Tractatus de logica in scholis philosophiae Lovanii dictatus

발행: 연대 미상

분량: 156페이지

출처: archive.org

분류: 철학

141쪽

de Logica. 33 sint hae duae propositiones 'on Mia duci Murminum, et, Mem hinc ia non duci ou semminum tali casu poterit ille alterutram viam ingredici ergo quod duae contradictoriae non possint esse simul verae , non ideo probabilitas unius impedit motivum probabile herius. P. C. Sicuti duae contradictoriae non possunt emesimul verae, ita illae duae viae, in casu posito, non possunt esse simul bonae atqui tamen aequalia

probabilitas honitatis viarum non impedit, quominus ille alterutram ingredi possit Dergo nec in eas thesis probabilitas unius contradictoriariun impedit motivum probabile alterius.

P. c. a Pari. B. N. C. et P. Disparitas est, quod in easu objecto habeatur motivum proportionatum ad ingrediendam alterutram viam, licet ignoretur utrae illis sit devia quatenus melius est ingredi ab

terutram etiam cum Periculo errandi, quam semper haerere in bivio, cum certitudine nunquam ad terminum perveniendi verum in eas thesIs mens nullum habet motivum ad assentiendum veritati

alterutrius istarum contradictoriarum, cum ne

tram ex iis apprehendat potius veram quam sausam quod tamen requiritur ut habeat motivum Proportionatum ad assensum. INSTABI 3.'Atqui etiam in casu thesis potest mens habere motivum proportionatum ad assentiendum : ergo nulla disparitaS.

P. S. Supponatur quod quis promittat mihi

Iooo. . ut assentia uni istarum contradictori

rum tali casu habebo motivum proportionatum ad assentiendum uni ex illis contradictoriis. P. A. Tunc melius erit assentiri uni ex illis, quam neutri ergo tunc habebo motivum Pr Portionatum ad assentiendum uni ex illisco tradictoriis.

142쪽

13 n fialias P. C. In casu bivii habetur motivum proportionatum ad ingrediendam alterutram iam propterea quod melius sit alterutram ingredi, quam semper haerere in bivio atqui in casu ui est etiam tunc melius erit alterutri assentiri quam neutri ergo habebit mens motivum proportionatum ad

P. C. a pari. R. N. C. et P. Disparitas est, quod ut mens aliquid sive facultatibus suis, sive potentia exterioribus corpori imperet, tantum requiratur et sussiciat , ut in eo imperio inveniat aliquam rationem boni unde cum in casu objecto meliussit unam viam ingredi, quam semper haerere in bivio, potest mens istum ingressum imperare; sed motivum proportionatum ad assensum est sola ratio veri lam autem isti 1oo florent nequaquamessiciunt, ut una istarum contradictoriarum arpareat magis Vera quam altera.

Propositi cis se mendax seu difirmis menti

loquentia non posea reddi erax Per reatric-ιionem pure mentalem. Restrictio pure mentalis est qua Propositio sola monte restringitur ad aliquem sensum , quem Aecundum se attentisci' circumstantiis non a bet quod si restrictio signo aliquo exieruo ei Per circumstantias se prodat, realia audit; ut aiquis sciens Joannem in studiis philosophicis Parum prosecisses subridendo dicat Ioiarines Est imi is philosophus Restrictionem realem quolattinet, certum S eam excusat a mendacio qui enim illa utitur profert propositionem , quae simu cum signis externis conjuncta totum quoddaemconstituit menti ejus con me P adeo ut si odiens sorte dueatur in errorem suum sibi Pa

143쪽

de Logica. 55 rem imputare debeat. Verum id praestare nequit

restrictio pure mentalis : quis enim mere inte num est, non potest verborum signifisationem aut propositionis sensum immutare atqui restri tio pure mentalis est mere interna ergo non potest propositionem de se mendacem reddere onformem menti loquentis. OBIECTI mPropositio de se mendax redditur verax per re trictionem realem ergo etiam per restrictionem Pure mentalem.

