장음표시 사용
11쪽
d . Index Rerum Marapvarem. Olim vero idem senIfieabat ae Psalmos al- est ut ceteris praemineret, T. I. e. I . . ternis canere, T. II. e. 7 . n. I. Apsolui, Ap solatiis , an otica
. Eius frugalitas & summus amor pauperi tis, T. IX. e. 4 . n. II. Ocrifari; . Amerisarii Pontificis Romani iidem erant,ae qui nune eius Numii , T. II. c. I . n. . Immo maiorem exercebant auctoritatem. &totam Papae personam per Provincias exhibebant , toto illo e. Io7. Ut plurimum Subdiaconi erant . ibid. Is tamen qui Constantinopoli apud imperatorem agebat Dia userat, & is quidem erat inter Apocrisarios
maximus eod. c. I . n. 12. 16. Suus quoque
erat Ravennati Archiepiscopo Apoerilarius apud Romanum Pontificem , & ipse Diaco nus, n. I 6. Maiorem exereebant Ameri sarii auctoritatem intra Italiam, Stelliam de Sardiniam , quam in cetera Regna, n.2l. Et si primus Romanae Sedis Apocritarius diei ssit Julianus Coensit Episcopus ad Aulam Marciani Imperatoris a l eone Pontifice directus,
T. l I. c. I . n. a. non coepere tamen Sed is
Apostoli eae Apoerilarii proprie dicti Constantinopolim dirigi nisi sub Agapeto P. qui Pelagium Diaeonum ad Aulam Imperatoris Iustiniani direxit , n. 33. Quantam Constantinopoli potestatem exercuit Pelagius idem ille Amerit rius , n. r7. Alii deinde perrexerunt eo diriti usque ad Imperatorum icon allarum tempora , quibus penitus in Orientem
mitti desiere , n. ΣΟ. 2 l. 23. 23. 27. 29. Desierant tamen antea certa per intervalla , n. 23. 27. Erant ii omnes Diaconi, n. I9. 2I. al.
23. Unci exeepto Constantino Subdiacono, n. 27. Manebant Consi antinopoli in ipso Imri. Tatoris Palatio, n. ai. 23. 26. Nihil ibi iuri Ddictionis explicare poterant nisi ad singolam aliquas e aulas se ei ali Reseripto isibi eommisens, n. 26. 27. Suos quoque Diaconos Ameri-sarios Constantinopoli habebant Patriarchar &Exarehi orientis , & quidem soli , n. 6. 8.Suum quoque Romae apud Romanum Pontificem habebat Diaconum Ameris artum Episeopus Constantinopolitanus, n. 22. A crisarius latine Respontalis dicebatur . n. 23. Id muneris saepe gradus fuit ad summum Ponti
ficatum, n. I9.2 . 27. Apiarius . .
Apiarii Presbyteri Asrieani in omnitius A sti- eae tribunalibus damnati & ad Romanum Pontifiem appellantis eausa , T. IV. c. II. n. 7.
T. V. c. III. n. II. e. II 8. n. II.
Uul . Inter Apostolos in similitudine honoris fuit quadam discretio potestatis , unique datum Ista primum nomina omnibus Episcopis ac
eorum Eeclesiis fuere eommunia, T. l. e. a. n. v. e. q. n. l. 3. I. T. e. 3α n. 6. 7. R Quanquam tamen Sediς Apostoli eae simplieiter dictae nomine sola Romana Sede intelliseb tur, c. q. n. q. Ut oe Apostolici simpliciterdicti nomine solus Romanus Pontifex ,
Apostolia. Apostolia voeabantur olim ipsa lieentia tra seundi ab una Diceeesi in aliam. Hinc solus ea dare poterat Episcopus, T. ll. e. 94. n. I. Appeιlatio. Qui a suo damnatus fuerat Episeopo , poterat ad Concilium Provinciae provMare, M
I U. c. I . n. I R. e. I 6. n. e. I n. 4. Et inde
ad Synodum Exare hi vel Patriarchae , e. II. n. 7. c. 7. n. I. Sed & a Patriarchis linig d,-mnati suam poterant eausam ad Synodum generalem deferre , e. l . n. 23. Ex Concilio Samdicensi poterat ab Episcopo suo damnatus prouocare vel ad Romanum Pontificem, vel ad vicinos Epistore , n. 8. in Afriea , qui ab Episcopo suo re adstitis ei Collegis damnatus fuerat , & poterat ad Provinciae Primatem , vel ad Provinetae Synodum. & ab has quowe ad Plenaria Africae Concilia provocare, T. IV. e. II. n. I. Iq. T. Pendente a inpellatione iubebat Canon Asrieanus stari i terim sententiae ab Episcopo latae. Atque ita
multi faciendum contendebant , C. II. n. 1.
Negabant alii , nisi ea esset causa quae iam a Canonibus disceptata suisset . ibia. Neg bat Hinemarus pollis Pre byteros & Cleri eos inseriores appellare ab Episcopo suo ad Romanum Ponti ieeth . sed totum ad Prosineia Concilium, e. I7. n. Io. Addebant Astioni& ad Plenarium Asrieae Concilium, nee ul
Aquae Benedicta Benseum. Beneficio aquae benedictae v abatur in Anglia saeculo XIlI. munus pauperi euipiam Ct rico scholari solitum imponi aquae benedictae per domos delerendae , ut ex stipe inde proventura posset vitam studiaque sua sui lentare, T. II. e. 33. n. I 6.AρMensis Feclina, in indie. Geograph. Aς ileiensis Patriarcha,v. indie. Geograph.
Archieaneellarius . U. tit. Canceuaratis . Arthicapellantis, V. tit. Capella .
si non vere fuit Archi capellanus Regii Palatii Aigilbertus Cenomanensis Episcopus, quihoe tamen sub Theodorico lil. insignitur nomine , T. II. c. I . n. Io. Primus ergo dies debue
12쪽
I-ex Rerum prae v mm . . . . viliniistit Fulradus Abbas sandyonisianus, sub Diaeonum ordinatio antiquioe , e. 7. n. lo. Pipino scilieet Rege . hoc nomen haneque Eum ipse sibi eligebat Epileopus, e. 17. n. dignitatem gestalle, c. II n. I. Qui & quod II. & T. IV. e. 33. n. II. Quippe erat Arellet Presbyter ea propter vocatus legitur Ar- chidiaconus Epilcopi oeulus & manus eiulqus inigre byter Franciae . ibid. Presbyteri igitur in eontentiosa iuris dissione Ze re enda re tem & Abbates primum isti fuere, ibus. Et dein- poraria Mini iter & Uiearius GPn ratiς . &M id nominis & dignitatis Episcopis ut plu- tandem negotiis Eeelesiallieis praepositus, T. rimum indultum est. Et quod in Regio Pa- II. e. 17. n. 3. 4. 8. At quamquam eum polatio & extra suas proinde Ecclesias jam eos terat solus initituere, non eamen p. Rerat selus morari necesse eiset tum a Romano Pontifi- exauctorare, id eis , nou sine eausa 'uapiam . tum ab ipsis Galliae Episcopis ea super re iuste & sine iudicii figura, α 3. 4.3.6. Hi ac mu- dispentationem Reges Petebant, c. I O. n. a. questus est Leo ad veriuς Anatolium Conifantiis 3. Vocabatur aliquando summus Capellanus, nopolitanum Episcopum , quod aerium malo magnus Capellanus . n. Aliquando limplici dolo secisset Presbyterum , ut eum Archidiaco- ter Capellanus , & Cusios Palatii , n. O. dc ni gradu moveret, illumque priorem suum Arist . Item & Primicerius Palatii , n. 6. Ali- ehidiaeoni gradum Anatolius ei restituere nequando Romani Pontifices eo ut Apocrisario esse habuit. n. 3. Hi ne item Pelagius & Gr utebantur apud Reges notiros , illumque eo potius RR. PΡ. expostulaverunt eum Natale nomine induebant, n. I. 13. Erat apud Prin- Salonae Episcopo, qui Archidiaconum suum ei pem veluti Agens & Mediator omnium Re. Honoratum invitum ereaverat Presbyterum,gni Praesulum, n. 7. Primarium sustinebat Pa- sicque Archidiaconatu deiecerat , T. IV. e.
