Vetus, et nova ecclesiae disciplina circa beneficia, et beneficiarios, in tres partes distributa, variisque animadversionibus locupletata; auctore, eodemque interprete Ludovico Thomassino oratorii Gallicani presbytero; ... Pars prima; sive tomus prim

발행: 1772년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

itfei meficia refovantur, nut' 2. Quere- tus latet, n. 8. me de in Galilla BG eiis. r. I statuta Caroli VI. contra quae vel sunt Regiae nominationis, vel ex tutula odi Mandata . reservationes, expecta- Regalia vaeant, ibid. Irrita est provista ex rivas, totum Beneficiorum negotium ad re- praeventione , si non prasumatur satis suisse Iervationes in corpore Iuris Canoni ei inclusas temporis ab obitu Beneficiarii . ut eiusque ito gum, D. ista Ca- obitum Papa rescire potuerit, ibid. Ets Poa es filio ann. tifex ipse rus habet praeventionis in Gallia.

AII. T. IV. e. 43. n. I. Quid ei rea Mandata, non tamen eius Legati a laterae expunstitur relervationes Et existivas statutum in Ba- que semper ex eorum saevitatibus a Regii xleensi Concili'rbid. Quid agebatur in Hispa. Senatus Magistratibus, dum resti strantur. n. nia, Anglia, Polonia, num. 3. Concordata L 3. Germaniae, α 43. n. 4. e. 46. n. f. h. Dinimus. De Bensciis in Cuma meantibias. Parum abfuit quin Romae reservationes & Clemens IX. e Romanis Pontificibus pruvio II. fuerint abolitae, e. mus omnium legem tulisse legitur, qua R a tandem Tridentina Syno- mano Pontifici reservaretur collatio omnium dus Mandata & expectativas . mentalesque Beneficiorum in Curia Pontificia vaeantium.

omnium Beneficiorum reservationes, e. 4s. n. T. IU. e. 48. n. I. 1. . Hanc vocat antiquam

Pragmattea Sanctio in Comitiis Cleri Gal- consuetudinem , ut proinde iam ab aliquot ei' 'Bituricis ann. 1438. sub Caro- Pontificum tempore esset in usu, eum tamen m VII. contra Mandata, reservationes, expe- necdum esset Innocentii III. Gregorii ve IX. Mativas , T. IV. e. 43. n. I. 3. ConciIiunx, tempore, ibid. Erat autem Clemens IU. Iragmaticae istius varia ibri sub Pontificibus eximiae pietatis & a seu rerum terrenarum: Regibus usque ad Coneordati Franei set L seu parentum amore alieni imas: ut proinde cum Leone X. in Lateranensi Concilio Gu- non sit euipiam ejus avaritiae lex illa tribuen-mmat tempora, n. I. T. S. Non poterat stare da , ibid. Quare hanc legem tulerit, n. v. sinaec Pragmaticai n. tr. Coneordati istius Sueeesbr eius Gregorius A. in Coneilio II. lumina, D. P. Defenditur, n. Io. Nee Prag- Lugdunensi id temperamenti huie legi adhi-maticae Sancitona nee Conemdato unquam buit, ut nisi haee Benefiet a Pontifes Roma- fuit locus sive in Britannia Armoriea , sive nus intra mensem conferret , iam ea posset ad Vovineia: 'igentque in iis eomplura se. Uidinarius conferre, n. 3. Hoc Clementis de- f. quae, in Regionibus stri erem Legatos , Nuntios & Beneficiarios m ae Obedientiae sunt usitatissima, T. IV. e. mnes aut Romae aut vieinis in imis diem M. n. I. 2. s. Reservat sibi Papa in Armori- obeuntes Bonifaeius VIII. eomprehendi deis in Britannia menses octo , nihilque per eos elaravit, n. 4. Ioannes XXII. & tinedictus occurrenti s possunt XII. non sola per obitum ibi vaeantia, sed ordinarii . Et e contra ordinarii habent quoeumque modo vaeantia sibi reservarunt, quatuor menses in suibus nee ipse praevenire nisi quod id arctaverunt ad vitae suae tempusi servare aut aliter statuere potest, num. n. 6. Concordata contraxere jus illud ad ea 3. Nec tamen sive in Prquinetae sive in Armo- laltim , quae Romae per obitum tinefietati meae Britanniae Beneficia consistorialia seu vaearent, n. 7. At Episeopatuum & Archim Praelaturas potest Romanus pontifex . Vi piscopatuum ibi vaeantium eadem Concorda. enim Indultorum sibi a Leone X. & aliis ta eta lationem addixere PontiMi Romano. deinceps Romanis Pontifieibus eoneessorum haud ei praescripta illa mensis unius meta, Ius habent Reges nostri ad illa ut & ad ce- ibid. Si tamen ad Bene fietum in Curia vatera Regni tui Beneficia consistorialia nomiis eant Pontifex nominaret hominem Regi suis andi, Π. 34. . . . spectum . posset Rex illum reensare , ibid. De praventionis 1κνe. Iterum de Beneficiis in curia vacantibus, T. Et si Praeventio contineretur utcumque in V. C. 33. n. 6. Mandatis & Reservationibus modo dictis r Q. id, restatis Regibur λο Bo Murum n est a non tamen ius dueentis post annis se ius istud Uti Romani Pontifices precibias primum, explicuit , scilicet XlII. saeculo Bonifaeli deinde mandatis, usi sunt apud Beneficiorum. IlII. tempore T. IV. e. 4'. n. i. a. 4. Illud Collatores, ita Reges oc Principes, quin E Rotriano Pontifici Basileense Concilium as eorum aliqui minas precibus de mandatis servavit, dum Mandata & reservationes vel adjeeere . T. IV. e. sq. n. l. 2. r. I. T. Rrollebat vel arctabat, n. s. Et in Concorda. Haud tamen Regum preeibuet mandat iiquetis et smiliter asservatum est. n. 6. Non ha- se moveri passi sunt Theophvuctus Bilqajirebet locim in Beneficiis, quae sunt Patiora. Primas, Hildebertus Turoneasis Archiepisco.

22쪽

eas, Hugo Line tofis Episcopus, v. a. ρ3. Rem tamen nostri mn-m sis illas se.

Noluit uti Ludovieus VII. Apostolico Mam Epistopatus leguntur contulisse, α8. Virtutae dato quo eius arbitratui diremittebatur prima Coneordati inter Franei seum I. & Leonem Praebenda in qualibet Regni sui Eetlesia X. initi ius habent Reges nostri ad omnem Cathedrali vaeatura, o. 6. Quam de Benefi- Galliae Episcopatus virorumque ibidem Ab-ciis eonferendis timuerint sibi eum Ludovico talias nominandi, T. IU. c. 43. n. 8. q. lo. T. VII. S. Ludovieus, Philippus Augustus, alii. II. e. 33. n. 8. In Concordato nihil habebatut e Reges , T. IV. e. M. num. I a. 13. Io. c. de iure ad Monialium Abbatias nominandi.

