장음표시 사용
91쪽
eolluderent, Bonifacio afferente, se pronum ad eam amplectendam esse, si eandem Benedietiis admitteret, Probἡ gnarus, ab isto semper rejiciendam esse Imperatorin Rex hemiae wencestam, Electores
Imperij, Duces Bavariae austriae
Francoserti congregati,consilioUniversitatis Parisiensis de via cessionis adhaeserunt. Rex Hungariae Sigismundus absque omni haesitatione prioribus accessit, ut etiam Reges Navarae atque Castiliae contra omnes sollicitationesMartini RegisArragoniae, qui Ioanni Regi successerat, Propter privata sua commoda , Benedicto , tanquam subdito suo assistebat.
Rex Lusitaniae re ali Principes, qui Pontificibus Romae degentibus
adhaerebant, nullam Etribus vijs pro abolendo schismate propositis admittebant, χε errasse viderentur, Bonifacio constanter parebant. Reperiebantur nonnulli, qui artificiis Benedicti decepti, ad eum revertebanturiali vero pacem de unionem,
non tamen via cessionis , desideraban t. Quapropter Universitas, videns, schisma non tantum non abo-
aliud exequendi eollaturus, . amvis reipsa , non nisi ut genio clautitiis indulgeret, cogitaverit, homo ignavusis ventri deditus Dux M,
relianensis ad confinia Regni excurrit, eum excepturus,' Remos deducturus, quo Rex die vigesimo se- eundo Marti eum Rege Navarrae, cum Principibusin tota sua Curia, ad honorem hospiti suo exhibendum advεnit . altero die ad duas leucas ad illum recipienda obviam perrexit, post valde superbum ingressum in Abbatiam Sancti Remigii deduxit. Ibi die sequent , satiari
non poterat, aspectuin admiratione illius magnificentiae, suppelle stilis apparatuum quibus omnes aulae atque cubicula erant resertissima; sed praecipii conclavia, quae incolebat, rebus rarae pulchritudinis αinaestimabilis pretij, erant exornata, ita ut aspectu earum insastinatus αquasi extra se possitus videretur. Rex qui erat magnificentissimusPrinceps, illi significari urbanitatis ossicium curavit, ad quod omnes illi Domini Bohemiis Germani, qui Wenee-slaum Imperatorem comitabantur,
obstupefacti re attoniti haeserunt A
leri, sed potius tanta opinionum di quod, cum res tam exiguae illi non versitate, atque collusione duoriim Pontificum, augeri, nisi Benedictus
magis essicacibus mediis ad promissa impletida cogeretur; Regi demonstrabat, eum ad hoc opportune Ο-gendum esse subtraetione obedientiae, vel saltem juris Beneficia conserendi in Decimas a Ciero Gallicano colligendi quem in finem, expediens sore dicebat, convocare Coz- tum Praelatorum UniversitatisDe- putatorum. Haec benignὸ audiebat Rex eaque in Conventu Generali Ecclesiae Gallicanae decrevit perpendenda mox post congressium x conserentiam de hac ipsa unione, cum Wencesta Imperatore is hemiae Rege absolutam. Hic Princeps post eleetiim in Diaeta Francosuriensi viam cessionis, desiderium in Galliam veniendi concepit, quasi cum Rege de modo illam
displicerent, roget, ut eas pro levi. densi dono oblato acceptet, eumque pro die crastino ad prandium invitet. Hic Princeps utrumque ampliciter , o sin omni Caeremonia acceptavit. Sed altero die Rex vieissim alia de causa vehementer Obstupuit dum enim suas devotiones, festo nnunciationis absolvisset, Duces Bituricentis' ourbonius pro adducendo Wenceslao missi r dueesis valde scandalizati retulerunt Regi, quod ebrium hominem jam satiatum in vino potat incubantem invenerint O ita ut pro die sequenti aliud splendissimum prandium necesse fuerit praeparare quo absoluto, Rex illum in suum Conis
clave cum Rege Navarrae deduxit, ad conserendum de negotio uni innis , quod breviter conse missi.
92쪽
n um ad negotia tria da non erat 398 idoneus prompte αλε multis ver- his in omnia, quae Rex volebat con sint; in altero alloquio spopondit 1 convocaturum Praelatos Ditionum suarum, qui exemplo Re-M. ais, Pro unione laborent.