latii Oiseium. & mih Regii sanguinis Prin- is. n. t. a. Erat item Archidiaconus Clerico-eipes sedebat primas. n. 8. Consilio Principis tum Minorum Dux . Rector & Magister,
semper aderat , re primas in eo tenebat , n. eiusque domum ut eruditionis ac pietatis icho 13. Omnes ipse causas Ecclesia ilicas termina- iam frequentabant. e. 17. n. 7. e. I 8. n. 7. Ethat , ibid. Ut suum habuerunt Archica pella. qumne vel Archipresbytero omnem viduarum. num Franciae ReP e Caroli Magni sangui- pupillorum ti peregrinorum curam credebat ne otii ; ita & suum Reges alii ex eodem Episcopus. e. I . n. I . Eius erat ex Conci- sanguine prognati. n. 7. Sub secunda illa Re. lici hri Carthaginens in Subdia eoni & Clegum nostrorum dynallia non raro idem erat ri eorum aliorum Minorum ordinatione inisArehieapellanus & Caneollarius , .seu primus strumenta saera porrigere , quae erant ordiis Notarius , c. I . n. IO. Extincta eli Archiea- nationis eorum signa. Quin & ex Hieronymo pellani dignitas eum ipsa eadem illa seeunda ad eius testimonium ordinabantur Presbyte- dynailia, nullaqu ejus occurrit memoria post ri . eo nempe sensu quod in eorum vitam &Hugonem Capetuam, nisi rari isma, c. Id. n. mores inquireret qui ab Episcopo erant o s. 9. . . dinandi, n. 9. Vera quoque simile est potuisse Archid acontis . eum multum in ordinationibus apud Orien- Arehidiae orum in Oecidente antiquitas tem, n. xv Poterat & communione privare. ex eo pate . quod iam non Hieronymi sis n. a 3. Nullam per illa V. saecula seu in Orien-lum sed fle Martini . sed & Caeciliani tem. te seu in Oeeidente iurisdictionem obtinuit
pore memorantur, T. II. c. T. n. I. In oriem in Presbyteros, sed solum in Diaconos alim te vero situm memorat Archidiaconum Chry- & Clericos inferiores, T. I. c. 29. n. 22. I
sostomus, immo & antea suus Meletio Epi- Nee per illud tempus sedit sapra Presbytems.seopo Antiocheno memoratur . e. r7. n. lti nisi dum in Conciliis vices absentis Episcopie. 18. n. 3. Q uita Concilium Chalcedonense sui sustinebat, ibid. Quam similiter UL VII. missi sunt ab Episcopis suis Arehidiaconi . & VII L saeculis Archidiaconi essent veluti eorum in Coneilio tenuere loeum . & eorum Uiearii Generales & Officiales Epileoporum
nomine substri erunt . T. II. c. II. n. 17. in depromenda omni eorum iurisdictione sive Cum in Arehi presbyterum vulgo assumeretur, voluntaria sive contentiosa , T. I l. e. I 8. n. r. qui inter Pres, uteros erat Oretinatione pri- Quin de oeconomi & Cantoris ex parte salmus , eo qnod Presbyteri ex nomine suo sitit tem muniis fungebantur, n. 2. Quantam ArisSeniores 3c Senatores Ecclesiae r e Diaconis ehidiaconus in Clericorum iudiciis partem hae contra quod si ministerii nomen . is tu beret , n. 3. 4. Quam ineum beret in omnem Archidiaeonum promovebatur, qui prae cete- Clericorum atque etiam Presbyterorum &ses lirenuus erat se industrius, α i T. n. 2. Haud Monachorum moles, n. q. l. 6. Et in Pasce. tamen adeo liquet an non Conliantinopoli is eias ruris, n. a. Suam VI. iam si eulo inesset e Diaconis Archidiaconus, cujus erat in Presbyteros & in Archipresbyterum iis m
13쪽
io Iudex Rerum mae v .sepromebat iuriaictionem, n. O. Nihil tamen vero Presbν teri erant, non tamen Presbyteri iurisdictionis in Presbutercis exercebant Gr, erant , n. I. Immo eorum quidam nee Diacorum Archidiaconi. e. I9. n. II. Unus erat coni indinati erant i id auod tamea multis latum in unaquaque Dioecesi Arehidiaeonus. Coneiliorum decretis sareulo XI. de s uentuisque in Ecclesia Cathedrali, e. 18. n. so. I l. bus prohibitum est,n. . Primus omnium Pe- Sub Imperio tamen Caroli Magni iam noci trus Blesensis oecurrit, qui eum Archidiacon unus scitum erat in Dioecesi qualibet Archi- tu Presbyteratum coniunxerit . & quidem
diaconus, T. II. e. I9. n. M. Erant Arch, diaeoni Coneiliorum promotores ae Agentes , n. io. Parochos aliosque Cleriem ad Episeo. palem Synodum convocabant, ruris Parochias visitabant , num. I. Quanta esset eorum Pintestas per ruris Parochias, T. I l. c. I R. c. q. o.
ibut incrementis haec iis potestas obtigmri l. c. v. n. ra. Eorum iurisdictioni suberant Parochi & Archipresbyteri seu Decani Ru- Tales , adeo ut Archipresbyteros ipsos, Dequenter a se eorreptos nee resipiscentes gradu Hra possent exturbare. n. 9. Non erant tamen
Archidiaconi nisi Diaeoni : nee uere erant Presbyteri , quos Hinemarus Archidiaeonos Presbyteros vocat , num. 8. Ipfi etiam Monachi aliquando in Archidiaconos promovehamur, n. ια Archidiaconatus aliquando in.
vaserant laiei ; & id quominus ustra fieret, vetatur in Caroli Magni Capitularibus. Quae
vero esse potuerit audaciae istius origo, n. 7. Saepe ea aetate notatur de damnatur Arehi.
diaconorum avaritia , T. II. e. I9. n. a. I. T. VIII. e. Ra. n. I. R. 7. S.
Archidiaconi Parochias visitandi iura te. gesque ei servandae lub imperio Caroli Ma-
mi , T. Ult L c. r. n. I. 2. 6. 8. P. Non dum eas ante annum millesimum ordinaria
tulit dictione visitabat , sed delmata solum,ae quando & ubi plaeebat Episcopo, T. II.
c. 2 n. I. T. VI. c. 3I. n. I. T. Vlls. e. 72. n. a. Uti sensim ex delegata transivit haec testas in ordinariam, T. II. c. I9. num. a.
Eiusdem Parochias visitantis uost annum Iom. iura , ae letes ei servandae, T. VIII. cap. 33.
