장음표시 사용
31쪽
perrexerint vetare Beneficiarios legare teli mento cognatis quae parta essent ex Leelesi sticis proventibus, e. 47. Ut iterum ab anno 1ῖ . ad I 4m. c. 48. n. 2. Ceeperunt ineunte XVI. saeculo eognati Myeficiariorum adire haereditates eorum, vel intestatorum , vel ex testamento , isque deinceps usus obtinuit, eap. 48. n. l. in se Debent tamen illi eo-Tum succenores ea , quae ex proventibus E
elesiastieis profecta sunt, earndere statim in
usus institutioni eorum consentaneos, 48. n. 4. f. Sed, n. 3. - , n. 7.
Bona Eeelesiae esse pauperem patrimonia, fuisse ea Eeelesiae ipsi eommendata ut ipsis dispensentur e Beneficiarios non ella nisi eo. rumdem bonorum di niatores, ipses pauperibus suffutari,qnidquil sibi ultra necessarium sumunt e protritur ex Conciliis, Patribus, &exemplis tum incidentis , tum orientis per ima quinque inedia, T. IX. e. 2α 20. 18.er tria sequentia postmodum saecula, e. 29. χα Inde utriue ad annum millesimum, z. 3 . Post annum item millesimum, c. a. 33. Ite rum bona Ecclesiae res ae patrimonia esse pauperum. Deique hostias, c. 38. I. MD
S. Bonifaeius. Apostoliet Uiearii monete fungitar apud Gausas & in Germania ν seque & Primatum ita Galliam & Primatum in Germaniam habet sed primui Dersonae ejuς fuit annus , secum. dus autem Moguntina ejus Ecclesiae , T. I.
Boni aetas alter Archiepiscopas intoni III. Imperatori came conjunctus, Roniam ut o dinaretur, nudis pedibus contendit , T. IX.
Boi e us VIII. Dissidium eius cum Repe Philippo Pnlehro,
in verbis non in rebus postum , T. VII. e. 4'. n. 9. Excusatur eius memoria, T. IV. e.
Bonoma, v. indie. Geograph. Bracarense Primatus, v. in/ic Geograph. Breviarium, τὰ tita Ossiciam drvinum. Britania Armorica , v. indie. Geograph.
Caelist nas V. URhes ingreditur non miro vectus , felalello , cuius tamen habenas hine &hiae tegebant Siciliae α Hungariae Reges ,
Caelibatus Chracomm . v. tit. Cleris . Caesaraugustana Ecclesia,v.indie.Geograph. Caesareae Cappadocia, v. indie. Geograph. s. Cafarius Arelatensit. Summa eius hospitalitas, T. IX. c. s. n. Cameratensis Ecelsa, v. indici Geograph.
Regulae Caneellariae, T. IV. C. 4 . n.
Ometum erat primitus prorsus saeculare. Ilulad qui obibant, ita dicti fuerunt a Canee lis intra quos se eontinebant , scilicet ut vel
audirent vel introducerent eos , qui a Inagistratu volebant audiri, T. II. e. t q. n. l. 13.
Qui nune Cancellarii dierentur . iob prima Reeum Franciae dynasti a voeabantur Referendarit . Laicos eos tum suilla verisimile est: at deris, in Episeopos inde promovebantur , T. IX. e. 2 . n. l. a. Notarii quoque de Seer tarii tum dicebantur, Τ. II. e. B. 13. Referendariorum nomine eum prima illa Regum Bostrorum stirpe extincto , perrexere diei lubseeunda Notari, , item & dicti sunt Prot notarii, Capellani , Archreapellani , T. IX. e. 23. n. 3. 8. De Caneellariato cogitare solum eceperunt Cleriei ei rea tempora Caroli ni , tu neque eo seli prohibui sent in Cabusonensi Coneilio Presbyteri, T. VIII. c. I .
n. t . Ut plures erant cancellami in Prineipis Palatio , qui primus erat . dicebatur Archiis neellarius, c. I m. n. r. I. Sic & Romae, MI . n. r. Istius erat asservare Principis scrinia, leges. praeeepra , item & statuta Placutorum 8 illorom Regni, e. IOq. num. I. Sub Imperio Caroli Magni semper Archicatseeellarios iste, seu ut adhue dicebatur Magnus Cancessarius ex CIericis assumebatur , n. F. Et quidem mitio Abbas , postea plerumque Episeopus erat vel Archiepiscopus , c. I S. n. z. e. M. u. 3. T. IX. e. 23. Π. 3. Et diu quia dem Remensis, n. s. Sub tertia Regum n moram stirpe innumeri ex Caneellariis fuere
Epistori & Archiepiscopi. nee pauei Cardianales, T. IX. e. 13. n. do Solo tam ea cum Caneellarii nominε. non Architaneellarii, m8. De eeterorum Reanorum Caneellariis totaeaphe r . Fuere hi semper Cisries . & qui. dem Epistopi vel Archiepiseopi . Ibid. Id ere erat Feclesiae & Regnorum. e. n. 1 In Germania plure erant Caneellarii, Ac unus iis praepositos Archieancellariuet , qui es Arctiea pellanu . Atque ista Arehieaneollarii duenitas tribus hTrobat Eletiorum Metropoli bus , n. νη. Ac 37. Hi sit , & in Bu gundiae Reenci L ferit m Archieaneellarii Archiepisem
po Viennensi, α quare , v. 17. . Haesit
32쪽
& perdis Dimitas Cancellarii Toletano in n. L. Videlicet eo tempore crepere quoad MisHi nia Arcni episcopo , n. 18.am ri poterat Clerici in Confregationes Ec consis Canou. anunem vitam dgregari: iisque servanda pro. Canon direbatur ipsa Ecclesiae Matricula ponebatur Regula quam pro Clericis suis ita catalogusve eorum , qui erant ex Eeelesiae xklectis Crodopangus Metensis Episcopus ex sumptibus alendi ., T. II. c. 3q. n. 3. T. III. c. Canonibus exculpierat, N. a. 9. Indeque omnes 8. n. 4. 7. jam Cleriei vocabantur Canonici . ut & e Cooner.. contra Monachi coepere tum diei Regulares. In rebus Eectesiasticis lNes ex Leone Sa- ex eo similiter quod Regula S. Benedicti iis piente Imperatore debent Canonibus accom- servanda proposita fuerit ae indicta. n. l. ramodari. T. II. c. eo. n. l. Canonum fuerunt iis autem Canoni eis alii erant Ecelesiae C obiervantissimi Pontifices Romani per priora quinque saecula Ecclesiae, T. VI. e. 14. n. 3. 8. 9. Io. II. Per iubsequentia item laeeula,