. n. 6. e. I. u. 7. Non sic abstinendum sibi At hoe Galliae Reges subsecuti pene omnes putavit Philippus Pulcher eoneesso sibi a B pro se quisque sigillatim usque ad Henricum nitieio VIII. privilegio eonserendi unam ex III. a Romanis Ponti fieibus impetrarunt, ilis Dalibet Regni sui Eecletia Cain tali & ludque inde sibi sumere pereexerunt , T. RCollegiali Praebendam , e. v. n. Q. ipsi sorte sta e. o. n. 13. 14. Quod ad nominationes Epili eius personae haesit id privilegii, n. ia. Id scopatuum & Abbatiarum Galliae habuere ius iuris nunc exoletum sbi sumpserant aliquan- Reges nostri , illud idem iis extensum eli Mdo Reges nostri post iblemnem suam inauau. indultorum a Leone X. primum & ab aliis rationem , ut in singulis Abbatiis custodiae deinceps Romanis Pontine ibus conressorem. ipsorum commissis possent Monaehum vel tum ad omnium item Beneficiorum Consi-Monialem nominare . ibid. Irrita quadam storialium Armoricae Britanniae & Proviseiae

Henrico III. & IU. diplomata , c. H. n. 14 II. nominationes , tum postmodum ad eivitates Henricus III. rescidit Reservatiotam di exsem Metensem , Tollensem & Virdunensem, eumctationes omnes ad Beneficia vaeatura, iit. postremo ia alias deinceps Imperio Frane eo terasque a Regibus ad ea concessas, num adjectas, T. IV. e. n. 3. 4. 8. 'LT. U. e. 13. Non potuit Clerus Gallicanus impetrare, ψ n. s. Io. Penes item Hispaniae Reees est ipsorum commissis possent Monaehum vel Monialem nominare . ibid. Irrita quadam Metensem , Tollensem & Virdunensem, eum postremo ad alias deinceps Imperio Franc eo Is. Non potuit Clerus Gallicanus impetrare, ψ n. s. q. ro. Penes item Hispaniae Reges est ut penitus abolerentur nominationes Regiae nominatio ad ReVi sui Episeopatus & Ab- ad Praebendas obtentu seu felicium auspiei hatias vi Conmmati Hispanici, T. U.c. q.n.8.

rum & inaugurationis Resiae, seu sacramenis De ture Rurimaras . v. tit. Patrenatus.

ti fidei ,, quo is novus Episcopus Regi astrin- De Mnaficiis sto indulta eo aratis , 'fit ἔ at fuere tamen arctatae , e. I n. I 6. tit. Indutia. xcusanruet ista Regum privilegia, ibid. R iabus Beneficia eo 'feria posui aurdolphus Imperator , pius ille Austriacae Im- δεδυαι, peratoriae. familiae Princeps , ad unam. tan- cuibus Mim eiauta via pom a. Quam ex . antiqua & approbata consuetudine, Eeelesiae landi dati sunt aliquando Latela Praebendam euiuslibet Ecclesiae Imperii no- niafructuario inre ab Episcopis sub Imperio minabat. T. IV. c. 34. n. 7. Id extendit & tan- Clodovaer & stirpis ejus Regiae, T. Viit. e. quam ex consuetudine Carolus IV. Imperatne 16. n. o. α 37. n. q. Ita & sub imperio Caro-xd singula iniperii Monasteria, sed i ut ista li Magni & eius stirpis. e. to. n. 4. Nee iam ad preces eius alicui donent B- iei', num. iis isti absque iusta causa spoliari poterane. s. Rata habuerunt istho Imperatoria privile- e. 19. n. 7. Sed & eum ipsi L .i ei invasissent gia Pius IV. Congregatio Cone. Trid. &Gre- Eeelesiae bona, seu sub Carolo Martello. seu ad preces eius alicui donent BAeficium, num. s. Rata habuerunt isthae Imperatoria privit

gia Pius IV. Congregatio Cone. Trid. &Gre- Eeelesiae bona , seu sub Carolo Martello, seumrius XIII. 'um. io. Nec adversantur hac in sub Pipino , sed sub Carolo Magnor Eeel parte Concilio Basileensi , n. tr. Id

sa eum eorum spes abesset recuperandorum .

gibus alii & ipso etiam Imperatore sabent a id sibi dissimulandum duxit, satilque habuit

m. annis Reges nostri , ut non modo pos- vel alios adigere ut ea sub precario & eensus ut ad Benefleta nominare , sed & ea vere solum retinerent , vel alios admonere ut iis e ferre valeant , T. lv. e. I. n. O. T. Ita nonnisi pie merentur, T. Ul. e. ra. n. r. a. s. vero factum est, seu ex privilegiis, quae illis Io. e. I 6. n. 3. 4. 7. 9. IO. Plura super his, riui de E esia bene meritis e cinerint Pon- tit. Commenda. in & M ianuς ll. Loth tifices Romani, seu ex eorumdem Pontificum rium Regem admonuit de tradendis Theu

eo senio & tolerantia , quod ea viderent ab bergae Reginae a se repudiatae Abbatiis enisi s . ut a sancto Ludovico , pie & Episto- ei ad sui tentationem promiserat, T. VI. e. iter eonferri , seu quod illa fuerit prima tet. n. r. Dissimulabat adhue ridesia duode Istorum Beneficiorum Origo . e. 3'. n. 3. o. g. eimo saeculo Beneficia a Laiciet possessa , T. r. I . Iureque illo ita donati vel instructi VII. e. t i. n. s. & 6. Benefleta Nobilibu adduiam eo spoliari n queunt , sicut nee latos cta, v. tit. Nobiles Coniugatorum Clerie

Patronatu quem obtinet. q. lα Et si vero mon rum aeque erant olim Benencia ae non eon.

desunt Laici, qui Parochias etiam eo erant, jugatoriam, iisque coepere tum exelvili, curet

23쪽

Deereth Coelestini Papae . Capitularibus V. e. 34. n. a. Edi tum Ludoviei XIII. huic Caroli Magni, & Legibus Codieis cuique legi consentaneum, T. IV. e. - n. t Loes

Eeelesiae non prefietebantur ordinabanturque Concilii Tridentini eo pertinentes,n. I. Bis cui ejus ei ves essem quoad fieri poterat. neficium intuitu emnationis conferre r id siis T. IV. α M. n. Icα i Φ. n. 9. Id ut 'nsim moniae genus est , T. Vi I. e. Ir. n. r . Lites mutatum, ibid. Contenaebant Romani Pon- quae super Beneficio instituuntur , hominem tifices Clariem Romanos nulli Ecclesiae esse non eo reddunt indignum, T. IU. e. o. num.

extraneos, ibid.& n. 6. g. Philinum. Variae ra. imid Galli ad Syncisum Tridentinam variolum Rrenorum querelae quod Romani inati optaverint, & Uam votorum eorum, teri ei sua invaderent Benefieia, n. 6. Galli- licet egregie piorum dilucilis suillat exeeutio,

cani Cleri Generalia anno Iss. Comitia de- cap. II. Num. creto suo extraneis omnibus aditum Benefi- Beneficἰi aetas d-ea.

ciorum suorum inhibent . Firmat id Carolus Is saeculo XII. serpebat abusus , ut pueris VII. lao anni 143 i. Edicto . Atqui is est & adhue impo ribus adolescentibu Dignita.

usus hodiernus. α ιοῖ. a. 6. PhiDρρum, D. res Ecclesiasticae & Prmbendae conferrentur , . & 8. Istorumee decretorum rationes, n. T. T. II. e. 7o. n. a. Est Leuisurusma, & n. dem ann. 3393. decretum fuerat in Hispa. a. Ea erat mali huius origo, tum quia vel-nia, aut paulo post revoearum: sed is tamen lent Emicopi gratiam parentibus suis praesta. eius impra sentiarum est usus a Caroli V. Edi. re , vel ab optimatibus gratiam inire , illactis, m P. . . eorum filiis conferendo, n. t. V uel ut . Disnior; eonferenda. & n. 4. q. Saevium XI I. rum quod quandia Nonnisi dignos , & inter dignos digniores aetatem virilem & necessariam nondum essent eligi , nominari , praesentari. institui Benefi- asseeuti infantes isti, reditu B. neficiorum illis clarios debere ; probatur S. Gregorii aliorum. coneelsorum ad suos usus Epilcopi illi converisque tum Latinorum, tum Graeeorum Patrum terent. n. 2. L Uy Ileimus. Edicit Alexander testimoniis, T. I v. e. 7. 38.39. . Dignio. Iri. neminem dei neeps ante annum aetatis

res non idem pro sus est ae ianthiores, sed Pelionata alleuiu Eeelesae donandum si idem ae Eeelesiae ipsi utilitates ob certas alias que fiat eo ipso miratim illo iri , T. 1 I. e.