Iure novo sea ultima Eeelesiae aetate nihil detritum est de Archidiaconorum gloria &potestate: quippe & dicti Ac habiti sunt Episcoporum Uie alii in omnibus . Uni fersa in
eos ineum bebat cura Cleri . seu ruri seu in urbe positi. T. I l. e. m. n. t. Supra Dimitates omnes Episcopali inferiores haec eminebat adeo ut nee Galliae olim senescallos &Palatii Maior . nee Ludovici VII. frater illam sibi erediderint dedecori , n. 2. Non tamen semper ante omnes alias huius aetatis Dignitates Eeelesiasti eas leguntur subscripsisse, sed aIiquando ante . aliquando post . At in eos tamen ipsos canonicam exercebant iuris
dictionem, quibus loco cedebant , ibid. Et si
utcunque invitus, num. 3. Adacti sunt tamen eo tandem ut vel Presbyteri essent, vel intra annum Presbyteri fierent, iis exeeptis Archia diaconis a'ibus non ineumbit animarum e ra, ibid. Penes eos erat exeommunicandi potestas , n. 7. Ruanta esset eorum contentiosa
iurisdictio. De eorum officialibus, n. 7.
Quare, quomodo & quibus decrementis eo eiderit Archidiaconorum potestas ac transierit ad Viearios ad nutum amovi biles, ae ad otificiales quorum etiam delegatio in officium tandem perpetuum evasit, n. q. & to. Id sibi pepererunt Archidiaeoni tum avaritia sua , tum sua in Episcopos audacia, eontumacia . insolentia, n. v. Quanto cum omnium adve sus eos consensu . n. Ita & II. Summatimeollicitur varia sors meum, potestatis scili eo incrementum & decrementum, n. IL Aliquid prae ceteris servavere sibi hucusque Archidia-eoni Carnotensis & minenta. num. II. g. in hir, ει *. Illuseria . Quando plures in una Dioecesi coeperunt esse Arehidiaconi. eorun que unus vocatus est Magnus Arehidiac us,suod in urbe degeret Episeopale aliis territorium inter se partientibus ; haud tamen ullam alii
in alios nabebant auctoritatem, n. t. Ueri &egregii specimen Archidiaconi, c. I 8. n. t. c. v. n. q. c. 2 . n. Ir. Dudum Archidiaeon non habet Ecelesia Romana nec Conilantiunopolitana 3c quate, e. χα n. Archiepiscopus , v. plura tit. M trem ita . Archiepiseopi nomen iam apud Gr reos erat
in usu tempore Sia Chrysostomi & Epiphanii. Ab isto tribuitur Alexandro Alexandriae , de Meletio Thebaidis olim Episcopis, T. I. c. n. 7. Quod huic nomini quid fassuet adher
scere videretur , eo uti noluerunt Africani , primumque in unaquaque Prosineta Epileo. pum , voluere solium primae sedis Epii copum appellari, n. t O. Abstersa iam tamen Videt ne hie nominis illius invidia tempore Concilii Ephesini . e quo palsim maiorum saltem smdium Metropolitis, ipsisve Exarchis tribuitur, num l . Eo sorte primus omnium usus est Alexandrinus Episcopus . ut a subiectis sibi Metropolitis di itingueretur . num. 7. Ρα ea commune factum est non illorum solum M tropolitarum . qui maiores illas sedes Exa ehatusque regebant. sed tum illorum omnium
quibus Uuberant Metropolitae , tum illorometiam
14쪽
etiam Metropolitanam, trilibus,suod vel μ ob postas in eo Hrea eminentiorem Epistopagati vel Ulearii essent Romani Pontificis , thronum sedes Presbyterorum, principem inispoipstas dabatur iuris alicuius in Metropolitas ter Presbyte os loeum post Epueopum obti- exercetidi r ipsum vero diaetropolitae nomen nebat; abienteque Epitcopo Sacra ipse perfi- iis tum coepit Episcopis haerere , qui sub se eiebat, c. 7. n. a. & c. n. I. Vulgo ille erat non alios habebant Metropolitas , ted totum e Presbyteris Archipresbyter , qui ordinati
Epii opos. T. I. c. I v. n. I. e. 3I. n. I. Com. nis aevo omnibus aliis anteibat . FIaee in eoα-mune tandem factum e:l Archiepileopi no. eussa Latinis Ecclesiis regula , nee suum itumen in Gallia eorum omnium quibus aliqui debebat locum alteri relinquere, e. 3. n. r. Is suberant Episcopi , omnium ve Metropolit quoque apud Graecos usus: apud quos tamen erem sub Childerico III. dc Pipino Maiore vii quando meritis gradus iste tribuebatur : tumis Palatii, T. I. e. 3o. n. v 3I. n. T. II. e. que & Archipreinyter ille simul erat, ae Epi-53. n. t. a. Immo dc iis etiam datum est ali- scopi Vicarius Generalis. sed & eius plerum- quando quibus niilli suberant Episcopi , eum que successor , e. 3. n.a. R. I. Unus solum erat Metropolitae nomen nulli eonveniret, nisi qui in unaquaque Cathedrali Ecclesia Archipres-
eerto praeesset Episcoporum numero, T. Le. byter : numerum auxit sequentibus saeculisas. n. 3. 4. Nων ira res. Apud Grreos tamen aucta fidelium multitudo, e. i. n. 6. e. . n. aetatis media , ut quidam erant Metropolitae Iubet Concilium IV. Carthaginente ei vel
honorarii dictit quod nulli iis subessent Epi- Archidiacono viduarum , pupillorum , ae peis scopi , ita & illi quoque Archiepiscopi dicti reerinorum curam ab Episcopo demandari et
sunt . in .e vero eorum eri vilestia , T. I. e.m. M proinde ab Episcopo tanquam Vieatius adn. io. Qui a Metropolitis differrent Archie- opus quodlibet adhiberetur, c. R. n. Ιχ. 17. E piscopi apud Graecos tempore Baliam is, α clesiae ipsius Romanae Archipresbyter subseriis 4 I. n. I 2. bit ante elelium Ioannem IV. Ponti fleem De eruee Archiepiscopis praegestanda, v. liti Romanum nondum conse atum , c. q. n. 4. Crax Archimimporcim in voeabulo Crux. Ex Isidoro Hispalens quamvis erat Archi-Licet multa modo sint ad Romanos Pon- presbyter super omnes Presbyteros, & eorumtifices devoluta , quae ab Archiepiscopis olim curam agebat , erat tamen & ipse sub Areh indieabantur e non id ex eo iactum est quod diacono dc eius praeceptis parebat , quippe Romani Pontifices suam vellent auctoritatem Viearii Episcopi , e. q. n. s. Ab Episcopo ereseere detrimento Metropolitarum . Per quas sine Presbyterorum suorum consilio non pote- vero eausas & oeeasiones sensim factae sint rat ei iei , n. a. Lateorum & Cleri moribus istae devolutiones, T. I. e. 48. n. I. usque ad invigilabat, poteratque per se in Suόdiaconos,n. it. Nee Concilium Trideminum ipsam Diaconos ,& Presbyteros haud eastos animad- detrivit auctoritatem Metropolitarum , licet vertere, e. 4. n. g. Cadente Clodovaei stirpe