C. 23. n. 6.9. z. 26. n. I 2. 6. f. Reiscanda. Et ab anno millesimo, c. 27. n. o. 8.
De canonicis & C pitulis, T. III. ae. N
Canonici olim dicebantur quicumque Pte hyteri vel Clerici . seu in Ecclesia tum C thedrali trem Collegiali, seu in Parochia etiam
avelli quatiam agebant, T. III. c. 8. n. 3. Ita vero dicebantur quod Canoni Matri culmve Eeelesiae esse qt inserti , ut stipendiorum ejus estent participes ,ri. q. Unde Prest teri qui Magnatum Oratoriis serviebant , & qui proinde ab iis sustentabantur, non dieebantur Canonici, n. i. 4. Contra vero Lectores ficu inores Clerici quique aliarum Ecelesiarum Canonici vocabantur, n. 8. Inter hos autem Canoniem ipsa praecipue qui Eeclesiae Cathedralis eram, Eoiscopo curae erant . Illos is
labat suis eumulare Beneficiis , aeris & E Hesae podiis donare quorum usui ructu gauderent. T. III. e. 8. n. I. Abbatiis item illo , ad est , Abbatiarum administratione exteriori manebat enim interior .sub Abbate Claus frati γ Parochiis de quibusvis aliis seu in urbem ruri Beneficiis donabat , addita potestate huendi aliqua parte redituum Eeelesiae Cathedralis, si pmventus : illi alii tenuiores erant, .. 6. Poterat similiter Par hos ruris in Eecle sani sitam Cathedralem transserre, ita ut pergerent esse . prioris Ecclesiae tuae Paroelii mimarii seu primitivi assignatoque eiusdem Eeelsiae suae e gruo aliquo proventu ipsi Parocho quem sibi lubrogabant , reliquum ipsi perciperent , & aliquam semper in eundem
illum Par num exercerent auctoritatem, T. III. c. 8. B. I
Tempore vero iam Pipini & Caroli M, Mi coepere dici Canoni et . non amplius ab illo Lelesiae Canone seu Matrieula eui instripti erant, sed a Canone seu Regula vitae,
quae ipsi, strvanda indice vir , T. III. e. q.
thedralis, uecti scilicet intra vel auxta aedra Episcopales, ae in iis eum ipso viventes Episcopo , sub ipsemet aut alio Praeposito alii Colle alium erant Eeesesiarum, qui nimirum sub Pr.eposito agebant seu in civitate axtra aedes Episto pales seu etiam ruri r. alii in Coeia nobiis Monalteriisve agebant sub Abbate,
n. 3. 7. Singulis vero generibus tuis eommune erat Claustrum, Resectorium , Dormitorium aeum suo seu Episcopo , seu Praeposito , seu Abbate, M III. α 9. n. 2. I. I. I. Eorum qui sub Abbate in Monasterio agebant, duo erant genera : alii Monasti eam vitam nunquam am-Ilexi fuerant: alii ab ea desciveraiit, ac r aetata eius fibula cceperant Clericorum p tius quam Monachorum vitam agere: id quod& in iis ex indulgentia tune visum est tolerandum, T. III. e. 9. num. l. 1. 6. P. 8. T. VIII. e. 2O. n. I. I. 6. 9. II. Immo istae prorsus omnes Canonicorum Congregationes C pitulave, Monasteria vocabantur, T. III. e. a. n. 9. c. s. n. I. criae in istis Congruationibus fierent Canonicis distributiones esculent rum, poculentorum . de pecuniaram, T. VI t Le. 2 . n. II. Haud addictae erant illae CanoM- eorum Congregationes paupertati spontaneae δpoteratque .suum quilque patrimonium retinere ἔ poterat & Beneficium , id est , alienias praedioli Eeelesae usam fructum , si quod sibi
luppetebat retinere ἱ suum denique meesium quitque poterat habere, T. III. e. zo. T. IX..α 6. n. 3. q. T. Quidam tamen ex iis sponte patrimonium de Beneficium abdicabant i &illis eopiosius quam aliis ei bus, vestis, δι ne-eessaria quaeque subministrabantur. T. IX. e. 6. n. R. 4. lis qui utrumque haberent , suadet Aqui ranense ann. 8I6. Concilium, ut abstimeant a ciborum & uestium .distributionibus recipiendis r ita suadet tamen , ut eas nihilominus permittat ipsis recipiendas . solasque iis .neget Meuniarias distributiones, quae prae Ter cibum, potum, ae vestitum illis praestabantur , quibus nullum erat patrimonium , vel Beneficium; n. 4. Cum e contra eas aeque ae pecuniarias illas, patrimonium vel Benefieiuni haben-
33쪽
Index Rerum stroburium . si habentibus interdiciat Capitularia. n. 6. 7.8. Co Iei Ialii . Communem hane vitam , quae in pluribus Lesuntur & poli annum millesimum Ca- quidem Ecclesiis seu CathedraIibus leu Cotu nonici laici . iique erant qui se eum agellis legialibus perleverabat , sed & in multis ex- suis Ecelesiae alleui & Capitulo dediderant , tincta prorsus fuerat , rei tituerunt per occi- ubi panis oc vini consequerentur dii ributi dentem undeeimo laeulo Nicolaus IL Ale- nes , quae panis & vini Praebenda dicebatur,xander II. Gregorius VII. Urbanus II. Ivo T. III. e. 64. n. t. Tales ultra fieri Canoni eos Carnotensit, hetrus Damiani, dc alii,&an prohibuit Bitterense ann. i 2Ir. Conciliam , te hos omnes S. Romualdus, T. lil. c. I r. n. nee impetravit : adhue enim sub Benedicto a. a. 4. 7. ita Duo autem si e re in quibus XII. ann. 13ῖς. admittebantur, n. I. 32. Sed Canoni ei Clericive istos Beneficiorum suorum & multis in luclesiis ante & poli , Duces , proventus abdicabant , iis videlicet in com- Reges, Imperatores fuere Canonici, Thesau-mune ut eates , sua vero interim patrimonia rarii, Abbates , Capitulisque earum consum fervabant , n. a. 3. aliae item suere in quibus tum praei stere sacramentum Canonicorum , & patrimonia quoque abdicabant, ut ex Re- eorum velte induti Cthoro interfuerunt , &gulae suae instituto tolent Monachi , indeque Sacris minii trarunt, T. III. c. c. n. r. q. 6.8. vocabantur Canonici Regulares , n. I. Qua P. Io. I. T. I. c. 34. n. I S.
etiam necessitate ceteros Canonicos Petrus Uanomcae.