Cum sanctitate dotes ae eonditiones quibus TO. n. q. sed . Statuta varia Conciliorum

sit ut quis minus sanctus quam alter, eo pos- saeculi Xll. XIII. 3c XIV. de varia variis si esse utilior, e. 37. n. 3. 6.8. c. s. n. I. 8. Beneficiis idonea aetate & conditione , u. a. Exeusa & 3. Idem, eli n. ar. 3. Ximenitis, oc 3. 4. i. Statuit Tridentina Synodus , ne euici n. 8. Etsi eadem lege eligendi dignio Benencium obtingeret nisi annos nato x

rem e stringitur Patronus talem , non potest nec Dignitates animarum curam exercentestamen Episcopus eum reiicere , quem par nisi annos nato 23. nee Dignitates aliae abcehum ille elegerit, modo sit dignus. At Epi- que animarum cura, sive in Cathedralibus . seopus ipse a S. Pio V. ita eonitringitur lege is ve in eoilnialibus Ecclesiis, nisi annos arudisniorem eligendi parothum , ut si digniori & quidem completos , e. 7α n. 7. & 8. Ex alium praetuleris lieet dignum. posset dignior Conciliis, usque ad h. Pe seu bus. Si tamen ille ad Metropolitanum appellare aut si eum dignitatibus istis vel functione vel eonsueti

Metropolitano res ei fit , ad Episcopam vi. dine vel peculiari statu Presbyteratus ordo es.ciniorem tanquam Papae Delegatum . vel ad set annexus, cuiuisa di sunt hodie Abbatiae, Papam ipsum. T. IV. e. - n. 4. Lex & ne Decanatus, Praepositum, Archipresbuteratus, tessitas ista digniorem semper anteponendi annus quoque aetatis 1 . esset necessarius n.8. valet non in Episcopalibus solum ae Par hiis, Εκ Coue ilia, Ac . At dignitates. in Gal. sed in minoribus etiam Benefietis ae anima. lia vero ad Prioratus simplices & ad Canorum curam annexam haud habentibus, T. IU. nicatus Cathedrales requiritur annus aetatis 3 M M. n. a. g. idem & n. 9. Edixerat Sν- & Midem completus : fossieit autem deeimus nodus IV. Lateram ut si quis iam admonitus ad Collegiales Canonicatus , num. R. 3. Hospergeret Beneficia indignis conferre, potesta. N. Capetias . Quibusnam Brnefi: iis Pres. te privaretur ea imposterum conferendi , in byteratum intra annum postulantibus exeid

alia oe sanctius ipsa usuriun transferretur tur iso iacto, si intra annum noti sit habi-

24쪽

DHo Remem mae pu--. 2 re f. Gradum ante, num. ἔα Si quis Pa- seopus . Synodus VI. Parisiensis & Conei-r hiam sibi collatam aeceperit, non eo con- lium II. Aqui ranense, e. 4. n. r. a. 3. 4. Duas silo ut Picthyter intra annum fiat. , sed ni item ad ecdem Basili eas seu Martyrum Ee- eo anno reditus Beneficii colligat, is ad fru- elesias eadem VI. Synodus Parisiensis vetat Mnum restitutionem ex Auseiensi ann. qm. haberi, c. n. g. Μetense anno 888. ContConeilio tenetur, T. II. c. 7α num. 4. 3. ω- cilium permittit eum Par hia una haberinique. Capellam modo si tae velut illius Parochiae De Ren Istrum pluralitate. membrum ali od , aut iam i se Capellam De ea per priora V. Eeelesiae saecula , T. habere . cui Paroenia eredita eu. T. II. c. VI. α I. toto. 93. n. R Vetat Hinemarus Canonicos esse Non poterat quis per priora illa saecula ha- parochos, aut vieiisim, T. VI. c. n. 6. 7. here plura Beneficia: tum quia Beneficiarius Vetat quoque Parochos suos aeeipere CapeΙ- euisque tenebatur residere ,& Ordinis sui iun- iam sine ipsius consensu , T. II. e. y3. n. 8.ctiones obire ; tum quia nonnis distributim Synodus VII. Generalis prohibet connumene & sportulis , quasi harumce functionum rari quemquam iis duabus Eeῖesis: Quod si fructibus constabat Benefietum; tum quia bo- Beneficium quo potitur, non ei sustentandona Eeelesiae omnia tune in commune possi- lassisit, iubet eum sibi labore & opere m

debantur, e. r. n. t. Σ. 3. 4. tum adhuc quia ve- nuum tonsulere, T. VI. e. .. n. II. 12. Adeorabant Canones Chalcedonenses inscribi quem meoneussa ea sex erat in Oriente in mediam duabus Eeelesiis . tum quia eum Beneficium istam Ecclesiae aetatem r ut quisquis Episco. esset indini ipsi illigatum . nullus ab lute or- patu donaretur, eo ipso excideret Miori, quo dinabatur, sed Eeelesiae alieni & functionibus forte fruebatur Benescio , etiamsi Epismp in ea obeundis manet pabatur, e. I. α Ια I t. tus ille suisset inter Barbaros situs, ει ab it. 12. r& e. 4. n. 7. Exempla duorum vel trium lis dirutus . Pergebatque lex ea visere apud Episcopatuum a singulis Episcopis, etiam ex Graecos Alexit Comnent Imperatoris tempo-Coneilii Ephesini & S. Basilii assensu habitin re. T. I. e. 28. n. q. T. VI. α . n. 19ω Sat rum, quae tamen nihil faeiunt ad hodiernam gebat Carolus Magnus , ut Episcopos nee Beneficiorum pluralitatem, T. VI. c. r. n. 8. Abbatiis nee aliis donaret Beneficiis, nisi gra-