in prioris eorum jurisdictionis exere itio certos ausi fuerunt laici dignitatem & nomen Aria apρosuerit limites, T. I. e. s n. r. f q. ehidiaconi usurpare ; huicque malo neeesse Episcopos quidem exemit Tridentina Syno fuit mederi Concilia, Sui iam erant &dus a necessi inte visitandorum Archiepiscopa- in agris Archipresbyteri , n. 3. Sub Imperiarum i sed tum in eo nihil aliud quam Epi. Caroli Magni quaelibet Dioecesis in plures scopos primaevae suae restituit libertati . tum Archipresbyteratus Rurales distribuebatur, qui nee per universam Eeelesiam obtinuerat illa Deca natus & meaniae diectantur; & Archi eonsuetudo . tum & ipsa erat Episcopi non. presbyteri ipsi in omnes Decanatus Archi nihil eontumeliosa , n. ia. Non sustulit Μm presbyteratusve sui Parochos & Presbyteros tropositae potestatem visitandorum Di circesma excubabant , sed & in laicorum more . MMetropoli suae subditarum ; sed id istum cau- II. e. s. num. l. 4. - . Quanquam & laicis suitionis apposuit , ne eas visitaret nisi causa quoque erant laici Deeani, qui morum erant priuς cognita de probata in Provinciali Con- admonitores , num. 6. In unoquoque Dec cilio , ditim. 3. Paucis referuntur , quae in natu Archipresbyterat uve Rurali eonvenie-
Concilio Tridentino de Μetropolitis ita tuta hant simul Pre buteri primo die cuiusque menis
sunt, num. ἔ4. . sis de rebus ossicium suum attinentibus actu Archipresister. ri, num. I. Poterant Archipresbyteri illi a Etsi Graeeum est Arehi presbyteri nomen , maleficis poenas Tepetere , num. a. Curabanta solis tamen usurpatum est Latinis : Graecis maxime ut Poenitentiam peceatores agerent, enim semper dictus est Proto presbuter , qui publici publicam, occultam occulti, num. T. Latinis Archipresbyter, T. I L e. 3. n. r. In Excubabant vero in Rurales Archipre byteros
Sacrario , quod Ec Presbyterium appellabatur Archidiaconi , num. 3. Vacantium Ecclesia-B a ruin
15쪽
Ia Indo Rerum praeeisumm . rem seu Parochiarum res 3: reditus fidei AN utebantur Presbyteri sub Imperio Caroli Machipresbyterorum commendabantur ; ex quo gni ad Millam in itinere celebrandam, eum fiebat aliquando, ut cupidine abrepti reditus non uelle poteram Ecclesias adire . T. I i. ilim domum suam deportarent . Id noni De. αχ . n. 2.3. 4. Et etiam ante id aetatis, c.77.n.2.culi Coneiliis damnatum . Et una tamen haee Arelatenses Primatus, U. Ind. Geograph. forte Deportuum origo, n. 9. Ut autem ruri Amma. tunc , sic & in urbe erant adhue Archimen Armorum gestatione Cleri eis interdicitur, byteri, iique Episeop num in .spiritali lateo- T. IX. e. 42. n. c. M. n. 1. 2. q. s. c.q . Tum regimine administri generales, sed & n. . e. 6. n. 34. lis quibuscumque Ressandis ' de Canonicorum vita satagebant , num. i x hibebantur, etiam cum privata bella saeculo XI. Suus quoque erat adhuc eo tempore Graeeis maxime fervebant, eod. n. 34. Quod tamen sae
Archiseesbyter . aut ut loquebantur Protopres- eulo XIII. Albisenses in Clericos grassarentur, byter aut Protopapas, quo nomine nihil aliud arma quaelibet Clericis belli tempore permis 9nifieabatur , quam primus inter euiusque re illius aevi Synodi, quanquam non omnes, Ecclesiae Presbyteros, n. ii. Arehipresbyteros vim stilicet ut possent vi repellere, c. M. n. non sustulit ius novum, perrexeruntque dein- 36. Immo & hine sensim assuefacti sunt Cle-ceps esse Archipresbyteri, alii ei vitatis qui in rici armis quocumque in itinere gestandis rSacerdotum omnium vitam ineumbebant, & eaque tum illis permittunt XV l. & XUII. absente Episcopo divina celebrabant officiat huius seculi Cone illa, mentione periculi nul- alii ruris, singulis Plebibus praefecti, id est , ia injecta , n. 16. 3. P eruns. Quin & ita certo euidam Par hiarum tractui quibus unus Mediolanensia S. Caroli Concilia, nisi quod
constabat Decanatus Ruralis , oc horum erat tum gladios solum ea esse Volunt , tum de ineum re in scholas . in Parochm 5e Paro. Episcopi consentum accedere , n. II. Solius chias; item de laicos totiuς illius tractus sui, olim Regis gladium in Ecclesiam insereb T. II. c. 6. n. r. 2. Eoque pertinebant Ruralia tur, nec ullus alius eam poterat armatus tuis illa quae statis temporibus cogebant parocho gredi . Id quod observanὁum adhue Salingerum sibi subditorum Capitula , n. a. iuramen. ii adiense ann. lo22. Concilium praecipit, nistum Episcopo praeliabant . dc iis vieissim illi i . h. In Conculo. tractus eorum Parochi, ειε i. Affixus erat Ar- Armachanus Primatus, v. Ind. Geograph. chipresbyteratus Plebanae illius tractus Eecte. Armeni, v. Ind. Geograph. sae , id eii , matrici illi Eeelestiae , ad quam Aisium. aliarum eluviem tractus Parochiarum bapti- statuta Principum eram pro asylo, T. Vs. Tandi deferebantur infantes. num. r. a. Id sua e. 97. n. 6. Asylum quoque esse voluit Theo- sibi promeriti sunt negligentia, ut tum S.Ca. philus imperator tumulum filiae suae , e. 98. resus Borromaeus eorum loco Uiearios insti- n. II.
tuerit Foraneos , per Dioecesim ad Epileopi Iam a Constantini temporibus Eeclesiae nutum excursuros , officia eorum praestaturos, erant asyla. Hanc sive ledem . sive eon si ρο- tum XVI. de XVII. hujus saeculi Coneilia tudinem arctavit nonnihil Theodo fius Ma-jusserint ab Episcopis Archipresbyterox insti- gnus , T. VI. e. 93. n. v. Quam solerentini, quos quibus vellent Ecclesiis praefieerent, miseri per prima v. saecula e fugere ad 3c ubi vellent revocarent, eum antea perpe- iilhaee asyla: Quam pro iisdem aiylis pugna- tua esset haee eorum Dignitas, e. o. n. 3. 4. rent tum sancti Patres : Quam item iidem Sui erant iis ossietates, & singulis plutest At illi neeesse habuerunt ad ea confugere , qui
eos vel penitus sustulere Concilia eum potum ea vel violaverunt vel sublata voluerunt imis re, vel singulis unum istum aut alterum per- peratorum Ministri, T. VI. e. 96. n. q. . T. misere, e. 6. n. 6. Eadem iis interdixere iudi- Ab ann. 3 . usque ad Io . servatus adhuc His musarum Matrimonialium , simoniae, & asi li honor Ecclesiis, c. 97. n. 7. Ultra . n. earum omnium in quibus de depostione ver- q. 3. I. e. 98. n. 3. 8. o. I. Excommunicatitur aut Beneficiorum amissione . ibid. An- tio iit intentata a Conei liis qui illud viol te Concilium Tridentinum necesse erat , ut rent, e. 97. n. 3. Si servus ad Ecclesiam con- vel iam Presbyteri essent vel quam pri- supiebat, Domino reddi iubebatur, sed promum ordinarenturi Poti Trideminum desi- missione veniae priu9 expressa, e. 9T. q. 4. 3. deratu tantum ut almum 22. acant aetatis, Quid si fisci deSitor ad Ecelesiam eonfugienum. I.8. Plura ex Fagnano, Mid.num. De bat n. 4. Quam leais asylorum in sua etiam eo u Visatatione, T. VI. e. 8. num. 16.f. n. causa Guntrannus Rex suerit observans, n.