Damiani volebat, sed immerito, constringe- Canoni eae in Oriente dieebantur piae quaere, vi 2I. n. 3. 4. S. 6. T. Plura de his CauO- dam foeminae quae fidelium sepulturae operamnieis Regulatibus hic paulo post. Quae porro dabant . di in exequiis eanentes cum Aeoly- fuerat laeulo undecimo restituta communis this Pialmos sareophagum praeeedebant. C Canonicorum vita , abolevit in plerisque Ec- nonicae autem d ecbantur a Canone seu Ma-clesiis ante annum iam. Ut proinde unius trieula diitributionum Ecclesiae, quibus don non admodum amplius saeculi res fuerit, c. I r. bantur, T. III. c. I t. n. 6. I. n. io. Diutius tamen & in non paucis pers, In occidente veto , ut lub Pipino e it
stit . ibid. De Canonicis vide plurae tita C. tum eii de Clericis omnibus in communem pitula. Quarundam Ecclesiarum Canonici im vitae secietatem eolligendis , qui ex Regula serti aliquando fuere & eorum albo inscripti iis propo ita dicti sunt Canonici et ita iunialiarum Eeelesiarum Episeopi & Arehiepiseo. itatum eis de Uirginibus de viduis eo
pi, T. III. g. 64. no 3.7. tinentiam professis . & in domo paterna ves nonici R MIMeris . privata tua manentibus, in communem vitae
Canonici Remiarm oneseimo istula dici Leietatem colligendis . a Regula , quae fuit crepetunt illi Canonici . qui non totum ut ipsis proposita re indicta , Canonieae lunt is, uribus in locis alii, communem inter se vi militer appellatae, T. Illis e. 43. n. 8. II. I
tam aetebant, sed ut istebant ex Regulae suae uno omnes Dormitorio aceumbebant . & in instituto Monachi, patrimonium abdicabanti Refectorio pariteν uno reficiebamur . n. tr. T. II l. e. it. n. 3. Debent ii originem tali i- Constrictae erant voto castitatis, n. S. 9. Ex- tutumque suum maxime Ivoni tunc temporis tra Claui rum egredi vetabantur, ut proinde
Praepolito Morasterii S. intini apud Bello. stabilitatis lege tenerentur, num. 8. t I. Hin vaeos, bc postea Carnotensi Episcopo, n 7.ia quanquam vere non erant Monachae . M Quod vero ita quoque suos instituerat S. Ain Dialeive. Sanctimoniales tamen vocabamur , gustinus Clericos , canonicos e , etsi nallam n . R. Cum misent onmes patrimonium suum Wim scripto reliquit Regulam, isti luonis disti- retinere , quaedam tamen illud relinquebant puli. aliive ex iis aut similibus progirati, diti Ecclesiae. & istis omnia susticienter in Con. Hi sunt etiam ab Auctoribus ei paribus aut gregatione subminii rari iubebantur: qsaedam fumaribus Canoni et Regulares S. Auzulti ni , illius proprietatem ad Ecclesiam transferebant, aut Canonici secundum Regulam S. Aupuiti. solum eius retinentes usum fruetam di quaedamni. e. II. n. 8. v. e. z r. n. 4. I. 6. Canonici RG Ac proprietatem dc uiam ructum ejus retine-
mares qui seculo duodecimo leguntur Prm bant . relicta eius cura cui uellent Proeur hendas in Eeclesiis Cathedralibus habuisse , tori, T. Ill. e. M. n. 9. T. ix. c. 6. n. Quae poterant ad nutum revocari a Superioribus fierem iis distributiones . quae patrimonii sui Bis, T. VIII. e. 27. n. l. Nec tam ea ab iis proprietatem cle usum fructum dimilarant, T. sne causa debebant amoveri . e. 27. n. l2. e. Illis c. r. n. lo. Saas sibi velles texebant, nisias. n. . Complurimas in Hispania Cathedra. vel es eat infimis, vel ea iis essent qaae omniales Ecclesias occupant Canonici Regulares , abdicaverant . n. s. Nigro induebaatur h4bi- T. III. c. I. a. ita tu, a. II. Sub Adbatula una degibant, s. 8.Quae
34쪽
et Im ex Rerum praeerstuarum . Quae earum essent occupationes, num. 9. t. facere. eoaditionem illam Honorim Tutidie, Poteram tibi famulas aicalcere, modo ne plu- T. Ill. e. 6 I. n. 9. idem oratae supra a Jacoboves quam necelse esset , num. It. Hinc li- de Vitriaco Canonicae Germani .e, Brabanitae cet in uno omnes loco somnum caperent . in & Hannoniae eommuni eum Canonicis h uno item omnes reficerentur canonicae, erant minibus utebantur Ecclesie, ist que una eam tamen singulis sineulae pro eellulis domuncu. eis Choro aderant. 5c Horaq ea ionicas e lae, quae utitus muri amnita uni Verse cinge- soluebant: quia de Moeoisionibus simul inte-bantur. n. it. x identur nondum Misse Ca rerant . illi ex uno latere . Ac ille ex altero. Donicae tempore L minentis ana. Conci-rii , n. I 2. Non. Tamen in verno ann. TI . Concilio vel memorantur vel initituuntur, a.
f. Et si porro in Conei litet tum 6c deinceps habitis iussi sunt Epiteo i Virgines th vi.
duas cailitatem habitu pri ellas ad communis illius vitae locietatem Canonicarumve iniit. utum adhortari r prim ille tamen sibi lunt intra ivas aedes, que inititutum illud nolebant ample ii , n. la. Q. Mi vero eas attinet quae in communem illam vitae locietatem eollert esunt, At ex Regula sibi perescripta dictae iunt
Canoni eae r queritur Concilium II. Latera. nense ann. II ἰ0. quod non . ut iubebat Regula, communi uterentur Refectoria dc Do mitorio, sed propria sibi aedificarent recept cula, T. Iri. c. 6 l. n. 2. 7. Illa tque re ad eon mune Dormitorium Ac refectorium adigit ama 148. Remense Conei lium e sea ἐκ eas gravi sub interminatione iubet se proprio quocumque spoliare iuxta S. Augustini Regulam, n. et . Non quod S. Auetustini restulam initio pro. Disae suis enti sed forte quod a priori sanetitate sua deficientibus. eam ipsiet ut arditiorem disciplinae fibulam Synodi Praetule us imp suillant , n. a. 7. Et quidem scribens circa annum lam. Iambas de Uitriaeo Canoni eas saeculare; in Germania, Brabantia, est Hinnonia memarat , quae Dormitorio ute entur
communi . qualia sunt modo ibidem apud Monates ει Mathodium. T. lil. e. n. o. Simi. let post eum Bonifaeius VI li. de Clemens
V. memorant, n. δ. At adeo illae se non exuebant proprio, ut S. Augustini Jubet Regilat
immo adeo a m seripta primitus Canonicis freminis Regula desciverant, ut nee voto tastitatis eonstrictae essent , nee eum se daret easo, nubere dubitarent , Praebendas suas
res nando, n. 6. so. Erant enim uerae Be
ni recitandi .lege tenebantur . n. Io. S militer
quoque memorat saeeulo XVI. Concilium Co loniense r ealque eodem istulo Synodus Augustana iubet in eodem simul Dormitorio re eum here, & ad communem mensam hortatur, n. I. Canoni eas in Pelgio cum instituis set ann. t 28s. Guido mandriae Comes, quas inter non possent admitti, nisi quae certis do. eamentis suam posseat inobilitatem testat mn. 6. Iam altero ante illud tempus creulo Synodus it. Lateranensis sub Innocentio Il. ulum utrorumque in eant 'm Chorum ad μἁ-lendum conventa in damnaverat, n. I. Cautor , in cantur.
Cantoratus ossi tum erat apud Graeos, flequidem .iam tum ab Ignatii tempore, T. H.
c. I . n. a. o ficium item erat apud Latinosi
fieri 3ue poterat Dis Cantor inconsulto etiam Episcopo, n. io. Erant tamen e Clericis, ibid. Quid a Cantoribuq exigat Isidorus Hispalensis, e. 3 . n. I. Quid S. Gregorius , c. 77. n.
6. Qii huius dissili finis, quanti fieret , de
Panta eius utilitas, e. 33. n. I. 6. T. Praeter tantore illos laniores, erant sexto secutore sequentibus, Canrorum . Archieantorum, Prae centorum de Suecentorum Dignitates , n. Canere dc eantui praeesse non pigeriat Pre byteros & Episcopo . e. γ t. n. o. T. Gregorius ipse pueros eantum Ecclesasticum docere non gravabatur , n. 9. Cantus Roman ut in At
gliam illatus tum ab Auguilino eiusdem Gregorii discipulo, tum postea sub Theoloro Caatuatiensi Archiepisων. n. . Q. Gregneti item tempore illatus in Galliam δε Germaniam ,
n. 9. Per mei dentem Cantores ini itutionis Romanae dii pergit , eodem n. 9. Ut sensimere.it a minoribus Dignitas Cantoris, c. 77. n. 6. Perdiu in Anglia is viguit usuς, ut Uintoniensis Episcopus Cantor esset Ecclesiae Cantuariensis. & id muneris io ea obiret diebus
solemnioribus. T. L e. m. n. a. 3. Cantus Romanus cum Romanis Cantoribus iterum in
Galliat invectus lub Pipino Rege , & Car
lo Magno, T. II. e. . n. I. in italiam ire Germaniam 3c Saxoniam , & reliquum Septentrionem a Carolo Magno, n. di I. T. Cantores ipse δι cantum in Regia tua Cyllam oderari non dedignabatur, n. 6. Quam Cantores in illo eantu suo edistendo & perpoliendo non omne iuum debeant tempus insumere, sed in ipsis etiam legendis Se edistendis
Seripturis vaeare debeant . n. I i. Damnavit Trullana Synodus usem. qui in Armenorum Ecclesias fuerat inductus. ut Laiei seu homi-ves ab Episcopo non detonsi, Camorum vi tes implerem, T. ll. e. 32. n. q. Tempore Balsamonis nonnisi ex Eunucli et ordo Cautorum erat apud Graecos, v.. . Quam pie c-
35쪽
Indo Rerum tari debeat, T. II. e. 73. n. Io. II. II. c. 77.