P. 4. I. I si vissima urbe te cauta , T. UI. e. q. n. T.

De eadem pluralitate ab anno 3 . ad 8 C. IIIud. Qui exeusari possit tum ipse tum Mea T. UI. c. 1. toto. nus 1 qui nequidem Monachus ab eo & L Per illud tempus, aut saltem usque ad au- dovico Pio quin hie a epit Abbatias . ibid. Bum 7- nondum suisse Beneficiorum plura--Qua . Ut similiter exeusari possint piet litati loeum probatur , tum ex eo quod si te per illa tempora eon spieui seu Abbates, quando Clerico euipiam Abbatia dabatur re- ut Lupus Ferrariensis, Hildoinus. Fulradus iagenda , eiusque titulo iste potiebatur , illim qui plures habuerunt Abbatias, sim Episcopa excidebat a redi reum de distributionum prim ut Udiari s Augustinus. V volsangm Ratispo.ris Ecclesiae suae consueta portione, e. a. n.3. nensis, Agil ramus Metensis, aliive, qui eum Tum ex eo qui, ab illa similiter exeide. Episeopatu suo Abbatias similiter habuere, bat . qui alia quapiam Eeelesia seu Parochia ibιd. & n. lα It . ia. Ea stilicet ratione re seu Beneficio simpliet , ut videlicet Miny. vebantur, tum ut illas Abbatias seu Regibus rem Basli ea donabatur . n. ρ Tum ex eo seu taleis eriperent ἔ tum ut monasticam in quod si quis aliquo, ut tuae aliquando fiebat, iis restituerent visam . nihil ultra necessaria Ecclesiae agello iure usustinuario donatus, ad vitae subsidia ex iis deeri tes . e. 3. n. 7. ni terrorem gradum ut ad Epileopatum , pro, Reges tum temporis Abbatias non aliter aevehebatur , iam agellum illum Iubebatur di- Regni selida tribuebant; quin & ipsi aliqvan- mittere , num. Solvuntur exempla , quae do eas sibi asservabant, n. 4. a. Sancti ea aet specieto pluralitatis aliquam habere euipiam te in Anglia Episcopi, qui duos regebant Epuvideri possent, nom. r. 6. 7. 9. ro. Pol 1 an, scopatus. sed sola earitate ducti, n. s. tum tamon Christi γω. non defuere vel Epi. De eadem pharalitate post annum Christist ini vel Clerici qui lieentius plura simul eon- millesimum , T. vl. e. I. 6. 7. 8. 9. estere sibi Benescia, cap. 2. num. 16. eap. 3. Uintoni erile in AnRIta Concilium ann. Im num. I. dum ab eodem Episcopatus haberi prohibet. De eadem pluralitate sub Caroli Magni & In Pictaviensi quatuor post annis habito eui Reate ejus prosapie Imperio, T.V e. I. 3t q. praeerat Gr, storii Vll. Legatus plura quaeeunis ouas ab eodem Parochias haberi vetant que Beneficia vetantur haberi . e. s. num. 4. Capitularia, Herardus Turonensis Archiepi- . Abbaium tamen in Dioecesi Bituricensi

25쪽

a1 dido Remm praelauam . censi sitam Gree ut VII. ipse dat Archie eanonici eorpus eontexitur. In id omnri coi-piscopo Viennesi , T. v. c. 7 t. num. si tr. linea ne . ut i et pluralitatem Beneficiorum Calli ilus II. velata Canonico in Epitcopum pro iustis gravibusque causis , neeelsitate sci-pmmoto Praebendam illam suam retineri , lie et, ves militate Ecclesiae, tolerandam exi-

T. VI. c. l. n. 7. Ea quoque erat Anglicanae iliment, nunquam non tamen superfluitatem lex Dii et plinae, n. 9. Ob interdictam tamen damnent. T. IV. e. 7. Rationes ex rei nata- in Londinensi an. taq7. Concilio pluralitatem ra eontra Beneficiorum quorumcumque plura interemptus pene pollea suit lagatos Ponti- litatem, n. 6. e. s. n. m. I'. II. c. I . n. 8. lficius, T. IU. e. 8, n. II. Duo . Damnatur Ex eo maxime creverat illa Beneficiorum ac- la Concilio IV. Lateranens Huralitas Abba- eumniandorum libido, quod de eorum Nar tiarum, T. V l. e. I. ας. Exempla excusabi- litate selerent Epileopi dispensare. Has millia immo laudanda plurium illa aetate seu modum sbi reservavit dispentationes Innocen- lEpiscopatuum ab eodem Epileopo habitorum, tias III. Ac exinde rati es fuere, L. T. n. s. seu Abbatiarum ab eodem vel Episcopo vel k. Venio. Nisi vero , dum qui novum posti . Abbate habitarum , eo quod uni serviretur lans Benefietum .priora quae habet, enuntiet, utilitati Ecclesiae. T. VI. α s. n. 4. I. 7. Ee- vanum esse voluete Pontifices Rescriptum Apo-stua,& n. g. Pessima e contra huius plurali- stolicum quod impetrabit . e. F. n. 2. 6. Co talis ea aetate exempla , n. 6. In istis exerru lis ei lia contra pluralitatem Benencioriun ab an. non debet haberi. quod dudum iis Cardina- xyno. usque ad Conei lium Trid. T. VI. e. libus, qui aliquem habeat ex sex Cardinali- 8. num. i. a. Vetatur a Senonensi anu. I a tiis i Epilcopatibus Romae ciscum iacentibus , Concilio Canonicus in pluribus eiusdem urbis alios etiam quandoque daturis Esi enim isto- Eeelesiis Praebendas assecutus , per illas E irum s Epileopatuum alia quam emerorum na- cietas discursare, ur in singulis di illibutiones i tura . n. 7. II. Dubia quaepiam illius tempo- accipiat, e. 8. n. a. Concilium tandem Tria lxis exempla, & quae si non improbanda pro dentinum vetat quemauam, ne exceptis quin lsus, mirari subeat potius, qum imitari, e. . dem Cardinalibus 4 φlura quam unum h n. a. y. i II. Coeperunt increbrescere medio re Beneficia . si idonei sai Beneficii illius seeulo I . .dispensationes Pontificiae ut Epi- reditus ei sustentando. Si homini alendo sit scopi postent priora Beneficia retinere , e. impar, eo edit alterum simplex adiici, nec n. l. t. Decima varia Conciliorum ab anno vero plura, quamlibet it Iud eilat adhue insuDi α usque ad I 3ω. super pluralitate Benm ficiens. e. 8. num. 3. Tali decreto impetrando fetorum Episcopatu & Abbatia itideriorimi . maxime ad laboraverunt in Concilio illo Gal-Hotum Conei liorum quaedam Clericum v sicani Praesules. num. 4. Non potest amplius

tant plura habere Beneficia in duabus civit, dispensare Epis zopus , ut plura quis obtineat.tibus t quaedam in eadem Ecclesia, quaedam Beneficia simplisia in duabus Elelesis, a. 8..u duabus eiusdem civitatis Ecclesiis . Quae- Multa observantur in decretum Tridentinum, dam ut Biterrense in id situm intenta sunt. Hid. Deelaratio Ludoviei XIV. anni I 681.nt pluralitatem excludant Beneficiorum quibus n. 4. Concilia, quae post Tridentinum habita

annexa eth animarum eum vel residentiae exi- sant , & in eandem sententiam , T. VI. e. 8.tentiat major scilicet haud poterat tum spe. num. 6. 7. Proponuntur sententiae Doctorum

rari moderatio, T. VI. e-6. Pin & ista omnium , aut gravissimorum Theologorum , mnia, dum ivetat Concilium IV. Lateri spem qui a tempore S. Bernardi floruerunt usque tamen Ponti fietae distaeniationis, inutis eirea ad Dionysium Carthusianum. Ipsam isti B lablimes, inquit, & litteratas personas , quae ncteiorum Huralitatem in peccatis habuerunt, maioribus nefietis sunt honorandae, eum ra- ubi unum victui l uppeditando lassicit,nis oditio postulaverit, T. IV. c. I . n. L T. VI. e. iustas & graves eausas interveniat dispensatio,

6. n. a. In Conventu Praelatorum e. 9. Has citra eausas negant exeusari quem-

Franciae Parisiis anno I S. habito , inter piam a peceato dispensatione ipsa Pontifieia multa , qua de Graduatis itatuta fuere, unum S. Bernardus, Guillelmus Parisiensis , Longinus illud est, ut non possent ad Beneficia nomi- Cratoviensis Canonicus , S. Thomas, Abbas

nari ii, quibus jam erant Beneficia quae o. Panormitanus, c.9. n. l. I. .. Falception n. a. librarum reditus afferebant: nisi euent ex pa- β. Auctor, n. 3. I 8. 2I. Et Bellarminus,e. . n.