P. C. Ideo redditur verax per restrictionem realem, quia per illam restringitur propositio adsensum quem loquens habet in mente; atqui etiam sic restringitur per restrictionem pure mentalem: ergo etiam per hanc propositio de semendax re ditur consormis ment loquentis. B. N. C. Cum enim restrictio illa sit mere interna et nullatenus manifestetur, propositionem restringere non potest ad sensum quem loquens liabet in mente, nec potest naturalem ac obviam propositionis significationem immutare. Aliud est de restrictione reali haec siquidem externa esta ejusdem rationis cum propositione, sicque non minus quam haec menti nostrae aliis maniIestandas inservit. INSTABIMI.'Propositio est verax, dum redditur consormis . menti loquentis atqui propositio de se mendax redditur consormis menti loquentis per restrictio-Nem pure mentalem ergo propositio de se mendax per restrictionem pure mentalem redditur

P. S. Propositio restricta pure mentaliter reddi tur consormis menti loquentis , dum quis sibi aut Deo loquitur : ergo etiam dum loquitur aliis hominibus.

144쪽

136 Tracιαι- B. . . et P. Disparitas est, quod in priori casu

restrictio quantumvis interna innoteseat tamen illi, ad quem sermo dirigitur unde propositionem vere detorquet ad sensum quem alias haberet, scilicet ad illum quem loquens habet in mentes verum respectu aliorum hominum propositionem nullatenus asticit, cum ipsis nullo signo externo ma Nisestetur; sicque propositio , ut ante , manet dif-sormis menti loquentis, adeoque mendax.

Restrictio realis interdum non plus audienti innotescit quam restrictio pure mentalis atqui illa nihilominus reddit propositionem veracem ergo

et restriolio pure mentalis. R. N. C. et P. Disparitas est, quod restrictio eo ipso quo realis supponitur , sit externa, quae proinde propositionis sensum naturalem et obvium Immutat, talisque est naturae, ut audiens in illius notitiam absolute loquendo devenire possit; sed restrictio pure mentalis omnino interna est , ita ut audiens nullum prorsus habeat medium illam detegendi; unde propositio eumdem, quem alias, sensum retinet. INSTABI 30. In bello saepse struuntur insidia et adhibentur simulationes quas hostis omnino cognoscere nequiis atqui qui illis utuntur, non ideo censentur mentiri ergo nec restringens pure mentaliter mentitur, quamvis audiens in restrictionis notitiam de

venire non poSsit.

R. N. C. et P. Non enim insidiae, prout voces ac propositiones, ad hoc institutae sunt , ut per illas mentis conceptus manifestentur : unde si Ista occasione hostis inducatur in errorem, id suae imprudentia imputare deDet, maxime cum cuilibet notum sit, in bello consuevissse parari insidias , quibus hostis decipiatur.

145쪽

OBIECTI consessarius quandoque excusatur a mendacio per restrictionem pure mentalem ergo nulla the sis. P. A. Suppone consessarium novisse ex sola eo sessione furtum Petri tali casu consessarius interrogatus an sciat Petrum commisisse surtum, sine mendacio respondere potest nescisci subintelligendo extra confessionem ; atqui haec restrictio confessarii est pure mentalis. P. S. Restrictio pure mentalis est, dum nullate nus manifestatur audienti; atqui, ut supponitur, restrictio confessarii nullatenus manifestatur Pergo est pure mentalis.

R. N. C. In lingua enim Melesiae illud nescio idem

valet ac nereio extra conferasenem Comnibus si quidem notum esse potest, consessarium in con versatione humana non aliter posse loqui quam secundum scientiam humanam, et nul tenus ex consessione unde et ipse interrogans non cens tur consessarium interrogare, nisi de rebus quas extra consessionem novit dum ergo consessarius respondet se nescire, ad sensum interrogationis subintelligi debet extra confeMionem et proinde quae hic subest restrictio, vere realis est. INSTABIS. I. Atqui interrogatio non involvit hanc restrictionem extra confessionem ergo nulla solutio. P. S. Si haec restrictio subintelligeretur in quae tione , comessarius mentiretur respondendo scio, cum extra consessionem nesciat; atqui respondendo

acio non mentiretur.

R. D. S. Atqui respondendo scio non mentire tur, si expresse interrogetur ut consessarius et

ipse significet se loqui ex scientia consessionis, Medo subsumptum Datqui respondendo scio non

146쪽

mentiretur, si consessarius simpliciter interroge tu de surto Petri, et simpliciter respondeat se

scire, nego Subsumptum. INSTABis a.

Suppone tyrammin, intentata mortis poena, Gigere a consessario ut secundum sesentiam conse sumis respondeat tali east restrictio pure mentalia

excusathri a mendacio.