Cantuarienses Discopi, v. indici Geograph. Cay lia . Capellani. De Capellis plura hic infra titio rator;um. Hortabatur Chry stomus divites , ut Ee-elesias seu Capellas, seu ut tunc vocabantur, Oratoria ruri in domibus suis extruerent, in quibus sacrificium diebus Dominicis offerretur,&reliquis diebus divina recitarentur Oili. Lia , T. I l. e. 92. n. q. Hinc ortum duxere complura ruri Sacella , Oratoria . Beneficia, P. U. Suae erant antiquitus Episcopis Capellae, ubi Missam ipsi eelebrabant. Si e solebat Joannes Eleemosynarius, e. 93. n. 6. Suae item Imperatoribus in suo Palatio, in quibus poterant quoque Sacra exerceri, ibid. Suae erant similiter Magnatibus in tuis aedibus ubi Mysteria celebrabantur . etsi id ante Iullinianus ve-
proborem. 3ῖpus Clericos poterat instit aere, ei. 3. Id iuris in Regum nostrorum Capella Episcopis ereptum queritur Gerlbnius , num. Innocentius Ill. id privilegii Capellae Divionensi Du-
cum Burgundiae concellit, ut non possent eius Canonici vel suspendi vel ex communicari ab
ordinariis: illudque omnibus Capellis Regiis
communicatum est . T. II. c. t ι 2. n. 6. dc T.
III. e. 39. n. Ia. De Capelliς Regiis Anglicinis & earum privilegiis, T. II l. c. 36. n. g. De Gallicanis, n. ra. Poteit Episcopus visitare Capellas Regias & Capellanoe, non obitantibus privilegiis , e. U. n. io. Capellan rura nomine post annum Christi millelamum donabantur etiam in Ecclesiet inferiores Chorimini illi propter Capellas iis ibidem dei in xtas, quas veluti Praebendas obtinebant , T. III. cap. m. num. Io. 3. Capellanorum , α
tu ille t. n. Creditae illae antiquae Principum, uae vulM Sanuae Capellae appellantur , ex- ructae fuerant , ut in iis Officia Canonica perlolverentur , quibus ti ipsi eum familia
sua pollent interuile, T. II. c. 87. n. 2. R. 7.
Fuit primituς Capellae nomen inditum Regum noli rorum Oratorio , fluxitque a cappaleu capsa Reliquiarum sancti Martini quae in eo asservabatur, & ad quam prastabantur saeramenta in iudiciis, T. l I. e. I m. n. l. 2. Praeferebatur is a sancti Martini eapsa Regibus nostris in bellicis eorum expeditionibus , n. i. Ad eam Sc alias Reliquiarum capsas divinum Oificium illo in oratorio quotidie de
cantabatur, c. lC9. n. I.&e. II. n. I 6. Et ab
eo cappae nomine Clerici qui haec pr. vllabant, Capellani dicebantur, e. Irr. n. r6. Iam subprima Regum noli rorum d pnastia in ipso re. gio eorum Palatio Oratorium capellaverat cum
proprio & peculiara Clero , ex quo eximiae pietatis deligerentur Episcopi. T. II. c. 1 9. n. ii. In illum Clerum adtregavit pipinus senior, Repis Regnique Douor, viros spectatissimae pietatis, qui inde in Episcopos assumpti sunt, n. 7. Et ita quoque postea salium est, c. III. n. 9. II. Erat ii a Cleri Palatini Ecelesia omnium Reghi Ecelesiarum aliqua
ratione forma, c. III. n. I. Qui ei cocvta -
ntur Cleriei, sacramentum fidelitatis Regi ipsi exhibebant. n. r'. Ab eius tamen Episcopi, ad cuius Dioecesim quisque eorum perin diebat, iurisdictione non eximebantur, n. I. E illo Palatino militantes. addicti nihilominus erant certae Eeelesiae in qua pro communi Beneficiorum lege residere debuissent , T. II. e. tia. n. 6. f. Eiluardus. In Nor veglae Regis Capella non Rex ipse . sed
solus Nidrosiensis , Regni illius Archiepisco-
Laiei olim iis capillos abscindebant, quos sibi in filioς adoptabant, T. II. cap. ῖ9. n. 8.satius . & c. m. n. 6. Quam acriter saeculo X l. &XII. delaevitum iri a Conciliis in promtilas Laicorum etiam eri nes, videlicet etiam usque ad excommunicationem, T. II. c. qun. 7. 8. Unde illud nutriendae comae studium,num. 8.
De Cat Ledralium Eeelesiarum Capitulis per priora quinque Eeelesie iseula. Et si per illa saecula nondum sonaret Capituli vocabulum, erat tamen res eo nomine significata, T. III. e. 7. n. 7. Scilicet leu tune erus communem eum Episcopo suo vitam ageret, ut ΙU. saeculo ecepit alicubi fieri, seu seorsim Clericorum quisque maneret: ipsi tamen Presbyteri & Diaconi ei vitatis ab Episcoeo advocabantur in consortium regiminis, ejusque erant veluti Consilium & Senatus iaomnibus eausis tractandis. Probatur id multiplici exemplo, T. III. c. 7. toto. In quo different illa Capitula illeve Clerus a praesentibus Capitulis, e. . n. 8. Hi civitatis Presbyteri & Diaconi Rectores & Pallores erant omnium civitatis Eeclesiarum , aut si a Cathedrali necdum erant divulsae Parochiae , iaea ipsi omnia implebant, Parochorum munia eod. n. 8. Mortuo Episcopo , per ipsos universos, non per selectos aliquos ex iis Viearios tota Diceesis adminiistrabatur, nisi si ali-ὶ uorum curam & administrationem futuro Epicopo reservandam iudicabant, e. 7. n. II. I 4. Ita per eosdem absente regebatur Episcopo . Aliqua tamen occurrunt exempla in quibus absentis Episcopi Dioecesis per eertos aut Pres '
36쪽
4 Indis Reru praejuarum. Dyteros aut Diaeonos ab eo selectos legitur qlaod antea trahebant ab ipso Melessae Cin administrata. ibidia ne seu Matricula, cui inscripti erant , ut ex De Capitulis Cathedrali utra laeulo VI. VII. Ecclesiae stipendiis alerentur, e. 9. num. I. a.& VIII. seu a Clodovaeo ad Carolum Ma. Orta vero tunc lunt plura capitulorum gen gnum . . . ra , prour varie colιigebantur clericio Alia Constabant similiter per illa saecula Epi- enim erant intra aut aedes ipsas Episcopales scoporum Cathedraliumve Eeelesiarum Capitu- in quibus communi cum Epiuom mentes Rela Pret buteris Diaeonisque civitatis , T. 1IIo c. g. toto. Nee lix solum qui erant in Eeelesia Cathedrali presbyteris ae Diaeonis, sed di iis qui erant in ei vitatis Parochiis si quae erant eod. e. 8. n. 3. Necdum in capitulix illis Oeenrri ni Deeanus, aut Praepositus nisi Praeposituς ille . qui in seriorum Clericorum Collegio imperitaret. n. a. Erant hi adhue Pre hvreri N D aconi. ut prioribus Eeclesiae saeensis. Consilium & Senatus Episcopi, n. II.