terno internoque genere nobiles, aut sive in r6. .& 7. Hae solae sunt Bernardo testitimae Theologia , sive in utroque iure Dc fores , dispensandi causae. neeessitas Eetlesiae Κ utili aut etiam sive in Theologia , sive in Medi- tas personae. utilitas autem non privata. sedetna Baee laurei, T. IV. c. 3 . n. I. Decreta- quae in Ecclesiam redundatura sit ex natalium

les Pontificum , ex quibus hodiernum Jutis personae illius elatitate et sitionis copia di

26쪽

Indo Remm Maebueram. 23 virentiam lande , α . n. I. . Quana luam nec terorum qui in saeerdotio genuerant,&quo- illa utilitas satis esse videatur Dionysio Car- rem isti uimodi filii plurimi Clericatu erant thusiano, n. 1 I. Negat. In duobus Dinin initiati , adeo ut in Anglia Clelieorum istorum Parisiensium eonventibus a V villelmo rem maior esset numeras quam aliorum , φ. Parisiensi habitis prenuntiatur, duobus totum 84. n. s. Cautum primitus est ut ad ulterio- exreptis Doctoribus , ipsa Beneficiorum plu- rem gradum non proveherentur isti Clerici, talitate peccari . n. 9. Allegat pariter com- ibid. Dispensatum deinde eum ipsis est inmanem Theologorum sententiam. Durandus hae parie, de primum, ut videtur, ab Au-Episeoput Mimatis sis , n. I 3. Hii loria Phi- selmo Cantuariensi Arehiepiseopo ex Pasch lippi illi ut Parisiensis Eeeleliae Cancellarii, iis II. concessu i ea autem maestione fuit qui perieulum facere in se maluit, an inferis cum ipsis ab Anselmodii pensatum ut in pa- quis ob plura Benefleta post mortem addice- terna Beneficia non sue erent. Atque itaretur . a Thoma Canti pratensi & Durando exinde tum plura Coneilia eaven.um l nx illo scriptis e fgnata, e. 9. n. I s. Vitio ter- runt, cap. 34. num. s. o. 7. Eos pollea solariea quaepiam hue Mrtinens apud Iacobam immediata in Patrum suorum Beneficia sue- de Uitriaco, n. 32. Tune temporis nulla fer- cellione prohibuit Lon/inense an. ii 7 . Con- me erant simplicia Beneficia , n. 2. lo. Quam cilium , ae aliquot ante annis Alexander III. horreret Beneficiorum pluralitatem S. Ludin At ille Ac legitimos quoque ipsos Presby-vieus, n. is. Egregium Clementis IV. is' terorum Clericorumve nitos eadem impli euectum hue pertinens , ibist. Et Adriani VI. rat prohibitione . num. 7. 8. Videlicet nee. 7. n. 7. Quibus ex fontibus manavit in ram Beneficia haere/itariis iuerellionibus a Ecelesia tu pluralitas Beneficiorum, α ι. n. 7. cellarentur , & ad ea iure hereditatio γε-

De Benesriorum unione . veniretur , num. 9. Severius tamen pollea

Benefletorum incompatibilium uniones ad eum illegitimis Clineorum filiis actum ethvitam factas rescidit Conei lium Trident. T. a Clemente v I l. eosque ann. IIN. dipi

VI. e. 23. n. r. Eorumdem uniones perpetuas mate Pontificio ab ima etiam arcuit mediat

ab annis solum quadraginta iactas voluit ab in paterea Beneficia successione. n. ra. Ulte- Epistoris expendi , dc si per fraudem suillat rius adhue p'gressa Synoduc Tridentina ill

obreptum, revoeari, n. a. Antiquiores Parin gitimum Clerici filium arcet . tum pensioneehiarum ad alia quae Wis Beneficia uniones em etiam in ea quae habeat aut habuerit eius p leravit , sed quominus ultra fierent, prohi- ter Beneficia , tum etiam quoeumque Ben

buit, n. Sanxit posse Romanum Pontificem fieri in illa eadem Eeclesia, ubi autem etiamdum Epistopatus unire , si ob redituum te- num , aut aliquando patet habuerit Benefi-nuitatem id ei visum fuerit expedire , eium , n. la. Simile quidpiam adversus eos Posse item Episcopum unire Pamchiae cuius Nannetensis an. Ia 27. Synodus statuerat, n.6. sit tenuior proventus , aliam Parochiam aut Haud prohibita est porro canonibus sueeessio aliud Benefietum . modo Regulare non sit, miris in filii Beneficia. Si tamen spurim sit nee Dianitas, n. I. v. Posse eundem tenesin filius, probabilius est id post Trideatinum SDribu Canonieorum Praebendis prospicere, vel nodum non mise fieri, α Iδ. simplietum Benefieiorum , modo non Regu- De Minutatione Beneficis m. Iarium, unione, vel minuendo Cauonicorum Non possunt duo suopte Marte permutare numerum. certa tamen eum cautione, n. 6. Beneficia sua, sed Epi impa eonsenta, eons Posse denique eum ad Seminarium extruen- lentis utilitati Ecclesiae, T. IU. c. 12. n. 3. dum oti unione simplicium cuiuscumque ge- vetitae sunt in Concilio Turonensi an. ri 63. netis Beneficiorum . n. 7. Iure Decretalium sub Alexandro III. permutationes Benefiei. ante Tridentinum concilium poterant Epi- rum e at non potuit tamen tolli penitus quae sopi Benefleta suae Diceeeseos omnia inter iam inoleverat earum consuetudo r idque s se se uni re prout eis videbantur conduci- lum eautionis appostum est a sequentibu Rc

biliu4 ; &cipsa etiam Monasteria . sola Epi- manis Ponti fieibat, ut ab Episcopis miset ea

seopatuum unione Pontifici Romano reserva- super re dispensari, nee fierent citra Epistota, Il. 8. porum austoritatem, alimui initae scirent. Id Do sieres e Beneficiorum. autem ita frequenter exinde usurpatum est ,

Non videntur prohibiti antiquitus filii , ni quos initio non erat nisi dispensatio, iam utiminus possent patribus suis in Bemficia. sit quali iure fulta e suetudo. c. I n. imoecedere, T. IU. e. D. n. T. e. 84. n. Tum De νGenatioue ueneficiorum.