Di us Quamprimum accessio infirmita-L. g. iis , quae post conserentiam istam c.a-II rediit , aliquantum remisit, Rex i inuin maximis di celeberrimis, 'Coetibus, qui unquam in Gallia visi-cto v. fuerunt, convocavit, cujus initium θοα- die vigesimo secundo Mai factum
. De est. contra omnes conatus Benedi-Pv. Mis. dati eum impedire nitentis . per P 'cardinalem Pampelonensem Martinum de Silva missum in Galliam,
sed a nemine auditu. Rege aliquantum aegrotante, locu ejus in coetu illa tenuerunt Dux Aurelianensis ejus Frater,Duc Bituricensis Burgundiae
ct Bourbonij Afines Regis assistentibus Arnoldo de Corbi Regni Cancellario, di omnibus Regis Consiliariis.InterfuitCarolus III.RexNavar-rae in Rex Castiliae suos eo misit Legatos aderant cum Patriarcha Alexandrino undecimarchi Episcopi, sexaginta Episcopi, septuasinia Λbbates asexaginta octo Procuratores Capitularum, Re r Universitatis Parisiensis cum Procuratoribus F cultatum , Deputati niversitatum Λurelianensis, Andegavensis , Omipelietas ct Tolosanae, Praeter Plurimos Doctores Theologiae atque Canonum Simon de ramaud Lemovicensis PatriarchaAlexandrinus, qui in hoc Coetu praesidebat, omnia quae hactenus acta sivit, recensuit, a subtractionem obedientiae generalem vel particularem proposuit, pro compellendo Benedicto ad capessendam viam cessionis, ad quam
se ipse obstrinxit Rex Navarrae, Legati Regis Castiliae protestabantur, quod subtractio ista facta amesse debuerit Ied ut in forma debita, ct solidius procederetur in tam gravi'deliberatione, elem suerunt
sex Viri dom ex illis, qui partibus Benedicti arctissimi ia-ebant, ad
Mastonae, qui pro illo tuendo venerat; quibus alij sex pro parte contraria opponebantur. Proserebantur ex utraque parte , quaecunque dici poterant di Universitas Tolosa maximos conatus contra subtractionem opponebat. Sed ubi ventum est ad suffragia serenda colligenda,
compertum est, quod ex trecentis serme vocibus, ducentae quadraginta septem concluserint pro universa
li obedientiae Benedicto subtractione, usquedum viam cessionis acceptaret.
Haec gesta Regis authoritate, per intervalla convalescentis, ei a Cancellario relata sunt, decrevitquo pluralitate sententiarum standum esse quod etiam suis literis die vigesimo septimo Juli publicari jussit,
prohibens omnibus subditis obedientiam Benedicto praestandam ratne ossicialibus ejus quidquam solverent mandabat praeterea, ut interea temporis Ecclesia Gallicana suis antiquis uteretur immunitatibus o Beneficia secundiim juscommune, per eleetiones Capitulorum, vel per Collationes gratuitas ordinariorum providerentur mihil eorum accipiendo, quae ab ossicialibus Pontificum quocunque Praetextu exigi solebant. Exemplum Galliae mox imitati sunt Principes vicini,'Dux Bavariae qui parem in suisProvinciis obe dientiae subtractionem in spiritualibus' temporalibus praeceperunt. Regina Maria de Blois Mater Ludovici degavensis Siciliae Regis idem in Provincia sua secit, uti etiain Reges Noarrae&Castiliae, ubi Ecclesia, sicut in Gallia gubemabatur. Sed,quod in tam subitanea, ct insolita revolutione magis perculit Benedichim, illud erat, quod a suis octodecim Cardinalibus desertum se viderit, qui transmisso illi scripto authentico suae subtractionis, vil
93쪽
quam hierintlax inferre illis pote Aliunde Martinus Rex Λmgo 'Trat, cum nongentis armatis Arrasqniis , ab ejus fratre Roderico de Luna, praeclaro milite adduetis, α
ἶro Custodia Palatij Pontifici adhi-
itis. Sic demum Benedi stias nonnisi eum duobus Cardinalibus, Pam. pelonensi, di altero, cui nomen erat Bonifacius, qui ei semper fideles erant, ab aliis omnibus derelictus,
Sed ultra haec, Mentonenses ex una parte ab eo jam offensi ex altera vero Mareschallus de Bauciaut, a Cardinalibus vocatus, in suo illum obsederuntPalatio ubi non obstante omni robustissima resistentia Roderici de Luna , qui ea occasione magnanimi generosi viri lanctus est oscio, Benedictus in extremas brevi reductus fuit angustias. Ex altero latere, Cardinales Pictavien-ss, Salvetianiis, auresensis a Cardinalibus villenovae degentibus De- putat , Regem potenter urgebant Benedictum interciperet, ii stetiὸ poterat obsidione continuata, prout eam Mareschallus inchoavit, machinis bellicis muros pro irruptione conquassando ubi deficiente jam alimonia , duo residui Cardinales
evadere volentes, in manus Mareschalli inciderunt, qui eos carceri mancipavit, in quo Cardinalis Bonifacius obiit Pampelonensis vero, libertatem suam quinquaginta millibus scutorum redemit Lit ut de
Pontifice ab omnibus derelicto conelamatum esse videatur; qui tamen prospero successu arcanae intelligentiae, quam in Curia colebat respiravit certum est, quod inclem
in Consilio Regio multos adhuc Ibi faventes habuerit, qui benefici js
acceptis speratis ejus restitutionem desiderabant. Isti adeo soler. ter apud DucemAurelianensem agebant non ita irritatum qntra Benedietam , ut illum in suas induxerint partes contra Ducem Bituricensem, quia Legatione Aventonensi, ubi se deceptum querebatur, tantus
erat Benedicti hostis, quantus fus-rat Amtinis Clementis.