Ara. iα Non Eeelesia modo ipsa, sed Ze eius atria ocAris portatilibus ab Episcopo eonsectatis Episcopales aedes honore asyli gaudebam, 97.
16쪽
n. s. e. ς'. n. g. O. Dum in Remensi ann. 623. satageb t ineolumitate; iis iam extinctis non Coneilio suus nimatur asylis honor: statuitur admodum sibi eredidit indolendum , n. v. ut tamen egrediendi licentiam non prius obti- Cardinalium Palatia gaudeat asyli privilegio, neant rei, quam promiserint se poenitentiae. md. n. 9. j. Adserte.
canonicae eurriculum exhausturos. c. 97. n. 7: Athanasius.
Sie in Capitularibus homo ob asylum morti Athanasius ab exilio reversus ingreditur
ereptus , publieae mox poenitentiae traditur, Alexandriam in asino sedens, T. IX. c. 36. cap. 98. n. 9. Idem a S. Be nardo pmatur, n. a. Symbolum quod ei inseribitur, iam illie. 99. num. 4. Crimina quaedam excipiebant tribui emam erat tempore H in ari Rei Graeei ab asyli gratia. T. VI. c.9η. uum. t. mensis, T. IV. e. m. n. 7.
Quaedam etiam excipiebantur in Caroli Ma- attrebatenses Eeessagni an . 7 9. Capitulari Sique illorum erimi- Audoem. s. num reus aliquis ad asylum Ecclesiae con- s. Audoenus Rotomagensis Episcopus D nto fugiebat, nullus illi ei bus eo inferebatur, ut in honore apud Theodoricum Regem, T.VI.
tandem necessitate compulsus aliquando exi- c. 97. n. I 3. rei ae se interciperetur, e. n. I t. Extensa Auen emensis Dorio.
tamen rursus fuit asyli gratia ad illa eadem Aventonensis Legatio quando ecepta, T. erimina sub Ludovico Pio, immo & ut vi- IU. e. 32. n. 8.detur sub Carolo ipso Magno, n. 8. Quippe Augustinuν. ea tum ecepit inolescere disciplina, ut quae S. Augustinus in Italia in Asrieam reΤο-
obnoxiae suerant & etiamnum sunt morti sex communem eum piis laicis in omnium erimina. poenis stilum Canonicis plecterentur, rerum temporalium abdieatione una de in n. S. II. Bis egit vitam. T. II l. e. z. n. 7. 8. Trien De M o ab anno I m. nio necdum elapso Presbyter a valerio Hi Servatus adhue Ecclesiis honor asyli, Jc ponensi Episcopo ereatus et invitus nec sinu intentata iis , qui illum violassent , excom- uberibus lactymis , T. V. e. 6 . n. Z r. c. 66. municationis poena, T. V l. c. I . n. I. a. 7. n. r. Presbyter factus Monasterium initituit
Exporrectus , modo ab his , modo ab illis intra Eeelesiam, id est, in Eeclesiae vel Epi- Conciliis ad Caemeterium, ab Capellas, ad stobatas for bus, ex piis illis iisdem laicis qui-
aedes Episcopales & Paroelii domum: si prae- bustum antea degebat. T. III. e. a. n. 8. risertim sint intra passus m. ab Ecclesia ma- tum Ualerius provinciam publice ac se etiam tori, vel intra pastus 3 . a minori n. I. I. 6. praesente praedi eandi demandat , cum non Item ad Cruces in viis positas, n. a. Ad nisi absente Episcopo conesonarentur in Presbyterum deserentem Eucharistiam, n. 7. Africa Presbyteri T. IV. cap. 8s. num. a.
Aseli quoque instar voluit esse ipsum etiam Episcopus postmodum creatur & ordinatur, Episcopum eum plebe sua, extra iieet Eeele. eodem Valerio eum fibi sileeessorem deliser sam, collectum S. Hugo Lincolniensis Epi- te, & Canones Nieamos sueeessorem Epist
scopus latronemque allac transeuntem dum ad D adhue viventi dari prohi iantes neseiente, patibulum ageretur, absolvi a pCena voluit, T. V. e. 36. n. i. 2.3. Factus autem Episco T. Ul. e. 63. n. 7. e. m. n. q. Certa quamquam pus Monasterium seu Collegium illud Laic non se aer aut ubique eadem crimina ea rum, ouod in illis Eeelesiae hortis instituerat, aetate excipiebantur, e. l . n. 3. 7. P. De asy- admovit intra ipsas aedes Episcopales, at cum lis in Anilia, e. IO . n. I. Aulia n. 4. In iis vivere pergeret , ae eos Clericatu initi Hispania, n. χ in Germania, n. 6. In Ita- est . communisque Clerieorum vitae Prim lia, n. q. In Oriente , n. o. iN Gallia vi- auctor fuit , T. III. e. a. n. 8. q. e. z. n. M guerant usque ad Francisci I. Edictum ann. Statuit neminem a se ordinandum Clericulo, 333'. quo statuit , ut cum mberet reos in nisi qui eum ipso eommunem vellet vitam Eeelesiis eomprehen sti, postent ab iis extrahi, agere. ae voluntariae paupertati se devovere.
eis postea redintegrandi si ita Iudiei videre. a quo proposito si di se eret, tolleretur ei a tui. At et si Edictum illud asyla non res it se Clerieatus , T. t X. e. z. n. 3. 6. Compe
prorsus . inde tamen cceperunt exolescere , in vero deincepi inter eos esse tamen hyp
eum nulli iam asylis a Iudicibus restituantur, eritas, qui eontra votum illud possiderent ali . n. 7. 8. Verum cum ille pridem mos exole- quid proprium . novum ea vice eonsilium ini- verit reos per asyla morti ereptos taeniteΠ- it , potestatemque iis seeit , aut ut abirenti iis Canon ieis addicendi: Ecclesia quae ipsam quo vellent suae apud Deum tonsetentiae meorum poenitentiam prae oculis & in votis licti, & a Clerieatu non ex suendi, aut novamnaam tam habebat, cum adeo de asylorum voluntariae' paupertatis professionein emitte
17쪽
4rent , a qua denuo deficerent prorsus ex auitora remur . quaecumque contra eius iententiam interpellarent ac adirent Concilia , n. 6. 7. 8. Eius in Episcopatu institutum , vita, mores. T. IX. c. ' . n. e. 33. n. a. q. Monachus haud fuit , nec Mona chi foete eias Clarici. T. II l. e. R. n. 8 9. Quae duo ab eo extructa leguntur Monaste.
ria, di in quibus i ple vixit, alterum in hoditis Ecclesiae cum Presbyter factus suillet, alterum in Epitcopalibus aedibus cum Episco.