maxime orta videtur hue prohibitio saeculo Poterat Epileoρος sub Imperio Camii Μ XI. &XIL oecasione colluvionis illius Presby- tui resignationem Beneficiorum seu smpli

cen s

27쪽

Regularia non debent saecularibus Clericis da, Mollinator qua Eam Petri Daresani vecti

et , duia numquam a laecularibus Clericis Canonicos ad patrimonii abdicationem ex ne posse tu vel priri cripta suerunt . Hoc lamen cellitate velut adigentia, n. 2. D 3. 6. idem decreto novi eomprehenduntur Epii copi , T. Puttas Damiani M ineuntis aetatis illiuet Cona Ill. e. 6'. n. 18. Ut Beneficia Remilaria m - cilia studebant Cieriem omnes ad eommunem nora describere in saecularia. T. viii. c. 27. α Canonicam vitam inducere : Canoni eam n. a. r. q. s. 6. Quo sensa olim Beneficia o - autem interpretabantur, ubi quaeeumque providi non presse dicebantur, & quo sentu pin primas abdicaretur. n. r. Multae quidem emeris stea, T. Vul. c. 29. n. 8. 9. I o. u. 3. . e tum Congregationes Canonicorum, qu C. 3 . n. I. remporalia quaeque abdi arent. indeque Rec M. fietarius. gulares appellabantur. At de multae aliae iti-Bene fiesine MAibus laudere possime, qui- dem prodiere, quarum Canonici suum serva-buet eis patrimonium . id centuere prima reat patrimonium , n. 7. Duae quoque istae quinque Eeele si ae si cula, T. t X. c. . Iulianus renovatae sunt his duobus sareulis deeimo sexto Pometius id licere negavit, n. I. usque ad & decimo it timo Congregationes Clericon. tr. Negavit & Hieronymus, M. ID Utri- rum , aliae Regularium temporalia abdita que uidetor Augustinus accedere, α 2 . Mul- tium & votis adstrictae ; aliae non Regula. ii tamen & paterna retinebant praedia &suam riuin , seu vot: s adlfrictorum nee patriis ex Ecelesia portionem percipiebant , nurn. q. monia di nitientium . ab Apostoli ea nihil Et quamquam eorum non alsequeremur la minus Sede confirmatae r ut proinde Clineadem . qui vel patrimonio abdicato proventu tui Beneficiisve non collidamur patrimonia , bus Eeelesiae se pascebant , vel retento p N. R. Haud magni interest patrimoniumne quis trimonio se ab iis abstinebam: sua tamen iis cum Beneficio retineat aut non retineat, si laus non deerat, s utrumque habentes, eo solo necessario eontentus , utriusque superstua quod sibi orat necessarium , eontenti erant, er et pamribus n. 9. l .ae pauperibus si mflua erogabant omnia, N. Beneficiarios non eisse nisi proventuum aer 3. 4. 0. redituum 1 orum Eeclesiai leorum dispens

Quid VI. UIL & VIII. sareulum. T. IX. tores, debere ipsos pauperibus quidquid sibi

c. v. ultra necessitatem superat, esse irae eos hae iii Et si non raro ea male , qui Clericatu ini- parte eorumdem procuratores pauperum: pr tiabamur. vel patrimonium abiiciebant , vel bator omnium auctoritate Conciliorum. Pa-

illud retinentes se proventa Ecclesiastico ab- trum , virorumque eravissimorum ; item &sinebant, nulla tamen ad id lege e ebantur, exemplis a primis Eeeles e sis lis ad haee

n. t. r. Longeque plures patrimonium licet usque tempora , T. t X. e. 26. utque ad e. 34. retinem es . percipiebant proventus Ecclesia- De eodem rurius argumento, e. ῖ8. n. 1. 3.

Quae ea super re ab anno goo. ad millas- e. h. Needilitas autem in Beneficiario non mum disciplina. T. ix. c. 7. ejus est admetienda nobilitati, T. t X. e. 3 a Cum aetate illa ineunte Clerici , quoad n. 13. Mo, dc e. 33. n. I . f. Sι, dic. 38. fieri potuit , in communem vitae foetetatem n. 19.

ae Constrepationes Canonicorum dictas eoil Beneficiarium non poterat Episcopus pricti fuerint di eui ex illis seu Cathedralium , prima quinque Eeclesiae secula pro arbitra seu Collestialium Ecclesiarum Canonicis. qui- . tu luci summovere, T. IU. e. l . Nec itemdam de patrimonia Ze Beneficia sua abdica- a Clodovaei tempore usque ad Caroli Magnirem; omnibus tamen seu ex Aqui ranensi Imperium , e. ire Nee sub Caroli Magnian. 816. Concilio, seu ex Capitularibus utra- nosapia, e. I Nee ab anno milles mo Asue retinere fas erat , n. 3. 4. 6. 8. Immo cum hane usque aetatem , e. 18. Poterat eum et

vetent Capitolaria eos qui Sus ex patrimonio meri ab una suae Dueeeteos Eeclesia in aliam vel ex Beneficio abunde esset; cibum ae ve- eiusdem transferre, ted non invitum , T. IV. ses ex Congregatione sua accipere, n. 6.8. c. i9. n. 3. Quando stet etiam 4nvitum , et: ab hae quidem ciborum, & vestuam distribu- a'. n. 7. e. m. n. I. Remense anno II 8 . Conistione accipienda eos dehortator Aquisgran-se talium potestatem faeit Episcopis eogendi Be- Concili milia de eam tamen ipsis ρermit- neficiarios ad saeros ordines , prout Eeel tit, n. 3. 4. At videlicet eorum erat intelli- sarum suarum necessitas deposteret ; ae eos, gere illa uia pauperibus deberi superflua , n. 9. s contumaeius resisterent, privandi proven

inae item duci plina post annum milleu- tibus Eeelesiastieis . Immo iussit Episcopos anum, T. IX. αλ ad steros ordines cogere eos , qui Priora

28쪽

l Indis Rerum mobusrum. Dmpliem haberent , T. IU. e. ro. n. si In duxerant, n. t L IR2 . 1 - 22. Unde illa Gme. Concisio Remensi. . . eos i ter Νι Latinos diversitas. n. ar. 23. Id lBeneficiortim instouaris , in tit. Insinuatis. cautionis observatum ex veteri regula Inno. Benefici riorem iothronixatio, v. tita Im centius ait, ut quisquis olim eorruptus iaptu throni tu . . raretur, si de Clericatu cogitaret, profitere- Beneventans Ecclesia , v. indie. Geographo tur in susceptione Baptismi se uxorem non S. Bernardus . . ducturum , n. Iy. Primus irregularnatis ex

In Conventu Regni habito Carnuti eligi. duabas ductis uxoribus contrahiae causam at- tur in Dueem saetae in Palaestinam expediti, tulit Autumniis ipsam Christi virginis eumnis, T. VII. e. 4s. n. 3. 3. B. Eem aus. Ecclesia Virgine coniunctionem, quam debet Bansistis. ipse minister in periona sua exhibere . hane-Bertollas Archiepiscopus Trevirensis Gm que ex eo Leo & alii mutuati sunt T. IV.

Ionem Metensem Episcopum Suffraganeum c. 78. n. I 6. 2I. 8Τ. n. I. Antri iores autem

suum a Romano Pontifice Pallio donatum eo Patres iplam anerebant , quae Bigamatui iubet ilIud exuere, & pervincit, T. I. e. 43. inest incontinentiam, ex qua fit, ut minus n. 3. 3. Scriptis. apte Irassit Minitier ad continentiam ipse ex. Semreiso . hortari. Sic Ambrosius se Hieronymus , e. Eligitur a Pio II. in Constantinopolita. 78. n. 8- i8- χα Aliam adhue affert causam num patriarcham, T. I. e. 26. n. Io. Legatus Chrysostomus, n. a F. irregularitas quae ex d a Sixto iv. dirigitur ad Ludovieum XI. R Ma uxore vidua nata eli , videtur illa alia gem, eum ad arma hostibus Christiani nomi: posterror quae ex duabus Oeta est ductis ux nis inferenda acceniarus r nec multo post rei ribus. n. p. Primaria istius origo est i ta v infectae destitio moritur, ibido duae illius incontinentia, qua re ipsi aspergi,

Bibliothreegrius . tur vim, n. 8. 9. Deinde memorata Eeclesiae

sui erant Carolo Magno & aliis deineriri eum Christo coniunctiis, cui exhibenda iam Regibus Bibliothecarii. & ii quidem Clerte , non est iste vir idoneus, a. I 6. Et Mosaicum

Presbyteri. Abbates. II. e. i'. n. I 2- εἶ. item institutum, c. 78. N. I. c. 8 . n. Io B