tamen offendere non ausus, ad Regem Legatos misit, eumque securum reddebat, Benedictum omnino paratum esse ad causam tuam Regis arbitrio, committendam,in omnia ejus placita implenda. Duxaurelianensia cum suis adhaerentibus, o easione ista adeo lavente utendum rati , effecerunt, quod Rex Mar schalio mandaverit, obsidionem a ctam in laxiorem converti, ita tamen, ut nemo ἡ Palatio egredi permitteretur victualia atque alia necessaria inferri non impedirentur, quamdiu cum Benedi Traetatus ageretur. Tractatus iste per Legatos Regis Galliae, in Regis Λrras ni brevi tempore conclusus suit, quibus Pontifex scripto authentico die vigesimo Aprilis promittebat,
se Pontificatui renuntiaturum, si nimirum Bonifacius pariter renuntiaverit, et obierit, vel sed sua depulsus fuerit Himissurum deniquo
praefidium, re nonnisi centum viro pro sua custodia servaturum. .-gari vicissim Regis nomine pollice--tur quod non obstanta λbtra. ctione obedienti Rexillum insitam protectionem sit accepturus, ct ne- garia subministraturias, quamdiu
sit eustodia Regia in Palatio detinebitur , usque ad executi nem proinmitarum quod intere. neque Ca dinales, neque Aventonenses, qui hactenus Palatium obsdebant
quidquam contra eum snt tentaturi. Tum enim vero Benedi Rus Literas
ne scripsit ad commovendum uor
aptissimas, quibus , praemita sua ex 'cusatione, recensebat aerumnas imdigntabi illatas ct tandem pro sui
liberatione ex captivitate adeo ignominosa, ct intolerabili suppli. cabat; denique obtestabatur,vi Rex pateretur illum, quem ipse antehac semper pro suo Patre in Pastora agnoscebat is qualis adhuc maneret. non obstanto iniqua subtracti
94쪽
sus diate Ocridentis Lib. III.
in serreis vinculis degere cum necessarium sibi esse, hac de re eum
opprobrio aeterno eorum , qui in sua persona, jura omnia Sanctissima, Naturae Patriae violare nou resormidant. Ad haec admirabiliter respondit Rex, per literas cum pari sortitudine, teneritudine, ac veneratione in quibus ei ob oculos ponebat obligationem indispensabbiem , quam habebat, quantumvis verus foret, uti se existimat esse, Pontifex , ad reddendam Ecclesiae Pacem, via cessionis, ad quam jureiurando se obstrinxit, ct quam ipse
omnino necessariam agnovit, deinde exponebat, quae secerit, ut schisma redderetur aeternum, non impletis promissis quanta fit obligatio ad cooperandum deinceps pro
Atqne ita Benedictus captivus mansit , ct quidem longe diutius, quam ipse sibi imaginatus fuerit, Propter magnas, quae in Anglia, in Germania Gallia supervenerunt
revolutiones, grande hoc unionis negotium impediverunt. Ri-esardus II Rex Angliae ad promovendas sanctas intentiones Regis Galliae Soceri sui pronissimus, miseresinterij in conspiratione sui M-nis, Ducis Lancastriae, qui ei coronam proditori eripuit, Regnum usurpavit, ct a supremo Senatu, setiritiameoto ad perpetuos carceres deam tum,ac tandem inTurri Londinensi crudeliter occidi euravit:
quia justo DEI judicio , post hoc
execrabile parricidium plures contra illum instituebantur conspirationes; illis deprehendendis puniendis erat intentus, ut se in usurpatisne injusta conservaret, nihil de Pace atque unione Ecclesiae sollici
Wencestam Imperator , qui in Gonserentia emensi Regi Galliae
promiserat, se ad hanc pacem collaboraturum, xcessionem a Bonifacio Procuraturum , cum hoc Pontifice, ut sua eluderet promissa, colludebat;&RegiGalliae,qui evin ad exequenda promisia urgebat, rescripsit, nisicio acceptandam, ad quod ope
Regibus Poloniae Mungariae contaserre; quod longo tempore egebat. Brevi autem postea in hoc negotio Datham mutatio accidit,occasione Wencestalii εον. ex Imperiali throno dejecti Hie obem enim belluinus Princeps , qui non s definebat, suam dignitatem Imperi Majestatem omni genere viistiorum ac di lutionum foedare tametsi a proprijs subditis, ausit intolerabili exemplo periculosissimo,