Fratres em vocabat Episcopuς & se cum eo. ram agentem consensia inlcribebat, C. 29. n.
M Canoniei item dicebant ut sed ab Eeelesiae ea non e ses Matricula eui inscribebantur, sch. licet stipendiis eiu , sp tuliς, distributionibusve sustentandi r e et eritque live ruris Clericis erat idem nomen commune, iis solum exceptis, qui in Magnatum serviebant Oratoriis, ut qui Ora inritet istis nutrirentur, c. 8-n.3.
Quosdam ex illi; Canonicis suis dotabat Episconuet prudiis Ac agris Ecclesiae, quorum usu fructu gauderent , n. 3. Si quem ruris Paro. ehum in Cath ratem suam Episcopus Ecclesiam tran ferebat, peraebat ille si vellet prio ris Ecelesiae suae esse Parochux primarius seu Primitivus . assignatoque eius aliquo proventu . ei quem sibi in Parochum lubrogabat , reliquum ipse percipere , tk aliquam semper in eundem illum novum Parochum ausi oriu
Ne Capitulis sub Imyeris Caroli Magni , stἰνρε eiu ς. Tempore Pipini & Caroli Magni tum ab ipsis tum a Conciliis ad laboratu in est, ut Clerici omnes in vitam communem quoad fieri posset, eollinerentur, T. III. c. v. n. I. 2. q. s. Iv. l . Praei 'erat iis sub Pipino Crod gan.
pus Metensis Epistonus, suisque ipse Clericis secum intra aedes Episcopales sua collellis Repulam ex Sacra Scriptura & Canonibus
confecerat ae prπscripserat . num. 9. Eandem praescripsere sub Carolo Magno Concilia Clericis , dum em ad communem vitam adduxerunt, ri. t. r. Totam hanc Crodoganti R gulam tacito eius nomine intertexuit Synodus Aquilatanensis sub Ludo. leo Pio ei Re. gulae, quam ea nonicis servandam seripsit, deqnae Canonicorum Requia dicta est. e. v. n-9. & e. 23. n. o. Immo & ab illa ipsa Regula suum ipsi traxere canonicorum nomen , se torio & Dor nitor o . degebant sub ipso aut alio Praeposito di alia seu in eadem civitate extra aedes Episcopales, seu ruri, & qui . dem vel sub praeposito vel etiam sub Abbate intra Monasterium aliquod , communi item cum praepositos vel Abbate utentia Resectorio
de Dormitorio. T. III. c. 9. n. 3. 3. 6. IO. II. 2. ι . Monasterium vocabatur unaquaeque illarum congregatio, e. z. n. 9. c. v. n. I. Ex
iis quae sub Abbate erant , aliae erant cleri- eorum , qui Monasticam vitam nunquam suscepillent. Aliae elericorum, qui & ipsi vere eam sui ceperant. sed relaxata ejuς fibula. cceperant clericorum potius quam Monachorum vitam agere : id quod & in iis ex indulgentia tunc visum eis tolerandum . T. IlI. c. v.
n. I. 2. 3. 6. 7. 8. 24. T. VI l. c. 2O. n. I. q. I.
6. 9. Ito diae fierent illis omnibuς ea pitui rum generibus distributiones, T. VIII. e. ro. n. ii. Illud quod intra vel iuxta aedes erat
Epistopales , id est , ipsa pars ejus potior , Presbyteri scilicet ac Diaconi , erant ipsius
Episcopi eum quo vitam agebant communem, Conlilium dc Senatus, T. III- e. . n. IJω 32. n. l. Et ipso mortuo Dioecesim admini-itrabant,n. Ιχ. capitulis istis omnibus sustentandis allignata sunt ab Episcopis in perpe, tuum agri, praedia, Decimae, Parochiales Ee. eleliae quarum deinceps essent Parochi primi tivi. T. VIII. c. 2α Ec 2 . De Capitulis post annum Chrisi millesimum. In Capitulis olim ratio non habebatur nisi Presbyterorum, & Diaconorum : iique ut
soli erant' consilium , Senatus Episcopi ; ita de soli sedes implebant superiores , & iure
lustragii potiebantur , T. lII. cap. I . num. I. I. Ex quo autem Subdiaconatus in ora dinem lacrum evasit, superioribus sedibus &jure suffragii lavati sunt Subd aconi, num. L. 3. & is. h. i noli 1. s. Capitulum Eeclesiae Cathedralis ea natura sua consilium Sc Sen tus Episcopi, n. 6. me, dc g. 1σ Coue ii ae n. 8. 9 Optavit Tridentina Synodus de secutae G.illicanae s nodi, ut Canonica tibiis singulis Or' i sacer ali garetur . n. g. Quem it capitulo debeat locii in Episcopus obtinere ,
dum ei intereii ut Carion cuS, c. O. n. 6.
37쪽
si s Episeoporum Sc eapitulorum in canonico- dit Conei lium Tridentinum, sed eertie limirum causis , n. 7. 8. Quae Iura capituli sede libus circumleripsit. Desit videlicet Epite opovaeante , n. II. Quae iura ad capitulum poteritem Capitula visitandi de corrigeudi , devolvantur . n. 12. Cum sint Capitula , in quoties illi fuerit libitum . T. III. e. 4 t. n. io. quinus soli Episcopi conserant Praebendas , capitula item exuit potet a te dandi ante an-quvdam in quibus inli ipsi in contulto Epileo- num a vaeante lede litteras Di isorias adpo Canonici ; de quaedam ubi Episcqtus ηc ordines, faciendique illo; antea celebrare. n. Canonici ecinisnesim : unde prosehta illa di- 9. In Italia nulla capitula solvatitur ab Eoiversitas ὶ T. IV. e. q6. n. Io. I. 16. Ex his scopi iurisdistione, contra vero omnia in Hi- tribus Prabstulaς conscrendi generibus primum spania , Ac quare, n. S. O an in Remensis Pr3- illud mastiet aecedit ad primam Ecclesiae di- uinciae Capitula lubia at immediate Archie. scipi nam, n. l . Euanquam id . & n. 17. piscopo Remensi. oc quare, n. 13. Si praehenda quaepiam ultra sex menses vacare In multis Cathedralibuς capitulis Monaehis natur, eaqn' pertineat ad collationem capi- pro Canonicis fuerunt, T. Ill. cap. II. n. l .