Monachis ramea non occupabantur, T.
sti eum quoque professus erat institutum tribus illis annis, quos post suum in Afri eam redi. tum eaerat in pio illo suo cum laciis amictive ieceitu, c. 11. n. 26. Ad Moniales Regulam scripsit, c. I. n. 9. Ut simul eum tuisui .ebat Cleri ei ς - ita iisdem nec pretiosio. xibus, licet Epiruopus, utebatur vellibus. T. Ill. e. 3. n. 8. Eius humilitas . ioid. Cum eodem Clero suo non nisi oleribus pascebatur,& si quid earnium addebatur, eo solum lio.
isties vel infir ini vescebantur . n. I7. Ut opes Eccletiae earumve procurationem tolera. bat, non amabat: maluissetque eas relinsue.
re fidelibus, qui eius & Clerici nutriendi curam ius cipere voluissent, T. IX. c. I. . I. δ. Quam a rerum temporalium amore alienus erat. T. VI li. c. 38. n. E Eius in peregrinoς & pauperes caritas T. II. C. 89. n. 1 Ii. Qua cura a mulierum contubernio, tum etiam colloquio abii neret. Et qui illas, ubi opus erat, vel alloqueretur vel inviseret, ri L c. 6 I. n. la. Mittebat reos in eausis di medioribus ad sepulchrum sancti Felicis Nolani artvtis , ut se ibi iureiurando purgarent,
T. IV. c. l . num. 49. suum ipse sibi sue. cellatem detegit Eradium Presbyterum , at nonnili se mortuo Episcopatu initiandum , nent in tua ordinatione factum fuerat, in istius quoque peccaretur adversus Nicaenos Cano. nes, T. V. e. 36. num. I. Quanta eum &caritate & pietate causis omnium finiendis
II. Pauperes parentes suos iuvabat nihilo magis . quam alios, scilicet non ut divitias haberet, sed ut aut non. aut minus egerent, T. VIII. e. 38. n. a. Legation rm in Mau. xitaniam a rasimo Papa suscepit & executus
Ad Aulim Episcopus a principibus areensitos, aut etiam ultro pro aliorum necessita
tibus, ire Concilium Sardi conte patitur, T. VI. α 6. n. I. Exempla sanctorima Episcoporum qui per Prima quinSue incula Aulam Indis Rerum prae uarum. Clericatu adierint pro Ecclesiae suae vel aliorum necessitatibus, α 36. n. I. 6. 7. 8.1 I. Toletana VILδι XIII. Concilia statuum ut si nauli singulis mensibus Epitcopi viciniores mensem unum Toleti maneant, non tantum ut ad int Me. tropolitano , sed pro reverentia Principis ae Regiae sedis honore, T. Ul. e. 37. n. l. Ρο- test Princeps Epitcopos ad se vocare , alio mittere, &e. n. ῖ. Suadet Clodovaeo RG
migius, ut Episcopos sibi Consiliatios adstiscat, n. q. In Concilio Liptineas statuitur,
ut unus aut alter, aut summum tres adhaerescat Principi ad exercitum proficucenti. sel licet ad Musteriorum celebrationem , c. 37. n. I. c. 8. n. I. Datur a Dagoberto Rege filio suo listberto Regi sanctus Cunibertus C loniensis Episcopus. qui eum in moderandis
Regni habenis iuvet , c. 37. n. 7. Suam tum idem Cunibertus . tum ante eum S. Arnul-phus Metensis Epilcopus commodant Ope
ram S. Pipino Maiori Palatii in tra tandix Regni habenis sub Regibus Clotario II. Da-goberto δκ Sigeberto, n. 8. Simili de causa iubetur a Chil derico II. S. Leodegarius Au- pastodunensis Episcopus in Regia sua sedem figere, num. s. Regnum pariter administrat sub Clotatio 1 II. lanctus Audoenus Rotomagensis Archiepiscopus, ibid. Aderat jugiter Anglorum Reginae Christianae e stirpe Francorum editae Luidhardus Episeopuq GaIlus, qui suis eam consiliis iuvaret , T. VLc. 37. n. 33. Simile ibidem exemplum alterius Episcopi Reginae alteri eandem ob causam allidentis , ibid. Aulam Carolomanni frequentabant Oiscopi, n. r4. Assedit Carolo Magno in Palatio propter utilitates Eeclesialii eis Anti tramnus Metensis Episcopus, ae deinde Hilde idus Suessionensis , quamquam petita Romani Pontificis & Episcopo.
rum licentia , T. VI. c. ao. n. a. e. 38. n. 2. Ad exercitum prosecturus Imperatricem custodiae Episcopi commisit, n. 3. Sape di diu apud Carolum Cabisum morabantur Hinemamus Remensis & Pardulus Laudunensis, n. v. Hωe vel illis ipsis qui in Aula minabantur, displicebat sua a suis Ecclesiis absentia, n. 7. 8. Observationes . n. 9. Fulco Remensis Archi iseopus impubere adhue Carolo Si pliee Regnum administrabat, ibid. Ea erat uoque tum Orientis doctrina. posse Imper torem Episcopos apud se in Aula retinere, n. no. Id supponit Bernardus , T. VI. e. 79. num. a. Et probat expedire Petrus Blesensis, ut Alexandro III. Romano Ponti fiet tres exeuset Episcopos, qui Regi Angliae erant a Consiliis, & in Aula diu morari necesse habebant, n. 3. 4. Id euec postea Gregoriux IX.
18쪽
Henrieo III. Regi Angliae similia petenti solum hule usui dieatis Ze nomine Hebis de .
concedit, α 6. signatis. Quae ruri Ecelesia Plebs dieebatur, A quibux sibi eavere debeant Episcopi, piares sub te Parochias habebat, unius Archi.
qui Aulam frequentant , T. VI. e. IS n. l. presbyteri Ruralis eura comprehensas , tot une. 3ς. n. i. Quam sit periculosa . T. IX. c. que ille Paroehiarum tra s ad Plebem unam et . n. it. Exempla Epii coporum plurima, pertinentium vocabatur Decanatus, T. II. e. quos nee frangere , nec mollire Aula, vel 3. n. 8. c. 6. n. r. a. Coneilimn Caineraceno, Frineipum reverentia potuerit Per priora quin- ει n. 3. & e. ς3. n.I. Vorabaturque ille seu
que smeula, T. VI, c. 38. Item Vr iriuen- Archipresbyter ieu Decanus, meanus Chritia tria saecula, e. 39. Alia sub Caroli Ma- stianitatis , quod nem in ejuς Ecclesia tni & stirpis ejus imperio, T. VI. e. 6ι. T. rene Christiani, T. II. e. 6. n. a. 4. In maxuIX. e. ro. n. q. filia post annum millesimum, mis quibulque urbibus sons solum unus erat Ba-
T. VI. c. 63. T. IX. c. 24. . ptismalis , huncque etiamnum usum retine . υνεIianenset Epim pusiri indie. Geograph. Italia, e. ai. n. 3. Baptismum selemnem per
A eiensis ne is, v. indic. Geograph. plura siseula in oriente & Oeeidente soli aἀ-
A mus panis. miniitrabant Episcopi, e. 23. n. q. t t. l . In
Unde aetvmi panis trahi possit usus in E Baptismum susceptores ella Monachos , aut ehari ilia, T. VI l. c. t n. I, Abbates, sexto saeculo Synodus Altis ore sis prohiiat, T. VI. e. I. n. 4. 3. Id Humis
Barda extinctas Constantinopoli litteras r saeuiar Pastoralis. staurauit sub Michaele III. Imperatore, T.IRPEdum seu haeulus Pastoralis Episcoporum, c. I . n. q. ut & sceptrum Regum , videntur initi LBamiar. non suisse nisi baeuli , quibus gressum firma- Quae Basilio vivendi ratio, T. IX. c.'Kn. .
rent . dum longum emetiebamur iter ς quV Eius magnanimitas adversus Valentem, T. V l. tandem lapsu temporum , addita iis opulen- e. 38. n. 6. Eius magnificentia , MIcc. 37. n.6. tia, evaserunt utrorumque in lignia, T. II. e. 18. n. a. Carolo Ma o sceptrum erat virga ortae sunt Beguinae apud Nivellam in Bel- aurea . eius staturae , septem scilicet Pedum , gio an n. ira6. dc in ingentem brevi nume- aequalis, ibid. Cum vero Photius se de tit -- rum per Galliam etiam exere verunt, T. Ill. ram VIII. Synodo innitens baculo, uisus est e. 63. n. it. Nec obedientiam nec pauperta.
et e manibus eripi , quod pro signo d gnit - tem Mofitebantur, sed velle instituti sui pr tis Palloralis haberi potu lyet, ibio. Suo quin pria ne modellissima utebantur , iuberantqueque a Gregorio Turoneu si memoratur uius virorum pietate νε aei antium regimini , ibια in itinere sanctus Severinus Coloniensis Epi- Quod earum nonnulle abiardissmis erroribus seoput , ibid. Solis eum in Oriente Hatri lo postea palla sint irretiri . Uiennense sub ehis tribuere videtur Balsamon. At eum Iam Clemente U. Concilium earum Institutum habet in oceid'nte Isidorus Hiipaleatis Epi- extinxit. Et quidem brevi in tota Gallia pe- seopus ut omnium Episcoporium insigne, qui- nituet abolitum et ., opera sorte Philippi Pul-bu, sellieet iam in ipsorum consecratione d ehii Galliae Redis , qui lirenue in exequendaretur. Immo iam erat eorum insigne te o Concilii illius Decreta in eum bebat, ibid. In te Caesarii Arelatensis, ibid. Ligneus erat na aliis tamen locis cum laude persevera'it, I euluq Pastoralis , quo utebMur tantius B a' anne X xll. Clementis U. laeeessore ita e thardus Visburgensis Episcopus : tales siniti- cretum eias interpretan e , ut illas nollet eo ter oportuit ei se, qui leguntur in Nemaui a si proseriptas, quae nullo unquam haereseos comann. 88s. Conei lio conliasti super capita Pieu- tag o labora 9era it. ibid. Dil finguuntur a B do Episcoporum quorumdam, quibus tua tum guinis illis quaς S. Bona uentura memorat, α 3. insignia eripiebamur, n. l. 2. B Ilum. v. tit. Misiter, Muitia. Balsamos. An E ileopo Pal orabulae lieeat lugete iaBalsamonis halluet nationes de Patriarchis, bellorum de ationibuet Provinciarum va-
T. I. e. i . n. l. 2. I. 6. Durius in Latinos stationibus. T. UI. e. 66. n. D c. u. invehitur latentibus etiam Graetis , c. I. n.8. Ei II. 2. ι'. 4. I S. e. 69. n. '. I. o. c. 7 . n. 7.
ab Imperatore ,saae Angelo illuditur, c. 26. n. . Possitne bellum Geatibus quietis re innoxiis Baptismus . . . inferri ὶ T. VII. e. 72. n. 4. nec & h. eum, Baptismus non in omnibus seu civitatis seu & n. 7. Utioad . Si me bellum Christianis talis Ecclesiis adnalaistrabatur et sed in certis licitum , T. o. c. Od. a. I I. I a. I3. I I . 16-
19쪽
metis. Poenitentia in bellis etiam justis indi- heri poliant illi Ecclesiae landi, quos Epise
Ela olim militibus, & quare. e. 7o. n. 9. II. pi sexto iam ineunte seculo vel quinto exeun-I 2.13. c. 73. n. 2. In bello etiam jullo pecca- te & toto deinceps Clodo vati ae familie eius tur a Ducibus & militibus , qui alio quam Imperio in Gallia . Hilpania, Italia, Ic Orien- obedientiae di institiae affectu rapiuntur . ut te leguntur et si nondum uitiato Beneficii leu avaritiae, seu vindictat, seu vanae gloriae, nomine, quibusdam Getieis usu frustuario iu- e. o. n. ia. εῖ. Fulco Remensis Archiepisco- re concellillecto h eorum vitam ad Ee: letiam rus dira portendit Regi, si Normannorum ad- revocandos, T. VIII. c. i6. & II. Non po-nue Gentilium opera utatur. ut reliquas Re- terat Episcopus nisi Canonico iudicio talibus ini partes sibi subsietat : sed ei minitatur se fundis imitare Cleri eum. iis ab Episeopo d quoscumque poterit ab eius fidelitate deterri- eeitore lito donatum: at poterat suopte Ma tutum, T. V L e. 6 i. n. . Deponi ubet Za- te, si illos ipsemet ei dediiset , illeque Cis charias P P. Epileopos , qui in exercitu pu- rieus inobediens ae eontumax evasisset,e. rL nabant ae manu sua hostes seu Chri ilianos n. lo. e. 17. n. q. Dabantur etiam aliquando eu Paeanos occidebant. M l V. c. 68. n. 4. & isti fundi laicis eodem usu fructu 1rio iure Episcopi quoque non 3efuerunt in Oriente tugnaces , c. 7o. n. 4. Eis non possunt Epi- copi pugnare, ad bellum tamen iustum possunt militem invitare ac suppeditare . c. TO. n. 2. c. 73. n. I. Belli sacri ad probatores , incentores , hortatore; fuere Pontifices Romani, Concilia, A sancti istini quique viri, c. TI. u.
B/nedictio. Dum Episcopi olim Reges eonveniebant , non discedebant, nisi cum precatione, & be. nedictione iis impertita, T. VI. e. 64. n. 3. Episcopis per urbes, vicoς, aut per plateas maris incedentibus praeibat campana . qua mOnerentur omnes ut adproperarent & ad eorum
benedictionem suscipiendum genua flecterent, ibid.
R Beuedictus. De ejus Regula. v. tit. Regula Benedictus XII. Eius pietas, T. IV. c. 44. n. a. Beneficia , Orseo nominis.
Beneficia primum dici ecepere ipsi agri &fundi. quibus in Historiae Rugustae Seriptoribus memorantur Duces A milites ab Impe. ratoribuς donati, ut sumptu suo deinceps stipendia facerent, T. VI. c. I q. n. Inde illisaeeommodatum est agris & fundis Eeelesiae, quos fruendos Laicis , qui eos usurpaverant , permisere Concilia & Episcopi ea eonditione, ut pro Regni & Eeelesiae tuitione stipendia facerent , ibid. Postremo denique & Beneficia iperrexere dici tum illi idem agri & lan. di , eum erepti tandem Laicis , coepere Clexi eis .& Monachis restitui; tum ipsorum imitatione omnes prorsus Ecclesiae tituli δι di gnitatet . Eratque iam in usu Ecclesiastieo id nominis QEt xvo exeunte saeculo, ibid. Beneficiorum iniris G progressus. Hodiernorum ergo Beneficiorum quae inhvis de pracdiis sunt, rudimenta quaedam ha
Coenobiis dabant Epit copi ad Ecclesiam Matricem ex qua fuerant avulsi, ad Episcopum
ve nunquam redibant , c. I 6. n. q. c. I . n.