in carcerem sepius conjectus , ut
Vitam mutaret, tandem ex Imperio, 'de consensu Bonifacij dejectus est ab μοῦ
electoribus, qui in ejus locum, RO oum Q. bertum, Comitem Palatinum Rheni Mari. Bavariae Ducem elegerunt; qua δ'
de re miserabilis Wencestaus Re Σ' Bohemiae , adeo parum sollicitus o
erat, ut nonnullas Urbes Imperia La. .les adhuc sibi adhaerentes, libertate donaverit diunmodo vina optima, quae habere poterant, sibi transmitterent. inde ebrietas, cui deditus erat, ei rationem sensum honoris ademit. Maec in Imperio mutatio alia in animis Eleehorum ausa causavit de unione Ecclesiae, quam an tecedenter cum Rege Galliae procurandam decreverant. Cum enim ad Bonifacium Pontificem, pro libertate novae electionis Imperatoris, incurrissent, cujus consensum obibnuerimi, nihil postea in 'praejudicium illius movere volebant, solum in terminis generalibus agerentes, pro viribus ad pacemEcclesiae colla
Rex Galliae miratus hane agendi II Arationem, quam post promissa data . II,
nullatenus expetitabat, misit ad Ele- istores Episcopum Aquarum Sextiarum. Ioannem Montrevit Secretarium status, Virum insignem pro pace Ecclesiae via cessionis gelantem. quam Benedictus sincere acceptare visus est, prout ex literis ejus communicatis apparebat. Hi Legati quidquid poterant, spatio trium mensium agebant cum illis Principibus, ut eos ad viam cessionis a Bo-Dj0jtjgod by
95쪽
ram suam promiserant, permove quos in Curia habebat amico D, Aenus suo se salvare statuit Robertus Αφ3 3mquemoni quingentos congregavit equites, qui destinato die, duodecimo nempe Mariij propἡ Λvenionem convenerunt. Nonnulli etiam Nobiles Galli hunc in sin- , rent sed aliud nihil obtinuerunt, quam quod ad uniones Ecclesiae
collaborare velint, non tamen via cessionis, quam nunquam approbarunt. Verum si quidpiam Bonifacio profuit favor Imperatoris Roberti, cujus authoritas in Imperio sub varijs praetextibus Memonem parum valebat multum in duobus venientes , hospitia pro recipiendo Regnis Wencesta di Sigisnundi , Pontifice liberatora Palatio , con-' altero Bohemiae altero Hungariae, du omni quae abi:lo recesserunt amisit. Clim His ita dispositis. Braquemontius enim Hungari nonnulli Carolum die constituto, Palatium ingressus. Dyrrachij advocassent, ct praevalen tot0 tempore pomeridiano non eXI-tes Sigismundum intercepissent , vites sub vesperum ubi ex urbe Regemque Ladislaum , Caroli filium, proclamassent Pontifex pro
isto Principe suorum commodorum causa se declaravit , eumque a quam Regem Hungariae curavit Zarae in Dalmatia per Cardinalem Flo mitinum Legatum suum coronari.
SedSigismundus a suis subditis Emp
victualia procoena afferentes homines liberius intrabant & exibant etiam ille absque dissicultate cum Pontifice transvestito, qui pallio unius de pedissequis, quasi unus ex illis, erat involutus, exiviti Dicit quod Pontifex nihil ex uinibu , M... quae in Palatio habebat, secum ab-Di tivitate uneratus cum IuOIrarre e stulerit, praeter unam istolam Re :i: Ceslao a Bonifacio recesseriint,qui se ais, qui eum assecurabat, quod' pro Ladisia,&Roberto declaravita subtractionem obedientiae sun- illi vero Benedicto accesserunt quam consenserit, scpretiosum iE-In Gallia quoque ubi omnia pro SUChristi Corpus in pixide in sinu via cessionis firmissime stabant, tan reconditum; volens hac occasion quam pro unico pacis Ecclesiae me consuetudinem Pontificiun obtervadio, ingens repent nata est muta re, quibus in itinere Sanctissimum lio, cum specie quadam schisinatis, Sacramentum praesem solet D quod tamen brevi compressum fuit ductus tandem fuit ad hospitium, Dux Aurelianensis , qui Benedicto in quo eum solliciti expectabant favebat, viam tandeminudni illum Galli, qui, ut primum advenit, sum-ἡ captivitate educendi, in qua a mi mo affecti gaudio is ad pedes eius litibus plerisque Normandi , jussu cum osculis projeeerunt eumquo
