibus quaerere, usquedum aDuce Burgundiae copias auxiliares obtineret, invenionem ex Germauia migraret lim igitur prout jam conesusum erat, contra illum. constanter procederetur, die steti do Maji in sessione septima citatus est ad comparendum coram concili intra dies novem. ad respondendum
de fuga AE alijs, quae illi objicebantur Rogatusque fuit Sigismundus.
ut suas tabulas securitatis, tabulis Concili adjungeret, ad tollendam omnem Pontifici excusationem. Sed
opus illis non habuit aeseorandus hic Pontifex. Nam Fridericus oeuis ' et totum concredidit, non alio fine tu alum advocaverat Friburgum, quam coise. ut eo intercepto, causam sitam inde a m trimentum Pontificis componeret in M. cum ImReratore, quadraginta miti FH σεα
rueretur, qui jam de tractatu inter Pouissicem Ducem Burgundiae a monituserat; ante diem Brisaco discessit, Neoburgum se recepit pin- ω. R. deque Legatis significari curavit
--. quod nocte praecedente ccepta notitia certis de suo extremo Periculo suae securitati providere coactus su rit. Negotium tamen continuabatur, lichi inutiliter vehementer consternatus initio magna cum sortitudine atque constantia sortem hanc arduam suscepit, vultuque serens, 'bsque commotione animi excepit Archi-Episcopos Vesuntiatim & Rugiensem, qui adiutimandam ei citationem ad Legati enim dum constantiam re omparendum in Ctacilio die duo-
140쪽
decimo vel decimo tertio Maj ad iulum missi fuerant: quibus respondit, fibi nihil displicere magis, qui in
quod Concilium deseruerit, perni-eiosa quorundam secutus consilia 3s Sque paratum esse Constantiam mverti. Sed aliquantii attonitus mansit, videns Principem Frideri- cum Burgravium Norimbergensem, ab Imperatore nussum cum trecentis viris armatis venire,ed eum custodiendum alia, quam soleant Pon tifices ratione custodiri magisque percellebatur, dum ab illo,non Coninstantiam, sed Cellam arcem sortem duabus leucis Constantia distantem, deduceretur ubi omnes ejus domestici, coquo excepto, mutati suε-re dc quod Episcopus Telonensis, qui ei rellistus est cum duabus ex qualibet quatuor Nationum personis, qui ejus invigilarent etionibus eumque consolarentur , Annulum Piscatoris nomine Concilisexigeret. Tum enim vero perditum se credidit,& cum profundo suspirio moerorem suum testabatur atque dolorem, sive de suo regimine praeterito, sive de malo praesente, sive de utroque.
sequentibus contra eum omni juris ordine servato, qui in depositione Gregoris Benedicti observatus est, procedebatur. Primo suspensus est ab Exercitio Pontificatus propter suam secessionem xsugam scandalosam atque schiunaticam, scpropter alia crimina, quae notoria re publica dicebantur post acceptas depostiones testium de omnibus illis criminibus, de quibus accusabatur, syllabum eorum cum nominibus testium, duo Cardinales Cellam ad illum deportarunt LSyllabus ille quinquaginta quatuor continebat articulos, cum expressis criminibus, quae ferme omnia ad quinque vel sex reducunturA nempe ad Simoniam , Omnis
speciei, Iuris Diviniin Ecclesiastici, Dissipationem Bonorum Ecclesiae, Regimen Tyrannicum in Legatione Bononiensi, oppressionem populi in Pontificatu, sabellis di exactionibus
intolerabilibus is injustitiis Fu Annuagam ex Concilio denique ad vitam ει i. plane scandalosam is di lutam, ejusque incorrigibilitatam, post innumeras admonitiones, enumeratis
a prima ejus adolescentia omnibus, usque ad secessionem a Concilio, nihil ei parcendo vel omittendo. In Primo enim articulo dicitur, quod in juventute improbae fuerit indolis, mendax, impudens, viiij omnibus deditus , ct Parentibus inobediens. In quinto, quod in Pontiacatu Divina Ossicia neglexerit, nullius fuerit devotionis, non jejunia, non abstinentias servaverit, Breviarium suum omiserit, Missam raro celebraverit, ct si aliquoties celebravit hoc fecit se. stinanter re more venatorii vel armigero . In trigesimo tertio, quod sti pendia n5 solveritriosetaribus Universitatis,praesertim Bononiensis quae idcirco totali ruinae proxima erat. Quamvis credi posset quod hic Pontifex clim a Concilio Generali damnatus fuerit, vitam suo chara stere parum dignam duxerit fueritque instar Pharisaeorum, qui sedentes ita Cathedra Moysis , quae facienda erant, dicebant di quae nec dicenda erant, faciebant : Post omnia tamen, clim Historicus venerari semper debeat veritatem nec ullibi eam supprimere, praesertim ubi de causia per nae miserabilis agitur, dicere oportet, quod hic Pontifex Joannes XXIII. quantumcunque criminosus esse potuerit, magnum tamen bonitatis in anima fundum habuerit, si in his circumstantijs a stum exercuerit adeo Christianum heroicum, san-ehoque dignum poenitente, ut si etiam graviora praeter objecta , commisisset,' licet etiam ter IESUM
Christum uti Sandius Petrus neganset, abolere illorum deberet memoriam, eumque postea immortali gloria coronare. Quando Cardinales ei catalogum illum delictorum obtulerunt, tam voce quam scripto
placidἡ cum profunda humilitate respondit, quod se dispositionibus Concili penitus submittat, paratum