Mi & Romano Pontifici, & ii quidem Suὐ gamiae Irregularitas in oriente ais soIA Epi- diaconi, Diaconi, Abbates, immo de Episco, scopi, Presbyteri, & Diaconi ordines erat,

Pi, II. Eo Iam muuere almi R. c. 78. n. 24.27. In Geidente , alibr acl solos lmanum Pontificem nono iaculo Epistopi im illos eosdem patebat, alibi ad omnes etiam euntur defuncti , n. 13. Et diu eo delatia i inseriores ordines, no tr. In oriente tame sunt, n. I g. Hineo Iam inde ab undecimo non nisi ubi urgeret necessuas, poterant in L saeculo penes est Episcopos Cardinales, n. Ια tiores ordinari . n. 1 . l

cium. In Abbatiis. Bib therarii mu. Saeculis UI. v II. VIII- lnus inter obedientias numerabatur , hoe est In Oriente his saeculis mirmi selis adhue inter Omeia Claustralia administrationesque Presbyteri . & Draconi ordinibus leguntur l

emporalis, n. lo. Apud Graecos insertum erat prohibiti r at nee tamen nisi neeessitate ut Cartophylaci munus BibIiothecarii. c. I . Eente diraratur in Lectores Ordinandi . V l3. d. c. I . n. II. IU. e. D. n. s. 6. In incidente sistis quoque, . Bigam . tribus illis ordinibus Iesuntur ex elusi, n. r. a.

vigami per prima V. iseula. Sub Imperio Caralinae familiae. In irrepularibat Bigamos habuit utraque In oriente Bigamis adhue nonnisi ex dis. lnesesia, T. IV. 78. n. t 1. 2 23. 25. 27. Eos penistione, sed quae facile miset obtineti,

ton Christiana istam Religio. sed & Mose aditus patebat ad Lectoratum , e. 8 i. n. S. lN, & Gentiles arcuerant a Pontificato . .. Nonnulla ibidem de Bigamis iu Otre Me . lI3.1o. 27. Bigami autem ii non .h diceban. Fiebat item ille ibidem Bigamus, qni altera itur, qui post priorem delat tam uxorem alis sibi despontata alteram ducebat, n. s. lteram ducebant . sed ut modo qui uni eam . Post annum millesimum. sed viduam , ducebant , vel impudicam vel In Occidente tamen necesse erat ex Inno. 1epudiatam, T. IV. e. 78. n. 8. 9. ii 4. Nec emtiolia. ut prius matrimoni inra fuisset eo ii veru seli ut uolebant Hieronymus & Gen. summatum, quo quis ob secondam uxorem maius cum Graecis, eram Bigami . qui duas ductam fieret Bigamus. Ad solos tune adhue post Baptismum docebant uxores, &ii ut indines Malores patebat Bistamiae irregular assirmabant Ambrosuς. Innocentius,&Augu. tas. ae de ea dii pentare Lilios erat Pontifi-stinus eum reliqua Ecclesia Latina, qtii alteram eis Romani, T. lv. e. 8b n. r. Porrecta d

ante Bapti sinum, & alteram post Baptis invia inde est de ad Minores ordines iuvis ire

29쪽

Iinlex Rerum macisi amm . . . . V alaritas di omnibusqae Clelieatus privi latiis omnibus neeessaria Cleritis, pauperibus. ω in Concilio H. Lugdunensi an. ta7 Biga duis, peregrinis, &e. c. a. n. r. 3. ' d. c. i. n. I. mi. privantur. Ean em supponit extensionem Adepto Imperium Constantino tacta eis jam Concilium Tridentinum, dum omnes Ordi- ingens aeeelsio opibus & bonis Eeelesiae, Mnum Miciorum restitui vult functiones , de Vll. e. n. I. Praecipuae opes Eeelesiae erant per Clericos innuptos exerceri. aut si eorum Primitiae & Decimae quae a fidelibus osset non sit copia, per conjugatos . at qui Biga. han- , in tit. Primitia, Ic tit. Decima. B mi non sat, α 8'. n. r. iis . credidit autem ua Ecclesiae suat vota fiselium, patrimonia S Thomas posse ε piscopum ab hac irregularita. pauperum , pretia peccatorum , c. 21. n. 7. 'ta dispensare ad Minores : plurimi item Theo. na , fundi 8c haereditates Eeelesiis relilogi ac Canonis ae , n. I. Contra sentiunt alii Ba m priora quinque taeula, T. VII. c. I Ladnue plures, pluribus nixi deeretis, n. 3. Ab Dominia Eeclesiae temporalia a primis laeu- istorumque sententia pronunciavit Congrega- lis usque ad postrema ista, T. Uu. e. 26. untio Cardinalium Concilii Tridentiai de Six- que ade. 32. Quommo eirca bona ista omniatuς IV. qui ne ad Tonseram quidem aut Be. comparatus erat Augustinus e. t . . 2. z. 4. Qia

neficia posse cum Bigamis ab Epistam dii- modo Aurelius Carthagidensis Episeopus , mpensari declararunt i adeo ut Sixtus suspen. Quomodo Gregor. e. zo. n. 7. si quis cle- sim a Collatione ordinum Monuneiaverit Epi. Beorum Laicis per enniculos adremat , ut seopum qui ad Minores ordines cum Biga. res suas darent Ecelesiae, eos Concilium III.

mo dii pensaverat, c. 8'. n. t. Cabilonense iubet paenitentiae canonicae su Bissexti. iiei, T. VI l. e. 22. n. a. '. c. 23. n. 2. Haecque

Bissexti ius Episcopale uuid T. VlILe. 3 n.6. bona Ludovi eus Pius legitimis haeredibus redin Patriaruatus, vid. ind. Gem di in t . e. 23. n. 3. Solebant fideles sub Im- graph. -io Caresi Minni non modieam bonorum

Bona Ecclesia. suorum partem in morte pauperibus erogare, opum Eeclesiae temporalium copiam non ai. d. solebant smiliter demi an. ro . quan optadant sancti Patres; immo iis abdicatis . dam iis partem degare, vel in quosdam alios se maluissent a Laicis ali di sie animatos A usus pios, c. an. 6. f. Tractatum &. n. 6. iii Ras , T. IX. e. i. n. 4. 3. Si e Chro sto. In D nodo . Sub Clodovaei de prosapiae eius mus, v. F. 8. Qiai finis bonorum Eeelenae . Imperio quisque .sua Eeclesiae bona dare po-T. v II Le. o. n. s. Sua fuerunt taclesiae bo- terat, c. D. n. 7. 8.na ipso etiam Christi de Apostolorum aevo r Immunitas bonorum Eeelesiae primis qua- scilicet ipsae eorum quibus Euangelium an- reor saeculis. T. VII. e. A quinto tacui nuntiabatur eleemosvnae, om a piis sceminis utque ad Imperium Caroli Masai te. 34. Subchri itum vel Apollolos eomitantibus submi. Imperio Caroli Magni Ac stirpis eiuς Regiae, ni liratae, praedia a Discipulis divendita de ad c 36. & 37. Pol anaum Christi millesimam Apollotos allata di eollectae item ouae fiebant in An lia, e. 4t. In Gallia, e . 42. In Gallia

unoquo e die Domi aleo, T. UII. e. a. n. a. iterum, Italia de Germania, e. 4ῖ. In Hispa-4. 6.ς. Dispensata fuere primum ab Apollo. nia Ac in Oriente, e. 44. lis ipsis : ea autem se aura exoneravere in Asenatio M.orum Ecclesia.