Ibi jam in securitate constitutus. mox habitum totam authoritatgPontificalem induit, quam usque ad
mortem retinere , quidqiud mundus in contrarium diceret, omnino decrevit. Liceat hic addere ad c
gnoscinidum geniumBenedicti xim dolem animis, quod hac occasione striptor gravissimus illius temporis Isim. suae Historiae inseruit. C. duran D in te uia captivitate, barbam nutrivisset in signum oppressionis toleratae mox Barbitonsoren accivit ad eam
Ducum Bituricensis Burgundiae aristissime rursus in Palatio concludebatur. Aurelianensis Dux quod vi non poterat, industria effecit. Repertus est quidam Nobilis Normandus nomine Robertus Braque, moni, qui uni cohorti Gallorum in quadam vicina venioni Civitate praeerat. Hunc adhaerentes Aurelianensi, facile conduxerunt ad comparandam sibi, e salute unius Pontificis, gloriam. Saepe ille suos4u- visebat conterraneos quibus minime suspectus erat . xlibere Pal tium intrabat δε secreto cum Pontifice agebat, qui de consilio suorum, Dj0jtjgod by
96쪽
Annus imi radendam,eumque percontatus, 14c 3 unde oriundus esset qui reposuit, ex Picardia Bene est , inquiebat Pontifex ; nunc igitur video. Ormandos esse mendaces, saepius enim jurabant, se mihi probbrasuros barbam jam vero Picardus eam radit. Hic amoenus jocus, tota fuit contra Normandos vindicta, qui eum,prout supra memoratus Historicus asseverat, indignissim atque asperrime, durante captivitate trae abant. Inde apparet, Benedictum excelsianimi sui Virum, non vindicativum, facetum, semper sui compotem, qui ad omnes adversae fortunae ictus obriguit, eo robore, quo invincibilis appellari poterat, animi ejus constantia, si eam cum prodigiosa pertinacia, quae omnes bonas dotes obscuravit, non conjunxisset. Clim primum libertati restitutus fuisset Cardinales, qui ei maxime adversabantur. ipsi Aventonenses Cives, in ejus gratiam redire satagebant, quam post levem resistentiam obtinuerunt; ea tamen conditione, ut Magistratus, cui non amplius fidebat, muros Palati fractos repararet, in quod sorte praesidium suo. rum Arragonum imposuit Seripsi eodem tempore ad Regem Galliae, ad Principes Universitatem Parisiensem pulcherrimas literas, in quibus primo protestabatur , se paratum esse ad sua promissa implenda decessione . deinde restitutionem obedientiae sibi debitae postulabat: qua de re ingentes exortae sunt controversiae. Hanc tamen restitutionem Dux Aurelianensis multis arissumentis persuasit Regi, qui eam fieri praecepit, per totum Regnum obedientiam Benedicto praestandam Promulgavit, in quam etiam Universitas tandem consentire coacta sui qua occasione Patres Dominicani, antiquis querelis abolitis ab Universitate recepti fuerunt. In ellis obedientiam rediit quoque Remum M.=iai, R iu , ubi tantam assumpsit au-L. Ly. e. thoritatem, ut sine oppofitione una,
Archi Episcopatum Toletanum, in
tota Christianitate opulentissimum Petro de Luna Nepoti suo contui rit. Ex his patet, quod proiperitas, quae hominem elevat, nunquau ita eum extularare debeat, ut meutum cadendi adimat , lapsu tanto funestiore, quanto altior erat sortu,na adversitas , quae deprimat, nunquam ita prosternere animum debeat, ut spem auferat, lavente aliqua mutatione sortem priorem aliquando recuperandi, cum limo Proposito , melius cautiusque illa, quam antehac, utendi.