tuli . d, volvi tir ad Episcopum si vero ad tales fuerant, quae ab Auetuit no & Lauren- collationem Episcopi , ad ea pitulum devolvi- tio Anglorum Episcopis inlii tutae fuerunt intur; si utrique neeligant, ad Metropolitanum, Anglia Epistopales omnes Eccles e. ibid. Et n. 11. Si ad Episcopi At ea pituli pertinent col- cum post varios sui casus redintegrata tandem lationem . jam non fit devolutio , ibid. 9. est saeculo unaee imo Eeelesia Anglieana iub uanquam id . Ut tamen vel si e polyent ad Vuillelmo Angliae debellatore, & Lanstaneo Episeopum deuolui . ibid. Alia d io etenera Arehiepiseopo Cantuatiensi , ealem in Epia praebendas conforendi, n. Ita De Uicariiς Ce- scopales sedes ex parte iterum inducta est fomneralibus capituli, T. III. e. iα n. II. De nu- rna : adeo ut taeulo XIL & XVI l. Episci mero Canonicorum . n. Iq. Is . palibuq Angliae Ecclesiis , Mhq a Monachis Capitulorum ossicia. scilicet cellerarii T. haberentur, & una a Canonicis Regularibus;
III. e. 67. n. I. Holpitalarii, n. 2. 3. Thesau- n. ii. Ineunte saeculo nono , apud Monasi rarii & Eleemosynarii. n. 3. Infirmarii. n. rium sancti Martini Turonis Monachi in Cain Oeconomi vel Arch oeconomi , n. 6. Cant nonicos mutati suerunt , isque sub quo ageres , Soeeentores. Praecentores , Scholaifici , bant, Abbas erat & Canonicus, T. t L c Q. n. 7. Ecclesiae saeculares quarum Dignitates n. 6. Alternae subtrigationes Canonicorum msunt Abbates, fuerunt aliquando Regulares , Monachorum per Oecidentem, T. II l. e. I T. III. c. 68. n. I 3. . . In Sipontina civitate Parochiae ex antiqua De privile iss Capitulorum . . consuetudine non aliis creduntur, 'nam ni Capitula Canoni eorum ante annum Chri- nnitatibus ., At Canonieis Ecelesiae cathedra-
si millesimum nee eogita υerunt, nee cogita- lis ; nec id ad se delatum voluit immutarere potuerunt de petendiet a sede Amifollea Congregatio Cardinalium Concilii Tridentis trivilegiis exemptionis ab Episcopi sui iuris- ait, T. II. e. 4o. n. I. ictionis Epilcopalis exercendae privilegiis e Captiυ; . quippe iam a Caroli Magni tempore, unum Christianos captiuot ultra vendi Pathildigeum Epiteopo suo corpus de Senatum confi- Regina prohibet, T. UL e. 88. n. 6. Pro ea-Hebant , de Episcopalem exercebant iurisdi- ptivis redimendis vasa saera conflavere acctionem cum eo, ut qui sine eorum consilio vendidere sancti quique Praesules . T. ix. e.
nihil aeteret, T. Ill. e. 33. n. Io. II. 2. Iam 26. n. 2. 8. V. II. I 8. c. 27. n. Iq. I . e. 29. n. q. tamen sere in immensam ann. t 2 7. excreve- I 2. 8. c. ἰo. n. q. c. 32. n. O. II. c. 4s. n. ι
rant, e. 4 I. n. Exempla iurisdictionis Epi- e. 49. n. s. seopalis ann. iapo. Capitulis ab Episcopis col- Capuana Ecclesia, v. in die. Geo apiulatae, T. Vili. e. 2 q. n. . daae prima potuit Care in .esse origo privilegiorum Capitulorum, T. I II. In Coena Domini quotannis care res in t c. 3'. n. 2. R. Ex quo in unum eorpus collecti to orbe patescere solito; , S. Ehetius Novi sunt eanonici . non potuit ab Episcopo non dunensis Episcopus narrat, T. lv. e. 60. n. 7.eoncedi Decano , vel Praeposito potelias in Ita fieri in die Paschae habri Theodosius. 6ceeteros animadvertendi, antea quam ad Epi- post eum Juilinianuς , nonnulla tamen gen scopum ipsum deveniendum esset, n. 3. Alia ra criminum excipientes. n. 8. labent ita fie- ex illa eonsuetudine , alia ex Episcoporum vi Capitularia Caroli Maani in Nativitate ipsorum concessu . alia ex praescriptione orta Chrilli, Pascha de Pentecoste, T. V l. e. 08. sunt. n. q. 6. ι 6. Ea omnia Synodus Coni tan- n. a. Lege Honorii Se Theodosii cautum erat
liensis reiciderat, n. 5. Non ea tamen resci- ut Judices die qualibet Dominica carceres in-E a vi seis
38쪽
viserent; ae inspicerent ne quid inelusis deeu in illa Lateranensi Eeclesia munuς Romani set : item ut semel unaquaque hebdomada Pontificis implere . e. litin. a. In Romani eosdem inviserent Episcopi . ac eorum utili- anno io N. Concilio sub Nicolao II. data talibus servirent, T. V l. e. 97. n. a. eit Episcopis Cardinalibus eligendi deinceps Cardinales. Romani Pontificis summa potestas & aut lo-Quisqui 1 olim fiebat Ecelesiae alicuius Epi- ritas, quanquam jussi sunt & alios sibi Carascopus, non commendatarius, seu non ad tem- dinales adhibere, T. ll. cap.ri'. num. 2. Lpus, sed Titularis, is dicebatur loci illius E- Emi uentissima . in Concilio vero III. Late piscopus Cardinalis . Plura ea de re apud S. ranensi sanxit Alexander III. ut e tribus Caria Gregorium exempla , T. II. c. II 3. n. 7. 3. 6. dinalium omnium partibus sussragatio dua- Et deinceps apuά alios, e. t is. Quilquis item rum illi creando necessaria ellat, ae lassee erat alicuius Ecelesae presbyter Titularis, is rei, n. 6. Cum quis olim Cardinalitia in si eiusdem Eeclesiae, leu Romae, seu alibi, pres- gniebatur dignitate, omnibus suis ante ha by ter Cardinalis dicebatur. Plura item exem- bitis, ipsoque etiam Episcopatu illi eo exue pia, T. I l. e. li . n. a. . I. & e. II 6. Simili- batur , T. V l. e. v n. tr. Nisi Pontificia ter quisquis erat alicuius Ecelesar Diaconus interveniret dispensatio . eaque aliquibus ali- Titularis, vel primarius inter eiusdem loci , quando rogatu Principum concedebat Θ, i . seu Romae, seu alibi, Diaconus Beneficiarius, j. Certissime . Hinc multi oblatam sibi pur appellabatur Diaconus Cardinalis . Exempla, puram abnuebant . A Theodorira , & q. T. II. e. II. n. a. 4. 6. & e. t I 6. Eram quoque Diximus. Hinc disciplinam illam, quae tamens milem in modum Subdiaconi Cardinales, e. ini: io saeculi XV. adhue vigebat , necesse
1 Iζ. n. 2. c. I l . n. 7. 3cc. 6. n. 6. Non erant habuerunt Romani Pontifices sensim abro a
nisi urbium Episcopalium seu presbyteri . seu re, ibid. & . sequenti : novis scilieet Caria Diaeoni , seu Subdiaconi Cardinales , saltem dinalibus primum Episcopatus suos ad aliquod
Gregorii tempore, T. II. e. t i 3. n.7. Nam nono tempus in Commendam dare t deinde illo; saeculo leguntur etiam Cardinales tituli in su. eorumdem perpetuos Commendatores, fic Adburbiis Galliarum, e. it 6. n. r. Iam ante Gre. ministratines declarare, T. V l. e. n. s. g. gotium extat apud Pelagium Papam nomen Primigenia, ac iplos nihilominus a residentiae preebuteri Cardinalis δι apud Augustinum Epiis vinculo absolvere , eod. c. n. 2. & T. II. c. scopi Cardinalis; quanquam res illis nomini- i . n. m. dc I . Displicuit illhaee mutatio iis hus designata omni ab aevo fuerat, T. II. e. Cardinalibus & Conlultoribus , imorum eon-II s. n. g. v. Ambiebant Episcopi gradum & silia requisivit Paulus III. ad Ecelesiastieae