P. A. Excusatur a mendacio , si habeat justam Causam restringendi pure mentaliter atqui consessarius in casu habet iustam causam. p. S. Non potest vitare mortem nisi vel restringendo pure mentasiter, vel revelando consessio nem atqui consessionem revelare nun nam lycet; ergo justum habet causam restringendi pure mentaliter. 1 . . . Sicut enim con essionem revelare noti potest, quia hoc malum est ita nec Pus mentaliter restringere potest aut quovis alio modo mentiri qum o pariter altam est nunquam enim sunt iacienda mala ut inde eveniant bona. INSTAM 3ς. Quod alias mendacium foret, propter periculum cui consessarius exponitur, non amplius me dacium censeri debet : ergo nulla solutio. P. A. In extrema necessitate ablatio rei alienae non est larium, licet tamen extra talem necessi talem furtum rei ergo et restrictio in casu confessarii censeri non debet mmdacium, licet sorte alias mendacium seret. B. N. C. et P. Disparitas est, quod bona tem poralia jure Daturae ordinentur ad vitae conservationem, qui finis tunc maxime obtinetur diu inerirema nedemittite aufertur res aliena neque hoc

147쪽

ρ δε de Logica. 1 seas dominus rei, quae aufertur, rationabiliter invitus esse potest, q- tamen ad rationem furti requiritur; sedisque unice ad mentis noui dico ceptus manifestanslos sunt institutae, qui finis diarecte evertitur in restrictione pure mentali, su'p'sito etiam casu extrema necessitam; quaud quidem etiam tunc restringens pure mentaliter pr ferat propositionem, quae secundum receptam significationem est diffortas eius menti ac intentioni.

148쪽

uu E IN EOS TRACTATU CONTINENTUR.

De cogitandi legibus maxime universalibu

De Iudicio.

149쪽

SECTIO TERTIA. De Ratiociniis. C p. I. De ratiocinio e argumentatione ina nere. g CAP. II De Fuogismo simplici. Ia ges Fuogiam si Mis. SCAP. III. De Vogismo O Osuo. 56Cap. IV m reliquis argumentationum speciebus DLege legitimi Memmatis. 6o Leges de legitimo inductionis usu. 63

PARS SECUNDA.De cognitione Veritatis.

c,p. I. De indiosis veritatis e certitudine. 66 CAP. II. is sensu intimo. 68

Remus criticos circa veraeimum tenis Regula critica circa rei notitiam. 1 Regul communea. Cis. . te methodo inveniendae et communicanda veritatis cis Lege demo Dationum. Cap. XI De interPretatione ει lectione Ebrorum. Ioa os interPretandi. I BCAP. XII. De errore, με fontibus et remediis. in

Errorum cauam. . IAE

C. XIII De concertatione Meemria. 3Leges concenationis uerariae. b. APPENDI Thorium ad Logicam spectantium. Ids

150쪽

apud Typographum hujus operis et

Historia et coneordia evangelica , inin. eum tabula Terrae Sanctae), echi i8i Biblia Saera 8 vol in-ia.' Lovant i 8Μemoriale vitae saeerdotalis , Libellus veauthere pio sacerdote. Adduntur preces antelebrationem Μissae recitandae , preces agonisa mula benedictionis apostolicae etc. in-Ia. Μmet frontispice. Sapientia christiana, a Vol in-I2. v Μauthor Memorialia i , ω.; Preces ante fiam, in-I8'. Mechl. 8 I9, Per eodem aut

Nova collectio Synodorum echi Epistitoral ac variarum decret Archiep. inci. οTractatus de Metaphysica, inin. Tractatus de Ethica, in . Tractatus de Deo et de Religione natura Alumnorum Seminarii Archiepiscopalis in

Tractatus de Religione revelata, ad usum Seminarii Archiepiscopalismechl. in-I2. φF. . Dujardin, de ossicio Sacerdotis, Mmedici in Sacramento Poenitentiae instructio gratiam et commodum tyronis Theologi in-18I6. Catechismus de Tonsura, in I a. mechi Catholyhe onderWyaingen o den ech techismus, doori. Huleu, raeelen in-i innuale theologicum, continens definitioisiones Theologiae universae, depromptas eselectis R. A. D. Petri Dens, editio nova, Aliniae 8I6.

SEARCH

MENU NAVIGATION