Sed non ita egit Benedictus vix
enim obtinuit, quod tantopere cupiebat is mox duo suis promissis
immediate contraria commisit Priamo, contra instantes preces Ducis Aurelianensis , cui suam debebat prosperitatem, nunquam confirmare volebat, quae durante subtractione obedientiae spoponderat de Electionibus, Collationibus Benetaciorum, contra manifestum articulum sui Tractatos Nierum fuit insignis fraus, quae tandem detecta in ejus eaput recidit, ct totam ejus causam evertit Scripto assecuravit Ducem Aurelianensem, iostea per Bullam ad omnes Fideles missam , se paratum esse ad cessionem, ubi expedire videbitur Pro pace Ecclesiae, nimirum prout mentem suam Duci explicabat, si Competitor suus idem faceret vel moreretur, vel sedesiis pelleretur in quo Rex Galliae adeo sibi complacvit, ut exa- 'iones a Ciero antea illi prohibitas indulserit , eique seam protectionem promiserit. Ῥost haec Benedictus, ut melius illuderet, tres Episcopos Romam Legatos misit ad Bonifacium, quasi eum, ut cred batur, ad pacem Ecclesiae redde dam via renuntiationis , exemplo suo inducere conaretur Interea
Legati isti Romam circa finemo ἡ-bris appulsi, Pontifici Bonifacio re Cardinalib'aIiud nihil nomineBene dicti proposuerui, quam quod sinperdesiderabat ulmsido illuderet,nempe de conserentia in laeo securo
97쪽
pro inveniendis medijs Schisma exstinguendi. Bonifacius probe g mas, quod Benedietiis Tractatu solemni se ad viam cessionis obstrinxerit, clar videbat se honore silvo acceptare non posse conserentiam, nisi palam ostenderet collusionem eum Benedi malae fidei ejus fraudisque complkem ege. Quapropter videns, quod Legati co flanter assererent, nihil se aliud: bere proponendum, re in observantia debita deficerent adeo contra illos ira commotus est, jam E calculi doloribus graviter aegrotans, ut illis Roma discedere jussis, febri vehementi correptus fuerit, quae illum ex hac vita post triduum abstulit, sexagesimo quinto aetatis anno Pon- Diau f. tificatus quinto. L. a Mors tam inopinata spem Lega-ς tis faciebat schismatis in favorem Benedicti, a quo missi fuerant, abolendi, si novae te Rionis obtinere possent suspensionem, pro qua ro.' η - gabant Cardinales 3 qui desiderium UI paeis Eeelesiae testabantur, si Benei dictus cessionem promissam exequeis z i retur petebantque ex Legatis, ut
'se. Haresedicerent, an potestatem ha- Florent berent ad cessionem faciendam no- φ's mine Benedicti, qua peracta, pacem Eeclesiae fa Ram esse, electionem novi Pontificis ab omnibus agnoscendi, unanimiter ab utriusque partis Cardinalibus instituendam pollicebantur. Ad haec Legati magna eum libertate reqvinderunt, se non
ure tantum hujusmodi potestate carere, Dr. L verum etiam nullam esse apparentis am, ut Benedictus quidpiam de jure
Morici suo acquisito unquam remittat Caris a. e. a . dinales proinde numero novem, die
Haim duodecimo istobris in Conclave se eontulerunt ante electionemo vh omnes jurarunt, quod qui ex ijs electus fuerit Pontifex dignitate Pontificali se abdicabit, si Benedimis id pariter ex parte sira praestiterit prout se ad id obstrinxit. Jostmodum omnes unanimi consensu Cardinalem Bononiens. Cosmatum Melioratum, Patria Sulmonensem et rim L. alij. gerunt, qui Innocentius II nun Annus cupari voluit vir erat praestantis 34 intelle adire insignis doctrinae, vina integerrimae, quam nulla viti umbra obscuravit nisi quod aliquantum plus aequo suis cognatis fuerit affectus Pulcherrimum huic pontifici attribuit elogium Theodorus
de Niem, qui alijs Pontifieibus sibi
intime perspectis , dum schisinate Niem. t. durante illis serviebat, non parcit 'sy' hunc vero mirificἡ commendat ex ' 'cepto quod iactus Pontifex, non amplius ad ampleAendam cessionem fuerit propensium prout in Conclavi promiserat, ct exemplo Benedicti, orbi Christiano illuserit. Et proseiab in hanc suspicionem cadere potuit: nam incliteris suis ad Principes missis, nihil de via cessionis memorat, sed solum de Concilio Romae instituendo, pro medijs
ad pacem Ecclesiae inveniendis. Praeterea iterbi consultavit , an via cessionis eget amplectendas quod aliud non erat, quam in dubium rei. vocare id, quod jam adeo solemniter cum jurament. promiarat Benedictus interea lusum cum sitis Legatis concinnatum prosequebatur ad illudendum universae Christianitati, ut causam perseverantis schia sinatis in solum conjiceret Iumcen Dinastium Spargebant enim Legati ubique , praesertim in Curia Gallica 3 quod postquam Bonifacio eiusque Listi Cardinalibus viam cessionis obtusis. In pisent,in manibus elevatis genullexi, ut acceptaretur obsecrassent, rejecti fuerint asperrime, a tanta cum indignatione Bonisecij, ut ex ardor. iracundiae obierit. Addebant, I nocentium adeo parem esse dispositum , ad viam cessioaeis admittendam, ut ne quidem illos audire dignatus fuerit, ct literas pro libero transitu per Magistratum Florentinum petitas, pertinacissime negaverit BenediAus ex parte sua pro a solvenda comoedia, auditis in plenos onsistorio Legatis, palam edixit, ad ostendendum orbi univeris, nihil se pro pace Ecclesiae procuranda omit-
98쪽
omittere, non obstante novi Intrusi mnaretur tanquam iniuriosa Afinu, '
duritie. se in Italiam profecturum, pro illo ad hanc pacem con in dam essicaciter inducendo. Et reipsa, impositis novis Ciero Gallicano, pro hoc itinere Decimis,
quae magnas excitarunt querulas .
Genuam, quae tunc Regi Galliae Benedicto parebat, pervemi uia
minini honorima genere fuerat exceptus. Paulo post, ut seman inchoatam continuaret . Tabulas pro libero contineatua Pontifice Innocentio novi egatis postulavit. cum plena potestate Pace tractis turis D quod tamen Innocentiu fraudes istas deprehendens, rejec iaverum Innocentius, 'in pro sita de- sensione scripserat, totam ignomuniam is mala omnia quibus eum
obruere intendebat Benedictos, inelus caput retorsit. Cum enim Universitas Parisiensis re Dux Bituricensis conquesti fuissent apud Inu em. tilini de via cessionis Romae re ecta quam Legati Benedi sti etiam Bonia Deio&Cardinatibus Romae offere bant Pontifex in suis responsoriis veritatem gestorum in Legatione 9-la detexit, malamque fidem imposturam Legatovum atque Benedicti aperuit quod nimirum deo sone nihil unquam, sed de sola conserentia proposuerint, quae utpotae illusio corruptao artificium Rivalia, merito rejici debuit. Moc magnopere nocuit negotijs Benediα, qui Cardinalem Sabaudum Legatum ad Regem Galliae misits quem magineum dissiculiate admisit; cum pasifim audiretur, eum nonnisi ad decipiendum venisse. Permissus tamen est in pleno Consilio loqui, ubi sermone latino debilitia peroravit ita ut aegre concessium fueris, eum ab Universitate refutaria quod tamen publice ac eruditissim fictum est aeelebri Doctore infimi Ioanne Petit Normando, qui resutatis omnibus , concludebat, tria nomina Universitatis petenda: primo utEpistola Universitatis Tolosanae contra subtraehonem obedientiae cond Ecclesiae Gallicanae secundo , - 4O6. Ecclesia Gauicana liberetur ab exa. ctionibus quibus iterum opprimebatur: tertio ut obediantiae subtractio jam se . renovetur. Haec tria puncta post multas in utra lue partem contradictiones prolatas, ad supremum Magistratum se a Paria. mentum, rumiga suerunt.
Ibi e se haec agitata est die septi Moi .mo Iunii, didie sequenti ab Advo Dist tomenvi au Ioanne Iuvenali de M Ursinis, Patre Ioannis Iuvenalis, qui, Historiam Carolis, Regis Galliae . I
scripsit, resumpta. Rex de omni enal. s rit,informatio, praevit, cau- φνρο iam hanc aruo omnes alias toruunari mutari sarticulis ab inesyto iulo Magistratu decisa fuit Primus die decimo septimo Juli damnavit Epistolam Universitatis Tolosanae. Secundus dieamdecis,in Septembris veta t,n. quidquam Collectori
spontificissiaveretur, nequeau. - , neque argentum ad ejus Curiam transportaretur ut nimirum
Mesesia Gallicana suis immunitatibus pleia frueretur Tertius sub tractionem obedientiae ad judicium Praelatorum , quos Rex pro sesto S. Martini convocavit, remissus est. Conventus iste in praesentia Regis Delpium, Principum, x cialium Corome, atque supremi Magistratos, celebratus fuit. Aderant sexaginta quatuor Archi-Episcopi ae Episcopi, Λbbates circiter centum quadraginta, di innumerabiles fer-- Doctores Licentiati Universitamm Galliae, ita in diei post, nunquam in Gallia fui magis augmstum re nummo is reum, immomnis inter euadictum Universitatem Parriensem agitaretur. Proservando j-isct justitiae ordine, exumqtutque pari selem n/re sex doctissimi Doctores Theologi Canoni . Causa in pluribus sensionibus distutiabatur mensibus Νο-vembri Decembri pro & contra subtractionem cunulibertate omnia μ -bantur Denique die
99쪽
Generalis, Pr Universitate eoactu turam suis antiquis inimunitati, uri se in ansam eontis senodictum e jubemandam secundiim jus com Cancellarius aesem nomine princi mune, prout in prima subtraction. Pum sma inante solis P - Dessuper Processis Generalis institutis pro die Reienti conventum in ta sile , cui omnes Deputati Conindixit . pro ama ista controversia ventos, Principes ct Regni Magna, ex pluribustorum sistragiis persen tes interfuerunt, in gratiarum ain tentiam demtivam terminandari nem DEO pro tam gravi negoti quae tand- decidebatu Convoean terminato Executio tamen ad dum sis Concillium Generale pro tempus aliquod dilata fuit, propteτ formatione Ecclesiae in Capites novas . quae Romae acciderunt, mu membris 3 subtrahendam esse uni rationes. spem unionis sicilioris Veraliter obedientiam, non agno ac minus violentae facie. scendo Petrum de Lunal intiaeem bant.