dignitatem presbyterorum ac Diaconorum Ee- diiciplinae restaurationem , Cardinatatumque clesiae Romanae Cardinalium propter illam, ac Epilcopatum Beneficia crediderunt in com quae penes eos erat eligendi Romani Ponti- patibilia ob annexam utrique legem residen
Deis potestatem , qui & ex iis eligebatur, T. tiae, T. VI. e. n. r . Supponit tamen Tri-II. c. It . n. Io. Perdiu Romanae ipsius Eo dentina Synodus Cardinales , qui simul sint etesiae Cardinales non fuere nisi presbyteri, & de Epileopi: nee iam opus est dispensatione, Diaeoni, aut etiam Subdiae i , non autem ut qui Cardinalitia dinnitate augetur , prim Episcopi ; erat enim in sua solum Eeclesia rem Epitcopatum retineat, n. t r. At&Epi Episcopus quisque Cardinalis , e. it . n. io. scopum hac dignitate auctum Synodus retati e. ii 5. n. i. Primae Cardinalium Episcopo. dentiae lege conitringit, T. II. e. t 4. n. r . rum Romanae Ecclesiae mentio oecurrit saecu- di T. VI. c. 33. num. . Nec id iam mirum, Io nono sub Stephano IV. qui iubet septem fum , licet in Ep'scopatu tuo res deat , satis Episcopol Cardinalec hebdomadarios unaqua- ingens aliqrum supersit Rom. e numeru: Cariaque Dominica die sigillatim Missarum sole- dinalium , qui suam Ponti fiet praestare possintinnia super altare sancti Petri , Romae cele. Dperam i alias vero perpauci esssent Cardina brare, e. iii . n. 2. Q ii hic vocantur Epilem fes , quando ea lex maxime vigebat , quaepi Cardinales , Oftavo saeculo in Compen- ipsos arcebat Episcopatu, T. VI. e. s. n. ir. diensi Concilio leguntur appellati Episcopi Ro- h. Utcumque, dc c. 3'. n. s. Primigenia .mani, quo iterum & Romanorum Pontificum Non pollunt porro nis unum Episcopatum
nomine sub Ottone l. iaculo decimo insi- obtinere, sive Titulo sive Commenda exeniuntur . n. 6. Iidem illi septem a Petro Concilio Tridentino, e. v n. i'. Quod enim Damiani voeantur Lateranensis Ecclesiae Cara iis , qui ex sex illis Cardinalitiis Episeopati di nites In antiquo Rituali libro Episcopi bus Romae circumiacentibus aliquem obtinent. eollaterales di appellantur, quod alius etiam quandoque datur Epii eo patuet, id
sua quisque bubdomada deberent nihil ad pluralitatem Beneficiorum lieit : ex
39쪽
vo qnod iam ab annis amplius 8co. aut 9 . sum usque ad Isonis X alia sit istorum ab aliorum Episcopatuum natura e nec tam ut Epitcopatus quam ut Cardinalium Tituli spestentur , n. IT. & proli-Σius, n. 7. Paulus III. Bulla Gallis Compa. Eli dicta copiam laeti Cardinalibus ut ea etiam quae proventibus Ecesesiasticis acquisierint,tes lamento legare possint: si vero intestati deis cedant , eorum luccessio inter ipsorum haeredes, ae Domesti eos dividatur, T. VIII. 48. Tituli Presbyterorum Cardinalium olim
non erant nisi eorum qui re Presbyteri essent:& similiter Diaeonorum Cardinalium Titoli, nonnisi Diaconorum t ut proinde Titulum Diaeoni Cardinalis exueret, mi Presbyter Cardinalis fieret . ae Titulum Presbyteri Cardinalis, qui Episcopus fieret Cardinalis. At res postea mutata est , & dati sunt tum Episto- pis Tituli Presbyterorum Cardia alium t tum Presbyteris Tituli Diaconorum, tum Diae nis Tituli Presbν telorum , tum etiam simpli-eibus eieri cis Tituli Diaconorum . T. II. c.
I 4. n. 9. IO. Cardinales anno I 378. vetuit. Urbanus VI. a Prineipibus pensiones aecipere . Eos Martinus V. Astea vetuit Prineipum aut Regnorum accipere protectionem. Excepit Synodus Basileensis, ni esset illa protectio gratuita & profecta ex sola caritate . Ne id quidem postmodum Lateranensis sub Leone X.
Synodus excepit, n. ix. Collegium Cardinalium accurata est emem antiquissimorum E elesiae Capitulorum, T. III. c. 8. n. I . c. I num. 3. D. Cardinalium numero.
Anno 373 r. viginti solum erant Cardina. Ies,& ex iis Galli septendecimo Anno I 33.2.
statuere Cardinales , ne unquam essent pinnquam vi ginti. Anno nondum erant nisi tres supra viginti . Crevit multum numerus
eorum per consecuta dehinc schismata. Edixere posthaee Constantiensis & Basileensti Synodi ne essent plures quam viginti quatuor , T. II. e. II 4. n. Ιχ. I 3. Multae a Synodo Ba. fleensi & post Sixti IV. mortem a Cardina- Iibus ipsis praescriptae de Cardinalium creatione regulae reseruntur , n. 12. Has inter , ne nisi M. Cardinales unquam crearentur , nec
nisi annos 3ci. iam nati , nee nisi secundum maiorem numerum suffragiorum a Cardinali bus scripto datorum , nec nisi tres ex uno Regno, & ex una Dioeceli unus, Pontifici Lque ipsius aut Cardinalium nepos nullus, ιbid. Postremum istud caput mollivit illa Cardina. Iium post Sixti IV. mortem conventio, permittens Pontifici, ut ex suis cognatis unum, sed solum , ereare posset Cardinalem , ibid.
Hule Cardinalium numero pauci inde adjecti
tempora, qui eos , qui tum orant Cardinales , sulpectos habens ob coniurationem contra se initam 3I. DO- vos creavit . Numerus postea tamen ad 4D. revocatus est . At tandem ad 7α pervenit ,
De honore Card naribus hab to . Diu suum quique tradum Cardinales se vavere: adeo ut ne i pa quidem Episcopi Ca .dinales subscriberent ante alios Episeopos ordinatione priores , nee Presbyreri Cardinabes ante ullos proritis Epilcopos, T. II. c. IIy. n. I. c. II S. n. 8. Coepere primum Episcopi Cardinales aliis omnibus anteire Episcopis : &eo quoque postea Cardinales alii sensim per-
Venere, cap. III. num. 2. . Dua mihi. Quibus id rationibus & gradibus sensim pervicerunt , num. 2. 3. 6. 7. Et si iam post medium lareulum feeundo & duodecimo leγntur quandoque Cardinales omnes Archiepiscopis etiam antepositi in Conei liis Romano ac . Beneventano ; & in Galliis . non hare tameti fuit iis semper deinceps praerogativa, suumque identidem gradum Episcopi recuperavere, c. III. n. 2.3. 6. In Concilio tamen I. Lugdunenti ann. a143. sederunt Omnes in eminentiori ante Archiepiscopos loco , G 13. n. 7. Immo & in Concilio II. Lugdunensi ann. i 274. ante Latinos Constantinopolitanum & Antiochenum Patriarchas, c. I μn. I. Concertationes in Anglia Ec in Polonis contra hanc sedendi praerogativam , c. I l . n. . 3. Dudum tamen ante hae tempora in
Oriente supra Episcopos & Metropolitanos sedebant quinque vel sex primarii Ecelesiae Constantinopolitanae Diaconi , T. II. e. Io .