6. Q at hos in Oriente fundnq aeeipiebant . debebant eos in morte rei ituendo duplum quoque redituum in Ecclesiam refundere , c. I p. u. 9. Idem ulus sub Caroli Magni & stirpis ejus Imperio . & quidem multo communior, ut agri fundiue Clericis laicisve darentur, post eorum mortem a s Eeelesiam reverissuri, T. VII l. e. t 9. toro . dat iis donabaatur Clerici, eos Aquilaranente ann. 816. Conis cilium iubet nihil ultra jam ab Eeelesia ae-eipere nis alimenta, & vestimenta, non autem pecuniarias illas distributiones quae Clero erogabantur, T. VIII. e. I9. n. 2. & . c. ΣΟ. n. 2. T. IX. c. 6. n. D & 4. Immo & illos
his vestium 3c tibi s tulis distributionisve abstinere etiam distritae iubent Capitularia , si ex illis quos habent Ecclesiae landis vestitum & alimenta sbi queant eomparare , iiDlae , ni iaciant , minitantur illius Beneficii
ui & illarnm item Praebendarum , seu dii hutionum a mi isonem , T. IX. e. 6. n. 6. 7. Id enim erat tum di Ictiminis Benrficium inter& Praebendam , quod Beneficium illos signifiearet Ecclesiae fundos de apros r Praebenda vero illas dii libutiones, T. IlI. c. 67. n. Ita Etsi autem erant ea aetate Clerici . quibus
Orti illiusmodi Ecclesiae fundi & agri fuerant
assignati r longe tamen major erat eorum numerus quibus nihil aliud suppetebat Beneficii. quam quod vel primis Ecclesiae iseulis, sedi-eet sportulae illae distributionesve alimenti , vestimenti & pecuniae. Atque is quoque erat usus XI. & XII. saeculo, T. VIll. c. 33. n. I. Nee enim nisi post annum millesimum , immo At post Alexandri III. tempora ubique obtinuit illa fere. Irium Fecie si h Partitio ipsos
inter Brneficiarios, T. II. e. 68. n. l. T. VIII. e. 2ῖ. n. l. 3. Δ c. 23. Vide tit. Portitio.
20쪽
- 'ἔ-m eerit o. Collatio Benefleti dieitur . eum ita ab ali- auo tribuitur Beneficium , ut nulla utimori sit opus sive institutione, sive confirmatione, T. 1 v. c. 's. n. s. Solius erat Episcopi per prima V. saxula Melesiae Beneficia conferte: ippe Beneficium & ordo idem eunc erat ,
T. lv. c. q. n. I. 8.&α 3. n. I Solius item eius erat per tria tequentia tacula, T. IV. e. n. 1. l. 4. . 6. T. 8. '. Sub toto similitis Caroli Magni & stirpis eius Imperio, c. 33. n. i. g. Aut si qua a patronis conferebantur,s qua item erant ruri oratoria in Magnatum domo, in iis saltem ab Epite o inrituebantur, qui eorum curam suόibant, α δ 3. n. L.
s. o. g. sie & Abbates non iam quidem ut olim ereabat ae eligebat Episeopus, sed instituebat tamen ac ordinabat, n. 7. Quin &ea aetate Dignitates Capitulorum conferebat, tum etiam eum seu saecularibus , seu Regularibus Congregationibus Capitula coni labant. α 33. n. 9. Ia. Sed de ab arino adhue millesimo perrexerunt Episcopi omnium Dioeeseos ibae Beneficiorum esse Collatores, so minus, Institutores , T. IV. e. 3st toto . Hine adeo exosae fuerunt olim Investitum , e. n. 3. Omnm quoque Capitulorum suorum Dignitates&Praebeiaas saeculo XI. eonferebant Episcopi, e. 36. n. I. 16. Quamquam erant
tamen iam Capitula ubi nullae erant Epise m partes in Praebendarum collatione, ,. ubi Canonicos ipsa et istebant Capitula , v. II. Et quaedam ubi coniunctim Capitulum eum Epi-Mopo, is d. & n. ivi Quin de Parochias quoque conferre , praeter Episco- , datum est etiam Abbatibus, & Monamis. Praepostis, Capitulit, aliisve Praelatis inserioribus, Paro-ehias inquam riclesasve quae ad eos pleno iure pertineat . Id autem eis datum est vel Episeoporum concessione , vel Romanorum Poni Seum privilegio. T. IV. e. II. n. q. 3. In iis itaque istimet non autem Episcopi . Beneficiarios illos instituunt, o M. Sed & quamquam ita Canones collationibus interdieant laicos , ut nequidem eas isti possint praeseribere. Mest tamen ει ipss indulgeri ius conis ferendit reque ipsa multis non Regibus istum lia dc latas aliis e celsum est aliquando, aliquando vero toleratum de dissimulatum . n. 6. .
q. 9. IO. II. II. Quin 3t in nonnullis istiusmodi Benefietis quae laici eonferunt, id ex primaeva est eorum origine . n. I 2. Pomant tamen
Episcopi eos examinare , quos latet isti eollatores instituunt, n. 3.
De Papae 'tesate in Beneficiis eo innis dis e tibi . ae Maudatis.
Indo Reruire probum . II pinatisIν, Reservation us. Infinitam pene potestatem exerunt quaqua uerlum in Beneficiis conserendis Romani Pontifices annis abhine I . vel amplius, T. lv.
e. t. n. l. obscura quaepiam eius in lancto Gregorio vel iηia, α ε . n. 2. ad n. 23. Sesnon extra Italiam, Siciliam, aliasque e reum- positas Insulas, seu non extra fines tuae Meia ropoleos, B. 3 2. 3c ιχ. si excipiamur certa
illa quae in diversis laeis ad Romanam Ee-elesiam pertinebant, Ac patrimonium S. Petri dicebantur,n. t r. Vestigia eiusdem potestatis antea iam in Agapeto PP. Constantinopoli , ubi deposito a se Anthimo Patriarehae Conis stantinopoli ano Menam subrogavit, num. 2 Vestigia item pol ea in Martino P p. in vaeantes Antioeheni fle Ierosolymitani Patriaris e tuum Ecelesias , o terue a Saraeenis o cupato, n. 25. 27. Raro sub Caroli Magni αstirpis eius Resisέ minio interponebariae R mani Pontificis amoritas ad Beneficiorem
provisiones, c. 42. n. l. litius tamen auctorutatis in Italia tune adhibitae exemplum, n. I. Needum sub Gregorio UII. is erat usus , ut aliaeum Ecclesarum Beneficia eonferret Pontifex Romanus, T. lv. e. 4ῖ. n. q. Aut sub ipso euenit , ει quidem intra ipsam Provi clam : li eo trahi debet , quod Bertrandus Provineiae Comes suam hane ei ditionem is i ieiens . se ait ibas ei Eeelesias eiusdem ditationis omnes dimittere, eas ut ordinet, ibidis Primum omnium diserte medio sequenti sae-eolo hune Adrianus IV. usum invexit, n. R. Primus coeli et Capitulorum Praebendas 3c Dignitates concessit Miis , eas primum exige ab Epistoris de Capitolis preeibus de admonitione , addens postmodum mandata δι prae eepta , ibid. Utramque agendi rationem iniis vit suecessor eius Alexander li I. tum di .ismium eoniunctim , n. 3. Alia horumce Mandatorum exempla, num. 3. 4. I. Observatione
multipliei molIiuntur ista Mandata . T. tri
troni laici contra ista Mandata immunitatem adipiscuntur . e. 4'. num. g. Anglorum tra ista seu Mandata seu reservationes , seu expectativas querelae de contentiones , e. 43. m. 7. 8. dc c. 64. n. r. Quid eum Franeis de a Franeis usque ad Viennense Consislium actum est, e. 44. n. . lα l . I 2. Ad vere
se, illa querelae in illo Coneilio, n. r. De hiis item seu Mandatis seu reservationibus seu expectativis usque ad Conei lium Basileense toto illo e. 44. Quid super illis actum ab illo 3c'PUano conciliis , e. 44 n. a Quot de quanta per Cancellariae Regulas in Hispania de Italia in quibus vigent. Romano P