tra Benedictum ad schisina exterminandum, Innocentius pontifex viterbio Romam re- dux, subitaneo app'plexiaeictu obiit die sexto Nov*mbris anno septuagesimo aetatis, di secundo sui Pontuficatus. Sintuordecim Cardinales degebant Romae in ejus obedientia, qui inCouciave die decimo octavo Mensis uinem ante omnia deliberarunt, an ad electionem novi pontificis invio Ecclesias staru , . II. procedendum esset inqua delibe ratione duae erant opiniones. O nulli eleetionem differendam esse censebant, usquedum constaret, quid Gallia , in cogendo ad cessionem Petro de Luna qui eam in casu mortis sui Competitoris promiserat, effectura esset inae enim si fieret uti sperandum videbatur, certum dicebant eae, quod unitia animis, Pontifex communi omnium consensu eligeretur, ab universo mundo pro vero Pontifice agnosceretur. Ni ex opposito existima
100쪽
-- bant metutatam esse, ne retarda-34- tio ista, utpot verosimiliter satura diutuma, novarum caua eget perturbationum, praetertii Romae, αnὶ Benedieris nullatenus adcessio. nem, licti promissam , dispositus, indo pertinaciae suae capiat incrementa, cum spe, quam eonceperat,
quod clim nullus praeter ipsum Papa
Oxisteret ille ibius tandem --nibus agnosci posset. In hac opinionum diversitate, via media procedendum censebatur Concluserunt igitur Pontificem creandum esse prius tamen die videlicet vigesimo tertio Novembris Aerum authenticum secerunt, vicu
tus, unusquisque Cardinalia juravit stiper sancta Evangelia, quod si eligetur non solum abdicabit Pontificatum, in casu quo Benedictus pariter id iaciat, verum etiam per literas illum invitabit ad hanc abdicationem loco dc tempore, prout Cardinales expedire iudicabunt, siciem dam ct n promissa revocare pos fit, attamitum hujus voti in juramenti facti , ad omnes Principes Christianos mittat. Deinde cardinales, qui hac in re, bona fide agebant, quinque dierum spatio deliberabant, quisnam ex ipsis maximo idoneus his conditionibus videretur oligendus, de qui tanquam procurationem haberet ad Qesignandum quantocyus Pontificatum , quem nonnisicia Depositum effetaecept rusQ-tandem ultimo die Novembris omnes in Cardinalem Sancti Marci AngelumCorarium Nobilem
venerum consenserunt, qui nomon
Erat venerabilissenecio afiorem inrciter octoginta , Ria a sublimiscictis,ac integritate vitae purissimae, atque innocentissimae clarus , quae in eo semper a tenera juventute ire M. - innibus ossiciis quibus arentiaeibus aina honorabam eluxit; erantque silper reces omnia indolis mitissimae in modo- - stissime ita ut a spiritu ambitionis rargissimἡ distare videretur; quod et apraecipuum cardinalibus mouin
ad eum eligendum, nihildubitanti i. 'bus quin Pontificatu pro bono pacis Ecclesiae, se abdicaturus eget. Et
prosecto, initio statim Mn.d.β- - ,
virtute conceptam opinionem, ς-- , T firmavit. Nam illies postili elo ctionem actum a sis subscriptum.
ratum habuit, di ad omnes Romanas Curiae Praelatos sermone dicto, te 'stabatur tantum desiderium proficia scendi quantocytis ad locum designandum , pro negotio tam gravi terminando id suis promissis implendis ita ut protostatus suerit, sodeficientibus Triremibus pro itine re maritimo quemcunque obvium lembum conscensurum; quod avia terrestri alia deegent media, pedibus, solo sui scipionis adminicu' olo, ad loeum destinatum iturum
Seripsit etiam ante suam coronatio M'-.nem ad Petrum de Luae pulcherri de L mas litteras, in quibus eum ad ces
sionem una seeum ficiendam ex ' hortabatur,m porro Ecclesia divi ita deretur , pertinaci proposito non
deserendi Pontifieatum, d ut illam piam imitetur Matram, quae tamet omnino certa suum eae filium, sumtamen cedere alteri maluit, quam
dividi. Eadem seripsit ad Cardinales Benedicti, ct securos per lite
circulares faciebat omnes Principes, Praelatos de Universitates, Promptum se omnino se ad deponendam supremam suam dignitatem pro unione Ecclefiae eosque ad conis strendam potentiam ct authoriis-tem suam . pro consumatione tam
Benedictus, omnes salam apparantias aequitatis ex parte sua affectans . eadem rescripsit methodo Saam Gregori laudans intentio nos . re ad perseverantiam excitans. alleverando. se ad Sehisma, seu via cessionis, seu alia quamnque exstin- quendum aequὲ paratum eges cum
desiderio Legatos ejus expect/ud eum quibus de loco statuatur, in quo ambo Pomifices cum suis Cardina' Β ω'c