n. l. 6- γἀ S. 9. c. I n. 36. calaro pileove purpureo ab Innocentio IU. donati sunt Eardinales in primo illo Lugdunensi Concilio
aut anno superiore , T. II. c. IIῖ. n. T. Vix ante Clementis VI. tempora missus est ad
Cardinales in Provinciis , illum ipsi Romam
quaesitum contendebant . e. II q. n. I
navit eos deinceps Paulus II. alio purpureo capitis integumento minore , quo in iis ute-Femur caeremoniis . in quibus galerum illum
gestare non pollent , c. I lῖ. n. T. Jam vero
ante Innocentii IV. tempora donati fuerant purpura , si non Cardinales universi, saltem Cardinales Legati , 1bid. Honoreς CardinaIibus impensi vel negati a Principibus , c. I 4. n. 3. 6. 7. uanto in honore essent medio seculo nono . r. VI. c. pr. n. s. Adhuc sub Franei leo I. Franeiae Rege prvibant Regiae stirpis Principibus , e. 64. n. 7. At in Polliacensi tandem anni il6 i. colloquio decretum est in iis cedereat deinceps, c. t 4. n. 7. Crux
40쪽
7. Crux Cardinalibuet, ui Leetiti sint, non nitatem poterat, T. II. e. 8'. n. q. Thassio. praegellatur , sed id tainen juris a Gregorio nem Bavariae Ducem ae filium ejuς reo et poris A l. eis e celluim eli , ut neque Archiepi- fidiae jubet in Clericos attonderi, & in id scoporum neque Patriarcharum Crux coram nasteria detrudi, T. IV. e. 2 s. n. q. I. Sic ti-jlis pollit expi cari. T. I l. e. 3'. n. I. Eorum lium suum Pipinum conjurationis in te reum, Palatia gaudent asyli privilegio, T. v I. e. i . n. 6. Omnes fere terras dedit Ecclesiis . Scn. V. q. A verte . Romanae . urbis Presbyteri quare , T. V. e. 43. n. s. Rex Persarum ei Cardinales . & Cardinales item Diaeoni in Leetationem mittit, & dominium sandii S I itulis suis Sc in Capellis subiectis Episcin pulcri loci ve in quo fuerat extructum , con- pali aut qliasi Epileopali utuntur iurisdictim cedit, T. 'UII. e. 18. n. io. Quae Leonis Ill. ne; adeo ut visitandi , interdicendi & ex- Papae partos, eum eum instituit Imperato- cominun candi habeant po e latem. Unde id aem. c. 29. n. I t. inam in suo testamento proletium , T. I l. e. 26. n. 3. munificus fuerit in Ecclesiam , T. VII. c.
Cailom annus Caroli Calvi filius Diaeonarii Carthaginense Eces sis. v. indie. Geograph. pri trium ob flacrita tua spoliatur, ae ad com- Carthago nova, v. indie. Geograph.
municinem la cana removetur: tum reus con- Carthinani.
iurationis se ius, eapitis quidem damnatur, In Aquileiensi ann. 13ς6. concilio prae- ted oculis tamen totum & libertate orbatur, eeptum ell, ut prael egerentur publice Tracta- T. IV. c. II. n. q. & c. 2 . n. I. tus Theologici in Monasteriis , di in ipsis Carmelus. etiam Caris usianorum coenobiis , ubi coin-Aimeseox Lemovieensis Patriareha Antio- mode fieri posset, T. IV. e. 19. n. IO. Plures AEn ut saeculo duodecimo initiura dat Car- initio nolebant esse in eoenobiis, quam dum melitarum coetui, T. I. c. 26. n. 3. 3. Aetli decim, praeter Priorem ipsum , T. VII. .αςhe M . . q i. n. 8. Quam abhorreat a litibus eorum In-
Cautio eius ti diligentia in Bbneficioru m stitutum. T. VI. e. ii l. n. 3. & IO. Votum dispensatione: & quam hae in parte dicto ei etiam emiserant, se sua litibus non repetita- essent audientes ipsius Clerici, T. IV. e. o. ros, sed Epileoporum solum de illato sibi da-
n. ra. & l . j. Ingenue . & e. 37. n. I 3. Parens mno admonituros, eod. n. IO. haberi pollet Seminariorum , e. Ior. n. Io. Ut Casimirus .
illa egregie instituerit, n. 6. 7. 8. 9. Ut sua Casmirus Poloniae Princeps e Diacono Gu- . paulatim dimisit .Beneficia , T. VI. e. q. n. niacensi fit Rex Poloniae anno io . ex dis-Σα c. 2O. n. se e. 42. n. II. Eam , & n. I 2. densatione Romani Pontificis. ut extremae
Eius in pestilentiae perillis constantia , T. Regni rillius calamitati occurreretur . Eaque VI. c. 7 . n. l. 6. Eius visitationes , c. 8o. n. prima est in illo genere dispensatio, T. IX. s. & i5. Stupenda eius hospitalitas, T. IX. c. 24. n. 12.. 49. n. IO. De eo prolixe, T. IX. e. I. n. 1 I. Cassianus.. Carolus Catatis. Erat ex Gallia oriundus , scilicet ex Pr Groluς Calvus imperator in Concilio Pon- vincia ipsa, T. III. cap. 24. num. tigonensi Legatum agit Ioannis VIII. Papae, Cassodorus . qui suas ei vices commiterat, T. I. cap. 33. De Cassiodoro, T. IV. c. yI. n. 8. N. ἐ. Doctos undequaque viros in Galliam Casus refervati . . arcessit, T. IV. c. 98. n. 7. Peeeata solum publiea, & quidem ex eo. Camius Maguus. peccatorum genere, quae poenitentiae publicae Summa ejus eruditio, pietaς, & in litteras erant obnoxia , eoeperunt Episcopi sibi rese
Teparandas cura, T. IV. e. 96. n. I. usque ad Vare, T. II. c. I 4. n. 2. Adiecta sunt iis post-II. Io. Summa eius in reos clementia, e. 72. modum graviora quaeque, eis etiam occulta,n. 9. Ei comedenti , Reges etiam ministra- n. q. s. s. Poterant tamen ab iis quivis Pres-bant, αἰψα n. 8. Eius ericomium, c. reo. n. byteri infirmos in articulo moriis absolvere r
. Qua esset in Episcopos reverentia , T. I. iique si eonvalelaebant ex morbo, debebante. 36. n. a. Cautus erat & Oificiorum perit in nihilominus postea Episcopum adire ab eo simus, ae utrumque in Capella Regia dirige- vel eius auctoritate poenitentiam suscepturi , re non dedignabatur, T. II. e. 8o. n. 6. Ut n. 4. f. Concilium. Optabat Gersonius ut inducendis in Gallias, Italiam, Germaniam, la publica reservarentur , n. 7. Idque perfe- Saxoniam, & reliquam Septentrionem cantui eit in Germania Cardinalis Campegius , ibi& Oiseii et Romanis ad laboraverit, n. a. r. 4. Legatum a pens Romani Pontificis r itemque 3. 8. Nocturnis aderat Oisciis, cum per sa- aliqua Germaniae concilia , n. 8. Synodus