Viduas de deinde in Diaconos, .e. t. n. 4. s. Vetat Episcopos Concilium IV. CartHem Quare in Iudaea divenderent Apostoli praedia, nenis dii rahere fundos Eeelesie absque Cle- quae a fidelibus donabantur Ecelesiae. n. ix ri sui eonsensu de subscriptione. Addit V. Sri . Sua item fuerunt bona utrique Eeelesiae nodus Carthaginensis, Ac absque eontensa Me-inientali oc Oeeidentali post Apollolorum tem- tropolitani ae Concilii 'Provinetalis. T. VILLpora utque ad conitantini : haecque posita it. n. erant tum in oblationibus quae sive ad altare D Densatio armληρ attine honorum Feeli'. fiebant, sive in Episcopi domum infereban- Episeopo summa fuit potestas in dispensatur, T. VII. - nia. I. cap. q. n. l: F. o sqq. tione bonorum Ecclesiae per prima quinque y. tit. Oblationes tum in eoileriis seu or- saeuia, seu ea per se, ut alicubi solebat, nisdinariis , quae vel unoquoque mense , vel tamen sine Presbyterorum ae Diacono Metiam unaquaque die Dominiea fiebat , seu suorum eonsilio administraret. T. VIII. e r.extraordinariis, e. a. n. 7. 8. Tum .in agris, n. a. e. a. n. a. Seu ea, ut iisdem illis Deruulis Praediis, patrimoniis , aut patrimoniorum re- in Oecliuente, vel per suos vellet Clericos , diribus , quibus Eeelesiam donabant fideles, vel per ipsum ut plurimum Archidiaconum

c. a. n. ῖ. 4. c. 3. n. 3. 3. 4. Dispensabantur in- adminimaret, e. 2. n. 7. dc e. 3. toto. Seu per

de ab Episcopo, vel jussa eius , quae erant Oeconomam , quod in Oriente a Concilio

30쪽

nensi ivlsum fuerat , administraremur, e. r. non aequaliter, sed secundum meritum la . n. 3. c. tanum. a. Cum ea per se administra- ris & indultriae portio sua assimabatur , tumbat . eorum rationes Concilio Provinciali aut in illius eorum laboriς mercedem . tum ut alii Aletropolitano suo debebat reddere, si ei as pergeretur suspieio si nil ra , T. VIII. e. r. n. z. c. q. n. Cum vero hare fiebat ab Oee

nomis administratio, iis debebat invigilare . c. 4. Quae per quinque priora illa Ecclesiae. --cula dicta sunt de lumina bonorum Ecclesiae Penes Episeopo potestate, & de eorumdem ab Episcopis, sive per seipses, sive per Diaconos aut Archidiaconos, uve per oeconomos administratione, viguerunt item ab ann. Io .

ad 8- in Gallia & in Hispania. in Italia,

di in Oriente. e. s. 8e 6. Per eadem tria sincula in amtestate unius Episcopi erant Eeel sarum & Parochiarem omnium , tum civitatis . tum ruri , fundi , reditus & oblatio. nes in Oeeidente, & in Oriente, e. 7. lusi. Enia adhue lub Caroli Magni & stirpis eius Imperio . vestigia potestatis illius summae Episcoporum in res Eeelesiae temporales , c. 8. Ut reet Ecclesie temporales debebant tum administrare. e. q. Qua in iis administrandis po- telia te Episcopi post annum millesimum ut

Distributio νerum Feelesiae temporalium uLeue ad Imperium Constantini Magni . T. vi II. e. r2. Uberiores longe partes erant Episcopi , qum Presbyterorum , istorum quam

Diaeonorum . horum item quam reliquorum Clerieorum, liorum denique quam Pauperum, a. II. n. . 6. Vterteis aequabantur Diaeonissae,n. 9. Peeunt aram iis omnibus divisiones fie-hant menstruae, esculentorem vero sportulae sngulis diebus veI hebdomadibus, n. 6. Si nocinebant Episcopus & Cleriei, accepta in pam

peres effundebant, e. n. a. c. 13. n. l .

Distributio proventuum Feclesiae in quatuor Fartes aequales . quarum una esset Episcopi , altera eleri totius, 3. fabricae & reparationibus Ecclesiae impenderetur . q. esset paupe Tum, memoratur primum in Simplieii Papae Epistoli , licet ni res usitatissima. T. VIII. e. I . n. l. a. Videtur tamen non instituta fuisse nisi v. saecula r & quidem in Oeeidentes lum vimit , n. s. 6. 7. 8. Quae institutionis illius causa, n. 8. 0. Utraque pars i Illa sabri eae & pauperum Episcopo permittebatur dispensanda, r. n. b. e. n. Ia. Distributio proveninum Ecclesiae in quatuor illas partestaeulo VI. Vii. VIII. in Ecclesia Romana,

e. 14. toto . Nolebat Gregorius cleriso aegro.

tanti qui tum minus dari , quam cum s

segniores Cloiei ex Gregorio moverentur e rum exeri lo, C. Iq. n. s. d. 8. Dii -ibutio πω

ventuum geelesiae per illa radem VI. VII. &VIII. saecula in Galilia , Hilpania, Germaniati Anglia, e. r . Servata est in Gallia iiDdem illis seeulis quadripartita tae divisio ,

34. In Hispania vero non erat nisi triparii tam visio. stitieet in Episeopum , Clerum , de

Eeelesre reparationes. portione nempe pauperum Episcopo de Ciero eo redira, c. I .di. ra. Clerici qui ab ossiciis aberant aut immorigeri erant, suiς privabantur distributioni istas, e. II. n. l. 7. Distributio quadripartita reis

rum Eeelesiarum Parochialium sub Imperis Caroli Maeni se stirpis eius, c. I 8. Item post

Partitio fundorum Ecclesiae ipsos inter Besneficiarios VI. VII. 8 VII l. laeulix in Gallia, Hispania, Italia ηt oriente . T. VIII.

c. I 6. de I . Partitio honorum inter Epi se pum Et Canonicos sis, Imperio Caroli Magni Ze stirpis eius, e. χα Post annum mille. limum . e. 23. Partitio subitantiae temporalis Parochiarum di de portionibus eongruis post annum item mille limnm, e. 24. Partitio reis rum innas eriorum primo in Mensam po tionemve Abbatis Sc Mensam Monachorum, T. VIII. e. 26. n. 4. 3. 6. S. SecunὸO iu Variathsa ei a Claustralia cum suis quaeΡe prindiis ad vitam, n. 8. y. να Tertio in variavvel pensmnes vel Praebendas fingulis ipsis Μο- cms assinatas , '. T. Partitio bonorum S: terrarum Cecles Y inter privatos Benefietarios post annum Christi millefimum, T. VIII. e 28. Inooso bonertim Fcit sis.

Ut in bona Ecclesiae invasere latet sub priuma & seeunda Regum Franciae Dunallia. v. tit. Commenda r ubi agitur de Commendis

VI. vll. 3t VIII. saeculis ac sub Imperio Cisoli Magni.

fus honorem Desina . Ex reditisus Eeelesiae ut nemo creditos De rit usquε ad annom millesimum posse propinis quos testament ditare, T. Vill. e. 38. ἰ9. U. i. 4b4 4 . Ut nemo item extra test me tum Et adhoe in vita luperstes creditus sum rit post annum rom. a Coneiliis Ne sensti frumis quibusque viris vel Doctoribuq posse proximos ditare vel rebus, vel pecuniis. quae enserit o proventibus Ecclessiicia profeciae e. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION